|
เร่ร่อน4
# Z; f v* C7 {. r4 ~- v% }; H! j: ?6 I
( v, o0 Q: n B, J% S
“ไอ้เล็กมึงจะไปไหน” ไอ้ปอนด์เข้ามากดผมที่กำลังลุกจากเตียงให้นอนราบลง
9 A2 i. @+ q* {: j
0 K# _" W& [8 S( }1 B, F, P# r/ Z8 k1 L
“ไปโรงพักเขาโดนจับอยู่โรงพักไหน” ผมดันมันออกแล้วลุกขึ้น' c9 j8 x' l- K
( M0 P9 e2 d$ P6 i
6 U3 _+ _3 r: R! B9 R# i
“ไปทำไมมึงยังไม่ค่อยดีกูจัดการให้แล้ว” มันกดลงนอน. I' o& z* y W( L x D
/ I! X: A3 T. u- R2 D/ p
' ~ O- E& @) V- U“จัดการบ้าอะไรล่ะมึงเข้าใจผิดนะ!” ผมลุกขึ้น! w6 |7 M% a5 G
" ~0 K+ {% D& U( y1 s: G" n1 l+ l1 F* V! A5 s- N
“มึงเลิกเป็นคนดีซะทีเถอะ!” มันกดลง
: u' O7 U% J) F8 L, Y
4 `8 M" q. @5 U, E, p8 v( }! z0 k0 e, n" q, G- F& K) \
“ถอยไปไอ้ปอนด์” ผมลุกขึ้น
9 s; R! S' q/ e7 b" T8 a, @: P" q0 P( R. S; `2 x. T' k% Z4 T9 I
4 N& i: m# C' \* J“ไม่!กูไม่ปล่อยให้มึงไปช่วยมันแน่ มึงมันดีเกินไป” มันกดลง- V( \0 U" R) j
% L& h3 t5 ^ D! c X y$ {
- a8 n4 L. m- c" A% y" l6 i( J) r“เขาช่วยกูไว้!” ผมลุกขึ้น
- y$ G9 v% j% y7 \9 q* W" U$ o; N
! h/ y! z. k4 U) Q; c6 ^8 D' u0 T
“โกหก!” มัน...
0 a( v6 f9 }% c/ B! t/ N3 T5 n4 x5 H% {. ~* c
F0 i0 ^1 r- v( q( y; K) w2 T( ?พลั่ก!!!% ]2 V, \' w" Q& F2 g
% ^% D: V( \2 a, @2 b
& m' [( [9 H( pยังไม่ทันกดลงผมชิงถีบท้องมันซะก่อน กระเด็นไปไม่ไกลแต่ก็มีระยะห่างพอให้ผมกระโดดลงเตียงมายืนจังก้าชูหมัดสองข้างตั้งการ์ดขึ้น5 G6 T- f/ J: l( q' s8 w. a; _3 c& c) a
8 }. ?* c r) j3 p4 v
6 A" K$ A$ m" b& F* ~5 S$ G7 t7 G
“มึงอย่าเข้ามานะไอ้ปอนด์แล้วแหกขี้หูฟังกูด้วย!” ผมโมโหแล้วจริงๆ “เขาช่วยกูไว้ กูติดอยู่ในบ้านที่ไฟไหม้แล้วเขาเข้าไปช่วย”. O# X$ Q o6 K: o# {
5 T4 K' j$ e4 g- R; d9 S E$ K
, a+ p. p0 Y8 [8 S# |& n( ~; K“มะมันอาจจะหวังผล...”* N% h# Z E" O7 H. k7 U$ A. @/ e8 c
+ h a+ K9 t! z) u; `! L8 i/ o- \& R& v S1 z: u2 `# J. i& i- U
“อย่ามองคนจากภายนอกไอ้ปอนด์มึงก็รู้ว่ากูเกลียดคนประเภทนี้ที่สุด คนเลวจริงน่ะไม่เอาชีวิตไปเสี่ยงแบบนั้นหรอก!เขาช่วยกู! มึงเห็นมั้ยกูบาดเจ็บตรงไหนบ้างหรือเปล่ารอยแผลสักนิดก็ไม่มี ถ้าไม่ได้เขากูไม่ปลอดภัยได้หรอกเผลอๆอาจจะตายในกองไฟไปแล้ว และไม่ว่ามึงหรือใครที่เห็นอะไรมากูเชื่อว่ามันต้องมีเหตุผลเพียงแต่ไม่มีใครที่จะถามหาความจริง! หรือมึงจะเถียงว่ามึงถามเขาแล้ว”! S H" K' h- N( t0 f
7 M" h6 Y, @4 f; W `! S
( D9 ~( l. K, g$ ~6 n" q' e% M7 r0 X“...”
6 s) J/ ^8 u0 R6 D) J8 N4 l" ^. D4 q
/ Y: p3 H. D0 e+ f, o6 Z3 q9 `2 R" S/ f; N0 O: i2 \
ความเงียบคือคำตอบที่ดีที่สุด 0 e% W/ S" }% e" @: y
0 a S% m1 @/ d- A% D
. K# S9 X" d& {, ?
“มึงพากูไปโรงพักเดี๋ยวนี้”" g$ J$ p M; r7 D! v, S
/ O( C: u: |0 s1 [. j8 L- O! [0 ^4 F/ f
“แต่...”
, t1 g: m( X; }% y0 F v! A @% P
3 _# E9 ~, ]( t# f& k9 v7 W$ J9 T3 v& C3 i7 p
“เดี๋ยวนี้!!!”
