ตอนนี้เพียวก็อายุ 18 แล้ว ถ้าบอกว่าหน้าตาไปวัดไปวา ก็เหมือนจะดูไม่ทันยุคสมัย เอาเป็นว่าหน้าตาเพียวตอนนี้ สามารถทำให้พวกรุ่นพี่สาขามาทาบทามให้ไปคัดตัวเดือนมหาลัยได้แล้วกัน ถึงผมไม่คิดว่าตัวเองหล่ออะไรมาก แต่ก็คิดเสมอว่าหน้าไม่ได้แย่ แถมผมเป็นคนมั่นใจตัวเองสูง รูปร่างก็ผ่านการเล่นกีฬาออกกำลังกายเลยกำยำสมส่วน ถึงส่วนสูงอาจจะไม่สูงมากแค่ 177 เซนติเมตร ด้วยรูปร่างหน้าตาแบบนี้ ตอน ม.6 ผมติดโพลสำรวจของโรงเรียน เป็น 1 ใน 3 ของรุ่นพี่ที่น้อง ๆ ชื่นชอบ แค่คิดว่าถ้าผมไปสมัครประธารนักเรียนช่วงนั้น คงเป็นผมที่เป็นประธารนักเรียนแทนไอ้นัทเพื่อนผมไปแล้ว แล้วอีก 2 ใน 3 นั่นเป็นผู้หญิงครับ พูดง่าย ๆ ผมเป็นผู้ชายที่น้อง ๆ ชื่นชอบมากที่สุด จบนะ
1 E$ B' n; v9 s; F
กิจกรรมรับน้องก็เป็นอะไรที่สนุกดีครับ ผมไม่ได้คิดอะไรมากหรือตื่นกลัวแบบเพื่อนคนอื่น ๆ อะไรที่ผมคิดว่ามันไม่เกินเลยไป ผมรับได้หมด ถ้าอันไหนไม่ดีหรือผมคิดว่าเกินขอบเขตผมจะฉะกับรุ่นพี่คนนั้นตรง ๆ ผมไม่ค่อยกลัวเท่าไหร่ ผมยังงงใจตัวเองเหมือนกันครับ ว่าทำไมถึงตัดสินใจมาเข้ามหาวิทยาลัยที่ไกลบ้าน แถมไกลเพื่อน ห่างไกลคนที่ผมรัก ผมรู้สึกว่าเวลานี้มันเป็นเวลาที่ผมต้องออกไปยังโลกกว้างแล้ว ต้องหาเส้นทางของตนเอง ผมเลยตัดสินใจออกมาอยู่ลำพังในสังคมใหม่ ด้วยความที่ผมเป็นคนเข้าถึงง่ายไม่ค่อยถือตัว เลยมีคนเข้ามาคุยหลายคนครับ ส่วนมากเป็นในรุ่นเดียวกัน โดยเฉพาะในสาขาที่ผมสังกัดอยู่คิดเป็นสัดส่วนชายหญิง 6 ต่อ 4 เลยทีเดียว ก็ไม่รู้ว่าเพราะคุยง่ายหรืออะไร รู้ตัวอีกทีก็โดนยัดเยียดกลายเป็นประธารสาขารุ่นผมไปสะแล้ว
% Q7 J0 M! g9 m2 F; f" d
) l& r3 L; @+ R$ A* k. `( t
"ฮัลโล่ น้องเพียวสุดหล่อ.... พี่พาช่างมาวัดตัว..." เสียงรุ่นพี่สูงแหลมที่เป็นเอกลักษณ์แทรกผ่านโทรศัพท์มือถือเข้าหูผม
$ Q5 O) G$ L; O3 B' z
"ครับพี่โยโย่ เพียวขออาบน้ำก่อนนะพี่ เพิ่งไปยิมกลับมา"
* A( p) }0 n v0 n/ \
"ได้ ๆ เดี๋ยวพี่รอห้องทีวีโซน B นะ"
# a7 k$ _: E* Z! Z
พอวางสายเสร็จผมจึงรีบอาบน้ำแต่งตัว ส่วนชุดที่ใส่เป็นเสื้อกล้ามสีขาวกับกางเกงบ๊อกเซอร์ลายทั่ว ๆ ไป
9 h' S: I$ Z* c2 i# t
"ว๊าย! น้องเพียว ใส่ชุดแบบนี้พี่ไม่อยากให้ช่างวัดตัวให้เลย"
6 j9 m: V5 S7 `* F! {6 s
"โธ่พี่ ผมจะนอนแล้ว"
; X( c' u( p! G4 }5 i1 H
"อืมช่างเถอะ แป๊บนึง ช่างตัดเสื้อไปโทรศัพท์ รอตรงนี้ล่ะ"
Y& E; N' x F9 s
นับว่าเป็นเรื่องดีเหมือนกันกับการคัดตัวเดือน เพราะพอช่วงเย็นผมถูกละเว้นจากกิจกรรมรับน้อง แต่ต้องไปเข้ายิมแทน เพราะรุ่นพี่อยากให้หุ่นผมเป๊ะมากที่สุด งบประมาณสาขาถูกใช้กับดาวเดือนอย่างมาก ผมเลยแอบทุ่มเทอยู่เหมือนกัน เกรงใจกับเงินรุ่นพี่ที่รวบรวมกันมา
& w: `* l0 v4 @2 u
"เพียวนี่พี่บอย เป็นช่างตัดเสื้อที่ช่วยเหลือสาขาเรามาหลายรุ่นแล้ว"
* d+ t' p1 e) x5 A$ Q6 L" B1 B5 P
"สวัสดีครับพี่บอย" ผมทักทายตามมารยาท
) j/ l# c5 _8 r, M- h4 M# v
"โอ้... งานดี เห็นแล้วอยากบีบนมบีบเป้าเล่นเลย..." พี่บอยได้ทีพูดแซวใส่ผม แต่สายตานี่แบบประกายวาวเลยนะ ถ้าผมยอมคงโดนจับจริง ๆ แน่
9 M' b* ~0 L! u+ W" P
"ไม่ได้หรอกพี่ นี่เด็กหนู พี่รีบวัดตัวเร็ว น้องจะได้กลับไปนอนเดี๋ยวโทรม..."
