มี 2 ซื้อ คุณต้องจ่าย 2 Zenny เพื่ออ่านกระทู้นี้ จ่ายเงินสำหรับกระทู้นี้
รอติดตามครับ
nuangnut1996 ตอบกลับเมื่อ 2025-6-4 13:03
รอติดตามครับ
เริ่มเรื่องแล้วครับ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย taisayam เมื่อ 2025-6-4 15:22
Page 2
ที่ท่าน้ำปลายสวน เด็กชายร่างผอมบางเอนกายอ่านหนังสืออยู่บนศาลาท่าน้ำ ลมพัดเอื่อยๆ เสียงน้ำจากท้องร่องไหลลงคลองใหญ่ ดังจ๊อกแจก นกส่งเสียงร้องจิ๊บจิ๊บ เป็นบรรยากาศสุขสบายน่าเพลิดเพลินของวัน เมื่อไอ้ไม้มาถึง ใกล้ตัวนายหนุ่มน้อย มันไม่ได้ส่งเสียง ด้วยรู้ว่า นายน้อย นิสัยเงียบขรึม รักความสงบของบ้านสวนและท่าน้ำนี้อย่างจับใจ มันค่อยจัดเกือกให้พร้อมสวม และ บอกเจ้านาย "คุณท่านรอทานข้าวกับคุณชายที่เรือนตึก ขอรับ" กล่าวเพียงแค่นี้นายน้อยก็ต้องรีบไปแต่โดยดี ด้วยเกรงบารมีของคุณท่านบนตึก โต๊ะรับทานข้าวถูกจัดวางไว้ 4 ชุด ในห้องโถงใหญ่ ในเวลาปกติ คุณๆในเรือนตึก แยกรับทานตามสำรับที่จัดเตรียมไว้เฉพาะในแต่ส่วนที่พำนัก เช่นคุณหนูชายทานที่ห้องริมระเบียงชั้นบน ส่วนนายท่าน รับอาหารในห้องพักที่มีส่วนรับรองแยกอยู่หน้าห้อง มีนางบ่าวคอยรับใช้อยู่ตลอดเวลา คุณแม่คุณหนู ทานอาหารที่ห้องโถงนี้พร้อมคุณหลวงฯสามี การรับทานบนโต๊ะถือเป็นเรื่องใหญ่และเป็นการสำคัญ อีกทั้งการจัดที่ไว้ 4 ชุด เป็นเรื่องไม่เกิดขึ้นบ่อยนัก
เมื่อคุณหนูชาย เดินเข้ามาในห้องโถงรับทานอาหาร นายท่านนั่งเป็นประธาน ที่หัวโต๊ะ คุณหลวง คุณแม่ประจำที่นั่งแล้ว ข้างคุณแม่ การจัดโต๊ะวางช้อนส้อมแบบฝรั่ง รอคุณหนู นั่งประจำที่ "ดิชั้น ไหว้ ค๊ะคุณยาย" คุณหนูกล่าวขั้น ไอ้ไม่้ยืนแอบมองดูที่ชานระเบียงชั้นล่าง "ไหว้พระเถอะ ลูก มารับทานข้าวกัน" "วันนี้เป็นอาหารฝรั่งนะ"
การรัปทานอาหารเป็นไปอย่าง เงียบ และเบา วันนี้ ห้องครัวปรุงอาหารจานหลักเป็นสตูเนื่อโค แบบรุสเซีย ซึ่งทั้งค้น เข้ม และมัน รสชาดเข้มข้นเป็นอาหารฝรั่งจานโปรดของคุณหนูชาย เป็นที่แน่นอนว่า จานนี้ไม่เหลือตกถึงท้องไอ้ไม้ เมื่อของหวานพุ๊ดดิ้งแบบอังกฤษนำมาวางตรงหน้า การสนทนาจึงเริ่มขึ้น "พุ๊ดดิ้งนี้ ยายทำให้พ่อชายรับทานโดยพิเศษ หากคราวหน้าเมื่อไกลกัน จะได้รฤกถีงรสมือยาย" นายท่านพูดขึ้นและ เริ่มกล่าวต่อโดยทุกคนในโต๊ะอาหารตั้งใจรับฟัง "ความว่าเจ้าคุณราชสัมพันธ์ จะไปประจำที่บริเทน ชั้นเห็นโอกาสเหมาะจะให้ พ่อชายไปเรียนที่นั้น คุณหลวงจะว่ากะไร" ทุกคนในโต๊ะตกตะลึงและเงียบงัน โดยเฉพาะคุณหนูฯ
