เร่ร่อน4
- I# ]1 `/ X9 @: B
) x) I( u& L+ n/ j2 d& k0 H! l
1 g: U4 z7 B0 U. `; O“ไอ้เล็กมึงจะไปไหน” ไอ้ปอนด์เข้ามากดผมที่กำลังลุกจากเตียงให้นอนราบลง + M+ M% G0 m& C3 |; o3 ?, Y; T8 z
: a! T" m3 G/ j# U1 G: p0 R7 N$ H. K
“ไปโรงพักเขาโดนจับอยู่โรงพักไหน” ผมดันมันออกแล้วลุกขึ้น0 ]) [3 [6 ?7 q3 W
/ v: t8 S4 Z% q# a& O# l1 F
* ^1 T" q" n- F: o- _0 k5 T“ไปทำไมมึงยังไม่ค่อยดีกูจัดการให้แล้ว” มันกดลงนอน, C6 W+ K* {4 G7 ?# ?: m! J# ^8 B
* S+ F% N$ j5 R7 n' z
/ f0 \! r( m2 U2 v) f0 h0 K“จัดการบ้าอะไรล่ะมึงเข้าใจผิดนะ!” ผมลุกขึ้น6 D, a+ R" d* _9 G
. _$ m# U S$ d
, B3 s! v$ m- }) g' [“มึงเลิกเป็นคนดีซะทีเถอะ!” มันกดลง
. ]6 k" J; y% z0 Y4 o; }7 T: U2 e) n' T! z% f$ ]/ Y0 W- h, M) K) q
9 n0 \# }" I' V) a' G/ m5 V“ถอยไปไอ้ปอนด์” ผมลุกขึ้น
8 b$ Y4 l+ q$ l' C6 x9 M0 C3 H: c0 V1 D
U; E6 U5 W2 X0 }8 f5 F
“ไม่!กูไม่ปล่อยให้มึงไปช่วยมันแน่ มึงมันดีเกินไป” มันกดลง& g6 u0 ], P4 B* {
! P7 ^( W, Q0 K9 p
# Z" c" L! X% J; J6 ]1 i. {
“เขาช่วยกูไว้!” ผมลุกขึ้น
$ o1 f7 h0 {2 q1 w' R1 L) j; W3 I! L% z
2 z( W' Z' h9 U4 u2 H
“โกหก!” มัน...+ ?' n9 m! z, D
9 V3 Z) F/ E$ w! j$ o; v& J- F; c
7 @$ x, h1 Y8 S. Z
พลั่ก!!!
6 e; V& ^4 x. B" ?/ A ^9 u+ d) b4 _7 ?0 g/ |. S
6 H2 R% B* D9 E( Mยังไม่ทันกดลงผมชิงถีบท้องมันซะก่อน กระเด็นไปไม่ไกลแต่ก็มีระยะห่างพอให้ผมกระโดดลงเตียงมายืนจังก้าชูหมัดสองข้างตั้งการ์ดขึ้น
/ V% V1 t- H3 C# I, I( x: ^/ S N/ k) ~4 r
2 L- b: z; b( D& G7 r1 p( }8 y6 `“มึงอย่าเข้ามานะไอ้ปอนด์แล้วแหกขี้หูฟังกูด้วย!” ผมโมโหแล้วจริงๆ “เขาช่วยกูไว้ กูติดอยู่ในบ้านที่ไฟไหม้แล้วเขาเข้าไปช่วย”( @& f" a% |. `% V6 b: |
0 B2 x3 |* S }. M# O2 ?
) n/ ~5 b% g" L4 |, G' x“มะมันอาจจะหวังผล...”
" v4 E% A! D) V5 P5 w- K$ l6 L6 O4 ^. ^; i* i( Z
6 l) y% A6 i: v. N/ Q' ], U“อย่ามองคนจากภายนอกไอ้ปอนด์มึงก็รู้ว่ากูเกลียดคนประเภทนี้ที่สุด คนเลวจริงน่ะไม่เอาชีวิตไปเสี่ยงแบบนั้นหรอก!เขาช่วยกู! มึงเห็นมั้ยกูบาดเจ็บตรงไหนบ้างหรือเปล่ารอยแผลสักนิดก็ไม่มี ถ้าไม่ได้เขากูไม่ปลอดภัยได้หรอกเผลอๆอาจจะตายในกองไฟไปแล้ว และไม่ว่ามึงหรือใครที่เห็นอะไรมากูเชื่อว่ามันต้องมีเหตุผลเพียงแต่ไม่มีใครที่จะถามหาความจริง! หรือมึงจะเถียงว่ามึงถามเขาแล้ว”
- ~7 t- B4 S3 f- x& y- a: Z1 ?& d1 ?) x9 t& S8 L4 k! D9 v! \
+ L, [1 V6 g; }3 _2 {; T: s8 P
“...”
