กแม่แท้จริง……………ยิ่งกว่าใครใด
รักของใคร………เปรียบไม่ได้ในรักนี้
รักแม่กว่าใครคนใด…………..ในปฐพี
รักด้วยวิธีทำความดี ขอแม่นี้จงภูมิใจ
สุขแท้เพราะ แม่นี้ มีรักให้
รักที่ได้ จากแม่ แท้กว่าใคร
รักใดๆใน โลกหล้า ไม่กล้าใฝ่
ลูกมอบใจ ดวงน้อย คอยสถิตย์
ขอมวลมิตร พวกพ้อง และน้องพี่
มอบความดี จงทำ นำสู่ถิ่น
กลับสู่กลิ่น ดินแดน แสนถวิล
โบกโบยบิน ซุกซบ กับอกแม่……
คํากลอนวันแม่แห่งชาติ
มะลิหอมน้อมวางข้างข้างตัก
กรุ่นกลิ่น “รัก” บริสุทธิ์ผุดผ่องใส
แทนทุกคำทุกถ้อยร้อยจากใจ
เป็นมาลัย “กราบแม่” พร้อมน้อมบูชา
กี่พระคุณจากใครอื่นนับหมื่นแสน
อาจทนแทนเปรยเปรียบเทียบคุณค่า
แต่พระคุณ”หนึ่งหยดน้ำนมมารดา”ทั้งสามภพจบหล้า…หาเทียมทัน
ลูกไม่อาจเอ่ยแสดงแถลงถ้อย
หรือเรียงร้อยพจนามาเสกสรรค์
เพื่อบรรยายพระคุณนี้ที่ “อนันต์”
จึงตั้งมั่น “กตัญญุตา” ตลอดไป
หนึ่งคำ “รัก” ลูกรักแม่ แม้ค่าน้อย
ต่างเพชรพลอย ตีราคาค่ามิได้
แต่แม่จ๋า… “รักที่หนึ่ง” ของหัวใจ
มิใช่ใคร “ลูก รัก แม่” แน่นิรันดร์
คำว่ารัก…สลักใจ มอบให้แม่
จากดวงแด….ทั้งดวง…ล้นทรวงให้
คำว่ารัก…มากร่วมท่วมหัวใจ
เกินกว่าใด…ล้วนคำอธิบาย
………แม่พร่ำสอนลูกเอ๋ยให้จำมั่น
……..แม่ห่วงฉันนั้นมากมีหลากหลาย
…….แม่ถนอมยอมเหนื่อยมิเสื่อมคลาย
…….แม่มิได้…เพริกเฉย…ละเลยเรา
ดอกมะลิจากใจมอบให้แม่
ตอบแทนแด่….พระคุณแม่ที่ล้นเหล่า
โปรดรับเถิดแม่จ๋าลูกขอเอา
บริสุทธิ์รักเล่า..จากดวงใจทดแทน
…..จะรักแม่เกินกว่าฟ้ามหาสมุทร
……..จะรักที่สุด..คือแม่ และหวงแหน
……….จะรักแม่นานแสนนาน…ไม่คลอนแคลน
…………..จะรักแม่…มั่นแน่นแฟ้น….และมั่นคง
รักแม่นี้มิต้องอ้อนวอนกวี
ขอแต่มีจิตเลิศประเสริฐศรี
เป็นรักที่ให้แล้วซึ่งแก้วแห่งความดี
ขอเพียงพี่ยึดมั่นจริยธรรมนำชีวิ
เพียงแค่นี้แม่ผู้มิ่งมิตรจิตสดใส
มิใส่ใจจะว่ากล่าวเจ้าลูกชาย
เพียงแม่ได้เห็นลูกปลูกความดีมีสหาย
แม่ก็หายเศร้าโศกแล้วลูกแก้วเอ๋ย….
