ชีวิตของเอิร์ธ พาร์ท พิเศษ น้องชมรม [Original]
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย earthies เมื่อ 2018-1-22 03:21**** เรื่องนี้จะไม่เกี่ยวกับทามไลน์หลักครับเป็นเรื่องที่เสียวๆ และผ่านเข้ามาในชีวิต (One night stand)
คำเตือน "เนื้อเรื่องต่อไปนี้ มีเนื้อหาที่กระทบต่อจิตใจ บุคคลที่อ่อนไหวอาจจะทำให้ขุ่นมัว เนื้อหาอาจไม่สยิวพอที่จะทำให้พึงพอใจได้"
ช่วงนั้นเป็นช่วงปี 5 ครับ บูมเพิ่งไปทำงาน ในบ้านเลยเหลือผมกับพี่อ้นส่วนพี่อ้นก็เรียนโทไม่มีเวลาให้ผมกับต้องดูแลแฟนแก ผมก็จะเหงาๆ หน่อย แล้วพ่อแม่ผมก็โทรมาหาครับคือพวกท่านจัดงานการกุศลกัน โดยพ่อแม่ผมก็เป็นหนึ่งในกรรมการ เขาก็โทรมาถามว่าที่มหาลัยผมมีอะไรไปจัดโชว์ได้บ้าง นี้ก็นึกครับ อยู่มา 5 ปี เส้นสายก็เยอะตามเลยนึกได้ว่า หนึ่งในชมรมที่ผมเป็นกรรมการอยู่ มีชมรมหนึ่งเหมาะสม ที่จะขอแรงเลยไปติดต่ออาจารย์ชมรม เลยทราบว่าช่วงนั้นพวกเขามีการแข่งพอดี การฝึกซ้อมเลยไม่ต้องเพิ่มเติมสามารถใช้รูปแบบที่ไปแข่งมาโชว์ได้ เราเลยตกลงค่าน้ำมันรถ ค่าน้ำชา ให้อาจารย์และน้องๆครับ พอถึงช่วงวันงาน ผมเลยจำเป็นต้องกลับภูมิลำเนาเพื่อนไปซัพพอร์ตอาจารย์กับน้องๆ ชมรม ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีครับ พ่อแม่ผมประทับใจโชว์มากก่อนผมกลับพวกท่านเลยให้ผมเอาของขวัญไปให้อาจารย์ชมรมกับน้องๆ เป็นสินน้ำใจผมก็ต้องทำหน้าที่ลูกครับเป็นตัวแทนไปจัดการธุระให้ทางด้านอาจารย์ไม่มีปัญหาอะไรครับ แต่ทางด้านน้องๆคือตามตัวยากมากเพราะผมไม่มีข้อมูล จนนึกได้ว่า วันที่ทำการแสดงผมได้เบอร์น้องผู้ชายคนหนึ่งในกลุ่มเพราะจำเป็นต้องประสานงานกันในวันแสดง พอค้นหาเบอร์ที่เคยโทรในวันนั้นโชคดีว่ามีเบอร์เดียว เลยลองโทรไป น้องรับสายอย่างไว เราเลยนัดกันที่หอพักน้องครับฝากข้าวของที่พ่อแม่ผมฝาก ให้เขาไปแจกจ่ายให้เพื่อนๆ เขาที่เหลือ
หลังจากห่างหายกันไปไม่ถึงเดือนน้องเขาก็ทักข้อความใน Facebook มาผมก็ยังงงว่าน้องเขาไปเอามาจากไหน เลยได้คำตอบว่า เอามาจากประธารชมรมคนก่อน(เพื่อนผม) เราก็คุยกันครับ ผมรู้เลยละว่าน้องมันมาจีบผม ผู้ชายที่ไหนจะไปหาช่องการติดต่อจนสามารถติดต่อกันได้ (ถ้าถามว่าทำไมไม่โทรมาคือผมไม่รับสายเบอร์คนที่ไม่ได้เมมไว้ครับ) พอน้องได้คุยก็เริ่มใจกล้าครับ ขอมาหาที่บ้านนี่ก็ไม่ได้ว่าอะไร มายินดีตอนรับเสมอ ถ้าแค่อยากคุยกันแบบพี่น้องหรือศึกษาดูใจพอน้องมาหามันก็ซื้อช็อกโกแลตมาฝาก(สืบมากระทั้งของโปรดผม ไม่ธรรมดา)