8 N+ y6 ^! X! b) m& X$ \) p
พี่โยโย่รีบพูดป้องผมให้ ถึงพี่โยโย่จะเป็นตุ๊ดเป็นกระเทย แต่พี่แกไม่เคยพูดแทะโลมผมหรือแสดงออกถึงการคุกคามทางเพศ ตลอดหลายวันมานี้ผมเลยไว้ใจกับรุ่นพี่คนนี้พอควร ผมยืนให้พี่บอยจัดท่าทาง วัดแขนวัดหัวไหล่ วัดช่วงตัว วัดเอว พอมาถึงช่วงวัดขา ปกติวัดจากด้านข้างก็ได้ แต่พี่บอยแกจงใจวัดจากด้านหน้า ที่ทั้งผมและพี่โยโย่ต่างตกใจ ก็พี่แกเล่นเอามือซ้ายจับปลายสายจากนั้นไปแนบวัดที่เอวซึ่งใกล้ ๆ กับเป้าของผม สายวัดลากยาวจนถึงข้อเท้า แต่ตาพี่บอยแทบจะไม่มองตัวเลขด้วยซ้ำ จ้องเป้าผมอยู่นั่นละ แถมยังวัดขาอีกข้างด้วย จนผมรู้สึกว่าต้องพูดอะไรบ้างแล้ว
- q2 @7 |2 ~. u/ Z4 n
"พี่บอยครับ ถ้าไม่มีเจตนาผมจะไม่ว่าอะไร แต่มันดูจงใจเกินไปครับ"
2 U, F( U: ?. A' X
พี่โยคล้ายจะรู้ว่าผมโกรธเลยชิงตัดบทช่วย
' K# \9 s3 o% q# V/ }8 \: D
"วัดเสร็จแล้ว เพียวรีบไปนอนเลย อย่าลืมมาร์กหน้าด้วยละ"
, B! P/ D+ u) F: U' E: L
ผมไม่ได้ตอบ แต่แค่สวัสดีพี่สองคนแล้วเดินกลับห้องทันที รูมเมทผมมี 2 คนครับ ชื่อพี่บอลกับเพื่อนรุ่นเดียวกันอีกคนชื่อโตน พี่บอลเรียนวิศวคอมฯ ปี 3 ส่วนโตนเรียนเกี่ยวกับการจัดการ ตั้งแต่วันแรกที่เข้าหอผมกับโตนเราได้ทำความรู้จักกันมาบ้างแล้ว จะมีเพียงพี่บอลที่เพิ่งเข้าหอมา ได้ 2 คืนเลยยังไม่สนิทกันอยู่บ้าง แต่ผมกับโตนเป็นรุ่นน้องที่พูดง่ายครับ ไม่นานพี่บอลก็สนิทกับพวกเรา พวกเราไม่ได้จัดห้องใหม่เหมือนคนอื่น ๆ ห้องมาแบบไหนก็อยู่แบบนั้น การจัดวางเตียงโต๊ะตู้เลยเหมือน ๆ กัน เตียงพวกเราถูกขั้นด้วยโต๊ะและตู้อยู่อีกด้านผนังตรงกับโต๊ะพอดี หอผมมีห้องน้ำในตัวครับเลยไม่ต้องลำบากในการใช้ห้องน้ำ แต่อาจจะต้องรักษาความสะอาดกันเอง ไม่ได้มีแม่บ้านเข้ามาล้างให้ทุกวันเหมือนหอห้องน้ำรวม แต่ก็มีแม่บ้านเข้ามาเก็บกวาดห้องให้สัปดาห์ละครั้ง แต่เขาจะไม่ล้างห้องน้ำให้นะครับ แต่ถ้ารอแม่บ้านห้องผมคงได้รกกันก่อนพอดียังไงก็ต้องเก็บกวาดกันเอง ยิ่งวันงานเฟรชชี่ใกล้เข้ามา พี่โยโย่ก็ยิ่งคล้ายจะเป็นบ้าเพื่อนพี่แกโดนแกด่ากันทุกชั่วโมง ขนาดผมยังไม่เหลือ...
