|
เร่ร่อน13" ^9 Y6 y3 e! `, N4 C2 N
* Z* h' e. v/ M& D) i2 A$ s% a# A; L% Z
! t( J. G/ n% _# q) }2 j
7 V+ \7 Z- Z y' R& {$ m @
( j% }; ^* ?" S) j
วันนี้เป็นวันเปิดร้านวันแรก N0 ?0 H) D0 k4 B: t$ |
/ m; y- s) M0 X
& N3 ?" C, A- p5 n9 O$ y S7 d7 @แบบว่า...ตื่นเต้นนนนนนน
2 C. g+ m% C' K" W! C) c
' D3 K7 U; A" z5 x/ `9 S* g5 U! Y) @* Y5 \+ v. }- q4 P2 G0 q- F
ผมกวาดตามองไปรอบๆบริเวณร้านอย่างตื้นตันใจ รถเข็นสีฟ้าสดใสที่มีตู้กระจกวางตั้งอยู่ ภายในตู้มีเส้นก๋วยเตี๋ยวขนาดต่างๆทั้งเส้นเล็กเส้นใหญ่ หมี่ขาวหมี่เหลืองถาดใส่เนื้อสดเนื้อเปื่อยข้างกันมีถุงลูกชิ้นวางเบียดอยู่ ชิ้นหมูแดงหั่นเป็นชิ้นเรียวยาวแขวนห้อยกับตะขอดูน่ารับประทาน
% Y9 r- E9 m1 Y- Y% n: x; f; B; G! h( c/ d! P" a1 q, `. v
3 O' C/ g1 E2 k" Aข้างๆกันในช่องกลมมีหม้อก๋วยเตี๋ยวไอควันสีขาวลอยวนรอบๆรอยปิดของฝาหม้อส่งกลิ่นหอมของน้ำซุป0 }9 Q( P5 e- m/ U) _) K, f2 y
4 f4 W) q& R( c s( U' d# z
- P q: I% w' u( N8 j4 G' t- Qเหนือขึ้นไปด้านบนมีป้ายพลาสติกสีขาวติดสติ๊กเกอร์สีน้ำเงินว่า‘กินเส้น’ แขวนเด่นอยู่
& c! `7 K: {: @1 g! m6 r- |* ?- r& O7 t# {2 r4 D2 z
( a! z2 y6 `- n1 r' nถัดไปทางด้านขวาร่างสูงใหญ่ของนายหมาตูบกำลังกางโต๊ะพับหน้าเหล็กสีแดงเป็นแถวตอนสองแถว แถวละสี่ตัว ให้ผมที่ยืนพักเหนื่อยหิ้วเก้าอี้หัวโล้นสีเดียวกันไปจัดวางตามโต๊ะที่ถูกตั้งไว้แล้ว- Z) I8 Z9 s% ^& Q9 l
& D, d$ ~4 Y1 ~3 K/ v! `; i: I, c- h4 c+ Y1 F
“คุณเล็กไปทำงานเถอะเดี๋ยวสายนะ ที่เหลือผมทำเอง” ใหญ่ที่เสร็จจากการกางโต๊ะตัวสุดท้ายเดินมาแย่งเก้าอี้ก่อนบอก
5 B# e7 S5 y- g5 T( f
% t; b% c; ~; ^3 z, K3 W8 V. s# Y+ E* @. Z4 D/ h! o
“ก็อยากช่วย” ผมมุ่ยหน้าให้คนที่มาแย่งเก้าอี้ไปจากมือเพิ่งเจ็ดโมงสิบห้าเองเหลือเวลาอีกตั้งเยอะ!! ที่ทำงานผมขับรถสิบนาทีก็ถึง!
- f' @. v H9 F0 C5 y+ z- ^
5 l# m0 ?$ A5 V! z! Y4 h
3 C) K6 `) |, T/ C g) i# V8 e“เหลืออีกนิดก็เสร็จแล้ว เดี๋ยวผมทำต่อเอง คุณมาทานอาหารเช้าดีกว่าเดี๋ยวผมทำให้” ใหญ่จับไหล่สองข้างผมจากด้านหลังดันให้มานั่งบนเก้าอี้ก่อนจะเดินไปทำก๋วยเตี๋ยวกลิ่นหอมน้ำลายสอมาให้ผมหนึ่งชาม
: ?# q: M6 s$ u5 b* \: _6 A" J6 E
Y. A6 K2 q V! g4 p“ว้าววว น่ากินจัง” ผมสูดลมหายใจให้สัมผัสกับความหอม แววตามองชามตรงหน้าอย่างวิบวับ เต้าหู้ไข่หั่นเป็นแว่นชิ้นหนากำลังดีวางเรียงอยู่บนเกี๊ยวกุ้งชิ้นพอดีคำกับหมูสับปั้นก้อนกลม ทุกอย่างลอยเด่นอยู่ในน้ำซุปสีชมพูอ่อนใส! O6 T9 w8 R2 \$ I3 d4 U
( c6 F; ?1 @, K
$ e# @4 q$ D, ]0 k |+ m$ C
“เกี๊ยวกุ้งเต้าหู้ไข่มื้อเช้าเบาๆท้อง” ใหญ่ทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้ตัวตรงข้ามก่อนส่งสายตาให้ผมลองชิม6 G3 _# o: f4 {, E
6 V& \& q( S* G
0 ]% C! w5 J+ d7 v K( I5 G! ?# t
ผมตักเกี๊ยวกุ้งและก้อนหมูสับขึ้นมาในช้อนเดียวกันส่งเข้าปากก่อนตามด้วยเต้าหู้ไข่และตบท้ายด้วยการซดน้ำซุปตาม
) V) a6 v1 ]5 }. J6 N8 f3 |. k7 s" n2 a. E
$ U3 ?' i8 O- f9 P1 F4 C$ _% w3 ?/ Y
“อื้มมมม อร่อยอ่ะ ฉันไม่เคยรู้เลยนะว่ามีเมนูนี้ในโลกด้วย ทำเป็นเมนูแนะนำของร้านเลยมั้ยเหมาะเป็นอาหารเช้าอุ่นๆท้อง” ว่าแล้วก็ขออีกคำ
0 i0 M4 r! k) D% B/ A
5 I: I1 x1 Q- y" O9 m* m& x% Q) C) y$ h9 e$ }4 o0 { p( o7 {8 k- Y+ Q
อื้มมมมม อร่อยยยยยย
7 H1 N' G5 G/ G& y/ p2 q" L- X0 q6 ^8 j$ h6 N
. r& s* W2 `7 ?! F" r. u: W' f; \“ผมไม่ได้ทำขายทำให้คุณทานคนเดียว” 5 I1 D \9 l; c- T5 v: t) D
$ \- c7 }. L4 c) b' G# R
% _7 s! ?& s8 T( o" l* ~% q5 aกึก2 B% E# J& A6 r# ` k. ]1 Y! D+ n( x
# v* e/ e0 P' e; x1 z8 c
4 j4 L: ]2 Q* @; U0 p" s+ Sฟันกระทบกันช้อนดังกึกอย่างตกใจ...