ขวบปีต่อมาเป็นปีที่โกลาหล ทั้งของคุณหนูและไอ้ไม้ ด้วยคุณหนูต้องเตรียมตัวไปเรียนที่เมืองไกล การเตรียมพร้อมในเรื่องเดือนทาง เป็นเรื่องใหญ่ การตัดเสื้อผ้า เพื่อใช้ในระหว่างเดินทางมากกว่าหนึ่งเดือนบนเรือเดินสมุทรเป็นเรื่องจำเป็น หีบถูกสั่งเตรียมไว้จากห้างฝรั่งที่ในพระนคร หลากขนาดหลายใบ การตัดเย็บเสื้อผ้าที่ต้องกะขนาดพอดีตัวและเผื่อแก้ไขหากร่างกายเติบโตระหว่างเดินทาง และข้อสำคัญคือคุณหนูต้องบวชเณร ก่อนออกเดินทางไปบริเทน
การบวชเณรก่อนไปศึกษาต่อยังต่างแดนถือเป็นประเพณีนิยมในสมัยนั้น ด้วยเกรงว่าบุตรหลานจะรับวัฒนธรรมฝรั่งต่างด้าวจนเลื่อมใส ศรัทธา และถือเข้ารีต สิ้นนับถือพุทธศาสนา ทางผู้ใหญ่จึงหาทางขัดเกลา และ มุ่งมั่น ให้บุตรหลานศรัทธา ก่อนเดินทางไป ในกรณีของคุณหนูก็เช่นกัน เมื่อคุณหนูบวชไอ้ไม้ ก็ได้รับส่วนกุศล สนองศรัทธาได้บวชเป็นเณรคู่รับใช้คุณหนูชายเจ้านายด้วย นางปลื้มร้องไห้ด้วยความยินดีปรีดา ไปสามวันสามคืน ไม่รู้จบ
แล้ววันจากลาก็มาถึง ทั้งเรือนใหญ่โกลาหลในการจัดเตรียมข้าวของสำหรับคุณหนูเดินทางในวันรุ่ง ไม่มีใครสนใจคุณหนูชาย ผู้ต้องจากไปแดนไกลด้วยมัวสาละวนกับการเตรียมของตามคำสั่งนายท่าน
มีเพียงไอ้ไม้นั่งหน้าเศร้าอยู่ใต้เท้าเจ้านายน้อย
"ไม่รู้เราจะได้กลับมาเจอไม้เมื่อไหร่"
"ข้าไปนานไกล มาอีกทีคงจำกันไม่ได้แล้ว "คุณหนูกล่าวขึ้น
ไอ้ไม้ตอบกลับว่า
"บ่าวจะไปไหนได้ขอรับ คงทำสวน เลี้ยงวัว จับปลา อยู่ในบ้านสวนของนายท่านรอคุณหนูกลับมานี่ละขอรับ"
คุณหนูยิ้มเจื่อนๆแล้วบอกกับไอ้ไม้ว่า
"ไป ไปอาบน้ำให้ข้าหน่อย ก่อนข้าจะไม่มีคนอาบให้ ที่เมืองฝรั่ง"
ไอ้ไม้เดินตามไปในห้องคุณหนูเพื่อเตรียมการณ์
desktop
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย taisayam เมื่อ 2025-6-4 18:10
Page 3
