เราคือของกันและกัน ตอนที่ 3
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย guy009 เมื่อ 2025-8-2 12:355 ปีต่อมาคินนั่งอยู่ในห้องประชุมของบริษัทออกแบบ Creative Studio ชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯในฐานะหัวหน้าทีมการตลาด เขากำลังดูเรซูเม่ของพนักงานใหม่ที่เพิ่งจะถูกย้ายมาเสริมโปรเจกต์ใหญ่จากฝ่ายกราฟิกชื่อในเอกสารนั้น ทำให้หัวใจของเขาสะดุด —"ฟิวส์ ธนกฤต ภูมิเวท" ทันทีที่ได้ยินเสียงเคาะประตูเบา ๆ คนที่เปิดเข้ามาก็คือเจ้าของชื่อนั้นชายหนุ่มในเสื้อเชิ้ตพับแขน ทรงผมเซอร์นิด ๆ ยิ้มกวนที่เขาจำได้แม่นตั้งแต่วันสุดท้ายในห้องพักมัธยมปลายไง…นึกว่าจะไม่เจอกันอีกแล้วนะ" ฟิวส์ยิ้มให้เขาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นคินกลับนิ่ง เงียบ ไม่ตอบคำ
สายตาเขาไหลผ่านร่างของฟิวส์ที่โตขึ้น หล่อขึ้น...และยั่วมากขึ้นอย่างไม่ตั้งใจแต่ในใจ...เหมือนมีไฟลุกวูบ
เพราะเขายังจำสัมผัสทุกส่วนของร่างกายนั้นได้
ทุกเสียง...ทุกจังหวะที่อีกฝ่ายบิดเร่าอยู่ใต้ร่างเขา…;;;สองสัปดาห์ต่อมา ทั้งคู่ต้องทำงานร่วมกันในโปรเจกต์ใหญ่ความใกล้ชิดค่อย ๆ เผาใจคินช้า ๆ
เขาระวังทุกการสัมผัส พยายามไม่สบตา แต่ฟิวส์กลับเล่นเหมือนไม่รู้ตัวมึงจะทำหน้าเคร่งไปถึงไหนวะ พออยู่กับกูทีไร ทำเหมือนกูเป็นโรคติดต่อ"
ฟิวส์แกล้งแหย่ขณะอยู่กันในห้องครีเอทีฟเงียบ ๆคินหันไปมองนิ่ง ๆ
"...ก็กูไม่อยากทำอะไรเกินเลยอีก""แปลว่าอยาก?"
ฟิวส์ยิ้มเยาะดวงตากึ่งท้าทายกึ่งยั่วคินเดินเข้าไปใกล้ช้า ๆ
จนร่างทั้งคู่ห่างกันไม่ถึงคืบ
เสียงหายใจของทั้งสองดังชัดเจน“อย่าท้า ถ้าไม่อยากโดนจริง”
เสียงคินต่ำและขุ่นร้อนราวกับน้ำมันเดือด"งั้นมึงกล้าเหรอ?"
คำพูดนั้นเป็นเหมือนประกายไฟก้อนสุดท้ายที่จุดระเบิดทุกสิ่งคินพุ่งเข้าจูบฟิวส์ทันที รุนแรง ดิบ และโหยหากว่าครั้งไหน
ร่างฟิวส์ถูกดันชิดกับผนังห้อง มือใหญ่ของคินรั้งข้อมือเขาไว้เหนือหัว
ลิ้นเกี่ยวพันกันอย่างไม่มีใครยอมใครเสื้อเชิ้ตของฟิวส์ถูกปลดออกกระชาก ๆ
คินก้มลงขบกัดยอดอกที่แข็งตั้งเพราะความเสียว
เสียงฟิวส์ครางกระเส่า ปากแห้งผะแผ่ว"อ๊ะ…ซี๊ด… คิน… เดี๋ยว…อื้มมม…"
แม้จะพูดว่า ‘เดี๋ยว’ แต่สะโพกกลับเบียดแนบเข้าหาอีกฝ่ายมือคินรูดซิปกางเกงลง…
แก่นกายของฟิวส์พองตัวแนบชิดกลางลำตัวของเขา
เขาจับมันไว้ในมือ…ขยับขึ้นลงอย่างชำนาญ
ในขณะที่อีกมือหนึ่งดึงกางเกงตัวเองลงจนพ้นช่วงสะโพกร่างสองร่างบดเบียดกันหน้าผนังห้องประชุมที่ไม่มีใครใช้
ไม่มีเวลาถอดเสื้อผ้าให้หมด ไม่มีแม้แต่คำว่าระวังมีแต่เสียงหอบ เสียงคราง เสียงความต้องการที่อัดแน่นมาหลายปี ติดตามตอนต่อไป
สนุกมากครับ ตัวหนังสือมันเล็ก มากๆ มองไม่เห็นเลย Linkren ตอบกลับเมื่อ 2025-8-1 22:30
ตัวหนังสือมันเล็ก มากๆ มองไม่เห็นเลย
ปรับให้ล่ะครั๊าฟ💗 ขอบคุณขอรับ ขอบคุณมากครับ
หน้า:
[1]