8 L5 s: `. c, x
2 y) ]) l: K& @" V7 Q I7 P+ V9 r6 e2 O$ t
ใหญ่ก็พูดด้วยน้ำเสียงธรรมดาแต่หัวใจไม่รักดีของผมดันกระตุกอย่างแรงจนน่าตกใจ
3 E @6 N4 Z0 ^/ ]- S+ N% E5 O: t: w
. R; _, G" D; G0 E- K' i" i" z# R! @0 H2 f7 s$ G6 U! g: w% y
ทำให้ผมทานคนเดียวอย่างนั้นหรือ, i; ?$ |3 h$ J5 z( Q- i) }
# X4 F$ B' O* Z R/ s& y
& h0 T& t5 e( ?, [
จะเหมือนละครดังหลังข่าวที่เพิ่งจบไปหรือเปล่านะ...& C3 d' m/ {' _- ^8 ^3 o: G$ @
; k6 ^; |: m* \: e& B9 Y: F# j8 c; D6 Y1 I: x6 U. A' X
...ขนมรสพิศุทธ์เพื่อกระรัตหญิงที่รักเพียงคนเดียว
, D: w, _6 h6 t# v) y$ L
8 L9 _1 d! C6 m- W/ b- e: v+ s) U' @' c7 e/ V9 A
...นี่ก็...เกี๊ยวรสปุญมนัสจากนายตี๋ใหญ่
* z0 y8 {# h- o* A& Z2 ~$ k
2 t! Y& f$ {2 `8 q$ g
, _% Q/ F, D7 r t5 ]% G8 uฉ่า!!5 J5 `+ n$ o4 p
0 X- H6 a v4 z$ X) ?/ ]/ _
/ {% b4 ^+ Q3 J$ q, x" ?เพียงแค่คิดใบหน้าผมก็ร้อนฉ่าดั่งไฟลามทุ่ง งือบางทีผมก็มโนเพ้อพบเกินไป จนรู้สึกได้ถึงพลังงานบางอย่างที่แผ่ออกมาจากภายใน T^T
|/ P5 j5 ]9 o* S2 c- w7 M# I
( X. ?6 n$ b4 |. w& m
0 x* q1 x( P0 N& j7 V9 C% d“คุณเล็กอิ่มแล้วเหรอ” ) H# x* ^9 E7 L3 D `' _5 \
3 x$ u0 [+ \. x- E+ F# d
/ d; G# Q+ y0 [, g; u1 u, w; t! i3 uผมคงตะลึงค้างนานเกินไป จึงกระพริบตาถี่หันหน้าไปมองใบหน้าคมก่อนส่ายหน้าหวือ! }& R x% i4 i% j! Z
# ]# T' c1 p/ B ~! S" n! ~9 q7 H, P3 r) P) A) G
“ไม่ๆแค่รู้สึกเหมือนติดคอน่ะ แต่ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว” จากนั้นผมก็จ้วงเกี๊ยวปุญมนัสเข้าปาก ค่อยๆเคี้ยวกรุบกรับรับสัมผัสอย่างละมุนทั่วถึง รู้สึกว่าคำนี้มันอร่อยกว่าที่เคย ต้องทานให้หมด! แม้แต่น้ำซุปผมก็จะไม่ให้เหลือ!$ ^$ V2 J" `; L( Q2 b
% c2 F _5 b7 Q
K# u3 U3 P0 R, J0 V* B8 @& ^: z9 o
“ค่อยๆกินสิครับเลอะหมดแล้ว” ใหญ่ดึงทิชชู่จากม้วนส่งมาให้ผมยกถ้วยซดเป็นครั้งสุดท้าย เสียงก้นชามกระเบื้องกระทบโต๊ะเหล็กดังตึงสองมือยังประคองอยู่ข้างชาม แต่ใบหน้าหันข้างไปทางนายหมาตูบก่อนทำปากจู๋ ปรายตามองไปยังกระดาษชำระที่ยังคาในมือเขา$ ^+ M) t2 q' Q# g. U( I
/ F; o) {6 Y" J3 e$ F3 _8 x3 W) C$ ?9 A% I
“คุณเล็ก...”
) V9 ?# U7 W+ `" O r- g; \" f* ]* l7 _( t& x# A. k
+ Q2 S$ { m7 V4 a/ @
“เช็ดให้หน่อย น้าๆ ดูสิๆเลอะหมดเลย” ว่าแล้วก็ส่งลิ้นเลียไปรอบๆริมฝีปาก ใหญ่หลุดยิ้มกับความมากเล่ห์ของผม สุดท้ายก็ยอมยื่นมาเช็ดรอบริมฝีปากให้อย่างเบามือ
& |+ y# ?( A7 u2 Y' n, Z1 C' R$ i0 r9 b) J. P5 N
/ g$ y {, Y. Z; K4 @3 @ผมอมยิ้มพร้อมทำปากจู๋ไปด้วยจนรู้สึกเมื่อยปากเหมือนใหญ่จะหมั่นไส้จนทนไม่ไหวจึงลงแรงบี้ทิชชู่ลงบนริมฝีปากผม
0 I8 Y8 S+ q% E0 g: {
3 R. q3 F& X. h5 {7 e( b$ y m( V
# Z( F: p" e! c; Y8 m' aส่วนผมหัวเราะอย่างอารมณ์ดี! {$ u: H6 J5 x* g1 I
2 V1 D5 Q, L! Q; P2 D* m: J
4 }. b5 V+ ^; a% q! d4 y5 e, }ฮะๆ ผมน่ารักล่ะซี้!!
: o q0 g. o: s+ I7 P) `8 W2 g
4 D6 r* |$ A7 ?/ W$ S- e9 B' j4 g# M( M9 n' ]) b8 N$ i- z1 d
“ไปทำงานได้แล้วครับ” เสร็จแล้วเขาก็เอ่ยคำนี้ออกมาผมยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู เพิ่งจะเจ็ดโมงสี่สิบเอง
: }2 S/ m: c' b; V9 U, f: b
) o6 g' b+ a5 Y, w' {7 U5 D' c3 o( J: Q% K! w8 c2 [
“เดี๋ยวสิ ถามก่อนๆทำไมน้ำซุปมันถึงมีสีชมพูใสๆอ่ะ” ความสงสัยน่ะส่วนหนึ่งที่เหลือคือต้องการถ่วงเวลาล้วนๆ& y* I9 _! x+ q+ i) P+ k
0 E0 K' f7 u5 M9 Z6 e$ d6 v* M& ?$ @: n3 C: u4 q% c
แล้วเหมือนใหญ่จะหลงกลซะด้วยเขาระบายยิ้มอ่อนก่อนอธิบาย! l/ p4 r, h% ]. q. y; P
+ y4 A* n6 R; @; R, c) b) Q
6 o: Y- `3 |& y E' \3 O* P“ผมยีเต้าหู้ยี้ใส่ลงไปนิดนึงมันจะให้รสเค็มคนละอย่างกับน้ำปลา ให้กลิ่นหอมกว่าด้วย”) f' }" B9 T! ^2 J) `$ s
0 |6 X0 I4 R# O, z$ S G% M' j0 C' v3 h
“อืม” 0 b; \' O5 b( t) [
/ `8 ^& i0 ]2 j3 ]) B% `% I7 d: F
5 y7 C/ Q' ^! X' A“ถ้าอย่างนั้นก็ไปทำงานได้แล้วครับสายแล้ว” บู่ววววว แกล้วหลงกลนี่หว่า ไปก็ได้ ชิ* E9 H) i5 l# |4 I& A$ J
+ Q. h/ E+ Z! D; I8 P" F
. m! b# | B0 k! @“งั้นขอให้ขายดิบขายดี เที่ยงนี้จะแวะมาหานะ” เขาพยักหน้ารับ ผมเลยได้โอกาสยื่นมือตะปบไปยังแก้มทั้งสองข้างก่อนจ้องเขาด้วยสายตาดุ “อย่าเที่ยวไปมองลูกค้าสาวๆนะ”, w' s& X, g4 e/ @( E+ u8 e
$ z% S9 r% h- k6 u; j1 G! ] V9 x' y; I& t# v8 x( e$ m
“ฮะๆ” : o3 u4 q7 N1 d H+ D
+ ? G+ ?) x H1 S, R' |% ^& A
# E8 {6 Q# B [- o2 s; F
“ใหญ่...เล็กซีเรียสนะ” ผมปั้นหน้าจริงจัง0 G$ I+ G @2 m/ J; R" p w/ H
% O3 T; b% _; R6 _, X# O
