ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ ตอนที่ 127- 128

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
เดี๋ยวเกิดใครมาห้องน้ำแล้วเกิดเห็นตอนกูกับไอ้ต้าออกจากห้องส้วมพอดีจะแย่ผมหอมแก้มไอ้ต้าอีกครั้งเพื่อเป็นการขอบคุณก่อนจะผละจากอ้อมกอดมันเพื่อจะเปิดประตูแต่ไอ้ต้ากลับกอดผมแน่นรวบร่างเบียดอัดเข้าในอ้อมกอดมันแล้วกระซิบที่ข้างหูผม
"เดี๋ยวสิ ก่อนต้นจะไปกินหอย ต้นมาให้พี่ซ้อมกินถั่วก่อนสิ"
ตอนที่ 127
เย้ย นี่มันในมหาลัยนะเว้ย จะมาทำหื่นอะไรในนี้
"ไม่ได้เว้ย เดี๋ยวมีคนมาเห็น" ผมร้องปฏิเสธไอ้ต้าที่เบียดเอาควยมาแนบหน้าขา เหี้ยเอ้ยแข็งตั้งแต่เมื่อไหร่วะเนี่ย
"น่า ไม่มีใครเห็นหรอก อีกตั้งนานกว่าจะเลิกเรียนไม่ใช่เหรอ" ไอ้ต้าพูดหื่นๆ ผมถอยหลังจนติดกำแพงไอ้ต้า
ก็ยังประชิดแนบแน่น"ไม่เอาอ่ะ" ผมปฏิเสธ ทั้งที่ใจก็อยากแต่ทำไงได้ละวะ ที่นี่มันที่มหาลัย แถมเป็นอาคารเรียนรวมด้วยถ้าเป็นที่เงียบๆแบบที่โรงยิมก็ว่าไปอย่าง แฮะๆๆ
ไอ้ต้าไม่ฟังเสียง ประทับรอยจูบแผ่วเบาที่ริมฝีปากผมลมหายใจกรุ่นอายความหงี่ลอยปะทะเข้าจมูกผมเต็มๆร่ายกายผมมีปฏิกริยาตอบสนองโดยอัตโนมัติด้วยการอ้าปากกว้างปล่อยให้ไอ้ต้าชำแรกลิ้นอ่อนนุ่มเข้าคว้านไปจนทั่วกระพุ้งแก้ม
"เดี๋ยวๆ พอก่อน" ผมร้องห้ามด้วยเสียงแหบพร่าความต้องการมันเกินขีดจำกัดไปนานแล้ว แต่ตรงนี้มันไม่เหมาะเลยจริงๆกูนึกภาพไม่ออกเลยว่าถ้ากูทำอะไรกันที่นี่แล้วเกิดมีคนมาเห็นเข้ากูคงไม่ต้องเรียนแล้วเพราะต้องเอาปี๊ปคุมหัวเวลาไปไหนมาไหน
"พี่ต้า พอก่อนนะครับ" ผมพูดคำที่ตรงข้ามกับความรู้สึกออกไปไอ้ต้ามองหน้าผมอย่างแปลกใจ มีไม่กี่ครั้งหรอกที่ไอ้ต้นเป็นฝ่ายห้ามเพราะส่วนใหญ่ไอ้ต้นจะตามน้ำ หรือไม่ก็เป็นฝ่ายขึ้นคร่อมเองเลย แหะๆผมจับมือไอ้ต้าไว้
"นะครับ ไว้รอกลับไปบ้านนะ" ผมร้องขอ ไอ้ต้านิ่งคิดก่อนพยักหน้าให้ เฮ้อ ค่อยยังชั่ว
"เดี๋ยว" ไอ้ต้าจับมือผมไว้ตอนที่ผมกำลังจะเปิดประตู
"วันนี้ขอพี่อยู่เรียนกับต้นทั้งวันเลยนะ" ไอ้ต้าพูดยิ้มๆ ผมไม่ตอบด้วยคำพูด แต่ใช้วิธีการหอมแก้มไอ้ต้าเบาๆเป็นสัญญาณว่าตามใจมันไอ้ต้าหัวเราะอย่างอารมณ์ดีก่อนจะปล่อยมือผมให้เปิดประตูห้องน้ำออกมาผมแอบแง้มประตูออกมาดู เฮ้อ ไม่มีใคร รอดไปอีกครั้งกูผมกับไอ้ต้าออกจากห้องน้ำแล้วไปนั่งที่โรงอาหารเพื่อรอเรียนตอนบ่ายสักพักเพื่อนๆผมก็ทะยอยเดินออกมาจากตึกเรียนรวม
"เฮ้ย ไอ้ต้น ไปไหนมาวะ" ไอ้ฟ้าเรียกผมในมือถือของพะรุงพะรัง
"อ่ะของมึง ไปไหนมาไหนไม่เคยบอกนี่ถ้าพี่ต้าไม่อยู่กูจะขอถีบมึงซักที" ไอ้ฟ้าพูดไอ้ต้าหัวเราะกิ๊ก
