ปรสิตสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ 8 (หมู่บ้านล้างบาง) Part2
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย AMFUSE เมื่อ 2025-9-14 03:24ตอน 8.4 – โพรงใต้ไทร
โพรงใต้รากไทรเปียกชื้น กลิ่นอับผสมกลิ่นดินกับกลิ่นคาวคลุ้งจนเด็ก ๆ ร้องไห้งอแง มัทนาอุ้มเด็กแน่นกอดอกเหมือนจะปิดกั้นพวกเขาจากความมืด
หมอพรตจุดตะเกียงเจ้าพายุ สะเก็ดไฟส่องให้เห็นผนังโพรงที่มีรอยขีดข่วนโบราณ คล้ายลายสลักเป็นรูปร่างคนครึ่งสัตว์ บางรูปกำลังร่วมรักกันท่าพิสดารจนมัทนาหน้าแดง แต่พรตกลับกระซิบเบา ๆ
“นี่คือ…คำเตือนของบรรพบุรุษ พวกเขารู้ว่าปรสิตไม่ได้มาจากโลกนี้”
⸻
โพรงที่มีชีวิต
อินทร์ก้าวตามหลังด้วยอาการหอบ หน้าแดงเหงื่อท่วมเหมือนจะไม่ไหว ดวงตาแดงก่ำ คล้ายจะร้องแต่กลับแปรเป็นเสียงครางต่ำ ๆ แทน
มัทนาสะดุ้ง “อินทร์! นายโอเคไหม”
อินทร์กัดฟันตอบ “กูยัง…ไม่เป็นไร” แต่ปลายน้ำควยไหลเป็นทางลงขากางเกงบอลจนเห็นเงาวาว
หมอพรตปรายตามอง “เอ็งเริ่มไม่ใช่คนเต็มตัวแล้ว…แต่ถ้ายังมีสติอยู่ก็เดินต่อไป”
โพรงลึกลงไปเรื่อย ๆ รากไม้พันกันแน่น แต่บางช่วงรากกลับมี การเต้นเบา ๆ ราวกับมันยังมีชีวิต หยดน้ำใส ๆ ไหลซึมออกมา มีกลิ่นหวานคาวเหมือนน้ำกามอุ่น ๆ
อินทร์เอามือแตะแล้วเผลอลิ้มรสน้ำหยดนั้นทันที ร่างเขาสั่นสะท้านเหมือนจะเสร็จ มัทนาร้องห้าม แต่ช้าเกินไป—น้ำไหลลงคอไปหมด
⸻
เสียงจากใต้ดิน
“พวกเอ็ง…ในที่สุดก็มาถึง”
เสียงทุ้มดังสะท้อนในโพรง ไม่มีใครเห็นว่าเสียงมาจากไหน เด็ก ๆ กรีดร้อง มัทนากอดแน่นจนมือสั่น
จากเงามืด ร่างหนึ่งก้าวออกมา—ร่างเปลือยเปล่าของชิต หล่อเหลาเหมือนเดิม ร่างกายเปล่งประกายเหงื่อวาว สายตาคมกริบ แต่ผิวเขามีเส้นดำ ๆ คล้ายรากไม้เลื้อยขึ้นตามต้นคอ
“กูคือผู้ถูกเลือกคนแรก…ราชาของพวกมัน” ชิตเอ่ยเสียงเย็น แต่รอยยิ้มกลับยั่วยวน
อินทร์ตัวสั่นยิ่งกว่าเดิม พอเห็นชิตก็แทบทรุดลงกับพื้น น้ำจากท่อนลำพุ่งเปียกกางเกงในทันที
ชิตหัวเราะเบา ๆ “เห็นไหม…พวกเอ็งไม่ต้องกลัวการสูญเสียความเป็นคน เพราะความเป็นคน…มันอ่อนแอเกินไป”
⸻
การเผชิญหน้า
หมอพรตยกตะเกียงส่องไป “มึงยังคิดว่าตัวเองเป็นคนอยู่อีกหรือไอ้ชิต”
ชิตหัวเราะ “กูยังเป็นคน…ยังหล่อ ยังหิว ยังอยาก…และยังรัก” เขาเหลือบตาไปทางอินทร์ “โดยเฉพาะเอ็ง อินทร์”
อินทร์ตัวสั่น “กู…กูไม่…”
แต่ยังไม่ทันพูดจบ ร่างเขาก็กระตุก เสียงครางหลุดออกมา น้ำใสทะลักออกมาจากเป้าไม่หยุด
มัทนาร้องไห้ “อินทร์! ฝืนไว้นะ!”
