โทษที..ทำไงได้กูรักมึงไปแล้ว ( 23-24 )

tanya

  ขออภัยนะครับวันนี้มาต่อช้าไปหน่อย เน็ตช้ามาเลยครับ เรามาต่อกันดีกว่าครับคราวนี้ 2 ตอนเลยครับ
(คัดลอกมา ขออภัยเจ้าของเรื่องนะครับถ้าหากว่าซ้ำ)           
ตอนที่ 23  ทำใจไม่ได้ ไม่อยากทิ้งเธอ
“กูขอโทษ เราเป็นเพื่อนกันดีแล้ว อ่อถึงยังไงกูก็จะไม่ทิ้งมึงกูสัญญา มึงจะเป็นเพื่อนที่กูรักมากที่สุดจนวันตายไม่มีใครแทนมึงได้กูสัญญา” ผมพูดแค่นั้นผมก็เปิดประตูเดินลงไปเลยผมไม่ได้หันไปมองมันอีก เพราะตอนนี้น้ำตายผมไหลไม่แพ้มันเมื่อกี้เลยผมเดินขึ้นห้องอย่างรู้สึกท้อแท้ในใจ ให้ผมกระโดดจากชั้นสี่ลงไปยังเจ็บน้อยกว่าสิ่งที่ผมได้พูดไปกับมันเมื่อกี้อีก โป้งกูขอโทษ กูจำเป็นต้องทำกูรักมึงรักมึงมาก กูจะไม่ลืมวันที่เราเคยรักกันเลย กูรักมึงผมนอนลงพร้อมกับน้ำตาอีกครั้งบนเตียงนอนของผม ที่ไม่ได้มานอนนานเพียงแค่ผ้าปูที่นอนที่มึงซื้อให้กูกูยังไม่ได้เอามาปูเลย โป้งกูรักมึงผมวนเวียนในสมองกับคำนี้แล้วผมก็หลับไป ผมรู้สึกตัวเพราได้ยินเสียงโทรศัพท์ดัง
“ฮัลโหล ครับ” ผมรับโทรศัพท์ไม่ได้ดูเบอร์ว่าใครโทรเข้ามา
“อยู่ไหน” เสียงนี้ แทบจะกดวางเลยครับ
“อย่าลองดีกับกูนะ” สาสสรู้ทันกูอีก
“อยู่ไหนเกี่ยวไรกะมึง”
“จะต้องให้บอกมั้ยว่าเกี่ยวยังไง กูถามว่าอยู่ไหน” เลวมาก โอเคหมากเกมส์นี้มึงเป็นคนเดิน อย่าให้กูล้มกระดานได้แล้วกัน
“อยู่ห้อง จะไปเรียนแล้ว” ผมตอบมันไป
“มึงจะบ้าหรอ เรียนอะไรเวลานี้ จะสองทุ่มอยู่แล้ว” ผมเลยหันไปมองนาฬิกา ตายห่า จะสองทุ่มแล้วจริงๆด้วย หลับเป็นตายเลยขาดเรียนเลยกู ผมรู้สึกปวดหัวตึบๆ ลุกขึ้นมานั่ง
“นี้มึงจะหนีหน้ากูหรอ แต่เหตุผลไม่พอนะ” มันว่าผม
“ป่าว”
“อยู่นั้นแหละ กินไรยัง เดี๋ยวซื้อเข้าไปให้” มันสั่งผมแล้วถามผมด้วย
“ไม่ต้องมา ไม่ต้องเสือก กูจะกินไม่กินก็เรื่องของกู” ผมไม่อยากเจอหน้ามันครับ แค่คุยนี้ยังไม่อยากคุยเลย
“อย่ามาเถียง รออยู่นั้นแหละเดี๋ยวเข้าไป อ่อ กูเข้าไปต้องเจอมึงนะ” มันทำเสียงโหด มีเหรอกูจะกลัว แล้วมันวางสายไป ผมลุกไปเข้าห้องน้ำกะว่าอาบน้ำให้สดชื่ซะหน่อย แล้วจะลงไปหาข้าวร้านป้าพิศกิน ขณะอาบน้ำอยู่
ก๊อกๆๆๆ
“เปิดประตูดิ” ไอ้โชว์ มึงมาเร็วจังว่ะ กูว่าจะหนีซะหน่อยไม่ทันแล้ว
“เดี๋ยว อาบน้ำอยู่” ผมตะโกนออกไป
“กูนับ 1 ถึง 3 ถ้าไม่เปิดกูจะพังเข้าไป 1” ไอ้เชี่ยเอ้ย กูบอกอาบน้ำอยู่ ผมเลยต้องเอาผ้าเช็ดตัวมาพันตัว แล้วออกไปเปิดประตู เปิดเสร็จก็เดินจะเข้าห้องน้ำเลยไม่ได้มองมัน เกลียดขี้หน้ามันมากๆๆ ผมเกือบจะปิดประตูห้องน้ำเสือกมาดันไว้อีก
“เดี๋ยว ทำไมหน้าซีดๆ” มันพูดเอามือ มาแตะหน้าผากผม
