"ความทรงจำ...ไม่เคยเลือน" คุณเอ๋/CT จากบอร์ด palm ครับ กระทู้ที่ 12

kabuki

ตอนที่18...
วันประกาศผลสอบเรานั่งลุ้นหน้าโทรทัศน์กับแม่ ใจระทึกเมื่อใกล้รหัสของเรา มันค่อยๆผ่านเลยไปจนผ่านไปถึงรหัสต่อท้ายเรา เราเอ็นท์ไม่ติด อึ้งจนบอกไม่ถูก เป็นไปได้อย่างไรนี่ทั้งๆที่เทียบระดับคะแนนความสามารถแล้ว คิดว่าเลือกดีแล้ว นั่งนิ่งอยู่สักพัก.
เอ๋ ไปนอนเถอะลูก ดึกแล้ว เอ็นท์ไม่ติดก็เรียนรามก็ได้...สมัยนั้นไม่ค่อยมีทางเลือกมากนัก..ไม่เป็นไรลูก แม่กอดเรา นะแล้วค่อยคิดกันใหม่พรุ่งนี้..
ยอมรับว่าชีวิตเหมือนหมดไปทุกอย่าง เราเองก็คาดหวังไว้มากกว่าพ่อแม่ด้วยซ้ำ กว่าจะข่มตาหลับลงได้ก็เกือบจะเช้า
..เพื่อนผู้หญิงที่อยู่ในตลาดมาหาตอนบ่าย หัวอกเดียวกัน แล้วแก็งค์ มอหก ก็มาเจอกันที่บ้านเรา พวกพลาดหวังทั้งนั้น ทุกคนต่างเบนเข็มไปเรียนราม แต่ตอนนั้นเรายังไม่ตัดสินใจ เราเองใจนึงก็อยากจะเรียนใกล้บ้าน แต่อีกใจก็อยากสอบใหม่ ใจฝ่ายหลังชนะ เราตัดสินใจที่จะลองสอบใหม่ โดยจะอ่านหนังสือที่บ้าน ทุกวันก็ช่วยพ่อแม่ขายของ ชีวิตในช่วงนั้นมีแต่ทำมาหากิน
...ว่าไง น้องเอ๋ วันนี้กินอะไร...พี่เพลิน แม่ค้าก๋วยเตี๋ยวเจ้าประจำร้องทัก พี่เพลินเป็นคนคุยสนุก บางวันก็ชวนเราไปนั่งรถเล่นดูผู้ชายแถวฝายน้ำล้น แต่ยังไงก็ไม่สนุก ไม่นึกอยากสักนิด วีรกรรมของพี่เพลินที่ถ่ายทอดให้ฟัง เทียบกับเราแทบไม่ได้ ผู้ชายทุกคนที่ผ่านมาในชีวิตมันได้มาง่ายโดยไม่ต้องดิ้นรนกระเสือกกระสนเหมือนพี่เขาสักนิด
เราสั่งก๋วยเตี๋ยว แกทำเสร็จก็เอามาเสริฟ
"เอ๋เห็นไอ้ตั้มมั๊ย"..แกถาม
"มันก็อยู่นี่ พี่มีอะไรเหรอ"..ตอบไปกินไป
"ถามดู พักนี้ไม่เห็นหน้ามันหลายวัน"
"มันก็อยู่ที่บ้านแหละ ก็ไปหามันสิ เป็นแฟนกันไม่ใช่เหรอ" เราสัพยอก พี่เพลินอายม้วน มองหน้าพี่เพลินชัดๆก็อย่างกับที่ไอ้ตั้มว่า เคราเขียวที่คางมันตัดกับแป้งที่แกใช้แต่งหน้า ปากแดงเหมือนกินเลือดมาใหม่ๆ นึกแล้วยังแปลกใจที่ไอ้ตั้มยังคบหากับแกอยู่ นับดูก็หลายปีแล้วนี่
"พี่ชอบมันเหรอ ป่านนี้คงอยู่โต๊ะสนุ๊กโน่น เก็บร้านเสร็จก็ไปหามันสิ"
"จะด้หมดตัวนะสิ" พี่เพลินเหลียวหน้าเหลียวหลัง ก่อนจะยื่นหน้ามาถามใกล้ๆ
"นี่ถามหน่อยเถอะ เจ๊สงสัย เอ๋ไม่มีแฟนเลยเรอะ"
"จะมีได้ยังไง เตี่ยจะได้ตีตายสิ"
"ระวังเถอะ เดี๋ยวเขาจะจับมีเมีย เห็นพวกในตลาดมั๊ย ตุ้งติ้งแต่มีเมียทั้งนั้น"
