ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ ตอนที่ 97- 98

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
"แฮปปี้เบิร์ธเดย์นะครับ สุดที่รักของผม" เสียงไอ้ต้าพูดแผ่วเบาข้างหู ผมเหลือบมองนาฬิกา เที่ยงคืนสามสิบสี่พอดี ผมอายุครบยี่สิบปีแล้วพร้อมๆกับที่ไอ้ต้ามันบอกรัก ผมจ้องมองไอ้ต้าคงไม่มีของขวัญชิ้นไหนที่จะสำคัญไปมากกว่าของขวัญที่อยู่ตรงหน้าไอ้ต้ามันคือของขวัญจากฟ้าไกล ไอ้ต้ามันคือคำตอบของหัวใจของผมจริงๆจะอยู่ตรงนี้ตรงหัวใจจะพบเจอใครใครไม่สำคัญ เพราะว่าฉันจะ.......
"รักเพียงเธอคนเดียวชั่วชีวิต"
ตอนที่ 97
ผมนั่งยิ้มให้ไอ้ต้าอย่างสุขใจ โลกนี้ไม่มีอะไรที่มีค่ากว่านี้แล้วเคยได้ยินว่าการมีความรักเป็นสิ่งดีแต่พอได้มาสัมผัสแล้วก็รู้ว่ามันดีกว่าที่ได้ยิน
"ร้องไห้ทำไมครับ" ไอ้ต้าถามผมที่จ้องหน้ามันอยู่ ไอ้ห่านี่จะต้องให้กูบอกทุกเรื่องเลยรึไงบางเรื่องมึงก็เก็บไว้สงสัยบ้างก็ได้
"ดีใจครับ..." ผมพูดยิ้มๆแล้วก็พูดต่อ
"เราจะเริ่มครั้งที่หนึ่งในเจ็ดได้รึยัง" ผมพูดยิ้มๆ ไอ้ต้าฟาดเพี้ยะที่แขน
"ไอ้หื่น" ผมหัวเราะเขินๆลมทะเลพัดหอบความสุขจากแดนไกลมาหล่นโครมที่นี่ไม่รู้ว่ามันฟุ้งกระจายไปบ้านใครบ้างรึเปล่า แต่ผมไม่หวงหรอกครับก็ในเมื่อความสุขตรงหน้ามันมากมายล้นเหลือเกินจะเก็บไว้คนเดียว
"จ๊อกๆ"อ๋าย อายว่ะท้องกูร้อง พอหายเครียดแล้วกูก็หิวทันที แม่งเพิ่งรู้ตัว
"หิวล่ะสิต้น เมื่อเย็นไม่ได้กินข้าวนี่" ไอ้ต้าถาม ผมพยักหน้า แต่กูกินน้ำเงี่ยนกินกล้วยแทนข้าวก็ได้นะอิ่มดีมีโปรตีนเหมือนไวตามิลค์ แต่เป็น ไอ้ต้ามิลค์คงแก้ขัดได้ ไอ้ต้าขยับตัวจะลุกผมคว้าข้อมือไว้
"เดี๋ยวสิ" ผมรั้งตัวไอ้ต้าไว้ยังไม่ได้ขอบคุณมันเลยสำหรับของขวัญชิ้นพิเศษที่มันให้
"มีอะไร ไม่หิวเหรอ" ไอ้ต้านั่งลงถามผม ผมยิ้มหวานๆ แจกมันไปทีนึง
"หิวสิ แต่... กินเลยได้ป่ะ" ผมซุกหน้าลงบนคอไอ้ต้าทันที
"เอ้ย อย่าเพิ่งเส่" ไอ้ต้าร้องรีบกระโดดลุกขึ้นยืน ผมหัวเราะแต่ไม่ลดความหื่นตะเกียกตะกายตามไอ้ต้าไป ไอ้ต้ามันไม่ได้วิ่งกลับไปที่รถแต่มันวิ่งไปที่บังกะโลหลังหนึ่งของรีสอร์ตนี้
ผมวิ่งตามไอ้ต้าไปติดๆ เสียงหัวเราะของเราสองคนดังไปตามทางเดินผมไม่สนใจว่าใครจะมาดูผมกับไอ้ต้าหรือเปล่า มาดูก็ดีสิจะได้รู้ว่ากูกับไอ้ต้ารักกันขนาดไหน ผมวิ่งตามไปทันไอ้ต้าที่ประตู คิดดูดิมันมีรองเท้า
แต่กูวิ่งตีนเปล่ารองเท้ายังจอดอยู่ริมหาด ช่างแม่งมันรองเท้าหายแต่หัวใจอยู่ แค่นี้กูก็สบายใจแล้ว แต่..
"โครม" ผมวิ่งทันไอ้ต้าพอดีแต่ไม่ทันหลบประตูที่กำลังปิด ไอ้ต้นเลยกระเด้าประตูไปดอกนึงเต็มๆแม่งทั้งหัวคนหัวควยคงปูดไปแล้ว ไอ้ต้าหัวเราะอยู่ในห้อง มันไม่เปิดประตูผมก็เลยใช้แผนเดิมที่เคยใช้
"ต้าค้าบ เปิดประตูเหอะนะค้าบ" ผมพูดพลางเอาตีนกับมือตะกายประตูแกรกๆ แม่งเรียบฉิบหายถ้ามีปุ่มปมบ้างคงเสียวเหมือนกัน แหะๆ กับประตูไอ้ต้นยังลามกเลย
"แกร๊ก" เสียงล็อกประตูถูกปลดออกแต่มันไม่ขยับเปิด ผมเลยบิดลูกบิดเข้าไปช้าๆ กลัวไอ้ต้ามันแอบแกล้งกูน่ะเส่ไฟในห้องมืดสนิท ผมขยับตัวเข้าไปแสงไฟจากทางเดินส่องกระทบผมเป็นเงายาวทอดไปตามพื้นพรม ผมเดินเข้าไปแล้วปิดประตูห้องทั้งห้องมืดสนิท