1 F& a! Y( P) G
$ c$ P( U I. a' k
2 }% D% O" L7 g' ~6 o: I+ M uชอบให้ผมร้ายแล้วถึงจะยอม!! , k" y* N# p9 Y2 D& J/ b C
$ u7 b/ y6 l$ R/ S
: k8 y0 O; u5 O% z E# j2 n* R* S9 F% |. l; r' Y t$ Y8 A
; a7 l3 e9 k" G: j4 K
. j3 o' t9 X N6 E0 G' s" j$ j- s5 ]" t% o E* H/ N! @+ X
มาถึงโรงพักผมก็จัดการไปให้ปากคำกับตำรวจซะใหม่ในฐานะเจ้าทุกข์ตัวจริง กว่าจะคุยกันรู้เรื่องว่าเขามาช่วยผมไม่ได้ทำร้ายหรือกระทำชำเราอย่างที่ใครหลายคนเข้าใจก็แทบตรงเข้าไปกระชากหนังหัวนายตำรวจงี่เง่าติดที่ไอ้ปอนด์ลูบหลังให้ผมใจเย็นไว้ไม่อย่างนั้นนอกจากจะช่วย ‘เพื่อน’ ของผมออกมาไม่ได้ผมยังจะเข้าไปนอนกินข้าวแดงด้วยอีกคน
7 g/ r1 Y: c- z. d) w/ k6 Y- O: {" Q% D; l! V# k- Q
X# k: ^! j3 e T Z. G
ทำไมวันนี้ใครๆต้องให้ผมเผยด้านนางมารร้ายนะ! l+ M- @( w/ G) Y9 ^* j
) f/ R. _0 j# o. }+ W0 O
, j3 _+ O8 O5 e- s( v" W; W, U- E
“เชิญทางนี้ครับ” จ่าตำรวจนายหนึ่งผายมือไปทางเดินด้านขวาซึ่งเป็นทางไปห้องคุมขัง
# D/ E7 G5 r) v! [' E" p$ w! r- S% Y$ M# g: ^
' a, F6 g1 `4 Z* x; O
“กูรอข้างนอกนะละอายใจเกินกว่าจะเจอหน้าว่ะ ทำใจแป๊บ” ผมพยักหน้าเข้าใจก็สมควรอยู่หรอก" M+ d8 J+ {8 c! ?2 C0 N* y, m" {2 h b
8 m: V, ?8 `. C0 K7 x2 W8 W# J, _4 R2 p. F( _; |
ผมเดินตามจ่ามาถึงห้องคุมขังกวาดตามองเข้าไปในห้องขังก่อนสายตาจะปะทะเข้ากับรูปร่างอันคุ้นเคยการแต่งตัวอันคุ้นตาเขานั่งกอดเข่าเหม่อมองไปยังพื้นเบื้องหน้าที่ถ้าเพ่งมองดีๆจะเห็นว่ามีแมลงสาบตัวหนึ่งกำลังวิ่งวนอยู่ ขาทั้งสองข้างของผมก้าวเข้าไปช้าๆเหมือนเขาจะได้ยินเสียงฝีเท้าจึงเงยหน้าขึ้นมอง ทันทีที่ผมเห็นใบหน้าเขาก็แทบทรุดลงบนพื้นดีที่จับซี่ลูกกรงไว้ได้ก่อน1 |( o1 ~6 ^/ l
' b* G. N2 F5 `7 q6 T" O
4 i8 j! ?& g4 Z" b1 P. R% Q' m“นาย...” ส่งเสียงผ่านน้ำลายที่หนืดเหนียวในคอ& `, ?/ o. l Q! F& P
, @- T: H9 I" A3 [1 s
' j6 r1 S- S- g, M) F8 ^* k4 pใบหน้าหล่อเหลาที่เคยซ่อนอยู่ใต้ความมอมแมมแต่บัดนี้ไม่ใช่อีกแล้ว" G7 {8 A1 k0 C) I
$ s9 q2 k: g1 }. a( m4 s0 ~
% j3 i) n+ _/ yมันกำลังซ่อนอยู่ภายใต้รอยฟกซ้ำแทน!!!
- A! @9 \& T+ T/ c
. c" q2 B9 X$ {) J. \" H; B4 S9 _, n7 ?) ~* A" p
มุมปากเขียวช้ำ โหนกแก้มแตกมีรอยเลือดที่หยุดไหลไปแล้วเกรอะกรังส่วนแก้มอีกข้างมีรอยแดงจากนิ้วทั้งห้า6 k6 f: c+ \# s$ H
1 e3 R* s0 n( J7 x4 O7 q N: i
& O" p5 V; Z& R6 d“ไม่เป็นไรใช่มั้ย” เขาถามเสียงแหบแผ่วพลางลุกและค่อยๆเดินกระเผลกเข้ามาใกล้ผมขะขาของเขา...
5 A. e8 _5 z1 \7 H6 l. C
( s; L: n! Z5 k0 e8 u& x+ E( G
% U3 H$ F/ Q; H0 D( f' G& Sตัวเองเจ็บขนาดนี้ยังมาห่วงคนอื่นอีก!
. H2 n% i) P' o3 q4 j% S" R9 z" \5 e( J1 A4 }! a
/ s ]0 H( e% `' ]4 O/ S“ขานาย...”4 `6 e4 q* B: j: |' ]# G
2 Q6 J {5 O/ o$ D. f/ t- y- I, w4 S6 c/ S3 |
“...” ถึงจะมองไม่เห็นเพราะเขาใส่เสื้อและกางเกงขายาวแต่ผมรู้ว่าเขาเจ็บ5 H3 n6 S+ B- u' `/ ~# k+ ~4 Z
6 i6 S7 V9 m1 ~1 X8 G9 O- J8 ?
# _5 V& O) D H9 T“ฮึก” + V* a/ O: ~9 d1 S: X
6 }' J3 p \8 r- O" \
4 \. C6 g" c' ^. A y% M3 ?
“อย่าร้อง...ผมไม่เป็นไร” เขายกมือขึ้นแตะหลังมือผมที่จับซี่ลูกกรงอยู่หลังมือใหญ่ดำคล้ำมีรอยแผลเหมือนโดนไฟลวก...เพราะช่วยผมสินะ$ I8 b4 ~3 E! _1 y
! Z5 j2 j& f! A* r8 H
1 E, S! M' j, h+ }9 @
ไม่สิทุกรอยแผลบนตัวเขาตอนนี้เกิดมาจากการช่วยผมทั้งนั้น( z+ w- B) J( ]4 p! ?
