ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ฟุตบอลสื่อรัก ผมเป็นคนที่ชอบเล่นกีฬามาก แต่กีฬาที่ชอบที่สุด คือ ฟุตบอล ผมมักจะรวมกลุ่มกับเพื่อนๆและรุ่นพี่เพื่อเล่นฟุตบอลกันเป็นประจำ วันนี้ก็เหมือนกัน ผมมาเล่นที่สนามของมหาวิทยาลัยวันนี้ออกจะพิเศษหน่อย เพราะว่ามีรุ่นพี่ที่เป็นนักกีฬาของมหาวิทยาลัยมาฝึกซ้อมก่อนลงแข่งจริงด้วยหนึ่งในนั้นคือพี่ด. ซึ่งเป็นหนุ่มหล่อ แต่เจ้าชู้ มีแฟนเยอะ แถมยังจีบสาวๆ ไปทั่วผมเองก็แอบปลื้มเขาอยู่เหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร
“ เฮ้อ เบื่อว่ะแม่ง คืนนี้ต้องไปเย่ออีแก้วอีกแล้ว เซ็ง อยากลองของแปลกดูบ้าง”
พี่ด. คุยกับผมตอนที่เรากำลังวอร์มร่างกายกันอยู่ ผมไม่ค่อยชอบคำพูดของเขานักเพราะมันดูถ่อยๆ ยังไงพิกล
พี่เขามองหน้าผม แล้วก็มองที่เป้าผม พลางยิ้มอย่างมีเลศนัย
“ อะไรพี่ ” ผมถามห้วนๆ รู้สึกไม่ชอบที่เขาทำหน้าแบบนี้กับผม
“ เปล่า ” เขาตอบ
เสียงกัปตันทีมดังขึ้น
“ เฮ้ย ลงสนามได้แล้ว แบ่ง 2 ทีมเลย อย่าช้า สาวๆมาเชียร์เต็มแล้วนะโว้ย ห่า ”
และก็จริงอย่างที่กัปตันว่า นักศึกษาสาวๆ กลุ่มใหญ่มายืนออกันเป็นกลุ่มๆข้างสนาม ส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่
“ กรี๊ด พี่ด. ขา เท่ห์จังเลย ”
ไม่นานเพื่อนๆ ของผมก็มากันครบทีม แต่ผู้รักษาประตูยังไม่มา
“ ประตูไปไหนวะ ”
“ ขี้แตกครับพี่ คงมาเล่นไม่ได้แล้ว ”
“ อ้าว ชิบหายล่ะสิ แล้วใครจะเป็นประตูวะเนี่ย ”
กัปตันมองมาที่ผม
“ หนุ่ม นายเคยเป็นประตูใช่มั๊ย ”
“ ครับ ” “ งั้นเป็นหน่อยนะวันนี้ ช่วยๆ กันหน่อย ”
ผมหน้าซีด จริงอยู่ที่ผมเคยเล่นเป็นประตูหลายครั้ง แต่เพื่อนๆก็คงทราบนะครับว่าประตูเนี่ย เป็นตำแหน่งที่สะบักสะบอมที่สุด เพราะต้องคอยรับลูกเตะของศัตรูตลอดเจ็บตัวโคตรๆ แถมฝ่ายตรงข้ามยังมีพี่ด. ซึ่งเล่นเป็นศูนย์หน้าจอมยิงประตูอีก ผมรู้มานานแล้วว่าพี่ด. เป็นคนที่เตะแรงมาก แถมชอบเตะอัดประตูอีก แต่ถึงยังไง ผมก็ขัดคำสั่งของกัปตันไม่ได้จำต้องยอมตกลง
“ ครับ ”
“ ดีมาก เอ้า ทุกคน ลงสนาม ห้ามแพ้นะวันนี้ อัดแม่งให้เต็มที่เลย”