"ต้า" ผมร้องเบาๆแม่งเล่นอะไรวะเนี่ย
"ไอ้ต้า อยู่ไหน" ผมร้องอีกครั้งไอ้ต้าไม่ตอบ แต่ทีวีในห้องถูกเปิดขึ้นมา
ในทีวี ผู้ชายคนที่ผมรักมากที่สุดนั่งยิ้มเขินๆอยู่ในนั้นแม่งทำไมดูมันเด็กกว่าตัวจริงวะ ไอ้ต้าในทีวียิ้มอายๆ พูดกับผมที่ยืนดูเหมือนมันรู้ว่ากูก็เขิน
"ไอ้ต้น" เสียงในทีวีเรียกผมผมยิ้มให้อย่างลืมตัว
"กูไม่รู้ว่ามึงจะได้ดูวีดิโอนี้เมื่อไหร่" ผมงงเล็กน้อย แต่ไม่ได้พูดอะไร
"วันนี้เป็นวันเกิดกู ปีนี้ปี 2545 กูอายุครบยี่สิบพอดี"ผมอึ้งวิดีโอนี้ถูกถ่ายเมื่อปีก่อน แต่ถ้านับมาถึงตอนนี้ก็เกือบหกปีแล้ว ที่สำคัญคือตอนนั้นผมกับไอ้ต้า ยังเป็นแค่พี่น้องกัน
ผมเดินขยับไปนั่งหน้าทีวี ไอ้ต้าในจอยังนั่งยิ้มเผล่ ความเขินอายปรากฏชัดบนใบหน้าเปื้อนยิ้ม
"วันนี้เป็นวันพิเศษของกู" ไอ้ต้าในทีวีพูดต่อ
"กูเคยได้ยินว่า ถ้าอธิษฐานอะไรในวันเกิดแล้วจะได้อย่างที่ต้องการ" ไอ้ต้าพูดยิ้มๆใจผมเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆเรื่องที่ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าสิ่งที่ไอ้ต้าต้องการคืออะไร
"ถ้าคำอธิษฐานจะเป็นจริง" ไอ้ต้าในทีวีหลับตามือพนมตรงหน้า
"ผมขอให้น้องชายคนนี้ คนที่ผมรักที่สุดรู้ว่าผมรู้สึกยังไงกับเขา ผลของมันจะเป็นยังไงก็ตาม ผมจะไม่เสียใจเลย" เสียงไอ้ต้าดังก้องในห้องที่เงียบกริบผมเอามือลูบจอทีวีที่ฉายภาพหน้าไอ้ต้า น้ำลาย เอ้ย น้ำตาไหลไม่รู้ตัว
ภาพในจอเปลี่ยนไป ไอ้ต้ากำลังหยิบอะไรสักอย่าง พอมันขยับตัวอีกครั้งผมก็เห็นขนมเค้กก้อนเล็ก มีเทียนจุดอยู่แท่งนึง ไอ้ต้ายิ้มบางๆให้กับตัวเองเมื่อปีที่แล้วไอ้ต้ามันคงฉลองวันเกิดคนเดียว ส่วนผมน่ะเหรอ อยู่เชียงรายไงมัวแต่ไประรื่นหื่นกามกับคนอื่น ไอ้ต้าร้องเพลงวันเกิดให้ตัวเองน้ำเสียงบ่งบอกว่าความเหงาได้เข้ามาครอบงำจิตใจไอ้ต้าร้องจบมันก็เป่าเค้กก้อนเล็กนั้น คนเดียว
ผมนั่งน้ำตาไหลมองจอทีวี ภาพในทีวีดับไปแล้วทั้งห้องตกอยู่ในความมืดอีกครั้ง
"แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู...." เสียงเพลงจากปากไอ้ต้า มันเดินออกมาจากมุมห้องในมือมีขนมเค้กก้อนนึงมันใหญ่
กว่าที่ผมเห็นในทีวีมากนัก ไอ้ต้ามันร้องไม่เพราะหรอกครับเหมือนกูแหละ แต่เพลงที่มันไม่เพราะสำหรับ
คนอื่น มีค่ามากมายสำหรับเราสองคน ไม่เห็นจะต้องร้องเพราะอะไรมากมายแต่ขอให้มันร้องออกมาจากหัวใจก็พอ
"อธิษฐานสิ" ไอ้ต้าพูดบอกผมทันทีที่ร้องจบ
"ผมขอให้พี่ชายคนนี้ คนที่ผมรักที่สุดได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับผม ในอนาคตจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ผมจะไม่เสียใจเลย" ผมพูดยิ้มๆ ก่อนเป่าเค้กก้อนโตนั้น พอเทียนดับเราสองคนตกอยู่ในความมืดอีกครั้ง ผมยืนนิ่งถือเค้กไว้
ในมือ เสียงไอ้ต้าทำอะไรไม่รู้กุกกัก แล้วทั้งห้องก็สว่างพรึ่บ
ผมยืนอึ้งตะลึงอยู่ ไอ้ต้ามันมาแอบทำตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ห้องทั้งห้องสว่างไสวไปด้วยไฟหยดน้ำดวงเล็กๆ