1 f [: E+ K4 d3 E6 Q“ผมจะไม่ทำอีกสัญญา”
6 v1 M: h4 M" a5 J" K0 p& D
, A: {, {: o# F) k1 I" r1 U) L- l! Y( z: {: ]0 Y4 ~
“ต้องอย่างนี้สิน่ารักที่สุด”
8 o% w* a& k- i( T; [4 j9 x9 u- v" k$ E, _* Y
# c5 R7 G% D" o @+ `% F
จุ๊บ!!; o V% n/ h, @! {- L* l# I% ?! O
" J2 ]" {" h3 `% W6 d3 X
/ y4 y: K N$ B8 z( o( k
“คุณเล็ก!!”$ t4 v# t+ ?( u$ b4 I' s
' N9 F0 T# v) A9 R
3 ?: l( I* [- |( L* C7 oผมยิ้มกว้างโน้มหน้าจูบลงบนมุมปากอย่างรวดเร็วก่อนถอนออก ใหญ่จับข้อมือทั้งสองข้างของผมดันออกอย่างตกใจ เค้นเรียกชื่อเสียงหนักพลางกวาดสายตามองซ้ายขวาอย่างเกรงว่าใครจะเห็น
' H2 m# m5 c7 O# e/ m( q; q n5 ~; p
) V9 o; @4 g6 _% I2 l1 t' M& ~% ]+ l( M% q& l
“ฮ่าๆเที่ยงนี้เจอกันนะโชคดีน้าพ่อค้าหญ่ายยยย” ผมลอยหน้าลอยตาอวยพรอย่างอารมณ์ดีก่อนเดินผิวปากไปยังรถตัวเองที่จอดเทียบฟุตบาทอยู่. _3 @3 E5 L2 c |# z
3 _* d0 w- q6 \; K( @1 I7 u* L
) \% i; N7 ?2 V E# bแหมะ นึกๆดูแล้ว เหมือนสามีภรรยากันเลยเนอะ ฮ้ามีความสุขจัง$ O7 z0 m1 P+ V. Y. Y
* h2 e" `: C- M- M
$ `9 r" ?% D% z) [1 x0 l0 j: Y, `' _7 O
. p! F7 P" k' l8 v% R
7 D; I7 i, X1 v2 x& u& h1 k
4 ]' G, d: [ P- r @ผมมาถึงที่ทำงานด้วยเวลาขีดเส้นตายพอดีนั่นคือแปดนาฬิกาตรงเด๊ะ ไม่ได้แวะเข้าไปดื่มกาแฟเดินตรงเข้าไปยังโต๊ะทำงานเลย ชะงักเท้าชั่ววินาทีเมื่อเห็นร่างของใครบางคนนั่งอยู่บนเก้าอี้อีกฝั่งของโต๊ะ ถอนหายใจเฮือกหนึ่งก่อนก้าวมุ่งตรงไป- q9 \' n! l7 S7 Z3 J( b7 I- z
( F* g5 M1 ]! R& r- n j
. Z+ b3 N" }; T; i
“สวัสดีครับหัวหน้า” ผมนั่งลงบนเก้าอี้พลางยกมือไหว้ ในฐานะที่เขาเป็นหัวหน้าและอายุมากกว่าผม
' V) f) c4 e6 v; {1 s0 p8 r+ [
1 k0 Q% K5 V- [1 T9 D0 p/ V: x* n x6 W
! f: j Y. T3 O( \( {“วันนี้มาสายนะครับคุณเล็ก” ผมขมวดคิ้วยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู
1 A) Q: }, g0 t! R- z6 J% U3 S/ x* n4 A# m3 y9 j5 s! w
\1 Z2 o% ^2 b+ U. O$ y% l
“ก็แปดโมงเช้าพอดีนี่ครับหรือว่าหัวหน้ามีงานด่วนจะให้ผมทำ” # H- T" b9 g4 n0 E* [
% V; H' @$ u/ }
) _/ I- v. [( @% Y2 Q8 I% e“ก็ไม่ครับแต่...เรียกหัวหน้าแล้วฟังห่างเหินจัง”
0 K! F" d& H# t* ]9 s& h
' R* p4 L+ v6 l" q# R* t/ \3 Z5 {# F
“ก็หัวหน้าเป็นหัวหน้าผมจริงๆนี่ครับ”
" d4 A( S+ O/ u
) B) O/ S# P* e
: W5 b: L# w) F3 E" q8 b0 k7 ^1 i“เฮ้อ คุณเล็กนี่ก็แอบดื้อเอาเรื่องอยู่นะ”
+ k, @) _/ U2 ^3 F3 n0 U5 M' O& y4 P9 @8 B2 D% E
4 G. z3 M' g* d& X5 [0 Y+ R. J8 O1 xหลังๆมานี้ผมจะเรียกเขาว่า ‘หัวหน้า’ แทน‘คุณพชร’ เพื่อรักษาระยะห่างไว้เพียงหัวหน้ากับลูกน้อง แต่เหมือนคุณพชรจะไม่เข้าใจเอาเสียเลยมื้อเที่ยงถ้าผมเลี่ยงได้ก็จะเลี่ยง แต่ส่วนมากผมจะทนใจแข็งกับลูกตื้อของเขาไม่ได้นานสุดท้ายก็ยอมใจอ่อนไปทานมื้อเที่ยงกับเขาอยู่ดี เลยต้องใช้วิธีลากไอ้ปอนด์ไปด้วย แต่มันก็เป็นเพื่อนทรยศที่ไม่ค่อยให้ความร่วมมือ ยิ่งมารู้ว่าผมพาใหญ่กลับมาอยู่ด้วยกันมันยิ่งแทบจะเอาผมใส่พานถวายตัวให้คุณพชร
0 j. g9 `% B$ A0 \" V+ D( ?
5 y2 @! i& }) X; j) y* l, i1 m6 Y3 v8 m6 `4 s
เฮ้อ เกิดมาเป็นปุญมันสนี่มันเหนื่อยใจเสียจริงๆ
9 l7 Z6 A# H- l- N& U/ J" Q/ S: J0 }3 d$ v ^4 l
. p3 u* r, Y7 ]
ไหนจะต้องคอยเลี่ยงคนหนึ่งแล้วยังต้องหาทางเข้าหาอีกคน
8 j+ C3 I# `/ v1 D! L2 H' C/ P) ]6 W. M ?( D1 M4 L
# Y: e6 c' ^ q2 n! A2 @5 Y9 s8 p“หัวหน้าเที่ยงนี้ผมขอตัวนะครับ พอดีมีธุระ” เพราะเที่ยงนี้ผมจะไปเป็นผู้ช่วยพ่อค้าใหญ่ทั้งในทางให้กำลังใจและกำลังกาย
' s4 |& r9 B; b. ]& r4 p) M0 ]- [. J7 i! V' [* J/ R
# g% V t" B$ R) P7 ~“อ้าวงั้นเหรอครับ นานมั้ย ผมรอได้นะ”% o8 @" B5 k# ^9 a9 O
! p; e; `; `! Y3 t
1 B' ^" |6 d' L+ X2 V“เอ่อก็นานอยู่ครับ คือ...ความจริงแล้ว...” บางทีผมควรจะใช้โอกาสนี้คุยกับหัวหน้าให้รู้เรื่องไปเลย$ @1 X" y2 ^& M9 a6 P
3 R$ X3 }9 G9 @1 x: X* a b
/ b( x( e+ E, I& K- ]* `3 V“...” หัวหน้านิ่งรอฟังอย่างตั้งใจ
) i/ m5 K% G9 S" @
# B1 r) b! F/ S( v6 o$ _ X; D; A3 {: k. ?& p
“ผมคิดว่าจะไม่ไปทานมื้อเที่ยงกับหัวหน้าแล้วครับ ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน” ยิ่งพูดเสียงก็ยิ่งแผ่ว เอาล่ะหวา ก็ขอให้หัวหน้าเป็นคนแยกแยะออกไม่เอาเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวมารวมกันนะ ไม่งั้นมีหวังโดนเด้งกลับระยองไม่ทันแน่คนเล็กเอ๊ย
3 {- H9 K! t N- R
