มีสิทธิ์ไหม...ที่จะรักใครสักคน (18)

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับ และขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
“ชิบหายแล้วไงหละมิน่าละเมื่อกี้ไอ้แป๋มถึงได้พูดแปลก ๆ แล้วเนี่ยกรูจะอธิบายกับมันยังไงดีวะเนี่ย
หันไปเห็นไอ้กัสกำลังหัวเราะใหญ่ แหม  เมิงจะแต่งตัวให้ดีๆ ก่อนออกมาก็ไม่ได้ ผ้าเช็ดตัวก็ตัวนิดเดียว จะหลุดแหล่ไม่หลุดแหล่อยู่แหละ  
“บิว ๆ มาดูให้หน่อยดิ ไม่รู้เป็นอะไร หลังมันแสบ ๆ อะ” ไอ้กัสมันเดินเข้ามาพร้อมกับหันหลังให้ผมดู ตายละหว่า รอยเล็บ รอยฟันกรูทั้งนั้นเลยนะเนี่ย นี่กรูซาดิตถ์ขนาดนี้เลยหรือวะ  โอ้ยอาย ไอ้บร้านี่
“ก็รอย....เออ.....มันก็แดง ๆ นะ” พูดพร้อมกับเอามือค่อย ๆ ลูบไปบนรอยนั่น
“เหรอ  ไม่ใช่รอยเล็บของบิวเหรอ” พูดจบก็หันหน้ามายักคิ้วให้  ไอ้บร้า กรูจะฆ่าเมิง “บิวรู้อะไรไหม  ตอนที่บิวร้องอะ  น่ารักเป็นบ้าเลยหละ” พูดพร้อมกับเอาหลังมือมาค่อยคลอเคลียที่ตามใบหน้า ตามคอผม ทำเอาผมขนลุกซู่ ผมรีบปัดมือมันออกแทบไม่ทัน
“กัสไปแต่งตัวเหอะ”    เอ๊ ทำไมหน้าร้อนผ่าว ๆ หว่า
“ไม่มีชุดมาเปลี่ยนอะ ไม่ต้องใส่ละกันเนอะ นอนทั้งยังงี้หละ”  “ จะบ้าหรือไง นอนทั้งอย่างนี้ เดี๋ยวก็เป็นปอดบวมตายกันพอดี  มานี่เดี่ยวจะหาเสื้อผ้าให้” พูดจบก็รีบเดินดุ่ย ๆ ไปที่ตู้เสื้อผ้า มือก็ควานหาเสื้อตัวที่คิดว่าใหญ่ที่สุด ตาก็คอยเหลือบมองมัน  ชักไม่มั่นใจในความปลอดภัยของตัวเองเท่าไหร่เลย
แต่ว่าไม่ทันแล้วครับ หันไปอีกที ก็เห็นผ้าเช็ดตัวพาดอยู่บนราวตากผ้า ส่วนตัวมันหายเข้าไปในผ้าห่มเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“ไอ้กัส ลุกเดี๋ยวนี้เลยนะ  ลุกขึ้นมา”  พูดไป มือก็ลากมือมันขึ้นมาด้วย แต่ตัวใหญ่ชิบ  ลากเท่าไหร่ก็ไม่ขึ้น ยิ่งลากผ้าห่มก็พลอยยิ่งร่นลงมาจากหน้าอก ลงมาที่เอว มาถึงสะโพก.......... โอ้ย ช่างมัน อยากนอนอย่างนี้ก็ช่างมัน ช่วงนั้นแอบเห็นมันอบยิ้มนิดหนึ่งก่อนที่จะพลิกตัวนอนหงาย ผ้าห่มก็ปิดได้แว๊บ ๆ แวม ๆ  จนผมทนความหน้าด้านของมันไม่ไหว ต้องรีบดึงผ้าห่มขึ้นปิดหัวมันอย่างหมันใส้
ส่วนผมก็รีบเข้าไปอาบน้ำ ทำธุระส่วนตัวให้เรียบร้อย  ถือว่าเป็นการอาบน้ำที่ทรมานมาก ๆ เพราะร่องรอยของการทะลุทะลวงนั้นเมื่อโดนน้ำเข้าไป สุดแสนจะแสบเข้าไปถึงทรวง  อาบไป ปากก็ด่าไอ้กัสไป เมิงนะเมิง ทำกรูเจ็บ อย่าให้ถึงตากรูบ้าละกัน
พอออกมาจากห้องน้ำเหลือบไปเห็นคนนอนอยู่บนเตียง ท่าทางจะหลับไปแล้วจริง ๆ เพราะจังหวะการหายใจที่สม่ำเสมอและเสียงกรนเบา ๆ จึงรีบแต่งตัวให้เสร็จ ก่อนจะเดินไปที่เตียง