1 H3 G7 W/ ~: E+ ]
"น้องเพียว ตกลงการแสดงความสามารถพิเศษ จะเอาอะไร ใกล้หมดเวลาเตรียมตัวแล้วนะ"
A( k: Y- \; L/ `5 y' R
"ยังคิดไม่ออกเลยพี่ ผมไม่มีความสามารถพิเศษที่จะใช้แสดงแล้วคนถูกใจด้วยสิ..." ผมคิดอะไรก็ตอบไปตรง ๆ
# j% ?' b" K: S7 N
"โอ้มายก๊อดดดด! ตายๆ กูตายแน่ แล้วทำอะไรพวกนี้เป็นบ้างไหม เล่นดนตรี ร้องเพลง เต้น..."
% K$ f" l# G% U: l4 }
"เป็นครับ..."
/ u' H. n* \* ]0 W
"..."
q; H5 }; ^* ^9 H3 z
เกิดความเงียบขึ้นมาทันที ทั้งพี่โยโย่ กับรุ่นพี่คนอื่น ๆ ที่อยู่ในห้อง
J& s& t/ ]3 `8 C- ^
"ไหนว่าไม่มีความสามารถพิเศษ..." เพื่อนพี่โยโย่ที่อยู่ใกล้ ๆ พูดขึ้นมา
. W d2 m- y; a; T! F
"ตกลงเป็นนะ เราทำอะไรเป็นบ้างในพวกนี้" พี่โยโย่คล้ายจะใจเย็นลงเลยถามผมออกมา
0 ^1 r, m9 H0 u5 q8 H% t& K5 n
"เล่นพวกดนตรีนี่ได้ครับ สากลก็มี กีต้า เบส กล่องชุด ส่วนคลาสสิกก็ เปียนโน ไวโอลีน แซกโซโฟน ฟลูต ดนตรีไทยมี ระนาดเอก ฆ้องวงเล็ก ซออู้ ซอด้วง ซอสามสาย ร้องเพลงได้ทั้งสากล ไทยสากล ลูกทุ่งได้นิดหน่อย แนวที่ถนัดก็ป๊อป ร๊อค เต้นได้ทั้งสตรีท บีบอย ถ้าลีลาสก็ได้ทุกจังหวะเลยครับ ถนัด ๆ ก็แนวลาติน..."
1 x9 {1 Q3 n- V8 P" V
ผมร่ายยาวตามสิ่งที่คิดว่าเล่นได้ทำได้ ในแบบที่คิดว่าไม่อายใครออกมา แล้วก็เป็นอีกครั้งที่เกิดความเงียบขึ้น เสียงถอนหายใจพี่โยโย่ คล้ายปลุกสติใครหลายคน
4 M9 X+ ~5 V+ B
"เห้อ... ถ้าทำอะไรเป็นเยอะขนาดนี้ก็เก่งเกินแล้ว"
, |1 Z% X0 R" Z! S* r# z1 \
"ก็พวกนี้มันไม่ได้เป็นความสามารถพิเศษนี่ครับ..." ผมพูดออกไป
4 g; d9 A" ]8 t+ p
"หือ..." สีหน้ารุ่นพี่หลายคนทำเหมือนงงกับสิ่งที่ผมพูด
: |# d) Y5 y7 k {( u% Q) f
"อ่อ ผมว่าพวกพี่เข้าใจคำว่าความสามารถพิเศษผิดแล้วละ จริง ๆ แล้วมันควรเป็นอะไรแบบนี้ถึงจะถูก การเรียนรู้ไว คิดเลขเร็ว เปลี่ยนระดับคลื่นเสียงตัวเองได้ กายกรรม การใช้วาทศิลป์ หรือทักษะการเล่นกีฬาต่าง ๆ ในระดับสูง... จริง ๆ เพียวก็มีความสามารถพิเศษนะพี่ แต่คงเอาไปแสดงไม่ได้"
4 ?" }4 q+ U3 A4 W
เกิดความเงียบอีกครั้ง แต่ก็เป็นพี่โยโย่อีกที่ทำลายความเงียบ...
* _9 v, H- J; f( J% B5 p+ v+ e
"ความสามารถพิเศษอะไรล่ะ..."
7 w! p ?+ u! S" t l$ h( \
"ความจำดี เรียนรู้ไว..." ผมตอบ
! z4 y$ N; h$ j/ ]
"ก็จริง งั้นเพียวช่วยแสดงร้องเพลงพร้อมกับเล่นกีต้าได้อยู่ใช่มะ..."
+ I3 p4 H! \. x% _; n# O3 E
"ได้ครับ พี่อยากให้ผมร้องเพลงอะไรบอกมาได้เลย..."