"พี่อยู่ฟ้าก็ถีบไอ้ต้นได้ พี่ฝากทีนึงแล้วกัน" เย้ย ผมกระโดดออกจากเก้าอี้รอดส้นตีนไอ้ฟ้าที่เงื้อตามคำสั่งไอ้ต้าหวุดหวิด
"เหี้ยเส่ อย่างมึงจะถีบกูช้าไปสิบปี" ผมพูดไปกระโดดเต้นฟุตเวิร์คไป
"แต่ถ้ากูถีบเนี่ย คงไม่ช้าไปนะ" ผมหันหลังไปดู แต่ไม่ทันแล้ว
"พลั่ก" ไอ้ต้นเซถลาไปข้างหน้าดีนะที่ไอ้ต้ามันอยู่ตรงนั้นผมเลยเซแซดๆไปล้มทับมัน
"เฮ้ย พี่ทักอ่ะ" ผมแกล้งบ่นเอามือลูบก้นอยู่บนตักพี่ต้าที่นั่งหัวเราะไม่หยุด
"สมน้ำหน้า" ไอ้ฟ้าส่งเสียงชื่อชมอีกแรง
"เฮ้ยต้น ลงไปก่อน" พี่ต้าหยุดหัวเราะแล้วกระซิบสั่งผมเบาๆผมที่ลืมตัวรีบเลื่อนตัวลงจากตักไอ้ต้า สายตาคนในโรงอาหารเริ่มเหล่มาทางพวกผมแล้วไอ้ทักเหมือนจะรู้รีบพูด
"แหมไอ้ต้น พอพี่ชายมานี่มึงกวนตีนใหญ่เลยนะนึกว่าพี่ชายมึงจะช่วยมึงรึไง" ไอ้ทักพูดจงใจให้เสียงดังผิดปรกติให้คนที่ได้ยินรู้ว่าผมกับไอ้ต้าเป็นพี่น้องกัน ไม่ได้เป็นอย่างอื่นผมทำปากขมุบขมิบบอกพี่ทัก
ไปว่า
"ขอบคุณคับ"
ไอ้ต้าอยู่กินข้าวกับผมและเรียนช่วงบ่ายด้วยตามที่มันบอกผมไม่แปลกใจเลยว่าไอ้ต้ามันเข้ากับเพื่อนๆผมได้เป็นอย่างดีอาจเป็นเพราะว่ามันเคยเจอเพื่อนผมมาแล้วตอนวันเกิดผม แล้วอีกอย่างพวกสาวๆเองก็พร้อมที่จะทำความรู้จักไอ้ต้าแบบหมดเปลือกอยู่แล้ว
"ไอ้ต้น พี่ชายแกเค้ามีแฟนยังอ่ะ" เพื่อนผู้หญิงคนนึงของผมกระซิบถาม ผมอ้าปากค้างแล้วก็หุบ แล้วก็อ้า
แล้วก็หุบ เหี้ยเอ้ย ตอบว่าไงดีวะ เอางี้แล้วกัน
"มีแล้ว คบมานานแล้วด้วย"ผมพูดเสียงแปร่งๆจนตัวเองยังแปลกใจ เย้ย อะไรวะไอ้ต้นทำไมมึงถึงจ้องหน้าไอ้ต้าเหมือนมันไปทำอะไรผิดอย่างนั้น
"เสน่ห์แรงจังนะ สาวๆตรึมเลย" ผมพูดกับไอ้ต้าเสียงตึงๆทันทีที่เราอยู่กันสองคนไอ้ต้าเกาหัวแกรกๆ แบบงงๆ ผมเองก็งงตัวเองเหมือนกันว่าผมพูดอะไรแบบนั้นไปได้ยังไง
"เป็นไรอ่ะต้น" ไอ้ต้าถามผมผมสำรวจความรู้สึกตัวเองอีกครั้งก่อนจะตอบ
"กูว่า กูหึงมึงว่ะพี่ต้า" ผมพูดงงๆกับตัวเองไอ้ต้าหัวเราะกิ๊กแบบไม่เชื่อ
"เฮ้ย ถามจริง ต้นอ่ะนะหึงพี่จริงๆเหรอ" อ้าวไอ้ต้า ถามกูงี้ได้ไงวะ ถึงกูจะไม่มั่นใจแต่อาการกูมันออกแบบนั้นไปโดยที่กูไม่รู้ตัว ถ้าไม่เรียกหึงแล้วจะเรียกอะไร
"หึงหรือหวง" ไอ้ต้าถามผมน้ำเสียงปนความทะเล้นผมเหล่ตามอง
"ไม่รู้ ไม่เคยเป็นมาก่อน" ผมตอบไปตามตรง เพราะความรู้สึกหึงคั้งนี้น่าจะเป็นครั้งแรกในชีวิตผมหึงอะไร
ไร้สาระว่ะต้นแค่คนเขามาถามว่าพี่ชายมึงมีแฟนแล้วแค่นี้มึงก็ออกอาการแล้ว
"พี่ต้า ขออะไรอย่างดิ" ผมหันไปขออะไรบางอย่างจากไอ้ต้าเผื่อจะเป็นตัวช่วยให้ผมหายงอนได้ไอ้ต้ามองอย่างตั้งใจ
"ถ้าเมื่อไหร่ต้นทำท่า.. อ่า... หึงพี่ พี่ต้าเขกหัวต้นที" ผมพูดสิ่งเดียวที่นึกได้ ถ้าไอ้ต้ามันเขกกะโหลกกูตอนที่