“นี้ซื้อเพราะรู้ว่าชอบหรือเพราะความหมายของมัน”
“แล้วแต่พี่คิดครับ”
ผมเลยเอาขนมในมือตีหัวมันไปที ก็ยิ้มขำให้ผมก็นึกเอ็นดูบ้าง ที่มันกล้า อยู่แค่ปี 2 แท้ๆ มันก็ขยันครับมาทำคะแนนเรื่อยๆหอบงานหอบแล็ปท็อป มาขอใช้ Wifi ที่บ้านผม แถมบอกว่าแอร์ก็มีสบายแบบนี้จะมาบ่อยๆ ผมก็โอเค เพราะจะได้มีเพื่อนคุยแก้เหงาอยู่แล้ว แต่ในใจผมว่าคิดว่าเขารุกผมไวไปนิด(ผมกลัว5555)
“พี่เอิร์ธซี ของนอนบ้านพี่ ได้ปะ”
“จะมาปล้ำพี่เหรอ”
“ให้ปะ”
“หึ ไว้ให้ดูใจกันนานๆ กว่านี้ก่อนแต่ถ้ามานอนเล่นคุยกันเฉยๆ ยินดี แต่ถ้ามีเรื่องแบบนั้นพี่ทิ้งเราเลยนะบอกไว้ก่อน”
“ทำไมโหด”
“พี่เรื่องมากไง”
“คืนนี้เลยนะ”
“อืม แต่อย่ามาถี่มากนะ พี่อยู่กับเพื่อน”
“อายเพื่อนเหรอ”
“อืม”
แล้วน้องซีก็มานอน มาก็เล่นอยู่พักนึ่ง สุดท้ายในคืนหนึ่งน้องมันก็ตบะแตกผมนั่งเล่นเกมอยู่ครับ น้องซีก็นั่งดูผมเล่นเกม แต่อยู่ๆ มันก็ถามมา
“พี่ผมขอนอนหนุนตักได้ปะ”(เล่นโน้ตบุ๊คบนโต๊ะญี่ปุ่นมันเลยนอนตักได้)
“พี่เล่นเกมอยู่อะ”
ปฏิเสธอ้อมๆ แต่มันไม่ฟังผมครับแทรกหัวเข้ามานอนเลยผมบ้าจี้ครับ ก็ขำ ที่มีคนมานอนตัก(แต่ไม่ได้เป็นกับทุกคน บางคนนอนได้เฉย)ผมก็พยายามพูดดีๆ
“นะๆ ออกไปก่อนนะ พี่เล่นเกมไม่ถนัด”
“ตักพี่นิ่มดีออก”
“ไม่เอาอะจั๊กจี้”
พอมันรู้ว่าผมบ้าจี้มันก็เอาหนวดมันไซ้ขาอ่อนผมเลยครับ
“เห้ยอย่า…”
แล้วผมก็ดิ้นพราดๆ กลายเป็นว่าผมหมดแรงสู้มัน มันก็เหมือนได้ใจครับ ไซ้ขาผมใหญ่แล้วขามันใกล้ลำเอ็นไง ผมก็เป็นพวกลุกง่ายด้วย พอเหมือนมันรู้ว่าโคยผมตื่น มันก็คึกใส่ผม
“ไม่เอา อย่าๆ ไม่งั้นโกรธ” พูดไปเหมือนเทน้ำใส่ทราย ซึมหายไปไม่เหลือ
มันเม้มปากมางับกลางลำครับ ถึงจะนอกกางเกงแต่ผมไม่ได้ใส่กางเกงใน มันมีเพียงแค่บ๊อกเซอร์ตัวบาง มันก็ไม่ต่างอะไรกับสัมผัสตรงๆนี้ก็ร้องเลยละ น้องซีก็ได้ใจ เห็นผมเต้นไปตามเกมมัน จะตบตีผมก็ไม่ใช่คนแบบนั้น
“พอเถอะ พี่ยังไม่พร้อมนะ” เสียงผมนี้สั่นไปหมดแล้วแต่อีกฝ่ายก็ยังรุกไม่เลิก
“ซีอย่า... อะ อ้า...”สุดท้ายผมโดนน๊อกครับ มันคอบปากลงบนหัวบานๆผมสำเร็จ ผมดับสนิทนอนแผ่หลายันตัวดูภาพน้องซี ใช้ปากดูดบ๊วบรีดแท่งลำของผม
“...”