ดวงใจแม่ รักลูก เท่าชีวิต
คอยประสิทธิ์ ประสาท วิชาให้
คำสั่งสอน ล้วนออก มาจากใจ
เพื่อมอบให้ ลูกทุกคน ส่องนำทาง
หยดหนึ่งน้ำ นมแม่ ลูกซาบซึ้ง
ลูกคำนึง ถึงความหลัง ยังสุขสม
แม่รักลูก คอยเลี้ยงดู อย่างชื่นชม
เป็นดั่งพรหม สร้างโลก ให้ลูกเดิน
ดอกมะลิ จากใจ มอบให้แม่
แทนซึ่งคำ รักแท้ ที่ยิ่งใหญ่
ลูกสัญญา จะทำดี ตลอดไป
เป็นดั่งใจ แม่เมตตา ค่าน้ำนม
แม้ลูกนี้ จะสำเร็จงาน ตามประสงค์
แม่ก็ยัง คอยเป็นห่วง เทียวไถ่ถาม
กลัวแต่ลูก เหน็จเหนื่อย อยู่ทุกยาม
เฝ้าติดตาม ห่วงใยลูก ตลอดเวลา……….แม่จ๋า ลูกรักแม่ที่สุดในโลกจ้า
เมื่อวันที่12สิงหาใกล้มาถึง จิตคำนึงถึงมารดาพาใจอุ่น
จะได้กราบเท้าแม่ที่แผ่บุญ นำเกื้อหนุนให้ลูกสุขสบาย
น้ำนมแม่เลี้ยงลูกสุขไม่คิด ไม่ยึดติดคิดโทษโกรธเคืองให้
ส่งเสียลูกปลูกฝังตั้งแต่เยาว์วัย เติบโตได้เป็นคนทุกข์ทนยอม
ลูกจะขอตั้งมั่นสัญญาว่า จะนำพาคำสอนแม่วอนกล่อม
ให้ลูกรักบากบั่นตั้งมั่นพร้อม ลูกจะน้อมพร้อมนำทำความดี
บ่าวพรรณามากล่าวเว้าวอนท่าน จงช่วยกันดูแลแม่ให้สุขี
อย่าให้แม่รวดร้าวเศร้าฤดี เป็นลูกที่ดีให้แม่ควรค่าแก่คำสรรเสริญ
มิตรอื่นหมื่นแสนมิแม้นแม่ เป็นมิตรแท้ของบุตรสุดจักหา
เป็นมิตรตั้งแต่คลอดตลอดมา ลูกรักยาสุดใจหาใครปาน
ยามบุตรตนคนใดเกิดไข้ป่วย แม่ทุกข์ด้วยลูกยาน่าสงสาร
มาดแม้นลูกอิ่มเอมเกษมสำราญ แม่ชื่นบานเช่นกันทุกวันคืน
แม่…เป็นครูผ้สอนตอนต้น แม่…ทุกคนอุดมพรหมวิหาร
แม่…มีเมตตา กรุณา มุทิตาการ แม่…มีญาณอุเบกขาเป็นอารมณ์
แม่…เหมือนพระอรหันต์อันสูงสุด แม่…หวังบุตรธิดาอย่าชื่นชม
แม่…กับลูกผูกมิตรจิตชื่นชม แม่จึงสมภาษิตมิตรในเรือน
มีเพื่อนอื่นหมื่นแสนไม่เหมือนแม่ เป็นเพื่อนแท้แม่เกล้าเฝ้าอุปถัมภ์
เป็นทั้งแม่เพื่อนครูอยู่ประจำ ทุกเช้าค่ำรักหวงดังดวงใจ
ให้กำเหนิดเกิดกายสายโลหิต แม่ไม่คิดหน่ายรักพลิกผลักใส
เป็นแม่พระแม่เรือนแม่เพื่อนใจ แม่เหมือนนัยธรรมสุคตสุดบูชา
รัก คำไหนยิ่งใหญ่กว่ารักแม่
รัก จริงแท้จะหาไหนไม่มีเหมือน
รัก ของแม่จริงใจไม่บิดเบือน
รัก ของแม่คอยเตือนให้ลูกดี
แม่ คำนี้มีค่าเกินกว่าพูด
แม่ เปรียบฑูตเชื่อมความรักเชื่อมศักดิ์ศรี
แม่ อบรมบ่มนิสัยให้ลูกดี
แม่ คำนี้ลูกรักจะตอบแทน
กลอนวันแม่ จากคุณ : kokochun (สมาชิกสนุก!)