สติแตก คงช่วยเรียกให้กูกลับคืนมาได้
"เฮ้ย เอาจริงอ่ะ" ไอ้ต้าถาม ผมพยักหน้าเอาวะ กูไม่อยากให้ความหึงของกูมันสร้างเรื่องราวอะไรให้มันเป็นเรื่องใหญ่โตขึ้นมาโดยไม่ตั้งใจนี่หว่ายอมเจ็บตัวหน่อยเดี๋ยวก็ดีเอง
"โป๊ก" อ๊าก
"หายยัง?"ไอ้ต้าถามผมทันทีที่เขกหัวผมโดยผมไม่ทันตั้งตัวเหี้ยเส่ กูไม่ได้บอกให้มึงเขกตอนนี้นี่หว่า
"หายแย้ว" ผมพูดไปลูบหัวตัวเองไปท่าทางจะได้ผลวุ้ย อย่างน้อยเรื่องที่ทำให้กูนอยเมื่อกี้มันมลายหายแว๊บไปกับมะเหงกที่เขกกลางกบาล
ไอ้ต้าทำตัวกลมกลืนเป็นนักเรียนปีหนึ่งกับพวกเพื่อนๆผมพอเพื่อนๆเผลอมันก็ชี้สาวๆในห้องให้ผมดู ว่าคนโน้นโอไหม คนนี้ไหวป่าวซึ่งก็จบด้วยหัวผมที่โดนเขกเกือบสิบที เจ็บว่ะ แต่ที่รู้ๆ พออารมณ์หึงกูปะทุตอนที่ไอ้ต้าบอกว่าสาวคนไหนสวยคนไหนน่ารักมันลดฮวบฮาบไปได้ เอาเว้ย กูมันไอ้หนุ่มเลือดร้อนขืนปล่อยให้ความหึงเข้าครอบงำมีหวังได้ตีไอ้ต้าหัวแตก
พอจบคลาสบ่าย ผมมีเวลาอีกประมาณสองชั่วโมงก่อนจะเริ่มซ้อมบาสพวกผมกับไอ้ฟ้ากับแฟนมันเลยไปนั่งเล่นแถวๆหน้าหอสมุด ไอ้ฟ้ากับแฟนอ่ะไม่ต้องห่วงหรอกว่ามันจะสนใจผมกับไอ้ต้าหรือเปล่านั่งสุมหัวคิกคักกันสองคนไม่ได้สนใจคนอื่นเลย
"คนนี้เป็นไงต้น" ไอ้ต้าพูดพลางชี้ให้ดูสาวผมยาวหุ่นเอ็กส์แตกคนึงที่เดินผ่านไปแม่มึงเอ้ยนมหรือวะนั่น กูนึกว่ามึงเป็นลิงหิ้วมะพร้าวซะอีก
"เย้ย" ผมร้องเบาๆเมื่อเห็นหน้าหล่อนเต็มๆเหี้ยเอ้ยกูนึกเล่นๆว่ามึงเหมือนลิงก็ไม่ต้องทำหน้าเหมือนก็ได้
"โห แม่ง เสียดายว่ะ หุ่นสุดยอด" ไอ้ต้าเปรยออกมา ผมหันหน้าจะไปเสนอความเห็นแต่แล้วก็
"โป๊ก" แสรดฟังกูก่อนเส่ว่ากูจะพูดอะไร ไม่ใช่เอะอะอะไรก็เขกเอา เขกเอา ผมถูหัวป้อยๆไม่ได้สังเกตว่ามีขาคู่นึงมาหยุดตรงหน้าสายตาผมยังจ้องหน้าไอ้ต้าที่มองอะไรบางอย่างอึ้งๆอยู่ ผมเลยหันไปตามสายตามัน
"ต้นใช่ไหม เราฝนไง จำได้ป่ะ" ผมมองเจ้าของเสียงงงๆใครวะ หน้าอย่างงาม หุ่นอย่างนางแบบ ว่าแต่มาบอกกูทำไมว่าชื่อฝนกูไม่เห็นจะอยากรู้เลย ผมทำหน้างงๆให้แบบโง่ๆ ใครกันวะฝน จำได้ไหมแสดงว่ารู้จักกันแล้วนี่หว่า แต่ว่ารู้จักที่ไหนวะ
"ดั้กกี้ไง" ฝนพูดยี่ห้อน้ำยาล้างห้องน้ำเอ้ย นมเปรี้ยวยี่ห้อหนึ่งขึ้น มาเลยบางโง่มาจนถึงบางอ้อ อ่อฝนนี่มันเคยตกรอบไอ้นมเปรี้ยวยี่ห้อนั้นเหมือนกูนี่หว่า แต่ว่ามันเรียนที่นี่เหรอวะทำไมไม่ยักรู้ แต่ถ้าพูดจริงๆนี่กูแทบจะลืมหน้ามันไปแล้วนะเนี่ยโตขึ้นแล้วนมใหญ่ชิบหายเลย
"หน้าอกกี่นิ้ววะ" เฮ้ยใครเขาจะไปถามแบบนั้น อันนั้นกูคิดในใจ แต่ที่ถามจริงๆอ่ะคือ
"อ้าว เออ จำได้แล้ว ฝนเรียนที่นี่เหรอ คณะอะไรอ่ะ" ผมถาม ฝนยิ้มที่ผมจำมันได้
