|
1543| 58
|
บันทึกลับ (รัก) ฉบับไอติม EP 18 มัธยมหรรษา Part 6 : เพื่อนรักนักบาส กับ ภารกิจสอน Sex ในสถานที่หลบภัย |
|
อ่านเรื่องราวก่อนหน้า : ** เพื่อความอรรถรสในการอ่านเพราะเรื่องราวจะร้อยเรียงเป็นไทม์ไลน์ อาจจะมีการพูดถึงบุคคลใน EP ก่อนหน้า และ อาจมีเรื่องราวใน EP นี้ / **เรื่องจะเรียงตาม EP ไม่ต้องสนใจ Part ข้างหลังครับ**
EP 1 : ครั้งแรกของผม...เกิดจากความแค้นต่อเด็กป.4 EP 5 : กาลครั้งหนึ่ง เมื่อเราบวชเณร Part 1 ความทรงจำดีๆ กับ เด็กชายที่เราไม่เคยมอง EP 6 : กาลครั้งหนึ่ง เมื่อเราบวชเณร Part 2 ทริปธุดงค์หื่น 2 รุม 1 ถ้ำสะเทือน EP 7 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 1 เด็ก ม.3 ขี้เหงา กับ เด็ก ป.5 ข้างบ้าน ขี้เงี่ยน EP 8 : ญาติกัน(เอา)มันดี Part 2 ตูดฉีกในคืนที่พายุโหมกระหน่ำ เสียซิงครั้งแรกให้กับญาติผู้พี่ ม.5 EP 9 : ม.ปลายตัวหื่นแสนเจ้าเล่ห์ VS เด็กอนุบาลใสซื่อไร้เดียงสา กับ ตุ๊กตาจระเข้ยางของน้อง EP 10 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 2 ซื้อคอหมูย่าง แถม ลูกชายคนขาย EP 11 : มัธยมหรรษา Part 3 " ผมเห็นพี่เป็นไอดอล " คำพูดของรุ่นน้อง ม.1 ตัวท็อป ที่มีต่อ รุ่นพี่ตัวท็อป ม.5 EP 12 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 3 ส่งข้าวกล่องให้เด็กน้อย คิดค่าจ้าง 2 น้ำ EP 13 : 2 เดือนแห่งความสุข กับ 1 วันที่ทุกข์ระทม ตกหลุมรักเด็กชายข้างบ้านย่า EP 14 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 4 ส่งข้าวกล่องให้เด็กหื่น แถม น้ำซุปขาวข้นกลืนลื่นคอ EP 15 : มัธยมหรรษา Part 4 น้องลูกครึ่งม.ต้น สายขอ กับ พี่ม.ปลายลุคป๋า สายเปย์ EP 16 : มัธยมหรรษา Part 5 รุ่นพี่ตัวแสบเพื่อนพี่สาว กับ เด็กเก็บกดน้องชายเพื่อน EP 17 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 5 น้องป.6 ดาวยั่วขี้อ่อย กับ พี่ชายข้างบ้าน ช่างยุขี้เอา ================================== EP 18 ตอน : มัธยมหรรษา Part 6 : เพื่อนรักนักบาส กับ ภารกิจสอน Sex ในสถานที่หลบภัย <<----------------------------------------------------->> เรื่องราวใน EP นี้ จะต่อเนื่องจากเหตุการณ์ใน EP ที่แล้ว หลังจากที่ผมมัวแต่หมกหมุ่นกับเด็กๆของผมในช่วงนั้น ไม่ว่าจะเป็นน้องแจ็คEP14 / น้องจิมมี่EP15 / น้องเต้ยEP17 ทำให้ผมเผลอทำตัวลอยอยู่เหนือกฎเกณฑ์ที่อาคังตั้งเอาไว้ ซึ่งกฏข้อบังคับนี้อาคังตั้งไว้ให้ผมกับน้องเซนตั้งแต่ที่ผมได้ย่างกรายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ บวกกับวัยของผมในตอนนั้นที่อยากจะแหกกฎต่างๆที่อยู่รอบตัวไม่ว่าจะเป็นทางบ้านหรือทางโรงเรียน กฎที่เป็นข้อผูกมัดและบังคับจิตใจกันมากเกินไป รวมไปถึงการที่ผมย่ามใจและลำพองตัวที่คิดว่าอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ผมก็จะได้เป็นอิสระจากการควบคุมของอาคังสักที ด้วยปัจจัยทางเหตุผลทั้งหมดทั้งมวลที่กล่าวมา มันเลยทำให้อาคังไม่พอใจกับพฤติกรรมของผมในช่วงตอนปัจจุบัน บวกกับอาคังที่ในตอนนั้นเกิดภาวะเครียดสะสม ไม่ว่าจะเป็นร้านอาหารตามสั่งที่แกเลิกกิจการเพราะขาดทุนอย่างต่อเนื่อง รวมไปถึงพฤติกรรมของน้องเซนEP2 ที่ก้าวร้าวและดื้อกับทุกคน การติดหญิงของน้องเซนทำให้พฤติกรรมของลูกชายสุดที่รักของอาคังนั้นมีนิสัยเปลี่ยนไป ไม่ว่าจะเป็นการตวาดหรือขึ้นเสียงกับอาลี่และอาคังอยู่บ่อยครั้งยามที่ทั้งสองว่ากล่าวตักเตือนลูก รวมไปถึงการที่น้องเซนชอบออกไปหาแฟนอยู่บ่อยครั้งและกลับบ้านดึกๆดื่นๆ แต่อาคังก็ยังคงรักและตามใจน้องเซนอยู่เสมอ แล้วเก็บเอาความเครียดที่ว่าลูกตัวเองไม่ได้มาลงที่ผมแทน.. ผมจะขอก้าวข้ามผ่านเรื่องราวดราม่าและบทสนทนาที่ผมและอาคังทะเลาะกัน ซึ่งเหตุการณ์มันเกิดขึ้นหลังจากที่อาคังดุผมตอนคืนวันที่ผมได้ไปเย็ดตูดเปิดซิงน้องเต้ยที่สนามบอลโรงงานร้างไปได้เกือบ 1 สัปดาห์ ซึ่งเรื่องราววันนั้นมันเกิดจากการที่อาคังดุผมในวันที่ผมกลับมาจากโรงเรียนและมาถึงบ้านเกือบ 3 ทุ่ม บทสรุปข้อพิพาทของการทะเลาะกันระหว่างผมกับอาคังมันจบลงตรงที่..ผมตวาดอาคังไปแล้วไปพูดจี้จุดปมในใจแกว่า " อาควรต้องสำนึกด้วยนะว่า ทุกวันนี้อาไม่ทำงานแล้ว อาคังอาลี่และน้องเซนมีเงินกินข้าวได้เพราะเงินใคร " ( ซึ่งประโยคนี้ทำให้น้องเซนไม่ค่อยพอใจผมเป็นอย่างมาก ) พอสิ้นสุดคำพูดผม อาคังก็ร่อนจานกระเบื้องมาใส่ผมด้วยความโมโหบวกกับอาการเมาเหล้าในระดับนึงที่อาคังดื่มตอนก่อนหน้าที่จะมาทะเลาะกับผม จานกระเบื้องที่อาคังเขวี้ยงร่อนมานั้น มันกระแทกเข้าที่หัวคิ้วขวาของผม จนทำให้ผมเป็นแผลและเลือดออกประกอบกับอาการปวดหัวที่ตามมา ด้วยอาการเมาของอาคังทำให้สถานการณ์ตอนนั้นมันเริ่มคุมไม่อยู่ อาลี่รีบเดินมาบอกผมในขณะที่น้องเซนใช้แขนโอบรัดพ่อของตัวเองห้ามเอาไว้ อาลี่บอกให้ผมรีบขึ้นไปเก็บเสื้อผ้ากับของใช้ที่จำเป็น แล้วไปอยู่ที่บ้านอานิด ( น้องสาวพ่อ ) เป็นการชั่วคราวก่อน