คุณหนูนุ่งผ้าอาบน้ำบางขาวเดินเข้ามาในห้องเปียก ยืนหันหน้ามองไปที่ระเบียงแลสายตาอาวรณ์ ไปรอบเพื่อจดจำบรรยากาศของบ้านสวน เป็นวันสุดท้ายก่อนเดินทาง ลมพัดเข้ามาทางช่องระแนงแผ่วๆ ทำให้ขนลุกชัน ลมพัดระเลื่อย กระทบผิวขาวบอบบางของคุณหนูชาย ขณะแลมองโดยรอบนั้น น้ำจากขันเงินได้ถูกราดลง กระทบไหล่ พาให้ร่างของคุรหนูสั่นเทิ้มเพราะมัวเพลิน ไม่ได้ตั้งตัว ขนลุกชันจนนมหัวยังไม่พานสีระเรื่ิอตั้งชัน คุณหนุเอามือกอดอกไว้แน่น เมื่อน้ำขันที่สองราดลงบนตัวอีกครั้งความตระหนกได้จากหายไป ความชุ่มชื่นเย็นฉ่ำเข้าแทนที่
ตั้งแต่ได้ทราบว่าคุณหนูชายต้องไปเรียนเมืองนอก คุณท่านได้จัดหาสบู่ก้อนแบบฝรั่งมาให้คุณหนูหัดใช้ ค้วยเป็นของหายากและราคาหนัก นานๆจึงนำมาใช้อาบ ไอ้ไม้ ถูสบู่ก้อนลองบนฝ่ามือจนมีฟองและใช้มือเปล่า ลูบฟองนั้นลงบนแผ่นหลังคุณหนู ไม้ค่อยๆถูไล้ไปตามแผ่นหลังส่วนบน และ ตามซอกแขน คุณหนูยกแขนสองข้างขึ้นให้ไอ้ไม้ ถูใต้รักแร้ กลิ่นหอมของสบู่ผสมกลิ่นกายเด็กหนุ่มหอมละมุนแตะจมูกของไอ้ไม้ ขณะหนึ่งจมูกของไม้ ดมชิดติกซอกกายคุณหนู มันสูดกลิ่นกายแนบลึก คุณหนูขนลุกชูชัน ซักพักไอ้ไม้ใช้มือโอบหลังถูไปบนหน้าอก มันลูบไล้หัวนมจนคุณหนูรู้สึกว่านมตั้งชันขึ้น เป็นความรู้สึกสบายอย่างประหลาด แล้วไอ้ไม้ก็ราดน้ำล้างร่างกายส่วนบนของคุณหนูจนสบู่เกลี่ยงกาย
ขณะนั้นผ้าอาบขาวถูกน้ำราดเปียกบางจนเห็นเนื้อในร่ม ไอ้ไม้ตีฟองสบู่อีกครั้งคราวนี้มัน เล่นฟองให้ได้เนื่อฟองมากยิ่งขึ้น แล้วล้วงไปใต้ร่มผ้าขาว ใช้มืออ้อมไปใต้ผ้าแล้วบรรจงไล้ฟองที่ตรงหัวเหน่า คุณหนูเริ่มมีขนอ่อนขึ้นบ้างแล้ว ฟองสบู่ปกคลุมท่อนลำของคุณหนูใต้ร่มผ้าเมื่อท่อนลำที่ยังไม่ขยายเต้มที่ ถุกมือและฟองสบู่ก็กลับขยายขึ้น ไอ้ไม้จับส่วนปลายสุดที่ติดตัวค่อรูดขึ้นไปจนถึงหัวเหมือที่มันล้างตอนอาบน้ำที่ท่า เพลานั้นคุณสูดหายใจลึกและหลับตาลง แล้วไอ้ไม้ก็ถุสบู่ไปที่พวงคู่กลม คล่อยคลึงให้ สองลูก เบียดกันจนสะอาด แล้วล้างมือเพื่อตีฟองสบู่อีกครั้ง
(Love scene 18+) มือล้วงใต้ร่มผ้าบางซอกซอนไปตรงหว่างขา แล้วใช้มือทั้งคู่ถูไล้ไปจนถึงกลีบซอก ความลื่นของสบู่กับนิ้วมือที่รูดเร็ว ทำให้คุณหนุกระสันไปทั่วร่าง ทันใตนิ้วมือกลางสองนิ้วของไอ้ไม้เผลอหลุดเข้าไปในรูก้นของคุณหนู ไอ้ไม้ตกใจกลัวและจะชักมือออก แต่คุณหนู่กลับเผลออุทานว่า
"อย่าดึงออก"
ผ้าอาบน้ำคุณหนูหลุดวางกับพื้นตอนใดไม่แจ้ง ที่หว่างขาของคุณหนูเป็นท่อนลำตั้งชัน มันแข็งมากจนพร้อมที่จะระเบิดออกมา คุณหนูหอบหายใจแรงเหมือร่างกายจะแหลกเสียให้ได้ นิ้วมือทั้งสองของไอ้ไม้ยังคาอยู่ในรูตูดของคุณหนู ไอ้ไม้ตอนนีนิ่งเป็นตอไม้ดีๆนี่เองด้วยกลัวความผิดจะขยับอะไรไปไหนก็ไม่กล้า
