แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย MaximusRavi เมื่อ 2019-3-19 22:16
1 R5 G4 W$ k- Z0 p6 `! C
( O5 { [4 ~9 dเตือนไม่ฟัง....เดี๋ยวกูจัดให้เอง ตอนที่ 13 ความในใจของตาม ต่อที่ตื่นก่อนเพราะแสงแดดที่ส่องเข้ามาในห้องแหยงตาเขาทำให้ต้องฝืนใจตื่นเมื่อเขาลืมตาก็เห็นและสัมผัสได้ถึงอีกคนที่นอนอยู่ข้าง ๆ เขา เอาเข้าจริง ๆเรื่องเมื่อคืนนี้มันเกินว่าจะคาดเดาได้เขาไม่ได้คิดว่ามันจะออกมาเป็นแบบเมื่อคืนเลย แต่ไหน ๆ ก็เกิดขึ้นแล้ว เขาก็ไม่อยากจะใส่ใจอะไรมากเอาเป็นว่าเขาไม่ได้รู้สึกพิศวาสเพียวเหมือนที่เป็นกับตาม ตามนั้นเป็นทั้งน้องชายของตนย่อมมีความรักแบบน้องชายก่อนอยู่แล้วไหนจะตอนที่เลื่อนขั้นมาเป็นผัวเมียยิ่งทำให้ความรู้สึกมันแข็งแรงมากขึ้นไปอีก.....แต่กับเพียวเราเคยไม่ชอบขี้หน้ากันมาก่อนแล้วไหนจะเป็นไม้เบื่อไม้เมากันเรื่องของตามอีก แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาเองก็อาจจะเริ่มรู้สึกเอ็นดูมันเล็กๆ มั้งจากเหตุการณ์เมื่อคืน....เอาเข้าจริง ๆ เพียวมันก็ไม่ได้เป็นคนไม่ดีอะไรหรอก แต่วิธีที่มันเคยเลือกใช้กับตามไม่เป็นวิธีที่ฉลาดสักเท่าไหร่ “เฮ้ย ตื่น ๆ ตื่นเว้ย” ต่อเขย่าตัวเพียวอย่างแรง เพียวสะดุ้งตื่นลุกขึ้นตัวโย่งก่อนจะแสดงสีหน้าเจ็บปวดช่วงหลังที่ได้ผ่านศึกมาอยากโชกโชนเมื่อกี้ “โอ้ยย อ้ะ....แม่งเอ้ย ไอ้สัส” เพียวด่ากราดไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น “ตื่นแล้วก็ปากดีเลยนะมึง” เพียวหันมาจ้องหน้าต่ออย่างคนเอาเรื่อง “ไป ๆ ไปอาบน้ำเดี๋ยวกูจะออกไปข้างนอกแล้ว” เพียวนั่งงง ๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นถามต่อเสียงงัวเงีย “ไปจะไหนวะครับ” ต่อไม่ตอบ ลุกขึ้นเดินออกไปจากห้องของตามเขากลับเข้าไปในห้องหาเสื้อผ้ามาให้เพียวได้เปลี่ยน “กูจะกลับบ้าน” ต่อพูดแค่นั้นพร้อมกับโยนเสื้อผ้าไปให้เพียว “รีบเลยมึง ถ้ากูเสร็จแล้วมึงยังไม่เสร็จกูไปคนเดียวแล้วมึงก็ไม่ได้เจอไอ้ตาม” ต่อพูดแค่นั้นและเดินออกไป เพียวตลึงนิด ๆก่อนจะรีบลุกขึ้นเตรียมตัวอาบน้ำ แค่ได้ยินว่าจะได้เจอตาม จิตใจมันก็เต้นแรงไปหมดเขายอมรับจริง ๆ ว่าเขาคิดถึงไอ้ตามเหลือเกิน จนเขาลืมเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ไปหมดสิ้น..... ตอนนี้ต่อและเพียวนั่งอยู่ในรถโดยต่อเป็นคนขับทั้งสองมุ่งหน้าขึ้นเหนือเพื่อไปยังบ้านของต่อ ระหว่างทางนั้นไม่มีใครพูดอะไรกันอาจจะเป็นเพราะต่อโฟกัสอยู่ที่การขับรถส่วนเพียวได้แต่นึกถึงเวลาที่จะได้เจอตาม เวลาผ่านไปเรื่อยๆ จากเช้าจนบ่ายและแล้วต่อและเพียวก็เดินทางมาถึงจังหวัดหนึ่งในภาคเหนือรถยังมุ่งหน้าเรื่อยไปก่อนจะขับตัดเลี้ยวเข้ามาในซอยที่สองข้างทางเต็มไปด้วยต้นไม้นานาชนิดและแล้วก็เจอเข้ากับบ้านหลังนึงเป็นบ้านสไตส์ไทยผสมยุโรปหลังปานกลางไม่ใหญ่มากต่อมุ่งหน้าขับเข้าไปจอดในที่จอดรถตามที่ได้ยินเสียงรถพี่ตัวเองก็จำได้อย่างแม่นยำรีบวิ่งออกมาจากบ้านแล้ววิ่งมาที่รถของต่อ “พี่ต่อ....อือ พี่มาแล้วเหรอครับ ตามเหงามากเลย กว่าพี่จะมาตามคิดถึงพี่ต่อมากที่สุดเลย อ้ะ....ใครมากับพี่” ตามพุดบ่นอุบไปเรื่อยเพราะพี่ชายปล่อยให้เขาอยู่บ้านคนเดียวทั้งเกือบ 2 อาทิตย์มีแต่คนงานเท่านั้นที่อยู่แถว ๆ นี้ตามพูดบ่นไปก่อนจะมองเข้าไปในรถว่ามีคนกำลังจะเปิดประตูออกมา “พ...เพียว นาย...นายมาได้อย่างไง” ตามตกตะลึงหัวใจเข้าเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ เพียวมางั้นเหรอแล้วมากับพี่ต่อด้วย พี่ต่อให้เพียวมาเหรอแล้วมาได้ไง ทำไมถึงมาได้ พี่ต่อหายโกรธเพียวแล้วเหรอ ทุกคำถามมันผุดขึ้นมาไม่หยุดเขา...เขาจะบอกว่าอย่างไรดี เขาตะลึงและรู้สึกดีใจอยู่ลึก ๆ ที่เพียวมาเขาเองก็คิดถึงเพียวเหมือนกัน มันรู้สึกเหมือนไม่มีคนคอยมากวนประสาทมาคอยตามวุ่นวายให้เหนื่อยใจเวลาเขาอยู่คนเดียวที่บ้านนอกจากจะคิดถึงพี่ต่อแล้วก็จะมีภาพของเพียวเนี่ยแหละที่แทรกเข้ามา “ไง” เพียวพูดแค่นั้นก่อนจะยักคิ้วให้ตาม ตามรีบหันไปมองหน้าพี่ชายตนอย่างขอคำตอบ “เออ กูพามันมาเองแหละ เห็นมันไปนั่งร้องไห้หน้าบ้านบอกอยากจะเจอมึง กูรำคาญ”ต่อพูดพร้อมหันไปมองหน้าเพียวยิ้มเยาะเย้ย “จริงเหรอ เพียว...นายไปตามหาเราที่บ้านเลยเหรอ”ทำไมตามรู้สึกว่าเขาดีใจอย่างบอกไม่ถูกแหะ ต่อเห็นดังนั้นจึงดึงตัวน้องชายมากอดคอไว้เขารู้สึกหมั่นไส้และหึงที่ตามมีท่าทางแบบนั้น ต่อก้มไปกระซิบเบา ๆ กับตาม “มึงไม่คิดถึงกุเลยหรือไงเห็นไอ้เชี่ยนี่มาก็ดีอกดีใจไม่หยุด มึงเป็นของใครกันแน่กูหรือมัน”ตามทำปากจู๋ก่อนจะรีบพูดกระซิบแก้ตัว “เปล่านะ ตามคิดถึงพี่ต่อนะ แต่แค่แปลกใจไง”สองพี่น้องกระซิบกระซากกัน เพียวรู้สึกไม่พอใจมันเหมือนเป็นส่วนเกินไงก็ไม่รู้ “เฮ้ย จะกระซิบกันอีกนานไหม กู...