มิติรัก...แดนลับแล(ความหลังภูลังกา)
นินายนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการ และเป็นเรื่องราวสมมติที่เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิงของผู้อ่านไม่เจตนาอื่นใดเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้ ผู้เขียนให้ความเคารพและศรัทธาต่อสถานที่ สิ่งศักดิ์สิทธิ์
ณ ที่แห่งนี้เสมอ....... โปรดอ่านิยายเพื่อความบันเทิงเท่านั้น .....
แทนไท หนุ่มนักศึกษาคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ สาขาประวัติศาสตร์และโบราณคดี
ที่มีความหหล่อน่ารักในแบบบ้าน ๆ สไตล์หนุ่มอิสานลูกครึ่งไทย(บึงกาฬ)-เวียงจันทร์เขาเป็น
คนที่ชอบศึกษาเรื่องราวเกียวกับโบราณคดี ตำนาน และความเชื่อเป็นอย่างมากโดยเฉพาะ
เรื่องราวเกี่ยวกับพญานาค ตำนานความรักระหว่างนาคกับมนุษย์ จนกระทั้งวันหนึ่งเขาและ
เพื่อนๆ ได้ไปเที่ยวพักผ่อนที่ภูลังกาช่วงวันหยุด และโปรแจ็คเกี่ยวกับตำนานท้องถิ่นส่งอาจารย์
แทนไท เลือกที่จะมาที่ภูลังกา บ้านเกิดของเขา เมื่อมาถึง
"สบายดี"
เสียงทักทายภาษาลาวเอ่ยดังขึ้น แน่นอนครับว่าแม่จำปา แม่ของแทนไทเอ่ยทักทายเพื่อน ๆ
ของลูก น้อยหน่าเลยตอบกลับว่า....
"โอ๊ยสบายดีจ่ะแม่ แม่สายดีไหม"
"เดี๋ยว ๆ มึงอีบักเขียบ สบายดีภาษลาวแปลว่าสวัสดี"
โทนนี่ เลยเอ่ยขึ้นว่า...
"ปึกหลายคักน้อคนเฮา"
"นี่ ข่อยกะเย้าเล่นกะอีแม่ปะพวกสู ฮ้วย"
น้อยหน่าเอ่ยขึ้น แม่จำปาจึงพูดขึ้นว่า.....
"ไป ไป ไปพัก เเม่เตรียมห้องพักไว้ให้พวกเราทุกคนแล้ว น้อยหน่า โทนนี่ และต้นข้าว ส่วนเรา
แทนไทจะค้างที่รีสอร์ทกับหมู่หรือว่าสิเมื่อบ้านกับแม่"
"ข่อยอยู่กับหมู่กะได้แม่ แม่กลับฮอดเฮือนพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวรีสอร์ทข่อยดูแลต่อเอง"
บ้านของแทนไท ทำธุรกิจรรีสอร์ทที่พักซึ่งบรรยากาศที่นี่ดีมาก ร่มรื่นร่มเย็นน่ามาพพักผ่อนมาก
ในขณะที่เพื่อน ๆ แยกย้ายกันไปพักผ่อน
"แทนไท"
"อิหยั่งแม่"
"ลูกเชื่อเรื่องที่ขะจ้ำเพิ่นเคยเว้าเกี่ยวกับเจ้าของบ่"
"ก็เฉยๆนะแม่ ข่อยว่าเรื่องอิหยังที่เฮาพิสูจน์มันบ่ได้ เฮาก็อย่าใส่ใจไปเต็มฮ้อย เออแล้ว
อิพ่อหละ ข่อยยังบ่ผ่อหน้าเพิ่นเลย"
"พ่อเจ้าก็นำทางนักท่องเที่ยวไปขึ้นภูลังกาไงลูก วันนี้วันพระใหญ่ขึ้น 15 ค่ำนักท่องเที่ยว
มากันเยอะ"
"นั้นข่อยขอไปหาอิพ่อเด้แม่"
"ระวังโตแน่เด้อ"
"ครับแม่"
หลังจากที่แทนไทพูดคุยกับแม่เสร็จก็ขับมอไซต์ไปที่ภูตามลำพัง
เมื่อมาถึง แทนไทก็ได้เดินทางขึ้นภูไปหาพ่อของเขาแต่ระหว่างทางที่ขึ้นเขากลับไม่เจอผู้คน
ทั้งๆ ที่ยังไม่ใช่เวลาปิดให้ขึ้นชม "เอ๊...หรือว่าเราจะมาผิดทาง แต่มันก็ถูกเเล้วนี่" แทนไทเดินไป
บ่นไปสักพักก็เจอกับชายหนุ่มรูปงามแต่งกายบ้าน ๆ แบบชาวบ้านทั่วไปกางเกงขาก๊วยเสื้อ
ม่อฮ่อม ผ้าขาวม้าโพกหัว
"คุณเป็นใครเหมือนไม่ใช่คนแถวนี้"
ชายหนุ่มเอ่ยถามแทนไท แทนไทเลยตอบไปว่า.....