แล้วให้ผมอยู่จนอาคังสงบจิตสงบใจระงับอารมณ์ได้แล้วค่อยกลับมา ผมขึ้นไปบนห้องนอนแล้วเก็บเสื้อผ้าและชุดนักเรียนพร้อมกับเครื่องใช้ต่างๆที่จำเป็น แล้วเดินลงมาข้างล่าง ในขณะที่อาลี่โทรศัพท์ไปบอกกับอานิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นและฝากฝังให้ดูแลผมชั่วคราว ผมเดินผ่านหน้าอาคังในห้องรับแขกแล้วเดินออกไปนอกบ้าน โดยที่มีเสียงอาคังสบถด่าผมตามหลัง ผมนั่งรถแท็กซี่มาถึงบ้านอานิดที่อยู่ไม่ไกลมากนักจากบ้านอาคัง พอผมเข้าไปในบ้านอานิด อานิดก็หาข้าวให้ผมกินแล้วพูดปลอบใจผม แล้วอานิดก็บอกให้ อี๊ด ลูกชายคนโตพาผมไปอาบน้ำและไปนอนห้องเดียวกันกับน้อง เช้าวันรุ่งขึ้น..ผมก็ลุกขึ้นมาอาบน้ำแปรงฟันใส่ชุดนักเรียน แล้วจะเดินไปกินข้าวที่ชั้นล่าง ระหว่างที่ผมจะเดินออกจากห้องนอน น้องอี๊ดและน้องอู๊ด(ลูกคนเล็กของอานิด)ก็มาดันตัวผมเบาๆให้กลับเข้าไปในห้องนอน ในตอนนั้นน้องอี๊ดไม่ได้พูดอะไรที่ทำให้ผมพอเข้าใจกับการกระทำแปลกๆในตอนนั้นของน้องๆทั้งสองคน ในตอนแรกผมก็คิดว่าน้องคงอยากจะหยอกและเล่นกับผม ผมเลยจับตัวน้องทั้งสองอุ้มขึ้นแล้วทุ่มลงบนเตียงนอนด้วยท่าของมวยปล้ำที่ผมและน้องๆชอบเล่นกัน แล้วผมก็ชิงจังหวะวิ่งออกมาจากห้องนอน พอผมเดินลงบันไดมา ผมก็ยินเสียงของอานิดกับสามีกำลังทะเลาะกันอยู่... " คุณทำอะไรไม่เคยบอกผมเลย ถามความเห็นของผมสักคำบ้างยัง " สามีอานิดพูด มีน้ำเสียงที่แฝงถึงความโมโห " ไอติม ก็หลานนิดนะ ถ้านิดไม่ช่วยหลานแล้วใครจะช่วย " อานิดพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูโมโหเช่นกัน " ก็ให้ไอติมไปอยู่กับพี่คิดสิ ( พ่อพี่ก้องEP8 ) " สามีอานิดพูดปัดแบบรำคาญ " ตลกใหญ่ละพี่ บ้านพี่คิดอยู่ต่างจังหวัด ถ้าไอติมไป หลานมันจะเรียนยังไง " อานิดพูดด้วยน้ำเสียงที่ดังขึ้น " ก็หยุดไปสักสัปดาห์คงไม่เป็นไรมั้ง " สามีอานิดพูดเหมือนคนรู้ว่ามันไม่ได้ แต่กูก็ไม่สน " หลานมันจะจบม.6แล้ว จะหยุดได้ยังไง มีหัวคิดหน่อย " อานิดดุสามีตัวเอง " นี่คุณมันจะมากไปแล้วนะ รักหลานมากจนกล้าว่าผมเลยเหรอ " สามีอานิดพูดจากเสียงธรรมดา ในตอนนี้เริ่มจะเสียงดังแล้ว " ก็สมควรโดนว่าไหมละ หลานนิดทั้งคน แต่คุณมาพูดเหมือนว่าหลานเป็นตัวปัญหา ทั้งที่ไอติมเขามาอยู่แค่ไม่กี่วัน " อานิดพูดเสียงสั่นด้วยความโกรธ " ครอบครัวของคุณทั้งตระกูล ก็นำพาปัญหามาให้ผมทั้งนั้นแหละ " สามีอานิดตวาดใส่ ตัวผมที่ในตอนนั้นกำลังยืนสั่นอยู่ตรงตีนบันได