The Ambulance รสรักไม่ฉุกเฉิน EP.3
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2025-6-1 17:58ผักกาดนอนหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย ปลานิลมองดูด้วยความรักและรู้สึกผิด
เป็นอย่างมากที่ทิ้งทองคำอันมีค่าไปเลือกทองชุบไร้ราคาแบบนั้น
ปลัดปลานิลลุกลงมาจากเตียงคนไข้ จากนั้นก็เดินมาดูที่โซฟาที่ผัดกาดนอนอยู่
"หือ จะ 10 โมงแล้ว ยังไม่ตื่นหรือนี่ เป็นไรเปล่า"
ปลานิลจับไปที่หน้าผากและก็พบว่า
"เห้ย ทำไมตัวร้อนแบบนี้อะ คุณ คุณ"
"ปลานิล ฉันรักนายนะปลานิลฉันไม่เคยลืมนายได้เลย นายอย่าทำผิดกับฉัน
อีกได้ไหม"
เสียงละเมอของผัดกาดเอ่ยขึ้นน่าจะเพราะฤทธิ์ไข้หรือว่าอะไรก็ตาม มันทำให้
ปลานิลรู้สึกมีหวังในการตามง้อครั้งนี้มาก แต่มันก็ดันเป็นจัวหวะนรกที่หมอ
ข้าวตังมาได้ยินพอดี และเห็นว่าปลานิลกำลังจูบลงที่หน้าผากและเริ่มเช็ดตัว
ให้ผักกาด
...นี่เราจะต้องถอยให้ปลานิลจริงๆหรือว่ะ...
หมอข้าวตังแอบคิดในใจก่อนจะปิดประตูห้องแล้วเดินจากไปในภาพจำที่ผักกาด
ยังลืมปลานิลไม่ลง
11.00 น. ผักกาดตื่นมาภายใต้อ้อมกอดของปลัดปลานิลที่ลงมานอนอยู่ด้วยข้างๆ
"นี่นายทำอะไรฉันอะปลานิล" ผักกาดเอยถามแบบฉุนๆ
"ก็คุณไข้ขึ้นและบ่นหนาวผมก็เลย ปล้ำ"
"นี่นาย ไอ้ฉวยโอกาศไอ้ชั่ว" ผักกาดใส่ชุดใหญ่จนปลานนิลบอกว่า...
"ผมล้อคุณเล่น คุณไม่สบายไข้ขึ้นสั่น ผมเลยเช็ดตัวและกอดคุณไว้ทำคุณบูชาโทษ
แท้ๆเลยผม" ปลานิลพูดขึ้นแบบนอยๆ ผักกาดจึงขอโทษที่เข้าใจผิดและก็ขอบคุณ
ที่ปลานิลดูแลเขา ปลานิลอยากรู้ในสิ่งที่ผัดกาละเมอพูดขึ้นเขาจึงตัดสินใจถามกับ
ผักกาดไปว่า ....
"คุณจำได้ไหมว่าคุณพูดอะไรกับผม"
"ความรู้สึกสุดท้ายที่ฉันอยากบอกนาย ใช่ปลานิล ฉันยังรักนายอยู่"
ผักกาดทำให้ปลานิลแข็งฟูขึ้นมาอีกครั้งจนในห้องพักฟื้นกลายเป็นวิมานรักชั่วคราว
เมื่อประตูถูกล็อก เสื้อผ้าของคนไข้ก็หลุดออกจากร่างกายไม่เว้นแม้แต่กางเกงใน
พยาบาลหนุ่มถูกปลานิลจับกดหัวลงที่แท่งขนาด 56 ของเขา พยาบาลหนุ่มทำให้
ด้วยความนุ่มนวลอย่างที่เคยทำ เขาถูกคนไข้ตัวแสบผลักตัวลงนอนบนเตียงคนไข้
พร้อมกับถอดชุดบุรุษพยาบาลออกไม่เว้นแม้แต่กางเกงใน ร่างกายของผักกาด
ถูกไฟรักเก่าแผดเผาอีกครั้งอย่างเร้าร้อนถึงแม้ปลานิลจะใช้แขนได้เพียงข้างเดียว
แต่ก็ไม่เป็นปัญหาแม้แต่น้อย
"โอ๊ยยย ปลานิลโอ๊ยยย"
ผักกาดร้องขึ้นเมื่อแท่ง 56 ได้ลุกเข้าไปในร่างกาย
"เจ็บหรือคุณ"
"ใช่นาย ฉันเจ็บโอ๊ยยย"
"ขอโทษครับของคุณมันฟิตมากผมจะเบามือครับ"
"ทำเวลาด้วยนะนาย โอ๊ยย โอ๊ยยนาย โอ๊ยยยย"
ปลานิลทำเวลาได้ทันท่วงทีไม่นานเขาทั้งคู่ก็เสร็จพร้อมกันและพากันไปอาบน้ำ
ล้างตัวก่อนเคลียร์ทุกอย่างให้เหมือนเดิม
บ่ายวันนั้น ปลานิลอาการดูดีขึ้นมามากไม่รู้ว่าได้รับยาดีมาจากไหน ต่างจาก
หมอข้าวตังที่ดูซึมทั้งวัน
"อาจารย์หมอ เป็นอะไรหรือเปล่าครับ ดูเหมือนคนไข้เลย"
เจไดเอ่ยถามหลังหมอข้าวตังตรวจเวชปฏิบัติทั่วไปเสร็จ แต่อาจารย์หมอของเรา
ก็ไม่พูดอะไรและเอ่ยกับเจไดว่า....