“เรื่องของกู” ผมเอาหน้าหลบมือมัน
“มีไข้ เดี๋ยว ออกไปหาหมอน่ะ เดี๋ยวพาไป” มันบอกผม
“กูไม่ไป มึงจะไปไหนก็เรื่องของมึง ไอ้เชี่ย” ผมด่ามัน ไม่อยากไปไหนกับมันเลยครับ
“อย่าต้องให้กูบังคับ เพราะพรุ่งนี้ยังไงมึงก็ต้องเป็นแฟนกู ได้ข่าวเลิกกันแล้วหนิ” ข่าวเร็วจริงๆ ไอ้สาส
“เออ เชี่ยเอ้ย” ผมปิดประตูเสียงดังหลังจากมันเอาตัวออกไป ผมอยากอาบน้ำทั้งชีวิต อาบให้นานที่สุดเท่าที่จะนานได้ ผมยอมตัวเปื่อยตายที่จะออกไปเจอกับมัน ขัดทุกส่วนทุกอณูของผิวหนังแล้วเนี้ยะ
ปังๆๆๆๆ
“เสร็จ รึยัง นานไปแล้วนะ เดี๋ยวก็ไข้ขึ้นหรอก” มันทุบประตู พูดเสียงดัง
“เออๆ” ผมจัดการเช็ดตัว ผันผ้าเช็ดตัวเปิดประตูออกไป เจอมันขวางอยู่หน้าประตู สายตามันมองผมไปทั่ว ไอ้เชี่ยมองไรนักหนาว่ะ
“มึงนี้มันน่ารักว่ะ” สัสส ชมเชี่ยไรตอนกูสภาพงี้ว่ะ
“จวย สัสส หลบไป” ผมบอกให้มันหลบ มันก็หลบ ผมก็เดินผ่านมันไป จังหวะที่ผ่านมันไปนั้นแหละครับ รู้สึกถึงแรงกระตุกที่ผ้าขนหนู จนหลุดติดมือมันไป เชี่ยเอ้ย โป๊ดิครับ ผมรีบวิ่งไปหยิบผ้าเช็ดตัวอีกผืนมาพันตัวไว้อย่างเร็ว
“ไอ้เชี่ยเล่นไรว่ะ” ประสาท
“ทำไม หวงตัวหรอ เห็นอยู่บ่อยๆ อายอะไรว่ะ”
“จวย”
“เออๆ รีบแต่งตัวดิ จะได้ไปหาหมอ” มันเร่งผมผมก็เลยแต่งตัว แล้วก็ออกไปหาหมอกับมัน ทำไมว่ะกูต้องมาอยู่ในสภาพอย่างนี้ ให้กูไปอยู่ค่ายทหารดีกว่า บังคับกูตลอด อย่าให้กูยืนเหยียบหัวมึงได้ละกันกูไม่เอามึงไว้แน่ หมอก็บอกว่า มีไข้นิดหน่อย ไม่เป็นไรมาก ก็ให้ยามากิน จะมาหาทำไมว่ะหมอ กูซื้อยากินเองก็ได้ แพงก็แพง
“กินไรดี” ถามกูหรอ ผมนั่งนิ่งไม่ตอบ ไม่อยากคุย ไม่อยากพูดกับมันสักคำเดียว อัปมงคลปาก
“กูถามได้ยินมั้ย จะได้กินยา จะได้หายเร็วๆ” มันถามผมเสียงดังไม่เชิงตะคอก
“ตามใจกูหรอ” ผมถามมัน
“เออ กูตามใจมึง” เฮ้ยหูฟาดป่าววะ
“งั้นตามใจกู เอาคลิปนั้นมาให้กูแล้วล่อยกูไปเหอะ กูจะไม่โกรธมึง จะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันนะ” ผมขอร้องมัน
“ฮึๆๆ” มันหัวเราะในลำคอพร้อมส่ายหน้า
“กูบอกมึงหรอว่ากูจะตามใจมึงทุกเรื่อง”
“นะกูข้อร้องนะ กูรู้มึงเป็นคนดี มึงหาคนที่ดีที่เค้ารักมึงได้มากกว่ากูอีกเยอะ มึงอยู่กับกูกูก็ไม่มีทางรักมึง ก็มึงได้กูแต่ตัวแหละ”
“อย่าพูดมาก เงียบปากไป” มันไม่เถียงผม แต่มันให้ผมเงียบ แล้วมันก็พาผมมากินข้าวที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง บบรยากาศดีมาก
“จะกินไรก็สั่ง” มันบอกผมเพราะมันสั่งของมันเสร็จแล้ว ผมก็สั่งไป