"เอ๋ไม่ชอบผู้หญิง ใครจะมาบังคับ อายุก็แค่นี้เอง เรียนก็ยังไม่จบ ว่าแต่พี่เถอะเมื่อไหร่จะมีเมียหล่ะ"
"อีบ้า" พี่เพลินเดินกระเง้ากระงอดไปทำก๋วยเตี๋ยวให้ลูกค้า
กินก๋วยเตี๋ยวเสร็จก็มาช่วยเตี่ยเก็บร้าน ไอ้หมีกลับมาทำงานที่บ้านอีกครั้งหลังลาออกไปอยู่ที่บ้านพ่อตาอีกจังหวัดนึงเกือบสองปี พ่อตาของหมีมีที่ทางเยอะ จึงไม่อยากให้ลูกสาวมาอยุ่กับไอ้หมีเพราะกลัวว่าลูกจะต้องมาเป็นลูกจ้างบ้านเราเหมือนลูกเขย ช่วงนี้เมียมันท้องแก่พอหมดหน้านา มันก็เลยอยากมาเยี่ยมบ้านด้วย พาเมียมาอยู่ที่บ้านพ่อมันส่วนตัวเองก็มาทำงานหาลำไพ่พิเศษไปพลางๆ หมีเป็นหนุ่มขึ้นเยอะกล้ามแขนกล้ามขาเห็นแล้วจะเป็นลม มิน่าพี่เพลินถึงคลั่งนัก เตี่ยเก็บเงินและรวมบัญชีเสร็จก็ขับมอเตอร์ไซค์กลับบ้าน เดี๋ยวนี้ขายไม่ค่อยดีเหมือนเมื่อก่อนเพราะมีคนขายเยอะแต่คนซื้อกับน้อยลง คนตามหมู่บ้านที่เคยมาซื้อก็น้อยลง เพราะความเจริญเริ่มแพร่ขยายออกไป มีรถไปขายถึงที่คนจึงมาตลาดน้อยลง เราช่วยหมีเก็บร้านจนเสร็จ และต้องแวะไปส่งมันทุกเย็นที่บ้านมัน ต้องขับรถออกนอกเมืองประมาณห้ากิโล แต่ไม่เป็นปัญหาอะไร..นั่งรถไปด้วยกันหลายวันเข้าความอยากก็เริ่มครอบงำอีก ไอ้หมีก็เหมือนรู้ทันเวลาเราแกล้งเบรกรถมอเตอร์ไซค์กระทันหัน มันก็จะขืนตัวไม่ให้ไหลมากอดเรา หมีรักษาระยะห่างได้ดีมาก ระยะหลังเตี่ยเก็บร้านเย็นขึ้นเพราะต้องการจะขายให้นานกว่าเดิมและอีกอย่างก็มีเราช่วยอีกแรงถึงแม้ว่าจะขายไม่ได้เยอะกว่าเดิมแต่ก็มีลูกค้าเรื่อยๆเหมือนกัน..
"เร็ว เอ๋มืดแล้ว ไปส่งพี่กว่าเอ๋จะกลับจะมืดมาก จะขับรถรับลำบาก"
"พี่หมีขับแล้วกัน" รถออกจากตัวอำเภอไปสักพักเราก็บอกว่า
"อย่าขับเร็วสิ จะดูวิวหน่อย ตอนโพล้เพล้นี่สวยดีนะ" หมีทำตามจากแรกเหมือนรีบก็กลายเป็นขับรถชมวิวไป
"แล้วนี่จะกลับบ้านเมียเมือไหร่"
"ก็สิ้นเดือนนี้แหละ แม่พี่ไม่อยากให้กลับ แต่เมียก็ท้องแก่แล้วพ่อตามารับเมื่อวาน แล้วบอกให้กลับเร็วๆ พี่ชอบทำงานกับบ้านเอ๋มากกว่า สนุกดี"
"งั้นวันนี้ก็โสดนะสิ" เราจับเอวเขาเบาๆ "พี่หมีเมียท้องนี่แล้วนอนด้วยกันยังไง" ถามเหมือนโง่อีกแล้ว
"ก็ นอนเฉยๆ" เขาตอบโดยไม่สนใจ
"แล้วเวลามีอารมณ์หล่ะ ทำไง จะทำได้เหรอ"
"จะถามทำไมวะ คนยิ่งอยากอยู่ด้วย"หมีหัวเราะเบาๆ ถนนเริ่มเปลี่ยวเพราะเย็นมากแล้ว มือที่จับเอวอยู่ค่อยๆเลื่อนมาวางที่หัวเหน่า หมีใส่กางเกงขาสั้นหัวยางยืด ไม่มีเป้าเหมือนกางเกงยีนส์ เราคลึงเบาบริเวณหัวเหน่า