"นิเทศน์ นี่เราเกือบจำต้นไม่ได้เลยนะเนี่ยโตขึ้นเยอะเลย" หุหุถ้ามึงรู้ว่านอกจากตัวกูโตแล้ว ควยกูยังเปลี่ยนจากเจ็ดปลายๆเป็นแปดต้นๆด้วยนะเว้ย
"เออ ฝนก็....(ในใจอยากพูดว่าใหญ่) ฝนก็เป็นสาวแล้ว ต้นเกือบจำไม่ได้เหมือนกัน" ผมพูดไปตามความจริง จริงๆแล้วกูจำไม่ได้เลยมากกว่าเพราะตอนประกวดก็คุยกันไม่กี่คำ แบบว่าตอนนั้นกูกินเมาเท่นดิวอยู่ไง
จำได้ป่ะวะ
"เห็นต้นหลายทีแล้ว แต่ไม่กล้าทัก ไม่แน่ใจว่าใช่ต้นหรือเปล่า" ฝนพูดพลางนั่งลงข้างๆผม ผมแอบเหล่ไอ้ต้านิดนึง เย้ย อย่ามองอย่างงั้นเส่ผมเขยิบห่างจากตัวฝนเล็กน้อย ทำเป็นหันหน้าคุยกับฝน แต่แอบเอาหลังพิงไหล่ไอ้ต้า
"ต้นเรียนคณะอะไรน่ะ เคยเห็นซ้อมบาสด้วยเป็นนักบาสเหรอ" ฝนถามผมเสียงสดใสจะว่าไปฝนมันก็น่ารักแพ้ใครซะที่ไหนล่ะ ความสวยดาวชิดซ้าย ความใสไอ้อาร์ตชิดขวา
"อือ ได้ทุนบาสน่ะ" ผมตอบไปตามตรงฝนยิ้มให้ผมจนผมใจสั่นต้องหลบตาหันไปทางไอ้ฟ้า อ้าว จ้องฝน
ซะงั้น เดี๋ยวเจ้นกแฟนมึงก็ส่งมึงไปนอนวัดหรอก
"ดีใจจังเลยได้เจอต้นอีก ไว้วันหลังคุยกันนะวันนี้ฝนต้องรีบกลับ" ฝนพูดพลางลุกจากโต๊ะแม่งก้มตัวซะลูกมะพร้าวแกว่งมองลอดเห็นสะดือเลยเว้ย เสื้อในแม่งผ้าหมดรึไงกระดุมนักศึกษามันรั้งเต้าจนเสื้อแทบฉีก
"เอื้อก" ผมกลืนน้ำลายลงคอแบบไม่ตั้งใจฝนยิ้มทิ้งทวนให้ผมอีกครั้งก่อนจะหิ้วมะพร้าวสองลูกจากไปบั้นท้ายกลมกลึงในกระโปรงนักศึกษาเข้ารูปทำเอาผมมองตาค้างแบบไม่รู้ตัว
"โป๊ก" โอ้ย ผมหันไปดูไอ้ต้ากูไม่ได้หึงมึงซักหน่อยแล้วมาเขกหัวกูทำมาย
"โป๊กๆ" ไอ้ต้าแจกมะเหงกอีกชุดใหญ่หน้าตามันบูดเป็นตูดหมา
"หยู๊ด" ผมร้องห้ามเสียงดังเพราะเจ็บหัวไปหมดแล้วไอ้ต้าชะงักค้างส่งตาเขียวให้ผมเหลือมมองไอ้ฟ้าที่ตอนนี้กลับไปหาอะไรในหม้อเจ้นกเหมือนเดิมแล้ว
"อะไรอ่ะ" ผมกระซิบพลางคลำหัวป้อยๆน้ำตาแทบร่วง ไอ้ต้าแยกเขี้ยว
"ใคร" คำถามลอดมาตามไรฟันที่กัดกรอดอะไรวะเนี่ย หึงกูเร้อ ไหนบอกว่าจะไม่หึงไง
"เพื่อนตอนประกวดง่ะ" ผมตอบไอ้ต้ายังจ้องอยู่
"ไม่มีอาราย" ผมย้ำเบาๆแต่หนักแน่นไอ้ต้าผ่อนสีหน้าลงนิดหน่อย แต่ตายังกระตุกน่ากลัว
"ให้มันแน่เหอะว่าไม่มีอะไร" อ้าว พี่ต้าค้าบ ไหนบอกว่าไม่หึงไงอ่ะเพ่ ผมเบียดกระแซะเข้าไปนี่ถ้าไม่มีใครกูกระโดดจูบปากให้หายข้องใจ
"บอกแล้วไง ว่ารักมึงคนเดียว"ผมพูดเบาๆ ไอ้ฟ้ากับพี่นกไม่ได้สนใจ ไอ้ต้ายิ้มออกมาจนได้ผมถอนหายใจอย่างโล่งอก
"ว่าแต่ฝนเนี่ย ผ่านไหมอ่ะพี่ต้า"
ตอนที่ 128
ติ๊กๆ เสียงนาฬิกาเดินไปช้าๆทีละวินาที ติ๊กๆ
"โป๊ก" อ๊ากอะไรของมึงว่ะ กูถามว่าผ่านไหม จะมาเขกหัวกูทำไม
"ผ่าน แต่ห้ามคิด" ไอ้ต้าตอบสั้นๆ ไอ้เชี่ยนี่กูจะเอาหญิงแล้วก็ขอกูเลือกเจ้าของหอยเองด้วยเส่ จะให้มึงเลือกแล้วเกิดหน้าเป็นน้องทรายคุณแม่ขอร้องกูจะเย็ดมันลงไหมวะ