คุณแม่ที่แสนดี
คำว่ารัก ที่ประจักษ์ คือรักแม่
รักแน่แท้ ไม่มีแปร และเปลี่ยนผัน
คอยเลี้ยงลูก คอยดูแล อยู่ทุกวัน
แต่ลูกนั้น ก็ยังทำ แม่เสียใจ
แม่ส่งเรียน ด้วยความเพียร หวังเรียนจบ
กลับไปหลบ อยู่ที่ไหน ใครไม่เห็น
ถึงตอนเช้า ไม่เข้าเรียน จนถึงเย็น
สุดลำเค็ญ น้ำตาแม่ คอยแลทาง
ถึงวันนี้ ลูกคนนี้ ขอไถ่โทษ
แม่ไม่โกรธ แม่ไม่ว่า น้ำตาไหล
ลูกที่เลว ขอทำดี ให้ภูมิใจ
แต่สุดท้าย ลูกคนนี้ รักแม่เอย
โอ้ละเห่-ฟูมฟัก…ด้วยรักเจ้า
เมื่อยามเยาว์แม่ถนอมกล่อมจอมขวัญ
เอื้ออาทร-ร้อนร้าย แม่คลายพลัน
ภัยกางกั้นแม่กล้าฟันฝ่าไป
หวังเพียงแค่ “คนดี” ที่แม่รัก
จะมีหลักอนาคตที่สดใส
ยอมลำบากยากเย็นทุกข์เข็ญใจ
ด้วยสายใยรักแน่น ไม่แคลนคลอน
แม่จ๋า…ล้านความรักจากใครเขา
หลอมรวมเข้าอาจแกร่งยิ่งดั่งสิงขร
แต่… “รัก” หญิงที่ขนานนาม “มารดร”
แกร่งแน่นอน..กว่าสิ่งใดในโลกา
แม่จ๋า…แม่คือหญิงที่ยิ่งใหญ่
เหนือเทพไท้ ทั้งสามภพจบทั่วหล้า
พระคุณล้นเกินรำพันจำนรรจา
พรรณนาเทียบได้…ไม่เพียงพอ
จะหาทิพย์จากสวรรค์ ณ ชั้นสรวง
กรองเป็นพวงแทนพลอย…ทำสร้อยศอ
หรือหยิบดาวพราวฟ้ามาทักทอ
แทนป่านปอ….เป็นของขวัญ…นั้นด้อยไป
โอ้ละเห่..ที่ฟูมฟัก “ลูกรักแม่”
สัญญาแน่..เป็นคนดีมิเผลอไผล
เพื่อทดแทนคุณความรัก…จากดวงใจ
กราบด้วย “มาลัยอักษรา” บูชาเอย
ลิ่นความรักหอมนวลอวลไออุ่น
มือละมุนเนียนนุ่มอุ้มโอบขวัญ
ทะนุถนอมตระกรองกอดยอดชีวัน
ประครองป้องผองภยันอันตราย
กี่สิบถ้อยร้อยคำรำพันพรอด
ที่ถ่ายทอด “คำรัก” หลากความหมาย
กี่เปรียบเปรยสรรหามาบรรยาย
ฤาเทียบสายใยรักจาก…มารดา
ครั้งที่ลูกยังเป็นเด็ก เล็กเล็กอยู่
แม่คือ “ครู” สอนอ่านเขียนเรียนภาษา
ให้คำเตือน…เสมือนแสงแห่งปัญญา
ให้วิชาคือ “รู้คิด” ที่ติดตน
ยามลูกเหนื่อยอนาทรแสนอ่อนล้า
ต้องการคำปรึกษาหาเหตุผล
แล้วหันมองรอบกาย…คล้ายมืดมน
ยังพบคนหนึ่ง…คือแม่…คอยแลมอง
แม่จ๋า…แม่คือยอดสตรีที่ประเสริฐ
แม่…เลอเลิศหนึ่งในใจไม่เป็นสอง
แม่…สูงค่ากว่าหยาดเพชรเกร็ดสีทอง
เกินยกย่องด้วยล้านคำ…พร่ำพรรณนา
หอมกลิ่นความรักนวลอวลไออุ่น
ระลึกคุณ แม่โอบอุ้มคุ้มเกศา
มือของลูกจึงเรียงร้อยถ้อยวาจา
เป็นมาลาหอม “รัก” กราบจากใจ