โดยมีน้องอี๊ดที่ยืนกุมมือผมไว้ ในขณะที่น้องอู๊ดยืนกอดผมหลบตรงทางด้านหลัง ในตอนนั้นผมหนักใจนิดๆที่ตัวผมเป็นชนวนเหตุให้อานิดกับสามีทะเลาะกัน ถึงสามีอานิดจะไม่ค่อยได้คุยกับผมมากนัก ด้วยบุคลิกภาพที่เงียบขรึมนิ่งสงบของแกที่แลดูเป็นผู้ชายที่มาจากตระกูลที่ร่ำรวย อานิดที่เป็นหนูตกถังข้าวสารจับผลัดจับผลูเข้าไปทำงานแล้วไปพบรักกับลูกชายเจ้าของบริษัท ถึงสามีอานิดจะคุยกับผมดีในตอนที่ผมกับเขาคุยกัน แต่ผมก็จับอารมณ์ความรู้สึกของสามีอานิดได้ว่า โดยส่วนตัวจริงๆแล้วแกไม่ค่อยอยากจะมาข้องเกี่ยวกับคนในตระกูลอานิดมากสักเท่าไหร่นัก การที่เขาพูดเชิงว่า " ตระกูลของผมนำพาแต่ปัญญามาหาเขา " นั่นก็คงอาจจะหมายถึง อาคิดกับอาคังที่คอยมายืมเงินอานิดอยู่บ่อยครั้งและยังไม่ได้ใช้คืน ซึ่งมันก็มาจากข่าวลือที่ผมได้ยินมาจากปากของแม่ผม ส่วนตัวแม่ผมนั้นไม่เคยมายืมเงินอานิด เพราะแม่ของผมก็พอมีทรัพย์สินมากพอควรถึงจะไม่รวยเท่าสามีของอานิดก็ตาม แต่การที่สามีอานิดปรามาสและอคติกับตระกูลของอานิด มันเลยไม่แปลกใจเลยที่ตัวเขาจะไม่พอใจในการที่ผมเข้ามาอาศัยอยู่บ้านเขาเป็นการชั่วคราว ผมแกล้งกระทืบเท้าดังๆ ให้เหมือนว่ากำลังเดินลงมาจากบันได พอผมเดินเข้าไปในครัว ผมก็ยกมือไหว้สามีของอานิด ( เมื่อคืนตอนที่ผมมา สามีอานิดน่าจะหลับไปแล้ว ) สามีอานิดก็รับไหว้ผมแล้วปั้นหน้าให้ดูยิ้มแย้ม ผมนั่งกินข้าวกับพวกน้องๆ แล้วออกไปโรงเรียนตามปกติ ในระหว่างวันผมก็ครุ่นคิดอะไรหลายอย่าง ซึ่งเรื่องที่ผมคิดมากไม่ใช่เรื่องที่ผมทะเลาะกับอาคัง เพราะในตอนนั้นผมยอมรับว่าผมโมโหและเริ่มเกลียดอาคังเข้าไส้ไปแล้ว ฉะนั้นอาคังเลยไม่มีค่าพอที่ผมจะเอามาคิดให้รกสมอง ในตอนนั้นเรื่องที่ผมหนักใจที่สุดก็คงเป็นเรื่องของอานิดกับสามีของแกมากกว่า แต่ด้วยวันนั้นคาบเรียนแต่ละคาบของผมค่อนข้างจะหนักอยู่พอสมควร ผมเลยหยุดคิดเรื่องราวที่ทำให้ปวดหัวและตั้งหน้าตั้งตาตั้งใจเรียน พอผมกลับมาถึงบ้านอานิด ผมก็กินข้าวอาบน้ำตามปกติ ระหว่างที่ผมเล่นกับน้องๆในห้องนอน ผมก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์บ้านที่ดังขึ้นที่ชั้นล่าง ผมรีบเดินลงบันไดแล้วมายืนอยู่ตรงตีนบันได เพื่อที่จะได้ทราบข่าวคราวถ้าเป็นอาลี่โทรมา ผมเห็นอานิดกำลังโทรคุยกับใครคนใดคนนึงอยู่..ซึ่งก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ปลายสายที่อานิดกำลังคุยอยู่ก็เป็นอาลี่นั่นเอง พออานิดวางสายก็เดินมาหาผมตรงตีนบันไดแล้วพูดกับผมว่า ตัวอาคังยังไม่หายโกรธผมและอาลี่ให้ผมอยู่ต่อไปอีกสักพัก น้องๆทั้งสองคน..