"เอ๋ ทำอะไร" เขาเอียงหน้ามาถาม เราไม่ตอบหากแต่ลูบต่ำลงไปจนถึงเค-ของเขาแล้วอุทาน
"ใหญ่จัง" หมีสะดุ้งรถเสียหลักเล็กน้อย เขาเอามือเราออก
"เอ๋ อย่าเล่นยังงี้สิ ไม่ดีนะ" หมีหันมาบอก เราหน้าด้านเสียแล้ว
"จับหน่อยก็ไม่ได้ แค่นี้เอง" แต่มือยังเกาะเอวเขาอยู่
"มันไม่ดี จะเล่นทำไมก็ของผู้ชายเหมือนกันนี่"
"ก็อยากรู้ ว่ามันใหญ่แค่ไหน นะจับหน่อย" ในสายตาหมีเราก็ยังเป็นเด็กน้อยที่เขาเคยเล่นด้วยมาตั้งแต่เราเด็กๆ แต่ในสายตาเราหมีหล่อมาก ณ เวลานั้น ทือเรายังคงลูบที่เป้าอยู่หมีก็คอยระวังทางเพราะเริ่มขรุขระ จึงไม่ได้ระวังเป้าอีก เราเริ่มรู้ว่ามันแข็งตัวแล้ว มือเรากว่าความคิดล้วงเข้าไปทันทีผ่านทั้งชั้นนอกชั้นใน
"เฮ้ย" เดี๋ยวรถล้มเอามือออกเอ๋..
"นะ จับหน่อย พี่หมีก็ขับรถไปสิเดี๋ยวรถล้มนะ" ขนฟูเต็ม เคของหมีแข็งแล้วกระดกสู้มือเรา เรารูดเบาๆ หมีหันหน้ามามอง
"ตามใจ จะจับก็จับ"
เราลูบและรูดอยู่อย่างนั้น มือเขี่ยที่หัวตรงรอยแยกเบาๆ มันปริ่มๆแล้ว หมีชะลอรถเลี้ยวลงข้างทางจอดรถใต้ต้นไม้เราเอามือออก นึกว่าเขาโกรธ
"ทำไมดื้อยังงี้นะเอ๋ ยิ่งโตยิ่งดื้อ" เราหน้าเสียรู้สึกละอายจึงเอามือออก หมีลงจากรถแล้วยืนนิ่ง ลมเย็นเอื่อยๆโชยมา เรายังนั่งนิ่งอยู่บนรถคิดไม่ออกว่าจะทำยังไง หมีหันหน้ากลับมามองหน้าเราครู่หนึ่งก็พูดว่า
"อย่าบอกใครนะ" เขาเอามือล้วงเคออกมาแล้วเอามือเราไปจับ ชักได้ไม่นานก็แตก หมีคงจะอัดอั้นมาหลายวันพอโดนลูบอย่างนี้คงไม่ไหว ถ้าเป็นสมัยนี้เราคงโดนข้อหาทำอนาจารลูกจ้างแล้ว ..
คราวนี้เราเป็นคนขับไม่กล้าเล่นอีกแล้ว นึกด่าตัวเองเหมือนกันว่าทำอะไรลงไปกับลูกจ้างก็ไม่เว้น ถึงบ้านแม่เขาชวนกินข้าว แต่เราขอตัวแล้วออกรถทันที หมีเดินเข้าไปในบ้านโดยไม่หันมามองเราเลย โกรธตัวเองมากที่ไม่ยับยั้งชั่งใจแล้วพรุ่งนี้จะมองหน้ากันยังไงนี่..ถึงหน้าบ้านก็เจอพี่เพลินจอดรถมอเตอร์ไซค์ยืนคุยกับไอ้ตั้ม เรามองหน้าทั้งคู่เหมือนไม่สบอารมณ์
"เอ๋ มึงเป็นอะไรวะ" ไอ้ตั้มตะโกนถาม
"คงหึงมั๊ง" เสียงพี่เพลินตามมาแว่วๆ เราไสหัวรถเข้าบ้านโดยไม่สนใจทั้งคู่....จอดรถเสร็จก็วิ่งขึ้นห้องนอน ทิ้งตัวนอนก่ายหน้าผาก ทบทวนสิ่งที่ตัวเองทำหลายรอบ กลัวไปหมดถ้าเขาฟ้องเตี่ยจะทำยังไงดี โกรธตัวเองมากพรุ่งนี้ไม่ออกไปตลาดดีกว่า เราคิดได้แค่นั้นจริงๆ