กรองวจีเรียงถ้อยร้อยความรัก
บรรจงถักคำหวานผ่านอักษร
แทน”มาลามะลิ”สวย…ด้วยบทกลอน
กราบ “มารดร” ด้วยรักมั่น “กตัญญุตา”
หากค้นหาความรักจากทุกภพ
หลอมบรรจบเป็นรักที่มากค่า
“รักของแม่” แม้ล้านคำพร่ำพรรณนา
มิอาจหาเปรยเปรียบเทียบทดแทน
ลูกกี่คน… “แม่” เลี้ยง-รัก…ไม่พัก-ผ่อน
ถึงเดือดร้อน…เหนื่อยยากลำบากแสน
ให้ลูกอิ่ม…แม้อัตคัดจนขาดแคลน
จะแร้นแค้น…ซูบเพียงกาย…รักไม่จาง
ชีวิตลูกที่ดำเนินเดินถูกต้อง
เพราะแม่ประคับประคองไม่เหินห่าง
ยามลูกเดินหลงทิศ…ผิดเส้นทาง
แม่คือเทียนส่องสว่าง…กลางดวงใจ
แม่จ๋า…แม่พร่ำสอน…คือพรประเสริฐ
เป็น “พร” เลิศผ่องพิสุทธิ์ดุจแก้วใส
ด้วยไม่มีเคลือบแคลงแฝงเภทภัย
ลูกจดจำ…รำลึกไว้…ใช้เตือนตน
กรองวจีเรียงถ้อยร้อยความรัก
บรรจงถักเป็น”สร้อยคำ”…ที่งามล้น
สื่ออักษรกลอน “รัก” จากกมล
บูชา “แม่”…”หญิงยอดคน”…หนึ่งในใจ
มะลิหอมน้อมวางข้างข้างตัก
กรุ่นกลิ่น “รัก” บริสุทธิ์ผุดผ่องใส
แทนทุกคำทุกถ้อยร้อยจากใจ
เป็นมาลัย “กราบแม่” พร้อมน้อมบูชา
กี่พระคุณจากใครอื่นนับหมื่นแสน
อาจทนแทนเปรยเปรียบเทียบคุณค่า
แต่พระคุณ”หนึ่งหยดน้ำนมมารดา”ทั้งสามภพจบหล้า…หาเทียมทัน
ลูกไม่อาจเอ่ยแสดงแถลงถ้อย
หรือเรียงร้อยพจนามาเสกสรรค์
เพื่อบรรยายพระคุณนี้ที่ “อนันต์”
จึงตั้งมั่น “กตัญญุตา” ตลอดไป
หนึ่งคำ “รัก” ลูกรักแม่ แม้ค่าน้อย
ต่างเพชรพลอย ตีราคาค่ามิได้
แต่แม่จ๋า… “รักที่หนึ่ง” ของหัวใจ
มิใช่ใคร “ลูก รัก แม่” แน่นิรันดร์
ดอกเอ๋ยดอกมะลิ ถึงยามผลิกลิ่นพราวสกาวต้น
สดสะอาดปราศสีราคีระคน เหมือนกมลใสสดหมดระคาย
กลิ่นมะลิหอมกระไรไม่รู้สร่าง เปรียบได้อย่างรักแท้ไม่แปรหาย
อันรักแท้แลหัวใจได้บรรยาย ขอเชิญทาย ณ ที่ไหนจากใครเอย
ลูกเจ็บไข้ . . . แม่ก็ให้การรักษา
ลูกโตมา . . . แม่ก็ส่งเรียนหนังสือ
ลูกต้องการ . . . ตำราแม่หาซื้อ
ลูกปรึกษา . . . หารือ . . . แม่ยินดี
ลูกคนใดกระทำ . . . กรรมแก่แม่
ลูกเลวแท้ . . . ชั่วช้า . . . สิ้นราศี
ลูกด่าแม่ . . . ลูกตีแม่ . . . ลูกกาลี
ลูกไม่ดี . . . ทำแม่ช้ำ . . . น้ำตานอง
น้ำตาแม่ . . . รินไหล . . . เมื่อลูกร้าย
น้ำตาแม่ . . . เป็นสาย . . . เมื่อลูกหมิ่น
น้ำตาแม่ . . . หลั่งลง . . . รดแผ่นดิน