ชิตค่อย ๆ ก้าวเข้ามา ยื่นมือแตะหน้ามัทนาเบา ๆ แต่ถูกเธอตบปัดออกทันที
“อย่าแตะต้องฉัน!”
ชิตยิ้ม “ไม่ใช่เอ็งที่กูอยากแตะอยู่แล้ว” แล้วเขาก็โน้มตัวไปหาอินทร์ กอดคอไว้พร้อมกระซิบเสียงต่ำ “เป็นของกูเถอะ”
อินทร์ตัวสั่น หน้าขาวซีดแต่ดวงตาแดงฉ่ำ ร่างกายคล้ายจะยอมโดยไม่รู้ตัว
⸻
ปิดตอน 8.4
หมอพรตรีบสวดคาถาเก่าแก่ เสียงท่องดังสะท้อนทั่วโพรง รากไม้รอบด้านเริ่มกระตุกเหมือนมีชีวิต ขณะที่ชิตยิ้มเย้ย น้ำเงี่ยนหยดจากปลายท่อนลำเขาตกลงดินแล้วแตกเป็นไอควันคลุ้ง
เสียงชิตก้องกังวาน “หนีหรือสู้…ก็เลือกซะ เพราะสุดท้าย พวกเอ็งทุกคน…จะกลายเป็นหนึ่งเดียวกับกู”
โพรงสั่นสะเทือน ราวกับทั้งหมู่บ้านกำลังหายใจพร้อมกัน
ตอน 8.5 – ปะทะในโพรง
โพรงใต้ไทรสั่นสะเทือนเหมือนหัวใจยักษ์กำลังเต้นอยู่ข้างใต้ ดินผนังซึมของเหลวหนืด ๆ ไหลเป็นเส้น กลิ่นคาวหวานทำให้มัทนาคลื่นไส้แทบอาเจียน เด็ก ๆ ที่เธอกอดไว้สั่นระริก
หมอพรตยืนขึงขัง อ่านคาถาเสียงดังขึ้นเรื่อย ๆ เสียงแปร่งโบราณสะท้อนก้องไปทั่วโพรง แต่ชิตกลับหัวเราะเสียงต่ำ
“คาถาพรรค์นั้น…เอาไม่อยู่แล้วพรต โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว”
⸻
การยั่วยวน
อินทร์ตัวสั่น หายใจแรงจนอกกระเพื่อม ท่อนลำแข็งชูขึ้นจนกางเกงเปียกชุ่ม น้ำเงี่ยนหยดติ๋ง ๆ ลงพื้น
ชิตเดินเข้าไปใกล้ เอื้อมมือแตะปลายคางอินทร์ ยิ้มเยาะ “มึงอยากเป็นของกูอยู่แล้วใช่มั้ย…อย่าฝืนเลย”
อินทร์พยายามหลับตา ส่ายหัวแรง ๆ “กู…กูยังเป็นคน…”
แต่ร่างกายกลับทรยศ—สะโพกสั่น น้ำใสไหลไม่หยุด
มัทนาตะโกน “อินทร์! อย่าหลงไปนะ!”