"ผมชื่อแทนไท ผมจะขึ้นไปบนภูรับนักท่องเที่ยวลงกลับที่พัก"
"หือ คุณขึ้นผิดทางแล้วหละ"
"ไม่นะผมจำได้ว่า นี่คือทางขึ้นที่ผมเคยขึ้น"
แทนไทชักเริ่มงง จนชายหนุ่มพูดขึ้นว่า...
"นั้น คุณไปพักที่บ้านผมก่อน อากาศใกล้จะมืดแล้วเดี๋ยวจะหลงป่า"
"แล้วผมจะกลับไงคุณ"
"มันมีทางเข้าก็ต้องมีทางออก ไปพักกับผมก่อนเเถอะ"
"เดี๋ยวคุณชื่ออะไร"
"ผมชื่อ ภูผา ครับ คุณแทนไท"
ภูผาพาแทนไทเดินเข้ามาที่กระท่อมหลังหนึ่งที่ปลูกอยู่กลางป่า ด้านหลังมีลำธารน้ำที่ใส
สะอาด น่าลงเล่น แทนไทเดินมากะจะลงเล่น
"เดี๋ยวคุณอย่าเพิ่งลง"
"มีอะไรเหรอ หรือว่านายหวง"
"เปล่า ล้างเท้าก่อนลงลำธาร อะนี่ผ้าข้าวมาเปลี่ยนก่อนแล้วค่อยลง"
"เฮ้ย แต่ผมนุ่งไม่เป็นนะ หลุดมา อายแย่"
"จะไปยากอะไรคุณ"
"เดี๋ยว นายจะทำอะไร"
"อยู่เฉย ๆ"
ภูผาจับแทนไทถอดเสื้อยืดออกเผยให้เห็นบอดี้ที่บอบบางร่างน่าอุ้ม จากนั้นภูผาก็นุ่งผ้าขาวม้า
ให้กับแทนไท
"แน่นพอไหมคุณ"
"พอแล้ว แน่ใจนะว่าจะไม่หลุด"
"ไม่"
"ไม่หลุด"
"ไม่รู้ 555"
"เฮ้ยยนาย"
"ไม่หลุดหรอกคุณ ถอดกางเกงคุณออกทุกชิ้น"
"มันโหวงเหวงนะนาย"
เมื่อถอดหมดเเล้ว ภูผาก็ตักน้ำให้แทนไทล้างเท้า ก่อนที่ภูผาจะเปลี่ยนเป็นผ้าข้าวผ้ามาลง
เล่นน้ำที่ลำธาร และแน่นอนครับว่าที่ที่แทนไทอยู่นี้ไม่ใช่ที่ของมนุษย์ แต่มันคือแดนลับแล
ของเหล่าพญานาค
ภูผา คือนาคหนุ่มที่แปลงกายเป็นมนุษย์ออกมาเพราะไม่อยากเจอคนที่ไม่ได้รัก นั่นก็คือ
พญานาคสุกรี แต่ดูเหมือนภูผากับแทนไทจะมีใจต่อกันทั้งคู่เล่นน้ำด้วยกันอย่างสนุกสนาน
และแล้วก็มีเสียงระฆังแก้วดังขึ้น
"รีบขึ้นเถอะ เข้าไปในกระท่อม"
"ทำไมนาย มีอะไร"
"อย่าถามเร็ว"
แน่นอนครับว่าเสียงที่ได้ยินคือเสียงเรียกให้นาคทุกตนแปลงกายเป็นมนุษย์เเล้วเข้าฌาณ
สมาธิบำเพ็ญเพียรเนื่องในคืนวันพระขึ้น 15 ค่ำ ภูผาที่ไม่อยากเข้าฌาณจึงแอบออกมา
และหลบอยู่กับแทนไทที่ในกระท่อมเนรมิตแห่งนี้
ในยามค่ำคืนที่เงียบสงบไร้ซึ่งผู้คนและสิงสาราสัตว์ แทนไทก็ชักสงสัยแต่ก็ไม่ได้ถามอะไร
"หิวไหมคุณ"
"นิดหน่อยอะนาย"
"อะนี่ ผลไม้กินไปก่อน เออที่หลังคุณมีรอยปานแดงรูปพญานาคด้วยหรือ"
"ใช่ครับ แม่บอกผมมีมาตั้งแต่เด็ก รักษาไงก็ไม่หาย"
"คงไม่หายหรอกครับ แทนไท"
"เป็นหมอเหรอถึงรู้"
"ถึงเวลาคุณก็รู้เองเเหละ อิ่มยัง"
"อิ่มแล้ว แปลกแท้ผลไม้ลูกไม่ใหญ่กินแค่คำเดียวทำไมอิ่มอย่างกินข้าวสามจาน"
"ผลไม้วิเศษหนะคุณ นอนเถอะเดี๋ยวเช้าคุณก็ต้องกลับบ้านเเล้ว"
"จะได้กลับหรือเปล่า"
"ได้สิคุณ ยังไงผมก็ไมให้คุณมีอันตรายแน่นอน"
แทนไท นอนหลับภายใต้อ้อมกอดของภูผา ภูผาจำแทนไทได้ว่านี่คือคนรักของเขาที่เขารอ
คอย เพราะคำสาปรักที่ภูผาและแทนไทต้องเจอนาคกับมนุษย์ที่ห้ามรักกันแล้วยิ่งเป็นชายกับ