( y( o' T' E0 S8 r“คุณเล็กคงไม่ได้หมายถึงจะตัดความสัมพันธ์กับผมใช่มั้ยครับ” ใบหน้าหัวหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดขึ้นจากตอนแรกอย่างเห็นได้ชัด เอาแล้วไงคนเล็ก" I. T) @/ z5 ^* p
/ L$ o" s( Q- n5 |+ k6 S7 ^. O8 l: e$ i7 Y6 T, w! H; S2 |6 w7 i( v
“ถ้าหมายถึงเอ่อ ในทางพัฒนาไปเป็นแฟน ก็ใช่ครับ” ผมหลีกเลี่ยงคำว่าคนรักเพราะมันกระดากปากเกินจะพูด “ถ้าหัวหน้าไม่รังเกียจลูกน้องอย่างผม...เราก็เป็นเพื่อนกันได้นะครับ” ผมว่าต่อเมื่อบรรยากาศความกดดันเพิ่มสูงขึ้นจนมาคุเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ เริ่มเมียงมองมาอย่างสอดรู้ ผมขยับตัวอย่างอึดอัดทั้งที่ความจริงน่าจะชินได้แล้วเพราะทุกครั้งที่หัวหน้ามาหาที่โต๊ะทำงานก็เรียกสายตาสนใจใคร่รู้จากคนอื่นๆได้ทุกครั้งไป
9 b6 }' N. o6 }
8 D* N) r8 x) k% ?8 o( r5 O' Y4 z7 a7 K7 H
“คุณเล็กมีคนอื่นแล้วเหรอครับ”( u2 {- T' f( i% m% t8 M
0 p- c9 V0 t( R! U; Z$ w7 \# s5 x- J p! O% I) n: s
อึก เป็นคำถามที่จี้ตรงใจมากซึ่งผมก็คงทำได้แค่ตอบไปตามความจริง
% H8 p+ X9 Y Z" e+ W# x( s9 e
( G. r+ N& t4 {, K
+ v" r: s, P8 ?% s: J. W“ครับ”' ?/ p6 a9 _ }0 B
/ q3 Z- b+ U4 z/ k2 y3 j; t
( w& M9 ]. c. Q- v @ทันทีที่ผมพยักหน้ารับความกดอากาศสูงก็แผ่ซ่านรอบตัวจนรู้สึกหายใจลำบาก เรามาคุยเรื่องพรรค์นี้กันในที่ทำงานมีสายตาพนักงานอีกเป็นสิบ ฮืออ ให้มันได้อย่างนี้สิ2 P# t2 s4 B9 q% e9 R
3 y# i g' M, u7 f9 D7 C
& f$ S5 b0 k2 ~8 \: G% s- mซึ่งถ้าว่ากันตามจริงแล้วคือเขาไม่ได้ผิดอะไร ไม่เคยล่วงเกิน แตะเนื้อต้องตัวหรือฉวยโอกาส มิหนำซ้ำยังเป็นสุภาพบุรุษและเฝ้ารออย่างอดทน % r- w+ H* k% W9 f. |- \( v& h
* s) u: A( a+ u2 [5 W1 i+ V1 t2 c! _+ \' R4 J* ?5 C
แย่ที่ตัวผมเองที่ไม่ปฏิเสธเขาอย่างเด็ดขาดทั้งที่ตัวเองก็รู้อยู่เต็มอกว่ารักใคร ให้โอกาสอย่างลมๆแล้งๆ บางทีความใจอ่อนขี้สงสารของผมก็ส่งผลเสียมากมายต่อความรู้สึกคนอื่นเหมือนกัน
5 E* O+ {* S9 v
5 y) R! Q- H; u- n2 u& {! X
' A3 _& a: }: R+ u/ hติ๊ดๆ
: ` g w2 o+ E1 z x& h5 m5 e4 T% N/ m4 X2 P# S0 i& k) \
' [7 ]' G( ^4 H2 R5 P4 K" B
อีกฝ่ายจ้องมองผมนิ่งด้วยสายตาผิดหวังระคนน้อยใจก่อนถอนสายตาไปยังหน้าจอสี่เหลี่ยมที่ควักออกมาจากกระเป๋ากางเกงเมื่อมันส่งเสียงร้องเตือน เขากวาดตาอ่านเสี้ยววินาทีก็ถอนหายใจยาวออกมา6 b( w) A6 k! C' F0 W1 n
: R% l/ S, z2 F* | Q. f
; P" Q* X1 T$ u5 x“ผมมีประชุมกับหัวหน้าสาขาใหญ่ต้องเข้ากรุงเทพฯด่วนกลับมาเราคงต้องคุยเรื่องนี้กันอีกทีเป็นการส่วนตัว”5 \& s7 d6 w( A1 h
& Y `' j' p! U7 m; m
Y7 d k. i6 `. `
ครืดดดด
( ?2 Z+ D, u) m
3 V& ^2 X2 p$ g2 J$ z3 k+ B4 L* r' Q& }9 s, R) B7 u4 E: x: d# U
แล้วเขาก็ลุกออกไปทันทีด้วยท่าทางหัวเสีย ไม่มีแม้คำล่ำลาเหมือนที่ผ่านมาในใจผมวูบโหวงอย่างเกรงกลัว เหวยยยยย ผมคงไม่ตกงานด้วยเรื่องนี้หรอกนะผมยังไม่อยากกลับระยองตอนนี้ หันไปเห็นพี่มิ่งที่ถึงแม้จะไม่ได้ยินเรื่องที่ผมคุยกับหัวหน้าแต่ก็คงสัมผัสได้ถึงบรรยากาศมาคุ จึงส่งยิ้มเจื่อนให้กำลังใจส่วนผมก็ยิ้มแหยๆกลับไป" h9 P! V4 V, w! `. o0 W" O( R
! C8 a( ^8 q9 B% m9 I% s8 j1 _
4 ~4 ^, r0 i0 b, Aเอาน่าคนเล็ก สู้ๆหน่อย
( ~1 O& J9 R: T3 f* d5 h- l4 G5 \ z1 L- c! O, P
$ s) y5 M' w& z1 V2 ^
; d. m1 Z5 g5 x1 \& F7 y; s/ U" yพอถึงเวลาพักเที่ยงผมก็รวบเก็บของบนโต๊ะเพื่อเตรียมตัวไปหาใหญ่ แต่ยังไม่ทันก้าวขาลงบันไดมาชั้นล่างพี่มิ่งก็วิ่งเข้ามากอดคอชวนไปทานข้าวเที่ยงด้วยกัน % y. @+ i& G# Z4 @
: V3 q3 F9 f r$ b8 F. j: N1 J
( m" F8 @+ y6 G/ t2 C“ผมมีธุระน่ะพี่”
) F9 P6 T, e5 F6 x e3 o( u. D ~* Z7 F/ |3 l" I. p
& ~- W& M5 u$ n9 N“ธุระอะไรของมึง นานๆจะว่างจากคิวหัวหน้ากูอยากกินข้าวกับมึงจะแย่แล้ว เนี่ย ไอ้ปอนด์ก็ไปด้วยกัน” ผมเหลือบตามองไปด้านหลังพี่มิ่งก็เจอไอ้ปอนด์เดินตามมายักคิ้วกวนบาทาให้$ j- D' X( v" ?1 O) h
5 C$ F9 E. U: Y4 d; o9 e
1 R6 m7 _! r: v6 g9 b, B, y“วันหลังๆ”1 @$ `9 `6 P, d
; V% {+ T9 n- b1 q6 d7 n! V) a3 U" P. c4 A4 G3 X& i
“โนวๆๆ วันนี้” ผมหรี่ตามองพี่มิ่งอย่างจับผิด ทุกทีไม่เห็นเป็นคนขี้เซ้าซี้แบบนี้นี่นา- O- f! {; {4 j6 L$ G
9 y3 J& P& z1 F- e0 u
; T! m9 ?! S9 n% M
“มีไรเปล่าพี่อยากถามผมเรื่องเมื่อเช้าอ่ะดิ” สะดุ้งเชียวนะแสดงว่าผมทายถูก
! X2 ^/ d! Z( J9 {' P
! w8 v/ h& B# J$ P. L( j, E z5 t: f0 P" y `/ }
“ก็ไม่ได้จะก้าวก่ายนะเว้ยแต่ไอ้ปอนด์มันขอมา”
5 y m$ C) S0 \1 Q" w7 \" z! N, ?- H% n" L) v N r, u$ t& x$ ~
" T$ D+ Q' A+ L% i. _5 A“เฮ้ยมาโยนกันได้ไงวะพี่” ไอ้ปอนด์ส่งเสียงโวยวายทันที1 e' N2 s ?/ ]+ n3 [( z2 ?