และแล้ว การแข่งขันฟุตบอลรอบอุ่นเครื่องระหว่างทีมผมกับทีมพี่ด.ก็เริ่มขึ้น ท่ามกลางความหวาดหวั่นของประตูอย่างผมว่า วันนี้ต้องเจอศึกหนักแน่ๆ ทันทีที่กรรมการเป่านกหวีดเริ่มการแข่งขัน พี่ด.ก็เปิดฉากเล่นเร็วทันทีทั้งเลี้ยงลูกและส่งลูกอย่างดุเดือด ท่ามกลางเสียงเชียร์และเสียงกรี๊ดกร๊าดวี๊ดว๊ายของสาวแท้และสาวเทียมที่ขอบสนาม
“ ว๊าย กรี๊ด พี่ด. ขา เท่จังเลย ”
พี่ด. ทั้งเตะ ทั้งถอง ทั้งขัดขาผู้เล่นทีมผมอย่างไม่ยั้ง หวังจะครองบอลคนเดียว
“ เฮ้ย ฟาวด์ ฟาวด์ ”
“ ไอ้ด. ฟาวด์ ไอ้ห่า เล่นดีๆ สิวะ ”
เสียงกรรมการซึ่งก็คือรุ่นพี่คนหนึ่งตะโกนเสียงดังลั่น แต่พี่ด. ก็ไม่สนใจยังเล่นเร็วต่อไป และโดยที่ไม่ทันคาดคิด พี่ด. ก็เข้าเสียบทางด้านหลังของไอ้นัน ผู้เล่นทีมผมอย่างจังทำให้ไอ้นันเสียหลัก สะดุดขาของพี่ด. ล้มคะมำลงกับพื้นอย่างไม่เป็นท่า นอนครางลั่น
“ โอ๊ย ขากู ขากู ”
“ เฮ้ย หยุดก่อนเว้ย มีคนบาดเจ็บ แพทย์สนามอยู่ที่ไหนวะ มาปฐมพยาบาลหน่อยเร้ว”
“ แพทย์สนามเหี้ยไรของมึง ไอ้ห่า นึกว่าแข่งบอลทีมชาติอยู่รึไง จะได้มีแพทย์สนามมึงนั่นแหละไอ้กรรมการ ไปดูมันหน่อย ” ผู้เล่นทีมผมพูด
กรรมการยิ้มแบบเขินๆ ก่อนที่จะเดินเข้าไปดูอาการของไอ้นัน การแข่งขันต้องหยุดไปชั่วขณะ
ผมยืนเงกอยู่ที่ประตู เห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง พลางคิดในใจว่า ไอ้พี่ด.นี่แม่งเล่นไม่ดีเลย ไม่มีมารยาท เล่นแรงเกินไป นึกว่าแข่งจริงอยู่หรือไง ไม่ไหวเลย
ไอ้หิน ศูนย์หน้าทีมผม เดินเข้ามาคุยด้วย
“ ไอ้ด. แม่งเล่นโคตรเหี้ยเลย กูโดนแม่งเตะ ถอง ถีบตั้งหลายครั้งแล้วโคตร`สวย`เลย มึงเองก็ระวังหน่อยนะ กูว่ามันกะยิงประตูโชว์สาวแน่ๆ ”
ผมพยักหน้า เอาสิวะ จะยิงยังไงก็มาเลย ไม่กลัวอยู่แล้ว
“ เอาละ มันค่อยยังชั่วแล้ว แข่งต่อได้ ”
กรรมการให้สัญญาณแข่งขันต่อ คราวนี้ทีมพี่ด. เปิดฉากบุกแบบไม่ยั้ง เล่นบอลเร็วโคตรๆจนดูน่ากลัว แต่ทีมผมก็ใช่ย่อย พอทีมพี่ด. เผลอ ก็สวนกลับเล่นเร็วพอๆกันจนกลับเป็นฝ่ายบุกบ้าง จนทีมพี่ด. ตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ
“ เฮ้ย แข็งแรงกันหน่อยสิวะพวกมึง เล่นดีๆ หน่อย เฮ้ย ไอ้เหี้ยนั่นทำไมไม่รับลูกวะยืนทื่อเป็นเสากระโดงเลย แล้วไอ้ห่านั่นจ่ายลูกให้ใครวะ แม่ง แล้วมึงจะสับขาหลอกทำเหี้ยไรล่ะดูเดะ แหม พวกมึงนี่ ไม่ได้ดั่งใจกูเล้ย สัด ”