# A0 n& f& r8 v, y
วันงานเฟรชชี่ก็มาถึง ผมกับเพื่อนอีกคนชื่อแอ๊ปเปิ้ลที่เป็นตัวแทนเดือนดาวของสาขา รอบแรกคือการแนะนำตัวเพื่อโชว์ความสวยความหล่อบุคลิกภาพ ก็ผ่านไปด้วยดี รอบต่อไปเป็นรอบโชว์การแสดงของดาวและเดือนของทุกสำนักวิชา ก็เป็นการร้องและเต้นผสานเสียงเข้าจังหวะ รอบสามเป็นการแสดงความสามารถพิเศษ แต่ดันเกิดมีปัญหาช่วงนี้ละครับ ผมกำลังรอขึ้นเวทีอยู่ด้านหลัง เพื่อนที่ประกวดเดือนด้วยกันของสาขาอื่นมันชื่อเต้ย มันหล่อมากและสูงกว่าผมอีก ส่วนหุ่นนี่แบบเป็นนายแบบได้เลย ถ้าให้ผมคิดเล่น ๆ ก็มีผมกับมันนี่ละที่มีโอกาสได้เป็นเดือนมหาลัย คล้ายมันจะตื่นเต้นอยู่บ้าง ผมเห็นมันดื่มน้ำไปหลายแก้วแล้ว เลยแซวมันเล่น ๆ
. i8 v0 M+ t# U. m; T3 V r
"กินน้ำมากปวดฉี่นะมึง..."
+ v2 R9 P4 f( O7 X1 Q6 Y% L
เต้ยมันหันมายิ้มให้ผม บอกเลยว่าถ้าผมไม่มีภูมิต้านทานคนหล่ออยู่บ้าง ใจคงละลายไปแล้ว
% g$ O( k' L$ G) }; x Y
"เออวะ เดี๋ยวรอส่งไอ้บ่อมขึ้นเวทีก่อนค่อยไปเยี่ยว..."
8 z, S4 i) {1 _# G+ \
พอเต้ยพูดจบผมก็มองหาเพื่อนอีกคนที่กำลังเดินขึ้นเวที มันชื่อบ่อมครับ เป็นรูมเมทของเต้ย ตั้งแต่วันมาเก็บตัวซ้อมเต้นด้วยกัน ก็มีบ่อมกับเต้ยนี่ละที่ผมคุยด้วยแล้วโอเคสุด พอบ่อมมันหันมาคล้ายจะขอกำลังใจ ผมสองคนเลยชูกำปั้นให้กำลังใจมัน แค่มันขึ้นเวทีเท่านั้นละ เสียงกรี๊ดดังลั่นเลย บ่อมมันไม่หล่อคมแบบพวกผมครับ แต่มันตี๋ขาวใส ๆ น่ารัก ๆ ดูแล้วสบายตา หุ่นก็จัดว่าดี แล้วชุดกับทรงผมที่มันใส่ขึ้นทำการแสดงวันนี้บอกเลยว่าอ๊อปป้ามาก
) ]1 _! U+ K# O' ^' Y" a! E5 ~2 r
"เพียวมึงไปเข้าห้องน้ำเป็นเพื่อนกูหน่อย..." พอบ่อมมันขึ้นเวทีไปแล้วเต้ยเลยหันมาชวนผมไปเป็นเพื่อน
! |6 _ K+ p! Q+ l8 K/ P: @
"ก็ดี กูก็ปวดหน่อย ๆ"
! N) ~, B/ R* I4 ?7 D, M6 g$ q" ^
ผมตอบรับมันก่อนจะเดินไปห้องน้ำชายหลังเวที แต่ขอบอกเลยว่า ห้องน้ำอันนี้ดันอยู่ไกลและมืดพอควร ๆ ถ้าผมเดินมาคนเดียวก็แอบเสียว ๆ เหมือนกัน อาคารนี่มีไว้จัดการแสดงโดยเฉพาะห้องน้ำหลังเวทีเลยไม่ได้ใหญ่โตเหมือนด้านหน้า มันมีโถฉี่แค่ 2 อัน ผมกับเต้ยเลยยืนฉี่ข้าง ๆ กัน และด้วยเต้ยตัวมันสูงครับ โถในห้องน้ำนี้ก็คล้ายจะยกระดับต่ำกว่าปกติ บอกเลยว่ายืนใกล้กันขนาดนี้ไม่เห็นก็ตาบอดแล้ว
+ X. c7 Q4 R: s3 [5 g
"โหหหห ฆวยใหญ่วะ" ผมได้ทีแซวมันไป ขนาดยังไม่แข็ง แต่คิดว่าน่าจะเล็กกว่าพี่แจ็ค
- X4 c! z. c; g ^
"พ่อให้มาเยอะ แต่ของมึงก็พอตัวนิ..." เต้ยมันก็แซวผมคืน
! v6 W; X8 ?( S, _
"ของกูตอนแข็งยาว 6 นิ้วครึ่ง รอบวง 6 นิ้ว มึงอะ..." ผมแอบอยากรู้เลยบอกของตัวเองไปจะได้ถามมันคืนได้