เอ่อ ผมหิวข้าวแล้ว”ต่อหันไปมองหน้าเพียวเล็กน้อย “เออ ไปเข้าบ้านกัน ตามมึงไปหาข้าวมาให้ไอ้เชี่ยมันกินด้วย กูเมื่อยวะเดี๋ยวนอนพักแป๊บ กินกันไปก่อนเลย กูหมายถึงกินข้าวนะแล้วมึงอย่าคิดจะทำอะไรน้องกู” เพียวทำท่าล้อเลียน แบ แบ แบ “ห่วงกางไม่เข้าท่า” เพียวบ่นเบา ๆ แต่ต่อนั้นหูดีเกินเหตุชี้หน้าเพียวก่อนจะพูดไม่ออกเสียงว่า “เดี๋ยวมึงเจ็บ”เพียวจิ๊ปากแล้วเดินไปดึงแขนตามให้พาเดินไปในครัว “ตาม กูหิวแล้ว ” ทั้งสองคนเดินไปเพียวรีบก้มหน้าลงไปหอมแก้มตามเสียงดังฟ๊อด ตามตกใจรีบหลบออกจากตัวเพียว ส่วนเพียวหันไปยักคิ้วให้ต่ออย่างถือดี “ไอ้ตาม ถ้ามึงยังยอมมันแบบนี้ มึงจะได้เห็นดีกับกู”ต่อเดินหัวเสียไปอีกทาง ส่วนตามและเพียวอยู่ในห้องครัวเพียวนั่งลงรอรับการบริการจากตาม “ไอ้ตาม มึงคิดถึงกูไหม” เพียวตามเสียงจริงจังตามยังก้มหน้าก้มตาเตรียมของไป “กูถามไม่ได้ยินเหรอวะ ตอบหน่อยดิ”เพียวเดินไปหาตามก่อนจะจับไหล่ทั้งสองข้างของตามเบา ๆ ตามไม่ตอบแต่ก้มหน้างุด เพียวค่อยๆ โอบกอดตามจากด้านหลังเขาคิดถึงคนตรงหน้าเหลือเกิน กลิ่นแบบนี้ร่างกายแบบนี้เขารู้สึกหมั่นไส้มันทุกครั้งที่เห็นมัน ตั้งแต่เข้ามาเรียนใหม่ ๆแต่เขาไม่รู้ว่ามันคือความรู้สึกอะไรกันแน่ยิ่งเห็นว่ามันทำตัวน่ารักก็ยิ่งหงุดหงิดอยากจะแกล้ง อยากจะทำให้มันร้องไห้ จนมาเจอเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมากมายทำให้เขาเริ่มแน่ใจว่าเขาหลงรักไอ้ตามสะแล้ว... “กูคิดถึงมึงเหลือเกินตาม....มึงคิดถึงกูบ้างไหม มึงรู้ไหมกูกังวลไปหมดทำไมมึงถึงหลบหน้ากู กูทำอะไรผิดอีกหรือเปล่า แม่ง มึงมันใจร้ายกูบอกขอโอกาส โอกาสก็ไม่ยอมให้กู กูน้อยใจนะเว้ย “เพียวพุดบ่นไปด้วยความรู้สึกน้อยใจ ตามหันมาสบตากับเพียวก่อนจะเอามือปิดปากเพียว “เพียว...นาย. นายก็รู้นิ ว่าเรากับพี่ต่อมีความสัมพันธ์กันแบบไหนแล้ว...แล้วพี่ต่อก็ยังห้ามเราอีกนะ เราว่า...” เพียวไม่สนใจรีบกอดตามรักแน่น “กูไม่สน มึงจะต้องรักกูด้วย กูไม่ยอมไอ้สัส กูไม่ปล่อยมึงไปแน่นอนกูพูดจริง กูเป็นน้อยก็ได้ ถ้ามึงรักไอ้พี่ต่อมากกว่ากู แต่อย่าทิ้งกูเลยนะ กูขอมึงได้ยินไหม” ตามน้ำตาไหลพรากจากคนที่เคยจงเกลียดจงชั่งเขาตอนนี้กำลังบอกรักเขาอย่างงั้นเหรอ เขาแรก ๆก็ไม่ได้รู้สึกอะไร ไม่ได้มีความรู้สึกรักใคร่กับเพียวเลยแต่การกระทำที่ผ่านมาตั้งแต่ตอนนั้นเหตุการณ์ในบ้านมันเปลี่ยนกลับตาลปัตรเพียวเป็นคนใหม่อีกคนที่เหมือนจะเอาชนะและทำลายกำแพงที่มีในใจเข้าไปเกือบจะหมดสิ้นเพียวผละออกเมื่อเห็นว่าตามสะอึกสะอื้น “ม..มึงเป็นอะไร ร้องไห้ทำไมครับ กูทำอะไรผิดอีกหรือเปล่า” เพียวค่อย ๆเอามือเกลี่ยน้ำตาของตาม ตามส่ายหัวไปมา “เราแค่...