“กัส”
“............................”
“ไอ้กัส”
“................................”
“ค่อยยังชั่ว ท่าทางจะหลับแล้ว”  คิดได้เช่นนั้นก็สบายขึ้นมาหน่อยว่าคืนนี้คงปลอดภัยแล้ว  แต่พอหัวถึงหมอน นับแกะไปยังไมถึง 3 ตัว ก็มีมือลึกลับจากด้านหลังกระชากตัวผมให้ถอยหลังไปชิดกับหน้าอกหนา ๆ ของคนด้านหลัง
“อ๊าย  ปล่อยดิ ทำไรว๊า”  ปากก็บ่นไปยังงั้นหละครับ แต่ขัดมันไม่ได้ซักที
“ขอกอดหน่อยนะ  หนาววว” ไอ้กัสมันพูดจบก็ทำตัวสั่นเพื่อให้เห็นว่ามันหนาวจริง ๆ อยากจะด่ามันเหลือเกิน
“สมน้ำหน้า หนาวตายไปได้ก็ดี”
“โห....พูดยังงี้ใช่มะ  ด๊าย” มันพูดจบก็จับตัวผมพลิกให้ขึ้นไปนอนทับอยู่บนตัวมัน ทำให้ผมสัมผัสกับอะไร ๆ ของมันเต็ม ๆ
“ปล่อยกรูนะ”  ผมด่ามัน พร้อมกับทำหน้าขู่  (ไม่ใช่หมาซะหน่อย)
“ตัวเล็กแค่นี้ ดุจริงนะเรา”  พูดจบมือมันก็ยกขึ้นมาบีบจมูกผมที่ตอนนี้ทำหน้าเป็นตูดลิงอยู่เบา ๆ
“ปี๊บ ปี๊บ” แต่ก่อนที่อะไรจะเลยเถิด ก็มี Message เข้ามาที่เครื่องผม ผมจะเอื้อมมือไปหยิบมาอ่าน แต่ก็ไม่ทันไอ้เจ้าของร่างที่ผมทับอยู่แล้ว มันมือยาวกว่า เอื้อมตัดหน้าผมกดอ่าน Message เฉยเลย  อ่านไปซักพักหน้าเริ่มหงิก พร้อมกับได้ยินเสียงดังคลิก ก่อนที่จะมันยิ้มออกมา
“ไอ้เชี่ย เมิงลบ message กรูทำไม” ใช่แล้วครับ มันอ่านจบมันก็ลบหน้าตาเฉยเลย
“ใคร message เข้ามา และเขียนว่าไงหรอ”  ผมถามมันเสียงดุ ๆ
“อย่ารู้เลย  นอนดีกว่า” พูดจบมันก็พลิกตัวผมลงและนอนตะแคงกอดผมไว้ มันแน่นซะจนผมคิดว่าผมจะตายคาอกมันคืนนี้แน่ ๆ  แล้วใครว๊าที่ message  เข้ามา และเขียนว่าไงว๊า คิดไปคิดไปก็เผลอหลับไปคาอกหนา ๆ ของมัน ตอนนั้นรู้สึกว่ามันจูบหน้าผากผมเบา ๆ ก่อนที่มันก็จะหลับไปเหมือนกัน  
ผมสะดุ้งตื่นมาอีกทีก็ตอนที่รู้สึกเหมือนว่าคนข้าง ๆ นั้นพลิกตัว หันไปอีกที ตายละหว่านี่กรูกอดมันเต็ม ๆ เลยนะเนี่ยแถมหมอนตัวเองมีก็ไม่นอน ดันไปหนุนหน้าอกไอ้คนข้าง ๆ  เห็นเช่นนั้นก็ทำท่าจะขยับตัวลุกขึ้นแต่ถูกไอ้กัสเอามือกอดไว้ให้นอนแนบอกมันอีก
“นอนนิ่ง ๆ ดิ อย่าเพิ่งตื่น”
“ไม่เอา จะ 10 โมงแล้วนะ”  ผมยังขัดขืนพยายามที่จะออกจากตัวมันครับ
“เพิ่ง 10 โมงเอง นอนต่อเหอะ”
“ปวดฉี่”  พูดจบมันก็ลืมตาเลิกคิ้วขึ้นมาดูนิดหนึ่ง ก่อนที่จะยิ้มที่มุมปากน้อย ๆ ของมัน
“งั้นไปดิ เดี๋ยวก็มาราดบนเตียง   และถ้าเสร็จแล้วกลับมานอนต่อหละ”  โอ้โห อยากจะด่ามันเหลือเกิน แต่เมื่อพ้นจากอกมารไปแล้ว มีหรือว่า
