หวัดดีครับทุคน ขอโทษที่หายไปนาน ช่วงนี้ผมยุ่งอยู่กับงานนะครับ เลยไม่มีเวลามาเล่าต่อ แต่ผมก็ไม่อยากเล่าสักเท่าไรนะ เพราะเป็นเรื่องเศร้าสำหรับผมเลยอะดิ คิดแล้วก็อยากร้องให้อะ ครั้งนี้ผมขอเขียนสองเรื่องพร้อมกันเลยแล้วกันอะ งั้นมาเริ่มกันเลยดีกว่าครับ
4 q+ J! K1 {+ R* U. p# q4 |$ J* N" o# l( H
--------------------------------------- + E+ P7 n& }. m! }6 c; D
เรื่องที่ 1 เป็นเรื่องต่อจากตอนรับน้องนะครับ
# R$ H3 c; V: v& V' P2 |! v) h5 H m# ?$ j% V
ทุกคนคงจำได้นะว่าผมไปนอนเฝ้าพี่ซินที่ขาเจ็บใช่ไหมครับ และนั้นเป็นเหตุที่ทำให้ผมกับพี่ซิน ต้องจากกัน เพราะแม่พี่ซินดันมาเจอผมนอนกอดกับพี่ซินบนเตียงอะดิครับ ทำเอาท่านช็อคมากเลยอะ ผมก็เข้าใจนะ เพราะไม่มีพ่อแม่คนไหนรับได้อะ กว่าแม่ผมจะยอมรับผมที่เป็นแบบนี้ก็นานพอสมควรแหละ ที่แม่ผมยอมรับได้ก็เพราะผมไม่เคยทำให้ท่านต้องเป็นทุกข์ใจเลยสักครั้งนะสิ ท่านเลยเข้าใจ แต่สำหรับทางบ้านพี่ซินเขาตั้งความหวังไว้กับพี่ซินสูง ก็เลยรับไม่ได้ในเรื่องนี้นะ ผมยังโดนแม่พี่ซินเรียกไปคุย และขอร้องให้เลิกกับลูกเขา โดยที่เขาจะให้ผมทุกอยากเพื่ออนาคตลูกชายเขา ผมได้ฟังผมก็รู้สึกว่า ผมเป็นตัวถ่วงสินะ ผมเลยตัดสินใจที่จะเลิกกับพี่ซิน แต่ผมจะทำไงละ ต้องมาเรียน แล้วก็เจอกันทุกวันอีก ผมนั่งร้องให้อยู่ที่หลังตึกคณะ โดยที่ผมไม่รู้จะบอกเลิกกับพี่ซินแบบไหน แล้วเพื่อนผมที่ชื่อบูม เดินมาหาผม บูม..."จิน เป็นไรวะ ทำไมมานั่งคนเดียว"
# Z4 K5 _5 O# `0 Wผม..."ไม่มีไรบูม นายมาหาเรามีไรรึเปล่า"5 A2 [ A0 z, @9 A2 V/ [) N
บูม..."เราเห็นนายเดินหายมาหลังตึกนานแล้วเลยเดินมาดูนะ แล้วนิร้องให้หรอ มีปัญหาไรไหม"
# F0 P1 C/ ]5 @9 ]4 o q! B& H: \( aผมส่ายหน้า ผมกับบูมเป็นเพื่อนที่โตมาด้วยกันตั้งแต่เด็กบูมรู้ว่าผมชอบผู้ชาย แล้วเขาไม่เคยรังเกียจผมเลย แถมยังเป็นที่ปรึกษาให้ผมด้วยเวลามีปัญหา เพราะบูมมีแม่และพ่อเป็นเพศเดี่ยวกันนะสิ ไม่แปลกที่เขาจะเข้าใจผมอะ ตอนผมรู้ผมยังตกใจเลยนะ เพราะแม่บูมสวยมากเลย ไม่คิดว่าจะเป็นกระเทยได้อะ
- u" t# u5 }! O3 O/ C1 g$ Pบูม..."จิน นายไม่เป็นไรแน่นะ เราเห็นนายเดินมากับคุณป้าอีกคนนิ เขาเป็นใครหรอ"