ตอนที่ 19
..กินข้าวอาบน้ำเสร็จก็ขึ้นมาอ่านหนังสือข้างบน แต่อ่านยังไงก็ไม่รู้เรื่อง ทุกคนยังไม่นอนดูทีวีอยู่ข้างล่าง
ก็อกๆ..เสียงเคาะประตูเบาๆ นึกว่าน้องมากวนรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอีก เปิดประตูกะจะด่า ไอ้ตั้มยืนยิ้มหน้าขาววอกอยู่หน้าประตู มันอาบน้ำทาแป้งซะหอม
"มึงเป็นอะไรวะ"
"เรื่องของกู" ถึงจะไม่ได้พูดถึงไอ้ตั้มมานานแต่มันกับเราก็ยังสนิทกันเหมือนเดิม ไอ้ตั้มไปเรียนศึกษาผู้ใหญ่ตอนเย็นทุกวัน ปีนี้ก็จะจบมอหกแล้ว พ่อแม่มันอยากให้มันเรียนหนังสือ มันก็ตามใจ บางทีก็เอาการบ้านมาทิ้งให้เราทำให้
"นึกว่าหึงกู"
"จะหึงทำไม" ไอ้ตั้มนอนเล่นที่เตียงเหมือนเคย
"พี่เพลินมาหามึงทำไมวะ"
"มาชวนไปดูหนัง"
"ก็ไปสิของฟรีนี่นา"
"กูไม่กล้าไปคนเดียว ไอ้พวกนั้นมันก็ไม่ไป มันกลัวอีเพลิน มึงไปเป็นเพื่อนกูหน่อยสิ" ไอ้พวกนั้นก็คือลูกจ้างทีมใหม่ของอา พี่ทศลาออกไปนานแล้วมิหนำซ้ำยังเลิกกับพี่น้อยแล้วด้วย พี่น้อยเคยพาลูกมาเยี่ยมพวกเราเมื่อเดือนก่อน ตอนนี้พี่น้อยเป็นม่ายผัวทิ้ง เลี้ยงลูกอยู่ที่บ้านและกำลังจะมีผัวใหม่ ที่พ่อแม่หาให้ ว่าที่ผัวใหม่พี่น้อยแก่แล้วแต่ก็รวยพอตัว เราก็ดีใจแทนพี่น้อย พี่น้อยบอกกับแม่ว่า พี่ทศไม่ได้ดีอย่างที่คิด ทะเลาะกันทุกวัน เมาทุกวัน และอีกอย่างครอบครัวพี่ทศก็ไม่ยอมรับพี่น้อยเลย เพราะพี่ทศเป็นลูกชายคนเดียวด้วย ทะเลาะกันบ่อยเข้าพี่น้อยก็พาลูกไปอยู่ที่บ้านตัวเอง พี่ทศก็ไม่ไปตามจนคิดได้เองกลับมาผัวก็หายเข้ากรุงเทพฯไปแล้ว ทะเบียนสมรสก็ไม่ได้จด พี่น้อยก็เลยเป็นม่ายกลับไปอยู่บ้านตัวเองจนเจอกับแฟนใหม่พ่อม่ายเมียตาย
"กูไม่อยากขัดคอหรอก" ไอ้ตั้มทำจิ๊จ๊ะเหมือนไม่ได้ดั่งใจ
"งั้นกูก็ไม่ไป มึงทำอะไรอยู่วะ"ไอ้ตั้มถามมันชะโงกดูหนังสือที่เราอ่าน"นึกว่าอ่านหนังสือโป๊"มันเอามือปิดหนังสือเรา
"เอ ไอ้นี่" เราลุกขึ้นจะตีมันเหมือนรำคาญ ไอ้ตั้มจับมือเราไว้แล้วมองหน้าเรา
"ผมมึงยาวแล้วนี่ หน้ายิ่งเหมือนผู้หญิงเลยหว่ะ" จากเด็กมอปลายหัวเกรียนผมเรายาวระต้นคอเพราะไม่ยอมตัด ไม่ได้อยากจะไว้ยาวแต่ไม่อยากตัดเท่านั้นเบื่อหน้าตัวเองตอนหัวเกรียน