ไอ้บิวจะยอมกลับไปหาอีก พอเข้าห้องน้ำได้ก็จัดแจงธุระส่วนตัว ก่อนจะออกมาเปิดตู้เย็นเพื่อดูว่ามีอะไรกินบ้างปล่อยให้ไอ้กัสนอนอยู่ในห้องนอน
เปิดตู้เย็นเจอกับข้าวที่เหลือจากเมื่อวาน หยิบขึ้นมาดม ๆ ยังไม่บูดแฮะ  เลยจับเข้าไมโครเวฟ  และก็เดินมานั่งรอที่โต๊ะกินข้าว ทำให้มีเวลาคิดถึงเรื่องของตัวเองกับไอ้กัสมัน  คิดไปคิดมาก็เริ่มกลัว กลัวว่าอีกเดือนหนึ่งข้างหน้า ถ้าต้องทำตามสัญญาแล้วต้องห่างกัน  กลัวว่าไอ้กัสมันจะเปลี่ยนไป  กลัวว่าไอ้กัสมันจะกลับไปคบกับแฟนเก่ามัน กลัวว่ามันจะเริ่มชินเมื่อไม่มีเราอยู่ ยิ่งคิดก็ยิ่งกลัว  ยิ่งกลัวก็ยิ่งฟุ้งซ่าน
“บิว”
เสียงเรียกของไอ้กัสทำเอาผมสะดุ้ง หันไปเห็นมันแต่งชุดเดิมของมันเรียบร้อยแล้ว
“บิวเป็นอะไรเปล่า กัสเรียกต้องหลายครั้งแล้ว” มันพูดพร้อมกับเดินมานั่งข้าง ๆ
“อ้อ...เปล่า คือ คิดอะไรเพลินไปหน่อยนะ” ผมตอบไอ้กัสทั้ง ๆที่ตายังคงมองเหม่อไปที่ไมโครเวฟ
“คิดอะไรเหรอ หน้าเครียด ๆ มีอะไรบอกกัสได้นะ”  ระหว่างนั้นมันก็เอามือมาดึงหัวผมให้ไปซบที่ไหล่มัน
ตอนนั้นการที่ผมซบกับไหล่มันอย่างนี้ ผมรู้สึกได้เลยว่าผมปลอดภัย และอยากจะอยู่แบบนี้ไปนาน ๆ มีความสุขไปอย่างนี้นาน ๆ และไม่อยากจะยอมรับกับสิ่งเลวร้ายต่าง ๆ ที่จะเกิดขึ้นในอนาคตที่เราคาดไม่ถึงและไม่อยากให้มันเกิด ไม่ว่าอะไรก็ตาม
“บิวมีกัสอยู่นะ  จำได้ไหม กัสเคยบอกว่า ยังไง ๆ บิวก็ยังมีกัสอยู่นะ” พูดไปมือก็ลูบหัวเหมือนจะให้ผมคลายวิตก ผมไม่รู้หรอกครับว่ามันจะรู้หรือเปล่าว่าผมคิดอะไร แต่การกระทำของมันทำให้ผมผ่อนคลายลงเยอะทีเดียว
ผมพยักหน้ารับมันช้า ๆ  ไม่อยากให้มันไม่สบายใจด้วยอะครับ ทุกอย่างมันเป็นเรื่องของอนาคต และอะไรจะเกิดก็ต้องเกิดใช่ไหมครับ  ดังนั้นช่วงนี้ผมมีความสุขอยู่ ผมก็พยายามที่จะอ้าแขนให้กว้าง ๆ เพื่อที่จะกอบโกยความสุขตรงหน้าผมให้มากที่สุด
ปิ้ง!
แหม กำลังเคลิ้ม ๆ เสียงเตือนจากไมโครเวฟก็ดันมาขัดจังหวะจนได้
“มากัส หิวไหม”  ผมลุกไปเปิดไมโครเวฟดู มันแหยะ ๆ ยังไงก็ไม่รู้
“จะตายไหมอะ” ไอ้กัสเดินมาดูพร้อมกับทำหน้าเจื่อน ส่วนผมนั้นหน้าบูดเป็นตูดลิงแล้วครับ
“ปะ ไปกินกันข้างนอกดีกว่า บิวเตรียมตัวก่อนดีกว่า เดี๋ยวกัสกลับบ้านก่อน อีกครึ่งชั่วโมงจะรีบมารับ นะ”
“เอางั้นก็ได้” เมื่อคิดบวกลบคูณหารแล้ว ยังไงก็ดีกว่ากินอาหารที่เหมือนไม่ใช่อาหารอยู่ที่บ้าน ก็เลยตกลงมันไป
หลังจากนั้นผมก็ปล่อยให้มันกลับบ้านไป ส่วนผมก็จัดแจงทำธุระส่วนตัวไปคนเดียวเงียบ ๆ  พร้อมกับเปิดทีวีดูไปเรื่อยเปื่อยรอเวลาที่ไอ้กัสมันจะมารับ ครึ่งชั่ว่โมงเกินมา 5 นาทีไอ้กัสก็มาโผล่อยู่ที่หน้าประตูห้องแล้ว  มันมาด้วยชุดหล่อของมันเลยครับ
