OH!! Bad Guy รักร้ายๆของผู้ชายในคุก!! 1

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

แม้จำทำผิดหรือก้าวพลาด จะร้ายแค่ไหน จะเลวแค่ไหน ก็ยังรู้จักรัก..หัวใจหลายดวง ยังพร่ำเพรียก เรียกหา ความรักและการเอาใจใส่ความอ้างว้างเหน็บหนาวจากการถูกประณาม ด่าทอ ทำให้เกดเป็นแผลร้ายเป็นรอยร้าวจนยากจะรักษา
จนเมื่อได้พบกับคำว่า รัก
ถึงจะเลวแค่ไหน ก็ยังรู้จักคำว่า รัก จะแปลกมั้ย หากคนเลว จะขอรักคนเลว ด้วยกัน ถึงจะ เลว แต่ก็ยังไม่ไร้หัวใจ
ถึงจะ ร้าย แต่หัวใจก็ยังอยากรัก แม้ว่ารักที่เกิดขึ้นจะแปลกประหลาดไปจากปกติก็ตาม
นี่คือเรื่องราว ความรัก ของคนเลว นี่คือเรื่องราว และหัวใจของผู้กระทำความผิด นี่คือเรื่องราว ของคนร้ายๆที่อยากมีความรักในสถานที่ซึ่งเรียกว่า คุก !
แฟ้มคดีนักโทษ : ประวัติส่วนตัว
นาย ธรณินธร์ เตชะเมโฆ (โต)  
อายุ : 22
คดี : นักโทษคดีอุชกรรณ ก่อคดีฆาตกรรมโดยไตร่ตรองไว้ก่อน
โทษที่ได้รับ :  จำคุกสามสิบปี แต่จำเลยยอมรับสารภาพ ศาลจึงลดโทษให้เหลือจำคุกยี่สิบปีตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 59 ว่าด้วยการกระทำโดยเจตนา ในกรณีที่กฎหมาย บัญญัติให้ต้องรับผิดการกระทำโดยเจตนา ได้แก่กระทำโดยรู้สำนึกในการที่กระทำ และในขณะเดียวกันผู้กระทำประสงค์ต่อผล หรือย่อมเล็งเห็นผลของการ กระทำนั้น ถ้าผู้กระทำมิได้รู้ข้อเท็จจริง อันเป็นองค์ประกอบของความผิดจะ ถือว่าผู้กระทำประสงค์ต่อผล หรือย่อมเล็งเห็นผลของการกระทำ นั้นมิได้
มาตรา 288 ผู้ใดฆ่าผู้อื่น ต้องระวางโทษประหารชีวิต จำคุก ตลอดชีวิต หรือจำคุกตั้งแต่สิบห้าปีถึงยี่สิบปี
ชั้นของนักโทษ :  เป็นนักโทษที่ถูกจัดไว้ใน ชั้นดี มีสิทธิในการได้รับพระราชทานอภัยโทษหรือลดวันต้องโทษจำคุก
เมื่อได้รับการเลื่อนชั้นเป็นนักโทษ ชั้นดีเยี่ยม ได้รับการให้ความสะดวกขณะอยู่ในเรือนจำและได้รับการพักการลงโทษเป็นกรณียกเว้น และได้รับวันลดโทษ เดือนล่ะ 3 วัน
ระยะเวลาควบคุมตัว และปล่อยตัว : 2oปี (รับโทษมาแล้ว ห้าปี แปดเดือน) ถูกคุมขังอยู่ในแดนที่สิบสอง เรือนจำกลางพิเศษ จังหวัด XXX
แฟ้มคดีนักโทษ : ประวัติส่วนตัว
นาย กันตธร จิรารักษ์  (เนม)
อายุ : 18
คดี : นักโทษคดีอุชกรรณ ฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา
โทษที่ได้รับ : รับโทษจำคุก 20 ปี แต่จำเลยยอมมอบตัวและรับสารภาพทุกข้อกล่าวหา ศาลจึงลดโทษให้ เหลือจำคุก 15 ปี ตามที่ประมวลกฎหมายอาญามาตราที่ 59 บุคคลจะต้องรับผิดในทางอาญาก็ต่อเมื่อได้กระทำ โดยเจตนาเว้นแต่จะได้กระทำความโดยประมาท ในกรณีที่กฎหมาย บัญญัติให้ต้องรับผิดเมื่อได้กระทำโดยประมาท หรือเว้นแต่ในกรณี