เป็นร้อยเป็นพันดวง เหมือนผมกับไอ้ต้ายืนท่ามกลางหมู่ดาวผมยืนอึ้งมองรอบตัว ไฟดวงเล็กๆ พร่างพรายเต็มไปหมด
"สวยจัง เหมือนดาวเลย" ผมพูดเบาๆ ไอ้ต้ายิ้มให้
"อือม์ ก็บอกไว้แล้วนี่ ว่าจะพามาบ้านดาว"ผมเก็ททันที ไอ้ต้ามันหลอกผมอีกแล้ว ไม่รู้ว่ามันคิดได้ยังไงแต่ผลของมันสำเร็จมากมาย
"เธอ เปรียบเสมือนเดือนในหมู่ดาวเด่นทอแสงพราวอยู่บนฟ้า"ไอ้ต้าร้องขึ้นมา
"เหี้ย กูไม่ได้มาประกวดนางสาวไทยนะโว้ย" ผมด่าไอ้ต้าอย่างขำๆ
ตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา ผมได้มีโอกาสรับประสบการณ์ใหม่ๆมากมายและรักเด็ก เย้ย ไม่ได้มาประกวด
นางงามเว้ย แสงไฟสว่างส่องหน้าผมกับไอ้ต้าเหมือนโดนแสงจันทร์ไม่รู้เพราะความขาวของมันหรือเปล่าตัวมันถึงดูเหมือนจะเรืองแสง "กินสิ เค้กอ่ะ" ไอ้ต้าร้องบอกผมเขินๆเพราะเห็นผมจ้องมันอยู่ กูไม่กินเค้กแต่กูจะกินควยมึง หุหุ
ผมวางเค้กลงบนโต๊ะกาแฟกระจกตรงหน้าทีวีแล้วเดินตรงไปหาไอ้ต้าไอ้ต้าถอยกรูดๆๆ
"เฮ้ย จะทำอะไรกู" ผมหัวเราะ คว้าเอวมันไว้
"กูหิวแล้วอ่ะ" ผมกระซิบบอกมันไอ้ต้าดิ้นขลุกในอ้อมกอด
"ไปกินเค้กสิ" ไอ้ต้าส่งเสียงร้องบอกผมจากอ้อมแขนผมไม่ปล่อย
"ไม่อ่ะ ก้อนนั้นมันเล็ก กินไม่อิ่ม" ผมพูดยิ้มๆ กอดไอ้ต้าแน่นขึ้น
"กูกินก้อนนี้ดีกว่า ใหญ่ดี" ผมพูดพลางคว้าหมับที่ควยมัน แม่เอ้ยทำเค้กเสร็จแล้วนี่หว่าไม่เรียกกูเลยนะมึง
"เค้กอะไร กูไม่มีนะโว้ย อย่าเพิ่งเส่" ไอ้ต้าร้อง
"เค้กแข็งปวย ควยแข็งเป้กขนาดนี้ไม่ให้กูกินแล้วจะเก็บไว้กินเองรึไงวะ" ผมพูดยิ้มๆไอ้ต้าหัวเราะเสียงเบา แม่งเอ้ย เค้กก้อนนี่สงสัยจะอร่อยเหาะขอกูเข้าไปดูในครัวหน่อยเหอะ ว่าตู้เย็นสะอาดไหมหรือต้องล้างก่อนผมประกบปากเข้ากับปากไอ้ต้า ตัวมันอ่อนปวกเปียกในอ้อมแขน
"บอกมาสิ ว่าทำไมต้องหลอกกูเรื่องโทน" ผมถามพลางไซร้ซอกคอมัน ไอ้ต้าหายใจแรงมือประคองหน้า
ผมไว้
"จะรู้ไปทำไม กูไม่ได้ทำอะไรไม่ดีหรอกน่า" ไอ้ต้าร้องตอบ ผมไม่ได้คำตอบอย่างที่ใจต้องการเลยถามอีก
"ไม่ทำอะไรแล้วหลอกทำไม อยากให้กูเข้าใจว่ามึงมีอะไรกับโทนทำไม" ผมถาม ไอ้ต้าถอนหายใจยาว จับหน้าผมนิ่งแล้วจ้องสบตา
"มึงฟังกูนะต้น มึงก็รู้ว่ากูดีใจแค่ไหนที่มีมึงอยู่ข้างๆแบบนี้ แต่กูไม่อยากเห็นแก่ตัวเอาเปรียบมึงเลยถ้ากูไม่บอกว่ากูกับไอ้โทนมีอะไรกันแล้ว มึงจะยอมมีอะไรกับคนอื่นไหม" ไอ้ต้าพูด ผมนิ่งคิดตามคำพูดของมัน ถ้าจะว่าตามจริงการที่ไอ้ต้าบอกผมว่าจัดการน้องโทนเรียบร้อยแล้วนั้นทำให้ผมรู้สึกผิดกับไอ้ต้าน้อยลงผมสบายใจมากขึ้นว่าผมไม่ได้เอาเปรียบหรือไม่ซื่อสัตย์กับไอ้ต้ามันมันก็คงคิดไม่ต่างจากผม
"กูอยากให้มึงใช้ชีวิตให้คุ้มนะต้น ชีวิตมึงขาดหลายสิ่งที่มึงควรจะมีกูไม่อยากเป็นคนที่เป็นอุปสรรคการใช้ชีวิตให้คุ้มค่าของมึง" ไอ้ต้าพูดค้างไว้แค่นั้น ผมเข้าใจว่ามันหมายความว่ายังไงถึงชีวิตผมจะขาดพ่อแม่