( v6 K, m/ P% k) z6 V: m- V* k+ Mผม..."แม่พี่ซินนะ พี่รหัสเราไง คือเขาเห็นเรานอนกอดกับพี่ซินนะ"
8 j& V3 G+ w5 x6 w- ^, Qบูม..."แล้วเขาต้องการไรจากนาย ถึงได้มาหานายละจิน"8 C2 F* e3 a6 ]; X: _7 K2 M
ผม..."คือ... "
6 {1 n( [9 C ~! Z. B, O: vบูม..."บอกมาเถอะ เพื่อเราจะช่วยอะไรได้บ้าง ยังไงเราก็เป็นเพื่อนกันนะ"
5 l' d: y, Z6 T* L, Uผม..."ก็ได้ แม่พี่ซินต้องการให้เราเลิกกับพี่เขานะ เราจะทำไงดี"
2 c5 s8 n1 }1 r* _2 bผมร้องให้อีกครั้ง บูมเห็นเลยเข้ามากอดปลอบผม แต่ดันเป็นจังหวะที่พี่ซินมาหาผมพอดีอะดิ พี่ซินเดินมากระชากผมออกจากบูม แล้วถามว่านิมันอะไรกัน ผมกำลังจะบอกว่าบูมเป็นเพื่อนผม แต่บูมกับแย่งพูดขึ้นมาก่อน/ B6 U# }7 q- e- Q4 j0 ~" T
บูม..."ผมเป็นแฟนกับซิน ผิดด้วยหรอที่กอดกัน"
) J z3 h: Y/ z) y* X+ A; k5 p0 J. pผมมองหน้าบูม กับพี่ซินสลับกัน ผมรู้ว่าตอนนี้พี่ซินโกรธมาก แล้วหันมาตะคอกใส่ผม
! o6 j8 S4 w0 k8 ]/ B$ T; xพี่ซิน..."นิ มันอะไรกัน จินบอกว่ายังไม่มีแฟนไม่ใช่หรอ"
/ B4 O4 L- m& b" ^& ?" q ?. A8 Zผม..."คือ..ผม..."
* x6 I( c6 d+ e0 rบูม..."เขาไม่กล้าบอกพี่มากกว่า เพราะพี่เป็นพี่รหัสเขานิ เขาก็เกรงใจพี่สิ ที่นี้รู้แล้วก็เลิกยุ่งกับแฟนผมได้แล้ว"
2 S/ d9 m( M8 p1 z8 Lผมพูดอะไรไม่ออกเลยครับที่นี้ พี่ซินไม่พูดอะไรแต่ต่อยเข้าที่หน้าบูมเต็ม ๆ ครับ ผมต้องรีบเข้าไปห้ามก่อนที่บูมเพื่อนผมจะเป็นอะไรไปมากกว่านี้ แต่ผิดถนัดครับ ผมโดนตบไปด้วยครับ
8 j u! x4 G2 V- p/ Qพี่ซิน..."แหมมม รักกันจริงนะ อีกคนโดนต่อยก็มีคนเข้ามาช่วยก็สมควรนะ ที่กล้ามากหลอกกูนะ จำไว้ ถึงกูจะเป็นพี่รหัสมึง กูก็ไม่คิดว่ามึงเป็นน้องรหัสกูอีกแล้ว เพราะมึงทำร้ายหัวใจกู ไอ้จิน"
9 t! t: Z H4 \7 E! x* C7 ?พี่ซินพูดเสร็จก็เดินจากไปเลยครับ ผมพยุงบูมลุกขึ้นแล้วขอโทษแทนพี่ซิน แต่บูมกับบอกว่า3 H: J: o. U' e
บูม..."ไม่เป็นไรยังไงเราก็เพื่อนกัน มีไรก็ต้องช่วยเหลือกัน"
& M$ C) `; N$ }& kผม..."แล้วทำไมนายถึงพูดแบบนั้นละ"3 H H5 L3 B7 s# Y# \6 C% k$ o