ที่กฎหมายบัญญัติไว้โดยแจ้งชัดให้ต้องรับผิดแม้ได้กระทำโดยไม่มี เจตนา
กระทำโดยเจตนา ได้แก่กระทำโดยรู้สำนึกในการที่กระทำและ ในขณะเดียวกันผู้กระทำประสงค์ต่อผล หรือย่อมเล็งเห็นผลของการ กระทำนั้น
ถ้าผู้กระทำมิได้รู้ข้อเท็จจริง อันเป็นองค์ประกอบของความผิดจะ ถือว่าผู้กระทำประสงค์ต่อผล หรือย่อมเล็งเห็นผลของการกระทำ นั้นมิได้
กระทำโดยประมาท ได้แก่กระทำความผิดมิใช่โดยเจตนา แต่ กระทำโดยปราศจากความระมัดระวัง ซึ่งบุคคลในภาวะเช่นนั้นจัก ต้องมีตามวิสัยและพฤติการณ์ และผู้กระทำอาจใช้ความระมัดระวัง เช่นว่านั้นได้ แต่หาได้ใช้ให้เพียงพอไม่
การกระทำ ให้หมายความรวมถึงการให้เกิดผลอันหนึ่งอันใดขึ้น โดยงดเว้นการที่จักต้องกระทำเพื่อป้องกันผลนั้นด้วย
มาตรา 288 ผู้ใดฆ่าผู้อื่น ต้องระวางโทษประหารชีวิต จำคุก ตลอดชีวิต หรือจำคุกตั้งแต่สิบห้าปีถึงยี่สิบปี
ชั้นของนักโทษ  : เป็นนักโทษที่พิจารณาคดีเด็ดขาดแล้ว (ศาลพิจารณาคดีถึงที่สุดและตัดสินแล้ว) ได้รับการจัดให้เป็นนักโทษชั้นกลาง หากประพฤติตัวดีจะได้รับการเลื่อนชั้นต่อไป
ระยะเวลาควบคุมตัวและปล่อยตัว : 15 ปี (เพิ่งรับโทษคุมขัง) ถูกคุมตัวอยู่ในแดนสิบสอง เรือนจำกลางพิเศษ
จังหวัด XXX
แฟ้มคดีนักโทษ : ประวัติส่วนตัว
นาย ศรัทธากร ทรงพิสุทธิ์ (กันย์)
อายุ : 22
คดี : ฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา กระทำการด้วยความประมาทจนผู้อื่นถึงแก่ความตาย
โทษที่ได้รับ : จำคุก 25 ปี จำเลยไม่สู้คดีและยอมรับผิดทุกข้อหา ศาลจึงลดโทษให้ ห้าปี เหลือโทษจำคุก 20 ปี ปรกอบกับผู้ต้องหาได้ทำความดีความชอบ เคยช่วยเหลือผู้อื่นและทำการอันเป็นประโยชน์ต่อสังคมและส่วนรวม ศาลจึงลดโทษให้อีก ห้าปี เหลือโทษจำคุก 15 ปี  
รับโทษตามที่ประมวลกฏหมายอาญามาตรา 59 กล่าวไว้ว่าบุคคลจะต้องรับผิดในทางอาญาก็ต่อเมื่อได้กระทำ โดยเจตนาเว้นแต่จะได้กระทำความโดยประมาท ในกรณีที่กฎหมาย บัญญัติให้ต้องรับผิดเมื่อได้กระทำโดยประมาท หรือเว้นแต่ในกรณี ที่กฎหมายบัญญัติไว้โดยแจ้งชัดให้ต้องรับผิดแม้ได้กระทำโดยไม่มี เจตนา
กระทำโดยประมาท ได้แก่กระทำความผิดมิใช่โดยเจตนา แต่ กระทำโดยปราศจากความระมัดระวัง ซึ่งบุคคลในภาวะเช่นนั้นจัก ต้องมีตามวิสัยและพฤติการณ์ และผู้กระทำอาจใช้ความระมัดระวัง เช่นว่านั้นได้ แต่หาได้ใช้ให้เพียงพอ
ไม่ การกระทำ ให้หมายความรวมถึงการให้เกิดผลอันหนึ่งอันใดขึ้น โดยงดเว้นการที่จักต้องกระทำเพื่อป้องกันผลนั้นด้วย