ชายอีกแล้ว นับว่าผิดกฎมหันต์ ตอนนี้ภายนอกกำลังวุ่นวายตามหาแทนไททั่วไปทั้งภูโดยที่
ยังไม่รู้เลยว่าจะเจอหรือไม่เพราะไร้ซึ่งร่องรอยของแทนไท
เมื่อได้เวลา 00.00 น. เข้าวันแรม 1 ค่ำ ภูผาจากร่างมนุษย์ก็หลายกลับเป็นพญานาคสีเขียว
งามสง่าโดยที่เขาร่ายมนต์แทนไทไว้
"แทนไท อ้ายจำต้องไปแล้วเด้อ อ้าฮักเจ้าเด้แทนไท"
ทันใดนั้นภูผาก็เลื้อยหายไปในลำธาร
"ภูผา ภูผา ภูผา"
แทนไทสะตุ้งตื่นขึ้นมา ก็พบว่าตัวเองนอนอยู่ตรงทางขึ้นภูลังกาโดยที่เขายังอยู่ในชุดเดิมที่ใส่มา
และมีผ้าขาวม้าของภูผาที่ห่มตัวเขาอยู่ ไม่ช้าพ่อของเขาชาวบ้านและเจ้าหน้าที่ป่าไม้ก็มาเจอตัว
ในตอนเช้าตรู่
"แทนไท แทนไทลูก เป็นหยังคือจังมาอยู่หม่องนี่ โถ่ลูกพ่อ ฮู้บ่พ่อกับเเม่ห่วงเจ้าขนาด"
"ข่อยขอโทษครับพ่อ ข่อยสิขึ้นไปหาเจ้าบนภูแต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมข่อยจึงมาอยู่หม่องนี่"
"แทน นี่ไม่ใช่ทางขึ้นภู นี่มันทางเข้าเมืองบังบดนาคา ปะกลับเฮือนเฮา ขวัญเอ๋ยขวัญมา"
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นแทนไทก็ตั้งข้อสงสัยว่าภูผานั้นเป็นใครกันแน่ เขาเฝ้ารอที่จะได้เจอ
แต่แล้วก็ไม่ได้เจอ มีเพียงผ้าขาวม้าแทนหน้าภูผา จนกระทั้งถึงวันที่ภูผาต้องกลับขอนแก่น
ไปเรียนต่อในช่วงวันที่เปิดเรียน โดยข้อสงสัยในใจของเขาก็ยังแก้ไขหรือเฉลยไม่ได้
"หรือว่าอ้าย หลงไปในเมืองบังบด
ถืกแม่หญิงลับแลกำหนด ให้อยู่ตรงนั้นซั่นบ้อ
ถ้าหากบ่แม่น ล่ะอ้ายเป็นหยังเงียบนานแท้น้อ"...อ้างอิง https://www.siamzone.com/music/thailyric/23419
"โอ๊ยยยแทน แกฟังเพลงนี้มา 20 รอบแล้วนะ"น้อยหน่าเอ่ยขึ้น แทนไทเลยพูดว่า...."ทำไมอ่า เพลงออกจะเพราะดี""เพลงเพราะหรือมึงมีอะไรที่ภูลังกาไอ้แทน""นั่นดิไอ้แทน ต้นข้าวพูดถูกนะ เพราะตั้งแต่เจอตัวมึง มึงก็เเปลกไปเหมือนรอใครสักคน""รอใครหละไอ้โทนนี่ เออปิดเทอมรอบหน้าไปบ้านกูอีกป่ะ""มึงเลี้ยงที่พักกูก็ไป""ไม่งกเลยนะอีน้อยหน่า""หรือมึงไม่ไปไอ้ต้นข้าว""ไปสิ กูอยากรู้ว่าภูผผาคือใคร เมื่อคืนไอ้แทนละเมอชื่อนี่""นี่มึงรูได้ไงว่ากูละเมอ""แหม่..ลั่นห้องขนาดนั้น กูกะไอ้โทนนี่ไม่รู้เลยมั้ง"เอาหละสิครับแทนไท โดนเพื่อนจับได้แบบนี้ เรื่องราวของแทนไทกับภูผาจะเป็นอย่างไรโปรดติดตามตอนต่อไปในนิยายซีรีส์ เสน่ห์รักนาคราช
ขอขอบคุณแนวคิดนิยายนี้เพลง คิดฮอดจังภูลังกา - เวียง นฤมลสถานที่ที่นิยายกล่าวถึงอุทยานแห่งชาติภูลังกา จ.บึงกาฬ น่าติดตามมากค่ะ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ {:5_135:} น่าติดตามครับ ขอบคุณ คับ ติดตาม ตามติด ขอบคุณ {:5_119:}
สนุกดีคับ ขอบคุณครับ/น่าติดตาม
หน้า:
[1]