⸻
พิธีสกัด
หมอพรตเหยียบพื้นแรง ๆ วางผงดำจากย่ามลงบนดิน เส้นควันขาวพุ่งขึ้นเป็นวงล้อมรอบชิต
“นี่คือผงอาคมผูกจิต มึงออกจากวงนี้ไม่ได้!” หมอพรตประกาศ
ชิตหัวเราะก้อง “ผูกกายกูไม่ได้หรอก…แต่มึงลืมไป ว่ากูไม่ได้อยู่คนเดียว”
⸻
ร่างกายที่เชื่อมโยง
ทันใดนั้น อินทร์ก็กรีดร้องลั่น ตัวเขากระตุก น้ำกามพุ่งออกมาจนพื้นแฉะ ร่างทรุดลงคุกเข่า ดวงตาแดงฉ่ำ
ผงอาคมที่ควรจะล้อมชิตไว้ กลับแตกออกทีละเส้น เพราะอินทร์กำลัง เชื่อมร่าง กับเขา
ชิตยิ้มพอใจ “เห็นมั้ยพรต…เพราะร่างนี้มันโหยหาเหมือนกู”
มัทนากรีดร้องวิ่งเข้าหาอินทร์ แต่ถูกแรงมองของชิตสะกดจนขาแข็ง ขยับไม่ได้
⸻
การปะทะ
หมอพรตคว้าดาบไม้เก่าขึ้นมา พุ่งเข้าใส่ชิตทันที ดาบฟาดลงกลางอก แต่แทนที่เลือดจะแตกทะลัก—รากไม้สีดำพุ่งออกมาจากบาดแผล รัดดาบแน่นจนพรตดึงไม่ออก
ชิตก้มมองพรต ยิ้มยั่ว “มึงก็อยากเสพสุขใช่มั้ย…พรต”
จากนั้นรากไม้เลื้อยเข้ามาตามแขนหมอพรต ความรู้สึกร้อนวูบวาบแล่นเข้าไปจนเขาเผลอครางต่ำ ๆ เสียงเดียวกับคนกำลังเสร็จ
“อ…อาาา…”
⸻
การเลือกข้าง
อินทร์ที่คุกเข่าอยู่ เงยหน้ามองชิตกับพรต น้ำตาไหลปนเหงื่อ “กู…กูไม่อยากเสียสติ…แต่กูอยากมึงชิต”
เขาคลานเข้าหา กอดเอวชิตจากด้านหลัง ร่างกายทั้งคู่เชื่อมติดกันด้วยน้ำหนืดที่ไหลไม่หยุด
มัทนาตะโกนลั่น “อินทร์! อย่าไป!”
แต่เสียงของเธอจมหายไปกับเสียงครางของผู้ชายสองคนที่กอดกันตรงกลางโพรง
⸻
ปิดตอน 8.5
หมอพรตถูกมัดด้วยราก มัทนากับเด็กถูกกักไว้ อินทร์กำลังยอมจำนนให้ชิตเต็มที่ โพรงใต้ไทรสั่นแรงขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับมี “อะไรบางอย่าง” กำลังจะฟักออกมาจากใต้ดิน
เสียงชิตหัวเราะ “คืนนี้…พวกมึงจะได้เห็นกำเนิดที่แท้จริง”
ตอน 8.6 – กำเนิดร่างใหม่
โพรงใต้ไทรสั่นสะเทือนแรงกว่าเดิม ดินร่วงลงมาเป็นฝุ่นคลุ้ง เสียงคล้ายหัวใจยักษ์เต้น ตุบ…ตุบ… ดังสะท้อน
หมอพรตร่างถูกพันด้วยรากไม้ดำจนแน่น เลือดซึมตามแขน ขณะที่มัทนากับเด็ก ๆ กรีดร้องพยายามหนีแต่ขยับไม่ได้ รากใต้ดินขยับเหมือนมีชีวิต
ชิตยืนกลางโพรง ร่างกายเปลือยเปล่าแผ่วไอร้อน อกขยับแรง ดวงตาแดงเรืองเหมือนเปลวไฟสลับกับความมืด
“คืนนี้…กูจะให้พวกมึงเห็นกำเนิดใหม่” เสียงเขาก้องสะท้อน
⸻
พิธีแห่งการผสม
อินทร์ทรุดคุกเข่าอยู่ข้างชิต เหงื่อท่วมร่าง สะโพกสั่นไม่หยุดเพราะท่อนลำแข็งปั๋ง น้ำใสไหลไม่หยุดเหมือนเขื่อนแตก
“กู…กูไม่ไหวแล้ว…” อินทร์คราง เสียงเต็มไปด้วยทั้งความทรมานและความโหยหา
ชิตจับคางอินทร์ยกขึ้น จ้องตาลึก “ไม่ต้องฝืน…มึงจะเป็นของกูตลอดไป”
แล้วเขาก็กอดรัดอินทร์ ซุกไซ้จนอินทร์ครางกระเส่า เสียงดังสะท้อนทั่วโพรง
มัทนาตกใจร้องลั่น “อินทร์! อย่ายอมมันนะ!”