จนที่สุดนิ้วทั้งสองของมันรุนแยงลึกเข้าไปอีกจนกระทบผนังที่มันคิดว่าเป็นลำใส้ นิ้วมันกระทบผนังอุ่นและขลุขละ ระหว่างที่นิ้วดุนเข้าสุด คุณหนูหายใจถี่ ยืนทรงตัวหันหลังให้ไอ้ไม้แทบไม่ไหว น้ำสี่ขาวข้นพุ่งทะลักออกมายาวไกลถึงผนังห้อง หัวใจเต้นถี่ตุีบๆเหมือนใจจะขาด น้ำหูน้ำตาไหลนองเต็มหน้า หอบถึ่เหมือนจะเป็นลมหมดแรง
คุณหนูค่อยๆนั่งยองลงบนตั่งอาบน้ำ นิ้วของไอ้ไม้ต้องถอนออกจากรูตูดโดยบริยาย ไม่มีคำพูดใดๆ ออกจากปากคุณหนู ไม่ด่า ไม่โกรธ และไม่พูด จนไอ้ไม้เกรงกลัว สักพักเมื่อนิ่งนานคุณหนูยกขั้นขึ้นเองเพื่อราดน้ำ ไอ้ไม้ประคองขันช่วยคุณหนูราดน้ำบนตัวจนคุณหนูคลายมือจากขั้นให้ไอ้ไม่อาบต่อจนเสร็จ
เสวยาวไปๆ
เปิดเรื่องได้น่าสนใจต่อดีครับ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย taisayam เมื่อ 2025-6-5 05:41
ขอบคุณครับ ยินดีรับฟังคำวิจารณ์ครับ เขียนไว้ซักพักแล้วครับ
เสียวดี
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย taisayam เมื่อ 2025-6-4 20:07
Page 3/1
ในคืนก่อนเดินทางคุณหนูเข้านอนแต่หัวค่ำเพื่อตื่นเช้าไปขึ้นเรือไฟที่ท่าเรือบางกอก แสงจันทร์สว่างนวลส่องเข้ามาในห้องอากาศบ้านสวนเย็นสบายไม่อบอ้าว คุณหนูนอนพยายามข่มตาหลับอยู่ในมุ่ง ใจหวาดระทึกถึงการเดินทางและผู้คนที่จะพบเจอในเบื้องหน้า แต่ด้วยความมุ่มมั่นและรักการอ่านเป็นเอก ทำให้ความกังวลภายนอกไม่ใคร่เป็นปัญหาฉกรรณ์นักด้วยการอบรมและฐานะชาติตระกูลพาให้รอดพ้นจากภาระเหล่านั้นได้
แต่เหตุการตอนอาบน้ำเมื่อสาย พาให้คุณหนูฉงนกับความรู้สึกในใจ ความกำซาบเสียวซ่านในวัยรุ่นที่ไม่เคยประสพ ทำให้แปลกประหลาดตกตะลึง พยายามข่มตาลงก็ไม่อาจหลับสนิทได้ คุณหนูพลิกซ้ายพลิกขวาอยู่ในมุ่ง ร้อนรนจนต้องแหวกมุ่งออกมานั่งภายนอก สายตาเหลือบไปเห็นไอ้ไม้บ่าวที่ซื่อสัตย์นอนอยู่ปลายเตียง แสงจันทร์คืนเพ็ญสาดสว่างเข้ามา เห็นร่างที่อุดมด้วยมัดกล้ามนอนหลับสนิทไร้กังวล เมื่อไอ้ไม้นอนพลิก ตัวผ้าโจงที่นุ่งได้คลายหลุดออก เผยให้เห็นหน้าท้องเป้นลอนงามกระทบแสงสว่างเลือนๆ ร่างแน่นนั้นพลิกตัวไปมาถีบผ้าหลุดอีก