“เมื่อเพื่อนได้ปลดทุกข์ เพื่อนก็ปลดใจ” : ตอนที่ 4: เช้าที่ปล่อยใจ
ตอนที่ 4: เช้าที่ปล่อยใจแสงแดดส่องลอดม่านบางเข้ามาแตะผิวแก้มของอาชว์ เขาขยับตัวเล็กน้อยรู้สึกถึงไหล่ไทน์ที่ยังแนบอยู่ข้าง ๆ และแขนหนัก ๆ ของอีกฝ่ายที่พาดอยู่บนเอวเขาไม่ได้ฝัน...เมื่อคืนมันเกิดขึ้นจริงทั้งการสัมผัสที่ลึกซึ้ง... การเปิดใจแบบที่ไม่เคยทำกับใครและเสียงหัวใจที่เต้นพร้อมกัน
“ตื่นแล้วเหรอ” เสียงไทน์แหบเล็กน้อย แต่เต็มไปด้วยความอบอุ่นอาชว์พยักหน้าช้า ๆ ไม่พูดอะไรเขาแค่หันหน้าไปมองคนที่นอนข้าง ๆ และยิ้มจาง ๆ
ไม่มีความอึดอัดเลยมีแต่ความนิ่งสงบ...แบบที่ไม่เคยรู้สึกเวลาอยู่กับใครอื่น
“กูอยากฉี่ว่ะ” ไทน์พูดพลางหัวเราะเบา ๆอาชว์หัวเราะตาม “กูด้วย… ขอนำก่อนละกัน”
ทั้งสองคนเดินไปห้องน้ำด้วยกันโดยอัตโนมัติร่างกายยังมีรอยบาง ๆ ของเมื่อคืน ความเหนียวตัวนิด ๆ และกลิ่นผิวกายที่คุ้นเคยยิ่งทำให้รู้สึกใกล้กันเข้าไปอีก
ไม่มีใครใส่เสื้อผ้ามีเพียงร่างเปลือยสองร่างที่ยืนข้างกันหน้าโถฉี่
“แปลกดีเนอะ” ไทน์พูด ขณะยืนปล่อยสายน้ำเหลืองทองเคียงกับอาชว์“เมื่อก่อนเราฉี่ข้างกันเพราะบังเอิญ…แต่ตอนนี้ เราเลือกที่จะฉี่ข้างกัน เพราะรู้สึกปลอดภัย”
อาชว์สบตาอีกฝ่ายขณะฉี่ไหลต่อเนื่อง“กูไม่เคยฉี่กับใครแล้วสบายใจแบบนี้เลย มึงรู้มั้ย”
“กูก็เหมือนกัน”ไทน์กระดกปลายควยเบา ๆ สะบัดฉี่ชุดสุดท้ายลงในโถก่อนจะหันไปแปะมือที่ไหล่เพื่อนอย่างแรง“อยู่กับมึง กูไม่ต้องปิดอะไรเลยว่ะ ไม่ว่าจะหัวใจ…หรือควยกู”
อาชว์หัวเราะเสียงดัง“ไอ้เหี้ย กูจะซึ้ง ดันขำเฉย!”
หลังล้างมือและล้างหน้า ทั้งสองกลับมานั่งที่เตียงอาชว์หยิบเสื้อยืดมาสวม ขณะที่ไทน์ยังนุ่งแค่บ็อกเซอร์นั่งกอดเข่าอยู่
“เราเป็นอะไรกันวะ”คำถามธรรมดา ๆ ที่ลอยขึ้นมาจากอาชว์ไม่ใช่เพราะเขาไม่แน่ใจแต่เพราะเขารู้สึก…ว่ามันพิเศษเกินจะเรียกแค่ว่า ‘เพื่อน’
ไทน์ไม่ตอบทันที เขายกมือขึ้นลูบผมอาชว์เบา ๆก่อนจะพูดเรียบ ๆ ว่า
“เราเป็นอะไรก็ได้…ที่เราไม่ต้องเกร็ง ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องซ่อน”“จะเป็นคนที่มึงอยากกอดตอนเช้า...หรือคนที่มึงอยากยืนฉี่ข้างตลอดไป กูก็โอเคหมด”
อาชว์มองหน้าเพื่อนคนเดิมที่เขารู้จักมาตั้งแต่ม.ต้นจากเพื่อนที่เคยยืนฉี่ข้างกันกลายเป็นคนที่เขารู้สึกว่า... "แค่ยืนข้าง ก็รู้สึกว่าทุกอย่างมันปลอดภัยแล้ว"
ขอบคุณค่ะ ขอบคุณครับ ขอบคุณขอรับ สนุกมากครับ แอบซึ้งเล็กน้อย น่ารักกก ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆเลยครับ ดีมากเลยครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]