7 \% u0 I8 ^( y
9 d2 \9 E h$ d+ R5 R
“ฮึก เจ็บมั้ย” เขาส่ายหน้าเบาๆผมปาดน้ำตาออกก่อนหันไปหาจ่าเฉยที่ยืนห่างไปสี่ห้าก้าว
: N- E& r$ T5 b' A j4 `2 k" R
l+ g6 E0 m; Z; y( o) a5 c" M% a/ W& V
“ช่วยปล่อยเขาออกมาทีครับ” จ่าพยักหน้าความจริงเขาต้องโดนปล่อยตัวตั้งนานแล้ว ผมนี่แหละมายืนคร่ำครวญอยู่ได้!
5 `: x9 R0 S& {% M9 l' N
1 M- J2 H' B4 M3 e7 {/ W6 y
( n+ C8 B! c3 T5 gหลังจากโดนปล่อยตัวแล้วผมพาเขามายังรถที่ไอ้ปอนด์จอดรออยู่ก่อนแล้ว ผมเปิดประตูหลังเข้าไปนั่งก่อนเขยิบมาอีกด้านเพื่อแบ่งที่ให้เขานั่งอีกคน
# b- e' x: d/ g6 R4 |
- ?8 N. @/ N1 o" K$ a. ^% V6 j# c d/ C, K! m ?- L0 p+ P% M
แต่เขาไม่ตามเข้ามา ผมจึงกวักมือเรียก
1 {: F( ~1 ]9 _8 a" t% v
' d/ M6 Z" B4 t( M1 [+ p3 {( S1 c/ E' P1 @+ R/ l0 T5 o
“นาย มาสิ”: E$ L1 M9 _5 V+ f; a7 q
9 a6 }5 A& V ^. W: z) C* ~. v" R. ~6 f j. z7 Z& F* e
“ส่งผมแค่นี้ก็พอ” ว่าแล้วเขาก็หันหลังเดินกระเผลกออกไปเลย ไอ้ปอนด์ที่นั่งอยู่ตำแหน่งคนขับมองมาทางกระจกส่องหลังเป็นเชิงว่าจะเอายังไงต่อ ผมนิ่งชั่วอึดใจก่อนบอกให้มันกลับไปก่อนเลยขณะที่พาร่างตัวเองลงมายืนข้างรถ/ t' K3 ?# |4 z
- v6 L$ H5 A! d# I6 k, U8 Q& _
! I( r" `5 }6 K. V* ` A2 ~1 P3 R“เอางั้นหรอมึง”1 D- _' `: N: c8 _2 l4 H; b" U M5 i
' U+ k. u1 {, c5 ^2 I9 Y
4 P" ~7 g- N6 M+ Q“เออตามนี้แหละเดี๋ยวกูขึ้นสองแถวกลับ ไปก่อนนะ” ว่าจบผมก็รีบเดินออกมาเลยขืนชักช้าเดี๋ยวตามไม่ทันหายตัวไปอีกคราวนี้ผมบ้าตายแน่( w6 x$ H; ?6 p i
n4 b! N0 v8 L' i% m* b
3 @; w0 ]9 K; \ผมถอนหายใจโล่งอกเมื่อเดินออกมาถึงริมฟุตบาทข้างโรงพักก็เห็นเขากำลังยืนรอข้ามถนนอยู่ โดยที่ไม่รู้ว่าไปเอาไม้ไผ่มาเป็นไม้เท้าค้ำยันจากไหน
' { H6 c: R4 @$ m4 C) c
8 D, u9 k8 B3 Z$ h2 F7 @9 Z/ z# ], i% z7 M5 Q2 B
“มา ฉันช่วย” ผมเข้าไปจับแขนช่วยประคองเขาหันมามองหน้าทำท่าเหมือนจะพูดอะไรแต่สุดท้ายก็ไม่พูดออกมา
, ?* R% s- I: J7 J9 }3 E. S' G& s; d4 f( d' Z
t, F2 S# g0 w: s; \4 ~
ดีแล้วล่ะที่ไม่พูด ผมไม่ฟังหรอก
( L% u6 C9 u J( \/ _ l
2 N# Q! E0 s5 s; d
: D7 |! v9 N- O. o1 y/ a“ป่ะ” เมื่อถนนโล่งผมก็ประคองพาเขาข้ามถนน
4 ]/ b8 C8 H! R% ^ P- i3 |) n/ c1 c- H! o4 p# B- o- g [
+ G( H. E& o) g/ f1 m. \; \- u6 K
เราเดินกันมาเรื่อยๆจนถึงเพลิงไม้ขายกล้วยทอดที่ปิดร้านแล้ว เราเลยถือวิสาสะนั่งลง(ผมบังคับให้เขานั่งเพราะเห็นว่าเขาเริ่มจะเดินไม่ไหวแล้ว) ผมให้เขาถอดเสื้อแจ๊คเก็ตตัวนอกออกอย่างต้องการจะดูว่าเขาบาดเจ็บตรงไหนบ้าง เขาทำท่ายึกยักแต่วันนี้เชื่อเถอะไม่มีใครสู้แรงผมได้หรอก- F/ G/ V7 {9 h* L8 L/ q$ F4 Z
/ |$ T# m( w. G5 x* G, B
$ |* v3 t5 O5 f0 M$ Bวินาทีแรกที่ผมได้เห็นรอยฟกช้ำตามร่างกายของเขาทำเอาใจผมกระตุกวูบ
F4 c& F4 V n g
! W$ P3 I7 X7 M% t" E9 i# D) ^) U
ขนาดสีผิวดำคล้ำยังเห็นรอยได้ชัดเจนขนาดนี้
4 P. e& s# W7 P# e3 J, k5 t4 s0 \+ I/ d9 `; k0 p+ g
. L3 d! M' ^# S
ใจร้ายกันได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ: ?6 j; E0 G% P( K
) ] R5 x) `% Q2 |
1 H( J3 e* C* j N* K8 q' [“ไปโรงพยาบาลกัน” ผมจับมือเขาลุกขึ้น แต่เขากลับส่ายหน้าพลางขืนตัวไว้“นายเจ็บ” ผมย้ำ
+ g9 R/ G3 Z1 M/ ~. r: {) C+ q& b' S+ P
0 X1 d" i) Q' E( p: r( l& i0 b
“ผมไม่...”
2 L# A9 I- u/ d" U0 G6 ~/ H+ O# W/ E3 B1 u, b" n& @
/ U2 }5 w% e: w- z0 U) I
“ไม่เจ็บได้ยังไงรอยเขียวช้ำเต็มตัวแบบนี้” ผมดักคออย่างรู้ว่าเขาจะพูดอะไร
& D _7 d" }& M2 d4 T, N
$ r- t3 d( w p
* m- k0 t$ k% X( i$ `“ผมไปโรงพยาบาลไม่ดีหรอก”# a9 v9 ^) Q. r3 x" x+ d5 c
" O' w% S3 V2 A' q* d) e$ X
8 Q. y& P/ s: D+ k: h“ทำไม”* c% s3 S6 L/ J; e
6 f+ W3 {& z+ M, t0 `: F" c# ~1 b
* j8 b- ^" y( N$ r. e) t9 {“ดูสภาพสิคนในโรงพยาบาลคงแตกตื่นกันหมด” เขาส่งเสียงเยาะในคอ
2 Z+ Y$ L, W2 g1 M/ L# u% X
) E' a( E8 w1 \9 T
" P3 P9 ?0 V: Z1 n Q+ j7 ~) ?ผมเถียงไม่ออก จะพูดว่าคนเหมือนกันไม่มีใครกลัวก็พูดได้ไม่เต็มปากเพราะรอยตามร่างกายมันฟ้องว่าคนส่วนใหญ่ในสังคมแบ่งแยกกดเขาลงไปอีกชั้นหนึ่งมากแค่ไหน: ]* V" ?9 ^3 a- O- O# i
4 H+ G9 m* u( r( I- d9 D) V8 }( F# ^ J. h5 W. ` d0 L& @
ซึ่งผมไม่ชอบใจค่านิยมแบบนี้เลย
! n# k: z% w" U' C6 x) s7 J7 V3 D" s) P
) F9 C, D; a* M( Oผมนิ่งคิด ถึงยังไงผมก็ปล่อยเขาไว้แบบนี้ไม่ได้ ไม่เกินพรุ่งนี้แผลตามตัวเขาต้องเริ่มอักเสบแน่ถ้าไม่ได้รับการดูแลสุดท้ายไม่พ้นไข้จับแหงๆ
. C f) ~- N: b' J+ F+ O9 Q0 H
5 `8 N7 B" l) Y8 e9 @* T3 q: U/ N3 t
“’งั้นเอางี้นายไปพักห้องฉันก่อน”
+ M- v1 P P2 O# L' |8 i! J$ K/ ]! k9 [- g! |, `
0 W+ U& \+ D k3 W3 rกึก
- @' O) w5 |" |: m, }( |7 m2 \% P4 M% u# p4 P: l
* |2 m7 J1 U9 O) Z, n0 Eเขานิ่งไปก่อนจ้องผมด้วยสายตาที่ผมอ่านไม่ออกจ้องเหมือนมีแมลงสักตัวบินหลงเข้ามาในลูกตาและเขากำลังมองหามันอยู่
7 a1 D: H0 b+ V
# M7 U. y+ Z$ `6 n6 @$ @# _) V9 c
7 ?2 Y, e) F! q9 C @ G$ U/ _( N“จ้องฉันทำไม”
5 @/ Y+ f2 N. P* [* ~% `1 x: ~! y
1 O; e( X A# O$ Q" c, `$ m7 G2 M; }- m S
“เมื่อกี้คุณพูดว่าให้ผมไปอยู่ด้วย”1 `6 \+ x% H0 v4 Z" p% o' T+ {
& Q( n9 g) C% M
6 E( W* S h( i" x( y$ J" n& y“อือฮึ” แล้วมันแปลกตรงไหน S! O1 E. P6 L2 d0 U
! a$ c* e' ^* M
, D% ~. Z7 E. B2 E“ผมสงสัย” เขาพูดแล้วถอนสายตาออกไปจากใบหน้าผมเหม่อมองตรงไปด้านหน้าแทนผมเลิกคิ้วอย่างงงัน
1 L& j3 \* a% ^& k. s1 p
9 |8 T3 b* M3 |( L0 y5 K& s: K+ h. d4 B, s @
“สงสัยอะไร”- j, E; o# T6 |3 M5 O
% |( t1 c& I0 G+ f
& I2 H2 k9 ~$ H. A' ~+ Y
“มีใครเคยบอกคุณมั้ยว่าคุณไว้ใจคนอื่นมากเกินไป” ผมขมวดคิ้วนิ่งคิดก่อนจะเม้มปากเมื่อเข้าใจในสิ่งที่เขาต้องการสื่อ ผมเลยสวนกลับไปบ้าง; Q6 x3 K) D6 U9 b: |$ L9 p
5 X& [* c' E& q7 z
9 k v- T: B3 C: T3 F) g1 H; Q
“แล้วมีใครเคยบอกนายมั้ยว่านายพูดกับฉันเยอะขึ้น” จริงๆนะ จำได้ว่าเจอกันครั้งแรกอย่าว่าแต่พูดเลยแม้แต่เข้าใกล้ยังไม่กล้าด้วยซ้ำ ก่อนมันจะพัฒนาเป็นการพูดกับผมสองสามคำ แล้วดูเดี๋ยวนี้สิต่อปากต่อคำได้ทุกประโยค
7 f$ B, t1 k1 e1 x
0 n5 V2 {* i2 Q9 _; G4 h% @, Y8 A% k1 U6 k7 h. g
มันเป็นสัญญาณบอกว่าเขาไว้วางใจผม
6 T% Q a6 y1 S2 ?! w. N6 R V0 m- C( Z) P8 m/ k, q