"โน่น คนโน้นนู่น" ไอ้ต้าพูดพลางชี้เย้ย พอพูดถึงน้องทราย น้องทรายก็มา
"เหี้ย ลองเป็นมึงเองบ้างจะเอาไหมวะ" ผมย้อนไอ้ต้าเข้าให้ มันหัวเราะแหะๆ
"ไม่รู้อ่ะ ถ้าหาใครไม่ได้ ก็ฝนแล้วกันวะ นมใหญ่ดี" ผมพูดกับไอ้ต้า
"ช่าย นมหญ่ายมาก" เย้ย ไอ้ฟ้ามันฟังกูกับไอ้ต้าคุยกันอยู่ตลอดเลยนี่หว่า แล้วพี่นกไปไหนวะ
"กูว่าฝนเนี่ยเหมาะกับมึงสุดๆแล้วว่ะไอ้ต้น ยังกะกิ่งหมามุ่ยใบตำแย" ไอ้สัดฟ้า ปากมึงเหรอน่ะมาพูดงี้ต่อหน้าที่รักกูได้ไง เดี๋ยวเจ้ต้าเกิดบ้าพลังขึ้นมามึงไปนอนหงายท้องไม่รู้ตัว อย่าหาว่ากูไม่รับผิดชอบไม่ได้นะ
"นั่นไง เห็นมะ ไอ้ฟ้ามันยังบอกว่าดีเลย" ผมได้ทีเอาคำไอ้ฟ้ามาใช้ ไอ้ต้านั่งนิ่งจ้องหน้า อ่า เค้าล่อเล่งใครจะไปเอาคนอื่นได้อ่ะค้าบ ก็ผมมีคุณพี่อยู่แล้วทั้งโคน
"ถ้าฝนโอเค พี่ก็โอเค" ไอ้ต้าพูด
"แต่พี่ขอแจมด้วยได้ป่าว" เย้ย พี่ค้าบ พี่จะไม่ยอมเสียเปรียบเลยเหรอคับพี่ทียัยดาวเมียเก่าพี่ผมยังไม่เคยแตะต้อง ได้แต่เอาไปว่าวในฝันแค่นั้น
"กูด้วย แม่งโคตรน่าเอา" ไอ้ฟ้ารีบสำทับผมกับไอ้ต้ามองหน้ากันแล้วหันไปทางไอ้ฟ้า
"เสือก" คำเดียวกันมาพร้อมกันแบบไม่ได้นัดหมายไอ้ห่าฟ้านี่ก็เสือกไม่เข้าท่าเลยจริงๆ
"ว่าแต่ว่า จะทำไงอ่ะ" เหอๆ มีปัญญาเย็ด แต่ไม่มีปัญญาขอว่ะ ทำไงถึงจะขอน้องฝนเย็ดได้ง่ายๆแบบไม่ฝืนใจ คนอย่างไอ้ต้นอ่ะขืนใจใครไม่เป็นอยู่แล้ว ถ้าไม่ยอมกูก็ไม่เอา
"กูรู้" ไอ้ฟ้าเสือกอีกรอบแต่คราวนี้ผมกับไอ้ต้าไม่ได้ด่ามันแล้ว กลับหันไปมองอย่างสนใจไอ้ฟ้าที่ทำหน้าเจี๋ยวเจี้ยมเพราะโดนด่าเมื่อกี้กลับยืดอกแบบภูมิใจ
"มอมเหล้าแม่งเลย" ไอ้เหี้ย อย่าบอกนะว่าพ่อมึงได้แม่มึงมาด้วยวิธีนี้ เลวสัดๆ เลยคิดได้ไงวะผมกับไอ้ต้าส่ายหัวกับความอัปรีย์ของไอ้ฟ้า
"เก็บไว้มอมพี่นกของมึงเหอะ" ผมสวนไอ้ฟ้า แม่งเอ้ย คิดห่าอะไรของมันวะ
"ไอ้เหี้ยต้น มึงไม่มอมแม่งมันแล้วจะเอามันไงวะ อย่ามาพูดเลยคนอย่างฝนน่ะ มึงไม่ได้แอ้มง่ายๆหรอก กูจีบตั้งนานแล้ว ก่อนกูจีบพี่นกติดอีกกูยังจีบไม่ติด แล้วมึงจะได้เหรอ" โหย ไอ้ห่าฟ้าพูดจาเหมือนที่บ้านไม่มีกระจก ถึงกูหล่อน้อยกว่าไอ้ต้าแต่กูก็มั่นใจว่ามากกว่ามึงว่ะนี่ถ้ามึงไม่ใช่นักฟุตบอลมหาลัยมึงไม่ได้แอ้มเจ้นกหรอก
"สัด บ้าไปคนเดียวเหอะมึง กูไปซ้อมบาสดีกว่า" ผมพูดแค่นี้ก็ลุกเดินหนีไอ้ฟ้ามา ไอ้ต้าเดินตามมาด้วย
"กลับไปก่อนก็ได้นะคับ" ผมหันไปบอกพี่ต้าที่เดินยิ้มตามมาติดๆ
"โหย กลับได้ไง ยังไม่ได้อ่านจดหมายรักเลย" อ้าว เออ กูลืมไปเลยเรื่องจดหมายน้อย วันนี้จะมีใครมาหยอดใส่
ล็อกเกอร์กูอีกป่าววะเนี่ย