$ ]) f& k- _: z& F4 s0 h8 w' y4 ~7 [" J7 E* ?* G8 r( Q
" A$ z# \" U% F( A( D& a
ความเงียบคือคำตอบที่ดีที่สุด . z( w/ a! Y, Q4 v) X2 m
" G6 _6 g6 P0 G4 j/ s; V6 r% `$ I' F; K5 p' c Y2 S" S) q$ k. Z
“มึงพากูไปโรงพักเดี๋ยวนี้”6 F& J: l) M W' }: p5 r
0 U* }: t- O& O1 k/ U) M& d) A! }8 Z% M
“แต่...”' X! S. H& e3 s7 T0 _
2 y- Z! n* H3 R0 [: J r4 k5 D$ i8 o4 z5 o: R2 d
“เดี๋ยวนี้!!!” D5 F& h+ X0 J7 ?. N# t( j4 N
v! o" H% V6 J# y L
3 f6 ~" I6 C9 D5 p7 K
ชอบให้ผมร้ายแล้วถึงจะยอม!! $ ~+ R- c8 z1 m1 [, L! i/ L1 m
+ P4 f" |/ b' K9 p
& q) k) `. h5 W* N: {
1 F7 N& g5 }* }9 d; I+ o2 q3 M) j; @- m8 _0 Q
: G d* e& b# v% S, \
3 E9 T4 s; g0 k; }% Kมาถึงโรงพักผมก็จัดการไปให้ปากคำกับตำรวจซะใหม่ในฐานะเจ้าทุกข์ตัวจริง กว่าจะคุยกันรู้เรื่องว่าเขามาช่วยผมไม่ได้ทำร้ายหรือกระทำชำเราอย่างที่ใครหลายคนเข้าใจก็แทบตรงเข้าไปกระชากหนังหัวนายตำรวจงี่เง่าติดที่ไอ้ปอนด์ลูบหลังให้ผมใจเย็นไว้ไม่อย่างนั้นนอกจากจะช่วย ‘เพื่อน’ ของผมออกมาไม่ได้ผมยังจะเข้าไปนอนกินข้าวแดงด้วยอีกคน
! p; }' @# F( n
0 Q o+ ?9 C+ L( c2 b8 }$ s
6 I& @) ^" T9 t6 L9 Bทำไมวันนี้ใครๆต้องให้ผมเผยด้านนางมารร้ายนะ
( }3 O Z4 y% ^& T* s d9 r7 L0 z& Y1 V+ }* \) G [
0 x( {: l% c" M7 e
“เชิญทางนี้ครับ” จ่าตำรวจนายหนึ่งผายมือไปทางเดินด้านขวาซึ่งเป็นทางไปห้องคุมขัง
4 j& v- W7 z {) H2 o3 B E2 R, z! q
! q! Z! @" i, I( i$ L9 h! I- Y4 E* J, T p/ L1 [& k5 e
“กูรอข้างนอกนะละอายใจเกินกว่าจะเจอหน้าว่ะ ทำใจแป๊บ” ผมพยักหน้าเข้าใจก็สมควรอยู่หรอก$ o0 D" s/ k4 c6 n0 D
7 ?( z" _" r" S' F6 q" H5 @$ u2 T8 j4 F( Q
5 E# l& I8 |) K/ U0 ?4 l: E4 X; fผมเดินตามจ่ามาถึงห้องคุมขังกวาดตามองเข้าไปในห้องขังก่อนสายตาจะปะทะเข้ากับรูปร่างอันคุ้นเคยการแต่งตัวอันคุ้นตาเขานั่งกอดเข่าเหม่อมองไปยังพื้นเบื้องหน้าที่ถ้าเพ่งมองดีๆจะเห็นว่ามีแมลงสาบตัวหนึ่งกำลังวิ่งวนอยู่ ขาทั้งสองข้างของผมก้าวเข้าไปช้าๆเหมือนเขาจะได้ยินเสียงฝีเท้าจึงเงยหน้าขึ้นมอง ทันทีที่ผมเห็นใบหน้าเขาก็แทบทรุดลงบนพื้นดีที่จับซี่ลูกกรงไว้ได้ก่อน! ^% |9 j8 h A4 z J( T- B
. y' _% L% i0 `: n3 w0 `
$ K8 b/ f6 m% y" K, t, I; d“นาย...” ส่งเสียงผ่านน้ำลายที่หนืดเหนียวในคอ
' t1 w( {$ F8 m/ c, m1 }. p
. [, _! q- _$ l9 L. ^2 X8 p$ R" V# [1 }$ m2 R7 D
ใบหน้าหล่อเหลาที่เคยซ่อนอยู่ใต้ความมอมแมมแต่บัดนี้ไม่ใช่อีกแล้ว
( ]0 p. d, q- z
8 G) a) T" c/ v+ x
) `# K& W$ A/ L- aมันกำลังซ่อนอยู่ภายใต้รอยฟกซ้ำแทน!!!1 V4 I6 k# h! L$ D. N
, ~4 l) o/ [0 u7 `3 k6 f; ^
1 n# i9 q( j5 A! E7 j! w2 W( x4 |
มุมปากเขียวช้ำ โหนกแก้มแตกมีรอยเลือดที่หยุดไหลไปแล้วเกรอะกรังส่วนแก้มอีกข้างมีรอยแดงจากนิ้วทั้งห้า/ F Y( h: I0 Z$ |$ G6 U" q
& Q7 T. X! s2 E( A
& T3 B4 D' t9 x! e7 G: ]: w“ไม่เป็นไรใช่มั้ย” เขาถามเสียงแหบแผ่วพลางลุกและค่อยๆเดินกระเผลกเข้ามาใกล้ผมขะขาของเขา...' d$ ^( c! q ]& [2 H
1 F5 E3 E: A% w# f N# b2 L! }0 v) B
1 p9 C1 E9 e* ^6 `0 `5 }! C7 Tตัวเองเจ็บขนาดนี้ยังมาห่วงคนอื่นอีก!( f; T; W* |) q$ p a3 o7 }' `
( }: I2 F' j6 ~0 ]& M" B+ Q; |9 A8 ~/ l u$ w% ~, c0 J
“ขานาย...”$ w; M! H* c$ k$ }
* {7 B2 D9 l& e" \2 [ b4 O- u