รู้สึกว่า อึก พี่ต่อคงไม่ยอมแน่ ๆ ”เพียวมองหน้าตาอย่างจริงจัง “มึงไม่ต้องห่วงหรอก เราแอบ ๆ กันก็ได้หรือไม่กูก็จะไปคุยกับพี่มึงให้รู้เรื่องเอง”เพียวพูดก่อนจะดึงตัวตามเข้ามากอดอีกครั้ง เพียวได้แต่นึกในใจ ขอให้ไอ้ต่อมันเข้าใจเขาด้วยเถอะตอนนี้เขาเลือกที่จะสนใจแค่เขากับตามแค่นั้นเขาไม่สนใจเรื่องความสัมพันธ์ของตามกับต่อเลย การสนทนาสิ้นสุดแค่ตรงนั้นเพียวนั่งกินข้าวเงียบ ๆ ส่วนตามก็ได้แต่นั่งเหม่อคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยเขาคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่คิดไม่ตกจริง ๆ มันวุ่นวายสับสนดีแท้เขาจะเอาอย่างไงดี คิดไปทางไหนก็ไม่เห็นทางออกเลย ตามก้มหน้าลงไปกับโต๊ะเพียวรับรู้ได้ว่าคนตรงหน้าไม่โอเค จึงเอื้อมมือไปบีบที่ไหล่ตามเบา ๆ “ไม่ต้องเครียดไป เรืองนี้ให้กูจัดการเองนะ มึงเชื่อใจกูไหม”ตามไม่ได้ตอบอะไร เพียวจึงกลับมากินข้าวเงียบ ๆ เวลาผ่านไปถึงตอนหัวค่ำก็เกินสงครามเล็กๆ ระห่างต่อกับเพียว เพราะแย่งกันว่าให้ตามนอนที่ไหน “มึงไปนอนห้องไอ้ตาม แต่เดี๋ยวไอ้ตามย้ายมานอนในห้องกับกู” ต่อพูดแบบนั้น เพียวก็พูดสวนทันที “ไอ้ตามก็ต้องนอนห้องของมันสิ จะให้ย้ายไปนอนห้องอื่นทำไม”ต่อจ้องตาเพียวอาฆาต “ก็กูจะให้น้องกูมานอนกับกู แล้วมึงก็นอนห้องไอ้ตามไป ก็แค่นี้อย่าเรื่องเยอะ” เพียวไม่ยอมแพ้ “พี่แหละเรื่องมาก จะให้มันย้ายไปทำไมก็ให้มันนอนในห้องของมันนั้นแหละดีแล้ว” ต่อไม่สนใจรีบดึงตัวตามไว้เพียวก็ดึงแขนตามอีกข้าง “ไอ้สัส มึงปล่อย น้องกูก็ต้องนอนกับกูสิ” เพียวไม่ยอมเป็นไงเป็นกัน “อะไรอ่ะ ก็ให้ไอ้ตามมันเลือกสิว่าจะนอนกับใคร อีกอย่างให้มันนอนห้องมันเองอ่ะดีที่สุดแล้วใช่ไหมไอ้ตาม” ตามหัวปวดมากจะอะไรกันนักหนา “มึงว่าไงไอ้ตาม จะไปนอนกับกูหรือจะไปนอนห้องมึงแล้วไอ้เพียวไปนอนกับมึง”ต่อถามน้องชายเสียงแข็ง “มึงเลือกเลยไอ้ตาม มึงไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น” “ไอ้ตามมึงอย่าลืมนะ ว่าเราคุยกันไว้ว่าอะไร เลือกดี ๆ ” ต่อพูดขู่ “แม่ง...” เพียวหัวเสียเพราะรู้ว่าตามต้องเลือกไปทางต่อแน่นอน “ตามไปนอนกับพี่ต่อก็ได้”ตามว่าแบบนั้นก่อนจะหันไปมองหน้าเพียวอย่างสื่อความหมายว่าขอโทษ “แม่ง..