ท่อนลำอวบใหญ่มันวาวต้องแสงจันทร์ คุณหนูฯมองดูไม่วาง ใจเต้นถี่ระทึก ที่เหนือท่อนลำเขม็งทะลึ่งชูชันนั้น มีขนดกหนาขึ้นรก เยอะกว่าของคุณหนูหลายเท่า คุณหนูฯใจเต็นแรงเร็วจนระทวยไป แล้วค่อยๆ คลานเขยิบเข้าไปใกล้ อยากใช้มือจับลูบไล้แต่เกรงเจ้าตัวไอ้ไม้จะตื่น จึงค่อยๆเอื้อมมือกุมท่อนลำนั้นอย่างแผ่วๆสัมผัสอย่าบรรจง คุณหนูพยายามระงับใจที่สั่นอย่างยากเย็น ด้วยความกลัวไอ้ไม้จะรู้สึกคุณหนูชายจึงชักมือออก ได้ยินเสียงไอ้ไม้หายใจลึกถึ่ๆ ทันใดนั้นมือของไอ้ไม้ก็ตะปบ มือของคุณหนูให้กำลำที่ตะหง่านนั้นไว้ แล้วพูดว่า
" คุณหนูช่วยบ่าวให้ไปถึงสวรรค์ด้วยเถอะขอรับ"
.......................................จบภาคปฐมวัย.........................................................
รอมาต่อเลยฮับ
ติดตามนะครับ ขอบคุณครับ
สนุกมาก
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย taisayam เมื่อ 2025-6-4 22:29
Page 4
EP.2 เรื่องนายไม้
"บนดอยมีเรื่องเล่า"
นายไม้เดินตามลูกหาบสองคนพี่น้อง ไหลกับหล้า ตามทางที่รกชัดและเฉอะแฉะ ขึ้นไปเรื่อยๆอากาศบนดอยสูงสดชื่นแต่พาให้เหนื่อยล้า ด้วยความบางเบา พื้นดินบนภูเขาสูงตระหง่านปกคลุมไปด้วยละอองฝนมีหยดน้ำ เกาะบนยอดไม้และวัชพืชคลุมดิน การเดินต้องระวังเป็นหลายเท่า ด้วยความลาดชันที่สูงขึ้นเรื่อยๆ อีกทั้งต้องระมัดระวังไม่ให้พลาดตกหน้าผาไป ลูกหาบสองคนพี่น้องเดินนำทางอย่ารวดเร็วด้วยชำนาญเพราะเดินขึ้นลงมาแต่น้อย
นายไม้พร้อมหนุ่มลูกหาบทั้งสองเดินผ่านภูเขาลูกแล้วลูกเล่า ผ่านป่ารกชัดของตอนเหนือเขตสยามเพื่อสำรวจป่าสักในดงลึก ลูกหาบกระเหรียงทั้งสองเติบโตในพื้นที่จึงชำนาญในการเดินป่าแถบนี้ พื้นป่าเขียวเริ่มมีไม้ปกครึ้มจนแทบไม่เห็นแสงแดด แล้วด้วยเมฆฝน ครึ้ม ที่ไล่หลังมายิ่งทำให้การเดินป่าลำบากมากขึ้น
"ข้ามเขาอีกสองลูกก็จะลงลำห้วยแล้วนาย"พรานไหลบอกกับนายไม้
"คะเนว่าเฮาต้องตั้งห้าง ริมห้วย น่าจะเหมาะ"
นายไม้บอก"ฮือ "
ในใจคิดว่าก็ดีเหมือนกันพักก่อนค่ำ ปลอดภัย เพราะในป่าไม่ควรเดินทางยามค่ำคืน และจะได้อาบน้ำให้สดชื่นหาข้าวปลากินด้วยทีเดียว
ไหลกับหล้า เป็นลูกของพรานชุ่ม นายพรานกระเหรียงที่เป็นคนนำทางประจำของห้างฝรั่งแห่งนี้ โดยปกติพรานชุ่มจะเป็นผู้นำสำรวจป่าสักในเขตดงลึก แต่ด้วยเหตุจำเป็นที่นายฝรั่งใหญ่เรียกใช้ด่วนที่เมืองเชียงใหม่ นายไม้จึงจำต้องหาคนน้ำทางใหม่ที่ไว้ใจ