- l* B/ F5 E- h5 \' U
! p) U* B0 L1 P: u- G$ C1 P( {0 C5 j“อ้าวก็จริงนี่หว่า”
) H2 `9 n3 Q0 \; m% x
/ I% k+ |- z1 k/ _/ p ^$ W* ]3 p D4 K5 ]* @; X
“พี่ก็อยากรู้เหมือนกันแหละ”
# X" e0 x0 m6 z" g# r, h: `; `
7 _) K; J7 f1 X: b% |0 ~
8 x& h) C' c4 \ [1 r“กูไม่ได้อยากเจาะละเอียดเหมือนมึงแค่รู้ไว้ประดับหัวจะได้เดาอารมณ์หัวหน้าถูก กูต้องเข้าพบเขาทุกเช้านะเว้ย”: P0 Q2 J" R+ e- i; R( y/ b% i0 c3 I
! v3 M: R; Z# X# b# J; A* O# t
T7 ~4 {/ s& y: w“นี่พี่...”
, ~2 R" D9 e. b& _( c I3 w+ S0 l; J: f
7 u4 g! Z# ?8 O1 O
“พอๆทั้งคู่ไม่ต้องเถียงกัน ผมยอมแล้ว ดีเหมือนกันช่วยหาลูกค้าให้ใหญ่”7 d6 L7 p ?, G+ G
8 a/ _# p8 O$ b; e, g6 e" c
6 e+ I* P9 b6 p/ R“นี่มึงจะพากูไปกินที่...”
! M- Z% e# C( G3 o
3 u6 i. M* c k3 h6 k0 a# J5 ]. B) b) s3 a# K2 z/ i. U
“เออ เดี๋ยวแวะไปรับพิณด้วยพี่มิ่งเลี้ยงนะ”5 y$ w. u S0 T8 }5 K/ c
0 G9 F* T G/ W1 g. N
* v' m, c9 w+ g; {7 ?“อ้าวซวยกูซะงั้น”! z" X3 n: t8 s& v
' g7 m6 O- t0 d. e! c9 M0 F) p# Y- h/ ` k
“ช่วยไม่ได้”
+ w8 f# t0 n' C) {9 O! h0 m3 C
1 P5 l8 X5 b; d/ Z# a8 V; K" @+ B5 P
% ]1 {6 K) K8 S; L' eแล้วผมก็พลิกวิกฤติเป็นโอกาส อยากรู้กันนักก็พาไปหาเจ้าของหัวใจตัวจริงซะเลย แถมช่วยหาลูกค้าไปอุดหนุนพ่อค้ามือใหม่ได้อีกต่างหาก พวกเรามารถพี่มิ่งแวะรับพิณที่ธนาคารก่อนมายังร้าน‘กินเส้น’ ณ แอดติจูดที่สามสิบสองขอบหนองสมบุญ
8 [# e/ _7 E0 b
2 A& B, P6 C4 t! S4 q6 U% a' ]" Y
4 D8 f* w& A$ w3 V! |6 y“นี่มันแถวคอนโดมึงนี่”
8 O" g# d) g! j* I! v4 W1 n4 c
1 i$ `, d2 C4 ~3 Z# p6 n1 w- e. h- q$ [5 _6 @* u/ W% j8 v
“ใช่ดิพี่ จอดๆตรงนี้เลย” ผมชี้ไปยังช่องว่างริมฟุตบาท พี่มิ่งเลี้ยวพวงมาลัยรถเข้าจอด เมื่อรถจอดสนิทผมก็เปิดประตูลงจากรถควงแขนกับพิณเดินนำไปที่ร้านทันที( U8 _2 U& P' z' }5 c3 n! k1 [9 w
5 W, ]9 f( ~, a" X. f7 d2 `/ W9 E
8 {0 A7 H7 _/ n; ?6 K/ }' C
พิณค่อนข้างจะชื่นชอบใหญ่มากทีเดียว เหตุผลหลักคือหล่อเท่ระเบิดตรงสเปคนางทุกประการ ส่วนเหตุผลรองคือเป็นคนดีไม่ย่อท้อต่อสิ่งโชคร้ายที่เข้ามาในชีวิต เราสองคนเลยเป็นลูกคู่ที่ดีมากเวลาต้องไฟท์กับไอ้ปอนด์
/ q) \6 m( H! Y; T& H
& e5 f3 ^9 F% h5 t! K* c+ T, T5 M0 U' v+ \/ P# X; T4 X
อากาศตอนเที่ยงค่อนข้างร้อนถึงอย่างนั้นบริเวณร้านก็ยังมีร่มเงาจากต้นก้ามปูที่แผ่กิ่งก้านข้ามกำแพงมาจากด้านในของหนอง แต่ก็ยังมีไอร้อนของดวงอาทิตย์แผ่มาโดนผิวหนังให้แสบๆคันๆ
; d. D# m. C3 ]- U7 k- I6 K3 T* e; H, T9 V* T& I* v g. J
# e; u( `9 T8 H2 D
ผมพาทุกคนเดินเข้าไปนั่งลงที่โต๊ะตัวหนึ่งที่เมื่อเช้าผมกับใหญ่ช่วยกันจัด กวาดมองไปรอบร้านมีลูกค้านั่งอยู่สองโต๊ะแต่ละโต๊ะมาเป็นคู่ โต๊ะหนึ่งเป็นชายหญิงน่าจะเป็นแฟนกัน ส่วนอีกโต๊ะเป็นผู้หญิงทั้งคู่ซึ่งน่าจะเป็นเพื่อนกันส่วนโต๊ะผมมีสี่คน
0 R1 e$ O, C& x J# R4 g
/ ?; `. {9 i1 n: ~, V; ~) O) ]! p( n
เบนสายตามองไปยังพ่อค้าใหญ่ที่กำลังขะมักเขม้นกับการลวกเส้น เขาหันมายิ้มให้ผมแวบหนึ่งซึ่งผมก็โบกมือให้กำลังใจ ที่เลือกมานั่งโต๊ะไม่เข้าไปหาก็เพราะเห็นเขากำลังวุ่นวายอยู่ด้วยแหละ ไม่อยากกวน7 |; v2 T( @. V; ^
+ |" r7 v: \6 f. v0 M, o
- ?2 I; J E3 h- w- W8 j( Z: tกวาดตามองไปรอบร้านอีกครั้งแล้วอดจะยิ้มไม่ได้ ถึงลูกค้าจะไม่ได้แน่นขนัดดูเงียบๆด้วยซ้ำแต่ก็ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดี อย่างน้อยก็ยังมีลูกค้าล่ะน่า+ u+ @% o" c1 c& h2 L3 `
4 j8 _2 R x8 H1 f8 Q C% R$ Z2 J/ ? d+ L. ]4 }
“เล็ก...ใหญ่หล่อมากเลยเนอะท่ายืนลวกก๋วยเตี๋ยวยังเท่”พิณที่นั่งข้างผมสะกิดแขนยิกๆพลางทำหน้าเพ้อจนไอ้ปอนด์ต้องกระแอมเรียกสติ
1 T: q1 y) g: S: h3 f
! L* c2 t5 d) o1 _7 L* ]) n# b6 G4 P+ q$ b$ V
“แฮ่มสามีนั่งอยู่ตรงนี้นะ”
3 e2 x" n( h; |" C4 Q7 |$ d2 v# e/ T7 i1 m7 x8 M# ` S
, ^8 x9 O% ^6 W( t“อุ่ย นิดหน่อยน่า” พิณทำเป็นแกล้งสะดุ้งเหมือนกลัว ผมขำในลำคอกับการรับส่งมุกของสามีภรรยา คบกันมาตั้งแต่ปีหนึ่งไอ้ปอนด์ก็ยังไม่เลิกหึงพิณสักที
1 D( D% E( I4 K! |
. h2 a) J) o5 ^1 h3 M6 r, w( B, I$ W+ h% t8 e" ]1 B e% r( h
ส่วนพี่มิ่งก็มองซ้ายมองขวาเหมือนหาใครอยู่จนผมอดถามไม่ได้1 \. e8 ?! [" K3 k+ W3 \9 D
. V8 i3 p) D6 m
$ Z6 Z. x- ?5 A" ^. P. [“มองไรพี่”
: l0 b1 r* H* N$ V
# Z- V. B: \9 F8 ]# S0 c" i, b, r2 F5 U$ g6 j/ d
“หากล้องเขาถ่ายหนังกันหรอวะ แต่ไม่เห็นทีมงานสักคน”
- x( C# o! ]: K; N6 o0 L" o0 d. }( S6 z3 h+ H2 D9 }
. n& t9 l% k9 X9 ]7 N
“ถ่ายหนังอะไร”+ B7 G6 F+ R' j& }0 e& s3 ?! ?