+ @; S9 H/ k+ u; k( X
“...” ถึงจะมองไม่เห็นเพราะเขาใส่เสื้อและกางเกงขายาวแต่ผมรู้ว่าเขาเจ็บ) c& T6 R4 l T+ @
, ~" q1 `/ G6 _6 q7 p5 U
! u `5 _% L k3 l9 F“ฮึก”
1 M+ A& l' n& P7 o0 m4 J! R
3 q L' G0 g, X3 Z4 x4 W
* s C8 T1 W5 b( W“อย่าร้อง...ผมไม่เป็นไร” เขายกมือขึ้นแตะหลังมือผมที่จับซี่ลูกกรงอยู่หลังมือใหญ่ดำคล้ำมีรอยแผลเหมือนโดนไฟลวก...เพราะช่วยผมสินะ! K, i4 l; G9 K$ A/ g) z
5 d; ]7 B- p0 E8 c( j8 D+ }2 P
7 X& r) b, u% E- xไม่สิทุกรอยแผลบนตัวเขาตอนนี้เกิดมาจากการช่วยผมทั้งนั้น
! p V& ]6 N2 r- {2 t6 R- q* d4 N! z7 J2 L1 @% t, |
3 I: A) E0 t. h/ s; x. x* p7 c, R
“ฮึก เจ็บมั้ย” เขาส่ายหน้าเบาๆผมปาดน้ำตาออกก่อนหันไปหาจ่าเฉยที่ยืนห่างไปสี่ห้าก้าว& }' A3 ?, y! Y" w, u, y5 s
: D5 M2 Z7 N+ a0 q/ \0 {# c+ G( P
# S- M7 W0 J& Y" p“ช่วยปล่อยเขาออกมาทีครับ” จ่าพยักหน้าความจริงเขาต้องโดนปล่อยตัวตั้งนานแล้ว ผมนี่แหละมายืนคร่ำครวญอยู่ได้! O4 k/ s9 w9 u Z! n7 w; h
7 B9 D, n! u/ p5 G( m G
) m& R/ E2 Q7 h2 u# A8 h, B
หลังจากโดนปล่อยตัวแล้วผมพาเขามายังรถที่ไอ้ปอนด์จอดรออยู่ก่อนแล้ว ผมเปิดประตูหลังเข้าไปนั่งก่อนเขยิบมาอีกด้านเพื่อแบ่งที่ให้เขานั่งอีกคน2 S+ j7 o* h" S2 s7 O h2 ]8 \7 W
& X) N0 r8 d# Y2 m- `7 L( ]# T/ ]& Q7 w; S, {6 G3 ^
แต่เขาไม่ตามเข้ามา ผมจึงกวักมือเรียก) p# Z0 F" T& e/ k3 E& @
1 A3 o7 {* T1 s$ `1 k! M/ j" T3 ]6 ]5 V% A
“นาย มาสิ”6 ^$ ?' l9 V& S3 V% Z4 b
# d' P3 E9 B2 Q8 E! y' y
* J( Q* b7 d6 d9 |0 _$ l
“ส่งผมแค่นี้ก็พอ” ว่าแล้วเขาก็หันหลังเดินกระเผลกออกไปเลย ไอ้ปอนด์ที่นั่งอยู่ตำแหน่งคนขับมองมาทางกระจกส่องหลังเป็นเชิงว่าจะเอายังไงต่อ ผมนิ่งชั่วอึดใจก่อนบอกให้มันกลับไปก่อนเลยขณะที่พาร่างตัวเองลงมายืนข้างรถ3 @( F, X3 O- a0 [+ F
( c c; b# y# ]& ^
6 ]1 E8 }8 ]' b8 U, P0 K“เอางั้นหรอมึง”
; o* X6 j# v6 h9 @# ?' W& W! V! B$ v* P
% K9 m9 @$ b% O5 C1 l# ^
“เออตามนี้แหละเดี๋ยวกูขึ้นสองแถวกลับ ไปก่อนนะ” ว่าจบผมก็รีบเดินออกมาเลยขืนชักช้าเดี๋ยวตามไม่ทันหายตัวไปอีกคราวนี้ผมบ้าตายแน่) _0 l8 B0 s: C
" L4 L6 r6 ?( o& e; u5 n
* i% q0 U# p* H( R! z; _4 \" |
ผมถอนหายใจโล่งอกเมื่อเดินออกมาถึงริมฟุตบาทข้างโรงพักก็เห็นเขากำลังยืนรอข้ามถนนอยู่ โดยที่ไม่รู้ว่าไปเอาไม้ไผ่มาเป็นไม้เท้าค้ำยันจากไหน2 w$ S3 F; I' V7 P! A. I( J
+ k8 H& }( P7 h0 _
/ _1 h1 k: W2 I6 [7 W" c“มา ฉันช่วย” ผมเข้าไปจับแขนช่วยประคองเขาหันมามองหน้าทำท่าเหมือนจะพูดอะไรแต่สุดท้ายก็ไม่พูดออกมา' A0 E7 ]8 e# w" C' ^( R1 |
# m4 `% V, t0 j, n4 i# V: ~3 }. P
: F) P J1 K+ ^7 |& ?ดีแล้วล่ะที่ไม่พูด ผมไม่ฟังหรอก
[( a, v c8 p5 {
/ `+ w: G2 i( V
, k7 j" q! K- E: B“ป่ะ” เมื่อถนนโล่งผมก็ประคองพาเขาข้ามถนน $ ]+ a+ \- f0 K. z
# V* I7 j8 {9 [! n
! P2 L+ S* p% G6 r- M* V, U
เราเดินกันมาเรื่อยๆจนถึงเพลิงไม้ขายกล้วยทอดที่ปิดร้านแล้ว เราเลยถือวิสาสะนั่งลง(ผมบังคับให้เขานั่งเพราะเห็นว่าเขาเริ่มจะเดินไม่ไหวแล้ว) ผมให้เขาถอดเสื้อแจ๊คเก็ตตัวนอกออกอย่างต้องการจะดูว่าเขาบาดเจ็บตรงไหนบ้าง เขาทำท่ายึกยักแต่วันนี้เชื่อเถอะไม่มีใครสู้แรงผมได้หรอก- @" ^& |1 v3 T
5 P/ q" r! ^! N. ?; H: [; w) e