พรานชุ่มแนะนำลูกชายทั้งสอง เพราะเคยเป็นพรานผู้ช่วยพ่อสำรวจป่าดงลึกมา ตลอด แต่ยังไม่ค่อยวางใจสนิทจึงให้นายไม้ พาไปทั้งสองคน เด็กหนุ่มร่างสันทัด สองคน บึกบึน ขาแข็งแรง หน้าเหลี่ยมเข้ม มุ่งมั่นจริงจัง พรานไหลพี่ชาย พูดน้อยเท่าที่จำเป็นและเอางาน ส่วนน้องชายพรานหล้า คุยสนุก และ ร่างเริงมีเรื่องเล่า ให้นายไม้รับฟังได้ไม่เบื่อ เป็นเพื่อนเดินป่าที่ดีและเพลิดเพลิน
"พักตรงนี้แล้วกันนาย " พรานไหลกล่าวขึ้น
" เดี๋ยวให้ไอ้หล้าหาปลา หุงข้าวข้าน้อยจะ ตั้งห้างไว้นอนพักคืนนี้"
ทั้งสามคนเดินทางมาถึงลำห้วย เชิงเขา เมื่อเวลาเกือบค่ำ อากาศ เริ่มเย็นลงเรื่อยๆ นายไม้รู้สึกเหนียวตัว และอยากอาบน้ำเต็มที
"ดีเหมือนกัน ชั้นอยากอาบน้ำในห้วยก่อนค่ำ ไม่งั้นหนาวแย่"
พรานหล้า พูดสวนเจ้านายมาว่า"นายเคยอาบแบบหมอฝรั่งไหม อาบแบบนั้นอย่างไรเสียก็ไม่หนาว"
"เงียบเลย " พรานไหลรีบตะโกนบอกน้องชาย
"ปากมากนะเอ็ง"
พรานหล้าน้องชาย กลับหัวเราะกลบเกลื่อนไป นายไม้จึงสงสัยว่า อาบแบบหมอฝรั่งเป็นการรักษาอาการป่วยไข้งั้นรึ จึงถามพรานทั้งสองกับไปว่า
"อาบแบบไหนกันข้าชักสงสัย ถ้าอาบแล้วรักษาโรคให้หาย ข้าก็ไม่ติดใจ"
พรานหล้าหัวร่อหึๆแล้ว ตอบว่า" ไว้ข้าฯ กับอ้าย(พี่ชาย) เสร็จงานแล้วจะไปอาบน้ำ แบบหมอฝรั่งกับนายละกัน"
ทั้งสองพรานเดินไปทำงานต่อทิ้งให้นายไม้สงสัยในคำกล่าวเรื่องการรอาบน้ำที่ว่านั้น
ภาพประกอบ EP. " บนดอยมีเรื่องเล่า "
ติดตามจ้า
ขอบคุณครับ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย taisayam เมื่อ 2025-6-5 06:21
Page 5
เพิงพักและข้าวปลาอาหารได้จัดเตรียมสำเร็จเรียบร้อย สองพรานวางสัมภาระไว้บนแคร่ที่ทำอย่างเรียบๆแต่แข็งแรง เพิงที่พักมุงหลังคากันฝนด้วยไม้แห้งที่หาได้ในริมห้วยนั้น ที่พักไม่อยู่ใกล้ลำห้วย เพราะในป่าฝนเทลงมาอาจเกิดน้ำป่าเอ่อห้วยไหลพัดเพิงที่พักไปได้ อากาศชื้น ไฟติดลำบาก ด้วยหาไม้แห้งมาทำฟื้นได้น้อย แต่ไฟ เป็นของจำเป็น กันหนาวและไล่สัตว์ใหญ่ ให้ไกลจากที่พัก เสียงประทุของไม้เหมือนไฟติด ป่า สัตว์ใหญ่มีช้าง เสือ กลัวไฟป่า จึงคิดว่า กองไฟที่มีเสียงเหมือน ไฟไหม้ประทุต้นไม้ ขับสัตว์ ให้ห่างออกจากเพิงพักได้