6 e5 j2 l5 `: } G; U4 g% a
i8 h' W. E& }0 L/ ?5 _“อ้าว ก็ไอ้พ่อค้าบะหมี่นั่นไง ออร่ามาขนาดนั้นช่างไม่เข้ากับเสื้อผ้าที่ใส่ พระเอกหนังแน่ๆผิวคล้ำไปหน่อย แต่ดูดีโคตร” ผมกับพิณระเบิดขำ ส่วนไอ้ปอนด์ทำหน้าปูเลี่ยนเหมือนจะอ้วกเสียให้ได้
, h$ y2 x, z E' h& I; J2 P' }4 E( M3 r( M5 a1 \% q' ]
# \2 L2 `$ A# e* r' S“นั่นน่ะพ่อค้าตัวจริงเสียงจริงเลยค่ะ ญาติคนเล็กเขา” พี่มิ่งทำตาโตหันหน้ามาหาผมทันที9 I$ T7 ?" t- h+ B6 d
! m# c7 d+ f a, w$ } W( \4 O6 x) m) i q
“จริงเหรอวะมึงมีญาติหล่อขนาดนี้” ผมยักไหล่
2 x9 G$ U" w0 k' X. J6 U( G2 D. G% l+ O, P
) t0 v* O9 Q2 D# Y% L3 n* Y2 J“ความจริงเรียก ‘ว่าที่แฟน’ จะดีกว่า”
! z# \$ w, z$ f4 e4 N: F( g; G5 G6 y# X0 t# S
* q" n/ H7 \6 f% a" S4 k( U“ห๊ะ!!” คราวนี้ตกใจยกกำลังสองยิ่งกว่าเดิมโดนสายตาประณามจากไอ้ปอนด์ด้วยแหละ มันคงอยากจะด่าว่าผมแรดเหลือกำลัง
3 d( s2 \ z# D6 F
/ l0 X7 F6 f/ d" N2 P9 E2 k' z# o1 ]3 p3 a. }
“แฮ่ๆ” ผมก็เลยได้แต่ยิ้มแหยๆแล้วพระเอกของงานก็ได้เวลาออกโรง พ่อค้าในชุดกางเกงยีนตัดขาพอดีเข่ากับเสื้อกล้ามสีดำคล้องทับด้วยผ้ากันเปื้อนสีกรมเดินมาหยุดยังโต๊ะที่เรานั่งกันอยู่3 S- Z& I4 Y9 ~8 d* |3 _( v
+ C- k% k8 \& K6 d3 ]- h
, I' M: [& V: O7 p. q“รับอะไรดีครับ” ใหญ่ถามด้วยใบหน้านิ่งเฉยจนผมหลุดขำกับลูกค้าคนอื่นทำหน้าแบบนี้มั้ยเนี่ย ลูกค้าคงคิดว่าเป็นพ่อค้ามาเฟียซะล่ะมั้ง5 T, F2 S' x$ G& x1 r
1 [1 g7 \" N" u0 t; f
8 \: h9 T B! J8 F: e$ v \( vคงมีแต่ผมที่รู้ว่าเขาไม่ได้ตีหน้าโหดมันคือใบหน้าปกติทั่วไปของเขา % Z4 L' U) m& h& c. {& h7 N( b/ B
, k6 e$ i* p: l' j. Y4 Q. G
8 M A: l( J* j0 ^; v* o: O
แต่ไม่ได้แล้วล่ะ ผมคงต้องเทรนให้เขาทำหน้ารับแขกมากกว่านี้ยิ้มนิดนะรับรองลูกค้าติดตรึม
/ \) ]# f3 V& U a4 P5 U
3 F& b! `' e2 \0 y7 \% E* I- X: i2 J5 p6 j9 h. r& @+ H
“ขายดีมั้ยคะ” เป็นพิณที่เอ่ยทัก ใหญ่พยักหน้าก่อนตอบสองคนนี้พอคุ้นเคยกันอยู่
{) a* u$ h: w: c7 }3 `3 x/ ^2 S
0 V3 \! R# h; T“พอได้ครับขอบคุณนะที่มาช่วยอุดหนุน”
1 i4 A- r# t: Q, j* A9 b2 j& d
5 E$ p& x2 z3 H6 q3 r! y6 G
“เล็กเขาชวนมาประเดิมร้านใหม่ไม่รู้ว่ารสชาติจะดีเหมือนหน้าตาพ่อค้าหรือเปล่าน้า”
$ h$ p& h! X' t L" x& E% n: ^' \! s4 g* Y) T
, ?" `8 g7 [6 [- b+ ^7 s“อะแฮ่ม” โอ้ย ขำไอ้ปอนด์ว่ะ
" m& U w: U. }: }, h( G" b; K" b/ C9 W) ^4 G+ }7 ^6 R4 O# m; j+ a
6 [) u- w1 l2 j, h. r7 ^
“งั้นสั่งมาเลย รับรองพ่อค้าคนนี้ฝีมือเด็ดทุกเมนู” ผมว่าเสียงหยอก พลางหยิบกระดาษกับปากกาที่เสียบไว้บนโต๊ะมาให้ทุกคนจดรายการ ใหญ่รับกระดาษมาก่อนเดินกลับไปที่รถเข็นพี่มิ่งก็เอ่ยปากทันที
2 d& K" \5 N' {8 b" W1 G0 } q. n+ i" o) f
$ n; r/ H+ L! R k7 O; x) |“กูว่าละทำไมมึงไม่สนใจหัวหน้ากูเลย” ชิ ผมก็ไม่ได้ชอบใหญ่เพราะหน้าตาอย่างเดียวซะหน่อย; ?/ W/ A) Y6 K) M2 M
" r1 X# I8 R6 a
หงิง...หงิง... แฮกๆ0 I; K9 `' F# ?3 ^
4 ?2 r& R$ d! M3 N0 e; b3 W; C; @0 }+ [( i/ \
“ตี๋น้อย เป็นไงร้อนมั้ย” ผมหันไปตามเสียงครางหงิงก็เจอเข้ากับเจ้าตี๋น้อยนั่งลิ้นห้อยหอบแฮกๆอยู่ข้างเก้าอี้ที่ผมนั่ง มันคงเห็นผมและเข้ามาทักทาย ซึ่งพอผมลูบหัวมันก็เชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยเหมือนมีความสุข ตอนนี้มันไม่ได้เป็นเจ้าหมาน้อยที่ผมอุ้มเล่นได้อีกต่อไปแล้ว กลายเป็นหมาสี่เดือนตัวใหญ่แถมฉลาดขึ้นด้วย
. U& X; U5 W: w+ P* z, S0 U' e! n( s3 H1 _
& O* R: z6 |- i. I8 Q2 ]
ทุกครั้งที่ขยับตัวกระดิ่งที่แขวนอยู่กับปลอกคอสีส้มของมันก็จะส่งเสียงกริ๊งๆ จำได้ว่าช่วงแรกที่ซื้อปลอกคอมาใส่ให้ มันพยายามใช้ขาหลังเพื่อถอดออกหรือไม่ก็เอาหัวตัวเองไถๆกับพื้นเหมือนรำคาญจนผิวหนังบริเวณคอถลอก ผมเกือบใจอ่อนถอดให้มันแล้วแต่ใหญ่บอกว่าไม่ เพราะที่ปลอกคอมีจี้สลักชื่อ-ที่อยู่พร้อมเบอร์โทรเผื่อว่ามันหลงทางคนที่เจอจะได้ส่งกลับบ้านถูก
( M( G7 D6 _6 G4 a! e. X3 J% ~: E r5 w' R% ]; O