“นั่งทำหน้าให้มันดีดีดิ” มันสั่งผม ผมเฉยไม่ตอบอะไร ไม่มองหน้ามัน เบื่อขี้หน้า นั่งเหม่อๆอยู่ โทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น โป้งครับโทรเข้ามา ผมดีใจมาก
“ตุลย์อยู่ไหนเนี้ยะ กินข้าวยัง” มันถามผมเมื่อผมรับโทรศัพท์  มันเป็นห่วงผมเสมอ
“อ่อ กำลังกินอ่า โป้งอ่ะ” ผมพูดเสียงเน้นว่าโป้ง ไอ้โชว์หันมามองผมเลยครับ
“อืม ก็ดีอ่ะ” ผมรู้สึกว่าน้ำเสียงโป้งดีขึ้นมาก  แต่ผมคิดว่าในใจมันยังไม่ดีหรอก ก็เหมือนกับผมตอนนี้ที่คิดถึงมัน
“แล้วโป้งพรุ่งนี้เรียนกี่โมงอ่า”
“ไม่เป็นไรกูไปเองได้” มันถามว่าจะให้มารับรึป่าว คุยกันได้สักพักก็วางสายไป อาหารมาพอดี ก็นั่งกินไรเรื่อยๆ ผมไม่พูดกับมันเลย มันก็พยายามจังชวนคุยตลอด เดียวตักโน้นมาให้ ตักนี้มาให้ ผมก็กินบ้างเขี่ยออกบ้างก็กินกินกันจนอิ่ม
“อะ นี้ยา กินซะ” มันยืนยามาให้ผม ผมก็เฉย ตอนนี้ผมรู้สึกเฉยชา เหม่อลอย สติไม่อยู่กับตัว
“เฮ้ย ยา รับไปกินซะ” มันเรียกอีกที ผมก็รับมากิน ผมนึกขึ้นได้โทรหาไอ้ข้าวดีกว่า มันจะได้ไม่ต้องชวนคุย ตอนอยู่ในรถ
“ไง เชี่ยหายหัวไหน ไม่ยอมมาเรียน” สาสด่ากูเลยรับได้เนี้ย เคยเป็นห่วงกูไหม
“ไม่สบายนิดหน่อย สาส ไม่มีหมาสักตัวโทรหากูบ้างเลย ไม่เป็นห่วงกูเลย” ผมก็พูดไปงั้นแหละครับ
“เออ มึงมีหมาเป็นเพื่อนหรอว่ะ โทษทีเว้ย เป็นไรมากป่าวว่ะ”
“เออดีขึ้นแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้กูไปเรียน”
“ใครโทรมาอ่า” เสียงแทรกเข้ามาในโทรศัพท์ไอ้ข้าว
“สาส ไปไกลๆ” มันว่าไอ้คนนั้น
“อยู่กับใครว่ะไอ้ข้าว”
“เพื่อน”
“เหรอ” ผมว่าเสียงสูง พอจะรู้แหละครับว่าใคร
“เออ”
“บอกไอ้พจน์ ไอ้คิวด้วยว่าไม่ต้องเป็นห่วงกู”
“แล้วใครเค้าเป็นห่วงมึง กูไม่อยากจะเม้า”  อะไรมึงว่ะ
“มีไรบอกกูมา กูไม่ไปเรียนแค่วันเดียว”
“เดี๋ยวนี้ไอ้สองคนนั้น แมร่งแปลกๆ มาด้วยกัน แล้วก็กลับด้วยกัน กลับเร็วตลอด”
“คิดมากมึง บ้านมันใกล้กัน”
“ไม่จริงว่ะ มันชอบคุยกะซิบกระซาบกันสองคน”
“อ่อ เหมือนมึงกับไอ้เชี่ยเจ๋งอ่ะนะ”
“จวย ไม่เอากูไมพูดเรื่องนี้แระ”
“แหมๆๆ แทงใจหรอครับ ไอ้ข้าว ว่าแต่มีงานไรป่าววะ”
“ไม่มี เออตุลย์กูแค่นี้ก่อนนะ ไว้พรุ่งนี้เจอกัน”
“เออ เจอกัน” แล้ววางสายกันไป การที่ผมได้โทรหาเพื่อนทำให้ผมลืมความเจ็บปวดไปชั่วขณะ นี้ไงครับที่เค้าบอกว่าเพื่อน ยังไงก็ทำให้เราสบายใจได้ ผมนั่งยิ้มเพราะนึกถึงไอ้ข้าวกับไอ้เจ๋ง แต่ได้ไม่นาน
“ยิ้มเชี่ยไร” ไอ้สัสขัดอารมณ์
“เรื่องของกู” พูดแค่นั้นผมก็นั่งเงียบไปอีกตลอดทาง อ้าวไหงเลยซอยหอกู
“มึงจะไปไหน” ผมเลยถามไป นั่งนิ่งได้ไงจะพากูไปไหนก็ไม่รู้
“บ้านเรา” สาสสไรบ้านเรา กูไปมีบ้านกับมึงตอนไหน ผมก็เข้าใจก็มันเลี้ยวเข้าบ้านมันไปแล้วอ่า