ทั้งสามคน นั่งล้อมวง หน้ากองไฟ กินข้าวจนเสร็จ ตะวันเริ่มใกล้ลับฟ้า สีแดงเรืองๆเริ่มจะบดลงจากทิวเขา นกเป็นฝูงบินทะยอยกลับรัง เสียงค่าง ชะนี ร้องระงมไปก้องป่า เมื่อ กินข้าวปลาแล้ว พรานหล้านำเศษอาหารฝังกลบลงหลุม เพื่อดับกลิ่นและไม่ทิ้งรอยให้สัตว์ที่ได้กลิ่นของเหลือมาวนเวียนคุ้ยหาในเวลาค่ำ กลางคืน
นายไม้ จัดแจง เตรียมของสำหรับอาบน้ำ เดินไปที่ลำห้วย เสียงน้ำ จ๊อกๆ ไหลลงจากชะง่อนหิน ห้วยนี้ขนาดพอเหมาะ มีชั้นหินน้ำตก ไหลเซาะ ผ่านร่องหิน บางช่วงมีแอ่งน้ำขนาด คนยืน ครึ่งลำตัว นายไม้เห็นที่เหมาะ ถอดเสื้อผ้าวางบนโขดหิน ผลัดผ้าอาบน้ำ แล้วจมตัวลงในแอ่งน้ำขนาดพอเหมาะ ราวอ่างอาบน้ำใบเขี่อง น้ำใสเย็น แต่ไม่หนาวจนวาบตัว นายไม้แช่น้ำขัดตัว อย่างเพลินใจ
สักพัก พรานสองคน คุยกัน สลับหัวร่อ ตรงมาที่ น้ำตก ชั้นบน อ่างน้ำที่นายไม้อาบอยู่ แล้วนั่งยองมองดูเจ้านาย
นายไม้เห็นขัดตาจึงกล่าวขึ้นว่า" ที่นั่งมีตั้งเยอะ ทำไมมา อยู่ใกล้ ข้า "
พรานหล้า กลับกล่าวขึ้นว่า"ก็เห็นนายสงสัย พวกหมู่เฮา จะบอกวิธีอาบน้ำแบบหมอฝรั่งให้นายฯ หายแคลงในใจ"
นายไม้ตอบไปว่า" เห้ย ข้าไม่ติดใจสงสัยดอก อยากรู้ว่ารักษาโรค ได้จริงรึ แต่ตอนนี้ขออาบแบบคนสยามไปก่อนนะ"
พรานไหลคนพูดน้อย นานที เอ่ยขึ้นว่า " โอกาสอาบแบบนี้ บ่มีง่ายครับนาย คนเยอะ จะอาบบ่เหมาะ"
นายไม้ยิ่งงง เข้าไปอีกกับเรื่องนั้น และครุ่นคิดสักพัก จึงตอบว่า
"เอาๆ เราก็อยากรู้สิ้นสงสัยว่าอาบแบบหมอฝรั่งมันเป็นกระไร "
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย taisayam เมื่อ 2025-6-5 06:23
Page 6
พรานทั้งสองเดินขึ้นฝั่งไปถอดผ้าออกและวางไว้บนที่แห้ง ทั้งสองเดินแก้ผ้า เผยเรือนร่างกำยัำอุดมด้วยมัดกล้าม ขาแขนแกร่งแข็ง ด้วยเดินป่า ล่าสัตว์มาแต่น้อย แผงอกบึกบึนชัดเจน ตามตัวมีรอยแผล ถากไถ และร่องเขี้ยวเล็บสลับกับสักยันต์ ตามนิยมของคนบนภูเขาพรานหล้า เดินมาที่แอ่งน้ำ ตรงนายไม้จุ่มตัวอาบอยู่ และโจนลงมาทางด้านหลังของร่างเจ้านาย จน น้ำ กระเซ็น กระทบแผ่นหลัง
ส่วนพรานไหลค่อยๆ เลื่อนตัวลงจากโขดหินด้านหน้า โดยหันหน้ามาตรงเจ้านาย
นายไม้มีความรู้สึกถึงการถูกจู่โจมคุกคามขึ้นมาชั่วขณะ ใจนายไม่เต้นอย่างระทึก
