|
เร่ร่อน135 S* K1 T: z' m) v. O/ f( |/ p1 o
; d* t, c& k/ y* E
|( |( C" H1 h1 z
. e# \7 t9 \$ c1 a$ R7 Y6 m
# E5 t5 T4 E; d
! y: C" T/ L+ G5 c+ D: C
วันนี้เป็นวันเปิดร้านวันแรก# ]; K; w y2 f& n& [
T" b* C1 J% q4 A9 |0 D* x2 U4 \- J8 G
( L/ H, w2 c5 g6 E* d
แบบว่า...ตื่นเต้นนนนนนน
. ^/ g! f4 ^. v$ D! v- M
. e- P1 A1 A/ _ b/ ~2 S) X. q% Q5 z3 r
ผมกวาดตามองไปรอบๆบริเวณร้านอย่างตื้นตันใจ รถเข็นสีฟ้าสดใสที่มีตู้กระจกวางตั้งอยู่ ภายในตู้มีเส้นก๋วยเตี๋ยวขนาดต่างๆทั้งเส้นเล็กเส้นใหญ่ หมี่ขาวหมี่เหลืองถาดใส่เนื้อสดเนื้อเปื่อยข้างกันมีถุงลูกชิ้นวางเบียดอยู่ ชิ้นหมูแดงหั่นเป็นชิ้นเรียวยาวแขวนห้อยกับตะขอดูน่ารับประทาน+ @' R) c2 ?( o
/ B ~: `0 }! b
" b8 i0 U S+ F5 y+ t, i& uข้างๆกันในช่องกลมมีหม้อก๋วยเตี๋ยวไอควันสีขาวลอยวนรอบๆรอยปิดของฝาหม้อส่งกลิ่นหอมของน้ำซุป1 s1 H4 I4 F6 ^2 l0 D6 W$ B; k4 H
- b$ O! b% _1 L" C9 H: ]1 l/ ~+ ?( B* v- \+ l" [) }9 B
เหนือขึ้นไปด้านบนมีป้ายพลาสติกสีขาวติดสติ๊กเกอร์สีน้ำเงินว่า‘กินเส้น’ แขวนเด่นอยู่
3 S6 A5 g2 s; m. o( j Q9 r- c% p- V$ d0 y1 Z" j. t! b+ Z8 I4 j
& Y/ y d# q8 qถัดไปทางด้านขวาร่างสูงใหญ่ของนายหมาตูบกำลังกางโต๊ะพับหน้าเหล็กสีแดงเป็นแถวตอนสองแถว แถวละสี่ตัว ให้ผมที่ยืนพักเหนื่อยหิ้วเก้าอี้หัวโล้นสีเดียวกันไปจัดวางตามโต๊ะที่ถูกตั้งไว้แล้ว/ Q( T, v& M9 a) `8 D S$ X9 x$ b
' S. [9 o( j n! N2 x) o
/ e% r7 W u' D9 f& j+ O“คุณเล็กไปทำงานเถอะเดี๋ยวสายนะ ที่เหลือผมทำเอง” ใหญ่ที่เสร็จจากการกางโต๊ะตัวสุดท้ายเดินมาแย่งเก้าอี้ก่อนบอก! b G4 }: l2 Z# E
$ x$ q/ ^+ K- O7 K
4 {5 Y) ]8 j1 N& o0 g
“ก็อยากช่วย” ผมมุ่ยหน้าให้คนที่มาแย่งเก้าอี้ไปจากมือเพิ่งเจ็ดโมงสิบห้าเองเหลือเวลาอีกตั้งเยอะ!! ที่ทำงานผมขับรถสิบนาทีก็ถึง!3 c% c! {1 D! H/ H* C, }* J. ^, ~8 W
! a! J% d; j2 t+ P
% ]& x- o9 S7 L: G$ `2 L“เหลืออีกนิดก็เสร็จแล้ว เดี๋ยวผมทำต่อเอง คุณมาทานอาหารเช้าดีกว่าเดี๋ยวผมทำให้” ใหญ่จับไหล่สองข้างผมจากด้านหลังดันให้มานั่งบนเก้าอี้ก่อนจะเดินไปทำก๋วยเตี๋ยวกลิ่นหอมน้ำลายสอมาให้ผมหนึ่งชาม; b c- }. e. [
( M* p" H0 w" u, i0 a& Z$ G9 d
$ r& B0 U3 z9 \" H
“ว้าววว น่ากินจัง” ผมสูดลมหายใจให้สัมผัสกับความหอม แววตามองชามตรงหน้าอย่างวิบวับ เต้าหู้ไข่หั่นเป็นแว่นชิ้นหนากำลังดีวางเรียงอยู่บนเกี๊ยวกุ้งชิ้นพอดีคำกับหมูสับปั้นก้อนกลม ทุกอย่างลอยเด่นอยู่ในน้ำซุปสีชมพูอ่อนใส
5 M% N# ^: G9 h- L4 v) P+ k: \, c0 X8 c; y
) }+ [1 D6 N1 T; h
“เกี๊ยวกุ้งเต้าหู้ไข่มื้อเช้าเบาๆท้อง” ใหญ่ทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้ตัวตรงข้ามก่อนส่งสายตาให้ผมลองชิม
1 z& q' N: n+ Y' G/ X1 e3 | \! y9 k( ~
2 W" m/ ?% h! F# r4 d/ q
ผมตักเกี๊ยวกุ้งและก้อนหมูสับขึ้นมาในช้อนเดียวกันส่งเข้าปากก่อนตามด้วยเต้าหู้ไข่และตบท้ายด้วยการซดน้ำซุปตาม _) X# G1 x/ N8 a/ h' C
( p; V$ ^2 }3 }
( k3 I7 z' A* `“อื้มมมม อร่อยอ่ะ ฉันไม่เคยรู้เลยนะว่ามีเมนูนี้ในโลกด้วย ทำเป็นเมนูแนะนำของร้านเลยมั้ยเหมาะเป็นอาหารเช้าอุ่นๆท้อง” ว่าแล้วก็ขออีกคำ
7 ] E! t& Q+ [& K4 @7 y! q) m5 G8 e) i
7 U. u/ n9 t2 _: _อื้มมมมม อร่อยยยยยย
% B6 m# T- f# i( N" Z+ A: c' Q# Y2 B
~6 \! x4 X$ k) H/ L- w- h) S- \“ผมไม่ได้ทำขายทำให้คุณทานคนเดียว” L- z3 R$ p3 Y% L+ \( ]0 f+ z' y& f
3 R* C( W8 ~5 ^& j' Z( H v: |# T
% {' D$ g) t/ M/ F4 Tกึก7 A5 ]8 P4 [! Q, h; J5 B+ k( p0 r% e
1 c, b# V8 K3 u: M
/ Z' G& q9 C) C/ `# aฟันกระทบกันช้อนดังกึกอย่างตกใจ...
k2 _! [% N% G0 k9 v2 G* K4 g# g. U: a
" ^5 J" E- D/ `4 v' _, Y! T
ใหญ่ก็พูดด้วยน้ำเสียงธรรมดาแต่หัวใจไม่รักดีของผมดันกระตุกอย่างแรงจนน่าตกใจ
& _7 ]+ Z$ a4 ~! J2 A h; A! j! o% {4 t7 p5 P% I+ w& i
: \" n( Z& V" e v$ a1 Hทำให้ผมทานคนเดียวอย่างนั้นหรือ. f" K0 U1 n9 D; k6 y4 D/ N
7 p! i4 o: S; K. R
' G, |# b. Q2 tจะเหมือนละครดังหลังข่าวที่เพิ่งจบไปหรือเปล่านะ...
b( n, i9 S$ i- E( S8 `1 f6 a, a; S! `2 D0 ~
/ \" M' [3 t7 X4 r6 ~3 |6 i
...ขนมรสพิศุทธ์เพื่อกระรัตหญิงที่รักเพียงคนเดียว
1 _) L5 _* I% h; t* u
- V; H4 J" [6 y, |4 J; `3 K1 R |; l$ E0 \" F i X$ U: l
...นี่ก็...เกี๊ยวรสปุญมนัสจากนายตี๋ใหญ่
. Y6 j6 Z5 A9 E, v+ Q, F5 Y/ d
$ S8 [5 y- F. D* E4 @5 s" k, {
$ |$ R) L! g5 R" {# d3 I! T% qฉ่า!!