แต่เสียงของเธอกลายเป็นเพียงเสียงเบาบางท่ามกลางเสียงเร่าร้อนของผู้ชายสองคน
⸻
รากแห่งปรสิต
ขณะที่ชิตกดร่างอินทร์นอนลงกับพื้น รากไม้ดำหลายเส้นพุ่งออกจากผนังโพรง แทรกเข้าใต้ผิวหนังอินทร์ทีละน้อย
อินทร์กระตุก น้ำกามพุ่งออกมาจนเปียกพื้น แต่แทนที่จะเจ็บ เขากลับครางเหมือนคนถึงจุดสุดยอด
“อ๊าาาาาาาาา!”
ชิตหัวเราะต่ำ “เห็นมั้ย…นี่คือของจริง อินทร์ มึงกำลังจะเป็นร่างใหม่ที่กูต้องการ”
⸻
การต่อต้านครั้งสุดท้าย
หมอพรตกัดฟันสวดคาถาเสียงดังจนเลือดออกปาก เสียงนั้นกดดันรากไม้ให้หยุดไหวชั่วขณะ แสงจากตะเกียงเจ้าพายุสว่างขึ้นเล็กน้อย
“อินทร์! ถ้ายังมีสติอยู่…จงปฏิเสธมันเดี๋ยวนี้!”
อินทร์หอบหายใจแรง ร่างสั่นสะท้าน ดวงตาสีแดงเริ่มแปรกลับเป็นขาวขุ่นเหมือนกำลังสู้กับอะไรในใจ
ชิตกดท่อนลำลงกับร่างอินทร์ทันที กระซิบเสียงต่ำ “เลือกกูสิ…แล้วมึงจะไม่ต้องเจ็บอีกต่อไป”
⸻
จุดแตกหัก
เสียงหัวใจยักษ์ใต้ดินเต้นแรง ตุบ! ตุบ! ตุบ!
รากไม้รอบโพรงเริ่มแตกออก เผยให้เห็น ถุงเนื้อยักษ์ ใต้ดินที่เต้นเหมือนกำลังจะฟัก ร่างในนั้นเคลื่อนไหว—เป็นเงาร่างมนุษย์หลายแขนหลายขาแทรกกัน
ชิตประกาศเสียงดัง “นี่แหละ…ราชันปรสิตจะถือกำเนิดใหม่!”
อินทร์ถูกดึงร่างให้แนบเข้ากับชิต ร่างทั้งคู่เริ่มเชื่อมต่อ น้ำหนืดไหลออกจากปากรูทวารและอวัยวะเพศ ผสมรวมกันหยดลงบนดิน
มัทนากรีดร้องทั้งน้ำตา “อย่า! อินทร์!”
แต่เสียงหัวเราะของชิตดังก้อง “สายไปแล้ว…”
⸻
ปิดตอน 8.6
โพรงใต้ไทรแตกสั่นสะเทือน รากไม้พันร่างอินทร์กับชิตเข้าด้วยกัน เหมือนกำลังสร้าง “ร่างใหม่” ขึ้นมา เสียงหัวใจใต้ดินดังถี่รัวเหมือนจะระเบิด
หมอพรตสบถลั่น “สวรรค์…อย่าให้มันเกิดขึ้นเลย”
แต่แสงไฟตะเกียงดับพรึบ เหลือเพียงความมืดและเสียงครางผสมเสียงหัวเราะสยองที่สะท้อนทั้งโพรง
ขอบคุณครับ มันเสวมาก ขอบคุณครับผม สนุก สนุกมากครับ เสียว
หน้า:
[1]