อาณาจักรเสียว ตอนที่ 14 สมรสต่างเมือง

กายภูธี

อาณาจักรเสียว!!!

เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องจริงแต่อย่างใด เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นเพื่อสนองความต้องการเท่านั้นโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ

ตอนที่ 14 สมรสต่างเมือง

หลังจากพิธีสรงน้ำผ่านไป โดยที่ผมนั้นต้องจัดการกับอารมณ์เงี่ยนง่านของตนเองหลังจากที่ได้เห็นท่อนควยเก้านิ้วอันสวยงามของท่านพี่วายุไปแล้วนั้น พิธีสมรสในอาณาจักรวารุณของผมก็จะเหลืออีกสองวัน ก่อนที่ผมนั้นจะต้องเดินทางไปเข้าเฝ้า องค์ราชาและองค์ราชินีของอาณาจักรพิทักษ์ พร้อมกับพิธีสมรสอีกสามวัน ก่อนที่ผมนั้นจะกลายเป็นพระชายาของท่านพี่วายุอย่างเต็มตัว


พิธีในวันที่สองนั้นเป็นพิธีทางศาสนาที่ผมและท่านพี่วายุต่างผูกข้อไม้ข้อมือกันและจบลงด้วยการให้พรจากเชื้อพระวงศ์พระองค์ต่างๆที่เดินทางมาร่วมแสดงความยินดีในพิธีสมรสของเรา พิธีในวันที่สองนี่เล่นเอาผมหมดแรงจนตอนกลางคืนนั้นนอนหลับสนิทอย่างไม่รู้เรื่องราวอันใดเลยสักนิดเดียว


ส่วนพิธีในวันที่สามนั้นคือพิธีการจดทะเบียนสมรสในอาณาจักรของผม ก่อนที่ผมและพี่วายุนั้นจะเสด็จสู่ประตูเมืองเพื่อให้ประชาชนนั้นได้ชื่นชมและแสดงความยินดีในพิธีสมรสครั้งนี้ ก่อนที่ในตอนเย็นจะเป็นการผูกข้อไม้ข้อมือจากเสด็จพ่อและเสด็จแม่ของผมอีกครั้งหนึ่ง


"ขอให้รักกันนานๆนะ"เสด็จพ่อของผมกล่าวกับผมและท่านพี่วายุเมื่อผูกข้อมือของเราทั้งสองเสร็จสิ้นไม่ต่างจากเสด็จแม่ที่ก็อวยพรผมและท่านพี่วายุเช่นเดียวกัน


"ขอบพระทัยพะย่ะค่ะ"ผมและท่านพี่วายุกล่าวรับก่อนที่พิธีวันนี้จะเสร็จสิ้นลง


"เป็นอย่างไรบ้าง เหนื่อยบ้างไหม"ท่านพี่วายุเอ่ยกับผมเมื่อเราทั้งสองตกลงกันว่าจะเดินออกมาสำรวจรอบๆพระราชวังเป็นคืนสุดท้าย


"นิดหน่อยพะย่ะค่ะ แล้วท่านพี่ล่ะ ทรงเหนื่อยมั้ย"ผมตอบพร้อมถามกลับ


"หึ ไม่เลย พี่จะเหนื่อยได้อย่างไรกัน อยากเหนื่อยแบบอย่างอื่นมากกว่า"ท้ายประโยคท่านพี่วายุเข้ามาเอ่ยกับผมเบาๆ จนผมเขินกับคำพูดนั้น


"น้องเองก็อยากเหนื่อยแบบนั้นเหมือนกัน"ผมตอบพร้อมกับส่งรอยยิ้มยั่วยวนไปให้จนท่านพี่วายุอดทนไม่ไหว ยื่นนห้ามาจุ๊บที่ริมฝีปากของผมอย่างรวดเร็ว


"ท่านพี่!!!!"ผทเอ่ยอย่างตกใจ เพราะไม่คิดว่าท่านพี่วายุจะทรงกล้าทำต่อหน้าองครักษ์แบบนี้


"หึ หมั่นเขี้ยวเหลือเกิน พี่อยากขย้ำเจ้าเสียตรงนี้"


