|
753| 23
|
[เรื่องสั้น][กึ่งแปล]Double Trouble ตอนที่ 3 |
|
กึ่งแปล = โยนเข้ากูเกิ้ลทรานสเลตแล้วเอามาเกลาสำนวนนิดหน่อย เนื้อหาอาจถูกบ้าง ผิดเยอะ คลาดเคลื่อนอีกนิด
ตอนที่ 1 คลิกที่นี่ ตอนที่ 2 คลิกที่นี่ ตอนที่ 3 คลิกที่นี่ ตอนที่ 4 คลิกที่นี่ ตอนที่ 5 คลิกที่นี่ ตอนที่ 6 คลิกที่นี่ ตอนที่ 7 คลิกที่นี่ ตอนที่ 8 คลิกที่นี่ ตอนที่ 9 คลิกที่นี่ Double Trouble CHAPTER 3 หลังซูซานออกไปทำงานในวันถัดมา เธอให้หมายเลขโทรศัพท์กับผมและบอกเด็กๆให้ทำตัวเรียบร้อยก่อนที่จะออกไป ผมพาเด็กๆไปเล่นมินิกอล์ฟในเมือง อยู่กับโครี่และคริสทำให้ผมเหมือนกับไปเป็นเด็กอีกครั้ง ผมคอยจินตนาการเสมอว่าผมอยากทำอะไรบ้างถ้าผมมีลูกชาย และตอนนี้ผมก็มีเด็ก 9 ขวบสองคนที่คอยมองว่าผมจะพาพวกเขาไปเล่นสนุกอะไรกันบ้าง หลังผ่านไปไม่กี่ชั่วโมงแรกที่ผลออกมาแทบจะชัดเจนแล้วว่ายังไงผมก็ชนะ เพราะงั้น ในหลุมถัดมาผมจึงพัตไปแบบไม่ใส่ใจ หวังว่าจะไม่ได้คะแนนในหลุมนี้ คริสมองมาที่ผมอย่างจริงจัง ขณะที่ผมอดได้ถ้วยแล้วพูด “คุณไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้นหรอกนะ ทอม” “ทำอะไร?” ผมตอบอย่างใสซื่อ “คุณตั้งใจทำให้พลาด มันเป็นเรื่องดีนะ แต่คุณไม่จำเป็นต้องทำ พวกเราไม่ใช่เด็กขี้แยที่ยอมรับความพ่ายแพ้ไม่ได้” ผมควรทำความรู้จักและเข้าใจพวกเขาให้มากกว่านี้ แทนที่จะลองแกล้งโง่กับพวกเขา “ชั้นเสียใจ” ผมพูด ส่วนนึงคือความรู้สึกอายที่ทำอะไรไปแล้วถูกจับได้ แล้วก็แกล้งพวกเขาต่อ “แต่ดูเหมือนกับพวกนายคิดว่าคนที่ได้คะแนนสูงสุดจะชนะสินะ” พวกเขาเดินเข้ามาหาผมพร้อมๆกันขณะชูไม้กอล์ฟในมือ พยายามทำหน้าตาดุร้าย “โอเค โอเค”ผมหัวเราะ ล่าถอย “พัตนี้ไม่นับก็ได้” หลังจากที่ผมเอาชนะพวกเขาในเกมมินิกอล์ฟแล้ว เราไปเล่นโซนอาร์เคดเกมในห้างแถวนั้น คริสกับผมเล่น “เดธ สตาร์” ขณะที่โครี่ไปเล่นพินบอล ไม่นานนักหรอกที่ผมรู้ตัวว่าคริสเคยเล่นมันมาก่อน ตามที่เห็นว่าเขาหลบหลีกเหล่าเอเลี่ยนแล้วยิงยานอวกาศที่เข้ามาได้อย่างแม่นยำ ขณะที่ผมพยายามตะเกียกตะกายอย่างสุดชีวิต แต่ทันใดนั้น จู่ๆเขาก็เหมือนกับสูญเสียสกิลการเล่นไปทันที ค่อยๆเสียแต้มไปรวมเร็วจนเหลือเท่าผม “คุณไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้น” ผมบอกเขาบ้าง เขามองมาที่ผมด้วยรอยยิ้มที่เจือไปด้วยความรู้สึกผิดที่ถูกจับได้ว่าทำอย่างเดียวกันกับที่ผมทำมาสักครู่นี้ ผมโอบแขนรอบตัวเขาก่อนจะลากร่างเล็กเข้ามาในอ้อมกอด แล้วเราทั้งคู่ก็หัวเราะพร้อมกัน จากนั้นเราก็เล่นต่อ เขาได้แต้มราวพันล้านแต้ม ขณะที่ผมได้ไม่กี่พันแต้ม ผมไม่จริงจังเท่าไรหรอก จริงๆนะ จากนั้นเราก็หาเป้าหมายใหม่ โครี่แนะนำให้เราลองไปดูร้านอุปกรณ์กีฬา ขณะที่เราเดินในห้าง จู่ๆผมก็รู้สึกถึงมือน้อยๆค่อยๆเลื่อนผ่านมากุมกับมือผม เมื่อมองไปด้านซ้ายผมก็เจอกับคริสที่มอบรอยยิ้มมาให้ผม ขณะที่โครี่ก็กุมมือผมไว้อีกด้าน ผมรู้สึกได้รับการเติมเต็มด้วยความรักอันอบอุ่นจากเพื่อนตั้วน้อยทั้งสอง เป็นครั้งคราวที่ผมมองเด็กๆคนอื่นที่เดินผ่านมา แต่ทันทีผมก็รู้สึกว่ามือผมได้รับความกดดันที่สองแฝดจับมือผมแน่นขึ้น เหมือนกับการย้ำเตือนว่าพวกเขายังอยู่กับผมตรงนี้
จ่ายเงินสำหรับกระทู้นี้
มี 42 ซื้อ
คุณต้องจ่าย 10 Zenny เพื่อเข้าชมกระทู้นี้
| |
|
|
|
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
|
รักทุกคนนะคับ
 |
||
| ||
| ||
| ||
| ||
รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม
ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ
©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก
GMT+7, 2024-5-10 05:11 , Processed in 0.138270 second(s), 29 queries .
Powered by Discuz! X3.1 R20140301, Rev.31
© 2001-2013 Comsenz Inc.
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2021-1-29 19:30:26
บุ๊คมาร์ก
แชร์
Twitter
แชร์
แจ้งลบโพสนี้
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
เน้นสีกระทู้
โพสต์ 2021-1-29 19:50:08
โพสต์ 2021-1-29 20:42:50
โพสต์ 2021-1-29 23:19:23
โพสต์ 2021-4-27 00:43:41