"อีเพลิน ไม่เห็นเหมือนมึงเลย ยิ่งพูดยิ่งกลัว" มันทำท่าขนลุก มันลากแขนเราไปนั่งที่เตียง เราพยายามดึงมือออกแต่มันยิ่งบีบแน่น
"มึงจะดิ้นทำไมวะ วันนี้มึงเป็นอะไร อารมณ์เสียเรื่องอะไร ยังไม่ตอบกูเลย" ไอ้ตั้มยังอยากรู้อยากเห็นเหมือนเดิม
"กูเงี่ยน" เราตอบแบบไม่คิด แล้วมองหน้ามันไอ้ตั้มก็โตเป็นหนุ่มแล้ว หล่ออย่างที่เคยเล่าไว้จริงๆ ถ้าจับแต่งเนื้อแต่งตัวดีๆ รับรองควงได้ไม่อายใคร มิน่าพี่เพลินถึงไม่ยอมเลิกตอแยกับมัน "ถามแล้วมึงช่วยกูได้เหรอ" ไอ้ตั้มชะงักปล่อยมือ เรารู้ว่ามันคงไม่กล้าเพราะเคยมาต่อหลายครั้งแล้วก็ลงเอยด้วยการต่างคนต่างนอน และมันเริ่มโตแล้วผู้หญิงก็แวะเวียนมาไม่ขาดระยะ คนรูปหล่อดอใหญ่ใครจะไม่อยากได้ เรื่องของเรากับมันก็เลยเป็นอดีตวัยเด็กไปแล้ว "ไง ช่วยได้มั๊ย" เราแกล้งจับหน้ามัน
"มึง ก็พูดเล่นอยู่เรื่อยเลยเอ๋" ไอ้ตั้มทำหน้าปูเลี่ยนแล้วก็ลุกขึ้นยืน
"กูไปนอนดีกว่า" เราเดินไปขวางประตู แกล้งมันอีก
"จะไปจริงเหรอ" เราลอยหน้าลอยตาแต่มือกลับไปกำค-ยมันไว้ ไอ้ตั้มไม่ชอบใส่กางเกงในจึงไม่พลาดเป้า เราลูบเบาๆ ไอ้ตั้มมองหน้าเราเหมือนชั่งใจ
"มึงก็ดีแต่เล่น กูมาหามึงหลายครั้ง มึงก็ไม่ทำอะไร ปล่อยกูค-ยแข็งทั้งคืน"
"แต่ถ้าวันนี้กูจะทำหล่ะ มึงว่าไง" ฮิสทีเรียกำเริบทั้งๆที่เพิ่งนั่งด่าตัวเอง
"กูก็จะมาเอามึงนะแหละ วันนี้ แต่กลัวมึงจะไม่ยอมอีก"ไอ้ตั้มพูดตรงๆ
"เอ๋ นอนรึยังลูก อย่านอนดึกนะ เดี๋ยวตื่นสาย" เสียงแม่ดังอยู่นอกห้อง เราเปิดประตู ไอ้ตั้มก็แกล้งทำเป็นอ่านหนังสือ
"อ้าว ตั้มมาเมื่อไหร่ เรียนหนังสือเป็นไง แล้วเมื่อไหร่จะจบ" แม่ขยี้หัวมันเบาๆ
"จบปีนี้ครับ ให้เอ๋ช่วยทำการบ้านทุกวันเกรงใจจะแย่" มันตอบแม่หน้าตาย
"ดีๆ เอ๋จะได้ไม่เหงา ดึกแล้วก็นอนกันเถอะ แม่ไปนอนแล้ว" เสียงน้องๆ วิ่งขึ้นชั้นบน น้องคนรองไปเรียนเทคนิคที่เดียวกันกับต้อ เหลืออีกสามยังเด็กเพิ่งอยู่ประถมกับมอหนึ่ง