“ไปยัง” เสียงของมันทำให้ผมต้องตื่นจากภวังค์
“อืม...ไปดิ”  ผมตอบมันไปพร้อมกับหลบตา  ไม่กล้าจ้องตามันครับ เขิน ระหว่างที่นั่งไปในรถผมคอยแต่แอบชำเลืองดูหน้ามัน เวลาหน้ามัน
นิ่ง ๆ นี่ก็น่าดูไปอีกแบบเนอะ  ซอกคอมันก็ข๊าวขาว ผมแพ้เลยละครับคนที่มีซอกคอขาว ๆ ดูแล้วหน้าเอาหน้าไปซุกจังเลย
“มองไร ไม่เคยเห็นคนหล่อเหรอ”  น่าน พูดเหมือนใครวะ คุ้น ๆ  ท่าทางตอนนี้น่าหมันใส้มาก ๆ
“คนหล่ออะเคยเห็น แต่ไม่เคยเห็นคนแปลก” ผมตอกกลับไปหนึ่งทีพร้อมกับสะบัดบ๊อบใส่หันหน้าออกทางหน้าต่างรถทันที มันได้ได้พูดอะไรกลับมาครับได้ยินแต่เสียงหัวเราะ ฮึฮึ
พอไปถึงห้างใหญ่ใจกลางเมืองที่เปิดมาแล้ว 60 ปี ในนี้คนเยอะมาก ๆ คงเนื่องจากว่าปิดเทอมด้วยและก็คนส่วนมากก็มาเดินตากแอร์กันด้วยหละมั้ง คนจึงแน่นไปหมด  
“กินอะไรดี”  มันถามผมระหว่างที่เดินไปเรื่อย ๆ
“อะไรก็ได้”
“พิดซ่าไหม”  
“ไม่เอา  ไม่ชอบอะ”
“งั้น เอ็มเคดีกว่า”
“ไม่ดีอะ  ไม่ชอบกินผัก”
“งั้นเคเอฟซี”
“ยี้ ไข้หวัดนกยิ่งระบาดอยู่ เดี่ยวก็ตายกันพอดี”
“แล้วจะกินอะไร”  มันยังคงถามผมต่อไป
“อะไรก็ได้”  ผมก็ตอบไปคำเดิม  ก็อะไรก็ได้จริง ๆ นิหน่า ส่วนมันหยุดเดินทันที
“แป๊ะ”
เมื่อสิ้นเสียงนั้น ผมรีบเอามือน้อย ๆ ของผมกุมไปที่หน้าผากทันทีก็ไอ้กัสนะสิ มันหันมาดีดหน้าผากผมดันแป๊ะ น้ำตาแทบร่วง
“ถามใหม่นะ  จะกินอะไร”  มันหันมาจ้องหน้าผมพร้อมถามด้วยน้ำเสียงจะกินเลือดกินเนื้อ ไรวะแกล้งนิดหน่อยต้องลงไม้ลงมือกันด้วย
“ฟูจิ” ผมก้มหน้าตอบมันไปเบา ๆ
“เออ ก็แค่เนี้ยแหละ”  แล้วมันก็ลากมือผมเดินไปรอคิวที่ฟูจิครับคนแน่นมาก ๆ ยืนรอเหลืออีกประมาณ 4 คิว  สาขานี้ดีครับเรียกชื่อครั้งเดียว ถ้าไม่โผล่หัวมาก็ข้ามไปเลย เลยเร็วหน่อย

jun2010

ชอบจังเรื่องนี้

Ifoot-ballZ

อ่ะนะ แหมไม่มีฉากสยิวเลยอ่ะ

abcdefghij

อยากแล้วๆๆๆๆมาเร็วๆๆๆๆนะๆๆ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

whywhy

โคร ต อ่ะ Smile :')

soigiro

ขอบคุณครับ ^_^

manza555

555555 โดนจนได้ สนุกมากๆเลย

pkclub2146

ขอบคุณครับ

x_man19

ขอบคุณมากๆนะครับ

mind19mindPSU

อ่านต่อนะคับ

aRmkung

ขอบคุณ๕รับ

gigusa

ขอบคุนมากคับ

Klong

อิจฉาบิวอ่ะ

imanaji

ขอบคุณครับ

dung

ขอบคุณครับ

KillTi

สุดยอดเลยอ่ะึคร๊าฟ

doltae

ขอบคุณครับสนุกดีครับ

kiwwy

ขอบคุณมากๆค่ะ อิอิ น่ารักที่สุด

kamaji

ขอบคุนคราบ