“ถึงแล้ว”
“กูจะกลับห้อง” ผมเปิดประตูรถแล้วเดินออกไปเลย
“แน่ใจ” มันพูดแค่นั้นแต่เสียงดัง ผมไม่สนใจ เดินออกไปเลย ผมเดินกลับห้องไปเลย เสียอารมณ์ ผมไม่อยากไปเหยียบที่ห้องนั้นอีกแล้วอ่ะ
“ปังๆๆๆๆๆ เปิดประตู” ไอ้เชี่ยจะตามกูมาทำไมว่ะ ผมเงียบไม่ตอบอะไรเลยครับ
ตอนที่ 24  จะรักเธอตลอดไป
“มึงจะเปิดหรือไม่เปิด” มันเสียง~ตัวเงินตัวทอง~มฟังดูเยือกเย็น
“กูไม่เปิด ไปตายซะไอ้ควาย” ไปให้พ้นกูไม่อยากเจอมึง กูเกลียดมึง
“ไอ้ตุลย์” มันเรียกทุบประตูเสียงดังลั่น ไอ้ควายเอ้ย เดี๋ยวข้างห้องก็เอามีดปาหัวมึงหรอก
“กลับบ้านมึงไป ไอ้เชี่ย”
“กูให้เวลามึง กูนับหนึ่งถึงสาม” สัสส มาต่อลองกู
“1” ถามว่ากลัวมั้ย ไม่เคยกลัว นับไปเหอะมึง
“2” ไร้การตอบรับจากผม
“3”  เฮ้ยยย ผมเปิดประตูแล้วครับ ไม่ได้กลับหรอกครับ เกรงใจคนข้างห้อง เดี๋ยวเค้ารำคาญ
“มึงมีไรก็ว่ามา แล้วก็กลับบ้านมึงไปซะ” ผมถาม แล้วไล่มัน มันเดินเข้ามาพร้องปิดประตูดังปัง หน้าตาน่ากลัวได้อีก ไอ้กร่างเอ้ย มึงทำอย่างงี้กับทุกคนป่าวว่ะ
“มึงหนีกูทำไม มึงคิดจะลองดีกับกูหรอ” มันตะคอกเอามือบีบต้นแขนผม เจ็บชะมัด ไอ้แรงควายเอ้ย ผมเอามือจับมือมันออก
“เรื่องของกู”
“นี้มึงจะเอาจริงๆ ใช่ไหม”
“เออ จ้างให้กูก็ไม่เป็นแฟนมึง กูรักโป้งกูจะกลับไปเป็นแฟนกับโป้ง ส่วนมึงจะไปตายที่ไหนก็ไป”
“อ่อ ได้ๆไ” มันพูด พร้อมหยิบมือถือกดโทรออก
“เออ นั้นแม่ตุลย์รึป่าวครับ” เฮ้ย!!! มึงโทรหาแม่กูหรอว่ะ มึงมีเบอร์ได้ไง อ่อ ต้องวันนั้นแน่เลย
“คือผมมีอะไรจะให้แม่ดูหน่อยอะครับ” ไอ้สัสส ไอ้เลว ผมได้ยินแค่นั้นก็กระชากโทรศัพท์จากมือมันมาเลย
“แม่ตุลย์นะ ตุลย์คิดถึงแม่ เพื่อนมันล้อเล่นอ่า” ผมคุยกับแม่อีกนิดหน่อยก็วางสายไป สายตาพิฆาตส่งไปให้ไอ้เชี่ยโชว์
“มึงอย่าคิดว่ากูไม่กล้า” มันพูดใส่ผม
“แล้วพรุ่งนี้เตรียมตัวเป็นแฟนกู พรุ่งนี้ไปมอพร้อมกู” ผมพูดไม่ฟังผมแล้วเดินออกไปเลย ปิดประตูเสียงดัง ไอ้เชี่ยเอ้ย ผมจะเอายังไงกับชีวิตเนี้ยะ  ผมนอนคิดนั่งคิดอยู่นาน ตัดสินใจโทรหาโป้ง
“โป้งมาหากูหน่อยดิ กูมีเรื่องจะบอก” ผมพูดหลังจากมันรับสาย
“อืม เดี๋ยวโป้งรีบไปนะ” ก็วางสายไป  สักพักโป้งก็มาหาผม ทำไมหน้าโป้งโทรมอย่างนี้ เพราะผมใช่ไหม ผมโผเข้ากอดโป้ง ใช่แล้วครับโป้งต้องช่วยผมได้ ผมต้องบอกเรื่องนี้กับโป้ง
“โป้งกูขอโทษๆ กูรักมึง” ผมพูดไปในอ้อมกอดของโป้ง อ้อมกอดที่อบอุ่นแล้วคิดว่าคนนี้แหละที่จะช่วยผมได้ ผมร้องไห้ออกมา สักพัก โป้งก็ค่อยๆผลักตัวผมออกเบาๆ แล้วจ้องหน้าผม
“กูก็รักมึงมากตุลย์ กูเสียมึงไปไม่ได้ มึงมีอะไรจะบอกกู” จริงสิคนที่ผมรักและรักผมยังไงก็ต้องช่วยผมได้ มันถามผม อย่างเป็นห่วง