"อดทนหน่อยพะย่ะค่ะ น้องก็อยากให้ท่านพี่ ขย้ำ อยู่เหมือนกัน"ผมพูดก่อนที่จะรีบเดินหนีออกมาจากตรงนั้น ปล่อยให้ท่านพี่วายุนั้นทรงหงุดหงิดงุ่นง่านอยู่คนเดียว


วันต่อมา ผมและท่านพี่วายุต้องรีบออกเดินทางไปยังอาณาจักรพิทักษ์ตั้งแต่เช้าตรู่ เสด็จพ่อและเสด็จแม่ต่างมาร่ำลาและอวยพรเราทั้งสองอีกครั้งหนึ่ง ก่อนที่ขบวนเสด็จจะออกเดินทางไปยังอาณาจักรพิทักษ์ท่ามกลางเสียงแห่งความยินดีของประชาชนที่ต่างมาเฝ้ารับเสด็จจากเราทั้งสอง


ผมและท่านพี่วายุต่างอดยิ้มให้กับภาพตรงหน้าไม่ได้ การเดินทางนั้นใช้เวลาไม่นานมากนัก จนในที่สุดผมก็เดินทางมาถึงพระราชวังแห่งอาณาจักรพิทักษ์


"ช่างสวยงามจริงๆ"ผมกล่าวอย่างชื่มชมเมื่อได้เป็นพระราชวังตรงหน้า ก่อนที่ท่านพี่วายุจะเอื้อมมือให้ผม โดยที่ผมนั้นจับมือนั้นด้วยความยินดี ท่านพี่วายุจับมือผมเข้ามายังภายในพระราชวังของพระองค์อย่างคล่องแคล่ว


"องค์ชายวายุและองค์ชายอานัสเสด็จจจจจจจ"


เสียงทหารหน้าท้องพระโรงดังขึ้น พร้อมกับการคำนับที่มาจากทุกสารทิศในท้องพระโรง ท่านพี่วายุจับมือของผมให้แน่นขึ้นก่อนที่เราทั้งสองจะเดินตรงเข้าไปยังท้องพระโรง


ด้านหน้าของเรานั้นมีองค์ราชาและองค์ราชินีรูปงามยืนต้อนรับเราอยู๋แล้ว ท่านพี่วายุรีบนำผมเดินเข้าไปพระองค์ทั้งสอง ก่อนที่พวกเราจะก้มลงคำนับเบื้องหน้าของพระองค์


"ถวายบังคมพะย่ะค่ะเสด็จพ่อ เสด็จแม่"


"ถวายบังคมพะย่ะค่ะองค์ราชา องค์ราชินี"


"ไม่เป็นไรๆ พวกเจ้ายืนขึ้นเถิด"เป็นองค์ราชินีทรงตรัสขึ้นพร้อมกับทรงยิ้มมาใให้ไม่ต่างจากองค์ราชาที่ยิ้มมให้พวกเราเช่นเดียวกัน


"องค์ชายอานัสทรงสง่างามกว่าที่คิดอีกเสียนะ"องค์ราชาตรัสกับผม


"ขอบพระทัยพะย่ะค่ะ พระองค์ก็ทรงรูปงามและยังหนุ่มไม่แพ้กันพะย่ะค่ะ"


"ฮ่า ฮ่า ปากหวานเสียจริงนะ"


บรรยากาศตรงหน้าทำให้ผมอดยิ้มออกมาเสียไม่ได้ ก่อนที่พระราชาจะตรัสให้เราทั้งสองคนนั่งลงที่ที่นั่ง พร้อมกับพิธีสมรสที่เริ่มขึ้นอีกครั้ง ณ อาณาจักรพิทักษ์


เสียงดนตรีบรรเลงดังขึ้นอย่างยิ่งใหญ่พร้อมกับการอสดงตรงหน้าที่ดูยิ่งหใญ่ไม่แพ้กัน นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเกิดมาแล้วจากบ้านเมืองของตนเองมาไกลถึงเพียงนี้ หลังจากนี้ผมแทบจะไม่มีโอกาสกลับไปยังอาณาจักรของตนเอง เว้นเพียงแต่ได้รับอนุญาตจากท่านพี่วายุเท่านั้น ผมคงกลายเป็นคนอาณาจักรพิทักษ์อย่างสมบูรณ์แล้วสินะ