# k* f! D ?$ O6 D8 G; R
"ไม่รู้ดิ กูไม่เคยวัด... ไว้ว่าง ๆ จะลองวัดดู วันหลังจะมาบอก"
% V. M4 A K! E9 @8 z
"อ่อ คงสัก 7-8 นิ้วละมั้ง ขนาดยังไม่ตื่นยังใหญ่กว่ากูเลย"
2 e; B2 r; T. E K$ k
พอพูดจบผมก็ฉี่เสร็จพอดี ส่วนเต้ยมันคงกินน้ำไปเยอะเลยยังยืนฉี่อยู่ ผมเดินออกมาล้างมือรอมัน เลยได้โอกาสเช็คการแต่งตัวของตัวเอง ชุดที่ผมใส่เป็นของร้านพี่บอยเกือบทั้งชุดเลยครับ มีแค่รองเท้าที่เป็นของผมซื้อมาเองกับเสื้อนอกที่เป็นของรุ่นพี่คนหนึ่งในสาขา เสื้อเชิทลายแปลก ๆ โทนมืดแต่มีครบทุกสี กางเกงทรงสแลคมีลายดอกเล็ก ๆ พอให้เข้ากับเสื้อเชิท เสื้อนอกผมเป็นแจ๊กเก็ตหนังสีขาวแบนด์ดังถ้าจำราคาไม่ผิด ก็หมื่นกว่าบาทแล้ว
8 L9 J( T4 q' J: H6 @, b1 @% u
"กูว่าไม่มึงก็กูละที่จะได้เป็นเดือน..." เต้ยมันพูดตอนกำลังล้างมือ
+ }! g7 H6 Z8 F) p( r: l( ?
"กูก็ว่างั้น ปะ ๆ รีบไปเตรียมตัวกัน รอบต่อไปสาขามึงแล้วนิ"
2 K8 t" i) k: h# x
ระหว่างเดินกลับพวกเราไม่ได้รีบมาก แต่อยู่ ๆ เต้ยมันคล้ายจะเสียหลักล้มเหมือนจะลื่นอะไรสักอย่าง ผมที่เห็นเลยคว้าจับตัวมันไว้ได้ทัน
3 `" _* Q& }5 ?5 f/ h9 z3 c2 I' [
"ขอบใจ" มันตอบ
& H+ T& D% a1 R% \
"ไม่เป็นไร"
. ^, C0 U' G; b! X
แต่ใครจะไปคิด ว่าระหว่างที่ผมพยุงมันได้แล้วและกำลังจะเดิน ผมดันลื่นเหมือนกัน ผมเสียหลักล้ม เต้ยพยายามจับคว้ามือผมไว้ แต่ไม่ทัน มือซ้ายผมที่พยายามจะยันพื้นแต่เสียจังหวะเลยพลาดทำให้นิ้วผมบาดเจ็บ
c3 D* _1 h5 ~* {& ^0 R
"มึงโอเคปะ"
# W7 @8 Q3 F5 ] b3 ? e, u" J+ w
เต้ยรีบพยุงผมช้า ๆ เพราะกลัวจะพากันล้มอีก เพราะพื้นที่พวกเรายืนอยู่มีแต่ของเหลวคล้ายแชมพู อย่างกับมีใครมาทำหกไว้ ทั้งที่ตอนแรกมันไม่มี
F! N" z( B1 z6 } {3 m5 y
"ไม่เป็นไรมาก แต่เหมือนนิ้วจะซ้น" ผมตอบออกไป
5 T$ V" o+ c2 Y8 a
"มึง! จะไหวเหรอ ต้องจับคอตกีต้าไม่ใช่หรือไง" เต้ยมันตกใจยิ่งกว่าผมอีก
# l7 J6 Q% U; h8 f( U4 D; }
"เออวะ กูต้องร้องเพลงกับเล่นกีต้าแสดงสด"
+ o C5 w: v3 H% t6 d
"เรื่องนี้ค่อยว่ากัน พวกเรารีบไปหลังเวที ดีกว่า..."
; }( K& z4 i9 u! P3 f; G6 ~, e
พอเต้ยพูดขึ้นมาผมเหมือนฉุกคิดถึงความปลอดภัยแปลก ๆ เลยรีบพากันไปหลังเวที ผมโทรหาพี่โยโย่เรื่องเล่นกีต้าไม่ได้ เพราะนิ้วซ้น เพื่อจะได้ช่วยกันหาทางออก พอบอกว่าล้มเพราะลื่นแชมพูแถวหน้าห้องน้ำ ก็เหมือนอีกฝ่ายจะเงียบ ๆ
, @1 [6 Q+ k9 R% }; o
"เพียว ทวนเนื้อร้องเพลงไปก่อนละกัน เดี่ยวพี่จะรีบไปหาแบ็กกิ้งแทร็กเพลงนี้ให้..."