“โป้งกูขอโทษ เป็นแฟนกับกูเหมือนเดิมนะ กูรักมึง กูทิ้งมึงไม่ได้ กูขอโทษ ช่วยกุด้วย กูไม่มีทางเลือก” ผมร้องไห้หนักกว่าเดิม
“ตุลย์ๆๆ มึงเป็นไรบอกกูดิ กูเป็นห่วงมึง กูก็รักมึงมึงบอกกูมา”
“ไอ้เชี่ยโชว์ มันแบล็กเมกู”
“อะไรนะ แบล็กเมอะไร ยังไง” มันถามอย่างร้อนใจ
“คือมัน” ผมเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้มันฟัง ผมไว้ใจโป้งผมเล่าทุกอย่าง ระหว่างฟังดูโป้งหน้าเศร้าๆ แต่พอฟังจบมันก็โกรธขึ้นมา
“กูจะไปเอาเรื่องมัน มึงพากูไปที” มันฉุดมือผมให้ลุกขึ้น
“ไม่เอาหน่าโป้ง เดี๋ยวมันจะเรื่องใหญ่ อย่าให้มันรู้เลยว่ากูบอกมึง แล้วจะเอาไงดีอ่ะ” โป้งทำหน้าคิดแล้วนั่งลง
“ตุลย์ยังไงกูก็จะช่วยมึง มึงไม่ต้องห่วงกูไม่ทิ้งมึง ยังไงพรุ่งนี้มึงก็ยอมเป็นแฟนมันไปก่อน ยอมทำตามมัน แล้วเรื่องคลิปเดี๋ยวกูจัดการเอง อ่อ อย่าไปหลงรักมันนะ โป้งไม่ยอมเสียตุลย์ไปจริงๆด้วย” โป้งบอกสีหน้าจริงจัง พร้อมกับชับผมด้วย
“คร้าบบบ ท่านชายโป้ง” อิอิ ผมแซวมัน
“แต่ตอนนี้คิดถึงอ่ะ” มันพูดพร้อมรวบผมเข้าไปกอด แล้วโน้มเข้ามาจูบปากผม เฮ้ยไม่ทันตั้งตัวเร็วไปแระ แต่ชอบแฮะ อิอิ จูบที่ไม่เคยอยากจะปฏิเสธ มันนุ่มนวลและอบอุ่น โป้งผลักผมให้นอนราบไปกับเตียง ปากโป้งยังไม่ห่างจากปากผม ผมเปิดปากให้โป้งสอดลิ้นเข้ามา ลิ้นของเรารวมกันเป็นหนึ่ง มือโป้งเริ่มลูบไปตามตัวผม โป้งเลิกเสื้อผมขึ้น แล้วเอานี้วไปเล่นกับหัวนมผม สยิวชะมัด ไปฝึกสำนักไหนว่ะคอร์ดละกี่บาทจะได้ไปลงเรียนบ้าง เก่งชะมัด โป้งจ๋าตุลย์หายใจไม่ออกผมคิดในใจ จูบที่แสนเนิ่นจูบเก่งมากไอ้โป้ง สักพักเสื้อผ้าของเราก็หลุดออกไปตอนไหนก็ไม่รู้ เราสองคนในร่างเปลือยเปล่า โป้งไซร้ที่ซอกคอผม พรมจูบไปทั่วตัว ถ้ามันกินผมเข้าไปทั้งตัวได้คงกินเข้าไปแล้ว มันค่อยๆเลื่อนต่ำไปเรื่อย แล้วเอาลิ้นฉกที่สะดือผม เสียวโคตร มันเลื่อนต่ำลงไปอีก นั้นแหน่ลุ้นกันใหญ่เลย อิอิ มันเอามือจับแล้วจ้องที่ไอ้ตุลย์น้อยของผม
“ตุลย์” มันเรียกชื่อผม
“อะไร” ผมเขิลมากครับ จ้องอยู่นั้นแหละ จะทำอะไรก็ทำสิ
“น่ารักว่ะ ขอชิมได้ป่ะ” ไอ้เชี่ยจะถามทำไมจะทำอะไรก็ทำเถอะ กูเขิล กูไม่ไหวแล้ว ผมไม่ตอบผยักหน้าให้มันไป
“จะเอาแล้วนะ” นี้มันแกล้งผมใช่ไหม ผมเขิลตัวแดงไปหมด มันค่อยๆเอาปล่อยลิ้นเลียที่หัว
“ซีดดด” ผมร้องเลยครีบเสียวมาก มันเอาปลายลิ้นแหย่เข้าไปในรูตรงปลาย ผมเสียวจนต้องยกก้นขึ้นเลยครับ
“ซีดดดด”
“เสียวละสิ” ไอ้เชี่ยเอ้ยจะทำอะไรก็ทำจะพูดทำไมเนี้ยะ สาสส กูยอมมึงทุกอย่างแล้วไอ้โป้งบ้า