การแสดงตรงหน้าจบลง พร้อมกับองค์ราชากล่าวต้อนรับการมาเยือนของผม หลังจากนี้ก็จะเป็นการมอบของขวัญแสดงความยินดีจากเชื้อพระวงศ์และขุนนางทั้งหลาย ซึ่งพิธีนั้นก็ไม่ต่างจากอาณาจักรของผมมากมายนัก แม้กระทั่งพิธีสรงน้ำที่จะมีขึ้นในคืนนี้เพียงแต่สลับหน้าที่กันเท่านั้นก็ตาม


หลังจากพิธีจบลง ผมและท่านพี่วายุก็ถูกจับแยกกันอีกครั้งเพื่อที่จะเตรียมตัวไปทำพิธีสรงน้ำ ผมถูกทหารองครักษ์นำทางมายังห้องของตนเองพร้อมกับแนะนำทางไปยังห้องสรงน้ำ ผมพยักหน้าอย่างเข้าใจก่อนที่จะถูกทิ้งให้อยู่อย่างส่วนตัวพร้อมกับผ้าขนหนูพาดเอวที่นางกำนัลเตรียมไว้ให้เท่านั้น


"อ่า นี่สินะสิ่งที่ต่างจากอาณาจักรของเรา"ที่อาณาจักรของผมจะทิ้งผ้าคลุมไว้ให้ต่างจากที่นี่ที่เป็นผ้าพันกายนั่นเอง


ผมค่อยๆถอดเสื้อผ้าจนร่างกายของตนเองนั้นเปลือยเปล่าก่อนที่จะนำผ้าผืนนั้นมาพันกายเบื้องล่าง เมื่อถึงเวลาที่สมควรผมถึงได้เดินไปยังห้องสรงน้ำเพื่อทำพิธีในคืนนี้


ที่ห้องสรงน้ำไม่มีทหารอารักขาอยู่ต่างจากอาณาจักรของผม ผมค่อยๆเปิดประตูห้องเข้าไป ก่อนที่จะถอนหายใจเมื่อพบว่าไม่มีใครอยู่


"จ๊ะเอ๋!!!!!!"ไม่ทันที่ผมจะถอนหายใจดี ก็มีร่างหนึ่งเข้ามากอดผมที่ด้านหลังจนผมอุทานเสียงดังด้วยความตกใจ


"เฮ้ยยยยยยยย!!!!"ผมร้องเสียงดังพร้อมกับดิ้นไปมาเพื่อที่จะหลุดจากอ้อมแขนนั้น


"อย่าดิ้นสินี่พี่เอง"เสียงคุ้นหูดังขึ้นทำให้ผมหยุดดิ้นลง ก่อนที่จะเอี้ยวตัวไปมองแล้วพบกับใบหน้าอันหล่อเหลาของท่านพี่วายุที่ตอนนี้เปลือยกายกอดผมจากทางด้านหลัง


"ท่านพี่เล่นอะไรเนี่ย น้องตกใจหมด"ผมว่าก่อนที่จะดิ้นอีกครั้ง แทนที่ท่านพี่วายุจะปล่อย กลับกอดผมแน่นขึ้นจนผมสัมผัสได้ถึงอะไรที่แข็งขืนดันผมจากทางด้านหลัง


"อย่าดิ้นสิ เดี๋ยวอะไรๆ มันจะเลยเถิดนะ"ท่านพี่วายุเอ่ยเสียงกระเส่า พร้อมกับกดจูบที่ซอกคอของผมจนผมขนลุกด้วยความเสียว ผมเลิกดิ้นเปลี่ยนเป็นเอาก้นถูไถกับส่วนนั้นแทน


"อย่าสิ พี่ไม่อยากทำเสียพิธี แค่นี้พี่ก็จะทนไม่ไหวแล้วนะ"ท่านพี่วายุเอ่ยเตือน


"แล้วท่านพี่มาแกล้งน้องก่อนทำไมล่ะ น้องก็แกล้งคืนสิ"


"โธ่ พี่ขอโทษษษษ อย่าโกรธพี่ไปเลยนะ"ท่านพี่วายุเอ่ยหยอกล้อกับผม เขาค่อยๆ เอื้อมมือมาปลดผ้าพันกายของผมออกไป เท่ากับตอนนี้ผมนั้นเปลือยเปล่าเช่นเดียวกัน ควยของผมแข็งจนน้ำเงี่ยนเยิ่ม เพราะสามวันที่ผมไม่ได้ปลดปล่อย ไม่ต่างจากควยของท่านพี่วายุที่ตอนนี้ปล่อยน้ำเงี่ยนออกมาเต็มตูดของผมไปหมด