บูม..."ก็เราคิดว่ายังไงนายก็ต้องเลิกกับพี่เขาอยู่แล้วไม่ช้าก็เร็ว แล้วมันก็เป็นเหตุผลพี่ดีที่จะเลิกกับพี่เขานิ เราก็เลยพูดแบบนั้นอะ"
, X: @+ e+ m+ B; [; oผม..."แต่ยังไงเราก็ต้องขอบใจนายนะ ที่ช่วยเรานะ กับกันเถอะ"+ M; c3 Z1 r+ Y
ผมกับบูมก็กลับบ้าน หลังจากนั้นผมก็ถูกรุ่นพี่เรียกพบและถามว่าเกิดไรขึ้นทำไมพี่ซินขอเปลี่ยนน้องรหัส ผมไม่พูดอะไรนอกจากบอกว่าผมไม่สมควรเป็นน้องรหัสพี่ซิน และพี่ซินก็ไม่สมควรที่จะมีน้องรหัสอย่างผม เพราะผมไม่ดีพอ ทำให้รุ่นพี่บอกผมว่าผมจะไม่มีพี่รหัสแล้วนะ เพราะทุกคนมีน้องรหัสครบทุกคนแล้ว ส่วนพี่ซินอาจจะอยู่ที่นี้อีกไม่นาน แล้วเราจะเอาไง ผมก็ตอบไปว่า ไม่เป็นไรครับ ผมมันไม่ดีพอครับ ไม่สมควรมีพี่รหัสอยู่แล้วครับ ขอโทษรุ่นพี่ทุกคนครับ แล้วผมขอตัวนะครับ ผมเดินออกมาโดยไม่หันกับไปอีกเลย เพราะผมรู้ว่าถ้าอยู่นานกว่านี้ได้ร้องให้ให้ทุกคนเห็นแน่ ๆ เลย แต่ผมก็ยังสงสัยกับคำพูดที่พี่เขาพูดกันว่าพี่ซินจะอยู่อีกไม่นานหมายถึงอะไร เรื่อนผ่านมากราว 2 อาทิตย์ได้ แม่ของพี่ซินมาพบผมอีกครั้ง ผมตกใจว่าแม่พี่ซินมาหาผมทำไม เธอมาขอบคุณที่เลิกกับลุกเขา แล้วตอนนี้ลูกเขากำลังจะไปเรียนต่อเมืองนอก ทางนั้นตอบรับมากแล้ว แล้วเธอก็ยื่นซองให้ผม ผมงงแล้วรับมาดูมันคือเงินจำนวนหนึ่ง ผมกำลังจะส่งคืนแล้วปฏิเสท แต่พี่ซินดันเดินมาเห็นพอดี ทำให้ผมพูดอะไรไม่ออกเลยครับงานนี้' Y: N# B+ I( H$ h
พี่ซิน..."เป็นเพราะเงินสินะ จิน ที่นายอยากได้ถึงกับลงทุนบอกเลิกกับฉันเนี่ย แม่เสนอให้เท่าไรละ"
6 ^( Y6 a6 K# J5 F4 ^! gแม่พี่ซิน..."ไม่ใช่นะ นิ แม่ให้น้องเอง ไม่ได้เสนอ แล้วน้องก็ไม่ได้ร้องขอด้วย แต่น้องทำเพื่ออนาคตของลูกนะ"
8 f& ~# E+ H4 z2 |/ Vพี่ซิน..."อนาคตผม เข้าใจแล้ว ฉันให้นายไม่ได้สินะ เลยต้องให้แม่ฉันสนองให้นะ แต่ช่างเถอะ ยังไงสะ ฉันก็จะได้ไปให้พ้นหน้านายอยู่แล้วละ จิน"
0 M* {% q0 U) ]: a# n# k! yผม..."ครับ งั้นผมคืนให้นะครับ แล้วก็ขอให้พี่โชคดีครับ ผมลาละครับ"