' H2 I6 ?5 ?" h3 z; p8 E+ m E& a8 |( R
9 m2 g5 L% C2 x I! oเพียงแค่คิดใบหน้าผมก็ร้อนฉ่าดั่งไฟลามทุ่ง งือบางทีผมก็มโนเพ้อพบเกินไป จนรู้สึกได้ถึงพลังงานบางอย่างที่แผ่ออกมาจากภายใน T^T U. A" b% s" h0 N4 S" {
8 ^, l. L, m! e- [2 r6 _( t
* e8 X: O8 j, S' o0 w# P“คุณเล็กอิ่มแล้วเหรอ”
, R1 N8 g1 F/ A, R( D- Q( j5 C; Q
3 u! t8 o, r+ |2 w4 d5 B* n0 Pผมคงตะลึงค้างนานเกินไป จึงกระพริบตาถี่หันหน้าไปมองใบหน้าคมก่อนส่ายหน้าหวือ
! }% X5 x8 G, o. z/ [. u% j4 }) S& ~
+ L$ f8 _ u' K9 S; E) p2 b“ไม่ๆแค่รู้สึกเหมือนติดคอน่ะ แต่ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว” จากนั้นผมก็จ้วงเกี๊ยวปุญมนัสเข้าปาก ค่อยๆเคี้ยวกรุบกรับรับสัมผัสอย่างละมุนทั่วถึง รู้สึกว่าคำนี้มันอร่อยกว่าที่เคย ต้องทานให้หมด! แม้แต่น้ำซุปผมก็จะไม่ให้เหลือ!
+ V8 ]6 o* }+ M- K2 F( G. ]2 }& d& r9 k3 e9 Z h4 k) f1 u5 o
* Z1 f: u# m* [8 U- d* r8 @, ~, L
“ค่อยๆกินสิครับเลอะหมดแล้ว” ใหญ่ดึงทิชชู่จากม้วนส่งมาให้ผมยกถ้วยซดเป็นครั้งสุดท้าย เสียงก้นชามกระเบื้องกระทบโต๊ะเหล็กดังตึงสองมือยังประคองอยู่ข้างชาม แต่ใบหน้าหันข้างไปทางนายหมาตูบก่อนทำปากจู๋ ปรายตามองไปยังกระดาษชำระที่ยังคาในมือเขา
" E1 |9 w% g1 |, ]" K3 E% X$ G) [8 V- D; |1 ]& t1 L. R8 B$ ?
6 c v! P8 N. @" r/ n% f
“คุณเล็ก...”' C+ y& ~# V: o) w
. i& O. M% Y! T% ^$ a2 B2 r$ [1 G! R- K) ^" d. i+ ^
“เช็ดให้หน่อย น้าๆ ดูสิๆเลอะหมดเลย” ว่าแล้วก็ส่งลิ้นเลียไปรอบๆริมฝีปาก ใหญ่หลุดยิ้มกับความมากเล่ห์ของผม สุดท้ายก็ยอมยื่นมาเช็ดรอบริมฝีปากให้อย่างเบามือ. [. X |4 T5 M( Y
8 z: B, t! p! }: N, c7 D
3 L% Z% ^ Y4 T* P1 pผมอมยิ้มพร้อมทำปากจู๋ไปด้วยจนรู้สึกเมื่อยปากเหมือนใหญ่จะหมั่นไส้จนทนไม่ไหวจึงลงแรงบี้ทิชชู่ลงบนริมฝีปากผม
4 ~$ b T: r% e6 V7 s. U! Y: Y- Y/ f. |
4 p4 @+ S9 i4 W+ z5 ?8 xส่วนผมหัวเราะอย่างอารมณ์ดี& I5 b, k+ m0 d3 X
; Q, |( i6 ^) R5 ]
: B+ L3 x$ ?/ Y, O+ U l% S' zฮะๆ ผมน่ารักล่ะซี้!!8 Q: u% U7 y. b+ ~/ H! j! e
- C( `& w O" A/ P( A. T/ n/ V5 U- e% i2 t( ?9 ?: O
“ไปทำงานได้แล้วครับ” เสร็จแล้วเขาก็เอ่ยคำนี้ออกมาผมยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู เพิ่งจะเจ็ดโมงสี่สิบเอง
) J. R7 K% T% {# t3 g/ T) X) m5 c
0 d/ Z5 V" ^' r3 t
3 Q; H" q. S! X9 l6 [“เดี๋ยวสิ ถามก่อนๆทำไมน้ำซุปมันถึงมีสีชมพูใสๆอ่ะ” ความสงสัยน่ะส่วนหนึ่งที่เหลือคือต้องการถ่วงเวลาล้วนๆ6 U+ V M" w) J" l: W- d+ L0 p
" w. a8 o; n ^5 S# X' ?( {8 G
! |) ?: \' T B1 ]5 x0 L# R+ N( N9 y
แล้วเหมือนใหญ่จะหลงกลซะด้วยเขาระบายยิ้มอ่อนก่อนอธิบาย2 u4 c, a6 J8 K
8 H1 p1 j& X) y* Z; z) k. {+ ?% X( U
“ผมยีเต้าหู้ยี้ใส่ลงไปนิดนึงมันจะให้รสเค็มคนละอย่างกับน้ำปลา ให้กลิ่นหอมกว่าด้วย”
, D# w1 H' [& T+ n
+ j: q6 W, I3 j; z' P' C* \, |% @
3 b" ` I4 T. Z) x x, o- T2 k“อืม”
4 U2 A8 \; |& \8 _
0 H7 r. Z6 D6 L) H7 c' V7 c+ T9 b7 {0 t$ K3 Q* W8 u
“ถ้าอย่างนั้นก็ไปทำงานได้แล้วครับสายแล้ว” บู่ววววว แกล้วหลงกลนี่หว่า ไปก็ได้ ชิ& W6 L% j3 d: x Q- @7 P
0 H/ V9 _: Q* r, {9 n1 K+ n3 Q* G" S: V5 q0 T& j7 U
“งั้นขอให้ขายดิบขายดี เที่ยงนี้จะแวะมาหานะ” เขาพยักหน้ารับ ผมเลยได้โอกาสยื่นมือตะปบไปยังแก้มทั้งสองข้างก่อนจ้องเขาด้วยสายตาดุ “อย่าเที่ยวไปมองลูกค้าสาวๆนะ”
6 u, q2 i' d, y. H( Z s
/ R; L$ r8 @' q1 v/ b- ?4 X& s7 N) r( T" X
“ฮะๆ” " [* V8 A! u% f) z" x! b1 b; A
7 F$ f+ `% h$ P: E$ h9 B
8 Y$ Z3 k- _1 D- w# e5 q“ใหญ่...เล็กซีเรียสนะ” ผมปั้นหน้าจริงจัง1 U# g" ?% X/ ~7 v+ I1 d: t6 w* f
5 ?7 }6 v( g4 F1 u+ r0 y4 B
. p& L) P2 Y7 ?“ผมจะไม่ทำอีกสัญญา”( z5 u. _# M) D# c d: i
9 l/ c8 M$ i- y8 @- J6 V' Z8 m
& c. O9 _: g$ N7 }$ C“ต้องอย่างนี้สิน่ารักที่สุด”' s6 m3 l& F& f8 w* T3 Y% x: H
v2 |! k3 P+ |# B& `* `; m7 u
% F8 M' u. L8 @$ Z2 A; c1 N$ ^จุ๊บ!!