& f9 N+ W5 {+ i1 t. F4 V5 _8 oเช่นเดียวกับเหตุการณ์ในกองเพลิงวันนั้นที่ทำให้ผมไว้วางใจเขาเช่นกัน
! C8 X O: u: E9 p" Q1 X+ A4 B" Q8 U# l* `0 r5 W
, M) f" I. A8 L“ใครจะมาบอกผมล่ะ”
9 h4 R' A C c3 h! B% f J- v, t8 r! v
; _( f; K- \& R# y8 Z4 k* f, t( I( b7 L
นั่นสิ
; o( Z2 s: \; v. l- U$ Z% }3 m1 J5 ?- [4 Y; b$ G
6 j9 y3 W( ]9 c: L/ `( w
แม้แต่ความเห็นใจยังยากที่จะหยิบยื่นให้กัน2 L, n5 ^4 a6 H- L5 Z8 U
* X% j6 y! W% o$ r3 H
% I' }0 @6 {3 v+ j; ^3 G; d+ q
“ไปอยู่กับฉันนะ” ผมพูดขึ้นอีกครั้ง
9 O2 I* x3 g( Z9 \
! k0 T% Y+ f# z+ U0 ^( b" s$ K) f$ Q B# y( j; B
“ไม่ล่ะ”9 e) N& m! e6 @6 X2 Q* B
# S( ^3 d7 A# s& O4 G
- N) y- I+ J" p3 a0 U“แค่ช่วงแผลนายหายก็ได้” ผมต่อรอง หลังจากนั้นค่อยหาวิธีช่วยเหลือกันต่อ ผมไม่ยอมให้เขาไปเร่ร่อนพเนจรเป็นคนจรจัดให้ใครต่อใครรังเกียจอีกแล้ว
( `4 U( b: _2 v
! R) } U) z$ }+ g9 |% p3 r2 e: l7 ^8 _
คนดีๆอย่างเขาควรได้รับความโชคดีในชีวิตบ้าง
6 \9 d0 J6 {7 F1 l( F, ]: J2 Y
7 M: ^! p/ B6 [% J; Y5 {' K% \; T. k6 w7 |: g/ v9 A
ผมไม่ปล่อยให้คนแอบหัวดื้อคิดนานจัดการเกลี้ยกล่อมต่อทันที0 A. `; E% o% ^: n/ w. Y- U" ?
; O# K2 i, t' G) R8 m0 i* a5 k- V* Y
% f5 r% g. s/ q/ Z. K
“นะ ให้ฉันได้ตอบแทนที่นายช่วยชีวิตฉัน ถ้าไม่ได้นายฉันอาจจะตายกลายเป็นเถ้าไปพร้อมกับบ้านหลังนั้นแล้ว” จริงๆนะผมยังคิดว่าถ้าวันนั้นผมไม่ได้เขาจะรอดมาจากบ้านที่ล้อมไปด้วยเปลวเพลิงได้ยังไง9 M' `# p3 A# z$ ], `
S5 r+ h$ H& J6 k4 c( j
4 u2 }0 t: t7 I. A% z7 Dอย่างน้อยผมก็ไม่สามารถกระโดดลงมาจากชั้นสองด้วยเท้าเปล่าโดยด้านล่างมีแต่เพลิงทะเลแบบนั้น' U- X' w1 i- [: i* n! A0 Z6 e
$ d7 f: g' w: e8 I- T
/ l8 C# F- M0 J“ไม่ได้ครึ่งที่คุณทำให้ผมหรอกผมแค่ช่วยชีวิต แต่คุณ...คือผู้ให้ชีวิต”
% m' I, p8 h* o! x: _5 F( d" X( Y) h; V
; @; Y: T( n0 p. q8 x2 eผมชะงัก
: ~) j8 v, ^! S% J% y* `& W# N
- w; T/ w! }0 Z* E# g3 x6 l) g: I: q R; h, e* w
ไม่ใช่เพราะคำพูดของเขา
+ ?9 Q+ r/ B9 F6 o/ ?7 B f8 F& @5 L y: B' D
$ _5 V4 W3 t0 ~+ S5 f2 P7 p1 b
แต่เพราะดวงตาของเขา
% p- D! W- q7 x* |+ h7 }
% j4 h, e# i6 M* O @
) t. n9 T# E$ a {' e( tประกายตาที่ทำให้ผมใจเต้นแรง
( M. d/ U9 |! A. p! K, ?1 S: {5 a) j
2 c$ ~; v4 v: f# i
แม้จะโดนทำร้ายจนเจ็บหนักโดนจับขึ้นโรงพักนอนห้องขังแต่สายตาเขายังว่างเปล่าอย่างไม่ยี่หระต่อสิ่งใดบนโลก
% d6 x2 o2 M7 x9 W7 \' A2 i' L/ c' F/ v# ]0 B
6 K" y. D" r; }
แต่ประโยคที่เขาพูดพร้อมประกายตาแห่งความสุขเมื่อครู่มันทำให้หัวใจผมพองฟู
/ y+ X+ g. ]; B: [1 n6 l8 w: r" ]7 B2 [. h
7 ?: }$ l7 a f5 N8 T. |+ g“สรุปนายไปอยู่กับฉันนะ”
C( L; S/ J. v. V3 c" A/ x% ]$ m. l, c' V- \: ~2 A
* f: Q0 z& [8 t C6 b0 p“ไม่”2 W7 w& V$ F4 G* G& x* p
3 x$ ^$ g- s- w4 D: g( y
$ `3 c$ U& U* {; j; j- Q: ]9 v$ Z
อะไรอ่ะ คิดว่าคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ!! {" Z# S' k: a% n5 |; ?
