|
1329| 61
|
บันทึกลับ (รัก) ฉบับไอติม EP 20 มัธยมหรรษา Part 8 (ภาคจบ) : มนต์รักรถสองแถว ความสัมพันธ์แบบงงๆ กับ เด็กม.2 ทรงติ๋ม |
|
อ่านเรื่องราวก่อนหน้า : ** เพื่อความอรรถรสในการอ่านเพราะเรื่องราวจะร้อยเรียงเป็นไทม์ไลน์ อาจจะมีการพูดถึงบุคคลใน EP ก่อนหน้า และ อาจมีเรื่องราวใน EP นี้ / **เรื่องจะเรียงตาม EP ไม่ต้องสนใจ Part ข้างหลังครับ**
EP 1 : ครั้งแรกของผม...เกิดจากความแค้นต่อเด็กป.4 EP 5 : กาลครั้งหนึ่ง เมื่อเราบวชเณร Part 1 ความทรงจำดีๆ กับ เด็กชายที่เราไม่เคยมอง EP 6 : กาลครั้งหนึ่ง เมื่อเราบวชเณร Part 2 ทริปธุดงค์หื่น 2 รุม 1 ถ้ำสะเทือน EP 7 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 1 เด็ก ม.3 ขี้เหงา กับ เด็ก ป.5 ข้างบ้าน ขี้เงี่ยน EP 8 : ญาติกัน(เอา)มันดี Part 2 ตูดฉีกในคืนที่พายุโหมกระหน่ำ เสียซิงครั้งแรกให้กับญาติผู้พี่ ม.5 EP 9 : ม.ปลายตัวหื่นแสนเจ้าเล่ห์ VS เด็กอนุบาลใสซื่อไร้เดียงสา กับ ตุ๊กตาจระเข้ยางของน้อง EP 10 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 2 ซื้อคอหมูย่าง แถม ลูกชายคนขาย EP 11 : มัธยมหรรษา Part 3 " ผมเห็นพี่เป็นไอดอล " คำพูดของรุ่นน้อง ม.1 ตัวท็อป ที่มีต่อ รุ่นพี่ตัวท็อป ม.5 EP 12 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 3 ส่งข้าวกล่องให้เด็กน้อย คิดค่าจ้าง 2 น้ำ EP 13 : 2 เดือนแห่งความสุข กับ 1 วันที่ทุกข์ระทม ตกหลุมรักเด็กชายข้างบ้านย่า EP 14 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 4 ส่งข้าวกล่องให้เด็กหื่น แถม น้ำซุปขาวข้นกลืนลื่นคอ EP 15 : มัธยมหรรษา Part 4 น้องลูกครึ่งม.ต้น สายขอ กับ พี่ม.ปลายลุคป๋า สายเปย์ EP 16 : มัธยมหรรษา Part 5 รุ่นพี่ตัวแสบเพื่อนพี่สาว กับ เด็กเก็บกดน้องชายเพื่อน EP 17 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 5 น้องป.6 ดาวยั่วขี้อ่อย กับ พี่ชายข้างบ้าน ช่างยุขี้เอา EP 18 : มัธยมหรรษา Part 6 เพื่อนรักนักบาส กับ ภารกิจสอน Sex ในสถานที่หลบภัย EP 19 : มัธยมหรรษา Part 7 My Brother My Hero ความรู้สึกที่ซับซ้อนและสับสนของเด็กชายม.1 ================================== EP 20 ตอน : มัธยมหรรษา Part 8 : มนต์รักรถสองแถว ความสัมพันธ์แบบงงๆ กับ เด็กม.2 ทรงติ๋ม <<----------------------------------------------------->> ก่อนที่ผมจะพูดถึงเด็กของผมใน EP นี้ ผมขอเท้าความเรื่องราวความเป็นไปก่อนหน้านั้น โดยมีจุดเริ่มต้นที่เด็กชายที่ชื่อว่า "ชัย" ชัยที่ผมได้เขียนถึงน้องใน EP ที่แล้ว ในซีนที่ชัยกำลังจะไถเงินน้องไฉ้EP19เด็กของผม เราจะเห็นได้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างผมกับชัยผ่านบทสนทนาที่ดูดุเดือด ซึ่งเป็นความสัมพันธ์ที่จบลงแล้วระหว่างผมกับน้อง ความสัมพันธ์ที่ว่าเปรียบเสมือนความสัมพันธ์ที่ไม่สมบูรณ์และตะกุกตะกักอยู่พอสมควร ในวันแรกที่ผมเจอชัย เกิดขึ้นในตอนที่ผมกำลังเรียนอยู่ม.5 ส่วนชัยเป็นเด็กเอ๊าะๆในระดับชั้นม.1 วันนั้นผมก็ยืนคอยรถสองแถวที่หน้าปากซอยหมู่บ้านตามปกติ จังหวะนั้นเป็นช่วงเวลาที่คนคอยรถเยอะมาก ทำให้ผมไม่ได้ใส่ใจสังเกตใครตรงจุดนั้น พอรถสองแถวสายที่ผ่านหน้าโรงเรียนผมกำลังจะจอดที่ป้าย จังหวะที่ผมกำลังจะก้าวขึ้นบันไดรถ ผมโดนเด็กใส่ชุดนักเรียนตัวเล็กๆคนนึงชนเบียดผมแย่งขึ้นรถไปก่อน ในตอนนั้นผมยอมรับว่าหงุดหงิดเล็กๆ แต่หางตาเห็นว่าเป็นเด็ก ผมเลยยอมที่จะไม่ใส่ใจ แต่ในตอนนั้นภายในรถสองแถวก็ยังมีที่นั่งว่าง ผมเดินไปนั่งริมในสุดเบาะทางขวา พอผมนั่งลงแล้วจัดแจงเอากระเป๋ามาวางบนตัก จังหวะที่ผมเงยหน้าไปฝั่งตรงข้ามเบาะแถวซ้ายของรถ ผมก็ได้เห็นชัยเด็กม.1 โรงเรียนเดียวกันกับผม ในจังหวะนั้นผมถึงกับตะลึงในความน่ารักของน้อง First Moment ที่น้องส่งยิ้มมาให้ผม มันทำให้น้องชัยเป็นเด็กที่ดูน่ารักไร้เดียงสา เด็กชายหน้าตาไทยแท้ผิวดำแดงแต่เนียนมาก หุ่นดีสมส่วนตัวเล็กน่ารัก และที่สำคัญที่เป็นจุดกระชากหัวใจผมให้หลงใหลไปกับน้องก็คิอรอยยิ้มของน้องที่หวานมาก บวกกับลักยิ้มเสน่ห์ที่ใครเห็นก็ต้องหลงรัก ( พิสูจน์ได้จากการเป็นคาสโนว่าตัวพ่อในโรงเรียนหลังจากนั้น ) และอีกสิ่งหนึ่งที่ผมชอบในตัวชัย คือความเฟรนด์ลี่ขี้เล่นของน้อง ซึ่งวันแรกที่เราเจอกันบนรถสองแถว พอรถมาถึงหน้าปากซอยโรงเรียน พอเราทั้งคู่จ่ายค่ารถ น้องก็จู่โจมมาถามชื่อผมและแนะนำตัวแถมยังหลุดปากชมผมว่าหล่ออีกต่างหาก ซึ่งในตอนนั้นผมก็เริ่มมั่นใจนิดๆละว่า เด็กชายชัยคนนี้ต้องมาเป็น 1 ในคอลเลคชั่นของผมในอนาคตอันใกล้ให้ได้ สาเหตุที่มั่นใจก็เป็นเพราะผมชอบคิดไปเองว่า ถ้าเด็กคนไหนมาชมว่าผมหล่อ เด็กคนนั้นต้องมีใจและพร้อมพลีกายเพื่อสังเวยพรหมจรรย์ให้กับผม หลังจากวันนั้นมา น้องชัยก็นัดแนะผมให้มารอที่หน้าปากซอย เพื่อที่จะขึ้นรถสองแถวไปโรงเรียนด้วยกัน แต่ในตอนนั้นมีช่วงจังหวะที่ผมกำลังกำลังติดน้องคิมEP11 ผมก็จะแกล้งเนียนบอกชัยไปว่า.. ตัวผมจะขอลงก่อนถึงปากซอยโรงเรียน เพื่อที่ผมจะไปบ้านเพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกัน แต่จริงๆแล้วผมจะไปเนียนเดินโชว์ตัวผ่านหน้าบ้านน้องคิมที่ในตอนนั้นน้องเป็นเป้าหมายหลักของผม ต่อให้ไม่ได้ไปกลับด้วยกันบ่อยนัก ชัยก็มีภาษีตรงที่บ้านของน้องอยู่ซอยตรงข้ามหมู่บ้านผม ทำให้ชัยถือวิสาสะปั่นจักรยานมาเล่นกับผมที่บ้านในช่วงวันหยุดอยู่บ่อยครั้ง และชวนผมออกไปปั่นจักรยานเล่นกันบ่อยๆ ซึ่งอาคังก็อนุญาตไม่ว่าอะไร ( บางครั้งผมก็งงกับอาคัง ที่บางครั้งอนุญาตบางเคสก็ไม่อนุญาต ) การที่ผมปั่นจักรยานไปกับน้อง ปั่นไปเล่นที่ซอยบ้านน้องอยู่บ่อยๆ ทำให้ผมไปเจอกับก๊วนเพื่อนของชัยอีก 4 คน ที่เรียนโรงเรียนเดียวกันกับผม เด็ก 4 คนนั้นที่เป็นเพื่อนกับชัยก็เป็นเด็กรุ่นเดียวกัน ทั้ง 4 คนเรียนอยู่ม.1กันหมด มี 2 คนอยู่ห้องเดียวกับชัยส่วนอีกสองคนอยู่คนละห้อง ซึ่งแน่นอน 1 ใน 4 คนนั้นก็คือเด็กชายของผมใน EP นี้ ซึ่งน้องคนนั้นมีชื่อว่า..เจ การที่ชัยพาผมไปเที่ยวในซอยบ้าน พอเจอเพื่อนๆในซอยน้องก็จะอวดอ้างว่าผมเป็นพี่ชาย ประมาณว่า.. " เฮ้ยๆนี่พี่กู " ซึ่งแน่นอนวลีนั้นก็ไม่พ้นที่ชัยจะบอกกับเพื่อนสนิททั้ง 4 คนของน้องเช่นกัน หลังจากที่ผมได้รู้จักกับกลุ่มก๊วนของน้องชัยเป็นพอพิธี น้องชัยก็นัดแนะเพื่อนเขาทั้ง 4 ให้มาเจอกันในตอนเช้า เพื่อที่จะขึ้นรถสองแถวไปโรงเรียนพร้อมกันรวมถึงตัวผมด้วย ในตอนนั้นผมก็คงเดาความคิดของชัยว่า ถ้าไปโรงเรียนเป็นกลุ่มก้อนมันจะดูเฟี้ยวดีในตอนนั้น เหมือนกับกลุ่มแก๊งที่คอยติดสอยห้องตามยามอยู่นอกโรงเรียน และอีกใจนึงของชัยลึกๆในตอนนั้น น้องแอบหวังว่าจะให้ผมเป็นสะพานให้น้องเพื่อที่จะเข้ากลุ่มแก๊งของผมที่ในตอนนั้นถือว่าทรงอิทธิพลที่สุดของโรงเรียน แต่ชัยก็ยังไม่รู้ว่ากลุ่มแก๊งของผมมันมีเงื่อนไขในการเข้าของกลุ่มที่ผมเคยเอ่ยถึงในตอนของน้องคิมEP11 ซึ่งแน่นอนตัวของชัยไม่มีวันที่จะได้เข้าแน่นอน ในตอนนั้นความสัมพันธ์ระหว่างผมกับน้องเจ ไม่มีอะไรคืบหน้ามากนัก นานทีผมจะโดนน้องแซวบ้างเป็นบางครั้ง ส่วนผมในตอนนั้นยอมรับว่าผมไม่ได้สนใจในต้วของน้องเจเลย เพราะว่าน้องเจโดนรัศมีความน่ารักของน้องชัยบดบังและในตอนนั้นผมก็หลงน้องชัยมากด้วย ความสัมพันธ์ผมกับชัยในปีแรกที่น้องเรียนม.1 มันมีจุดที่ชวนให้ผมหวังกับจุดที่ไม่ควรที่จะหวัง จุดที่ชวนให้หวังก็คือ น้องชัยก็เป็นเด็กอีกคนนึงที่ชอบมีสกินชิพที่นอกเหนือจากเพื่อนรุ่นพี่รุ่นน้องพึงจะทำกัน นั่นก็คือ น้องชัยชอบนั่งตักผมมาก บางทีรถสองแถวว่างๆน้องก็ไม่ไปนั่ง ชอบมานั่งตักผม หรือแม้กระทั่งในโรงเรียนน้องก็ไม่อายสายตาคนอื่นมานั่งตักผมอยู่บ่อยๆ ทั้งที่ตรงจุดนั้นก็มีที่ให้นั่ง แต่ในตอนนั้นผมก็ไม่ว่าอะไรเพราะในใจของผมมีแต่ความฟิน และในเมื่อน้องชัยชอบนั่งตักผม แกนกลางหัวสมองผมก็สั่งให้คิดไปเองว่าน้องน่าจะชอบพอผม และยอมในเรื่องอย่างว่า ทำให้ผมได้ใจที่จะจับมือน้องเวลาเดินด้วยกัน ( ยามไม่มีคน ) โอบไหล่โอบเอวเวลาเดิน รวมไปถึงขอน้องหอมแก้มในบางครั้ง ซึ่งน้องก็ยอมผมด้วย ในจุดที่ไม่ควรจะหวังสำหรับน้องชัยก็คือ เวลาที่ผมจะเนียนอัพเลเวลในสกินชิพ ผมก็จะโดนเบรกอยู่บ่อยครั้ง ( ซึ่งกับน้องๆคนอื่นที่ผมเคยได้มา มันมักจะสำเร็จ ) เช่น เอามือจับตูด เอานิ้วไปเขี่ยที่เจี้ยวน้อง หรือจังหวะที่หอมแก้มน้องผมก็จะเนียนเอาปากไปใกล้ๆปากน้อง ซึ่งน้องก็จะพยายามหลบทุกครั้ง หรือแม้กระทั่งการกระเด้าตูดน้องเล่นๆ ที่ในตอนนั้นเพื่อนๆในกลุ่มก็ชอบหยอกกัน แต่เวลาผมจะทำบ้างน้องก็ไม่ยอมและมีชักสีหน้าในบางครั้ง จนเวลาล่วงมาถึงช่วงปลายเทอม2 ในตอนนั้นน้องชัยเหมือนจะหมกหมุ่นมุ่งแสวงหาอำนาจบารมีขึ้นเรื่อยๆ ในตอนนั้นน้องเริ่มทำผิดกฏระเบียบรวมไปถึงการไปมั่วสุมกับพวกเกเร ( ซึ่งในตอนนั้นน้องคงรู้แล้วว่าไม่มีทางที่จะได้เข้าแก๊งผม ) จนผมจับได้ว่าน้องสูบบุหรี่ ผมก็มีต่อว่าน้องนิดๆ ในตอนนั้นถึงน้องจะไปมั่วสุมกลุ่มเด็กเกเร แต่น้องก็ยังคงแคร์ในมิตรภาพระหว่างผมกับน้องอยู่ แต่แค่แอร์ไทม์ความใกล้ชิดที่น้องมีให้ผม มันเริ่มลดลงเรื่อยๆ ในที่สุดก็ถึงเวลาที่ผมเกิดจุดแตกหักกับน้องชัย ซึ่งมันเกิดขึ้นช่วงที่น้องขึ้นม.2แล้ว ซึ่งตอนนั้นผมก็อยู่ม.6 เหตุการณ์ในวันนั้น ( ซึ่งเกิดก่อนที่ผมจะรู้จักน้องไฉ้EP19 ) ผมก็มาโรงเรียนกับน้องชัยตามปกติ ระหว่างที่ผมเดินเข้าซอยโรงเรียนกับน้อง ผมก็เอามือไปโอบเอวน้อง ซึ่งเป็นการกระทำที่ผมทำกับน้องอยู่ทุกวัน แต่มาวันนี้น้องชัยไม่ยอมให้ผมโอบเอวอีกแล้ว... " เฮ้ยพี่ติม ชัยพูดตรงๆนะ ผมแม่งไม่ชอบเลยที่พี่มาทำกิริยาตุ๊ดๆกับผมแบบนี้ " ชัยพูดพร้อมกับเอามือมาจับแขนผมดึงออกจากเอวของน้อง " เฮ้ย ชัยพูดเกินไปนะ มันตุ๊ดอะไร พี่เคยลวนลามเราเหรอ ที่แล้วๆมาพี่ก็เล่นเหมือนกับคนอื่นที่เขาหยอกกัน " ผมพูด " แต่ผมว่ามันไม่ใช่วะ ทั้งหอมแก้ม จับมือ โอบเอว ถ้าโอบไหล่ยังพอเข้าใจ แต่นอกนั้นมันตุ๊ดชัดๆ " น้องพูดด้วยสีหน้าจริงจัง " เฮ้ย ถ้ามึงจะซีเรียสแบบนี้ แล้วทำไมทีแรกมึงไม่ห้ามวะ ยอมกูทำไม " ผมพูด อารมณ์เริ่มเดือด " ก็ตอนนั้นผมก็เฉยๆป่ะ คิดว่าพี่ติมจะหยอกล้อแปบๆ นี่มันบ่อยเกิน " น้องพูดแบบลดเสียงลง เพราะนักเรียนที่เดินผ่านเริ่มจะมองเราสองคนยืนเถียงกัน " แล้ว แล้วไงต่อ คือกูต้องทำอะไร " ผมพูด อารมณ์ยังเดือดอยู่ " ก็หลังจากนี้ ห้ามจับห้ามโดนตัวผมเลย " น้องพูดสายตาดูเลิ่กลั่ก เพราะตอนนั้นสีหน้าของผมกำลังโมโหสุดขีด คือที่ผมโมโห ไม่ใช่เพราะว่าน้องห้ามให้ผมจับตัว แต่ผมโมโหตรงทำไมมึงต้องฉุนเฉียวอะไรเบอร์นั้น บอกกันดีๆก็ได้ แถมตอนเร่งเสียงว่าผม มีนักเรียนบางคนก็ได้ยิน ไหนจะคำว่า " เฮ้ย " ที่น้องชัยไม่เคยพูดแบบนี้เลยกับผม " โอเค..จบ ตามนั้นเลย กูไม่ยุ่งก็ได้ " พอผมพูดเสร็จ ผมก็เดินจากชัยไป ปล่อยให้น้องยืนงงอยู่ตรงจุดนั้น หลังจากนั้น..ผมก็ไม่คุยกับน้องชัยอีก ในตอนแรกๆน้องมายืนคอยผมอยู่เหมือนเดิมหน้าปากซอย รวมไปถึงบางวันก็ยืนคอยกันเป็นแก๊ง แต่ผมก็เลี่ยงโดยการออกจากบ้านก่อนเวลาที่เคยนัดกัน แล้วมาโรงเรียนคนเดียวตามเดิม พอเวลาผ่านไปได้สักพัก น้องชัยก็คงรู้แล้วว่า ผมโกรธและคงไม่กลับไปคุยกับน้องอีกแล้ว จนมาถึงเหตุการณ์ที่น้องมาไถเงินน้องไฉ้เด็กของผมอีกคนในEPที่แล้ว จนมีเรื่องราวกระทบกระทั่งกัน จนน้องขู่ผมว่าจะเอาพี่ๆในซอยมากระทืบผมถึงบ้าน แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่เห็นมีใครหน้าไหนมาหาผมที่บ้านเลยหลังจากที่น้องชัยขู่ผม และความสัมพันธ์ระหว่างผมกับน้องชัยก็จบลงโดยสมบูรณ์ จนมาถึงวันหนึ่ง.. วันนั้นเป็นช่วงต้นเทอมของภาคเรียนที่สอง วันนั้นผมอยู่ช่วยงานอาจารย์จนเกือบถึงหกโมงเย็น ในตอนแรกผมก็กะจะซ้อมบาส แต่วันนั้นผมรู้สึกปวดหัวและเมื่อยตัวมาก ผมเลยตัดสินใจที่จะกลับบ้าน ระหว่างที่ผมคอยรถสองแถวอยู่ที่หน้าปากซอยของโรงเรียน ผมก็ได้ยินเสียงเล็กๆเสียงนึงที่ทักทายผม.. " พี่ติมๆ พี่เพิ่งกลับเหรอ " น้องเจทักผม ในขณะที่มือกำลังถือถุงใหญ่ๆใบนึง " อ้าวเจ ทำไมถึงเพิ่งกลับเนี่ย ไปไหนมา " ผมพูดแบบแปลกใจนิดๆ ถึงเจจะอยู่ก๊วนของชัย แต่เท่าที่สังเกต น้องจะกลับบ้านก่อนเสมอและไม่ค่อยเถลไถล " อ่อ ผมมาซื้ออุปกรณ์ทำโครงงานในห้างอ่ะพี่ กำลังจะกลับพอดี " น้องพูดพลางยกถุงในมือเพื่อยืนยันคำพูดของตัวเอง ผมกับน้องเจขึ้นรถสองแถวพร้อมกัน เพราะบ้านเจก็ไปทางเดียวกันกับผม ถึงเจจะไปเล่นที่บ้านของชัยอยู่บ่อยครั้ง แต่เอาจริงๆบ้านของเจอยู่ถัดไปจากซอยหมูบ้านผมกับชัยอีกเกือบสองป้ายรถเมล์ ระหว่างที่ผมนั่งรถกับน้องในตอนนั้นเป็นช่วงเวลาที่คนกำลังเลิกงานกลับบ้านพอดี มีอยู่ป้ายนึงมีคนแก่กำลังเดินต้วมเตี้ยมขึ้นมาบนรถ ในตอนนั้นต่อมมโนธรรมของผมก็เริ่มทำงานและผมกำลังจะลุกขึ้นให้ยายนั่ง แต่แล้วน้องเจก็ทำเรื่องเซอร์ไพร้ส์ให้กับผม