"อีกไม่นาน อดทนหน่อยนะท่านพี่"ผมเอ๋ยปลอบใจ


"หึหึ"ท่านพี่วายุหัวเราะก่อนที่จะโอบกอดผมอีกครั้ง ผมเอี้ยวหน้าไปพร้อมกับจูบแลกลิ้นจนน้ำลายของเราทั้งลายนั้นไหลเยิ้ม เสียงดูดปากของเราดังก้องไปทั่ว ผมรู้สึกเสียวจนต้องเป็นฝ่ายถอนปากออกมาก่อน


"แฮก แฮก พวกทหารอารักขาไปไหนกันหมดเหรอ"ผมถามพร้อมกับหอบไปมา


"พี่ไล่ไปเอง ไม่อยากให้ใครเห็นร่างกายของน้อง นอกจากพี่"


ท่านพี่วายุกล่าวก่อนที่เราทั้งสองจะจูบกันอีกครั้งหนึ่ง


"ทำพิธีกันเถอะท่านพี่"เป็นผมที่เอ่ยเตือนสติอีกครั้งหนึ่ง ก่อนที่เราทั้งคู่จะเดินควยแข็งลงไปยังสระสรงน้ำ ท่านพี่วายุหยิบผงทำความสะอาดขึ้นมาก่อนที่จะลงมือลูบไล้ไปทั่วตัวของผมจนผมอดครางด้วยความเสียวไม่ได้


"อ่า ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดด"


"อย่าครางเยอะสิ เดี๋ยวพี่ไม่ไหวนะ"ท่านพี่วายุเอ่ยเตือนผม แต่กลับใช้มือลูบไปที่กล้ามหน้าท้องของผมจนผมอดเกร็งไม่ได้ เขาค่อยใช้ผงทำความสะอาดที่ใบหน้าของผมจนทั่ว ไม่เว้นแม้กระทั่งผม จนใบหน้าของผมสะอาดแล้วท่านพี่วายุก็เข้ามากดจูบผมอีกรอบ


"อ่า ซี๊ดดดดดด"ผมครางเมื่อท่านพี่วายุเอื้อมมือมาชักที่ควยของผมใต้น้ำ ก่อนที่จะพาร่างของผมไปนั่งที่ริมสระ แล้วบรรจงทำความสะอาดควยของผม


"อ่า ซี๊ดดดดดดด"ผมครางเมื่อท่านพี่วายุค่อยๆทาผงทำความสะอาดไปที่หัวควยของผม จนน้ำเงี่ยนไหลเยิ้มออกมาอย่างเสียวซ่าน ท่านพี่วายุยิ้มเมื่อเห็นอาการเงี่ยนของผม ก่อนที่ผมจะเสียวไปมากกว่านี้ ท่านพี่วายุก็นับให้ผมนั่งยองๆ โดยหันก้นเข้าไปหาหน้าของเขา


"ท่านพี่วายุจะทำอะไร ซี๊ดดดดดดดดดด"ผมถามก่อนที่จะครางเสียงดังเมื่อท่านพี่วายุใช้นิ้วที่ทาผงทำความสะอาดทาไปรอบๆรูตูดของผม


"พี่ก็....จะทำความสะอาดตรงนี้อย่างไรล่ะ"ท่านพี่วายุกล่าวยิ้มๆ ก่อนที่มองรูตูดของผมด้วยใบหน้าเงี่ยนง่าน ผมขมิบรูอย่างจงใจยั่ว ก่อนที่จะครางลั่นเมื่อท่านพี่วายุส่งนิ้วเข้าไป


"อ่า ซี๊ดดดดดดดดดดดดด"


"หึ ขมิบยั่วดีนัก ต้องเจอนี่"


"อ้ะ อ้ะ อ้ะ ซี๊ดดดดดดดดดด"ผมครางเมื่อท่านพี่วายุชักนิ้วเข้าออกรูตูดของผมรัวๆจนน้ำเงี่ยนของผมกระฉอก