9 ]) d$ K( S6 G8 X! Q
7 B6 C, y5 Y/ T5 e+ N0 i- G; m“ทำไมนายดื้อจัง!” ผมเริ่มขึ้นเสียงเจ็บหนักขนาดนี้ไปนอนข้างถนนตากแดดตากฝนให้ตัวใหญ่แข็งแรงยังไงก็ไม่รอดแน่
% _) V2 A1 q2 S5 C" \3 C2 m' J1 n5 n, ~% a, H2 ^5 p
: `- j1 v" Q7 q* i! J5 @. h0 t
เขาอึ้งไปกับท่าทีโมโหของผมก่อนถอนหายใจหนัก: x* c% W* K+ e' z$ Y0 ^
; D5 t0 @* i) G. t( X8 \/ ]2 e/ q5 _
“ผมกลัวคนจะมองคุณไม่ดีใครจะคิดยังไงถ้าคุณเอาคนบ้าเข้าคอนโด” คำว่า‘คนบ้า’ ทำเอาผมเจ็บในอก
2 T1 C4 T1 D+ M8 m+ i' m/ s3 \% y* E* ~! c; v& g$ M
" ]1 ?+ ]1 ^6 v! c$ Q4 S5 b# L“นายไม่ได้บ้า”
; l5 m" e5 F, a7 Y5 [8 e( n, W) F) A2 z8 x
, B& |' ~9 u1 Y. Q0 l. S“คุณดื้อกว่าผมอีก”
' v6 o; s) w: ?6 V* @- e* X* s& \3 C
3 B- T) I( O! z( @6 C9 q9 l( Y“รู้แล้วก็เลิกปฏิเสธแล้วไปด้วยกันสักทีเถอะครับถือว่ากระผมขอร้อง!”: K! U$ q8 A) t2 h' r& s
+ f; |0 @1 s @6 C/ B! _0 W
3 {) W( W) {9 d! ?: s
ในที่สุดผมก็สามารถบังคับคนที่ดื้อสุดๆคนหนึ่งมากับผมได้แต่ก่อนจะกลับคอนโดเขาก็ขอไปที่ๆหนึ่งก่อน
, i) L9 C( _% r$ s# j2 w2 }& p, |) R% A' m' U
* Z" x4 k, c9 s& t( m% K4 `เขาพาผมมายังหลังบริเวณบ้านที่ถูกไฟไหม้จนตอนนี้เหลือแต่ซากไม้ตอตะโกสีดำตรงไปยังท่อระบายน้ำขนาดใหญ่ที่ฝังอยู่ใต้ดินโดยมีปลายท่อด้านหนึ่งโผล่ออกมา เขากระโดดลงไปก่อนมุดหายเข้าไปในท่อระบายน้ำผมชะโงกเข้าไปมองแต่เห็นเพียงก้นของเขาที่อยู่ในท่าคลาน
, U$ Q! k3 y) Y, k5 @0 ~1 A/ l% \+ i# P
% @/ i9 n5 J( s4 Hอย่าบอกนะว่าโดนไล่จากตรอกนั่นก็มาอาศัยอยู่ในท่อระบายน้ำ- t$ {! h4 G& v# \9 X
8 E. d' o! q# d: b3 _2 f
+ ], Q/ N) ^- k0 T2 ]0 L* b
และการคาดเดาของผมก็ดูท่าจะจริงเมื่อเขามุดออกมาพร้อมถุงปุ๋ยที่ไว้สำหรับใส่ข้าวสารสิบห้ากิโล ณ ตอนนี้มันถูกตัดแปรรูปเป็นกระเป๋าสะพายข้างไปเรียบร้อยแล้ว z. A2 }, Z' {; V ]6 ~, f) T/ v
" g: G; f( N7 k* Q- o' O
9 H6 [' l, E' B2 O: S“ถุงอะไรอ่ะ” ก่อนหน้านี้ผมไม่เห็นเขาจะมีอะไรติดตัว& Q' y7 k/ X2 T" {) q$ Y. ?
! [9 j1 s8 T0 K% F( y
4 d8 E# m( |+ j( D. I7 x“บ๊อก” เอ๊ะ เสียงอะไร6 ]. H A7 `3 V& b! _" U$ e
) ^; z, r l% Z
7 {' U) d+ q( c S+ Z
“น้องหมา!!”$ \8 L: R# s6 i! h
. H9 O0 J$ P( t3 C t$ ~
$ O; v# l9 Y+ u5 H% m/ v! a- wผมเข้าไปอุ้มเจ้าน้องหมาที่โผล่หน้ามาจากถุงปุ๋ยแล้วส่งเสียงร้องที่ผมขี้ตู่เอาเองว่ามันจำผมได้และกำลังทักทายผมอยู่ : `) e. v0 p" U
. y S- e3 ~ ~9 \9 S" U
6 c$ C3 |& \; R5 u( f9 _“นายเอามันมาไว้ที่นี่หรอดีนะไม่เตลิดหนีไป” ผมพูดพลางจุ๊บปากมันหนึ่งทีและมันก็ส่งลิ้นมาเลียปากผมตอบน่ารักจัง
. J, Z$ i1 P+ `" l4 h9 ~% @' }6 H# R8 F& X* X$ v7 Y/ n" x
. f9 O. g$ O% ]/ V5 B( q
“มันกลับมาเอง”
. Q ]) j0 [4 W+ |" G! {+ r6 q4 J; r( Q
; M6 B* q8 T' Q L) \0 E6 S! ~6 P“หือ” ผมเงยหน้าขึ้นสนใจผู้ชายตรงหน้า; d8 \$ Y9 F) ^3 B
; g/ T% \/ V# o+ E, K+ P$ r6 `( B+ S) m# d- S
“มันวิ่งหนีไปตอนที่ผมโดนชาวบ้านรุมทำร้าย”; d3 ^" W W5 t, F1 U; Y
p; [, Z6 @2 v3 t
/ M& f8 m' V+ e4 D- Y- `: ]& O/ w
“แล้วนายรู้ได้ยังไงว่ามันอยู่ที่นี่”1 z. D6 v& }. q! q+ Y* Z* J4 f. r+ x
2 c8 ? I, H+ F, p9 s
) Q; x# d7 M7 E. N! y& B8 U9 a; e“มันคงจำทางกลับได้หรือไม่ก็มาตามกลิ่นเสื้อผ้าของผม” เขาชูถุงปุ๋ยขึ้นเป็นเชิงว่าในนั้นมีเสื้อผ้าอยู่ ก็เสื้อสูทกับเสื้อผ้าชุดเก่าก่อนที่ผมจะไปซื้อมาให้ผลัดเปลี่ยนนั่นแหละ
& z9 q/ O ~( h @: ~# K- x( W8 @6 |# D3 U8 Z! G$ [
: ]2 x2 x7 @7 \: q# u“ฉลาดจังเจ้าตัวน้อยรอเจ้านายอยู่สินะ” ผมก้มลงไปคุยกับน้องหมาในอ้อมกอดอีกครั้งก่อนเงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มกว้างให้คนตัวโต/ q/ p- [% D' S/ i* y' {
0 F/ q* m* d6 F- N; T0 R
# V. R% H6 N) `' S1 d“ต่อไปนี้ก็ไปอยู่ด้วยกันนะ^_^”
+ I- f7 |7 O0 ]0 p5 w) M1 J L8 i4 \# E
3 t7 Y9 i3 n& A+ k1 U- M1 l$ j ?# A' H8 O0 l* X0 ?9 ^
8 I( l4 |) v) n1 X. V( Y$ l
/ A* @; [( m6 O; \' D+ L0 y, @0 g) }5 W+ s2 f! I
“ไอ้เล็กยามบอกว่ามึงพาคนบ้าขึ้นคอนโด!” ไอ้ปอนด์เข้ามาเขย่าไหล่ทั้งสองข้างจนหัวโยกคลอนมึนไปหมด ผมเข้ามาในห้องมันเพื่อขอเสื้อกับกางเกงยางยืดสักชุดแต่ยังไม่ทันพูดอะไร พอเคาะห้องมันยังไม่ทันเคาะซ้ำประตูไม้บานใหญ่ก็เปิดผั่วะออกมาแล้วก็เจอจับเขย่าๆเช็กๆไม่หยุด
2 E& B& ~3 u" f+ J/ Z6 y& [9 j0 e$ ~$ x5 y. [
5 H! W3 K6 Z3 C0 g
“พะพอก่อนกูเวียนหัว!”
5 p" L6 m& N# K9 N" }0 X7 c% J' h6 P! |
5 a; B: \- G: L3 e7 s H
“บอกกูมาก่อนสิว่าไม่จริง!”% c5 _4 B, V: N+ t2 h% z9 A" M
! G" J! w8 \( |- Z: M5 F
2 O1 t8 S6 ^0 k% X6 D7 `“โอ๊ย ไปคุยกันข้างใน เดี๋ยวห้องข้างๆก็แห่ออกมาหรอก” ผมผลักมันเข้าไปในห้องก่อนปิดประตูปัง พิณกำลังพับผ้าอยู่บนพื้นหน้าโต๊ะเตี้ยหันมามองเราสองคนงงๆ6 `# }$ _3 h" n l7 U
2 `* S3 G3 z5 S" s" u
1 ~- G# g0 h2 }; Q
“ไอ้เล็กกูรู้นะว่ามึงจิตใจดีเลิศแต่แบบนี้มันเกินไปรึเปล่าวะ” มันว่าด้วยน้ำเสียงซีเรียสขั้นสิบ* k; R1 n$ x0 I4 e
- G! D" K/ `" N
' n: b! Y# g& E1 G* W/ o
“กูพูดไปมึงก็ไม่เข้าใจเอาเป็นว่าเขาเป็นคนดีมึงไว้ใจได้”
& Q4 p5 D4 l/ F' v0 s8 G6 W; ~1 I; e4 F9 l
) J4 S/ p" A) i( Q' ^+ G
“มึงเจอมันไม่ถึงเดือนไม่รู้แม้แต่ชื่อด้วยซ้ำ!”มันยกมือขยี้ผมอย่างหัวเสีย
$ K) i( S3 Z. E3 Y+ q4 W4 q
) L1 w: w) o: B1 }+ y; A3 }- @5 L# S* p( x1 @+ z+ B N
“แต่เขาเป็นคนดี”/ D) M+ r# w7 F! V3 @: @
9 y, M, M7 e, n8 _9 d- f; Y# l
, j: T% K+ [' j: Z. ~“มึงไปแหวกอกมันดูหรือไงถึงรู้น่ะ!”7 m/ v, x( l! k. K, @! P
1 Z& F4 C! U( C5 N
" g [$ {7 K1 {ผมไม่รู้จะอธิบายให้มันฟังยังไงว่ะ
, Z9 ~) }* a% Y4 g( D: Y
# |- w3 S- P- X* N
6 v9 b o3 ^6 g; h: K7 h; ]“ปอนด์ มึงฟังกูนะกูยอมรับว่ากูไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาสักอย่าง แล้วกูก็ไม่เคยไปแหวกอกบ้าบออะไรอย่างที่มึงพูด แต่เขาช่วยชีวิตกูไว้เขาคือผู้มีพระคุณ โอเค ถึงสุดท้ายเขาจะไม่ใช่คนดีหรือถึงแม้เขาจะเป็นคนบ้ากูก็ปล่อยเขาไว้แบบนั้นไม่ได้ มึงเข้าใจกูมั้ย”- o" K7 O" P0 w# x
8 t4 n* {/ m& [! r- |* O! L" f! ] G% D' L: Y) t5 {& S
“แต่มึงก็ไม่ควรเอาเข้ามาอยู่ในห้องมึงถ้าพ่อแม่และพี่ชายมึงรู้จะเกิดอะไรขึ้น”2 ?* `4 x h" P8 j2 u
. C7 v( S2 T9 S- ]0 ~
9 M0 }% s) q; ~" X, M( C
“กูขอล่ะปอนด์กูเชื่อว่าเขาเป็นคนดี ไม่ทำร้ายกูแน่นอน กูอยากให้มึงเชื่อใจกูนะกูดูคนไม่ผิดหรอก” ผมส่งสายตาอ้อนวอนขอร้อง" x* B; x9 V* D# y; _