ขาดครอบครัว ขาดหลายๆสิ่งหลายๆอย่างที่ผมควรจะได้รับตั้งแต่ยังเด็กแต่ในความรู้สึกของผมนั้นผมไม่เคยขาดอะไร ผมไม่เคยต้องร้องขออะไรจากใครเพราะสิ่งที่กูมีอยู่ตรงหน้านี้เป็นสิ่งที่มีค่ามากเกินพอที่จะมาเติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไป
"ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นนะกูรับรองว่าชีวิตกูใช้คุ้มแน่ๆ" ผมพูดยิ้มๆแค่ตอนนั้นผมเองก็รู้สึกแล้วว่าผมใช้ชีวิตคุ้มค่ามากมายแค่ไหนนอกจากจะไม่ขาดทุนแล้ว กำไรยังบานเบอะ ไอ้ต้ายิ้มตอบ ผมจูบมันเบาๆ ก่อนพูดออกมา
"แต่ตอนนี้กูขาดทุนแล้ววะผ่านวันเสาร์มาสามชั่วโมงแล้ว กูยังไม่ได้เย็ดสักดอกจากเจ็ดดอกเลย"
ตอนที่ 98
ผมทวงสัญญากับไอ้ต้า ที่ว่าวันเสาร์ต้องเป็นวันของผมปัญหาตอนนี้คือกูจะมีปัญญาแตกได้ครบเจ็ดทีหรือเปล่าเนี่ยเส่ แต่ก้ไม่แน่นะโว้ยกูบ่มควยน้ำไม่แตกมาหลายวันแล้ว ขนาดชักว่าวยังไม่ได้ชักเลย
"ดึกแล้วนะ ไม่ง่วงเหรอ" ไอ้ต้าถามผม ไอ้ห่ากูเงี่ยนขนาดนี้แล้วยังจะมีหน้ามาถามผมไม่ตอบคำถามไอ้ต้าหรอก แต่ใช้วิธีการแสดงให้มันเห็นว่า ผมรู้สึกยังไง ผมถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนเหลือแต่ตัวล่อนจ้อนไอ้ต้ามันใส่ชุดนักศึกษาเหมือนกัน มันจับจ้องผมหัวจรดเท้า ผมยิ้มให้มันก่อนถาม
"เมื่อปีที่แล้ว อธิษฐานไว้ว่าอะไรบ้างนะ" ผมถามไอ้ต้าที่หน้าสะท้อนแสงไฟพราว ไอ้ต้าหน้าแดง
"ก็รู้แล้วไม่ใช่เหรอ จะถามทำไม"ผมยิ้ม เดินไปใกล้
"อยากได้ยินชัดๆอีกครั้งนี่"ผมพูดยิ้มๆจับแขนไอ้ต้าไว้ ไอ้ต้าตัวสั่นเล็กน้อย
"ก็แค่อยากให้น้องชายคนที่กูรักมากที่สุดคนนี้อยู่กะกูตลอดไป" ผมจูบหน้าผากไอ้ต้าเบาๆก่อนกระซิบ
"ตอนนี้น้องชายกู อยากอยู่ในตัวมึงแล้วนะ" ไอ้ต้ายิ้มเขิน ผมจูบมันเบาๆอีกครั้งที่หน้าผาก ไอ้ต้ากอดผมแน่น
ผมก้มหน้าประทับริมฝีปากผมกับริมฝีปากบางๆของไอ้ต้าอีกครั้งมือข้างนึงปลดกระดุมไอ้ต้าทีละเม็ด
ลมหายใจแผ่วๆของไอ้ต้าเป่ารดริมฝีปากผมแสงไฟพราวตามพื้นส่องให้เห็นหน้าไอ้ต้าที่ลืมตามองตาผมอยู่เหมือนทุกครั้งที่เราจูบกัน ผมไล้มือไปตามหน้าอกเปลือยเปล่าของไอ้ต้าเสื้อนักศึกษาถูกถอดโยนทิ้งไม่ไยดี ร่างขาวโพลนกลางทะเลดวงไฟเหมือนกับพระจันทร์ที่ส่องแสงนวลท่ามกลางหมู่ดาว
เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นด้วยว่าดวงจันทร์สวยกว่าดวงดาวดวงจันทร์อาจจะมีตำหนิ มีร่องรอยด่างพร้อย แต่ที่มันมีไม่เหมือนใครคือ ในโลกนี้มีดวงจันทร์เพียงดวงเดียวโดดเด่นท่ามกลางหมู่ดาวนับแสนล้านดวง สิ่งที่ทำให้ดวงจันทร์แตกต่างคือความเป็นหนึ่งเดียวของมันนั่นเอง
ไอ้ต้าหายใจแรงขึ้นเรื่อยๆหน้าอกกระเพื่อมขึ้นลงจนมือผมที่โอบอยู่ขยับตาม ผมเลื่อนมือจับเข็มขัดไอ้ต้า
จะปลดออก ไอ้ต้าเลื่อนมือมาจับมือผมส่งสายตาเหมือนไม่อยากให้ผมทำอะไรมันมาให้ ผมงงๆ กับความรู้สึกของไอ้ต้ามันจริงๆ
"เป็นอะไรป่าวอ่ะ" ผมหยุดมือแค่นั้น ถามไอ้ต้าอย่างกังวล
"ไม่มีอะไร ต้นทำต่อเหอะ" ไอ้ต้าตอบ แต่ผมไม่เชื่อ
"บอกกูมาเหอะ ไม่อยากให้กูทำใช่ไหม"
ผมจ้องหน้าไอ้ต้ารอคำตอบ ไอ้ต้าอ้ำอึ้งก่อนตอบ