"ไป นอนเร็ว" เตี่ยไล่ต้อนเด็กๆ "เดี๋ยวพรุ่งนี้ตื่นสาย" เตี่ยไล่ต้อนพวกทะโมนเข้าห้องนอน เสียงหัวเราะคิกคักของน้องยังดังแว่วเข้ามาจนเงียบไป ตั้มยังนั่งนิ่งอยู่กับโต๊ะอ่านหนังสือ...
"ว้า หมดมู๊ดเลย" นอนดีกว่า เราปิดไฟในห้องแล้วเปิดแอร์ เปิดโคมไฟหัวเตียง ตั้มเดินมาที่เตียงเหมือนมันยังมีเรื่องจะพูดต่อ
"มึงจะเอากูจริงๆเหรอ" เราถามกับตั้มเบาๆอีกครั้ง
"กูหาโอกาส มานอนกับมึงหลายครั้งแต่มึงไม่ค่อยสนใจกู" เรารู้เพราะน้องก็บอกว่าพี่ตั้มมาหา แต่ช่วงที่ยังเรียนหนังสือมันอิ่มเลยไม่ได้สนใจ
"แล้วทำไมต้องเป็นกู" ตั้มก้มหน้าลงมาจูบเราเบาๆ
"ก็เพราะเป็นมึงนะสิ" ตั้มนอนลงข้างๆ "เอ๋" มันเรียกเราเบาๆแล้วไซ้ซอกคอ "ขอกูนะ วันนี้ รับรองจะไม่เจ็บจะมีแต่มันส์" เรานึกถึงหน้าพี่เพลินขึ้นมาได้
"มึงเอากับพี่เพลินรึยัง" รู้สึกกลัวเอดส์ขึ้นมาทันที ไอ้ตั้มส่ายหน้า "กูก็กลัวเหมือนมึงกลัวแหล่ะ รู้นะว่าคิดอะไร กูเคยบอกแล้วไงว่า ถ้ากูจะเอากระเทยก็ต้องเป็นมึงคนเดียว" เราเคลิ้มไปกับคารมของไอ้ตั้มไม่รู้มันไปหาคำพูดน้ำเน่าอย่างนี้มาจากไหน
ไอ้ตั้มเก่งขึ้นอย่างที่บอกจริงๆ มันจับเรานอนหงายพับขาครึ่งตัวแล้วนั่งกดเคลงไป เรามองท่อนลำของตั้มค่อยแทรกลงในตัวอย่างไม่วางตา หล่อลื่นช่วยให้ไม่เจ็บ ตั้มกดขึ้นกดลงเบาๆดึงออก เกือบสุดแล้วกดลงไปช้าๆ ใจมันหวิวมือเขาลูบไปทั้วตัว บางครั้งก็จะจับของเราแต่เราต้องคอยปัดมือออก เราเอามือปิดเอาไว้ ตั้มเปลี่ยนท่า ลงไปนั่งที่พื้นแล้วให้เรานั่งคร่อมพอได้ที่ก็ดันพรวดๆสวนขึ้นมา สักพักก็ลุกนั่งกอดเรา หน้าเราทั้งคู่อยู่ในระดับเดียวกัน เราอดใจไม่ไหวก็จูบเขาทันที แลกลิ้นพัลวัน ท่าสุดท้ายตั้มเอาตัวเราคว่ำพาดไว้บนเตียงยกขาชี้ฟ้า จับต้นขาเราแล้วทะลวงสุดลิ่ม เราเสร็จไปโดยไม่รู้ตัว น้ำอุ่นๆไหลนองในก้นจนล้นออกมารอบๆ แล้วเราก็นอนกอดจูบกันจนหลับไปทั้งที่เหงื่อโทรมกาย....
..ส่งน้องไปโรงเรียนเสร็จก็ไปตลาด หมีกำลังขนของอยู่หน้าร้านเราก้มหน้า ไม่กล้ามอง เขาแกล้งเข็นรถมาชนเรา แล้วบอกเบาๆว่า...เย็นนี้ไปส่งหน่อยนะ....เราได้แต่ยืนอึ้งอยู่ตรงนั้น จนเตี่ยตะโกนเรียกสติถึงกลับคืนมา...