1 t% R9 x5 I; U% a( t
" H1 m6 a8 D9 X9 B+ L“ที่รัก” ผมส่งสายตาขอบคุณพิณที่ลุกเดินมาลูบแขนไอ้ปอนด์ช่วยอีกแรง
H( |+ `+ u* c# i; ?( n* ^/ f* x/ d
! ?* v4 ], V' S0 p. O+ Q
“ที่รักเข้าใจปอนด์ใช่มั้ยมันคนละเรื่องกับความเชื่อใจ”! ~4 P+ L" B5 Y7 R0 ], X% a
. |* A$ m6 E+ Y4 g
2 b0 @! l0 ^' s0 g% N. v“พิณรู้ค่ะพิณรู้...ปอนด์เป็นห่วงเล็ก แต่ที่รักเล่าให้พิณฟังเองว่าเขาเป็นคนเข้าไปช่วยเล็กไว้ ถ้าไม่ใช่คนสำคัญไม่มีใครเอาชีวิตกระโจนไปเสี่ยงแบบนั้นหรอกนะคะ แล้วเขาจะทำร้ายคนสำคัญได้หรอ” พิณเอียงคอส่งยิ้มหวานให้ไอ้ปอนด์ที่ขมวดคิ้วคิดตาม" D; ~# L" r2 Y5 A+ X: y4 }% C
( j) b2 P8 B8 O, U1 C+ _. |9 ]4 A
: w! v: i: ~& ~0 f7 v( f& G+ r
แต่ผมนี่สิรู้สึกหน้าร้อนกับประโยคของพิณยังไงก็ไม่รู้
$ W$ U4 ^' j$ [" t9 O+ X( V. ^, O5 H/ B. Q- W) C& R; v
( V7 Z' @5 c) [“แต่เขาหน้าตาน่ากลัวมากมั้ยพิณกลัวนะ” เมื่อเห็นว่าไอ้ปอนด์มีทีท่าอ่อนลงพิณก็หันมาขยิบตาพูดน้ำเสียงขี้เล่นกับผมแทน ถือเป็นการตัดบทและมัดมือชกว่าไอ้ปอนด์โอเคแล้ว
/ I; M' t' y+ Z0 ^8 J+ l
0 w3 _* k; T! _2 j4 \* [: b8 g+ G1 l: u$ K
“ไม่หรอกรับรองเงาะถอดรูปเมื่อไหร่พิณจะอยากได้แฟนใหม่ทันทีเลยล่ะ”, W! P6 S) M& \( I6 P
) E$ b$ x8 u1 H; Y; f8 M4 q
1 H0 O% Q3 m7 x0 t0 o7 g“ไอ้เล็ก!” & O+ T6 x9 n' W5 _- m
! M0 j# G4 |& d! U8 Y
9 V% O( M+ z% {. `/ [; m: oไม่ได้พูดเกินจริง ภาพวันที่ผมเอาเสื้อผ้าไปให้เขายังติดตาหล่อมากจริงๆขอบอกผมยังคิดอยู่ว่าถ้าสาเหตุที่ทำให้เขามาเป็นคนเร่ร่อนเพราะว่าตกงานจะจับเอาไปแคสเป็นนายแบบท่าจะรุ่ง4 v2 s6 s2 b* a: e _, h9 }" k, o
( p) X; O# f4 }- N7 ~# t
1 u' G8 N" _) T) v" q2 z
คราวนี้แหละได้ไปเป็นดาวโดดเด่นบนฟากฟ้าแน่ ฮ่าๆ& n- u' V+ K8 c% q1 E
% n2 i1 y5 A. r% i
" K: ? n) r$ N$ {1 d( r“แล้วนี่มันอยู่ไหน” ไอ้ปอนด์ถามเสียงขุ่น' q$ g2 {' b% }# d9 Z/ o8 p
/ t$ j+ x6 i% J* {: z! _+ q* i" Q, y1 u
“อาบน้ำอยู่กูมาห้องมึงก็จะมาขอเสื้อผ้านี่แหละ” ผมพูดเสียงแผ่วเอานิ้วชี้สองข้างจิ้มๆกัน$ c7 X& S& I M" s' Y* U$ h
% w4 w0 E; p9 p- c( d; V( ^
0 |% O9 c, A$ p" |9 y. ~“งั้นเดี๋ยวพิณไปดูให้นะตัวใหญ่ๆใช่มั้ย”3 F6 L. }: w/ V' ?3 S
' N9 _ t$ j+ [. f% g: @
0 Y, g% u' b6 \ K9 Y' j% h" Z$ j“อืม” พิณว่าก่อนเดินหายเข้าไปในห้องนอนไอ้ปอนด์กอดอกมองผมนิ่งก่อนจะว๊ากโวยวายออกมาจนผมสะดุ้ง8 `0 _# h' U* `1 E9 ?; X/ D
% f; [: }! ?0 r) t8 [% A! d$ k
+ X4 y' w7 W) ^9 b+ |8 r' b; d5 ]“กูอยากจะผ่าสมองมึงออกมาดูจริงๆเล๊ย!!”2 [& n3 D4 c$ w5 q
! o, Q& ^6 T' M6 \* q0 S7 W/ `# _, v7 U! `3 o) p2 T0 p0 u
“เฮ้ย!!” 1 d# U$ W; ]0 x" d) R
3 R' E" @6 [# m) z; ?. _/ t1 ^" s
; P4 X, z3 u' n$ o, mอย่ากระโจนมากระชากหัวกูนะไอ้บ้าเอ๊ย!!
/ Z7 [1 @; F+ [, J |
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-4 21:12:20
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-4 21:32:49
โพสต์ 2020-4-4 21:49:17
โพสต์ 2020-4-5 02:23:34
ลุ้น ตาม เงาะถอดรูป6 J7 q- g9 ^" Z {& l! ?7 i4 N
ขอบคุณครับ
โพสต์ 2020-4-5 07:57:44