โดยชิงลุกขึ้นให้ยายนั่งก่อนผม และที่เป็นดับเบิ้ลเซอร์ไพร้ส์ก็คือ.. พอน้องลุกให้ยายนั่ง น้องก็หย่อนตูดมานั่งตักผมโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัว ในตอนนั้นผมงงนิดๆและไม่กล้าพูดอะไร ส่วนน้องเจก็ทำลอยหน้าลอยตาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก้นเล็กๆนิ่มๆของน้องถูไถไปมาบนต้นขาทั้งสองข้างของผม ในตอนนั้นผมก็ไม่รู้สึกหนักอะไรมาก เพราะน้องเจรูปร่างค่อนข้างเตี้ยและน้ำหนักเบา คือในก๊วนเพื่อนของชัยในซอย เจจะตัวเล็กสุด ระหว่างที่ผมกำลังตกใจในสิ่งที่เจทำ ยายที่นั่งข้างๆก็เอ่ยปากถาม.. " เราสองคนเป็นพี่น้องกันเหรอ " ยายเอ่ยปากถาม ตามประสาคนแก่ที่ชอบถามซ่อกแซ่กคนแปลกหน้า " อ่อๆ ใช่ครับ " ผมตอบยายไป ( ในใจผม.. " กูตอบอะไรไปเนี่ย " ) น้องเจหันมามองผมงงๆแบบแปลกใจและยิ้มที่มุมปากเล็กๆ " หน้าตาดีกันทั้งคู่เลย เป็นบุญของพ่อแม่เราจริงๆ " ยายพูดพลางเอามือไปตบหน้าขาน้องเจสองที ในตอนนั้นผมกลัวเสียฟอร์มและจะโดนยายตราหน้าว่าเป็นเด็กขี้โกหก ผมเลยนั่งอยู่เฉยๆจนเลยป้ายหน้าปากซอยหมูบ้านของผม ในตอนนั้นน้องเจก็มีเอามือซ้ายมาตบข้างๆขาผมเป็นเชิงเตือนว่าเลยป้ายแล้ว แต่ผมก็ยังนั่งนิ่ง จนรถมาถึงป้ายหน้าปากซอยบ้านน้องเจ ผมกับน้องเจเดินลงจากรถสองแถว โดยมีน้องลงไปก่อน พอผมจะจ่ายเงิน.น้องเจก็เอามือมาป้องไว้และบอกว่าจ่ายไปแล้ว ในตอนนั้นผมก็ไม่คิดอะไรมากนัก เพราะกำลังกระวนกระวายใจที่นั่งรถเลยซอยบ้านมา " พี่ติม ทำไมไม่ลงซอยบ้านพี่อ่ะ " น้องเจถามผม ทำสีหน้าประหลาดใจ " ก็พี่บอกยายไปแล้วว่าเป็นพี่น้องกัน ถ้าพี่ลงก่อน ยายก็หาว่าพี่โกหกอ่ะสิ " ผมพูดพลางชะเง้อมองรถสองแถว " หูย อย่างนี้นี่เอง แคร์คำพูดคนอื่นด้วย แล้วพี่ติมนึกยังไงไปบอกยายว่าเป็นพี่น้องกัน " น้องพูดพลางยิ้มเยาะผมเล็กๆ " ก็ไม่รู้อ่ะ ปากมันพาไปเอง ทำไม..รังเกียจพี่เหรอที่อ้างว่าเป็นพี่ชาย " ผมพูด แกล้งงอนหยอกน้องเล็กๆ " เปล่าาา ก็ไม่ได้ว่าอะไร แล้วพี่ติมกลับไงอ่ะ " น้องพูดพลางเอามือมาเขย่าแขนง้อผม " พี่ว่าจะเดินไปอ่ะ แค่นี้เอง ออกกำลัง " ผมพูด " หูยพี่.. จะมืดแล้ว งั้นพี่ติมรอเจแปบนะ เดี๋ยวผมไปส่ง " พอน้องพูดเสร็จก็วิ่งเข้าไปในซอยทันที ในตอนแรก ผมกะพูดว่า " ไม่ต้องไปส่งก็ได้ " แต่ก็ไม่ทัน ผมเลยต้องจำใจยืนคอยน้องที่หน้าปากซอย เวลาผ่านไปเกือบ 10 นาที น้องก็ปั่นจักรยานมาจอดข้างหน้าผม โดยที่น้องยังใส่กางเกงนักเรียน แต่น้องเปลี่ยนเสื้อนักเรียนและใส่เสื้อยืดมาแทนพร้อมกับใส่รองเท้าแตะ " โหย ไอ้เราก็คิดว่าจะเอามอเตอร์ไซด์มา " ผมพูดพลางใช้สายตาสแกนรถจักรยานน้องตั้งแต่หัวยันท้าย " มีที่ไหนละ แม่ไม่ซื้อให้เจหรอก คงกลัวเจตายก่อนกำหนดมั้ง " น้องพูดทำปากมุบมิบ " อ่ะๆ ลงมาซ้อนท้ายพี่ สะพายกระเป๋าให้พี่ด้วย เดี๋ยวพี่ปั่นเอง " ผมพูด ในขณะที่น้องก็ลงจากรถจักรยานและทำตามผมทุกอย่าง ระหว่างทางน้องก็เอามือมาจับที่เอวผม ผมเลยเอามือน้องให้มาโอบแทน ซึ่งตอนนั้นผมไม่มีกะจิตกะใจทำให้มันโรแมนติกหรอก แค่ผมจั๊กจี้เอวเฉยๆ แต่ในตอนนั้นเหมือนน้องเจไม่สนอะไรแล้วมั้ง เพราะน้องเอาแก้มนิ่มๆมาอิงซบกับแผ่นหลังของผม พอผมปั่นเข้าซอยหมู่บ้านผม อีกแปบเดียวผมก็จะปั่นถึงบ้าน น้องเจก็เอ่ยปากถามอะไรผมบางอย่าง... " พี่ติมทะเลาะกับไอ้ชัยมันเหรอ " น้องผงกหัวขึ้นจากที่ซบหลังผมแล้วพูด " ก็ใช่นะ แล้วมันว่าไงละ " ผมปรับเสียงให้เข้มขึ้น เพื่อให้น้องเจรู้สึกว่าผมกำลังจริงจังในบทสนทนา " มันบอกว่าพี่ทำมันเจ็บ แต่มันไม่บอกว่าอะไร " น้องพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูจริงจังเหมือนกับผม " อ่อ ถ้าเรื่องนั้น มันอ่ะผิดเอง เพราะว่ามันมาไถเงินเด็กในชมรมพี่ ตอนแรกพี่ก็พูดกับมันดีๆ แต่มันไม่ถอยเอง และที่พี่ทำมันเจ็บ พี่ก็แค่กระชากมือมันออกจากไหล่น้องชมรมพี่แค่นั้นเอง " ผมพูด แต่แปลกใจนิดๆคิดว่าชัยมันจะเล่าเรื่องที่ผมทะเลาะกันกับมันเรื่องโอบเอว " อ่อเป็นแบบนี้นี่เอง เข้าใจละ " น้องพูดด้วยน้ำเสียงผ่อนคลายเหมือนคนที่กำลังคลี่คลายข้อสงสัยในใจลงได้ " แล้วไง เราจะเลิกคบพี่เหมือนเพื่อนซี้เราม่ะ " ผมแกล้งถามหยั่งเชิงหยอกๆกับน้อง " ถ้าจะพูดว่าเป็นเพื่อนสนิทมันก็ใช่พี่ เพราะผมก็เรียนประถมห้องเดียวกับมันมา แต่คนผิดก็คือคนผิดอ่ะ มันไม่มีสิทธิ์ที่จะห้ามผมให้มาคบกับพี่หรอก " น้องพูดดูจริงจังเกินรูปลักษณ์ภายนอกของตัวเอง " หูย คนดีอ่ะ อย่างเท่ " ผมแกล้งพูดแซวน้อง ส่วนน้องก็กลับมาซบอิงที่หลังผมเหมือนเดิม ในใจตอนนั้นของผมติดอยู่ที่คำว่า " คบ " ของน้อง คบที่น้องว่า ในตอนนั้นผมก็เดาไม่ถูกว่าจะเป็น คบแบบพี่ชาย คบแบบรุ่นพี่รุ่นน้อง หรือว่าจะคบแบบ..อย่างว่า ที่คำพูดของน้องเจทำให้ผมแปลกใจและติดใจ ก็เป็นเพราะก่อนหน้านั้นระหว่างผมกับน้องเจ เราสองคนพูดกันแทบจะนับคำได้ แถมแอร์ไทม์ที่เราอยู่ด้วยกันแทบจะเป็นศูนย์ ผมเลยติดใจแบบงงๆตรงที่ว่า.. ผมซึ่งเป็นรุ่นพี่คนนึงที่น้องไม่เคยสนิทและรู้จักกันมาก่อน กลับยอมที่จะมาคบกับคนอย่างผม คนที่ทะเลาะกับเพื่อนสนิทของน้องที่โตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก ผมคิดเรื่องนี้ไปมาในหัวจนผมปั่นจักรยานมาถึงที่บ้าน. " อ่ะ ขอบใจนะที่เจมาส่งพี่ " ผมพูดพลางจับแฮนด์จักรยานยื่นให้น้อง " ไม่เป็นไรพี่ติม เรื่องเล็กน้อย " น้องหวาดขาคร่อมอานจักรยาน แล้วส่งยิ้มให้ผมแบบอบอุ่น ผมยิ้มตอบกลับแล้วโบกมือบ๊ายบายน้อง น้องก็โบกมือบ๊ายบายกลับ ระหว่างที่ผมกำลังจะเดินผ่านประตูรั้วบ้าน น้องก็พูดกับผมประโยคนึงว่า.. " พี่ติม พี่ติมจะว่าอะไรไหม ถ้าตั้งแต่วันพรุ่งนี้ ผมจะขอไปโรงเรียนพร้อมกับพี่ " น้องพูดสายตาดูมุ่งมั่นเหมือนกับว่าน้องรวบรวมความกล้าที่จะเอ่ยปากขอ ผมฉุกคิดแค่เสี้ยวอึดใจและตอบกลับน้องเจและส่งรอยยิ้มไปว่า.. " ได้สิ ได้เสมอ เจอกันตอน 6.30 นะ "
จ่ายเงินสำหรับกระทู้นี้
มี 142 ซื้อ
คุณต้องจ่าย 5 Zenny เพื่อเข้าชมกระทู้นี้
| |
|
|
|
แสดงความคิดเห็น
ขอบคุณครับ *-*
| ||
| ||
แสดงความคิดเห็น
ขอบคุณมากๆครับที่ติดตามกัน *-*
| ||
| ||
| ||
แสดงความคิดเห็น
ขอบคุณมากครับที่ติดตามกัน *0*
| ||
แสดงความคิดเห็น
ขอบคุณมากครับ ดีใจที่ชอบ *-*
| ||
|
ฝากติดตามผลงานครับ หาไม่เจอก็พิมพ์ "จากอดีตสู่ปัจจุบัน" ในช่องค้นหาของเว็บเลยครับ
 |
||
แสดงความคิดเห็น
ขอบคุณมากครับที่ติดตามกัน และดีใจครับที่ชอบผลงาน *-*
| ||
| ||
แสดงความคิดเห็น
ดีใจมากครับที่เขียนออกมาถูกใจ และขอขอบคุณที่ยังติดตามกัน *-*
| ||
| ||
แสดงความคิดเห็น
ได้กำลังใจแบบนี้ ไม่เลิกเขียนแน่นอนครับ ส่วนงานเขียนยังมีผิดพลาดบ้าง แต่ผมจะพยายามให้มันผิดน้อยที่สุด และขอบคุณมากครับที่ติดตามกัน *-*
| ||
แสดงความคิดเห็น
ขอบคุณมากๆครับ *-*
| ||
แสดงความคิดเห็น
น้องน่ารักทั้งรูปร่างและจิตใจ เลิฟมาก / ขอบคุณครับ *-*
| ||
| ||
| ||
แสดงความคิดเห็น
ขอบคุณมากๆครับ ที่ติดตามกัน *-*
| ||
รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม
ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ
©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก
GMT+7, 2024-4-27 21:53 , Processed in 0.184445 second(s), 28 queries .
Powered by Discuz! X3.1 R20140301, Rev.31
© 2001-2013 Comsenz Inc.
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-4-15 06:02:52
บุ๊คมาร์ก
แชร์
Twitter
แชร์
แจ้งลบโพสนี้
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
เน้นสีกระทู้
โพสต์ 2023-4-15 07:46:30
โพสต์ 2023-4-15 07:57:52
โพสต์ 2023-4-15 09:21:32
โพสต์ 2023-4-15 22:49:34