ตอนที่ 20
--หมีแอบมองเราจนเรารู้สึกตัว รู้สึกอายเลยเดินไปหาพี่เพลินที่แผงก๋วยเตี๋ยว
"ไง สาวน้อย หึงพี่เหรอจ๊ะ" พี่เพลินทาปากสีหน้ากลัวอีกแล้ว กางเกงยืดรัดๆทำให้เน้นที่ห่อหมกชัดเจน พี่เพลินเก็บไม่ค่อยเก่งมันเลยทะลักออกมา
"พี่เพลิน นอนกับไอ้ตั้มรึยัง ถามจริงๆ" เรามองหน้าพี่เพลิน
"ก้อ" พี่เพลินตะกุกตะกัก "อย่าโม้นะ เดี๋ยวไม่ติดต่อให้"
พี่เพลินก้มหน้า "ได้ดูดค-ยทีเดียว ตอนมันไปยืมเงิน มันท่ามากไม่ยอมท่าเดียว" เรารู้สึกโล่งแต่ยังกังวลเรื่องผู้หญิงอยู่ดี
"แล้วกับไอ้หมีหล่ะ"
"อู๊ย สุดยอด เอ๋รู้มั๊ยตอนมันไม่มีเมียนะ อึดมากเลย ไม่เคยพบเคยเห็น"
"แล้วเดี๋ยวนี้หล่ะ " พี่เพลินส่ายหน้า
"เขามีลูกมีเมียแล้ว เป็นกระเทยก็ต้องปล่อยเขาไป" พี่เพลินพูดด้วยน้ำเสียงเศร้า แล้วก็ยิ้ม "ตอนนี้พี่ชอบเด็กนักเรียนโรงเรียนเอ๋อยู่คน ติดต่อให้หน่อยสิ" ริจะกินเด็กซะแล้วพี่เรา
"ใครเหรอ แล้วเอ๋จะเจอได้ไงก็เรียนจบแล้ว"
"ชื่อว่า นะ ที่แม่เขา เปิดอู่ซ่อมรถงัย อยู่ฝั่งถนนใหญ่รู้จักเปล่า" นึกหน้า นะ ออก หน้าใสเหมือนเด็กญี่ปุ่น นี่พี่เพลินคิดอะไรเกินตัวจริงๆ
"เขาจะมาสนใจพวกเราเหรอ ออกจะหล่อปานนั้น" เราส่ายหน้า พี่เพลินเดินกระฟัดกระเฟียดไม่ได้ดั่งใจ
"ซื้อก๋วยเตี๋ยวหน่อย" ตั้มเดินมาที่แผงสั่งก๋วยเตี๋ยวกับพี่เพลินหน้าบอกบุญไม่รับ แล้วมานั่งกับเรา
"มานั่งทำไม เดี๋ยวเตี่ยก็ด่าเอาหรอก ชอบมาเล่นกับกระเทยอยู่ได้" ไอ้ตั้มเตือนเรา
เรานั่งรอก๋วยเตี๋ยวเสร็จก็เดินไปกับไอ้ตั้ม แล้วกลับบ้านพร้อมมัน บอกเตี่ยว่าง่วงนอน เตี่ยสั่งให้ไปรับน้องหลังเลิกเรียนแล้วค่อยออกมาตอนเย็น ไอ้ตั้มยังหงุดหงิดอยู่ออกรถแรงจนหน้าหงาย เมื่อถึงบ้านเราก็ลงรถแล้วขึ้นข้างบน นึกอยู่แล้วไม่นานไอ้ตั้มก็มา
"เมื่อไหร่จะเลิกเล่นกับอีเพลิน" ไอ้ตั้มมองหน้า"กูไม่อยากให้มึงเป็นกระเทยแบบมัน"
"กูรู้น่า ใครจะทำยังงั้น" ไอ้ตั้มกลัวเราแต่งหน้าทาปากแต่งตัวเป็นผู้หญิง ไม่รู้ว่ามันอะไรนักหนา
"ตั้ม เมื่อคืนสนุกดีนะ" เราบอกมันเบาๆ
"บอกแล้ว"มันกระหยิ่มยิ้มย่อง
"ขออีกได้ปล่าว"
"คืนนี้เดี๋ยวมา" มันบอกเรา"ตอนนี้ร้อนวะ งานก็เยอะ"
"แต่ตอนนี้กูอยากนี่ ไม่งั้นจะตามมาทำไม" ไอ้ตั้มตีหัวเรา
"ติดค-ยแล้วสิมึง" ไอ้ตั้มรูดซิบแล้วจับเคออกมา"เอ้ามัดจำไว้ก่อน" เรารูดเคมันจนแข็งแล้วมันก็เก็บ ก่อนไปมันก็กระซิบว่า "มึงโดนแน่คืนนี้"
น้องเรียน มอต้นทีโรงเรียนเก่าไปถึงก่อนเวลาเล็กน้อย เจอนนท์วิ่งเข้ามาทัก "พี่เอ๋ เรียนที่ไหนเหรอ" เรายิ้มให้ "ไม่ได้เรียน ว่าจะสอบใหม่ สบายดีมั๊ย มารับน้องแต่ไม่เคยเห็นเลยนี่" สักพักทั้งแก็งค์เดินมาเตรียมจะกลับบ้าน ไอ้หนุ่มคงโกรธที่ไม่ได้เราวันนั้นมันไม่สนใจแล้วเดินผ่านไปโดยไม่ทักทาย..แปลกจริง."พี่เอ๋ มาเล่นที่บ้านหน่อยสิ" นนท์ชวน