2 u0 ~' n1 d4 l& D7 u5 H4 k$ ]6 Hผมเดินออกจากตรงนั้นทั้งน้ำตา แล้วไม่คิดจะหันกับไปด้วย ผมเข้าใจแล้วละที่ผมทำไปมันผิดมากเลย แต่ยังไงสะคนเราก็ต้องก้าวเดินต่อไปสินะ ส่วนผมกับบูม ก็ยังคงเป็นเพื่อนกันต่อไป แต่ผมอิจฉาบูมนะ ที่ครอบครัวของแฟนเขารับเขาได้ แถมแฟนบูมยังหล่อด้วยอะ ผมละโครตอิจฉาเพื่อนคนนี้จัง แต่ก็ดีใจกับเขาด้วยนะ ที่เจอเนื้อคู่อะ เรื่องนี้ก็จบเท่านี้แหละครับ3 R8 F5 a$ o( q5 [. g5 k
-------------------------------------------------------
8 d- T# j+ V* b3 i& A, k4 h) S: \8 t9 m
เรื่องที่ 2 เป็นเรื่องต่อของผมกับต้าครับ
0 {) b2 D% I# G
) M+ ~% K# r& H8 }มาต่อเรื่องที่สองกันเลยดิกว่าครับ ผมกับต้าทำงานและคบกันมานานพอสมครวนะครับ แต่ก็มีเหตุจำเป็นที่ทำให้ต้าต้องกลับไปบ้านเกิด เพราะพ่อกับแม่ของต้าต้องการให้ต้าไปช่วยกิจการของเครือญาติ เลยทำให้ต้าต้องย้ายไปอยู่บ้าน และพ่อแม่ต้าก็ดันหมั่นหมายต้ากับลูกสาวของเพื่อนเพื่อผลประโยคทางธุรกิจ ตอนแรกต้าก็ไม่ยอม แต่พอรู้เหตุจำเป็นเลยทำให้ต้องยอม ผมก็เข้าใจและถอยหางออกมา เพราะไม่อยากทำให้ต้าต้องลำบากใจ แต่ผมกับต้าก็ยังคงเป็นเพื่อนรวมโลกกันต่อไปนะครับ เลยทำให้ผมกับต้าจากกันด้วยดีอะ
4 p, V$ \: W( B1 ~. h-----------------------------------------------------------
$ L* Z0 D/ ?+ [5 |5 k" {; O1 J K
; ~- d8 e4 j& E* P% g1 Eจบแล้วครับทั้งสองตอน ยังไงก็ฝากผลงานไว้ด้วยนะครับ
1 t3 a7 t7 X6 ^6 | b9 Q& ^4 @ เรื่องที่ลงไว้แล้ว 0 j/ Q2 a& T( H; m9 J3 ]
" w9 d( X+ n! K
/ k; ?1 r' o* I+ N4 b5 p2 M5 G; V
/ K1 L* _' W% U7 b8 c/ t! V1 {3 q, Q5 B1 r
5 l F7 K/ D) y0 l- u# M$ Z- E5 x
. N$ }6 z- L! p
. V2 Z5 G' E! x" d
b t! q* E- Q' {+ J7 o/ n9 {7 n2 v+ Z: B0 q4 h, z- |
l# p! t/ C4 E' [" U, ~, ]. R' ~) `2 _3 N$ x( i6 [3 `9 p
7 E+ R$ F+ k9 H
Q9 r# U @* ~2 E. J- l a- w
7 X4 {9 l; I e( x
6 S, L1 [7 w& e' X4 B" e9 I
แล้วจะเอาประสบการณ์ ต่อ ๆ ไปมาให้เล่าให้ฟังอีกนะครับ โปรดติดตามด้วยครับ
, q5 Q8 |4 O T/ b. }; M1 K
: ^: a( g1 M+ S8 E$ F# C{:4_112:} {:4_112:} ขอคำ "ขอบคุณ" ด้วยนะครับ {:4_112:} {:4_112:}
4 T" a9 R/ S: k6 ]5 b* S" a1 K' Y& R# E9 t: n
3 O: s% r* s/ k8 c- g. m |