"กูกลัวว่ะต้นกูกลัวว่ามึงจะคิดกับกูแค่เหมือนกับพวกไอ้ทัก ไอ้โทน ไอ้ต้อ" ไอ้ต้าตอบผม อะไรของมันวะ ถึงกูจะมีอะไรกับพวกนั้นไม่ได้แปลว่ามึงจะมีค่ากับกูแค่นั้นนะ สำหรับกูแล้วมึงเป็นมากกว่าชีวิตกูอีก
"ต้า มีคนเดียวเท่านั้น ที่กูรัก" ผมบอกไอ้ต้า มันยิ้มขึ้นมาได้ ผมโอบหัวมันลงต่ำ ทาบหูลงบนหน้าอกข้างซ้าย
"ฟังเสียงหัวใจของกูสิ มันร้องเรียกใคร" ผมพูดเบาๆ ไอ้ต้าแนบหน้าอยู่อย่างนั้นสักพัก มันก็เงยหน้ามายิ้ม
"ฟังไม่เห็นรู้เรื่อง ได้ยินแต่ตึกๆ" แสรด ไอ้ต้า กูจะหวานซะหน่อย เสือกตอบกวนตีนซะอีก ผมจับมันแก้ผ้า
เหลือแต่ตัวล่อนจ้อน ไม่ปล่อยแม่งแล้วแล้วผมก็ก้มลงแล้วอุ้มไอ้ต้าไว้ในวงแขนแล้วยืนขึ้น ไอ้ต้าหัวเราะเอามือโอบคอผมไว้ผมจับมันหมุนเหวี่ยงไปทั่วห้องเหมือนเด็กๆ ไอ้ต้าหัวเราะเสียงดังผมก็ยิ่งหมุนเร็วขึ้น ตีนผมเหยียบไปทั่วแล้วก็
"โครม" อีกแล้วผมหมุนมากไปขามันเลยไปพันกับสายไฟที่ไอ้ต้ามันเสียบไฟหยดน้ำไว้ ผมที่อุ้มไอ้ต้าอยู่
ล้มโครม ไอ้ต้าไม่เจ็บหรอกเพราะมันหล่นไปบนโซฟาพอดีเค้กช็อกโกแลตที่ไอ้ต้ามันให้ผมเป่าเมื่อกี้โดนตีนไอ้ต้าไปเต็มๆครีมช็อกโกแลตกระจายเต็มพื้น
"เฮ้ย หมดกัน"ไอ้ต้าร้องเพราะคงเสียดายผมเองก็เสียดาย หิวก็หิว เงี่ยนก็เงี่ยน
"เล่นอะไรวะต้น เลอะเทอะหมดเลย" ไอ้ต้าเอ็ดผมเหมือนเป็นน้องชายตัวแสบมันยกขาออกจากเค้กช็อกโกแลตผมรีบจับขามันไว้ ไอ้ต้างงว่าผมจะทำอะไร
"กูหิวแล้ว ขอกูกินหน่อยนะ" ว่าแล้วผมก็ก้มหน้าเข้าไปที่ตีนรสช็อกโกแลตของไอ้ต้า ไอ้ต้าร้องเสียงดัง
"เฮ้ย ทำอะไรวะ สกปรก" ผมไม่ตอบแล้วก็ไม่หยุดด้วย พวกมึงก็คงเคยรู้สึกแหละว่าเวลาที่เรารักใครเราก็อยากจะกลืนกินเขาไปทั้งตัว ผมเลียเค้กช็อกโกแลตบนเท้าไอ้ต้าอย่างไม่รังเกียจขาไอ้ต้าสั่นระริก
"อย่าต้น มันสกปรก" ไอ้ต้าร้องคราง ผมรู้ว่ามันคงรู้สึกดีไม่น้อยเพราะเสียงมันครางบ่งบอกอารมณ์ได้เป็น
อย่างดี
ผมมองเห็นอะไรบางอย่างอยู่ในซากเค้กผมเลยเอามือค่อยๆปาดเศษเค้กและครีมออก แผ่นกระดาษแข็งๆที่ถูกเคลือบไว้อย่างดีถูกซ่อนอยู่ตรงใต้เค้ก ผมหยิบมันมาดู เฮ้ยนี่มันการ์ดที่ไอ้ต้ามันทำไว้แล้วใส่กระเป๋าสตางค์ไว้นี่หว่าถึงว่าทำไมเมื่อตอนค่ำกูถึงไม่เห็น มันมาซ่อนอยู่ตรงนี้นี่เองผมหยิบการ์ดใบนั้นขึ้นมาแล้วนั่งยิ้มไอ้ต้ามันเตรียมอะไรมากมายไว้เซอร์ไพรซ์วันเกิดผมเต็มที่
ผมอ่านข้อความบนการ์ดนั้นยิ้มๆ ไอ้ต้าเอื้อมมือมาลูบหัวผมเบาๆผมหันมายิ้มให้การ์ดในมือเขินๆ เอ๊ะ ทำไมการ์ดมันหนักๆ วะ ผมพลิกอีกด้านขึ้นมาดูหัวใจพองโต เซอร์ไพร์ซครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้แต่ที่รู้ๆคือครั้งนี้มันทำเอาหัวใจผมแทบหยุดเต้น บนหลังการ์ดใบนั้นไอ้ต้ามันใส่อะไรบางอย่างไว้ในซองพลาสติกใส แล้วเอาเทปกาวแปะ
"แหวน..." ผมพูดเสียงสั่นมือที่ถือการ์ดไว้ก็สั่นเทาในซองพลาสติกเล็กๆ บรรจุแหวนทองคำขาวไว้สองวง
ผมกลืนน้ำลายพูดอะไรไม่ออก ไอ้ต้ามันเลื่อนตัวมานั่งกับพื้นข้างๆผมมันหยิบการ์ดจากมือผมแล้วแกะเอาแหวนออกจากซอง แล้วมันก็จับมือซ้ายผมไปผมจ้องมองแหวนที่ไอ้ต้าถือในมือ พูดอะไรไม่ออก สายตายังจับจ้องตลอดเวลาที่ไอ้ต้าบรรจงสวมแหวนลงบนนิ้วนางข้างซ้ายมันสวมได้พอดีนิ้วเลย ในหัวผมตอนนี้มีเรื่องราวมากมายผ่านเข้ามาตั้งแต่วันแรกที่เรารู้จักกันตอนนั้นยังเด็กสิบห้าปีเต็มที่พี่ชายคนนี้เดินเข้ามาในชีวิตเรื่องราวต่างๆเกิดขึ้นมากมายจนผมเองก็จำได้ไม่หมด