ไม่แฟร์ โถ่เว้ย” เพียวเดินออกไปจากตรงนั้น ต่อได้แต่ยกยิ้มต่อและตามเดินไปในห้องนอนของต่อ ทั้งสองเตรียมตัวเข้านอนท่ามกลางความเงียบต่อเอ่ยถามน้องชายของตน “มึงชอบไอ้เพียวมันแล้วหรือไง” ตามนอนนิ่งไม่ได้ตอบพี่ชายของตน “ตอบกูสิ กูมองดูก็รู้ว่ามึงเริ่มมีใจให้มันถ้าแบบนั้นมึงต้องเลือกแล้วนะว่าจะเลือกใครระหว่างอยู่กับมัน”ต่อพูดแบบนั้นยิ่งกระตุกให้ตามเครียดนักขึ้น ตามนอนน้ำตาไหลออกมาตามพยายามจะไม่สะอึกสะอื้นเพราะกลัวว่าพี่ชายจะได้ยิน “อึก...” แต่มันก็ไม่ไหว ต่อเปิดโคมไฟที่หัวตื่นเอื้อมตัวมามองที่น้องชายของตน เฮ้อ หรือเขาจะใจร้ายกับน้องมากเกินไปเขาไม่ค่อยได้แคร์ความรู้สึกมันแบบที่คนรักควรจะทำ เขายังอยู่ในอาการสับสนตลอดมามันก็คงจะต้องทนทุกข์มามากเพราะเขาถ้าความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะให้น้องได้เขาก็ควรจะทำหรือเปล่า ต่อได้แต่คิดในใจต่อเอื้อมไปกอดร่างของน้องชายตัวเองไว้ “ชู่ ๆ อย่าร้อง” ต่อปลอบประโลมตาม “อึก ฮือ ฮือ ผม...ผมไม่รู้ ผ...ผมสับสนเหลือเกินพี่ต่อ ผมรักพี่..ผมรักพี่มากนะแต่บางทีผมก็คิดถึงเพียวด้วย ฮือ ฮือ ผม.ผมไม่รู้ ” ต่อถอนหายใจเสียงดัง “เออ ๆ เลิกร้อง ๆ กูไม่ว่าอะไรมึงหรอกมึงก็ลองคิดเองแล้วกันว่าจะทำอย่างไงกับความรู้สึกมึงแล้วกัน”ต่อผละตัวออกหันหลังตะแคงนอน ตามร้องไห้โฮออกมาเลยทีนี้ “อึก ฮือ อือ พี่ต่อเกลียดผมแล้วใช่ไหม ฮือ ฮือ”ต่อหันมาหาน้องชายโอบกอดไว้ “กูไม่ได้โกรธ ไม่ได้เกลียดมึงเลยแต่อยากให้มึงจัดการความรู้สึกของตัวเองให้ได้” ต่อกอดน้องชายตนไว้อย่างปลอบประโลมความรู้สึกนี้มันยังอบอุ่นเหมือนเช่นเคย ตามชอบความรู้สึกนี้เหลือเกิน ต่อนอนก่อนตามไปสักพักด้วยความที่เหนื่อยและเพลียจากการขับรถมาทั้งวันทำให้เขาเผลอหลับไป “พี่ต่อ....พี่ต่อ หลับแล้วเหรอครับ”ตามพยายามเอื้อมไปมองหน้าพี่ชายตนก็เห็นว่าลมหายใจถี่เสมอแสดงว่าพี่ชายของเขาหลับแล้ว แต่ตามยังไม่รู้สึกง่วงเลย นอนเล่นคิดอะไรไปเรื่อยพลันก็ไปคิดเรื่องของเพียวว่าจะนอนได้ไหม มาต่างจังหวัดแบบนี้จะเป็นอะไรหรือเปล่านะ ตามตัดสินใจมองหน้าพี่ชายอีกครั้งแล้วค่อย ๆ ยกแขนพี่ชายตนออกจากเอวพร้อมทั้งค่อยๆ ลุกขึ้น เดินย่อง ๆ ออกจากห้องไปตามเดินมาหยุดที่หน้าห้องตัวเองก่อนจะเคาะประตูเบา ๆ....ประตูถูกเปิดออกพร้อมกับคนข้างในที่รีบดึงตัวตามให้เข้าไปพร้อมทั้งซุกไซร้ไม่หยุด “อือ กูนึกแล้วว่ามึงจะต้องมา กูคิดถึงมึงเหลือเกิน อือ” ตามพยายามขัดขืนเล็กน้อย “อ้ะ เราจะมาดูว่านายนอนได้หรือเปล่าเฉย ๆ”เพียวรีบจับมือตามไปจับที่เป้ากางเกงของเขาที่ตอนนี้ลำควยตั้งแข็งพร้อมใช้งาน “จะนอนได้ไง ตื่นขนาดนี้ ตาม อือ ช่วยกูหน่อยนะ กูคิดถึงมึงมากเลยอย่าใจร้ายกับกูนะ อือ” สองคนต่างลูบไล้กันไปมาไม่หยุดด้วยแรงอารมณ์ความคิดถึง “ซีดดดส์ เพียวอย่ากัดสิ โอ้ยยย อ้ะ อย่า เราเสียว” เพียวลูบไล้เลียจุกนมทั้งสองข้างของตาม “ซีดดส์ กูคิดถึงมึงมาก คิดถึงเสียงครางหวาน ๆ ของมึงมากนะ ตาม”เพียวขึ้นมามองหน้าตามอีกครั้งก่อนจะขยับเข้ามาบดจูบปากตาม