6 J! Z: `! D2 s" H
"ให้กูเล่นกีต้าแทนให้ไหม?" เต้ยมันพูดขึ้นหลังผมวางสาย
& s/ R& U0 Z) w& x% J
"มึงเล่นคอตเพลงนี้ได้อยู่ใช่ปะ?" ผมส่งกระดาษที่มีเนื้อและคอตเพลงให้มันดู
7 B/ c1 J1 j6 m9 M# D4 F1 G' N- x0 a
"อ่อเพลงนี้กูเล่นเป็น"
* f1 A( q& s: U) [; z$ M
"งั้นฝากมึงด้วย..."
0 {, Y; p' |) H5 h$ B9 s- K0 {6 U
"จิ๊บ ๆ น่า ถ้ามึงไม่ช่วยกูมึงอาจไม่เจ็บตัวก็ได้"
* R( F$ m0 W' {" A/ \; ^0 Y3 e
"เออวะ เพราะมึงเลยเต้ย" ถึงผมจะพูดไปแบบนั้น แต่เป็นการประชดแบบขำ ๆ
# w9 H5 l5 T* J
"เอ่อ ตากูขึ้นเวทีละ ดาวสาขากูเต้นจบพอดี"
: M9 ]) u) D# n% f; H
"สู้ ๆ เพื่อน..." ผมก็ให้กำลังใจมันไป และต่อให้แพ้มันผมก็ไม่เสียใจนะบอกตรง ๆ
0 q1 }; j3 ~0 d
เต้ยมันขึ้นไปแสดงมายากลครับ ถึงจะไม่ได้เป็นมายากลหน้าตื่นตาอะไรมาก แต่เพราะบุคลิกของมันกับรอยยิ้มเลยทำให้การแสดงออกมาน่าจับตา ได้เสียงปรบมือไปเยอะเลย พอมันลงมาพวกเราเลยได้ซ้อมมือกันพอเป็นพิธี จนถึงรอบผมขึ้นเวที เสียงกรี๊ดต้อนรับเสียงปรบมือของเพื่อน ๆ ดังมาก ผมรู้สึกได้เลยว่าการได้มาอยู่ตรงนี้เป็นประสบการณ์ที่ดี
. l1 P3 c9 s/ ?7 ?+ i
"สวัสดีครับ เพียวครับ จริง ๆ วันนี้ผมต้องขึ้นมาร้องเพลงกับเล่นกีต้าให้เพื่อน ๆ พี่ ๆ ฟัง แต่ด้วยสภาพมือตอนนี้จับคอตกีต้าไม่ไหว แต่ไม่ต้องหวงครับ ผมมีเพื่อนมาช่วยเล่นกีต้า ขอเสียงปรบมือให้เพื่อนผมด้วยครับ..."
& F7 O+ a* ^: I) z: J4 I
พอเต้ยขึ้นมาก็เป็นดังคาดครับ เสียงปรบมือพร้อมเสียงกรี๊ดของหน้าม้าสาขาของเต้ยก็ดังขึ้น มันไม่ได้พูดอะไร แค่โค้งคำนับพอเป็นพิธี ก่อนจะเดินไปนั่งจัดขาตั้งไมค์ ส่วนผมก็เดินไปข้างมันรอจังหวะร้องเพลง...
1 D. I. [2 Q3 _7 \" G/ A" b
4 Z V6 x; Z# z- l) e8 i3 b9 F8 c
รอบการแสดงและรอบตอบคำถามของพวกเราจบลง การประกาศผลดาวและเดือนจึงเริ่มขึ้น เต้ยได้เป็นเดือนมหาลัยครับ ส่วนผมเป็นที่ 2 คะแนนแพ้เต้ยไปนิดเดียวจริง ๆ บ่อมก็มาแรงเป็นที่ 3 แถมคะแนนโหวตมันสูงมาก ถ้าบ่อมมันไม่แพ้คะแนนตอบคำถาม ผมกับเต้ยอาจแพ้มันก็ได้
2 @+ _% _7 P! F( s2 {% W+ B
: P5 I# p" x; N: }6 H% I* z; @
"เพียว มึงไปกินข้าวกับกูหน่อย" เสียงไอ้บ่อมเรียกผมตอนกำลังเก็บของ
3 K" y7 y/ Y! [6 `% H7 e8 V& e
"อ้าว รูมเมทมึงละ" ผมถาม
$ ~* ^/ |$ B: V8 Y5 m0 Z) E# L
"มันโดนรุ่นพี่ดึงไปเลี้ยงสาขา..."
1 s8 S- {+ Y7 G) ^
"เออเนาะ ผู้ชนะมีคนเลี้ยง ผู้แพ้ซื้อกินเอง... โอเคกูเก็บของแป๊บ ไปรถมึงนะ ค่อยกลับมาส่งกูเอารถ"
7 Y" [- `4 D( R+ h J' A+ I
ผมกับบ่อมเก็บของไม่นานก็พากันเดินไปที่รถ สักพักโทรศัพท์ผมก็สั่นเตือนการโทรเข้า มันเป็นเบอร์ที่ผมไม่คุ้นเท่าไหร่
; v+ s) ^% r* v' Z* Y
"สวัสดีครับ" ผมพูด
! P7 H1 @1 X! l2 y% L; ?