“มึงจะทำอะไรก็รีบทำเถอะกูไม่ไหวแล้ว” ผมพูดไปเพราะไม่ไหวจริงๆ มันใช้ปากครอบลงไปแล้วเลยกับมันอย่างกับของเลย เสียวมากครับ มันเลื่อนลงไปเล่นกับลูกชิ้นสองลูกของผม แล้วเลื่อนต่ำลงไปเรื่อยๆ
“ไอ้โป้งไม่เอา” ผมร้องห้าม ไม่ทันครับแล้วครับ มันเลื่อนลิ้นลงไปเล่นกับช่องทางแห่งความสุข สุขจริงๆนะครับ ที่จริงผมไม่คิดจะลองหรอก แต่เอาเข้าจริงๆ เสียวโคตรๆ 555 ลองดูนะครับ (โปรดขึ้นเรท ฉ)  ไม่ไหวแล้วครับ
“ทำให้มั้งดิ” มันหยุดแล้วนอนราบลง ได้เลยครับคุณโป้งจัดให้ ผมค่อยๆใช้ปากกระกบปากโป้ง แล้วซุกไซร้ไปทั่วร่างกายโป้ง ผมไม่ยอมแพ้มันหรอก ผมค่อยๆเลื่อนต่ำลงไปเรื่อย
“ซีดดด  อู้ยยย” มันร้องครางออกมา คงเสียวมาก เพราะผมเก่ง 555
“โป้ง น่ารักนะ” ผมแกล้งมันกลับ อยากแกล้งกูดีนัก
“อืม ตุลย์ครับเร็วๆครับ” สาสส พูดซะเพราะเชียว
“อร่อยป่ะ ขอชิมได้ป่ะ ขายเท่าไหร่” แกล้งมัน สนุกดีครับ
“ให้ฟรีเลยครับ เอาเลยครับ ชิมเลย” มันเสียงแหบพร่าเรียกผม คงต้องการมาก ผมค่อยๆ ใช้ลิ้นวนไปรอบๆ ปลาย
“ซีดด” มันร้อง กระดกก้นเลยครับ ให้มันรู้บ้างว่าไผเป็นไผ ผมเล่นกับของมันจนมันคงไม่ไหว จับตัวผมพลิกลงแล้วคร่อมทับตัวผม
“ตุลย์กูรักมึงนะ อย่าทิ้งกูไปนะ” มันมองหน้าผมอย่างจริงจัง สาส เสือกมาดราม่าตอนนี้
“กูก็รักมึง” มันก้มลงจูบกับผมอีกครั้ง จูบที่มีแต่รัก มือมันลูบไล้ไปทั่วร่างกายผม
“โอ๊ะ” ผมร้องในลำคอ ทำไมไม่บอกให้กูตั้งตัวก่อนว่ะ มันเอานิ้วแหย่เข้ามาในก้นผม แต่ความรุ่มเร้าของจูบที่มันมอบให้ผมทำให้ ลืมความเจ็บตรงนั้นไป มันค่อยๆ เพิ่มนิ้วเข้ามาเรื่อยๆ เอาเข้าๆ ออกๆ จนผมเริ่มรู้สึกผ่อนคลาย
“ตุลย์ กูขอนะ” ไอ้สัสส มาถึงขนาดนี้มึงยังจะขออีกนะ ไม่รอให้เสร็จก่อนแล้วค่อยขอล่ะ
“อืม จะทำอะไรก็ทำเหอะ ไม่ไหวแล้ว เอาเลย” ผมก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกันครับ มันค่อยๆ ดันส่วนนั้นเข้ามาในร่างกายผม
“โอ๊ะๆๆ เบาๆ ก่อน” เจ็บครับ ผมบอกมัน มันก็หยุด แล้วค่อยก้มลงมาประกบปากผมอีกครั้ง ส่วนล่างก็ค่อยขยับทำให้ผมรู้สึกผ่อนคลายขึ้น จนมันเข้ามาจนหมด ผมก็บีบหัวไหล่มันเป็นเชิงว่าค้างเอาไว้ก่อน มันก็เข้าใจสักพักมันก็ค่อยขยับเข้าๆออกๆ จนไม่คล่อง ก็เริ่มเร่งขึ้น
“ซีดดด แรงๆๆเลยโป้ง ไม่ไหวแล้ว” ผมเสียวมาก
“เสียวก็ร้องออกมานะ ตุลย์กูโคตรรักมึงเลยว่ะ”
“ซีดดดด โอ้วววว”  เวียงร้องของเราสองคนประสานกัน พี่บอยได้ยินคงเอาไปเล่นละครเวที อิอิ
“ตุลย์ ขึ้นให้หน่อยดิ” มันบอกผม ได้ครับ จัดให้ ผมขึ้นไปนั่งบนตัวมัน แล้วค่อยๆขย่ม อิอิ เหมือนขี่ม้าเลย อิอิ มันก็ไม่เป็นแก่ตัว เด้งสวนขึ้นมา ผมรู้สึกถึงความเสียวที่ได้รับ
  