, Z1 q$ K) h H) F E* {6 i) q7 h! w$ y; O) _, d
; m$ Q# a$ V# L1 ]“คุณเล็ก!!”; h# I1 d. o x3 f
. R8 m( ^0 J* Z" E _; G: J* V2 t ]3 ? \# r
ผมยิ้มกว้างโน้มหน้าจูบลงบนมุมปากอย่างรวดเร็วก่อนถอนออก ใหญ่จับข้อมือทั้งสองข้างของผมดันออกอย่างตกใจ เค้นเรียกชื่อเสียงหนักพลางกวาดสายตามองซ้ายขวาอย่างเกรงว่าใครจะเห็น1 [/ [3 J% @% f8 O2 f2 x' X" Y/ J
" x+ Y7 m& B2 u. c& X& ~3 H
1 U8 s A6 V! u% w
“ฮ่าๆเที่ยงนี้เจอกันนะโชคดีน้าพ่อค้าหญ่ายยยย” ผมลอยหน้าลอยตาอวยพรอย่างอารมณ์ดีก่อนเดินผิวปากไปยังรถตัวเองที่จอดเทียบฟุตบาทอยู่3 J5 O6 I8 a- \2 @ Y
9 ?4 x3 h' p6 @9 x
7 ]6 ]7 ^( _( G4 Q. eแหมะ นึกๆดูแล้ว เหมือนสามีภรรยากันเลยเนอะ ฮ้ามีความสุขจัง3 ~# J2 B0 s1 L
+ m; @$ r f2 n' x! z# x: R @7 {
5 O- U# {$ H! b6 X
0 ]' f; ]7 ~" D: k# I0 V& d
7 M. g3 H$ ?8 w
1 W; @0 r" z; |7 t! }. z dผมมาถึงที่ทำงานด้วยเวลาขีดเส้นตายพอดีนั่นคือแปดนาฬิกาตรงเด๊ะ ไม่ได้แวะเข้าไปดื่มกาแฟเดินตรงเข้าไปยังโต๊ะทำงานเลย ชะงักเท้าชั่ววินาทีเมื่อเห็นร่างของใครบางคนนั่งอยู่บนเก้าอี้อีกฝั่งของโต๊ะ ถอนหายใจเฮือกหนึ่งก่อนก้าวมุ่งตรงไป
6 h" T( k& C& ~. h6 C' G' A' B1 m9 U* h
" @6 d$ R& R3 \! W8 K8 s“สวัสดีครับหัวหน้า” ผมนั่งลงบนเก้าอี้พลางยกมือไหว้ ในฐานะที่เขาเป็นหัวหน้าและอายุมากกว่าผม; E% x% @( T/ K/ b5 |
( x8 q8 J. v9 }; }
0 c( o1 z6 ^6 d! {- X9 b“วันนี้มาสายนะครับคุณเล็ก” ผมขมวดคิ้วยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู
/ W; ?$ K% r: m: G6 W
, [4 k& `6 B/ `( @' P8 e* h0 }0 X# a% F( _
“ก็แปดโมงเช้าพอดีนี่ครับหรือว่าหัวหน้ามีงานด่วนจะให้ผมทำ” 8 c5 \' \8 j% l3 N. u$ e
1 E6 _4 ^, H( O8 y
9 L& ?3 ?% j p. S$ n
“ก็ไม่ครับแต่...เรียกหัวหน้าแล้วฟังห่างเหินจัง”
8 @0 R0 ]; K+ D" Q# k4 G
' U9 N4 }3 M* @& x8 ^
" X3 | f, g' a% e! j9 p“ก็หัวหน้าเป็นหัวหน้าผมจริงๆนี่ครับ”
7 G' F& U2 q' ~/ t6 Z$ @/ U
8 x; e& M7 m1 b7 r+ a, M9 e6 a6 s
“เฮ้อ คุณเล็กนี่ก็แอบดื้อเอาเรื่องอยู่นะ”
$ R1 d2 P x2 s7 [/ w: {0 W+ \' X2 a* e% z' c
5 S# A! B6 R" n: a0 U. M' ^
หลังๆมานี้ผมจะเรียกเขาว่า ‘หัวหน้า’ แทน‘คุณพชร’ เพื่อรักษาระยะห่างไว้เพียงหัวหน้ากับลูกน้อง แต่เหมือนคุณพชรจะไม่เข้าใจเอาเสียเลยมื้อเที่ยงถ้าผมเลี่ยงได้ก็จะเลี่ยง แต่ส่วนมากผมจะทนใจแข็งกับลูกตื้อของเขาไม่ได้นานสุดท้ายก็ยอมใจอ่อนไปทานมื้อเที่ยงกับเขาอยู่ดี เลยต้องใช้วิธีลากไอ้ปอนด์ไปด้วย แต่มันก็เป็นเพื่อนทรยศที่ไม่ค่อยให้ความร่วมมือ ยิ่งมารู้ว่าผมพาใหญ่กลับมาอยู่ด้วยกันมันยิ่งแทบจะเอาผมใส่พานถวายตัวให้คุณพชร & X2 J+ t) l# r7 F6 m
, g r5 t; _4 Y1 R5 b
2 a& m; N4 d, k! V/ ]+ i
เฮ้อ เกิดมาเป็นปุญมันสนี่มันเหนื่อยใจเสียจริงๆ
& j6 K, }$ J8 J9 m# F, |( Y) r9 ]( G/ G" h
+ Q9 c8 u# {# e; lไหนจะต้องคอยเลี่ยงคนหนึ่งแล้วยังต้องหาทางเข้าหาอีกคน N$ z" k$ q7 D5 |* L6 @7 t
7 O9 a8 Q4 z9 U/ `& Q3 K: b, Y9 |+ s* {6 P
“หัวหน้าเที่ยงนี้ผมขอตัวนะครับ พอดีมีธุระ” เพราะเที่ยงนี้ผมจะไปเป็นผู้ช่วยพ่อค้าใหญ่ทั้งในทางให้กำลังใจและกำลังกาย
5 h: a3 m w9 p/ i( a) \, b
6 G9 B( i# W I4 }1 l, W0 u' H
: G' h! O2 q! Z2 O$ ~( r/ m% y$ n“อ้าวงั้นเหรอครับ นานมั้ย ผมรอได้นะ”
" y6 p% [3 d9 A4 j- g0 T- I# H7 P2 b o. E8 ^, `
9 f* c" C3 l4 j
“เอ่อก็นานอยู่ครับ คือ...ความจริงแล้ว...” บางทีผมควรจะใช้โอกาสนี้คุยกับหัวหน้าให้รู้เรื่องไปเลย5 O- l v' g0 L! [) A" i
7 E2 {# ~ f+ Q& r
8 I. d ?" f m2 ~1 N7 t“...” หัวหน้านิ่งรอฟังอย่างตั้งใจ) `. O6 B+ Q; Y8 x
- C4 e% s/ b7 I4 u* j
/ `; _2 o0 O( C7 H4 z1 T7 [“ผมคิดว่าจะไม่ไปทานมื้อเที่ยงกับหัวหน้าแล้วครับ ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน” ยิ่งพูดเสียงก็ยิ่งแผ่ว เอาล่ะหวา ก็ขอให้หัวหน้าเป็นคนแยกแยะออกไม่เอาเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวมารวมกันนะ ไม่งั้นมีหวังโดนเด้งกลับระยองไม่ทันแน่คนเล็กเอ๊ย
9 p5 [& v% i7 c5 }
# P/ @2 w$ ^ x: F0 J“คุณเล็กคงไม่ได้หมายถึงจะตัดความสัมพันธ์กับผมใช่มั้ยครับ” ใบหน้าหัวหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดขึ้นจากตอนแรกอย่างเห็นได้ชัด เอาแล้วไงคนเล็ก
- n8 N* O; f( z/ x! F2 y6 |* s+ V- a# [" j9 U3 B- s
# ?/ a" p. O9 T& b# \/ I) z
“ถ้าหมายถึงเอ่อ ในทางพัฒนาไปเป็นแฟน ก็ใช่ครับ” ผมหลีกเลี่ยงคำว่าคนรักเพราะมันกระดากปากเกินจะพูด “ถ้าหัวหน้าไม่รังเกียจลูกน้องอย่างผม...เราก็เป็นเพื่อนกันได้นะครับ” ผมว่าต่อเมื่อบรรยากาศความกดดันเพิ่มสูงขึ้นจนมาคุเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ เริ่มเมียงมองมาอย่างสอดรู้ ผมขยับตัวอย่างอึดอัดทั้งที่ความจริงน่าจะชินได้แล้วเพราะทุกครั้งที่หัวหน้ามาหาที่โต๊ะทำงานก็เรียกสายตาสนใจใคร่รู้จากคนอื่นๆได้ทุกครั้งไป
5 d6 u7 s# J1 b( \4 t3 O1 J& r& X3 `, i" o; d c5 `3 t- w" n
$ D+ Y# _! y! w/ ]% G/ O“คุณเล็กมีคนอื่นแล้วเหรอครับ”6 x8 U, @8 h4 [. I
1 I; w, J8 F: L( _2 l4 j8 a6 `- p2 l6 p, X
อึก เป็นคำถามที่จี้ตรงใจมากซึ่งผมก็คงทำได้แค่ตอบไปตามความจริง: G' t4 v* ^* z! d4 Z: v( E
# H% k/ l. G4 u+ h0 Y7 c& Y
t/ Z3 r+ |% l% ?