วินาทีแรกที่ผมได้เห็นรอยฟกช้ำตามร่างกายของเขาทำเอาใจผมกระตุกวูบ
; A9 _) F) r7 b1 d g8 {# b- p, G$ t/ M: r" J
0 Q+ T; b% k: e( ]. x7 @& pขนาดสีผิวดำคล้ำยังเห็นรอยได้ชัดเจนขนาดนี้
, p( x8 O8 }6 v: c7 s7 F+ } l$ b/ `* U4 O7 m
4 O8 U, C6 n, o) }% M
ใจร้ายกันได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ
; j r3 b, k* ]3 D/ m0 T4 @ t2 a9 l
2 A {; V( d! ~) t4 [) Q“ไปโรงพยาบาลกัน” ผมจับมือเขาลุกขึ้น แต่เขากลับส่ายหน้าพลางขืนตัวไว้“นายเจ็บ” ผมย้ำ
: ]/ {) y' Z+ h% s$ `5 l2 i/ H3 E# K# ^6 ]
% ^) @# @* o& i
“ผมไม่...”: F" q0 S9 ^6 P1 K+ k5 U6 L
3 R; H7 X* J6 d2 m: U" A0 E
* y+ s& y9 W0 l2 x" D. ~“ไม่เจ็บได้ยังไงรอยเขียวช้ำเต็มตัวแบบนี้” ผมดักคออย่างรู้ว่าเขาจะพูดอะไร
; s6 G4 l G; h
9 t2 e H+ q% j* |& u1 p' j. `6 k" [ {" `
“ผมไปโรงพยาบาลไม่ดีหรอก”+ |+ E# u& q& g5 W+ L
2 m7 z7 [% e4 {, m' S3 w* L: x) n& A
, @% W) a( _ s3 \“ทำไม”
6 Y' d/ P! p7 X6 I- G
- `* m, p3 b' n" _. U( c
( U4 e- W9 G- ?) G“ดูสภาพสิคนในโรงพยาบาลคงแตกตื่นกันหมด” เขาส่งเสียงเยาะในคอ ) q: {" q! H/ L* Y- j6 o
4 L& X2 W, g( \5 g# d) L$ ^
# ?, [+ m. u* _* k; E% rผมเถียงไม่ออก จะพูดว่าคนเหมือนกันไม่มีใครกลัวก็พูดได้ไม่เต็มปากเพราะรอยตามร่างกายมันฟ้องว่าคนส่วนใหญ่ในสังคมแบ่งแยกกดเขาลงไปอีกชั้นหนึ่งมากแค่ไหน
$ y" @. R+ X' O4 B9 J4 u9 [: M/ |
! @* k0 _" G3 H2 ~8 hซึ่งผมไม่ชอบใจค่านิยมแบบนี้เลย) H- e. J5 _+ N) K$ `5 q
Y7 Y$ E6 E" V
. v) s8 O/ }) Nผมนิ่งคิด ถึงยังไงผมก็ปล่อยเขาไว้แบบนี้ไม่ได้ ไม่เกินพรุ่งนี้แผลตามตัวเขาต้องเริ่มอักเสบแน่ถ้าไม่ได้รับการดูแลสุดท้ายไม่พ้นไข้จับแหงๆ
% N: I$ Q0 ?: ~! h, ^' U ^5 m- U! g& J! [9 C$ n
* M9 N: M- e7 G; W" |“’งั้นเอางี้นายไปพักห้องฉันก่อน”! {5 ^2 }+ F! e1 O7 x
. F0 _5 n. a" d1 z2 h
8 G0 B: w# D7 S0 t! E* H
กึก' K+ K& |/ l, l% R0 P& P/ f
" e; r0 m- z [4 N2 D' p
! M4 V6 T! j: Q7 b; y
เขานิ่งไปก่อนจ้องผมด้วยสายตาที่ผมอ่านไม่ออกจ้องเหมือนมีแมลงสักตัวบินหลงเข้ามาในลูกตาและเขากำลังมองหามันอยู่
; `" H* O4 g; c/ h$ N5 O$ a3 Y8 t& n, }7 y Y$ x0 _% j, Q
2 f: h( f& }5 @7 W% u6 x
“จ้องฉันทำไม”
% w% a# i& `5 R% P n2 B2 a1 l) P2 `
* |& Q3 t& F/ i, e/ F5 j
“เมื่อกี้คุณพูดว่าให้ผมไปอยู่ด้วย”7 \9 x% w: ]! V4 R$ _# D- b
6 E7 y4 @) b, L \6 K7 Y
8 t1 P% H0 N' k! g8 x
“อือฮึ” แล้วมันแปลกตรงไหน q* z8 Q, ?( b9 O9 J8 Q7 b
1 j$ M3 u0 R1 V4 L" Y8 b3 L
1 R7 m9 y/ j/ S: h+ n% |5 ^“ผมสงสัย” เขาพูดแล้วถอนสายตาออกไปจากใบหน้าผมเหม่อมองตรงไปด้านหน้าแทนผมเลิกคิ้วอย่างงงัน
$ q$ G9 M" [$ ]1 f, u. w# k6 e4 V0 A+ e* K4 t1 B" V
. g. z" f# C3 D7 P/ q& i* i0 G7 h“สงสัยอะไร”" z! L. U* ]3 b' C
: ]# B# \/ ^! g% c" T, v$ K2 r5 I) l% G7 S( U; [. ]
“มีใครเคยบอกคุณมั้ยว่าคุณไว้ใจคนอื่นมากเกินไป” ผมขมวดคิ้วนิ่งคิดก่อนจะเม้มปากเมื่อเข้าใจในสิ่งที่เขาต้องการสื่อ ผมเลยสวนกลับไปบ้าง
$ P/ H& E* v' B. I; I) W: l/ [# l2 I" ?3 j2 g
0 R% F6 Z8 H) [5 @, z" E2 Y" }' r“แล้วมีใครเคยบอกนายมั้ยว่านายพูดกับฉันเยอะขึ้น” จริงๆนะ จำได้ว่าเจอกันครั้งแรกอย่าว่าแต่พูดเลยแม้แต่เข้าใกล้ยังไม่กล้าด้วยซ้ำ ก่อนมันจะพัฒนาเป็นการพูดกับผมสองสามคำ แล้วดูเดี๋ยวนี้สิต่อปากต่อคำได้ทุกประโยค4 g9 {* A* m) _6 Q; |+ i