/ w8 n7 U$ p+ z- W$ e: |& L& w `8 l' a F; F
7 \8 b5 U" x3 j# X7 G. ?“อือ จ๊วบ อู อือ” สองคนประกบจูบกันด้วยความคิดถึงเสน่หาลิ้นทั้งสองหยอกล้อกันไปมาทั้งในปากของเพียวหรือของตาม น้ำลายเปรอะเปื้อนไปหมด เพียวทั้งจูบทั้งเลียรอบริมฝีปากตามมันทำให้ตามนั้นติดใจและชื่นชอบเป็นอย่างมากทั้งสองคนดุนลิ้นหากันอย่างไม่มีใครยอมใคร เพียวสลับดูดจูบปากกับกัดเบา ๆริมฝีปากตามอย่างหยอกล้อ “อือ เพียว....อือ อ่าส์” เพียวลงมาโจมตีที่จุกนมของตามอีกครั้งเขาดูดดุนลิ้นทั้งเลียทั้งดูดจุกนมสีแดงน่าเลียตามได้แต่สูดปากร้องครางจับหัวของเพียวไว้สองมือ “ซีดดดส์ กูเงี่ยนมากเลย มาให้กูดูรูมึงหน่อยดิ๊ไม่ได้เย็ดมานานคงรัดควยกูแน่นแน่ ๆ ”เพียวไม่รอช้าเขารีบจับตัวตามถอดชุดนอนออกทั้งหมดและจับให้ยืนโก่งโค้งพร้อมทั้งให้ตามเอามือพิงกับเตียงไว้
/ j) o* A% s) K6 I! x& @
“อ้ะ เพียว อูยย เราเสียว อ้ายย เพียว..อือ ส...เสียว” เพียวยิ่งได้ยินเสียงคนตรงหน้าครางยิ่งออกแรงตวัดลิ้นเลียรูตามแรงขึ้นทั้งเลียทั้งแหย่ลิ้นดูดดุนรูเย็ดของตามอย่างสุขสันต์อารมณ์....เพียวเล่นกับรูเย็ดตรงหน้าไปได้สักพักก่อนจะรีบถอดกางเกงที่ใส่นอนออกและยื่นไปหาตามอย่างว่องไว “ซีดดดส์ ดูดให้หน่อยดิ ตูมตาม ดูน้ำเยิ้มออกมาเยอะเลย มึงชอบไหม อูยย ”ตามรีบนั่งลงกับพื้นก่อนจะส่งสายตามเอียงอายนิด ๆ พร้อมกับออกลิ้นเลียหัวควยแดงบาน “ซีดดดส์ เสียวจัง....อ่าส์ อูยยย ดี...ดีครับ อย่างงั้น อ่าส์ ”เพียวยืนเท้าเอวสูดปากร้องครางออกมาอย่างห้ามตัวเองไม่ได้ “อ้ะ โม๊คควยกูเลย ซีดดดส์” ตามทำตามที่บอกอย่าว่าง่ายดูดดุนแท่งลำควยของเพียวอย่างเอร็ดอร่อย ทั้งดูดทั้งห่อลิ้นเลียอย่างคุ้นชินมันสร้างความกระสันเสียวให้กับเพียวเหลือเกิน “อือ แม่ง...ดีวะ มึงทำดีมากเลยตาม มามะเดี๋ยวกูจะกระแทกควยเย็ดมึงเป็นการตอบแทน”ตามได้ยินแบบนั้นก็ตีเข้าที่ท้องเพียวอย่างแรง เพียวรีบจับตามให้นอนลงกับเตียงนอนตั้งท่าพร้อมที่จะเย็ด “เอ้า ตีกูทำไม กูพูดบอกจริง ๆ มึงก็อยากโดนควยกูใช่ไหมหนีพี่มึงมาให้กูเย็ดแบบนี้” ตามหลับตาหันไปทางอื่นก่อนจะบ่นอุบ “ไม่ใช่สะหน่อย เราจะมาดูว่านายนอนได้หรือเปล่าแค่นั้นเอง อ้ะ ....