6 ?$ U/ t" J, @ K+ rใหญ่พูดกับผมอย่างใจเย็นเมื่อผมน้ำตาคลอสงสารมันว่า ‘ถึงมันจะฉลาดแต่มันก็คือหมา พูดไม่ได้ขอความช่วยเหลือไม่เป็น คุณจะถอดปลอกคอมันผมไม่ว่าแต่นั่นคือมันต้องอยู่ในห้องนี้ ผมจะไม่เอามันไปด้วย’
. B$ A2 \ |+ L+ G, `! V" ~7 o) u# e. o0 {& u9 ]$ V
2 i3 d3 v" k) ]5 C$ _. L
แล้วผมจะเลือกทางไหนได้อีก ให้มันอยู่แต่ในห้องผมก็สงสารมัน มันตัวโตขึ้นกำลังอยู่ในวัยซุกซน ต้องการพื้นที่กว้างๆในการวิ่งเล่น ยังจำวันที่พามันไปวิ่งเล่นในสวนสาธารณะได้อยู่เลยมันวิ่งไปรอบๆหนอง ไล่นก วิ่งขึ้นลงสะพานมุดพุ่มไม้ เล่นกับสุนัขตัวอื่น ดูมีความสุขจนผมที่วิ่งออกกำลังกายอดจะยิ้มตามไม่ได้
7 c& a/ ?: R- w j6 l% O. q" h, g; U3 E8 l; o: P! Y5 m1 t' Q
! [- ^) c5 f0 M0 H8 g
เพราะอย่างนั้นผมเลยต้องใจแข็งให้มันชินกับปลอกคอที่ใส่เพื่อให้ใหญ่เอามันมาด้วยเวลาขายก๋วยเตี๋ยว
. g" w& e: h6 b$ K) `* w
8 g6 M+ j5 \: f' b/ I/ e
2 o9 a$ f1 i* P5 D( eมันดูตื่นเต้นดีใจ เมื่อเช้าตอนผมกับใหญ่ช่วยกันเตรียมร้านมันก็วิ่งหายเข้าไปในประตูภายในหนอง ชั่วโมงกว่าๆถึงวิ่งหอบลิ้นห้อยกลับมายกขาหน้าข้างหนึ่งสะกิดขาใหญ่ยิกๆ เขาเขกหัวมันไปทีก่อนเทน้ำใส่ชามประจำตำแหน่งให้ 1 c# ]# ~4 B8 q
) V( D A1 H1 K$ i! J {' h; q+ n* ?$ d8 e# a/ f/ }
นี่ก็คงไปหนีเที่ยวมาอีก1 u/ N( ]0 m o9 C
: s- P' s% K8 F; |6 t2 D% C* k' f1 P# w P* W$ ~! B; n9 y8 E4 ?
“ไอ้ตี๋ มานี่!” เจ้าตี๋น้อยหันตามเสียงเรียกของเจ้านายมัน หันกลับมาเอาขาหน้าข้างหนึ่งตีลงบนฝ่ามือผมสองทีก่อนวิ่งกระดิกหางดิ๊กๆไปนอนลงตรงที่นิ้วใหญ่ชี้ มันคือที่ว่างหลังรถเข็นตรงมุมเสาข้างกำแพง
& W' K; Y9 p9 G+ Z) b, j: X d( L: M5 d# Z$ y
9 N" Z& N% ?: k5 Q0 w' X7 W/ n
“หมาเชี่ยไรวะฉลาดฉิบหาย” พี่มิ่งมองตามไปอย่างอึ้งๆ อยากจะบอกว่าไม่ใช่ใครจะไปสั่งมันก็ได้นะ ไม่ค่อยฟังหรอกต้องเจ้านายมันคนเดียวเท่านั้นแหละทีเดียวอยู่เลย อย่างผมบางทียังต้องพูดซ้ำหลายๆครั้ง0 i n. r& v! @0 Y0 B6 d
# I' j% S2 f O3 C; \, a
% H/ S! Z* t( { ? I* Oผมลุกขึ้นไปช่วยใหญ่ยกชามมาเสิร์ฟแต่เขาไล่ผมให้มานั่งซึ่งแน่นอนผมไม่ฟัง
) `4 w+ y6 w$ c4 t
0 W# X8 K% `7 s4 O% G3 O
3 W6 B- t- Y6 I4 Y% b“ก็อยากช่วย”4 w0 ?6 Y1 b* v9 {
6 u. \' }* }' I1 |$ u# S) L$ O
" z' y" ]& y' T; K6 K3 G [/ g“ไปนั่งพักเถอะครับเดี๋ยวคุณต้องกลับไปทำงานอีกนะ”
8 a, _% \" R3 q% F8 e3 g: c6 {
( Y8 a& _3 L2 b; x! a
. a6 J: S# |$ y) ?; b5 O“ขายดีมั้ย” ผมหรือจะสนก็เปลี่ยนเรื่องกันไป
7 ?) r5 P1 S- ^% n( l8 @7 \
7 U7 d8 ~% I; z9 B& w% {) x
; s6 g9 F, M1 S1 S" O“ก็พอได้เมื่อเช้าเงียบๆ สายๆมาหน่อยก็เริ่มมีคนแต่ก็ไม่มากมาทีละคนสองคนอย่างที่คุณเห็นมีคุณนี่แหละโต๊ะที่มาเยอะสุดของวัน”
5 n3 e/ k& E5 n( ~$ b
8 `: s6 j- R: W+ Z4 b5 U0 [9 L7 E( G+ w8 i$ m/ Q8 Q
ผมยู่หน้า! D# l3 H* A4 L R: [! R, \; m
; X& D1 W- T( m; M$ V+ Z) i
, h0 S. Y. C# g0 J
“นึกว่าสาวๆจะมาต่อคิวซื้อซะอีก”: r8 r Y+ r" j! ~. a5 p C
; E9 F2 {. F5 n8 R5 `) i H+ I# o
- V! K, @( }0 G, K: K/ U( |“หึๆ ไม่ใช่ในละครนะ”
7 {% r3 X3 z+ O1 M8 S$ E$ \' O- |% c: g: O) j2 |& ]
! i2 ]! N0 K) T9 e; x
“นั่นสิเนอะ”
- f) g. `7 a8 x, c
/ q* B/ ~1 d" E$ f! \3 Q* s0 c0 I+ n6 e' H" r, Q8 C
ถ้าในละครมีพ่อค้าหล่อระเบิดมาเปิดร้านขนาดนี้สาวๆคงแห่กันมาซื้อต่อคิวกรี๊ดกร๊าดกันจนร้านแทบแตก แต่นี่คือชีวิตจริง ถึงผมจะแอบเห็นลูกค้าสาวๆแอบกระซิบกระซาบดี๊ด๊ากันถึงความหล่อของพ่อค้า แต่ก็นั่นแหละ...ร้านที่จะอยู่รอดได้จริงๆต้องพึ่งรสมือความสะอาด และราคาที่สมเหตุสมผลกับปริมาณ
) B$ h+ P) w; x6 n3 @& @7 Q% s5 L& W- j3 h) e8 a! Z- z
+ {, h, S* ]* J5 R4 _% nเมื่อก๋วยเตี๋ยวสี่ชามมาเสิร์ฟผมก็กลับมานั่งทานที่โต๊ะ ระหว่างนั้นก็มีลูกค้ามาเพิ่มอีกหนึ่งคนเป็นลุงมีอายุคนหนึ่งซื้อสามถุงกลับไปทานที่บ้าน พี่มิ่งขอเบิ้ลสองพลางชมว่าอร่อยไม่ขาดปาก ส่วนไอ้ปอนด์ถึงจะยังไว้ท่าบ้างแต่ก็เห็นว่ามันซดน้ำซุปจนแทบไม่เหลือ จนผมกับพิณแอบลอบยิ้มกันสองคน