) P9 \( W3 r( [# m' P$ |- i
4 Z3 w2 g, N4 q. u9 y+ Cมันเป็นสัญญาณบอกว่าเขาไว้วางใจผม
1 ^$ R* ~. c* ~1 l- Z& e
6 ?2 n0 T) X3 {; U
, x; C6 b! n. M0 {! S) o( `, h8 Tเช่นเดียวกับเหตุการณ์ในกองเพลิงวันนั้นที่ทำให้ผมไว้วางใจเขาเช่นกัน
6 _! S" K2 ^6 a [
. z6 @+ ^% }3 a7 n" L' g( N+ U( v' u2 Q3 p2 I" l Q. N
“ใครจะมาบอกผมล่ะ” % Y3 w. @3 W, L0 @" `' g$ D
6 j0 C0 z2 B- v p m! n/ s- A5 U! G, s) J( q1 ^& k
นั่นสิ* C3 m% x1 n5 `9 C1 V% A
# n' K& Y' x2 a F1 q
' i7 b0 @; n0 C3 X. }2 R: R, Hแม้แต่ความเห็นใจยังยากที่จะหยิบยื่นให้กัน
G, S( |( j' O+ f2 F9 |( f( X7 _+ x
! M6 p$ j* D2 P7 J“ไปอยู่กับฉันนะ” ผมพูดขึ้นอีกครั้ง
r/ ^" u$ n8 l/ i
2 [8 X; n* \" Y7 T# ?4 `8 ~
9 w- t Y3 @9 K“ไม่ล่ะ”
% e x$ P2 Z6 N$ j6 \* |0 c
3 B" f. w- L" L' Z' |3 A9 C( E0 C$ o# i2 V
“แค่ช่วงแผลนายหายก็ได้” ผมต่อรอง หลังจากนั้นค่อยหาวิธีช่วยเหลือกันต่อ ผมไม่ยอมให้เขาไปเร่ร่อนพเนจรเป็นคนจรจัดให้ใครต่อใครรังเกียจอีกแล้ว9 w8 u" ?& Q* q3 ~' Q
~. Y( N2 F+ n B) W! |9 ?6 z; A6 `: l- o9 j
คนดีๆอย่างเขาควรได้รับความโชคดีในชีวิตบ้าง+ x- Y) T# p$ n" j. M4 Y. s
8 l& c1 V" K0 k3 ? {" I- A
2 r, ^! {0 F$ c, \ ?$ A$ Z2 O! Aผมไม่ปล่อยให้คนแอบหัวดื้อคิดนานจัดการเกลี้ยกล่อมต่อทันที
' D- x2 \9 M2 u* h' c, Q* Y- k
# z2 Q# C2 j! ~# E& g6 |% W4 k# X# e7 ^0 `$ i. h7 P' }. R5 `, ^7 F
“นะ ให้ฉันได้ตอบแทนที่นายช่วยชีวิตฉัน ถ้าไม่ได้นายฉันอาจจะตายกลายเป็นเถ้าไปพร้อมกับบ้านหลังนั้นแล้ว” จริงๆนะผมยังคิดว่าถ้าวันนั้นผมไม่ได้เขาจะรอดมาจากบ้านที่ล้อมไปด้วยเปลวเพลิงได้ยังไง5 ^8 M5 a4 Q; a1 K/ f. y8 f/ A
6 h. S: `4 k9 u- j, @2 f4 }
2 K- @/ M' s9 z4 iอย่างน้อยผมก็ไม่สามารถกระโดดลงมาจากชั้นสองด้วยเท้าเปล่าโดยด้านล่างมีแต่เพลิงทะเลแบบนั้น. Z6 ^2 g/ b4 D7 N w1 K
9 X9 g- d$ k- |. y
2 o4 K' q; g1 D) ]“ไม่ได้ครึ่งที่คุณทำให้ผมหรอกผมแค่ช่วยชีวิต แต่คุณ...คือผู้ให้ชีวิต”
1 }5 v9 F) w# W/ m2 J' E' u+ V2 M% a; [8 s' E
9 q2 u% d; k: U2 s. F- ~2 tผมชะงัก
( T& s6 ]" W; e% `! m
# _! X: N, k$ D
1 e o$ ]9 W/ W# L; ?* Y* eไม่ใช่เพราะคำพูดของเขา( {3 w" }2 f5 |4 t1 Z
4 K) p0 E1 U8 k* o' A- E0 w
" w* M, o1 f. V9 H7 d% gแต่เพราะดวงตาของเขา$ v$ M p' C1 b, O- {5 P
1 Q1 i6 N6 E# O8 v9 H) a; @9 H* [
- o4 A+ x- Y+ pประกายตาที่ทำให้ผมใจเต้นแรง
7 L1 J! H! s' p6 F7 m; k: u
# S; u* a! }0 e2 f3 i' Z5 A& d6 Z9 U7 o. Z; E* r
แม้จะโดนทำร้ายจนเจ็บหนักโดนจับขึ้นโรงพักนอนห้องขังแต่สายตาเขายังว่างเปล่าอย่างไม่ยี่หระต่อสิ่งใดบนโลก1 r# U' D& S9 p% E" v, Q
+ f( x& p3 ~$ X$ W K$ r
- @7 D4 ?2 V9 j1 ^; B6 Sแต่ประโยคที่เขาพูดพร้อมประกายตาแห่งความสุขเมื่อครู่มันทำให้หัวใจผมพองฟู
, x3 D( A% f4 U. Q! A- U" a1 N# s1 Q1 z7 v/ x! H, [! a! z( N
4 _( e K. I ]“สรุปนายไปอยู่กับฉันนะ”2 `1 ]; |+ A1 J% }, s% S0 T8 g
+ v1 k0 W$ d! z4 @% v9 |- Z5 I( F) Y
“ไม่”
* V6 X% C* n. _. v1 }- W. n' ?* a8 G! E" {
" V% ]; f! K" X/ K A
อะไรอ่ะ คิดว่าคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ!