พอได้ยินแม่ของตัวเองพูดแบบนั้น ก็โห่ร้องด้วยความดีใจที่ผมจะได้อยู่ต่อ น้องๆรีบวิ่งขึ้นไปโดยที่ผมแอบเนียนออกไปดูดบุหรี่ที่สวนหน้าบ้าน พอผมกลับเข้ามาในบ้าน ผมก็ได้ยินเสียงของอาทั้งสองที่ยังคงทะเลาะกันในเรื่องของผม อานิดคงไปพูดกับสามีถึงเรื่องราวที่ตัวเองได้รับโทรศัพท์จากอาลี่ พอสามีของอานิดทราบข่าวคงไม่พอใจเลยทะเลาะกันอีก ผมเห็นน้องๆทั้งสองคนยืนเกาะที่ราวบันได และกำลังยืนฟังพ่อแม่ของตัวเองที่กำลังทะเลาะกันด้วยอาการที่เนื้่อตัวสั่นเทาและสีหน้าที่ดูหวาดหวั่น ในตอนนั้นผมเลยตัดสินใจอะไรบางอย่าง.. ซึ่งเป็นการตัดสินใจที่ผมไม่ได้ไตร่ตรองเอาไว้ล่วงหน้า ผมขึ้นไปบนห้องแล้วรีบเก็บข้าวของเสื้อผ้าทุกอย่างยัดลงกระเป๋า ในตอนนั้นน้องๆทั้งสองคนก็พูดห้ามผม และไม่ยอมให้ผมไปไหน ผมพูดเกลี่ยกล่อมอยู่นานสองนานจนน้องๆเข้าใจผม ผมบอกน้องๆว่ารอให้ผมออกจากบ้านสักพักแล้วค่อยไปบอกแม่ของน้อง ผมค่อยๆย่องลงมาตรงทางบันไดในขณะที่ยังได้ยินเสียงอาทั้งสองที่ยังคงทะเลาะกันอยู่ ผมรีบเดินออกจากบ้านแล้วเดินมายังหน้าหมู่บ้าน ผมโบกรถแท็กซี่แล้วเดินทางมาที่หน้าห้างแห่งนึงใกล้กับโรงเรียน ระหว่างที่ผมนั่งอยู่ตรงป้ายรถเมล์หน้าห้าง ผมนั่งครุ่นคิดถึงชะตากรรมตัวเองว่าจะไปทางไหนต่อดี ในตอนนั้นผมก็พอมีเงินที่จะเข้าไปอยู่ในโรงแรมได้ แต่ด้วยจำนวนเงินที่ผมมีอยู่ในตอนนั้น..ถ้าผมอยู่หลายๆวันเงินก็จะร่อยหร่อจนหมดลงได้ ผมคิดตัดพ้อกับตัวเองแบบหัวเสียว่า..เงินเก็บที่เราเก็บหอมรอมริบมาจากการทำงาน เงินค่าแรงที่เราได้จากร้านอาคังรวมไปถึงร้านพ่อน้องเจมส์EP12 แต่วันนี้เราจะต้องมาสูญเงินกับโรงแรม จากการที่ผมต้องมาอยู่เพียงเพราะผมทะเลาะกับอาคังในเรื่องไม่เป็นเรื่อง ผมนั่งคิดไปคิดมาจนปวดหัว ระหว่างที่ผมกำลังคิดฟุ้งซ่านอยู่นั้น อยู่ดีๆในหัวผมก็คิดถึงใครบางคนที่มันเด้งเข้ามาในหัวผมเหมือนกับผีจับยัด ใครคนนั้นที่เป็นเพื่อนสนิทที่สุดคนนึงของผมในโรงเรียน ผมเลยเดินไปที่ตู้โทรศัพท์แล้วกดเบอร์ โทรหาคนๆนั้น... " ฮัลโหล ต้องการคุยกับใครครับ " เสียงผู้ชายปลายสายที่ผมคุ้นเคย " โอม นี่พี่ติมเองนะ ว่างคุยไหม " ผมพูดกับโอม(โอมเพื่อนของผมที่อยู่ชั้นม.5 อยู่ชมรมบาสด้วยกัน มีซีนเล็กๆในตอนน้องจิมมี่EP15) " อ้าวพี่ติม มีอะไรหรือเปล่า โทรมาดึกๆดื่นๆ " โอมพูดกับผมด้วยน้ำเสียงที่ดูเป็นห่วง " คือ..