เมื่อได้ยิน . . . ลูกเสเพล . . . เนรคุณ
แม่สละสวย สละสาว คราวอุ้มท้อง แม่ไม่ร้อง แม่ไม่บ่น แม่ทนได้
แม่เฝ้าถนอม จนครรภ์แก่ แม่เต็มใจ จะหาใคร เหมือนแม่ แพ้ทุกคน
ครบสิบเดือน เคลื่อนคลอด รอดชีวิต แม่ใกล้ชิด ลูกน้อย คอยฝึกฝน
แม่ลำบาก อย่างไร ใจแม่ทน สายเลือดข้น เต้าแม่กลั่น ปันลูกกิน
แม่ป้องริ้น ป้องไร มิให้ผ่าน แม่สงสาร ห่วงลูกยา กว่าทรัพย์สิน
แม่เห่กล่อม ยามนิทรา เป็นอาจิณ แม่ไม่ผิน แม่ไม่ผัน ทุกวันมา
ยามลูกสุข แม่สุขสม อารมณ์ชื่น ยามลูกขื่น แม่ขม ระทมกว่า
ยามลูกไข้ แม่อดนอน ร้อนอุรา ยามลูกยา อับโชค แม่โศกใจ
คราลูกหิว แม่หิวกว่า น้ำตาร่วง แม่เป็นห่วง ดิ้นรนหา เอามาให้
แม้แม่อด หมดข้าวปลา ไม่ว่าไร แม่สละได้ ลูกอิ่มแปร้ แม่ทนเอา
ใครไหนเล่า เฝ้าอบรม บ่มนิสัย แม้เติบใหญ่ ไม่ท้อถอย คอยนั่งเฝ้า
พระคุณเลิศ ลูกโศก ช่วยบรรเทา ใครไหนเล่า รักมั่นแท้ แม่ฉันเอง
ลูกขอน้อมตั้งจิต อธิฐานดล
บัลดาลแม่หายเหนื่อย ด้วยเถิดหนา
โปรดประทานพรให้แม่ สบายอุรา
โอ้แม่จ๋าลูกรักแม่ ที่สุดเลย
ให้แม่มีรอยยิ้มสดชื่น
ยั่งยืนอายุสังขาร
อยู่เป็นร่มโพธิ์โอฬาร
ลูกหลานได้อุ่นตักพักพิง
ขอพรศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในโลก
บันดาลโชคให้แม่สุขขี
สินทรัพย์เพิ่มพูนทวี
อย่าให้มีผองภัยแผ้วพาน
เลือดของแม่ ในน้ำนม นับหมื่นหยด
ลูกจะทด แทนคุณแม่ ไม่หวั่นไหว
แม้พระคุณ ของแม่ มากเพียงใด
ลูกเต็มใจ รักแม่ ทดแทนคุณ
"แม่" คำนี้ที่ยิ่งใหญ่
ดวงใจแม่ มีไว้ เพื่อลูกเอย
"แม่" คำนี้มีแต่ให้
"แม่" คำนี้ที่ค่อยห่วงใย
"แม่"กับ"ลูก"ค่อยห่วงใยซึ่งกันและกัน
พระคุณแม่ยิ่งใหญ่กว่าใครผอง แม่อุ้มท้องลูกรักนานหนักหนา
ให้กำเนิดเฝ้าเลี้ยงดูตลอดมา ในโลกาหาใครมาเทียมทัน
วันลูกเกิดอกแม่เจ็บเหมือนเหน็บศร แต่ก็ซ่อนความดีใจไม่เหหัน
น้ำตาแห่งความดีใจไหลเร็วพลัน สุดตื้นตันดวงใจได้ลูกยา
นมสองเต้าของแม่แน่แนบจิต แม่อุทิศเลือดเนื้อเพื่อลูกหนา
น้ำนมแม่กลั่นจากอกยกออกมา ให้ลูกยาดื่มด่ำอย่างหนำใจ
"ดวงใจแม่"
ดวงใจแม่ สะอาดแท้ กว่าทุกสิ่ง
ดวงใจแม่ สะอาดยิ่ง กว่าสิ่งไหน
ดวงใจแม่ สะอาดเกิน กว่าสิ่งใด
ดวงใจแม่ มีไว้ เพื่อลูกเอย