ผมเห็นแหวนอีกวงยังวางอยู่ เลยคว้ามันมา ผมเงยหน้ามองไอ้ต้ามันยิ้มแป้นเลย ผมกับไอ้ต้าไม่ต้องพูดอะไรกันก็รู้แล้วว่าเราสองคนคิดอะไรอยู่ผมจับมือไอ้ต้ามาช้าๆ นิ้วยาวเรียวของมันถึงจะเต็มไปด้วยเศษเค้กแต่มันก็คงไม่มีอะไรมาบดบังความสวยงามได้ ผมยกมือมันขึ้น บรรจงสอดแหวนอีกวงที่เหมือนกันเข้าสวมนิ้วมือมันบ้างสีเงินของแหวนสะท้อนแสงไฟระยิบ ผมจูบมือไอ้ต้าเบาๆถ้าจะมีคำไหนที่ดีกว่าคำว่ารักแล้วละก็ช่วยบอกที เพราะมันควรค่าที่ไอ้ต้าจริงๆ
"ชอบไหม" ไอ้ต้าถามขึ้นมาในที่สุดชอบอะไร อย่างงี้มันเกินชอบแล้ว ผมพยักหน้า
"ดีใจจัง ตอนแรกกลัวต้นไม่ชอบ" ไอ้ต้าพูดอายๆ ไม่เคยมีอะไรที่ไอ้ต้าทำให้แล้วกูไม่ชอบ ผมยิ้มให้มัน
"แล้วถ้าเกิดไม่ชอบขึ้นมา จะทำไง" ผมถามมัน มันส่ายหน้า
"ไม่รู้เหมือนกัน ลืมคิดเผื่อไว้" ผมขำกับความคิดของไอ้ต้า ถ้าเรามั่นใจในรักแล้วจะกลัวทำไมว่ามันชอบหรือไม่ขออย่าให้ฝืนใจก็พอ
ผมหอมไอ้ต้าอีกครั้ง ค่ำคืนนี้ของเราเหมือนเวลาจะเนิ่นนานกว่าทุกคืนผมยังคงจูบไอ้ต้าอยู่แล้วหุก็ได้ยินเสียงอะไรดังแกรกๆ ผมกับไอ้ต้าเงยหน้ามองแมลงปอตัวใหญ่กำลังบินเล่นไฟ เสียงปีกของมันกระพือใส่ไฟหยดน้ำดังเป็นชุดผมหันมายิ้มกับไอ้ต้า
"มึงจะจับ หรือจะให้กูจับ" ผมถามมัน ไอ้ต้ามองหน้าผมอย่างเข้าใจ
"กูจับเอง เดี๋ยวนี้กูจับเก่งแล้วนะ"ไอ้ต้าพูดพร้อมกับเอื้อมมือมากำควยผมไว้ ผมดันโต๊ะกาแฟกระจกออกไปเพื่อให้มีพื้นที่มากขึ้น แล้วผมก็เอนนอนหงาย
ไอ้ต้ายิ้มกริ่มล้มตัวลงนอนทาบทับ ริมฝีปากของเราสัมผัสกันอีกครั้งไอ้ต้าโลมเลียไปตามใบหน้าผมอย่างชำนาญผมปล่อยกายปล่อยใจให้มันสัมผัสร่างกายผมเต็มที่ กลิ่นช็อกโกแลตหอมหวานปนขมผมเผยอปากครางแบบไม่รู้ตัวตอนที่ไอ้ต้าไล่ลิ้นเลียไอ้แปดนิ้วหนึ่งหุนของผมอยู่ผมบิดร่างแอ่นเอวขึ้นสูงให้ไอ้ต้าใช้ปากของมันห่อหุ้มได้สะดวก เหมือนเช่นเคยควยของผมเหมือนจะยาวไม่พอเพราะไอ้ต้ามันอมได้จนมิดโคน
ผมแอ่นครางไม่อายใคร ไม่เก็บอาการ ไม่กัดฟันเหมือนเช่นเคยเพราะครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ผมกับไอ้ต้ามีอะไรกันโดยไม่ต้องกลัวว่าพ่อจะรู้
ผมลากปลายเท้าเข้าเข่าสองข้างถูกดันขึ้นสูง หน้าไอ้ต้ายังซุกไซร้อยู่กับท่อนควยแข็งโด่ผมอ้าขาออกอย่างจงใจ เพื่อให้ไอ้ต้าฝังหน้าได้เต็มที กัดฟันกรอดอีกครั้งเพราะความเสียวที่มันเพิ่มทวีคูณ
"ต้น กูขอเย็ดมึงก่อนนะ กูทนไม่ไหวแล้ว" ไอ้ต้าร้องออกมา ผมจ้องหน้ามัน สายตามันบ่งบอกว่าต้องการผมแค่ไหนมีอะไรบ้างที่ผมให้มันไม่ได้หากมันต้องการ ผมพยักหน้าช้าๆผมรู้ว่าไอ้ที่ผมขอมันไว้ว่าจะเย็ดมันเจ็ดทีแล้วจะหายโกรธเรื่องน้องโทนนั้นมันไม่มีทางสำเร็จหรอก เพราะผมไม่สามารถโกรธไอ้ต้าได้จริงๆ เหมือนที่ปากพูด