เพียวซีดดดส์” เพียวไม่รอช้าค่อย ๆ สอดลำควยตัวเองเข้ามาในรูเย็ดตาม “ซีดดดส์ เหรอ รัดควยกูแน่นจัง....ซีดดดส์ สงสัยอยากโดนผัวเย็ดแล้วใช่ไหม”เพียวออกแรงดึงตามให้ขึ้นมานั่งค่อมบนตัวเขาก่อนจะขยับกระแทกควยเข้า-ออกรูของตามอย่างถี่รัวตามได้แต่นั่งค่อมจับหน้าอกเพียวไว้อย่างคนหมดแรง
, o- {% ]: `, `# L5 v7 _ n' P “อือ ....อ้ะ เพียว... อูยยยย ล...ลึก อ้ะ อ่าส์ เพียวอ้ะ อือ...”ตามได้แต่ส่งเสียงร้องครางด้วยความเสียว ลำควยแข็งแกร่งของเพียวพลุบเข้า –ออกรูเย็ดของตามมันสร้างความเสียววาบๆ ให้กับตามอย่างมากตอนที่ที่หัวควยบานผ่านเข้า-ออกปากช่องทางของตาม “ซีดดดส์ ชอบไหม ชอบไหมตูมตาม..อ่าส์ อูยย รัดแน่นจัง...ซีดดดส์”เพียวกอดเอวตามไว้แน่นพร้อมกระเด้าควยไม่หยุด สองคนสูดร้องครางระงมไปทั่วห้องเพียวอยู่ท่านี้สักพักก่อนจะเปลี่ยนท่าอีกครั้ง เขาอยากจะเย็ดตามหลาย ๆท่าให้สมกับที่คิดถึงมานานวัน เพียวเปลี่ยนเป็นท่า...ให้ตามกลับด้านหันหน้าออกแต่ยังนั่งค่อมบนตัวของเพียวก่อนที่เพียวจะจับให้ตามหงายหลังลงมากับหน้าอกเข้าพร้อมทั้งออกแรงเย็ด “ซีดดดส์ เสียวดีสัส ...ตาม กูเสียวลำควยมากเลย รูตูดมึงรัดกูแน่นจัง ซีดดดส์ชอบควยกูหรือเปล่า ซีดดดส์ ห้ะ ตาม” เพียวกระแทกควยไป พูดถามตามไปตามได้แต่ส่ายหน้าสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกเย็ดของเพียว “อือ....เพียว อ้ะ....อือ อูยยย เสียว...เสียวจัง อ้ะ ...”ตามร้องครางออกมาเสียงหวานเพียวจึงจับตามให้เงยหน้าหันไปพร้อมกับกระจบปากจูบด้วยความเสียวทั้งสองแลกลิ้นกันอย่างคนต้องการปลดปล่อยอารมณ์ความรู้สึกเพียวและตามตอนนี้รู้สึกรุ่มร้อนไปด้วยความหงี่เงี่ยน “อ้ะ ซีดดดส์ เสียว....เย็ดมันแท้วะ อูยย....ควยกู อ่าส์”เพียวเปลี่ยนท่าอีกครั้งจับตามให้นั่งคุกเข่าท่าหมาบนเตียงพร้อมทั้งเสียบควยเข้าไปครั้งเดียว
" Z* A/ I0 y/ ]; `, M( j“อ้ะ ...เจ็บบ.” ตามร้องบอก “อ่าส์ สะใจ...โทษ กำลังมันส์ควยเลย เดี๋ยวผัวจัดให้เสียว ๆ เลยนะตูมตามครับ” เพียวว่าแค่นั้นและกระแทกรูตูดตามดัง ป้าบ ๆ สนั่นไปทั่วห้อง “อือ...เสียว...ตามเสียวจัง...อ้ะ อ่าส์ ซีดดดส์ ร...แรงหน่อย” เพียวได้ยินจึงเร่งกระแทกให้ตามใจตามทันทีเพียวกระแทกกระทั้นรูเย็ดตามอย่างถี่รัว ซอยเย็ดรูเย็ดของตามต่อเนื่องดังพั่บ ๆ
6 Y4 _$ P$ ~# p" i1 R: [
$ Y+ l8 O4 x" q$ d' @