หมดคำพูดครับ มีแต่เสียงผมครางกับกระตุกโดนอมไปขนาดนั้นแล้วผมเลยเลิกล้ม นอนราบไปกับพื้นห้องอย่างจำยอม (ที่เขาโดนข่มขืนคงประมาณนี้ละมั้งผมคิดในใจตอนนั้นจริงๆ นะ)ความเงี่ยนผมมันมาจุกแล้วครับ ผมยอมมันไปแล้วเลยนอนให้มันทำไปเลย มันทั้งจับผมแก้ผ้าถอดบ๊อกเซอร์ผมก็นอนอย่างเดียว เหมือนตุ๊กตายางตัวหนึ่ง มันก็ไซ้ผมตั้งแต่กกหู พยายามจูบปากแต่ผมหันหนี มันก็มาไซ้คอผมต่อ ผมก็มีรีแอคชันครางกระตุกตอบรับมัน มันก็ได้ใจใหญ่จนทั่วทั้งตัวน้ำเงี่ยนผมก็ไหลย้อยเต็มหัวดอกเห็ดสีชมพูเข้มกระดกงึกๆ ตามความเสียว
“ผมนั่งให้พี่นะ”
“...”
มันไปหยิบเจลที่ผมซ่อนไว้ออกมา(รู้ดีมาก)
“อย่าไม่เอา ไม่มีถุง” ผมพยายามหาข้ออ้างให้มันหยุดผมไม่หนีเพราะนอนหมดแรงแถมเงี่ยนอีก แล้วไม่รู้จะหนีไปไหนบ้านตัวเองแท้ๆ
“ผมเรียนหมอนะพี่ เรื่องพวกนี้ผมป้องกันอยู่แล้วแถมพี่ก็ปลอดภัย ผมเชื่อ” (มึงเชื่อง่ายไปแล้วไอ้น้อง เซฟห่าอะไรจะมานั่งสด!)
ผมนี้แบบอยากเอามือกุมหัว (คือเข้าใจอยู่ว่าคนมันหน้ามืดมันเป็นยังไงเพราะผมก็เป็น555) แถมแม่งบีบเจลออกมาซะเยอะ (มันไม่ได้ขวดละ 1 บาทนะครับ)น้องซีจัดแจงป้ายที่ปากรูและยอดดอกเห็ดบานๆ รูดจนทั่วแท่งลำ(คือใช้เจลได้คุ้มกับที่บีบมา)ผมตอนนั้นหันหน้าหนีแล้วเอามือบังอีกชั้น ไม่ได้อายมันครับแต่คือไม่อยากเห็นหน้ามัน(สมองรู้สึกอีกอย่าง แต่ร่างกายกับไปอีกอย่าง)โคยที่กระดกงึกๆ รอมันกดทับใส่รูอย่างรอคอย น้องซีกดแรงลงนั่งจนส่วนหัวหุบเข้าไปผมที่เสียวหัวโคยต้องแอ่นตัวเสือกมันเข้าลึก เพื่อจะได้ไม่ถูกหูรูดรัดเกินไปแต่กับทำให้มันพอใจ ครางอย่างมีความสุข มันกดค้างแช่ไม่นานก็เริ่มขย่มลำเอ็นมันทั้งตอดและขมิบอย่างจงใจ ผมที่ไม่สามารถอดทนต่อความกำนัดได้เลยกระเด้าบันเอวรับแรงกดมันทันที เสียงเนื้ออ่อนๆ กระแทกดังปับๆๆ ผมไม่สนใจแล้วว่ามันจะรู้สึกอย่างไงซอยถี่รัวแบบขอให้มันจบๆ ไป น้องซีร้องครางขย่มไม่กลัวแรงกระแทกชักโคยตัวเองอย่างมันมือผมที่ซอยจนถึงลิมิตพร้อมระเบิดปล่อยน้ำพุ่งใส่มันแบบไม่กั๊กน้องซียังคงขย่มโคยผมต่อ ผมเสียวหัวโคยมากบิดดิ้นไปมา มันกดไหล่ผมไว้ผมต้องครางระบายความเสียวออกมาแทน มันพยายามโยกโคยผมเน้นๆ ช้าๆ ผมรู้เหมือนใจจะขาดโคยกระตุกเสียวอยู่ภายในตัวมัน ผมหอบหายใจไม่ทัน มันโน้มตัวมาจะประกบปากผมหันหน้าหนี มันจับหน้าผมกลับมาจนทำสำเร็จผมเม้มปากปิดกันไม่ยอมให้ลิ้นของมันแทรกเข้ามาได้แต่ตูดที่มันโยกขยับกดเน้นความเสียวซ่าน