ผมยกเอวตัวเองขึ้นสูง ไอ้ต้าเอาขามันรองรับไว้ก้นผมลอยเด่นท่ามกลางแสงแห่งดวงดาวที่ยังพร่างพราวรอบตัวไอ้ต้าจ้องมองหลุมดำของผมอย่างพอใจ ไอ้เหี้ย อย่ามองมากนักสิถึงมันจะเป็นหลุมดำบนดวงจันทร์ มันก็ไม่ได้ดูดทุกอย่างเหมือนหลุมดำในอวกาศนะโว้ยมันเลือกดูดเฉพาะสิ่งที่เป็นของมึงนะไอ้ต้า
ไอ้ต้าก้มหน้าลงบนร่องก้น ผมหลับตาปี๋ทันที ถึงมันจะไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมโดนทำแบบนี้แต่ทุกครั้งก็เหมือนกัน ความตื่นเต้นความกลัวก่อประทุในใจ แต่เพื่อไอ้ต้าแล้วหนักกว่านี้ผมก็ทนไหว
"อูย" ผมร้องครางสลับเสียงลิ้นชื้นๆของไอ้ต้าที่ตวัดลงขนแขนขนตูดผมลุกเกรียวอัตโนมัติร่างกายเกร็งแน่น
แต่ผมก็ยังคงจับขาพับตัวเองไว้ ไอ้ต้าลงลิ้นอย่างชำนาญตอนกูเลียเท้ามึงบอกว่าสกปรก แต่ตอนนี้มึงก็อยากกินกูทั้งตัวเหมือนกันใช่ไหม
ผมดิ้นพล่านไปกับลิ้นและนิ้วไอ้ต้าอยู่พักใหญ่ ไอ้ต้าก็ลดเอวผมลงจับสองขาของผมอ้ากว้าง ตามันยังจ้องผมไว้ก่อนส่งน้องชายคนเล็กแต่ตัวเบ้อเริ่มของมันมาทักทายตูดของน้องชายตัวแสบอีกคนเหงื่อผมแตกไหลทั่วตัวทั้งๆที่แอร์เย็นเฉียบไอ้ต้าส่งยานดิสคัฟเวอรี่ของมันเข้าทางหลุมดำเพื่อสำรวจดวงจันทร์ช้าๆหัวมู่ทู่ของยานลำโตเบียดเข้ามาจนผมต้องร้องออกมา
"แม่งโคตรเสียวเลยว่ะ" ไอ้ต้ายิ้มพอใจ บังคับยานผ่านเข้าปากถ้ำที่รกทึบเข้ามาช้าๆ ถึงมันจะเคยพายานหัวทู่
กับถุงแก๊ซใบเขื่องสองใบเข้ามาหลายหนแล้วไอ้ต้ามันก็ยังดูตื่นเต้นทุกครั้ง
ผมผ่อนลมหายใจเต็มที่ไอ้ต้าเห็นผมผ่อนคลายแล้วมันก็ดันส่วนหัวของยานผ่านเข้ามาสำเร็จผมอ้าปากร้องอย่างไม่อาย
"อูย แม่งเสียวตูดชิบหาย" ไอ้ต้ารับทราบว่าผมมีแต่ความเสียว ไม่มีความเจ็บก็เร่งคันบังคับส่งยานเข้าพรวดเดียวเกือบมิดลำ ร่างกายผมเกร็งอัตโนมัติมือปล่อยขาทั้งสองข้างมาดันหน้าท้องนวลเนียนไว้ไอ้ต้ากัดฟันกรอดพ่นเสียงรอดตามไรฟัน
"ฟิตฉิบหายเลย" ผมไม่รู้ว่าควรจะอายหรือดีใจดีแต่ผมก็ปล่อยให้ไอ้ต้าส่งยานส่วนที่เหลือเข้ามาจอดแช่ไว้
ผมปวดมวนในช่องท้องแท่งเนื้ออุ่นจัดมันไม่ได้จอดแช่เฉยๆมันกระตุกไปมาจนถ้ำของผมขยายตัวโอบรับมันเต็มที่ไอ้ต้าโน้มตัวลงมาจูบผม ถ้าถามผมเหมือนที่ผมถามเพื่อนๆ ว่าชอบเป็นรุกเป็นรับแล้วก็ชอบท่าไหนบ้าง ผมตอบได้อย่าง่ายดายเลยว่า ผมชอบรับกับไอ้ต้า แต่รุกกับคนอื่นส่วนท่าที่ชอบคือท่านี้แหละ เพราะมันสามารถมองเห็นหน้าของคนที่เรารักได้ชัดเจน
ไอ้ต้ายังคงจูบวนแต่เอามันไม่อยู่นิ่งแล้ว มันสาวควยออกไปเกือบสุดมันถอนหน้าออกไปจ้องผมไว้ แล้วก็กดควยเข้ามาใหม่เสียงกระโปกกระแทกก้นผมดังพลัวะผมสะดุ้งเฮือกกอดรัดไอ้ต้าแน่น ปากร้องคราง
"เอาอีก ขอหนักๆ เลยนะ" แหะๆ คือแบบว่าตอนนั้นของมันขึ้นสุดๆ แล้วอ่ะไอ้ต้าเองก็คงแปลกใจแต่มันก็ยอมตามคำสั่งผมด้วยการกระแทกควยเข้ามาเต็มรักแม่งเอ้ยย เสียวยันลำไส้นี่นะกูไม่ได้กินอะไรมากมาย ไม่งั้นกระเพาะกูคงทะลุไปแล้วไอ้ต้าอัดหนักๆชุดใหญ่ ผมสะท้านทุกครั้งที่ไอ้ต้ามันจัดให้