"เฮ้ยๆ พวกเอ็งจะทำอะไรข้า มาล้อมหน้าล้องหลังเช่นนี้"
(Love scene 18+) พรานไหล ไม่พูดแต่โอบไหล่ของเจ้านายไว้ ค่อยไปเคลื่อนกายเข้ามาแนบชิด ร่างที่โอบกอดด้านหน้าตรึงนายไม้ไว้ไม่ให้ขยับออกโดยง่าย
นายไม้สับผัดได้ถึงเนื้ออันแกร่งแข็งของพรานป่า คนภูเขาที่กระทบตรงซอกขา เมื่อร่างด้านหน้า กดไหลนายไม้ไว้แนบสนิท อีกร่างหนึ่งก็เริ่มชิดเข้ามา ด้านหลัง ได้ยินเสียงน้ำกระทบหลังและสะโพกดังซวบๆความจริงนายไม้มีส่วนสูงกว่าพรานสองพี่น้องมาก แต่เมื่ออยู่ในน้ำ กลับถูกทั้งสองควบคุมไว้ไม่ให้ขยับกาย
สักพักพรานหล้า โอบมือข้ามไหลมากอดร่าง นายไม้ และ ล๊อกคอพรานผู้พี่ด้านหน้า แล้วร่างพรานทั้งสองก็ถูไล้ สลับไปมาขึ้นลง โดยเสียดไล้ไปตามร่างของนายไม้ ร่างทั้งสามสอดรับเป็นเนื้อเดียวกันโดยมีน้ำในห้วยเป็นตัวช่วยประสาน
นายไม้รู้สึกถึงความเสียว กระสันต์ และ ยะเยือก ระหว่างที่ว่าง ช่องน้ำ ใบหน้าที่แนบสนิท ทั้งได้ยินเสียงกระเส่าหายใจระหว่างกัน ความรัญจวนใจ ทวีขึ้นไม่รู้เบื่อ
พลันร่างของทั้งสองพรานย่อตัวลดลงไปใต้น้ำ สองหน้า เคลียคลึงบนท่อนล่างของนาย
น้าพรานไหล ดมไล้ไประหว่างโนนเนื้อท่อนลำดันโลมคมคลึงบนสองดวงเนื้อ อย่างดูดดัน
ส่วนพรานหล้าผู้น้อง ดูดน้ำแล้วพ่นใช้ลิ้นดุนเข้าในซอกรูกลึงกลมด้านหลัง
นายไม้ร้อง"โอ๊ยๆ "ด้วยใจจากหลุดลอย ร่างของนายไม้กระโจนขึ้นแต่ถูก พรานหล้าดุนไว้ไม่ให้ล้ม พาให้ ร่างเอนโอนไปด้านหลัง น้ำในห้วยช่วยพยุงให้ร่างไม่กระทบก้อนหิน ใต้อ่าง อีกทั้งด้านหน้า พรานไหล พยุงส่วนเอวนายไม้ไว้ และ ท่อนลำ ของ พรานพี่ทะลวงพรวดเข้าไปในช่องรูของนายใต้ผิวน้ำนั้น ลำเนื้อแกร่ง ดุนพรวดเข้าไปลึกเข้า แล้วสงบนิ่ง นายไม้พยายาม ดิ้นรนเพื่อให้หลุดออก แต่กลับถูก พรานผู้น้องกดรัดมัดท่อนบนไว้ ร่างนั้นถูก บังคับมิให้ไหวตัวได้ตามอำเภอใจ เหมือนสัตรว์ติดบ่วงนายพราน จนราวถูกข่มขืนมิได้ปราน ทั้งกลัวทั้งตระหนก ต้วยความเป็นเบี้ยล่าง จากเดิมเป็นนายผู้สั่งการ
นายไม้อับอายจนมิอาจจะเอยปากกระไรได้ พรานไหล ไม่ผ่อนปรน กลับดุนท่อนเนื้อเสือเข้าลึกยิ่งขึ้นในร่างนายไม้ น้ำกระเพื่อม กระฉอก รุนแรง จนสุดท้าย ร่างกายพรานพี่ก็กระตุก ฟุบลงบนแผงอกของนาย
ดังนั้น พรานหล้าผู้น้องก็กระซิบที่หูนายไม้ว่า
"ข้าน้อย อาบน้ำให้ต่อนะนาย"