"ไม่ดีหรอกมั๊ง นนท์ไปเล่นบ้านพี่สิ" เราชวนรู้สึกว่าจะชอบคนหล่อสไตล์นนท์มากกว่า "ดีมั๊ย" นนท์ไม่ตอบแล้วก็วิ่งตามเพื่อนๆไป ส่งน้องที่บ้านก็ไปเก็บร้านกับไอ้หมีจนเสร็จไอ้หมีอาบน้ำในห้องน้ำอยู่ส่วนเราก็ปิดประตูร้าน เตี่ยกับแม่กลับไปแล้ว
"เอ๋ ปิดประตูหน้าแล้วมานี่หน่อย" หมีตะโกนเรียกจากด้านใน เราปิดประตูหมดแล้วเดินเข้าไป ร้านขายของมีห้องนอนข้างบนที่เตียเพิ่งทำไว้นอนกลางวันบางทีก็เป็นก็ให้ลูกจ้างนอนแต่จะให้ปูที่นอนแยกกันต่างหาก ด้านล่างเป็นห้องน้ำ หมีไม่ปิดประตู ยืนแก้ผ้าอาบน้ำต่อหน้าเรา
"มีอะไร" เขาเอาสบู่รูดเคอยู่พักใหญ่แล้วล้างออก"อาบเร็วๆสิเย็นแล้ว" อยากจะรีบกลับไปบ้านแล้วนอนรอไอ้ตั้มมากกว่า
"วันนี้บอกเฮียว่าจะนอนที่นี่ ไม่กลับหรอก"
"อ้าวแล้วจะให้เอ๋รอทำไม พี่หมีนี่ ไปแล้วนะ ปิดบ้านดีๆหล่ะ แล้วอย่าพาใครมานอน"เราสั่ง หมีรีบเดินออกมาจาก
ห้องน้ำทั้งๆที่เปลือย "อาบน้ำด้วยกันสิเอ๋" เขาลากแขนเราเข้าไปในห้องน้ำ มือเย็นๆของเขาจูงเราเข้าไปในห้องน้ำ เราถอดเสื้อผ้าอย่างว่าง่าย เพราะมองค-ยนานๆแล้วก็อยากขึ้นมาจนได้ เรากอดกันอยู่ใต้ฝักบัว
"ไง เมื่อวานดื้อจังนะ ทีวันนี้ตัวอ่อนเลย"หมีไซ้ซอกคอ
แล้วเขาก็บอกให้เราโก้งโค้ง นึกไม่ถึงว่าจะโดนลูกจ้างเอาจนได้ พอหัวมันปักเข้าไปได้หมีก็ซอยแรงและรัว จนเราตาค้างเพราะมันเสียวเก่งอย่างที่พี่เพลินบอก เขาเอาเรานานมากจนเราหนาว พอใกล้จะเสร็จก็ชักออกมา สาวอย่างแรงจนน้ำพุ่งติดฝา
"ชอบมั๊ย." เราพยักหน้า หมีหัวเราะเบาๆ เสร็จแล้วเราก็ทำความสะอาดอีกครั้ง ขามันสั่นพิกลแล้ววันนี้จะนอนกับไอ้ตั้มได้ยังไงเนี่ย เราขับรถกลับบ้านแบบเสียวไปตลอดทาง เจอคนจริงเข้าแล้วซึมไปเลยสิเรา
เจอหน้าไอ้ตั้มตอนดึก มันก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงมาถึงก็ล่อเราเลย ไม่รู้ไปเอาท่ามาจากไหน เราจะตายให้ได้เจอดอใหญ่วันเดียวสองอัน
"เอ๋ ทำไมรูมึงหลวมวะวันนี้"ไอ้ตั้มถามตอนเอาสร็จ จะไห้ตอบยังไง นอกจากว่า
"ก็ของมึงใหญ่นี่ จะไม่หลวมได้ไง" ไอ้ตั้มยิ้มอย่างภาคภูมิใจ ก่อนจะหลับไป เรานอนมองเพดานแล้วบอกกับตัวเองว่าคงต้องหัดยับยั้งชั่งใจได้แล้วไม่งั้นสักวันเรื่องคงแดงถึงหูเตี่ยกับแม่จนได้.....


.

minone

ขอบคุณครับผม

boolle2525

yO_s

สมภารกับไก่วัดเป็นของคู่กัน

cokebundit

ขอบคุณครับผม

mookung

ขอบคุนครับ

baby1234

ขอบคุณครับ

Soyu

ขอบคุณนะครับ

nongbasz

ขอบคุณนะครับ

mooman

ขอบคุณครับ รอต่อนะครับ

gaybin

สนุกมากครับ

tong111222

ขอบคุนครับ

DarthVaderX

ยินดีจ๊าดนักเจ้า

mssi2012

ขอบคุณครับ

nongbasz

ขอบคุณนะครับ

Blackblood888

ขอบคุณครับผม

Blackblood888

ขอบคุณครับผม

kazumaki

ขอบคุณครับ

Dajim

ขอบคุณนะครับ

pearl9845

ขอบคุณมากมากครับ