“ครับ”' U' e* D9 q9 X1 [$ k
# j0 o" `" C% f* L+ ~
5 ], Y+ q* Z* d$ o# i eทันทีที่ผมพยักหน้ารับความกดอากาศสูงก็แผ่ซ่านรอบตัวจนรู้สึกหายใจลำบาก เรามาคุยเรื่องพรรค์นี้กันในที่ทำงานมีสายตาพนักงานอีกเป็นสิบ ฮืออ ให้มันได้อย่างนี้สิ
2 ]9 O* r7 [4 s6 V
3 U( H8 |; ^5 F6 g: U! x$ j; U* }: L0 }3 B% e! e9 M
ซึ่งถ้าว่ากันตามจริงแล้วคือเขาไม่ได้ผิดอะไร ไม่เคยล่วงเกิน แตะเนื้อต้องตัวหรือฉวยโอกาส มิหนำซ้ำยังเป็นสุภาพบุรุษและเฝ้ารออย่างอดทน
& O$ I8 d3 v& K) W7 D. Q7 Z8 B/ D# O N, ~: R
3 E4 l6 U5 C' y* v4 C
แย่ที่ตัวผมเองที่ไม่ปฏิเสธเขาอย่างเด็ดขาดทั้งที่ตัวเองก็รู้อยู่เต็มอกว่ารักใคร ให้โอกาสอย่างลมๆแล้งๆ บางทีความใจอ่อนขี้สงสารของผมก็ส่งผลเสียมากมายต่อความรู้สึกคนอื่นเหมือนกัน, r" |6 M" U8 \& ?% U Q8 j" W
% q4 M8 K0 y& V1 @/ i0 j' D7 ~! C2 N5 h* a' ]" w/ ?# J
ติ๊ดๆ6 x3 W# {$ a; V3 H# O n( ~% w
6 H& R+ R3 Y' G
; f& G ~, f, j/ l1 K; n) {อีกฝ่ายจ้องมองผมนิ่งด้วยสายตาผิดหวังระคนน้อยใจก่อนถอนสายตาไปยังหน้าจอสี่เหลี่ยมที่ควักออกมาจากกระเป๋ากางเกงเมื่อมันส่งเสียงร้องเตือน เขากวาดตาอ่านเสี้ยววินาทีก็ถอนหายใจยาวออกมา! Y& l; I8 X, z
6 n! |% B; _+ m0 M! ~9 [' {! n
4 B% i6 ~- R" j$ K“ผมมีประชุมกับหัวหน้าสาขาใหญ่ต้องเข้ากรุงเทพฯด่วนกลับมาเราคงต้องคุยเรื่องนี้กันอีกทีเป็นการส่วนตัว”; |" f/ ~4 @* r7 T. N( W
2 P& t8 d9 {, O
* R0 H8 d: ^* l! N4 f+ Gครืดดดด& E; n& @1 L. V2 D, y
& c/ U- X9 U- E# z. e
_+ I6 U8 o* \
แล้วเขาก็ลุกออกไปทันทีด้วยท่าทางหัวเสีย ไม่มีแม้คำล่ำลาเหมือนที่ผ่านมาในใจผมวูบโหวงอย่างเกรงกลัว เหวยยยยย ผมคงไม่ตกงานด้วยเรื่องนี้หรอกนะผมยังไม่อยากกลับระยองตอนนี้ หันไปเห็นพี่มิ่งที่ถึงแม้จะไม่ได้ยินเรื่องที่ผมคุยกับหัวหน้าแต่ก็คงสัมผัสได้ถึงบรรยากาศมาคุ จึงส่งยิ้มเจื่อนให้กำลังใจส่วนผมก็ยิ้มแหยๆกลับไป9 v" `0 F9 w: I3 K; I u6 z
5 m# z7 t1 F3 O0 j( N7 c$ p
) Q) z3 U# [# s! cเอาน่าคนเล็ก สู้ๆหน่อย5 O- A3 N" ]8 e$ m1 `$ Q0 ~, H
4 Y" B ^0 S5 i% f/ ]% S# S+ j- O
5 ^8 k$ H# ]! Z
; s: A8 v \% W1 b& L2 S( X. }
พอถึงเวลาพักเที่ยงผมก็รวบเก็บของบนโต๊ะเพื่อเตรียมตัวไปหาใหญ่ แต่ยังไม่ทันก้าวขาลงบันไดมาชั้นล่างพี่มิ่งก็วิ่งเข้ามากอดคอชวนไปทานข้าวเที่ยงด้วยกัน
' P/ {4 q n: q. `7 Y+ u9 b
: T5 G- }( s' ?% z, u! f1 k# Q j! c* s9 b$ X, m$ d
“ผมมีธุระน่ะพี่”
6 I/ u+ a' p* a& v- J9 p% a0 A3 ?3 Z2 m
. g# r0 I* u! M6 E& t, p# J4 V- u9 X“ธุระอะไรของมึง นานๆจะว่างจากคิวหัวหน้ากูอยากกินข้าวกับมึงจะแย่แล้ว เนี่ย ไอ้ปอนด์ก็ไปด้วยกัน” ผมเหลือบตามองไปด้านหลังพี่มิ่งก็เจอไอ้ปอนด์เดินตามมายักคิ้วกวนบาทาให้7 M4 }! ?9 d; w6 q( s4 I
( [' I; A0 e3 L8 I+ K# w
! a p$ z( r2 Z“วันหลังๆ”7 d. y. p- [* e' L
+ L" A% Q: K0 p+ w
$ f5 y8 R7 o( p
“โนวๆๆ วันนี้” ผมหรี่ตามองพี่มิ่งอย่างจับผิด ทุกทีไม่เห็นเป็นคนขี้เซ้าซี้แบบนี้นี่นา
6 z! S- J, D. N8 `: I7 r' c. |/ J" L) z/ t: \+ D @
" E- d9 Q4 g5 `+ x1 }/ a/ ^) O“มีไรเปล่าพี่อยากถามผมเรื่องเมื่อเช้าอ่ะดิ” สะดุ้งเชียวนะแสดงว่าผมทายถูก
6 \7 K- L1 f/ v' Q- ?/ m% P! h6 H* s0 E: A9 C* I) h" q
0 ~: N0 }1 r0 Y y k
“ก็ไม่ได้จะก้าวก่ายนะเว้ยแต่ไอ้ปอนด์มันขอมา”
- b4 X, `* C3 o/ ^; @: `( j
. Y7 s9 p) \: z; M
, F* f1 p% Z- K0 L“เฮ้ยมาโยนกันได้ไงวะพี่” ไอ้ปอนด์ส่งเสียงโวยวายทันที
$ v( F8 T, L- E0 I- b* J% v. V, |' e" {
% G1 q& F0 I* i9 L, x; X8 k
“อ้าวก็จริงนี่หว่า”
& t: k" s# J3 b& l* L# V
2 m6 S; q \, n4 z, r. g5 q2 t2 ]* F7 E9 i% n5 F
“พี่ก็อยากรู้เหมือนกันแหละ”
' G/ q/ P/ I" |; j( x n/ O6 u( M
! |3 v& s7 r; _8 G0 z d/ ~; d6 B) u, `. R. S7 S& s% h) F3 h- [
“กูไม่ได้อยากเจาะละเอียดเหมือนมึงแค่รู้ไว้ประดับหัวจะได้เดาอารมณ์หัวหน้าถูก กูต้องเข้าพบเขาทุกเช้านะเว้ย”; c- I3 S7 b0 U& \# H W( o2 C8 A( D
7 D3 O5 _ p( M9 b/ s! N6 B. m) q1 z8 C9 Y- T4 t& L
“นี่พี่...”