"ตอดนิ้วพี่ใหญ่เลยนะ ซี๊ดดดดดดดดด"ท่านพี่วายุกล่าวเงี่ยนๆก่อนที่จะส่งนิ้วเข้าไปเพิ่ม จนผมดิ้นด้วยความเสียว


"พะ พอก่อนท่านพี่"ผมว่า พร้อมกับเอื้อมมือไปจับมือของท่านพี่วายุ


"เดี๋ยวพิธีจะล่มเอานะพะย่ะค่ะ"ผมกล่าว ก่อนที่ท่านพี่วายุจะชักนิ้วออกอย่างเสียดาย ผมมองลงไปในน้ำก็เห็นควยของท่านพี่วายุตอนนี้กระดกอย่างเงี่ยนง่าน


"ก็ได้ พี่จะอดทน"ท่านพี่วายุพูด พร้อมกับพาร่างของผมลงน้ำเพื่อทำพิธีสรงน้ำอีกครั้งหนึ่ง


พิะีสรงน้ำผ่านไปได้ด้วยดี พร้อมกับท่านพี่วายุที่เช็ดตัวให้ผม พร้อมกับสงบสติอารมณ์เงี่ยนของตนเองไปด้วย ผมเองก็ต้องอดทนเช่นกัน เมื่อไหร่ที่ถึงพิธีเข้าหอล่ะก็ ผมจะซัดไม่เลี้ยงเลยทีเดียว


พิธีวันที่สองนั้นเป็นพิธีรดน้ำขอพรราชวงศ์ผู้ใหญ่ของอาณาจักรพิทักษ์ ทุกคนต่างอวยพรให้ผมและท่านพี่วายุรักกันนานๆ และขอให้โชคดีในทุกๆเรื่อง ก่อนที่พิธีในค่ำคืนจะเป็นพิธีกินเลี้ยงเต้นรำ ซึ่งก็ผ่านไปด้วยความสนุกสนาน ผมและท่านพี่วายุต่างเข้ากันได้ดีจนผมแปลกใจ แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ดีใจ เพราะผมต้องมัดใจท่านพี่วายุไว้ให้ได้


ในที่สุดพิธีในวันที่สามก็มาถึง ผมและท่านพี่วายุต่างแต่งชุดเต็มยศในชุดสีน้ำเงิน เนื่องจากตอนนี้ผมกำลังจะกลายเป็นพระชายาของท่านพี่วายุอย่างเต็มตัวแล้ว พิธีในวันนี้นั้นช่วงเช้าจะเป็นพิธีที่เรียบง่าย เป็นการจดทะเบียนสมรสอีกครั้งในอาณาจักรพิทักษ์ ซึ่งผ่านไปได้ด้วยดีท่ามกลางรอยยิ้มของแขกที่มาร่วมงาน หลังจากเราจดทะเบียนเรียบร้อยกันแล้วก็จะเป็นการเยี่ยมชมประชาชนที่มาเฝ้ารับเสด็จเราหน้าพระราชวัง ผมอดยิ้มออกมาไม่ได้เมื่อเห็นภาพตรงหน้า


ในตอนนี้ผมเป็นพระชายาของอาณาจักรพิทักษ์อย่างเต็มตัวแล้ว


หลังจากพบประชาชนและกินเลี้ยงเรียบร้อยแล้ว พิธีในค่ำคืนนี้จะถือว่าเป็นพิธีที่สำคัญอีกพิธีหนึ่งนั่นก็คือ พิธีเข้าหอ เราทั้งสองคนได้รับพระราชวังด้านทิศตะวันออกเป็นของขวัญในพิธีสมรส ซึ่งเราจะถูกส่งเข้าหอกันที่นี่ แต่ตอนนี้ผมและท่านพี่วายุต้องถูกจับแยกกันจนกว่าจะถึงเวลาเที่ยงคืน จึงจะเป็นเวลาที่เหมาะสมในการเข้าหอ


"ตื่นเต้นไหม พระชายา"เสียงขององค์ราชินีดังขึ้นทำเอาผมที่ยืนชมวิวดด้านนอกอยู่สะดุ้ง และรีบหันมาทำความเคารพด้วยความรวดเร็ว


"ถวายบังคมพะย่ะค่ะองค์ราชินี"