มาตรา 60 ผู้ใดเจตนาที่จะกระทำต่อบุคคลหนึ่ง แต่ผลของการ กระทำเกิดแก่อีกบุคคลหนึ่งโดยพลาดไป ให้ถือว่าผู้นั้นกระทำโดย เจตนาแก่บุคคลซึ่งได้รับผลร้ายจากการกระทำนั้น แต่ในกรณีที่ กฎหมายบัญญัติให้ลงโทษหนักขึ้นเพราะฐานะของบุคคล หรือเพราะ ความสัมพันธ์ระหว่างผู้กระทำกับบุคคลที่ได้รับผลร้าย มิให้นำ กฎหมายนั้นมาใช้บังคับเพื่อลงโทษผู้กระทำให้หนักขึ้น
มาตรา 288 ผู้ใดฆ่าผู้อื่น ต้องระวางโทษประหารชีวิต จำคุก ตลอดชีวิต หรือจำคุกตั้งแต่สิบห้าปีถึงยี่สิบปี
ชั้นของนักโทษ  : ถูกจัดอยู่ใน นักโทษชั้นดีเยี่ยม มีสิทธิในการได้รับพระราชทานอภัยโทษหรือลดวันต้องโทษจำคุก ได้รับการให้ความสะดวกขณะอยู่ในเรือนจำและได้รับการพักการลงโทษเป็นกรณียกเว้น และได้รับวันลดโทษ เดือนล่ะ 5 วันและด้วยผู้ต้องหาประกอบคุณงามความดีพิเศษแก่ทางราชการ จึงได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้ช่วยเหลือเจ้าพนักงาน
แต่เพราะคดียังไม่เด็ดขาด (ศาลยังพิจารณาคดีไม่เสร็จสิ้น เพราะยังมีผู้ฟ้องทางคดีแพ่ง และ คดีอาญาต่อ) จึงไม่ได้รับสิทธิ์การขอพระราชทานอภัยโทษแต่อย่างใด
ระยะเวลาควบคุมตัว และปล่อยตัว : 20 ปี (รับโทษมาแล้ว สี่ปี สามเดือน) ถูกคุมขังอยู่ในแดนที่สิบสอง เรือนจำกลางพิเศษ จังหวัด XXX
แฟ้มคดีนักโทษ : ประวัติส่วนตัว
นาย ณเมฆา สุขสิริ  (เมฆ)
อายุ : 19
คดี : ฆาตกรรมโดยไตร่ตรองไว้ก่อน
โทษที่ได้รับ : จำคุก 20 ปี ผู้ต้องหาหลบหนีและขัดขืนต่อการจับกุมของเจ้าพนักงาน ก่อให้เกิดความล่าช้าของคดี
จึงไม่ได้รับการลดหย่อนโทษอีกทั้งยังก่อคดีสะเทือนขวัญ โดยมุ่งหมายชีวิตผู้อื่นเกินกว่าหนึ่งคนก่อให้เกิดความหวาดกลัวแก่ผู้คนและสังคมโดยทั่ว
    ได้รับโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 59 บุคคลจะต้องรับผิดในทางอาญาก็ต่อเมื่อได้กระทำ โดยเจตนาเว้นแต่จะได้กระทำความโดยประมาท ในกรณีที่กฎหมาย บัญญัติให้ต้องรับผิดเมื่อได้กระทำโดยประมาท หรือเว้นแต่ในกรณี
ที่กฎหมายบัญญัติไว้โดยแจ้งชัดให้ต้องรับผิดแม้ได้กระทำโดยไม่มี เจตนา
กระทำโดยเจตนา ได้แก่กระทำโดยรู้สำนึกในการที่กระทำและ ในขณะเดียวกันผู้กระทำประสงค์ต่อผล หรือย่อมเล็งเห็นผลของการ กระทำนั้น
มาตรา 60 ผู้ใดเจตนาที่จะกระทำต่อบุคคลหนึ่ง แต่ผลของการ กระทำเกิดแก่อีกบุคคลหนึ่งโดยพลาดไป ให้ถือว่าผู้นั้นกระทำโดย เจตนาแก่บุคคลซึ่งได้รับผลร้ายจากการกระทำนั้น แต่ในกรณีที่ กฎหมายบัญญัติให้ลงโทษหนักขึ้นเพราะฐานะของบุคคล หรือเพราะ ความสัมพันธ์ระหว่างผู้กระทำกับบุคคลที่ได้รับผลร้าย มิให้นำ กฎหมายนั้นมาใช้บังคับเพื่อลงโทษผู้กระทำให้หนักขึ้น