"ออกเวรแล้วคุณมีไปไหนไหม"
"ไม่มีครับ อาจารย์หมอมีอะไรหรือเปล่าครับ"
"ไปดื่มกับผมได้ไหม วันนี้ผมอยากดื่ม"
เจไดถึงกับงงเมื่อคุณหมอผู้รักสุขภาพชวนดื่มแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยแบบนี้
หลังเลิกงานคุณหมอข้าวตังและเจไดก็เปลี่ยนชุดและออกไปเที่ยวด้วยกัน
หมอข้าวตังนึกถึงภาพผักกาดกับปลัดปลานิลก็ยิ่งทำให้เขาดื่มมากและหนักขึ้น
จนเกือบมีเรื่องกับโต๊ะอื่น เจไดจึงตัดสินใจขับรถของหมอพาหมอกลับมาที่บ้าน
ของหมอ
เมื่อมาถึงห้องนอน เจไดพยายามปลุกให้หมอข้าวตังได้สติ แต่ก็.....
"ทำไมอะผักกาด คุณเห็นผมเป็นอะไร คุณทำให้ผมรักแล้วคุณก็ทิ้งผม ผมมันโง่
ที่รักคุณข้างเดียว ได้....ผักกาดผมจะทำให้คุณลืมมันให้ได้"
หมอข้าวตังตอนนี้เมาหนักจนมองเห็นหน้าเจไดเป็นผักกาด...
"หมอครับ ผมเจไดไม่ใช่ผักกาด หมอมีสติหน่อยครับ"
"คุณไม่ต้องหลอกผมเจไดจะมาห้องผมทำไม หรือคิดว่าของผมมันสู้ของคนรักคุณ
ไม่ได้"
"อย่านะหมอ อย่าครับ ผมบอกไม่ใช่ผักกาดไง"
เจไดรวบรวมพลังทั้งหมดที่มีผลักหมอข้าวตังออกไปและวิ่งออกแต่แล้วก็
...ตุ๊บ...
หมอข้าวตังชกท้องเจไดจนเจไดตัวงอหนีไม่พ้นห้อง ร่างกายของพยาบาลหนุ่ม
ถูกอุ้มขึ้นเตียงถึงแม้จะโดนชกเข้าที่ท้องจนจุกแต่ก็ยังพยายามขัดขืนและบอก
ไม่ใช่ผักกาดแต่มันก็เหมือนไม่มีประโยชน์ เมื่อร่างกายของหมอข้าวตังลงมือ
ข่มขืนเจไดแบบไร้สติ
ร่างกายที่เปลือยเปล่าของเขาทั้งคู่ได้นอนแนบชิดด้วยกันบนเตียง น้ำตาเจได
ไหลออกมาพร้อมความเจ็บปวดที่ได้รับในคืนที่ผ่านมาจนกกระทั้งเช้าวันรุ่งขึ้น
อ้อมกอดของหมอข้าวตังได้กอดเจไดไว้อยู่
"หือ เฮ้ยยย อะไรว่ะเนี่ย"
หมอข้าวตังเห็นร่างเปลือยเปล่าของตัวเองที่กอดกับเจไดที่เปลือยเปล่าอยู่เช่นกัน
เขาจึงตกใจ ส่วนเจไดที่รู้สึกตัวก็ลุกขึ้นจากเตียงและหยิบผ้าขนหนูมานุ่ง..
"เดี๋ยวคุย ผมขอโทษ คุณ..."
"ช่างมันเถอะครับ ผมคงเป็นแค่เงาของใครคนอื่นอ่ะครับ ปล่อยผมไปเถอะครับหมอ"
เจได้พูดกลับแบบเย็นชา แต่หมอข้าวตังกลับพูดว่า...
"คุณไม่ใช่เงาใคร เมื่อคืนผมจำทุกอย่างได้ ผมขอโทษและพร้อมรับผิดชอบใน
สิ่งที่เกิดขึ้น เจได"
"ไม่จำเป็นหรอกครับ มันไม่ได้เกิดจากรัก อย่าฝืนกันเลยครับ"
เจไดลุกขึ้นไปล้างตัวและใส่เสื้อผ้าออกจากบ้านของหมอข้าวตัง ตอนนี้หมอข้าวตัง
จะทำไงต่อไปฝากติดตามกันเรื่อยๆ น๊า
รอลุ้นสุดๆครับ หมอเมา แล้วทำอะไรลงไปนี่ เดินเริ่องไวมาก รอมานานแรมเดือนเลยค้าบ สนุกมากๆๆ ห้ามหายอีกนะ 555 {:5_118:} สนุกมากครับ
หน้า:
[1]