5 e. _$ K" Z& |. s$ K- ^- i4 Z+ t
( Z6 y1 ~" j* e7 Z" Z% D7 K7 c0 b/ B/ j3 N ]9 M) Z
“พอๆทั้งคู่ไม่ต้องเถียงกัน ผมยอมแล้ว ดีเหมือนกันช่วยหาลูกค้าให้ใหญ่”
# t# `2 q9 f3 B; e+ O* Z
4 S, a V# {) |5 C( K6 M/ X. x: G7 w# U2 o
“นี่มึงจะพากูไปกินที่...”7 W' r) H3 q5 \9 D& s- J+ H+ u
$ }1 a" o! t3 R. Y
9 B( w& g7 B W- w/ Z" @
“เออ เดี๋ยวแวะไปรับพิณด้วยพี่มิ่งเลี้ยงนะ”4 ^+ q2 v3 ]0 j4 ^! d" E! x t
& J2 ~3 q2 `, r* l' U! ]& U* `
) v5 o! C+ U7 _. Z* O“อ้าวซวยกูซะงั้น”. E% Y7 `6 ]: H7 H/ r
1 O& z* [$ n+ x. N" o0 q3 M
5 s' g& M( w5 J- [
“ช่วยไม่ได้”
0 W" Q) ]/ U1 [, o) ?0 Y( ^9 z9 A. C% y; U
! b8 i# \3 d7 K& n. ^8 r$ zแล้วผมก็พลิกวิกฤติเป็นโอกาส อยากรู้กันนักก็พาไปหาเจ้าของหัวใจตัวจริงซะเลย แถมช่วยหาลูกค้าไปอุดหนุนพ่อค้ามือใหม่ได้อีกต่างหาก พวกเรามารถพี่มิ่งแวะรับพิณที่ธนาคารก่อนมายังร้าน‘กินเส้น’ ณ แอดติจูดที่สามสิบสองขอบหนองสมบุญ+ _* R$ @. h3 c
. a: H" J: j) H0 F) b: Y" P
9 U: ^; ~4 y2 l“นี่มันแถวคอนโดมึงนี่”
; b: U7 |% m# b
* S( Y' V0 m( A) }4 ~' e0 R/ g+ S1 _& R [
“ใช่ดิพี่ จอดๆตรงนี้เลย” ผมชี้ไปยังช่องว่างริมฟุตบาท พี่มิ่งเลี้ยวพวงมาลัยรถเข้าจอด เมื่อรถจอดสนิทผมก็เปิดประตูลงจากรถควงแขนกับพิณเดินนำไปที่ร้านทันที$ \3 M1 H) `5 G7 A
7 Z4 U) w- @: ?+ m7 T4 f& P! `- S' [8 C/ f* Z. F! o% `& N- H% | O
พิณค่อนข้างจะชื่นชอบใหญ่มากทีเดียว เหตุผลหลักคือหล่อเท่ระเบิดตรงสเปคนางทุกประการ ส่วนเหตุผลรองคือเป็นคนดีไม่ย่อท้อต่อสิ่งโชคร้ายที่เข้ามาในชีวิต เราสองคนเลยเป็นลูกคู่ที่ดีมากเวลาต้องไฟท์กับไอ้ปอนด์% c7 @* l# e9 `- F& l
# l* C6 m q( Y% n U* I' n& U5 \. i, e- H5 F% W1 U9 H
อากาศตอนเที่ยงค่อนข้างร้อนถึงอย่างนั้นบริเวณร้านก็ยังมีร่มเงาจากต้นก้ามปูที่แผ่กิ่งก้านข้ามกำแพงมาจากด้านในของหนอง แต่ก็ยังมีไอร้อนของดวงอาทิตย์แผ่มาโดนผิวหนังให้แสบๆคันๆ , K# F! _& w! X7 X
+ Q6 Q& @& K2 Y& r5 K
4 @+ N7 s9 K3 q3 gผมพาทุกคนเดินเข้าไปนั่งลงที่โต๊ะตัวหนึ่งที่เมื่อเช้าผมกับใหญ่ช่วยกันจัด กวาดมองไปรอบร้านมีลูกค้านั่งอยู่สองโต๊ะแต่ละโต๊ะมาเป็นคู่ โต๊ะหนึ่งเป็นชายหญิงน่าจะเป็นแฟนกัน ส่วนอีกโต๊ะเป็นผู้หญิงทั้งคู่ซึ่งน่าจะเป็นเพื่อนกันส่วนโต๊ะผมมีสี่คน
( y0 P+ R$ w0 g0 |( E1 C0 b& h+ J; p
5 f1 W4 y/ W) \, ^9 d5 Y
เบนสายตามองไปยังพ่อค้าใหญ่ที่กำลังขะมักเขม้นกับการลวกเส้น เขาหันมายิ้มให้ผมแวบหนึ่งซึ่งผมก็โบกมือให้กำลังใจ ที่เลือกมานั่งโต๊ะไม่เข้าไปหาก็เพราะเห็นเขากำลังวุ่นวายอยู่ด้วยแหละ ไม่อยากกวน+ c, P1 \0 A+ u z
, p0 W' Y$ r# n0 X* `( C- P0 l% N* m" N _
กวาดตามองไปรอบร้านอีกครั้งแล้วอดจะยิ้มไม่ได้ ถึงลูกค้าจะไม่ได้แน่นขนัดดูเงียบๆด้วยซ้ำแต่ก็ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดี อย่างน้อยก็ยังมีลูกค้าล่ะน่า
' u" z1 ~0 ?+ E+ B# N2 K! ~
9 G/ p5 {, W$ [2 @2 [: n. U9 s
& @0 B& H0 S6 M2 I7 j% {2 q; [“เล็ก...ใหญ่หล่อมากเลยเนอะท่ายืนลวกก๋วยเตี๋ยวยังเท่”พิณที่นั่งข้างผมสะกิดแขนยิกๆพลางทำหน้าเพ้อจนไอ้ปอนด์ต้องกระแอมเรียกสติ6 E0 \$ O8 {0 } d4 z" a I3 N
( F# D& {; q; V% H Z- c8 `$ |
6 t9 j9 ]# m# q/ r“แฮ่มสามีนั่งอยู่ตรงนี้นะ”
. K9 h7 x/ w7 e: b4 I5 w: R2 z- X0 Q- Z; X, e; H" r
! b' a- F7 W/ t% G( \, g4 L/ `5 q“อุ่ย นิดหน่อยน่า” พิณทำเป็นแกล้งสะดุ้งเหมือนกลัว ผมขำในลำคอกับการรับส่งมุกของสามีภรรยา คบกันมาตั้งแต่ปีหนึ่งไอ้ปอนด์ก็ยังไม่เลิกหึงพิณสักที: W$ L" w' Y# ^9 b) k- H' u9 _+ G
1 _$ x" t' p+ x# a1 f) m4 G" a/ r
* F4 M. t" ^9 M7 q. ]- [& |0 Fส่วนพี่มิ่งก็มองซ้ายมองขวาเหมือนหาใครอยู่จนผมอดถามไม่ได้
; O! d, j ]; S' \5 T) g" a6 x! q. l, Z1 \# F6 v
( t+ l9 g* D: I }$ O“มองไรพี่”& b5 i2 v8 D6 j
2 O% P/ D/ d/ N' v
# B3 I7 N0 N! M g/ }% T* A1 e7 k“หากล้องเขาถ่ายหนังกันหรอวะ แต่ไม่เห็นทีมงานสักคน”
! o" @5 g* w* Z1 ~0 `" ~( Z0 ~8 T; J0 f, v, ? \+ ~9 ]