มาตรา 288 ผู้ใดฆ่าผู้อื่น ต้องระวางโทษประหารชีวิต จำคุก ตลอดชีวิต หรือจำคุกตั้งแต่สิบห้าปีถึงยี่สิบปี
ชั้นของนักโทษ  : เป็นนักโทษที่คดียังไม่เด็ดขาด (ศาลยังตัดสินคดีไม่จบสิ้น) ถูกจัดไว้ในระดับชั้นกลางหากการตัดสินสิ้นสุดแล้วก็จะได้รับการเลื่อนขั้นต่อไป  
ระยะเวลาควบคุมตัว และปล่อยตัว : 20 ปี (รับโทษมาแล้ว หนึ่งปี สองเดือน) ถูกคุมขังอยู่ในแดนที่สิบเอ็ด เรือนจำกลางพิเศษ จังหวัด XXX
Imprison 1 : คำพิพากษา
“..นาย กันตธร จิรารักษ์ อายุ18 ปี ผู้ต้องหาก่อคดีอุชกรรณ คดีฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา  ศาลได้พิจารณาให้ได้รับโทษจำคุก 20 ปี แต่จำเลยยอมมอบตัวและรับสารภาพทุกข้อกล่าวหา ศาลจึงลดโทษให้ เหลือจำคุก 15 ปี ตามที่ประมวลกฎหมายอาญามาตราที่ 59 บุคคลจะต้องรับผิดในทางอาญาก็ต่อเมื่อได้กระทำ โดยเจตนาเว้นแต่จะได้กระทำความโดยประมาท ในกรณีที่กฎหมาย บัญญัติให้ต้องรับผิดเมื่อได้กระทำโดยประมาท หรือเว้นแต่ในกรณี ที่กฎหมายบัญญัติไว้โดยแจ้งชัดให้ต้องรับผิดแม้ได้กระทำโดยไม่มี เจตนา หรือกระทำโดยประมาท  จึงสมควรได้รับโทษตามที่กล่าวมานี้ ดังนั้นศาลจึงขอจบการพิจาณาไว้เพียงเท่านี้...ปิดคดี...”
เสียงจากผู้พิพากษาที่เปี่ยมด้วยความเที่ยงธรรมดังอยู่อย่างเลื่อนลอยในสมองของผม ร่างในชุดคลุมแสดงถึงอำนาจและหน้าที่อันชอบธรรมเดินออกไปจากที่พิจารณาคดี ทุกคนยืนขึ้นให้ความเคารพ..ส่วนผม ก้มหัวลงช้าๆ..อย่างยอมรับคำตัดสินนั้นทุกข้อกล่าวหา แม้สมองจะมึนเบลอประสาทสัมผัสทุกส่วนจะด้านชาไปแล้ว
นัยน์ตาผมผ่าวร้อน..ชาวาบไปทั้งกาย..แขนทั้งสองข้างถูกมือของใครไม่รู้ออกแรงดึง..ลากออกไปจากแท่นพิจารณาคดีที่ผมยืนอยู่ สายตาที่พร่ามัวมองเห็นแต่สายโซ่ของกุญแจมือที่พันธนาการผมไว้ รวมทั้งโซ่ที่ถ่วงน้ำหนักอยู่ตรงข้อเท้า
ท่ามกลางเสียงพูดคุยจ๊อกแจ้ก และร่างที่เดินผ่านผมไปคนแล้ว...คนเล่า...หูของผมก็ยังแว่วเสียงร้องสะอื้นของใครบางคนลอยมาตามลม...ลำคอของผมตีบตัน..เพราะผมจำเสียงของคนๆนั้นได้..ผู้หญิงคนนั้น...คนที่ผมรักยิ่งกว่าใคร...
แม่....
“...เนม.....ลูก....คุณ...คุณ..จะเอาลูกชั้นไปไหน....” หญิงวัยกลางคนในชุดสีครึ้ม ใบหน้าเปียกชื้นด้วยน้ำตา ร่างทั้งร่างสั่นเทาด้วยแรงสะอื้นวิ่งมาหาผมที่ถูกหิ้วปีกออกมาจากห้อง...ใบหน้าทุกข์ระทมเศร้าสร้อยนั้นทำให้ผมยิ่งรู้สึกแย่ ไม่ควร
ไม่ควรเลยที่ผมจะทำตัวแบบนี้..ทำให้ทุกอย่างกลายเป็นแบบนี้ เพราะความขาดสติยั้งคิด...ความโมโหเพียงชั่วครู่