เสียงรุ่นพี่คนหนึ่งที่ทีมพี่ด. อุปโลกน์ให้เป็น “ โค้ช ” ด่าลั่นสนาม จนรุ่นน้องคนหนึ่งที่นั่งดูอยู่ข้างๆต้องสะกิดเบาๆ
“ เอ้อ พี่ครับ ไม่ต้องจริงจังขนาดนั้นก็ได้ครับพี่ นี่แข่งกันเล่นๆนะครับ ไม่ได้แข่งทีมชาติซะหน่อย ”
“ ได้ไงวะไอ้น้อง รู้ป่าว ทีมพี่น่ะต่อไปต้องไปแข่งกับมหาลัยอื่นตั้งหลายที่บอลยูลีกไงวะ จะเล่นสนามไหนก็ต้องเจ๋งทั้งนั้น แพ้ไม่ได้ ทีมพี่น่ะอนาคตทีมชาติไทยเลยนะเว้ยมึงไม่รู้อะไร อ้าว แล้วไอ้ควายนั่นทำไมไม่จ่ายให้เพื่อนล่ะวะ ทำเหี้ยไรอยู่เนี่ย โอ๊ยสัดเอ๊ย ไม่ได้ดังใจกูเลย สัด ”
“ เหรอครับ เอ้อ งั้นผมว่าพี่ไปเล่นเองดีกว่ามั๊ยครัย เห็นอะไรๆ ก็ไม่ได้ดังใจซักอย่าง”
เจอมุขนี้ โค้ชอึ้งไปเลย พูดอะไรต่อไม่ออก หันกลับไปดูที่สนาม ทีมผมกลับมาเป็นรองอีกครั้งหนึ่งพี่ด. แย่งบอลได้ และเลี้ยงเข้ามาใกล้ประตูที่ผมยืนอยู่ทุกทีๆ มันยิงกูแน่ๆ เอาวะเป็นไงเป็นกัน
“ กันมันไว้ อย่าให้มันยิงได้ ”
ทีมผมตะโกนโหวกเหวก แต่ช้าไปซะแล้ว ไอ้พี่ด.เข้ามาใกล้ประตูมากพอที่จะยิงได้ เลยตัดสินใจยิงทันที
ตูม !
ผมกระโดดตัวลอยเพื่อที่จะรับ บอลพุ่งมาเข้าอกผมทันที ผมรีบกอดบอลไว้แน่นแรงที่มันยิงมาไม่ใช่เบาๆ เลยทำให้ผมเจ็บหน้าอกพอสมควร
ทุกคนในทีมผมถอนหายใจโล่งอก ผมก็ดีใจสุดๆ เหมือนกันที่รับลูกเตะของพี่ด.ได้
“ รับได้ว่ะ สาด ” ผมตะโกนเสียงดัง และเหลือบไปเห็นพี่ด.มองหน้าผมอย่างไม่เชื่อสายตาว่า ผมจะรับลูกเตะของเค้าได้ เค้าชี้หน้าผม แล้วพูดว่า
“ ลูกที่ 2 นายไม่รอดแน่ ”
ผ่านไปแล้วหลายนาที ทีมผมเริ่มบุกหนักขึ้นๆ จนในที่สุด ไอ้หินก็ยิงประตูฝ่ายตรงข้ามได้สำเร็จทันทีที่ลูกเข้าประตู ไอ้หินก็เฮลั่น
“ เฮ กูทำได้แล้ว กูทำได้แล้วโว้ย ตีไข่แตกแล้ว ”
ผู้เล่นในทีมต่างเข้ามากอดไอ้หินและลูบหัวลูบตัวอย่างชื่นชม ผมก็ดีใจไปกับเขาด้วย
“ 1-0 ”
ทีมพี่ด. มองพวกผมแสดงความดีใจอย่างเคียดแค้น พี่ด.เตะพื้นสนามอย่างโกรธๆ ที่โดนลูบคม ปล่อยให้ทีมผมนำไปได้ ส่วนโค้ชถึงกับควักบุหรี่ออกมาสูบเพื่อดับอารมณ์
หลังจากนาทีนั้น มันเป็นฝันร้ายของทีมผมจริงๆ ทีมพี่ด.กลับมาเป็นฝ่ายบุกอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้ยิ่งบุกหนักกว่าเดิมหลายเท่า ทั้งชน ทั้งผลักผู้เล่นทีมผมอย่างแรงจนกรรมการต้องเป่านกหวีดเตือน