"เย็ดกูแรงๆ เลย มึงไม่ต้องกลัวกูเจ็บ" ผมสั่งไอ้ต้า หน้าไอ้ต้าหื่นขึ้นทันตายานดิสคัฟเวอรี่ของมันกระแทกเนื้อในดวงจันทร์จนมันสั่นไปทั้งดวงสองมือผมจิกลงบนหลังแน่นๆ ของไอ้ต้าอย่างลืมตัวไอ้ต้าครางฮือส่งแรงกระเด้าชุดใหญ่ต่อเนื่องอีกหลายสิบที เหงื่อเม็ดเป้งผุดขึ้นตามร่างของเราทั้งสองคนผมเอื้อมมือจับหน้าหื่นๆ ของไอ้ต้าไว้อย่างรักใคร่ หน้าของผมคงเหยเกไม่น่าดูแต่ไอ้ต้ามันก็ยังจ้องอยู่ สองขาของผมที่อ้ากว้างตวัด
ปลายเท้ามาโอบเอวมันไว้ แรงกระแทกหนักหน่วงกว่าทุกครั้ง
ผมกัดฟันรับแรงควยไอ้ต้าเต็มที่ แม่งอยากจะร้องก็ร้องไม่ออกได้แต่อ้าปากครางตามแรงกระเด้า เสียงกระโปกฟาดง่ามก้นผมดังทั่วห้องอยู่บ้านแม่งไม่เคยมันอย่างนี้เลย แหวนบนนิ้วส่องแสงล้อดาวพร่างพรายรอบตัวเข้าใจแล้วใช่ไหม ไอ้ต้ามันไม่มีทางกลับไปรักมึงแล้วล่ะว่ะดาวต่อให้มึงมีกี่หมื่นกี่แสนล้านดวง กูก็ไม่กลัว
มึงแล้ว
"ไอ้เหี้ย ตูดมึงฟิตฉิบหาย ดูดควยกูจนจะแตกแล้ว" ไอ้ต้าร้อง ผมอ้าปากครางจะตอบแต่ไม่รู้จะตอบอะไร
โคตรชอบเลยเวลามันหื่นๆ แล้วพูดกับกูแบบนี้ ผมกัดฟันเกร็งตูดแน่นไอ้ต้าอ้าปากร้องครางแข่งกับเสียงป๊าบๆ ดังสนั่น ใครอยู่ข้างนอกจะได้ยินก็ช่างแม่งมันคนเค้าเงี่ยนแล้วเย็ดกันไม่เห็นจะแปลก ทำยังกะพวกมึงเงี่ยน
ไม่เป็น
ไอ้ต้ากระเด้าเอวหนักเสียงป๊าบๆ ดังถี่ขึ้นเรื่อยผมเกร็งก้นจนทนไม่ไหว ความเสียวถูกส่งมาจนควยผมเองก็พ่นน้ำเมือกออกมาเต็มท้องยานสำรวจของไอ้ต้าร้อนจัด ผมบีบไหล่มันแน่น สายตาที่จับจ้องของมันบ่งบอกความหื่นขึ้นเรื่อยๆเสียงป๊าบๆๆ ดังขึ้นอีกไม่ถึงห้านาที ไอ้ต้าก็แอ่นเอวแนบตูดผมยานสำรวจของมันส่งระเบิดนิวเคลียร์ลูกใหญ่ใส่ดวงจันทร์เป็นสายความอุ่นจัดแผ่ซ่านไปทั่วท้อง ร่างกายผมกระตุกถี่ยิบเพราะแรงระเบิดควยผมที่แข็งเด่มาตั้งแต่เริ่มขยับหงึกๆก่อนจะประทุส่งน้ำเงี่ยนที่เก็บกักไว้ตั้งแต่วันอาทิตย์ที่แล้วกระฉดเองเหมือนภูเขาไฟระเบิด
ไอ้ต้าแช่ควยไว้อย่างนั้น โถมทับร่างชื้นเหงื่อลงบนตัวผมมันจูบตามใบหน้าผมอย่างรักใคร่ ควยมันยังเต้นหงึกๆ ในตูดผมเสียงนกร้องดังแว่วมาพร้อมๆกับแสงรำไรที่จับขอบหน้าต่าง ไอ้ห่าเช้าแล้วเหรอวะเนี่ย ผมกับไอ้ต้ามองหน้ากัน ต่างคนต่างเขินผมยังปล่อยให้เราสองคนตักตวงความสุขจากกันและกันไปอีกพักนึง ไอ้ต้ามันก็ถอนควยออกโหย แม่งน้ำเงี่ยนหรืออะไรวะ ลืมไปว่าไอ้ต้าแม่งก็คงไม่ได้น้ำแตกเหมือนกูน้ำเงี่ยนแม่งทะลักยังกะเขื่อนแตกไหลนองเจิ่งพื้นพรม ผมขยับตัวลุกนั่งช้าๆน้ำเงี่ยนส่วนที่เหลือไหลย้อยออกมาจากรูตูด แม่งไอ้ต้าเล่นกูซะฟ้าเหลืองคาตาเลยนะมึง ไอ้ต้าก็ยิ้มเขินๆ เหมือนจะรู้ตัวว่าผมคิดอะไรผมเลยรีบบอกมัน

"ไปอาบน้ำนอนกันเหอะ เดี๋ยวไม่มีแรงนะโว้ยยังเหลืออีกตั้งหกทีที่มึงต้องเย็ดกู"

kamaji

ขอบคุนคราบ

fnirun

ขอบคุณครับ

minone

สุดยอดคับ

Schwarzwald

ขอบคุณครับ

pheonixfirer

ขอบคุณครับ

natta0021

ขอบคุณครับ

pt200

ขอบคุณครับ

limbogate

ขอบคุณครับ

xoman

ขอบคุณครับ

gvdryotn

ขอบคุณมาก

plskm

ขอบคุณมากมาย

Chisunut

ขอบคุณครับ

4_NAY

หวานนะ

pierce

แอร๊ยสยยยยย  ตาร้อนผ่าวๆ

GuySexy

แตกๆๆๆ

sugarxxx

รักกันเหมือนเดิม

zakimi

หนุกดีนะ

bomb2534

จขอบคุณครับ

anuponm

ขอบคุณครับ