! Z Y, j3 K% `0 S) X“ถ่ายหนังอะไร”
5 S0 j/ m. h5 H% K4 G4 K* m0 K" H
; y( K5 l9 n% y" m* p" ^- k; B6 F8 M4 ]“อ้าว ก็ไอ้พ่อค้าบะหมี่นั่นไง ออร่ามาขนาดนั้นช่างไม่เข้ากับเสื้อผ้าที่ใส่ พระเอกหนังแน่ๆผิวคล้ำไปหน่อย แต่ดูดีโคตร” ผมกับพิณระเบิดขำ ส่วนไอ้ปอนด์ทำหน้าปูเลี่ยนเหมือนจะอ้วกเสียให้ได้
# R1 _1 j& G) p7 r0 [1 M
6 v* }# N& H# I& M4 t% N8 t; a+ B* n+ h6 I2 H5 t. i4 v. \
“นั่นน่ะพ่อค้าตัวจริงเสียงจริงเลยค่ะ ญาติคนเล็กเขา” พี่มิ่งทำตาโตหันหน้ามาหาผมทันที7 M# l$ B* h) f+ }9 x0 R/ H3 A! L
$ ]( a8 t5 i( n; \" W
) N/ n1 A1 f ^' F4 m+ U“จริงเหรอวะมึงมีญาติหล่อขนาดนี้” ผมยักไหล่
) Z" Y: t% G& r- d4 M
( Y* L2 [+ O5 ~2 I" ^3 D
2 a( |, R" Z* ^$ @. x U“ความจริงเรียก ‘ว่าที่แฟน’ จะดีกว่า”
0 f7 P) s1 f2 e' m! J1 z3 o2 O: T/ z! x4 ?
5 | w: Q: w: d9 d/ p
“ห๊ะ!!” คราวนี้ตกใจยกกำลังสองยิ่งกว่าเดิมโดนสายตาประณามจากไอ้ปอนด์ด้วยแหละ มันคงอยากจะด่าว่าผมแรดเหลือกำลัง
1 f0 T! Q) ~, D+ Y/ T7 Q: C
% Z9 M" v0 f% B2 J# C- ?) N3 A8 @, Y; W3 i9 w7 y
“แฮ่ๆ” ผมก็เลยได้แต่ยิ้มแหยๆแล้วพระเอกของงานก็ได้เวลาออกโรง พ่อค้าในชุดกางเกงยีนตัดขาพอดีเข่ากับเสื้อกล้ามสีดำคล้องทับด้วยผ้ากันเปื้อนสีกรมเดินมาหยุดยังโต๊ะที่เรานั่งกันอยู่: R$ r' f; S8 J/ O9 ^
7 ` y; n+ t% I# F+ y& K/ j
* X/ C1 ^- N+ o8 N9 X“รับอะไรดีครับ” ใหญ่ถามด้วยใบหน้านิ่งเฉยจนผมหลุดขำกับลูกค้าคนอื่นทำหน้าแบบนี้มั้ยเนี่ย ลูกค้าคงคิดว่าเป็นพ่อค้ามาเฟียซะล่ะมั้ง3 y" k: k7 m& P: C, L# I
+ |9 X1 P' X, [+ x9 |& u _( P( ]& s: I
คงมีแต่ผมที่รู้ว่าเขาไม่ได้ตีหน้าโหดมันคือใบหน้าปกติทั่วไปของเขา
: L8 l' v0 s& z3 `4 G( d% h+ l' L
5 J' F# }' I( H& rแต่ไม่ได้แล้วล่ะ ผมคงต้องเทรนให้เขาทำหน้ารับแขกมากกว่านี้ยิ้มนิดนะรับรองลูกค้าติดตรึม2 c* X$ w# U8 Z1 V
8 v; g. J! u, h' r+ T
0 F! `; `' x6 _+ I x7 O/ w! I' Z“ขายดีมั้ยคะ” เป็นพิณที่เอ่ยทัก ใหญ่พยักหน้าก่อนตอบสองคนนี้พอคุ้นเคยกันอยู่
" |2 w, ~0 `# E, Z- H2 ~) T
' g( c( }; f; m; Y$ L9 a9 e- {4 |# L( M
/ ]6 N9 D# A7 [$ ?# p“พอได้ครับขอบคุณนะที่มาช่วยอุดหนุน”
% x ~/ E: {6 H; \+ ?. L- X2 \+ d! X, v- _
( a2 S4 y, U! w, Y1 o: y" e
“เล็กเขาชวนมาประเดิมร้านใหม่ไม่รู้ว่ารสชาติจะดีเหมือนหน้าตาพ่อค้าหรือเปล่าน้า”
/ r3 P$ Y8 o* ~& h/ F
- D( z1 ^/ P' c5 b" [& a3 C$ F2 U+ K8 w
“อะแฮ่ม” โอ้ย ขำไอ้ปอนด์ว่ะ- D% s/ c, \0 {2 i& x& b9 e ]+ L( Q+ }
4 u6 Q1 Q- d% G% [% d* j4 r4 V
: v, h& o* b2 M% h3 l, Z“งั้นสั่งมาเลย รับรองพ่อค้าคนนี้ฝีมือเด็ดทุกเมนู” ผมว่าเสียงหยอก พลางหยิบกระดาษกับปากกาที่เสียบไว้บนโต๊ะมาให้ทุกคนจดรายการ ใหญ่รับกระดาษมาก่อนเดินกลับไปที่รถเข็นพี่มิ่งก็เอ่ยปากทันที. `* _. S0 D# W4 u
1 g: x# U7 b: F- g& K7 K4 ?& ~
- z: _. b2 H- a3 K* q" l“กูว่าละทำไมมึงไม่สนใจหัวหน้ากูเลย” ชิ ผมก็ไม่ได้ชอบใหญ่เพราะหน้าตาอย่างเดียวซะหน่อย' u0 i8 d' H- V4 p
7 J# n/ j- L7 g5 aหงิง...หงิง... แฮกๆ( W& O$ A# I. G" K
8 z0 z' Z- u9 t% H& c& ]# [6 p0 I( E0 F& `- u9 t: l- G
“ตี๋น้อย เป็นไงร้อนมั้ย” ผมหันไปตามเสียงครางหงิงก็เจอเข้ากับเจ้าตี๋น้อยนั่งลิ้นห้อยหอบแฮกๆอยู่ข้างเก้าอี้ที่ผมนั่ง มันคงเห็นผมและเข้ามาทักทาย ซึ่งพอผมลูบหัวมันก็เชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยเหมือนมีความสุข ตอนนี้มันไม่ได้เป็นเจ้าหมาน้อยที่ผมอุ้มเล่นได้อีกต่อไปแล้ว กลายเป็นหมาสี่เดือนตัวใหญ่แถมฉลาดขึ้นด้วย
: q; C9 Q% C. T0 c: W+ E0 M) k3 A. ]/ Z9 Z+ _
+ R. i9 v) D9 n! Z- O. y7 m' Z ทุกครั้งที่ขยับตัวกระดิ่งที่แขวนอยู่กับปลอกคอสีส้มของมันก็จะส่งเสียงกริ๊งๆ จำได้ว่าช่วงแรกที่ซื้อปลอกคอมาใส่ให้ มันพยายามใช้ขาหลังเพื่อถอดออกหรือไม่ก็เอาหัวตัวเองไถๆกับพื้นเหมือนรำคาญจนผิวหนังบริเวณคอถลอก ผมเกือบใจอ่อนถอดให้มันแล้วแต่ใหญ่บอกว่าไม่ เพราะที่ปลอกคอมีจี้สลักชื่อ-ที่อยู่พร้อมเบอร์โทรเผื่อว่ามันหลงทางคนที่เจอจะได้ส่งกลับบ้านถูก