พี่ทะเลาะกับทางบ้านนิดหน่อยอ่ะ พี่ขอไปนอนค้างที่บ้านโอมได้ไหม เดี๋ยวเรื่องราวพี่จะเล่าให้ฟังอีกที " ผมพูด " อ่าๆ เดี๋ยวพี่ติมถือสายแปบ ผมไปบอกพ่อกับแม่ก่อน " โอมพูดเสร็จก็หายไปพักใหญ่ ในตอนนั้นผมก็ไม่ค่อยหนักใจอะไรมากนัก เพราะตัวผมเคยมาค้างที่บ้านโอมครั้งนึงเมื่อตอนที่ผมจะไปแข่งบาสระดับจังหวัดด้วยกัน เหตุผลที่ผมมาค้างก็เพราะจากบ้านโอมเดินทางได้สะดวกและใกล้กว่าบ้านอาคังถ้าไปสนามแข่ง และผมก็ไม่ต้องตาลีตาเหลือกตื่นแต่เช้าอีกด้วย " พี่ติมๆ มาได้เลยๆ พ่อแม่ผมไม่ว่าอะไร พี่อยู่ตรงไหนเดี๋ยวผมขี่มอเตอร์ไซด์ไปรับ " โอมพูดด้วน้ำเสียงที่ดูตื่นเต้น " หน้าห้าง....อ่ะ พี่จำชื่อหมู่บ้านโอมไม่ได้ บอกชื่อมา เดี๋ยวพี่นั่งแท็กซี่ไปเอง " ผมพูด เพราะเกรงใจโอม " ไม่เอาๆ รอเค้าตรงนั้นแหละ เดี๋ยวรีบไปรับเลย อิอิ " โอมพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูตื่นเต้นและดีดมากเป็นพิเศษ ผมวางสายโอม แล้วโทรหาอานิด แล้วผมก็บอกความจริงและเหตุผลทุกอย่างที่ผมตัดสินใจทำแบบนี้ และผมก็บอกอานิดไปว่าไม่ต้องเป็นห่วงผม เพราะบ้านที่ผมมาอาศัยเป็นบ้านเพื่อนสนิทที่โรงเรียน อานิดเข้าใจทุกอย่างและขอโทษผมที่ทำให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ และอานิดก็ขอเบอร์บ้านโอมจากผมไว้กันเหนียวเพื่อเกิดเหตุการณ์อะไร ผมนั่งคอยโอมอยู่ที่หน้าห้างประมาณ 20 นาที โอมก็ขี่มอเตอร์ไซด์มาจอดตรงป้ายรถเมล์ที่ผมนั่งคอยอยู่ " คอยเค้านานไหมที่รัก อิอิ " โอมพูดแล้วยิ้มแฉ่งไม่รู้จะดีใจอะไรของมันนักหนา " นี่ๆ อย่ามาพูดแบบนี้ เดี๋ยวคนอื่นได้ยิน " ผมทำตาดุเตือนโอม ซึ่งเป็นเรื่องปกติที่โอมชอบพูดแหย่ผมแบบนี้เป็นประจำ พูดกับผมตั้งแต่น้องอยู่ม.1 จนเพื่อนๆในแก๊งชินกับคำพูดและท่าทางของมันที่มีต่อผม " มาเร็วๆ ขึ้นมาซ้อน เกาะเค้าแน่นๆนะพี่ติม " โอมพูดแล้วเนียนเอามือมาจับแขนผมให้โอบไปข้างหน้า " เกาะเอวก็ได้มั้ง จะให้โอบเลยเหรอ " ผมพูดหยั่งเชิง เล่นตัวนิดๆ " เค้าบิดทีร้อยกว่าเลยนะ เกาะเอวน่าจะเอาไม่อยู่ " โอมพูดพร้อมกับเชิดหน้าไปมาน่าหมั่นไส้ " 40 พอ ถ้าขี่เร็ว พี่จะกลับบ้านไปง้ออาคัง " ผมพูดขู่โอมเล่นๆ " โอ๋ๆ 40 ก็ 40 อย่าไปง้ออาพี่เลย นอนกับผมนี่แหละ นอนกับผมตลอดเลยก็ได้นะ ผมจะได้ไม่เหงา อิอิ " โอมหันมาพูดกับผมด้วยสายตากรุ้มกริ่ม ระหว่างทางที่ผมเกาะเอวน้องซ้อนมอเตอร์ไซด์ไปที่บ้านโอม ผมนึกเห็นท่าทางและคำพูดของโอมที่มันดูตื่นเต้นเว่อร์มากเกินพอดี โอมดูดีใจมากพิกลในการที่มีใครคนใดคนนึงไปนอนที่ห้องด้วย ถึงผมกับโอมจะสนิทกันมากก็จริง แต่การที่มีคนไปนอนด้วย..