"นี่ถ้าเกิดคนที่เขียนจดหมายหน้าตาน่ารัก คงไม่รอดมึงแน่ๆ" ไอ้ต้าพูดลอยๆ ผมหันไปมองมันว่าทำหน้ายังไง เฮ้อ ยังยิ้มอยู่ รอดไป
"ช่าย ถ้าน่ารักนะ จะเย็ดให้ลืมโลกเลย"ผมพูดยิ้มๆ
"โป๊ก" แว๊กอีกแล้วเว้ย เมื่อกี้ยังยิ้มอยู่เลย โหดไวฉิบหาย
"อะไรอ่ะ ต้นยังไม่ได้หึงเลยนะ" ผมโวย ไอ้ต้ายิ้มเยาะ
"อ้าวเหรอ กูเห็นมึงเหมือนจะหึงที่แท้หื่นหรอกเหรอ" เหี้ยเส่หึงกับหื่นใกล้กันตรงไหนวะ
"เฮ้ย เดี๋ยวก่อน" ผมชะงักหยุดดึงตัวไอ้ต้าไว้ก่อนจะเข้าไปในโรงยิม
"กูว่าไอ้คนเขียนจดหมายมันยังไม่มาหรอกเพราะคราวก่อนมันมาใส่หลังจากที่กูเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว"ผมพูดเพราะนึกขึ้นได้ ไหนๆไอ้ต้ามาแล้วก็ใช้มันเป็นประโยชน์ดีกว่า
"เอางี้ มึงคอยดูแล้วกันว่าหลังจากที่กูเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วมีใครที่เข้าไปในห้องล็อกเกอร์บ้าง" ผมบอกไอ้ต้า
มันคิดอยู่แป๊บนึง
"แล้วถ้าคนที่เขียน เป็นเพื่อนในทีมล่ะ" ไอ้ต้าถามอย่างมีเหตุผล แต่
"เฮ้ย ไม่ใช่หรอกถ้าเป็นพวกนั้นมันมาให้กูเย็ดตั้งแต่ตอนไปรับน้องไม่ง่ายกว่าเหรอ" ผมพูดตามความคิด ไอ้ต้าหันหน้ามา
"ไม่แน่นะ มันอาจจะไม่อยากให้ใครรู้ก็ได้ว่าเป็น" ไอ้ต้าตอบเสียงเรียบ ผมก็คิดว่าน่าจะเป็นไปได้เหมือนกันแหะบางคนอาจจะไม่อยากแสดงตัวว่าชอบเพศเดียวกันก็เป็นได้
"เอาเหอะ ไงมึงก็คอยดูแล้วกัน" ผมสั่งไอ้ต้าก่อนจะแยกไปทางห้องล็อกเกอร์ ส่วนไอ้ต้าไปนั่งรอตรงอัฒจรรย์
ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ออกมานั่งข้างๆไอ้ต้าในโรงยิมวันนี้คึกคักเป็นพิเศษเพราะพวกที่มาซ้อมลีดเข้ามายึดพื้นที่ข้างนึงของอัฒจรรย์ฝั่งตรงข้ามที่ผมกับไอ้ต้านั่งอยู่โหย กูขอเขกกะบาลพี่ชายกูหน่อยได้ไหมวะ ตาแทบถลนเลยนะมึง
"เฮ้ย" ผมพูดพลางเอานิ้วจิ้มเอวไอ้ต้าไอ้ต้าหันมายิ้มแห้งๆแบบรู้ตัวว่าเผลอไป ผมใส่ถุงเท้าต่อ
"โป๊ก"เหี้ยไม่น่าให้มันเขกหัวเลย กูเลยโดนแม่งทั้งวัน
พี่ป้องเข้ามาแล้วผมเลยรีบกระโดลงจากอัฒจรรย์ไปเข้าแถวหน้ากระดานให้พี่ป้องอบรมชุดใหญ่ก่อนที่จะแยกซ้อมเหมือนทุกวัน ไอ้ทักเห็นไอ้ต้าเลยวิ่งมาหาผม
"เฮ้ย วันนี้พาเมียมาเฝ้าด้วยเว้ย" เหี้ยเส่ เมียเหี้ยอะไร เค้าเรียกว่า..... คู่ชีวิตตะหากอิอิ
"มันมารอกลับบ้านอ่ะ" ผมตอบไปตามตรงแล้วก็ซ้อมต่อ สายตาก็คอยดูไอ้ต้าเป็นระยะสักพักก็เริ่มเห็นอะไรผิดปรกติ
"ใครคุยกับพี่ต้าวะ" ไอ้ทักวิ่งมาทางผมพอดีกระซิบถามผมที่ยืนมองอยู่เหมือนกันไอ้ต้ากำลังคุยกับผู้ชายคนนึงน่าจะเป็นพวกที่มาซ้อมลีดแหละแต่ดูเหมือนว่าจะรู้จักกันเพราะไอ้ผู้ชายคนนั้นมันนั่งข้างๆไอ้ต้าหัวเราะอย่างสนุก เย้ย อาร้ายก๊านมึงเป็นคร้าย