( E8 d7 d0 i1 \. u x" N$ b6 F, a. j
9 l1 [& o2 B+ K/ a; P6 d
. h& A1 I4 P6 ~
* n7 d% r; T9 R/ N) K! t
เหมือนทุกอย่างจะไปได้ด้วยดีแต่ทางที่ดีก็มักมีอุปสรรคเสมอ
6 n: }, B" ]- H# l5 j6 i$ Y A
K2 u/ q; m$ N- j" x4 x8 a
+ h! n, I. u" C( N" Wเมื่อหลังเลิกงานผมมาช่วยงานที่ร้านช่วงเย็นลูกค้าหนาตาขึ้นกว่าเมื่อตอนเที่ยงเรียกได้ว่าถึงไม่แน่นร้านแต่มีเข้ามาเรื่อยๆ' ]" e3 Z& k, \* A5 o
, G+ b2 O6 ]% I2 h8 o& h7 N4 K
) W! j/ {9 K2 D: ]# z, ]0 \แต่เรื่องมันอยู่ตรงนี้ต่างหาก
5 w J4 Z, n8 v P9 ? E3 S! j/ T1 {
: C: }$ }+ T* ?5 ]; m
( @6 m8 Q6 p& o“ค่าที่อะไรกัน พวกเราเซ็นสัญญาว่าจ่ายเป็นรายเดือนนี่” ช่วงประมาณทุ่มนึงก็มีผู้ชายหน้าโหดสองคนขับรถมอเตอร์ไซค์มาจอดหน้าร้านพร้อมกับบอกว่ามาเก็บค่าที่รายวัน
! z0 D5 u+ R1 e" N6 Z9 ?! y" D% }3 T1 q4 M$ G. {5 z1 H0 W- R4 F
* ]. E3 k. I* m" x0 J: O
รานวันแป๊ะแกสิ!! ดูก็รู้ว่าพวกทำกร่างไถเงิน
# W4 P2 X {0 V/ x- N
$ W. ^- _; A# ]7 f7 o2 q5 _6 O
& V9 h5 L8 M, ~) z! ~' G“นั่นมันก็ส่วนรายเดือนไม่เกี่ยวกัน ถ้าอยากอยู่อยากปลอดภัยมีคนคุ้มครองก็จ่ายมาซะวันละสองร้อย”& Z+ Y+ R0 a2 _: Q( }* s- t
f# S9 U$ h/ |* Z; A7 m+ Z8 K. {
1 L% b' p* l5 {, F+ K“สองร้อย! จะบ้าหรอขายก๋วยเตี๋ยวตั้งแปดชามกว่าจะได้สองร้อย อยู่ดีๆจะมาเอา ไอ้ความคุ้มครองอะไรนั่นเราไม่เอาหรอก” ผมโวยวาย ลูกค้าที่นั่งอยู่หันมามองจนผมต้องเบาเสียงลง แต่ก็ช้ากว่าพ่อคนตัวโตที่แทรกมาด้านหน้าและดันผมเข้าไปหลบข้างหลังเขา
0 {( ~5 [. G& `# v4 |: ]; F2 c% |% Y+ t8 N+ S C" U5 [& w
6 H5 H! g* j; i7 w* E& h
“เฮ้ยถ้าไม่จ่ายก็ขายที่นี่ไม่ได้!!”- Y( F2 t. I8 L1 O; K9 U" @
2 G0 {& q. c: q7 n- x- B' s# W2 n; b+ J
“มีสิทธิ์อะไรวะ” ผมตะโกนข้ามไหล่สูง ใหญ่หันมามองทำนองให้ผมเงียบก่อนหันไปทางไอ้บ้าสองคนนั่น
4 `9 N! G- f' t+ R- a7 F6 R2 M, I7 E
' {" ~0 b5 u* x7 Z: _“สองร้อยใช่มั้ย”
- ~7 [' W6 x& k8 K+ P! k. s4 I1 J" z" B: M: \: M
& f* I7 J6 c+ E! t1 e% V* {* S1 Q
“เออ”7 p" P. D" `+ p, ?4 m
1 G/ M4 S8 x9 a' J$ c
: T4 W2 H: W i l* p; uใหญ่พยักหน้าแล้วควักเงินจากกระเป๋าผ้ากันเปื้อนส่งให้พวกมัน
4 L Z8 r3 F% {3 v& P" u G: u9 [* n' s C3 |
: k! M$ y6 Q/ y- o
“ใหญ่!!”
- a; V( e, J4 _0 h$ E
6 g3 Q1 `2 T) t" q, i
5 \! w/ x* p2 _! V8 Y i m L! a; Q“แค่นี้ก็หมดเรื่อง” มันตบแบงค์ร้อยสองใบลงบนมือแปะๆก่อนเดินออกไปด้วยใบหน้ากวนตีนมากผมโมโหจี๊ดๆจะไปเอาเงินคืนแต่ใหญ่ก็รั้งแขนไว้( I% i' t& J/ u( _, O4 P
" e6 b; U5 ]* @8 ?3 `& }! q: U
# x, P, g, x, d2 j+ K7 R# N k2 B6 k( a
“คุณ...เราต้องหากินแถวนี้อีกนานร้านกำลังไปได้ดีถ้ามีเรื่องตั้งแต่วันแรกลูกค้าคงไม่กล้าเข้ามากินอีก”4 d ~( y4 B( g& ]" B+ j8 \
/ L7 N2 d/ `2 Y+ k! t4 f/ v; Z$ O& |5 B- P8 w, _9 J+ Q7 X# a
“แต่วันละสองร้อยเลยนะ!!”9 x1 v* U, p x& K6 A# c% z
! g3 B; ^ F3 C8 W) n
" D0 {3 W$ Z+ w3 I6 E/ {6 M
“คิดซะว่าแลกกับความสบายใจของลูกค้า”3 s5 n+ e: ?9 C( F r: u: {: S
8 o: Y9 @& z! m7 N* E' x
6 q1 Z. {5 b$ \* o* P“ทำไมเราไม่แจ้งตำรวจล่ะ”
& L% M; z! Z [; E- b4 x1 {8 b; V( {9 a7 _$ ~) v. N* M
2 N6 \$ q( }9 [6 J. Y5 Y, I1 s
“คุณคิดว่าพวกมันมาป่าวประกาศเรียกค่าคุ้มครองขนาดนี้ตำรวจจะทำอะไรมันได้เหรอ เผลอๆมีคนใหญ่โตหนุนหลังด้วยซ้ำ คุณเล็กเชื่อผมนะ” ใหญ่จับมือผมขึ้นมาก่อนใช้มืออีกข้างลูบแผ่วอย่างปลอบโยนให้เย็นลง7 u6 P; Q2 ]1 Q
1 q9 R2 a2 f% b& H$ |
& A/ r9 Y& f. o. j( v0 ^; Rฮึ่ย!! แล้วผมจะทำยังไงได้ล่ะพ่อครัวใหญ่เขาตัดสินใจแล้วนิ!!9 S" [. _: H( V9 r) Q
; a1 u: g# u. W- i( Z% K. B4 ?6 O9 ^+ s7 v
น่าเจ็บใจชะมัด!
* B2 |6 ?/ p/ n |
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-19 22:43:59
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-19 23:15:50
โพสต์ 2020-4-20 00:58:06
โพสต์ 2020-4-20 01:02:04