, z% q7 J( Q& ~, }% }
4 _9 g ^4 z3 J# K8 N0 {* S1 q1 z" U" J9 Q+ n" j( ^
ใหญ่พูดกับผมอย่างใจเย็นเมื่อผมน้ำตาคลอสงสารมันว่า ‘ถึงมันจะฉลาดแต่มันก็คือหมา พูดไม่ได้ขอความช่วยเหลือไม่เป็น คุณจะถอดปลอกคอมันผมไม่ว่าแต่นั่นคือมันต้องอยู่ในห้องนี้ ผมจะไม่เอามันไปด้วย’
6 E6 j. Z5 D( P# k4 E; m, }5 y8 @5 ~6 f# Y; K* ^; x4 s7 W
+ r$ g( L. r* K X2 U: G
แล้วผมจะเลือกทางไหนได้อีก ให้มันอยู่แต่ในห้องผมก็สงสารมัน มันตัวโตขึ้นกำลังอยู่ในวัยซุกซน ต้องการพื้นที่กว้างๆในการวิ่งเล่น ยังจำวันที่พามันไปวิ่งเล่นในสวนสาธารณะได้อยู่เลยมันวิ่งไปรอบๆหนอง ไล่นก วิ่งขึ้นลงสะพานมุดพุ่มไม้ เล่นกับสุนัขตัวอื่น ดูมีความสุขจนผมที่วิ่งออกกำลังกายอดจะยิ้มตามไม่ได้$ i( ~; X% m8 a
' j# x$ H5 p7 f9 ?/ A& v' s8 j/ C- ~6 R$ [& a
เพราะอย่างนั้นผมเลยต้องใจแข็งให้มันชินกับปลอกคอที่ใส่เพื่อให้ใหญ่เอามันมาด้วยเวลาขายก๋วยเตี๋ยว
( o' A- d" h% V6 u: G$ `
# z: }' D2 s9 L8 Q* ]
8 W H3 c& f* {( I2 v2 Iมันดูตื่นเต้นดีใจ เมื่อเช้าตอนผมกับใหญ่ช่วยกันเตรียมร้านมันก็วิ่งหายเข้าไปในประตูภายในหนอง ชั่วโมงกว่าๆถึงวิ่งหอบลิ้นห้อยกลับมายกขาหน้าข้างหนึ่งสะกิดขาใหญ่ยิกๆ เขาเขกหัวมันไปทีก่อนเทน้ำใส่ชามประจำตำแหน่งให้
: h C' s" a# u( w- j3 {# E7 O; E7 T; }5 W. x
7 b# s$ J# ]+ R+ Sนี่ก็คงไปหนีเที่ยวมาอีก8 @" C2 g2 J, G: T: t) M$ F# |0 _
7 y- l9 @8 R# ^/ ?& _6 N
# Y7 s# I; L% Q) V“ไอ้ตี๋ มานี่!” เจ้าตี๋น้อยหันตามเสียงเรียกของเจ้านายมัน หันกลับมาเอาขาหน้าข้างหนึ่งตีลงบนฝ่ามือผมสองทีก่อนวิ่งกระดิกหางดิ๊กๆไปนอนลงตรงที่นิ้วใหญ่ชี้ มันคือที่ว่างหลังรถเข็นตรงมุมเสาข้างกำแพง8 V5 _5 i4 `# a6 P; d8 E
: J7 F0 U4 Q- F. p4 I. F
7 R( L( o6 p/ E+ E; b
“หมาเชี่ยไรวะฉลาดฉิบหาย” พี่มิ่งมองตามไปอย่างอึ้งๆ อยากจะบอกว่าไม่ใช่ใครจะไปสั่งมันก็ได้นะ ไม่ค่อยฟังหรอกต้องเจ้านายมันคนเดียวเท่านั้นแหละทีเดียวอยู่เลย อย่างผมบางทียังต้องพูดซ้ำหลายๆครั้ง
: s1 r4 G- j* B; X. t: ~* H" U( h" k0 v9 X u7 O$ ` g6 @$ E
" g" w& \( W4 C. j- t3 U! [ผมลุกขึ้นไปช่วยใหญ่ยกชามมาเสิร์ฟแต่เขาไล่ผมให้มานั่งซึ่งแน่นอนผมไม่ฟัง( v) Z* L2 w5 r0 O4 u3 Y+ G
8 }" b6 V: K8 x" U1 d
' _7 S7 p6 Q: B/ ?- I' K
“ก็อยากช่วย”
1 i& O o& K, K3 [9 w. K# n) T% O! w. U$ `) ~0 J* [6 T9 W
0 |! N% S2 O1 P/ `) m“ไปนั่งพักเถอะครับเดี๋ยวคุณต้องกลับไปทำงานอีกนะ”
! b( K5 Z7 y# E( ]4 {
* R; r- [( y2 e5 u1 _
! u4 G$ \. P* }5 v“ขายดีมั้ย” ผมหรือจะสนก็เปลี่ยนเรื่องกันไป
1 [* B X( x$ X% ` ^7 C, y9 X( _3 F9 i3 g' L0 d4 c
7 n u. `/ ~+ E4 J) q* J
“ก็พอได้เมื่อเช้าเงียบๆ สายๆมาหน่อยก็เริ่มมีคนแต่ก็ไม่มากมาทีละคนสองคนอย่างที่คุณเห็นมีคุณนี่แหละโต๊ะที่มาเยอะสุดของวัน”8 h) d. C* R$ z2 x
% x9 T+ J) C& X- L# x8 ]! d
' s P. F9 O3 Z; ~% T* K- Pผมยู่หน้า
1 F/ _' n" [7 p. Y" Y' l# E" G' I+ k: C
# O/ E% E: c6 j, v/ U' }
“นึกว่าสาวๆจะมาต่อคิวซื้อซะอีก”, j H- L# U+ a$ r, o
3 A r0 @( @! S7 b* P8 c$ ^3 @0 @7 _
“หึๆ ไม่ใช่ในละครนะ”
6 [" G S/ P5 _8 l& Z4 Q4 P* c' K3 s) V4 c
' D& n% R9 U& w“นั่นสิเนอะ”4 r" V# L9 C) g r
* o3 V, T' x9 e& Z
+ q$ s8 y G% {- A( @ถ้าในละครมีพ่อค้าหล่อระเบิดมาเปิดร้านขนาดนี้สาวๆคงแห่กันมาซื้อต่อคิวกรี๊ดกร๊าดกันจนร้านแทบแตก แต่นี่คือชีวิตจริง ถึงผมจะแอบเห็นลูกค้าสาวๆแอบกระซิบกระซาบดี๊ด๊ากันถึงความหล่อของพ่อค้า แต่ก็นั่นแหละ...ร้านที่จะอยู่รอดได้จริงๆต้องพึ่งรสมือความสะอาด และราคาที่สมเหตุสมผลกับปริมาณ ' H4 P* ?" V; ]: A$ |! y
( G6 n% D( x# l1 `
5 b- H2 ]/ d% l! M+ E V$ v
เมื่อก๋วยเตี๋ยวสี่ชามมาเสิร์ฟผมก็กลับมานั่งทานที่โต๊ะ ระหว่างนั้นก็มีลูกค้ามาเพิ่มอีกหนึ่งคนเป็นลุงมีอายุคนหนึ่งซื้อสามถุงกลับไปทานที่บ้าน พี่มิ่งขอเบิ้ลสองพลางชมว่าอร่อยไม่ขาดปาก ส่วนไอ้ปอนด์ถึงจะยังไว้ท่าบ้างแต่ก็เห็นว่ามันซดน้ำซุปจนแทบไม่เหลือ จนผมกับพิณแอบลอบยิ้มกันสองคน