"โป๊ก" ไอ้ต้าไม่ได้แจกมะเหงกผมหรอกคนที่แจ้งอ่ะเป็นพี่ป้องตะหาก
"เป็นอะไรว่ะ สมาธิไม่มีเลย" พี่ป้องด่าผมดังลั่นโรงยิม เหี้ยเอ้ย กูเคยเล่นบาสให้แฟนดูซะที่ไหนล่ะแถมมีคนมาคุยกับมันอีก ก็ต้องห่วงเป็นธรรมดาเส่
ผมลูบหัวตัวเองพยายามไม่สนใจไอ้ต้าที่กำลังนั่งคุยกับไอ้หนุ่มนั่นอย่างออกรสจนพี่ป้องเป่าให้พักนั่นแหละผมถึงได้วิ่งตื๋อเข้าไป
"อ้าว นั่นไงต้น น้องกูเอง" ไอ้ต้าหันมาเจอผมที่หอบอยู่ตรงหน้าเลยแนะนำให้รู้จักเพื่อนแกดูไกลกูนึกว่ามึงดี
แต่ขาว ที่ไหนได้พอดูใกล้ๆ เสือกหล่อซะอีกอย่าบอกนะว่ามึงคิดอะไรกับแฟนกู
"นี่ปืนเพื่อนพี่สมัยเรียน ม.ต้น" ไอ้ต้าแนะนำเพื่อนมันให้รู้จัก เพื่อนไอ้ต้า ก็ต้องเรียนปีสามแล้วอ่ะเส่แถมชื่อน่ายิงชะมัด คนเหี้ยอะไรชื่อไอ้ปืน สงสัยมีน้องต้องชื่อระเบิดแน่ๆ
"นี่นะน้องต้า โห หล่อทั้งพี่ทั้งน้องเลยวุ้ย" หูย พี่ปืนค้าบ ผู้ชายที่ไหนเค้าชมผู้ชายด้วยกันว่าหล่อบ้างครับพี่
พี่พูดงี้แสดงว่ามีผีสิงอยู่ในตัวแหงๆ
"เฮ้ย เดี๋ยวกูไปซ้อมต่อก่อนนะ ไว้เจอกัน" พี่ปืนไม่รอให้ผมแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับตัวแกเลย บอกลาผมกับพี่ต้าซะงั้นแต่ไปซะได้ก็ดี คุยกับแฟนกูมานานแล้วนะ
"คราย" ผมถามไอ้ต้าเสียงยานคางไอ้ต้าหันมามองทำคิ้วขมวด
"เพื่อนไง" ผมไม่ยอมมองเหล่ๆ
"แล้วคุยอะไรกันตั้งนาน" ไอ้ต้ามองหน้าผมยิ้มๆ ก่อนจะ
"โป๊ก " โอ้ย
"นี่ๆ ขี้หึงนักไอ้ตัวดี"ไอ้ต้าพูดไปรัวมะเหงกใส่หัวผมไปไม่เจ็บหรอกเพราะไอ้ต้ามันก็คงรู้ว่าผมไม่ได้คิดเป็นจริงเป็นจังอะไรมากมายแกล้งหึงให้รู้ว่ารักอ่ะวะ
"แล้วเห็นใครไปห้องล้อกเกอร์บ้างไหม" ผมถามไอ้ต้าที่นั่งยิ้ม
"เออ คุยเพลิน ลืมดูเลย"อ้าว ไอ้เหี้ยต้า ทำไมทำงานไม่ได้เรื่องอย่างนี้ล่ะกะอีแค่หันไปมึงก็เห็นห้องล็อกเกอร์แล้วมึงยังไม่หัน
"เอาน่า พี่ว่ามันยังไม่มาหรอก"ไอ้ต้ารีบแก้ตัว เชอะ มัวแต่ดูหอยพวกลีดเพลินอ่ะเส่ กลับไปไม่ต้องมาสะกิดเลยนะมึง
ผมนั่งคุยกับไอ้ต้าอีกแป๊บไอ้ทักก็ตามมาสมทบด้วยแต่ผมกับไอ้ต้าไม่ได้เล่าเรื่องจดหมายน้อยคอยรักให้ไอ้ทักฟังไม่ทันไรพี่ป้องก็เรียกพวกเราซ้อมใหม่ จนเกือบสองทุ่มถึงได้เลิก แต่ผมยังซ้อมอยู่ไอ้ต้าก็ลงมาเล่นด้วย พวกที่ซ้อมลีดก็ทยอยกลับไปหมดแล้วไอ้พี่ปืนยังอุตสาห์มาลาผมกับไอ้ต้ากลับบ้าน
"เอ้ยต้า มีเบอร์มือถือป่าววะ จะได้ไว้คุยกัน"แสรด มาขอเบอร์แฟนกูยังงี้หมายความว่ายังไง
ไอ้ต้าบอกเบอร์มือถือให้พี่ปืนอย่างไม่คิดอะไร ผมก็มองๆแต่พูดอะไรไม่ได้ จนพี่ปืนเดินไปแล้วเนี่ยละ ไอ้ต้าถึงหันมาเขกหัวผมอีกโป๊ก
"อารายอ่ะ ยังไม่หึงเลยนะ" ผมพูดพลางคลำหัวตัวเอง คืนนี้ได้เยี่ยวรดที่นอนแหงๆ