  “ซีดดด โป้งงง” ผมร้องกระเซ่า เกมส์รักดำเนินไปเรื่อย ขย่ม ขโยก เขย่า เล่นกายกรรมตามวิธีรัก อิอิขอบอกว่าโป้งโคตรเก่งเลย ไปฝึกมาจากไหนว่ะ
“ตุลย์ ซีดดด โป้งไม่ไหวแล้ว”
“กูก็ไม่ไหวแล้ว”    เราสองคนต่างพ้นน้ำรักออกจากร่างกายเบาเลยครับ รู้สึกถึงน้ำอุ่นในตัวผม โป้งก้มลงประทับจูบที่ริมฝีปากผมอีกครั้งแล้วมองหน้าผม
“กูขอดูแลมึงเองนะ”
“อืม ดูแลดีๆ ด้วยล่ะ” อิอิ นิดนึง สั่งหน่อยนอนกอดกันสักพักมันก็อุ้มผมเข้าไปอาบน้ำ เฮออ  เหนื่อยกันไปอีกคนละรอบกว่าจะอาบน้ำเสร็จเอาซะดึกเลย อิอิ มีความสุขจนลืมทุกข์ไปเลย เฮอ พรุ่งนี้กูต้องเจออะไรอีกมากมายทำใจไว้แระ ยังไงกูก็มีโป้งอยู่ข้างๆเสมอ
“ตุลย์ กินยายัง ตัวอุ่นๆ” มันเอามือแตะที่หน้าผากผม
“ยังเลย เอาให้หน่อยดิ” อ้อนมันหน่อยเอ๊ะอ้อนหรือสั่งว่ะ 555 มันก็เอายามาให้ผมแล้วนอนกอดกันจนไปถึงเช้า มีความสุขที่สุด