"เต้ยเอง โทรมาชวนกินข้าว ถ้าเจอบ่อมบอกมันด้วยนะว่า เต้ยรอที่รถ"
. D# m( l' f# ~, A$ Q7 A0 M& I/ y: W
"อ้าว เต้ยไม่ได้ไปกับรุ่นพี่เหรอ..." ผมสงสัย
# [3 S2 b1 j* }( `) R, @
"ไม่อยากไปด้วยละ อยากไปกินข้าวกับพวกมึงมากกว่า"
. i+ q0 [% E& i: Y4 b9 r5 Y: F) Y
เต้ยตอบก็ตัดสายไป พอมานึกดูแล้วมันเคยยืมโทรศัพท์ผมยิงหาเครื่องมันอยู่ มันมีเบอร์ผมเลยไม่แปลก แต่ผมดันลืมเมมเบอร์มันได้ไงนี่สิ ผมกับบ่อมเลยไปที่รถก่อนจะคุยกับเต้ยว่าจะไปหากินมื้อดึกในเมืองกัน
; T- O, ?& }3 s" p- _
V" D- w. J7 b i$ M l
กิจกรรมต่าง ๆ เบาบางลง การเรียนการสอนจึงมาแทนที่ ผมใช้ชีวิตของนักศึกษาตามปกติ ถึงจะแอบคิดถึงบ้านคิดถึงพี่แจ็คอยู่บ้าง ผมเลยต้องหากิจกรรมยามว่างทำเพื่อจะได้ไม่คิดมาก เลยว่าจะไปหาเล่นบาสกับคนอื่น ๆ
% ^2 T) P4 H/ }# p6 ?
"เพียวจะไปไหน..." เสียงเต้ยทัก ผมสวนกับมันตรงทางเข้าหอ
Z/ K1 ]4 h0 |, X9 b6 z! x# a
"ว่าจะเล่นบาส แต่ไม่รู้ว่าคนเล่นกันเยอะยัง"
& d" u1 a* U* ~3 m& f% H
"มึงรอเดี๋ยว กูเปลี่ยนเสื้อแป๊บ..."
/ Y; i, e2 @" Q* @, F9 s' |2 d2 x- A
เต้ยพูดจบก็วิ่งหายไปทางโซนหอของมัน ผมกับมันอยู่หอเดียวกันครับ แต่อยู่กันคนละโซน ไม่ถึง 5 นาที เต้ยมันก็เปลี่ยนเสื้อเปลี่ยนกางเกงเรียบร้อยรองเท้ากีฬามันยังไม่ทันใส่ ไปใส่เอาที่สนามเพราะรีบ แต่พอมาถึงสนามก็ต้องอดครับ เพราะคนเล่นเยอะมากเต็มทุกสนาม อาจจะเพราะพวกเรามาเย็นเกินไปแถมสนามถูกจองยัน 3 ทุ่ม พวกผมเลยว่าจะไปเข้ายิมแทน ตรงอาคารนี้เป็นอาคารรวมเกี่ยวกับการออกกำลังกายครับ มีสระว่ายน้ำ สระโปโล ฟิตเนส สนามแบดฯ และอื่น ๆ อีกมากมาย
5 P1 ^5 {1 ]6 V2 Z- k4 J
"เต้ย กูขอจีบมึงได้ปะ..."
% v6 n7 L+ v a2 T G: w
ระหว่างที่พวกเราวอร์มกันอยู่ ผมตัดสินใจถามมันออกไป เพราะมันก็ถือว่าเป็นหนึ่งในสเปกของผมเหมือนกัน และนิสัยของมันก็เข้าได้กับผมหลายส่วน เต้ยมันหันมากะพริบตาปริบ ๆ แต่ไม่นานนักมันก็ยิ้มออกมา แล้วบอกผมว่า...
D! V5 A( x, G# ]
"มึงชอบกูเหรอ ขอบใจนะ แต่กูมีคนที่ชอบอยู่แล้ว เอาไว้กูอกหักก่อน ถ้ามึงยังไม่มีใคร ตอนนั้นค่อยว่ากัน..."
/ F' x* ~4 ^/ ~ q$ n! e6 Q$ G
ผมก็เผื่อใจไว้แล้วถ้ามันปฏิเสธ เพราะมันเป็นผู้ชาย แต่ผมงงมันไม่มีรีแอคชันปฏิเสธอย่างที่ผมคิด แถมมันคล้ายจะให้โอกาสผมในอนาคต ผมประมวลผลในสมองทันที ไม่นานก็ถามมันไปตรง ๆ
0 o6 n$ P" G, X% _& q
"มึงแอบชอบไอ้บ่อม..."