“ เล่นดีๆ ฟาวด์แล้วนะมึง ”
“ ยกขาสูงนะสัด ” “ ไอ้เหี้ยนี่ เล่นให้ถูกกติกาหน่อยสิวะ ”
“ ต้องใบเหลืองแล้ว กรรมการ แม่งเล่นแรงเกินไปแล้ว ”
ผู้เล่นทีมผมประท้วงกรรมการกันใหญ่
“ ห่าเอ๊ย พวกมึงเนี่ย กูมีใบเหลืองใบแดงใบเขียวที่ไหนกันล่ะวะ พวกมึงคิดว่ามึงแข่งไทเกอร์คัพกันอยู่รึไง จะได้มีหมดทุกอย่าง ถ้าไล่แม่งออกนอกสนามหมดทั้งทีมแล้ว พวกมึงจะแข่งกับหมาที่ไหนล่ะวะกูก็เห็นเหมือนพวกมึงว่าแม่งเล่นได้เหี้ยกันทุกตัว ”
“ อ้าว เหรอ ไอ้ห่ากูก็นึกว่ามึงมี ช่างแม่ง เล่นต่อดีกว่า ”
การแข่งขันยังคงดำเนินต่อไป พี่ด.ยังไม่มีโอกาสมายิงประตูผมอีกเพราะทีมผมป้องกันหนามาก ต่างฝ่ายต่าง ก็พยายามแย่งบอลมาครองอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ไอ้พี่ด. ขัดขาไอ้อิฐ จนมันล่มคว่ำหน้ากระแทกพื้นสนาม
“ เปลี่ยนตัว เปลี่ยนตัวเว้ย ”
ทีมผมขอเปลี่ยนตัวเอาไอ้อิฐออก เพราะมันเริ่มเล่นเป๋แล้วจากการที่มันโดนทีมพี่ด.เล่นแรงๆ เข้าให้ แล้วเอา ไอ้แดงลงไปเล่นแทน
“ เบอร์ 3 ไอ้แดง ลงไปแทนไอ้อิฐ ”
เพื่อนๆ ของผมที่อยู่ข้างสนาม ชูป้ายเลข 3 เป็นสัญญาณว่าเอาไอ้แดงลงไป ใกล้จะหมดครึ่งแรกแล้ว ทีมพี่ด. ยังตีเสมอไม่ได้ ยังตามหลังอยู่ 1ลูก การแข่งขันเป็นไปอย่างดุเดือด
“ ไอ้ห่าเอ๊ย สู้พวกแม่งให้ได้สิวะ เล่นอย่างกับเด็กอนุบาลเลยมึง ไอ้ควายเอาแทคติกที่พวกมึงได้จากกูมาใช้สิวะ สัด ฟังกูอยู่รึปล่าว ”
โค้ชคนเดิมตะโกนขึ้นมาอีก หลังจากที่เงียบไปนาน
“ ห่า อย่างนี้จะไปบอลโลกได้ไงวะ ไม่ใจกันเลย เหี้ย ”
รุ่นน้องคนเดิมหัวเราะคิกคัก จนโค้ชหันมามอง [/hide]
“ ขำไรมึง ”
“ ป่าวครับพี่ ”
โค้ชไม่พูดอะไรต่อ ได้แต่โบกมือเย๊วๆ ให้ทีมตัวเอง
“ หมดครึ่งแรกแล้ว ทดเวลาบาดเจ็บ ”
ใครก็ไม่รู้ตะโกนออกมา แล้วก็เงียบ จนรุ่นน้องคนหนึ่งต้องสะกิดเตือน
“ กี่นาทีล่ะพี่ ”
“ อ้อ กูลืม 3 นาทีว่ะ “ ไอ้เหี้ยคนนั้นตะโกนอีกครั้ง ทุกคนก็เลยแข่งกันต่อ
พี่ด. ยิ้มที่มุมปาก ขณะสับขาหลอกผู้เล่นทีมผม พลางพูดเบาๆ ว่า
“ ช่วงทดเวลานี่แหละ ทีมมึงเสร็จกูแน่ ”
| 
ค้นหาสมาชิก
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