จนผมต้องอ้าปากร้องระบายออกมาพร้อมกับลิ้นที่มันตวัด ผมอยากกัดลิ้นมันให้ขาดๆ ไปแต่ผมไม่ทำ ผมยอมให้มันทำในสิ่งที่มันต้องการ มันโยกจนผมกลับมาแข็งอีกรอบรูที่ยังตอด กับความเสียวที่ตกค้าง มันเห็นผมนอนนิ่งไม่ขัดขืนก่อนจะชักโคยตัวมันเองจนแตกใส่ลำตัวผม ผมมองหน้ามัน มันยิ้มให้ เข้ามาจูบอีกครั้งผมจูบตอบมันค่อยๆ ยกก้นออก จนผมรู้สึกโล่งสบายมันทำความสะอาดผมด้วยทิชชูที่อยู่ในห้อง ก่อนจะแต่งตัวให้ผมเหมือนเดิมพอผมเริ่มมีแรงกลับมา ผมก็ลุกเข้าไปอาบน้ำ ขับรถมอไซค์ออกไป กินข้าว มันโทรมาผมไม่รับสาย ผมกลับไปบ้านเห็นมันนั่งรออยู่ ผมเดินไปเปิดคอม ใส่หูฟัง มันมาดึงออก
“พี่เอิร์ธ คุยกับผมสิ”“...”“อย่าทำแบบนี้ นะครับ”“...”“ผมเสียใจนะ ดีกันๆ”“...”“นะพี่นะ...”“...”“ขอร้องละครับ ผมกลัว”“...”“...”
ความเงียบก่อเกิด แอร์เย็นๆในห้องยิ่งทำให้ในห้องหนาวเน็บ มันร้องไห้... ตอนนี้ผมเหมือนอยู่ในห้องคนเดียวครับผมตัดมันออกไปจากสายตา จากสมอง จากความรู้สึกแล้ว ผมเข้านอน มันนอนกอดผมจนเช้า
“พี่ครับ...”“...”
ผมลุกตื่นไปอาบน้ำก่อนจะไปเรียนตามปกติตอนเย็นกลับมาก็เจอมันอยู่ที่เดิม ไม่ไปไหนไม่ไปเรียน รอผมอยู่ที่บ้านผมยิ่งรู้สึกโกรธน้องซี (จะประชดหรอ)ผมยอมเปิดปาก
“พี่เคยพูดบอกน้องซีไปก่อนหน้านี้แล้วไม่ใช่เหรอครับว่า‘ถ้ามีเรื่องแบบนั้นพี่จะทิ้งเราทันที’ ” ผมพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆกับน้องตรงหน้าสายตามองตรง แต่ไร้ซึ่งสิ่งกรีดขวาง
“ขอโทษครับ ผมขอร้องละ”
น้องซีเข้ามากอดผม น้ำตาของเขาไหลตก ซับใส่อกในชุดนักศึกษาผมก้มมองน้องซี ก่อนจะจับตัวเขาออก ให้ห่างมาในระยะสายตา มองหน้าเขา ยิ้มให้จับมือยกมาแนบอก ที่ตรงหัวใจ
“ตอนนี้ในนี้ไม่มีน้องซีอยู่นะครับ” (ผมไม่รู้ตัวเหมือนกันว่าทำไมผมถึงพูดแบบนั้นในเวลานั้น)
น้องซีเหมือนช๊อกไปชั่วขณะก่อนจะร้องไห้เป็นสายน้ำอีกรอบ ผมหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมา ส่งให้น้อง
“เช็ดสะ แล้วนั่งพักกินน้ำเยอะๆ หายเหนื่อยแล้วเรากลับห้องเราได้แล้วละ พี่จะได้พักผ่อน”
ผมเดินเข้าห้องนอนปิดประตู เนินนานเท่าไหร่ไม่ทราบพี่อ้นเข้ามา
“เอิร์ธ น้องเขาเป็นอะไร”
“โดนผมหักอกครับ”
“อ่าว เห็นตอนแรกก็เหมือนจะไปด้วยกันได้”
“ผมก็ตอบตัวเองไม่ได้ ว่าเป็นเพราะอะไร”
“แล้วน้องเขาจะไม่เสียใจแย่ หรอไม่คุยกันดีๆ”
“ผมไม่เคยด่าเขาหรือขึ้นเสียงใส่เลยครับ”
“แล้วกัน พี่ควรตีนายไหมนิ”
“ผมก็เสียใจอยู่เหมือนกันนะ”
“เสียใจ?”