“อือ....เสียว...ส..เสียวมากเลย อ้ะ อ่าส์ เพียว”เพียวลูบไล้จูบแผ่นหลังตามอย่างอ่อนโยนพร้อมซอยเย็ดรูตามไปด้วยในเวลาเดียวกัน “ซีดดดส์ ตามกูก็เสียว....อ้ะ อูยยย เสียวสัส ๆ แม่งเอ้ย...ซีดดดส์”ทั้งสองคนปลดปล่อยอารมณ์ความรู้สึกไปกับความเสียวที่ได้รับกันทั้งคู่เพียวกระเด้าเย็ดอย่างไม่มีแรงตก มันทั้งเสียวทั้งตอบสนองความต้องการทั้งอิ่มเอม “อือ อูยย เพียว..เรา..เราจะไม่ไหวแล้ว อ้ายย อือ อ่าส์ ”ตามร้องครางเสียวหวานก่อนจะกระตุกปล่อยน้ำควยออกมาเลอะเต็มที่นอนไปหมด “ซีดดดส์ รอเพียวด้วย อ้ะ ...ซีดดดส์ เย็ดมันจังวะ เสียวหัวควยชิบหาย อ้ะอ้ะ อูย น้ำควยกู อออ...ออกแล้ว อ่าส์” เพียวกระแทกแรงถี่ยิบก่อนจะกระตุกเกร็งฉีดน้ำควยเข้าตัวตามอย่างแรง ระหว่างที่ทั้งสองคนเย็ดกันนั้นไม่ได้สนใจสิ่งรอบอย่างเลยได้แต่ปลดปล่อยอารมณ์จึงทำให้ไม่ได้สังเกตว่าต่อที่ตื่นมาไม่พบกับน้องชายที่นอนอยู่นั้น จึงค่อย ๆแอบเดินมาที่ห้องนอนของตามเพราะคิดว่าตามน่าจะมาที่นี่ ก่อนจะได้พบกับภาพที่น้องชายของเขากับเพียวกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มทั้งสองคนดูเรียกร้องเข้าหากัน สิ่งตรงหน้ามันทำให้เขารู้สึกหน้าชาต่อตัดสินใจเดินกลับไปนอนที่ห้องเงียบ ๆ คนเดียว เขาล้มตัวนอนลงมือก่ายหน้าผาก จู่ๆ น้ำตาลูกผู้ชายมันก็ไหลออกมาสะงั้น เขายอมรับว่ารู้สึกไม่พอใจและหึงตามอย่างมากแต่ย้อนมองดูการกระทำที่ตนทำไว้แล้ว มันจุกพูดไม่ออกจึง ๆไหนจะไม่ได้สนใจความรู้สึกตามเลยตลอดช่วงเวลานึง เขาทำร้ายจิตใจน้องเขา ร่างกายด้วยตั้งแต่เริ่มต้นเลย เขามันเป็นพี่ที่เลวเนอะต่อนอนคิดในใจถึงสิ่งที่เกิดขึ้นมากมาย ไหนจะไม่รวมเรื่องที่เผลอมีอะไรกับไอ้เพียวหรือกระทั่งมีอะไรกับมันตอนที่ตามอยู่ต่อหน้า เขายังรู้สึกหน้าชาหึงหวงและเสียใจขนาดนี้ แล้วตอนที่ตามเห็นเขามีอะไรกับคนอื่น มันจะไม่เสียใจเหรอ หึต่อนอนน้ำตาไหลออกมา ไม่มีเสียงสะอึกสะอื้นมีแต่น้ำตาที่ไหลรินหรือว่าเขาควรจะปล่อยให้น้องชายได้อยู่กับไอ้เพียวหรือมันอาจจะดูแลน้องเขาได้ดีกว่าเขา........ต่อนอนคิดซ้ำไปซ้ำมาทั้งคืนจนเพลินหลับไป........ / b% g' H8 j O2 ~
( G( G$ H/ c3 v% j# t6 K9 d0 o
" P; k8 ^8 E7 R' y. m1 H2 N. b$ D7 A0 }% ^
ปล. ใส่หรือไม่ใส่รูปภาพดีกว่ากันครับ ผมใส่มาเผื่อช่วยให้คนอ่านจินตนาการได้มากขึ้น แฮะ ๆ
% p( n3 U7 r6 c | 
Every cloud has a silver l
ค้นหาสมาชิก
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