, b* p1 ]( F2 \0 K9 E! ?4 Z
* O P- z2 C& p
) G/ d( u( l9 Q“ทำไมนายดื้อจัง!” ผมเริ่มขึ้นเสียงเจ็บหนักขนาดนี้ไปนอนข้างถนนตากแดดตากฝนให้ตัวใหญ่แข็งแรงยังไงก็ไม่รอดแน่6 ]% n1 ?8 ?9 S7 I/ F! _) G' O
: F: _% b, S9 q$ D
6 e0 o3 J( F# O j: k8 wเขาอึ้งไปกับท่าทีโมโหของผมก่อนถอนหายใจหนัก2 z& l+ X G9 W6 U
2 |, V$ o" N! `2 T- w* b+ Q/ {5 x
/ N& S7 l1 l6 ^& n“ผมกลัวคนจะมองคุณไม่ดีใครจะคิดยังไงถ้าคุณเอาคนบ้าเข้าคอนโด” คำว่า‘คนบ้า’ ทำเอาผมเจ็บในอก
h5 r* j2 D+ V5 x: }
4 F; ~8 b6 i% J6 q3 m5 _& h; ~# C% d$ Z" b
“นายไม่ได้บ้า”3 _& s* G7 T* p7 U- _, {
# J& [! z9 R& q' L+ L: m# S
: Z* B1 c( |4 [' p+ B" g
“คุณดื้อกว่าผมอีก”' v+ l8 N' V5 Q4 D P
4 t7 O' t( Y' G4 O
s! C* B# u- [9 H& c3 `- G" }“รู้แล้วก็เลิกปฏิเสธแล้วไปด้วยกันสักทีเถอะครับถือว่ากระผมขอร้อง!”7 d% j# P0 M Z5 I r
( s: n& Y: r2 C; S
* x* D! k8 \. V( F) h' O3 K
ในที่สุดผมก็สามารถบังคับคนที่ดื้อสุดๆคนหนึ่งมากับผมได้แต่ก่อนจะกลับคอนโดเขาก็ขอไปที่ๆหนึ่งก่อน8 g! D) {& a+ ?* {% ]
, j0 Z3 d4 ~7 t/ t2 R# ?
& E/ [1 _; g0 v. @เขาพาผมมายังหลังบริเวณบ้านที่ถูกไฟไหม้จนตอนนี้เหลือแต่ซากไม้ตอตะโกสีดำตรงไปยังท่อระบายน้ำขนาดใหญ่ที่ฝังอยู่ใต้ดินโดยมีปลายท่อด้านหนึ่งโผล่ออกมา เขากระโดดลงไปก่อนมุดหายเข้าไปในท่อระบายน้ำผมชะโงกเข้าไปมองแต่เห็นเพียงก้นของเขาที่อยู่ในท่าคลาน9 G* v8 i3 _8 C& j8 `& j! O- D
% c% O: P$ t0 g2 v; u C6 ^# M! N/ {3 b" i9 M
อย่าบอกนะว่าโดนไล่จากตรอกนั่นก็มาอาศัยอยู่ในท่อระบายน้ำ
0 \" [ g3 I! k; \: o8 E. r" C
! R/ E) C/ \* `; B" v4 p
8 E. g8 k: ~: S7 H: Sและการคาดเดาของผมก็ดูท่าจะจริงเมื่อเขามุดออกมาพร้อมถุงปุ๋ยที่ไว้สำหรับใส่ข้าวสารสิบห้ากิโล ณ ตอนนี้มันถูกตัดแปรรูปเป็นกระเป๋าสะพายข้างไปเรียบร้อยแล้ว$ w0 {0 _9 l5 Z. ?3 P1 ]8 p) G! X* Q
( B" a0 f. f i2 U" g% ?
3 X8 {" F+ y9 K1 q1 t: t“ถุงอะไรอ่ะ” ก่อนหน้านี้ผมไม่เห็นเขาจะมีอะไรติดตัว
) ?) Y9 u& p" x8 u W" P4 ^$ t2 J$ L2 A' P2 d
& Y/ g7 h) j6 f
“บ๊อก” เอ๊ะ เสียงอะไร
5 t- A- z4 k/ v6 t- T! X0 s+ c# i% `$ i9 d# j' A
2 E4 @% [" b1 I4 r8 A* ~) l' y
“น้องหมา!!”
. }* `/ U$ E$ L: V) G2 L0 G
& g( F$ M: J( G; Q( a9 C8 F! w" M1 E G2 l
ผมเข้าไปอุ้มเจ้าน้องหมาที่โผล่หน้ามาจากถุงปุ๋ยแล้วส่งเสียงร้องที่ผมขี้ตู่เอาเองว่ามันจำผมได้และกำลังทักทายผมอยู่
9 q8 k- @" R( V) E+ i1 n' A2 T/ Z+ u6 U
% B: k" W# s* i2 v% w/ r2 d
“นายเอามันมาไว้ที่นี่หรอดีนะไม่เตลิดหนีไป” ผมพูดพลางจุ๊บปากมันหนึ่งทีและมันก็ส่งลิ้นมาเลียปากผมตอบน่ารักจัง
& G( n' ?5 L5 O4 m: z! c
" B. O! j0 X$ Y/ N3 M( _
' M& \, p/ l0 d8 N$ \. K0 U“มันกลับมาเอง”
) w6 f7 e: C# o9 o; e/ e f \& l5 N1 X' k1 T9 w
2 Z$ X5 n+ ] _, P2 O7 N, l
“หือ” ผมเงยหน้าขึ้นสนใจผู้ชายตรงหน้า( a' d9 C& m/ k$ T ^7 M* H4 Q9 ?