“ครับ เสียใจว่าผมได้ทำร้ายน้องเขาไปแล้ว”
“พี่เอิร์ธครับ” น้องซีเดินเข้าหาพวกผมสองคนในห้อง
“ครับน้องซี” ผมรับคำ
“คือ...ว่า”
“ครับ ว่า...” เกิดความเงียบอีกครั้ง
“พี่ควรออกไปก่อนไหม” พี่อ้นถามพวกผม
“ไม่มีอะไรเป็นความลับครับ พี่อ้นอยู่ได้”
“ซีขอโทษพี่จริงๆ ครับ ซีจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว”
“ครับผม ซีไม่ต้องห่วงครับ ซีจะไม่ได้ทำแบบนั้นอีกแล้ว”
“เห้ย!!”
พี่อ้นร้องปรามผมเสียงดัง น้องซียืนแข็งค้างก่อนจะนั่งลงไปร้องไห้พี่อ้นที่มองผมกับน้องซีสลับไปมา ก่อนจะไปฉุดน้องซีให้ยืนแล้วจูงลากไปยังห้องพี่แกผมกลับมานอนหลับตาทำสมาธิ ไม่รับรู้สิ่งใดๆ ไม่นานน้ำตาผมก็ไหลออกมา ไหลลงข้างๆใบหน้าทั้งสองสาย ผมได้ยินเสียงพี่อ้นเรียก แต่ผมกลับไม่อยากตอบรับแก
“เอิร์ธ พี่ไปส่งน้องซีที่หอในก่อนนะ”พี่อ้นมองผมอยู่นานก่อนจะหันไปพูดกับซี
“ปะซี พรุ่งนี้ค่อยมาเอารถ”
สามวันผ่านไป ผมได้รับข้อความจากน้องซี
“ขอบคุณครับ”
ขอบคุณ มาก ๆๆๆ คับ ผม {:5_130:} {:5_119:}ใจรายฮะ{:5_119:} pipi1 ตอบกลับเมื่อ 2018-1-19 21:39
ใจรายฮะ
ง่าาาาา:'( ว้า ไม่แฮปปี้เอนดิ้งเลยอะครับ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย earthies เมื่อ 2018-1-19 21:58
ton_gori ตอบกลับเมื่อ 2018-1-19 21:42
ว้า ไม่แฮปปี้เอนดิ้งเลยอะครับ
มันมีความหมายของมันครับ ถ้าเกิดผมกับน้องซี คบกัน เรื่อง "ชีวิตของเอิร์ธ พาร์ท 5 รุ่นพี่อีกคน... ปี 5 มหาลัย" ก็อาจจะไม่เกิดหรือ ไม่ได้เป็นแบบที่ผมพิมพ์ไป ผมกับพี่อ้นก็จะไม่ใช่แบบที่ควรเป็น ขอบคุณครับ ไม่คิดว่าเอิร์ธจะจริงจังขนาดนั้น ความเงี่ยนบังตาซีแท้ๆ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ใจร้ายจัง ขอบคุณครับ ขอบคุณมากเลยครับ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย earthies เมื่อ 2018-1-20 00:42
yO_s ตอบกลับเมื่อ 2018-1-19 22:32
ไม่คิดว่าเอิร์ธจะจริงจังขนาดนั้น ความเงี่ยนบังตาซีแท้ๆ
เพราะว่าถูกเพื่อนรักทิ้ง เพราะเหงา เพราะสับสนความรู้สึกตัวเอง พอมีคนเข้ามา เลยเรื่องมากสร้างกำแพง สร้างด่าน สร้างมาตรฐาน พอน้องเขาทำไม่ได้ น้องขาดความอดทน ก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่ ssangsak ตอบกลับเมื่อ 2018-1-20 00:06
ใจร้ายจัง
น้องเขาแค่เดินหมากผิดครับ เลยโดนหลุมระเบิด คนไม่รักจะทำยังไงก็ไม่รัก คนใจร้าย ๆ น้องซีครับ
พี่อาสาติววิชาให้ครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