. U. K8 B- J0 S" T3 c
3 T- W- H: E5 `$ U8 Q
8 i p D% r) ~0 ?! ?; [+ x6 W5 O" ]' ^5 ^) w
: j; ~* S3 ~% I% e& a8 iเหมือนทุกอย่างจะไปได้ด้วยดีแต่ทางที่ดีก็มักมีอุปสรรคเสมอ: I% I, A, c4 ?0 l- M7 R
0 D4 N: _$ |# ?. o9 w' G& V8 \
+ P' ?; K; X0 B3 n- S; Dเมื่อหลังเลิกงานผมมาช่วยงานที่ร้านช่วงเย็นลูกค้าหนาตาขึ้นกว่าเมื่อตอนเที่ยงเรียกได้ว่าถึงไม่แน่นร้านแต่มีเข้ามาเรื่อยๆ* W' M. ?! z! s0 Q U; V1 B
5 e9 W( t$ e7 M5 j* @( H
' Q2 `0 Q5 y/ {% a3 ~% Oแต่เรื่องมันอยู่ตรงนี้ต่างหาก, _: G1 `. H/ Y1 R* [$ i* {
! P/ ]1 Q" D; }9 ?) s( J( D. A
i7 a2 U& A; T0 f1 ~5 ^5 h& J6 i“ค่าที่อะไรกัน พวกเราเซ็นสัญญาว่าจ่ายเป็นรายเดือนนี่” ช่วงประมาณทุ่มนึงก็มีผู้ชายหน้าโหดสองคนขับรถมอเตอร์ไซค์มาจอดหน้าร้านพร้อมกับบอกว่ามาเก็บค่าที่รายวัน0 @7 S+ t f% x' A/ r
, k# X( i2 h; Z6 L8 k: ]$ V
' m l4 T2 k2 }: ]รานวันแป๊ะแกสิ!! ดูก็รู้ว่าพวกทำกร่างไถเงิน
/ z+ e0 h: G! y' _9 E% v/ E6 k1 N: k* U
( V/ N1 J. M8 ?9 J“นั่นมันก็ส่วนรายเดือนไม่เกี่ยวกัน ถ้าอยากอยู่อยากปลอดภัยมีคนคุ้มครองก็จ่ายมาซะวันละสองร้อย”" B3 R* f( D# v8 `6 u
% R9 h8 p; V1 |1 l# ?# x& f- V. G5 {+ H2 B
“สองร้อย! จะบ้าหรอขายก๋วยเตี๋ยวตั้งแปดชามกว่าจะได้สองร้อย อยู่ดีๆจะมาเอา ไอ้ความคุ้มครองอะไรนั่นเราไม่เอาหรอก” ผมโวยวาย ลูกค้าที่นั่งอยู่หันมามองจนผมต้องเบาเสียงลง แต่ก็ช้ากว่าพ่อคนตัวโตที่แทรกมาด้านหน้าและดันผมเข้าไปหลบข้างหลังเขา8 Z; | d, X9 ~& m
) @. |6 B4 Y- ~9 _2 M
0 P+ U4 V0 j5 u' I8 t7 y/ a2 C“เฮ้ยถ้าไม่จ่ายก็ขายที่นี่ไม่ได้!!”
7 G6 q' a1 {) R% O. {. }+ T5 ^* Q# ^+ L. k5 m, h* w! q
- N0 |2 e- |1 c( _# p
“มีสิทธิ์อะไรวะ” ผมตะโกนข้ามไหล่สูง ใหญ่หันมามองทำนองให้ผมเงียบก่อนหันไปทางไอ้บ้าสองคนนั่น. p$ C9 U" I+ x5 u3 a
/ P4 S; r/ ~, }* J
" e* J: _1 h! L2 J5 y
“สองร้อยใช่มั้ย”! X. f( e+ R P+ u: I
) L W$ W& N+ J' y, a/ C. ?3 a( v q0 n" }7 N+ f t) c
“เออ”; k9 s0 Y" O: E- b! s7 H- x& c
, \; _5 q: r- L6 Q9 {9 b0 n
: R$ ] q& v6 |9 C: P; Bใหญ่พยักหน้าแล้วควักเงินจากกระเป๋าผ้ากันเปื้อนส่งให้พวกมัน9 y6 c2 X" S0 ^; W P
& e8 L' M$ V* d! b: t( T. x$ o* @9 W4 ?1 m, j7 ?$ V3 @9 [! q# E
“ใหญ่!!”
5 H: y2 R7 u! C" X9 a0 l6 Z! V9 A! p7 K: Z- P! x
/ j- _5 {& v5 P( G: m& ?, B“แค่นี้ก็หมดเรื่อง” มันตบแบงค์ร้อยสองใบลงบนมือแปะๆก่อนเดินออกไปด้วยใบหน้ากวนตีนมากผมโมโหจี๊ดๆจะไปเอาเงินคืนแต่ใหญ่ก็รั้งแขนไว้
6 _2 a+ o' k+ D0 h8 L0 R% d) Z7 B
$ r8 R2 O3 N: z6 U1 K
“คุณ...เราต้องหากินแถวนี้อีกนานร้านกำลังไปได้ดีถ้ามีเรื่องตั้งแต่วันแรกลูกค้าคงไม่กล้าเข้ามากินอีก”
8 V9 n* A j4 X; a' v% Y+ y) c; g X: L; h6 K
* u+ S+ D0 |3 M, |% ]8 a8 P- M“แต่วันละสองร้อยเลยนะ!!”
! z) H y" i4 w* ~; u* e# V9 f' {2 w, R& G
P/ x- l6 g2 v8 Y/ o
“คิดซะว่าแลกกับความสบายใจของลูกค้า”2 ~( C, C9 r6 [. e1 o
8 R# s1 Q$ i& y3 t0 C) K
4 w0 }0 H5 _. B, e; [“ทำไมเราไม่แจ้งตำรวจล่ะ”
/ z4 @ O4 e5 y2 L: @( K1 ?0 L. K1 ^% |, U2 i
8 G' u6 P$ A1 X. I“คุณคิดว่าพวกมันมาป่าวประกาศเรียกค่าคุ้มครองขนาดนี้ตำรวจจะทำอะไรมันได้เหรอ เผลอๆมีคนใหญ่โตหนุนหลังด้วยซ้ำ คุณเล็กเชื่อผมนะ” ใหญ่จับมือผมขึ้นมาก่อนใช้มืออีกข้างลูบแผ่วอย่างปลอบโยนให้เย็นลง: r: H* a4 q' M- K9 B
/ A$ }+ K) L, ^* V0 A/ d, v; R+ O' G4 m# f$ L: U* D0 H
ฮึ่ย!! แล้วผมจะทำยังไงได้ล่ะพ่อครัวใหญ่เขาตัดสินใจแล้วนิ!!
/ e7 H- j B" W: R* G, A/ S) Z2 S9 y$ r/ v2 _8 e0 B/ G
1 ~7 X! W' q' A5 K1 Y5 b t' u3 F
น่าเจ็บใจชะมัด! 5 {& H# s6 C/ u& }& B; M
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-19 22:43:59
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-19 23:15:50
โพสต์ 2020-4-20 00:58:06
โพสต์ 2020-4-20 01:02:04