) f3 C# T( U) `) b$ _- b/ F4 \( H% l" }3 D3 q( [% R
“มันวิ่งหนีไปตอนที่ผมโดนชาวบ้านรุมทำร้าย”7 V2 ^1 ~) n6 J% X
& h2 `- Q- H5 y/ Z
9 D) C! g! i0 G( Y0 t% R
“แล้วนายรู้ได้ยังไงว่ามันอยู่ที่นี่”
0 _- H6 f! `# P8 g
$ u9 g7 p! t; j4 y
: E* c7 C; g3 u Y“มันคงจำทางกลับได้หรือไม่ก็มาตามกลิ่นเสื้อผ้าของผม” เขาชูถุงปุ๋ยขึ้นเป็นเชิงว่าในนั้นมีเสื้อผ้าอยู่ ก็เสื้อสูทกับเสื้อผ้าชุดเก่าก่อนที่ผมจะไปซื้อมาให้ผลัดเปลี่ยนนั่นแหละ
" K) @, M1 x! L3 V- `* c" w% I0 y# Y; p* d
4 b* ]' ^! H% c" Y9 [“ฉลาดจังเจ้าตัวน้อยรอเจ้านายอยู่สินะ” ผมก้มลงไปคุยกับน้องหมาในอ้อมกอดอีกครั้งก่อนเงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มกว้างให้คนตัวโต+ p# ]2 N& ^9 I
( Y* i% c+ B& o& e6 y5 H. X
7 v2 y8 u! e3 ]' l9 d. a3 e
“ต่อไปนี้ก็ไปอยู่ด้วยกันนะ^_^”$ }$ A4 ~& W6 P$ n" L
7 f* a- l. `3 f
0 P6 P L: J1 o2 `
5 O4 C7 g3 R' i/ H$ w
! ~: r% N1 Y# O! \7 N
' E; h' M4 A7 S/ _& ]7 W1 h
1 X) B6 z( m8 O“ไอ้เล็กยามบอกว่ามึงพาคนบ้าขึ้นคอนโด!” ไอ้ปอนด์เข้ามาเขย่าไหล่ทั้งสองข้างจนหัวโยกคลอนมึนไปหมด ผมเข้ามาในห้องมันเพื่อขอเสื้อกับกางเกงยางยืดสักชุดแต่ยังไม่ทันพูดอะไร พอเคาะห้องมันยังไม่ทันเคาะซ้ำประตูไม้บานใหญ่ก็เปิดผั่วะออกมาแล้วก็เจอจับเขย่าๆเช็กๆไม่หยุด5 t2 ]1 X. g3 u9 |+ r! }' X
) M2 M8 K# k: w) @6 p3 p9 E- j- D+ u4 U5 L- m6 ?3 m! r1 e2 t
“พะพอก่อนกูเวียนหัว!”
, w# ~ [6 b( w5 G! l9 c! O- Y' |9 W& o6 D
+ J# P" s* j, @* V% R2 [' U" o“บอกกูมาก่อนสิว่าไม่จริง!”
1 @3 ^" A, I% @+ G. K
6 C9 O3 J5 p- d1 O. ~ d7 I3 |6 M/ x, A/ E. k0 E
“โอ๊ย ไปคุยกันข้างใน เดี๋ยวห้องข้างๆก็แห่ออกมาหรอก” ผมผลักมันเข้าไปในห้องก่อนปิดประตูปัง พิณกำลังพับผ้าอยู่บนพื้นหน้าโต๊ะเตี้ยหันมามองเราสองคนงงๆ
* h& h3 J, H8 T: M" g& k1 c
6 n; r) p/ H" U! _6 d/ b; n" |7 u) {7 e# r$ n/ g
“ไอ้เล็กกูรู้นะว่ามึงจิตใจดีเลิศแต่แบบนี้มันเกินไปรึเปล่าวะ” มันว่าด้วยน้ำเสียงซีเรียสขั้นสิบ
( {$ L" _; V/ r Y) ^9 d+ K# F: }( u
3 |! \' _# p; K& P/ e) F0 L+ v M; u
“กูพูดไปมึงก็ไม่เข้าใจเอาเป็นว่าเขาเป็นคนดีมึงไว้ใจได้”/ t: t9 p2 l" f( M: R x$ M" b( R
+ j4 Q3 b( T( D
" |2 y1 N& T* u& }0 v6 x4 D) B“มึงเจอมันไม่ถึงเดือนไม่รู้แม้แต่ชื่อด้วยซ้ำ!”มันยกมือขยี้ผมอย่างหัวเสีย) f$ x( N$ _% C: N! w
1 T- I8 h9 B9 G' K5 S8 A; Z/ v1 Z
/ q+ |. ~' a" r9 e( i/ L4 \“แต่เขาเป็นคนดี”
* y, J) C5 @/ Z: W7 \* h
& ?7 A* {5 {5 n6 L; M# c& y" ^* a
: C! Y6 Z6 [$ ~# H3 I“มึงไปแหวกอกมันดูหรือไงถึงรู้น่ะ!”