"ไม่ต้องพิธีรีตองมากนักหรอก เพราะองค์ชายก็เป็นหลานของเรา"


"ขอบพระทัยพะย่ะค่ะ"


"ที่อาณาจักรวารุณเป็นอย่างไรบ้างตอนนี้"องค์ราชินีถามผม


"ช่วงนี้เศรษฐกิจดีขึ้น ยิ่งมีข่าวพิธีสมรสก็ยิ่งดีขึ้นมากพะย่ะค่ะ"ผมตอบ


"อืม ดีแล้วล่ะ"


"พะย่ะค่ะ"


"องค์ชายรู้ใช่ไหมว่าพระองค์ต้องมัดใจองค์ชายวายุไว้ให้ได้"องค์ราชินีเอ่ยย้ำกับผม


"กระหม่อมทราบพะย่ะค่ะ สิ่งที่กระหม่อมต้องทำตอนนี้ก็คือมัดใจองค์ชายวายุไว้ให้ได้เพื่ออาณาจักรวารุณของเรา"


"ได้ยินแบบนี้ป้าก็ดีใจ ถึงแม้องค์ชายวายุจะไม่ใช่ลูกแท้ๆของป้า แต่เขาก็เป็นถึงองค์รัชทายาท เจ้าต้องทำให้ได้นะ อานัส"


"พะย่ะค่ะ"ผมพยักหน้าอย่างเข้าใจ ท่านพี่วายุนั้นเป็นพระราชโอรสขององค์ราชากับองค์ราชินีพระองค์แรกที่ถูกส่งมาจากอาณาจักรสิงห์ที่อยู่ทางเหนือ ก่อนที่องค์ราชินีนั้นจะสิ้นพระชนม์แล้วเป็นเสด็จป้าของปมที่ถูกส่งมาเป็นพระราชินีเช่นเดียวกันกับผม


"องค์ชายวายุนั้นทรงรูปงาม จึงมีเรื่องชู้สาวเป็นอย่างมาก แต่ป้าอยากให้เจ้าอดทนและเอาชนะให้ได้ ป้าเชื่อว่าเจ้าทำได้"


"กระหม่อมต้องทำให้ได้พะย่ะค่ะ"


"อืม สู้ๆนะหลานป้า"


ผมและองค์ราชินีส่งยิ้มให้กัน ก่อนที่เสียงระฆังจะดังขึ้นบ่งบอกเวลาเที่ยงคืนที่ผมและท่านพี่วายุจะถูกส่งเข้าหอแล้ว


ผมไม่รู้หรอกว่าท่านพี่วายุจะมีเรื่องชู้สาวมากมายขนาดไหน แต่ในเมื่อเราทั้งสองสมรสกันแล้ว ผมจึงมีสิทธิที่จะครอบครองเขาเพียงผู้เดียว อาจจะใช้เวลาช้าหรือโชคดีก็อาจจะเร็วหน่อย


แต่ไม่ว่ายังไงผมก็ต้องมัดใจและมัดร่างกายของเขาไว้ให้ได้


เริ่มจากคืนนี้เลยเป็นคืนแรก


โปรดติดตามตอนต่อไป

ตอนหน้ามาดูฉากเข้าหอกันนะครับ55555

องค์ชายอานัสจะปราบความเจ้าชู้ขององค์ชายวายุได้อยู่หมัดหรือเปล่า

เอาใจช่วยกันด้วยนะ

takeshi

ขอบคุณครับ

Kran13

หวังว่า ตอนเข้าหอจะไม่รอนานนะครับ
ขอบคุณครับ

prakanboy

เงี่ยนแทนองค์ชายเลยกู

rionkun

ขอบคุณ​ครับ​

guys4

ขอบคุณครับ

Jeerach

ขอบคุณครับ

KPG

ได้ฤกษ์งามยามดีแล้ว

ติดตามตอนต่อไปนะครับ

qqqqqppppp

minone

ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ​

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

boomb22

ขอบคุณ

pipi1

ขอบคุนครับ

Gooddy

ขอบคุนครับ

tttmk

ขอบคุณครับ

thaiboy2012

อดใจรอวันเข้าหอ

AlphaPaKa

ขอบคุณครับ

Poko1991

ดีครีบ

jacky214480

ขอบคุณครับ

Maripoza

อบคุณค่ะ