     

jun2010

คร๊าบผม....สงสารโป้งจังฮือๆ

kenji2511

ขอบคุณครับ

Ifoot-ballZ

พี่โชว์เลวสุดยอดเลยอ่ะ สู้ๆคว้าใจน้องตุลมาให้ได้นะ

piyanate

ขอบคุณครับ

Ifoot-ballZ

ต้นฉบับโพสต์โดย ballove เมื่อ 2011-12-25 02:27
พี่โชว์เลวสุดยอดเลยอ่ะ สู้ๆคว้าใจน้องตุลมาให้ได้นะ ...

ไม่มีคนจะให้สู้ด้วยอ่ะ อยู่คนเดียวแหละ อยากทำไรก็ทำสบายดี

asdfg

ขอบคุณมากๆนะคับ

mario401

ขอบคุณครับที่แบ่งปัน

kikkapkao

ขอบคุนคราฟ

LekKab

โชคเป็นของเราแล้ว สุ้ๆน่ะคับ พี่โชว์

1712

ขอบคุนคราฟ

conan555

ขอบคุนครับ

nott3230

เศร้าจังงงงง ไอ้เลวโชว์ แลวกว่าที่คิดเยอะเลย !!

nott3230

เรื่องไมมันเศร้าแบบนี้อ่ะ แงงงงงงงงงๆ

Ice-Cold

ขอบคุณมากมายคับผม

snowy69

เฮ้อน่าสงสารจังน่ตุลย์

mmrotic

สนุกมากครับ

boommy

ขอบคุณนะครับ น่าหนุกๆ

Banklovebank

ขอบคุณคร้าบ

ริว

ขอบคุณค่ะ