; a: u$ E; ?$ _: ]. G
"ถือว่าเรื่องนี้เป็นความลับของมึงกับกูนะ"
) J$ h) m1 O: m1 {1 I' V
พูดจบมันยักคิ้วให้ ก่อนจะเดินไปยังเครื่องออกกำลังกาย ผมก็ถึงบางอ้อ ผมรู้ว่ามัน 2 คนโตมาด้วยกันเรียนมาด้วยกันสนิทกันมาก แต่ถ้าพวกมันจะเป็นแฟนกันมันก็ควรเป็นไปนานแล้ว พอมาถึงตรงนี้ผมก็ไม่แปลกใจเลย ว่าทำไมเต้ยมันค่อนข้างแคร์บ่อมอยู่ ถ้าไม่สังเกตอาจจะไม่เห็น เพราะผมรู้จักมันทั้ง 2 คนดี จุดที่ผมอยู่เลยอาจเห็นชัดกว่าคนอื่น...
, G8 K! C0 g/ }* u
หลังจากที่ผมคล้ายจะโดนปฏิเสธจากหนุ่มคนแรกที่ผมคิดจะจีบในมหาลัย ก็เดินเข้าห้องมาทั้งเสียใจและดีใจในเวลาเดียวกัน เสียใจเพราะโดนปฏิเสธก็จริง แต่แอบดีใจเรื่องไอ้เต้ยกับไอ้บ่อมอยู่นิด ๆ เพราะผมคิดว่า 2 คนนี้ขาดแค่ไฟในการจุดชนวน ถ้า 2 คนนี้สปาร์คขึ้นมาได้ คงยากที่จะมีคนมาแยกพวกมันออกจากกัน กลับมาห้องผมจัดแจงถอดเสื้อเตรียมอาบน้ำ ผมก็สังเกตเห็นว่า ตะกร้าผ้าผมมีอะไรแปลก ๆ ผมจำได้ว่าก่อนไปเล่นกีฬา ผมโยนชุดนักศึกษาลงตะกร้าไป โดยมีเสื้ออยู่บน กางเกงอยู่ล่าง แต่ตอนนี้เสื้อผมอยู่ล่างแทนกางเกง ก็บอกแล้วไงว่า ผมมีความจำดี...
2 ]& x' d1 D5 K6 K2 r3 f# @& \
2 H+ C! A7 u6 Z( g
ด้วยการเรียนที่หนักขึ้นผมเลยตัดสินใจซื้อโน๊ตบุคใหม่ ก็ได้พี่บอลที่เรียนวิศวคอมฯ ไปช่วยเลือกให้ รวมถึงจะขอให้แกลงโปรแกรมเขียนแบบทางวิศวะที่ต้องใช้เรียนด้วย พอกลับมาผมก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อ พอผมเดินผ่านตะกร้าผ้าตัวเองก็เห็นว่าคล้ายมีคนมาค้นหาอะไรในตะกร้าผ้าผมอีกแล้ว ในห้องก่อนผมเข้าไปอาบน้ำตอนนั้นคนที่อยู่มีทั้งพี่บอลกับโตนนั่งเล่นคอมฯ อยู่ทั้งคู่ แต่พอผมอาบน้ำเสร็จ 2 คนนั้นก็ไม่อยู่แล้ว แต่ตะกร้าผ้าผมกับคล้ายถูกค้น...
, w& R; x* i" d% c8 h
เรื่องตะกร้าผ้าผมไม่รู้ว่าคือใคร แต่ที่แน่ ๆ ต้องเป็น 1 ใน 2 รูมเมทผม ผมไม่อยากคิดในทางไม่ดีมากนัก แต่ก็ยากที่จะหยุดสงสัย เพราะทุกครั้งที่ผมไม่อยู่ห้องหรืออาบน้ำ ตะกร้าผมคล้ายจะโดนค้นเกือบทุกครั้ง จนผมคิดแผนการหนึ่งขึ้นมาได้ ในครั้งไหนที่ผมเข้าไปอาบน้ำ ผมจะเปิดโปรแกรมสำหรับเวปคาเมร่าของเครื่องโน๊ตบุคและสั่งมันบันทึกคลิปไว้ และซ่อนหน้าต่างมันด้วยโปรแกรมงานที่ทำ จริง ๆ ผมก็มีคนที่สงสัยอยู่แล้วครับ ขาดแค่หลักฐาน และครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้งที่ตะกร้าผ้าผมโดนค้น...
+ Y9 H' Z! I9 v7 b7 ?
9 A1 |, U( k* \; y( G4 S! }
จบ. เรื่องคนร้ายผู้ค้นตะกร้าเฉลย part หน้านะครับ แล้วเพื่อน ๆ คิดว่าเป็นใครกันลองทายเล่น ๆ กันดู ส่วนตอนนี้ออกจะใส่สีสันเกินจริงเยอะไปหน่อย หวังว่าเพื่อน ๆ ที่อ่านจะชอบนะครับ ผมอัพเกรดเพียวเพื่อนผมให้ ดูเว้อ นิด ๆ เพราะเป็นความชอบมันส่วนตัวครับ...
s& O8 R- n# | @0 Z( O