ชั่วยาม   มือของบุคคลที่ให้กำเนิดรั้งแขนผู้คุมตัวนักโทษไว้ พยายามวิ่งเข้ามาคว้าเอาตัวผมอย่างสุดกำลัง ส่วนผมได้แต่ก้มหน้านิ่ง...เดินตามแรงลากของผู้คุม และถูกฉุดกระชาก ดึงรั้งด้วยแรงของผู้ให้กำเนิด...ลำคอของผมแห้งผาก กล้ำกลืนเสียงสะอื้นไว้อย่างยากเย็น...แม่...
“...คุณ..คุณขา..ขอชั้นคุยกับลูกสักนิดเถอะค่ะ...ขอร้อง...ชั้นขอร้อง....” เสียงของแม่ที่เว้าวอนยังดังอยู่ในหู ผมชะงักฝีเท้า รวมถึงผู้คุมที่ยืนนิ่ง...มองหน้ากันก่อนจะถอนใจเบาๆ..แล้วปล่อยแขนผมลงช้าๆ...
   ผมเงยหน้าขึ้น...สบตาสีเดียวกันที่แดงก่ำของแม่...แม่มองหน้าผม..แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาช้าๆ...ผม...มันลูกอกตัญญู เนรคุณจริงๆ ทำให้แม่ทุกข์ใจ เสียน้ำตาซ้ำแล้ว..ซ้ำเล่า แบบนี้....
  ผมค่อยๆประนมมือทั้งสองข้างไว้ที่อกแล้วคุกเข่าลง น้อมตัวลงช้าๆ...กราบ....แทบเท้าแม่....กราบกราน ไหว้บูชาผู้ที่
ให้ชีวิต ผู้ที่คอยดูแล คอยอุ้มชูผมมาตลอดชีวิต...
...แต่สิ่งที่ผมตอบแทนแม่..คือการให้แม่มาเห็นตัวผมต้องถูกจองจำอยู่ใน คุก...
    หัวใจผู้ให้กำเนิด จะเจ็บปวด ร้าวรานแค่ไหน...ที่เห็นลูก ที่อุ้มชู คอยฟูมฟัก ต้องมาทำความผิด ต้องมาถูกกักขัง แทนที่ผมจะเป็นคนดี ทำความดีให้แม่ภูมิใจ..แต่ก็เปล่า...ผม...กลับทำร้าย..จิตใจของผู้กำเนิด..ด้วยการเดินมาสู่กรงขังอิสรภาพ...
  เสียงสะอื้นของแม่..กับมือนุ่มๆ ที่สั่นเทาเอื้อมมาลูบหัวผมช้าๆ ยิ่งทำให้ลำคอตีบตันด้วยการกลั้นสะอื้น...อีกกี่ปีน่ะ..ที่ผมจะได้กลับมาอยู่ที่บ้าน..กลับมาหาแม่..กลับมาหาน้อง...อีกกี่ปี..ที่ผมจะต้องถูกกักขัง ทุกข์ทรมาร อยู่ในเรือนจำ..ที่ๆไม่เคยมีใครปรารถนาจะไป...
แต่เพราะผมเลว....ผมมันชั่ว...ถึงต้องไปที่นั่น...
“...แม่ครับ....เนมฝากน้องด้วยน่ะแม่...”ผมกอดขาแม่ไว้ เงยหน้าสบกับดวงหน้าเปื้อนน้ำตาของบุพการีแล้วน้ำตาจะไหลขึ้นมาเสียดื้อๆจึงได้แต่ซุกหน้าลงกับขากางเกงของแม่..ซ่อนน้ำตาแห่งความขมขื่นไม่ให้รับรู้...เพราะถ้าแม่รู้...ถ้าแม่เห็นแม่ได้รู้ได้เห็นน้ำตาของผม...แม่ต้องเจ็บปวด ทุกข์ทรมารยิ่งกว่าเดิม...ผมรู้

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

manza555

ขอบคุณครับ

pkclub2146

ขอบคุณครับ

manowbom

ชอบมากคราฟฟฟฟฟ

airline

ขอบคุงมากนะครับผม

loessakkk

ขอบคุนครับ

eice

ขอบคุณจ้า

davil008za

ขอบคุณมากๆเลยครับ

aRmkung

ขอบคุณครับ

imseng

ขอบคุณนะคับ

asd

ขอบบคุุณครับผมม

noom2528

ขอบคุณครีบ

mario401

ขอบคุณคับที่แบ่งปัน

kikkapkao

ขอบคุนคราฟ

kengkeng

ขอบคุนนะคับ

wsdonin

ขอบคุณมากคับ

kenchinrama2

ขอบใจมากนะ

kenchinrama2

ขอบใจมากนะ...

white_blue

ขอบคุนมากครับ