"ไม่หึงอะไร มองยังกะจะกินหัวพี่" ไอ้ต้าพูดขำๆ กินเส่ แต่กินหัวควยนะมึง
ผมกับไอ้ต้าเล่นบาสต่ออีกสักพักลืมไปเลยว่าต้องแอบดูเจ้าของจดหมายน้อย มันอาจจะไม่มาก็ได้แล้วเว้ยเพราะมันคงเห็นกูกับไอ้ต้าตัวติดกันทั้งวันผมกับไอ้ต้าเดินไปห้องล้อกเกอร์กัน เหมือนเคย ในห้องล็อกเกอร์ไม่มีใครตู้ล็อกเกอร์ผมยังปิดสนิทกุญแจตู้ถูกผูกไว้กับยางยืดรัดผมที่คล้องอยู่กับข้อมือผมไว้ตลอดที่เล่นบาสดังนั้นถ้ามีใครมาเสียบอะไรไว้ ก็จะไม่มีใครมาเปิดได้นอกจากผมเท่านั้น
"มีเปล่าวะ" ไอ้ต้าถามขณะที่ผมเปิดตู้ผมเห็นมันแล้วล่ะกระดาษแผ่นเล็กถูกเขียนเป็นระเบียบถูกเสียบมาจากใต้ประตูล็อกเกอร์ผมหยิบมาแบบไม่ใส่ใจเท่าไหร่ แต่พอเปิดอ่านแล้วก็ต้องตาโต จากที่ไม่ใส่ใจกลับกลายเป็นว่าต้องแปลกใจเลยทีเดียว
"พี่ต้าน่ารัก พี่ต้าน่ารัก พี่ต้าน่ารัก"

kamaji

ขอบคุนคราบ

Schwarzwald

ขอบคุณครับ

pt200

ขอบคุณครับ

amuse63

ขอบคุณครับ

xoman

ขอบคุนคราบ

4_NAY

สงสัยจะ...เอาพี่เอาน้องดีนะนี่

pierce

อ้าววว  เรทติ้งตกว่ะต้น 55555

GuySexy

อ้าว ดับ 55

sugarxxx

อ้าวเห้ยไงเป็นงั้นไปละ

gvdryotn

ขอบคุณมาก

bomb2534

ขอบคุณครับ

Chokzaza555

ขอบคุณครับ

anuponm

ขอบคุณครับ

pt200

ขอบคุณมากครับ

Soyu

ขอบคุณนะครับ

xycrest

ขอบคุณครับ

logan56789

ขอบคุณครับ

HRHPrince

อ่าววว

ouisit

ขอบคุณครับ