ความรู้สึกแรกที่แว่บเข้ามาในหัวมันก็ต้องรู้สึกอึดอัดสิ แล้วโอมมันจะดีใจเว่อร์อะไรเบอร์นั้น.. คำพูดของน้องที่ก้องกังวาลในห้วผมกับรอยยิ้มที่ดูกรุ้มกริ่มมีเลศนัย " นอนกับผมตลอดเลยก็ได้นะ ผมจะได้ไม่เหงา " ในตอนนั้นรูตูดของผมก็มีอาการกระตุกเล็กๆ กระตุกเป็นสัญญาณว่า.. ชะตาของรูตูดผมน่าจะถึงฆาตในอนาคตอันใกล้
จ่ายเงินสำหรับกระทู้นี้
มี 168 ซื้อ
คุณต้องจ่าย 5 Zenny เพื่อเข้าชมกระทู้นี้
| |
|
|
|
| ||
แสดงความคิดเห็น
ถึงจะมีภูมิคุ้มกันจากการโดนพี่ก้อง กับน้องเซน เคยกระซวกผมมาก่อนแล้ว แต่ก็ยังเจ็บอยู่ครับตอนนั้น 55 / ขอบคุณครับ *-*
| ||
แสดงความคิดเห็น
ทั้งเจ็บ ทั้งจุก ไม่น่าเลย 55 จากตอนเด็กๆ คิดว่าน้องจะรอรับเอ็นอุ่นจากผม แต่โตมา ดันมาประเคนเอ็นอุ่นให้ผมแทน / ขอบคุณครับ *-*
| ||
| ||
แสดงความคิดเห็น
ขอบคุณมากๆครับที่ติดตามกัน *-*
| ||
แสดงความคิดเห็น
ดีใจครับที่ชอบผลงาน / ขอบคุณมากๆครับที่ติดตามกัน ^ ^
| ||
 |
||
แสดงความคิดเห็น
ขอบคุณมากๆครับที่ติดตามผลงาน ^0^
| ||
| ||
แสดงความคิดเห็น
ขอบคุณมากๆครับ ดีใจที่ชอบครับ *-*
| ||
แสดงความคิดเห็น
ขอบคุณมากๆครับ ^ ^
| ||
| ||
| ||
แสดงความคิดเห็น
อย่าหักโหมนะครับ เดี๋ยวข้อมือจะเคล็ดเอา / ขอบคุณมากครับที่ติดตาม
| ||
แสดงความคิดเห็น
นั่นสิครับ น่าจะจัดน้องตั้งแต่ ม.1 ละ จะได้ไม่ต้องมาเจ็บตูดตอนหลัง ผิดเองครับตอนนั้นช่างเลือกไปหน่อย มาตอนนี้ ยังไงก็ได้เอาหมด 55 / ขอบคุณมากครับที่ติดตามกัน
| ||
แสดงความคิดเห็น
ดีใจครับที่ชอบ / ขอบคุณมากๆครับที่ติดตามกัน *-*
| ||
รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม
ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ
©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก
GMT+7, 2024-4-28 22:55 , Processed in 0.210648 second(s), 29 queries .
Powered by Discuz! X3.1 R20140301, Rev.31
© 2001-2013 Comsenz Inc.
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-1-3 20:45:06
บุ๊คมาร์ก
แชร์
Twitter
แชร์
แจ้งลบโพสนี้
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
เน้นสีกระทู้
โพสต์ 2023-1-3 22:12:16
โพสต์ 2023-1-3 22:37:24
โพสต์ 2023-1-3 23:30:08
โพสต์ 2023-1-4 15:03:30