1 }7 g: @( |0 m( H& M8 w* T
1 i+ d& Y" l' n' T# }% w" H0 j# l, U1 B) b x7 P, k
ผมไม่รู้จะอธิบายให้มันฟังยังไงว่ะ6 X, Y5 ^7 r: j
, _# d! u" y( A( z& T a7 w& L. y7 C# d
“ปอนด์ มึงฟังกูนะกูยอมรับว่ากูไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาสักอย่าง แล้วกูก็ไม่เคยไปแหวกอกบ้าบออะไรอย่างที่มึงพูด แต่เขาช่วยชีวิตกูไว้เขาคือผู้มีพระคุณ โอเค ถึงสุดท้ายเขาจะไม่ใช่คนดีหรือถึงแม้เขาจะเป็นคนบ้ากูก็ปล่อยเขาไว้แบบนั้นไม่ได้ มึงเข้าใจกูมั้ย”
$ M, a0 L; U) U4 {7 _ T3 Z) X6 n+ p
+ V* X. q! X) `9 w
“แต่มึงก็ไม่ควรเอาเข้ามาอยู่ในห้องมึงถ้าพ่อแม่และพี่ชายมึงรู้จะเกิดอะไรขึ้น”# u# h8 f" m! U- y8 P+ w
6 p+ _; y6 L( }2 b: p, q+ m# \
: r0 U) d- R' E“กูขอล่ะปอนด์กูเชื่อว่าเขาเป็นคนดี ไม่ทำร้ายกูแน่นอน กูอยากให้มึงเชื่อใจกูนะกูดูคนไม่ผิดหรอก” ผมส่งสายตาอ้อนวอนขอร้อง
% X$ ?7 X# B \: W Y9 S
1 w k/ Z. D: p8 `% g; k; n- N% L! j! I
“ที่รัก” ผมส่งสายตาขอบคุณพิณที่ลุกเดินมาลูบแขนไอ้ปอนด์ช่วยอีกแรง
" g$ S5 A0 h; o2 G0 |, d. E2 @$ L" Z3 o8 b8 q' y3 W* O6 l$ S
3 D# S% R; H5 p“ที่รักเข้าใจปอนด์ใช่มั้ยมันคนละเรื่องกับความเชื่อใจ”
+ h6 T$ n* B5 \3 z: ?( ]0 @; J" v: @- }% Q+ E E$ h* l2 d
, z3 L8 J8 ~: j& ]# e& r% q“พิณรู้ค่ะพิณรู้...ปอนด์เป็นห่วงเล็ก แต่ที่รักเล่าให้พิณฟังเองว่าเขาเป็นคนเข้าไปช่วยเล็กไว้ ถ้าไม่ใช่คนสำคัญไม่มีใครเอาชีวิตกระโจนไปเสี่ยงแบบนั้นหรอกนะคะ แล้วเขาจะทำร้ายคนสำคัญได้หรอ” พิณเอียงคอส่งยิ้มหวานให้ไอ้ปอนด์ที่ขมวดคิ้วคิดตาม5 h* v. a, @8 I) w$ [. v' C& t1 ^
4 d7 z$ K* A: B1 e0 q% p" T5 ~/ F$ R$ z+ d7 I8 s
แต่ผมนี่สิรู้สึกหน้าร้อนกับประโยคของพิณยังไงก็ไม่รู้
9 t. t6 p" ^) O! o. P& w% ]- e+ }; l h, D8 k
1 k0 y! i/ {( b+ T# ^! t9 ^- v
“แต่เขาหน้าตาน่ากลัวมากมั้ยพิณกลัวนะ” เมื่อเห็นว่าไอ้ปอนด์มีทีท่าอ่อนลงพิณก็หันมาขยิบตาพูดน้ำเสียงขี้เล่นกับผมแทน ถือเป็นการตัดบทและมัดมือชกว่าไอ้ปอนด์โอเคแล้ว% R* Q5 A7 c5 Y( D# |4 f- U
8 f9 `# M( `/ P R% q% n* d, t
z: V0 [3 r- F3 |# M2 i
“ไม่หรอกรับรองเงาะถอดรูปเมื่อไหร่พิณจะอยากได้แฟนใหม่ทันทีเลยล่ะ”
7 z: Q/ J9 K6 A0 S H) ]8 f* u+ N" x
- d+ f3 f2 i; u6 G1 Y
“ไอ้เล็ก!” ' d. O! P! L2 Q `& ]- i9 v
i: ~2 J$ |4 D
; C6 W! a9 v1 e/ o# x9 u) T fไม่ได้พูดเกินจริง ภาพวันที่ผมเอาเสื้อผ้าไปให้เขายังติดตาหล่อมากจริงๆขอบอกผมยังคิดอยู่ว่าถ้าสาเหตุที่ทำให้เขามาเป็นคนเร่ร่อนเพราะว่าตกงานจะจับเอาไปแคสเป็นนายแบบท่าจะรุ่ง* I8 K! t! K; Y% H
. z. _0 B/ ?* @: W$ [- H
1 S. w$ b6 J, Y& b; J9 E
คราวนี้แหละได้ไปเป็นดาวโดดเด่นบนฟากฟ้าแน่ ฮ่าๆ
1 {4 X3 K& u! S. v% k8 L9 |* y4 x$ A$ P
3 u: k2 S: X) o“แล้วนี่มันอยู่ไหน” ไอ้ปอนด์ถามเสียงขุ่น& ^9 s- i0 o! I, f* q5 C2 X# _
0 q% v% V" v+ l5 P& s7 @. }0 y# ?' O
9 B* p3 i4 G e6 X7 O8 s
“อาบน้ำอยู่กูมาห้องมึงก็จะมาขอเสื้อผ้านี่แหละ” ผมพูดเสียงแผ่วเอานิ้วชี้สองข้างจิ้มๆกัน
, O! A) s5 f$ C; w$ z* [% }; h. B1 S2 B! A$ q) T
2 V: b5 k- P( ]) _9 y“งั้นเดี๋ยวพิณไปดูให้นะตัวใหญ่ๆใช่มั้ย”: z2 O! k8 {1 y
! g( k- n* E3 @
" H+ D+ c8 Q5 o/ q“อืม” พิณว่าก่อนเดินหายเข้าไปในห้องนอนไอ้ปอนด์กอดอกมองผมนิ่งก่อนจะว๊ากโวยวายออกมาจนผมสะดุ้ง
# ~ C% H4 B4 x7 r
5 @4 ~7 X: F$ h+ a. M! v6 [5 J, F
“กูอยากจะผ่าสมองมึงออกมาดูจริงๆเล๊ย!!”* I' l/ K% {$ z$ W
, a" W# D7 Y% x9 I/ h3 i0 t) S
" \* P4 c) F+ B* ~
“เฮ้ย!!”
; k5 T, }; g/ W
& C# O$ }$ i) k! G; U7 u
: }3 L4 H2 J. T/ x& q: X. hอย่ากระโจนมากระชากหัวกูนะไอ้บ้าเอ๊ย!!
, S9 A- F. W; ?/ | |