จีโฟกาย.คอม

 ลืมรหัสผ่าน
 สมัครเข้าเรียน
ค้นหา
 
ดู: 10550|ตอบกลับ: 196
สั่งพิมพ์ ก่อนหน้า ถัดไป
ซ่อนแถบด้านข้าง

สัมผัสรักหนุ่มต่างแดน (3)

  [คัดลอกลิงก์]

โสด

   ศาสตราจารย์เอื้ออาทร
อาจารย์พิเศษ
มาต่ออีกครับ

“ ซี๊ด ออสซี่อูย...คุณดูดเก่งจัง ”ผมพูดทั้งที่อมแท่งหยกของเขาเอาไว้เต็มปากเขายิ่งเพิ่มจังหวะการโยกให้เร็วยิ่งขึ้นไปอีก พร้อมทั้งกระเด้าแท่งหยกใส่ปากของผมผมขย้ำบั้นท้ายที่ตึงแน่นพลางสอดนิ้วเข้าไปในถ้ำทอง ทีละนิดๆจนหมดนิ้ว

“ อา...อย่า...อย่า...ผมเสียว...อย่า...ผมจะทนไม่ไหวแล้ว” กล้ามเนื้อหูรูดดูดนิ้วผมสุดแรงพร้อมกับที่ผมรู้สึกได้ถึงอาการกระตุกออสซี่คำรามเสียงนั้นสั่นแล้วดันแท่งหยกของเขาเข้าปากของผม พร้อมๆ กันนั้นเขาเองก็ดูดแท่งหยกของผมอย่างเอาเป็นเอาตาย

ผมทนไม่ไหวจึงต้องปล่อยไอรักออกมาเป็นคำรบสองออสซี่ดูดกลืนมันอย่างเอร็ดอร่อย เหมือนที่ผมกำลังกลืนของคาว ของหนุ่มตี๋ที่กำลังทะลักทะลายเข้ามาในคอของผม จวบจนมันแห้งหมดนั่นแหละถึงได้หยุดกัน

“ พอแล้วน๊ะ ” ออสซี่ปราม ก่อนที่เราจะอาบน้ำอีกรอบ
“ ผมจะเดินไม่ไหวอยู่แล้ว ”
ผมแกล้งชกเขาที่หน้าท้องแกร่งนั้นเบาๆ แล้วร่วมวงอาบน้ำด้วยกัน เราสองคนเลือกที่จะอาบน้ำแบบใครอาบมันกว่า เพราะกลัวว่าจะอดใจไหว
ออสซี่เล่าให้ฟังว่า เขาเองก็รู้ตัวว่าเป็นเกย์มาตั้งแต่เด็ก แต่สังคมที่นี่ยังไม่เปิดเผยนัก และความเป็นเกย์คืออะไรที่ต้องห้าม สำหรับสังคมที่นี่ เขาจึงจำเป็นจะต้องปกปิดตัวเองมาตลอด
เมื่อเขาย้ายจากปักกิ่งมาเรียนอยู่ที่เซี่ยงไฮ้ เขาก็ได้พบกับรุ่นพี่ ที่มหาวิทยาลัยเดียวกัน ชื่อ ว่าน ไค่ ซือ แน่นอนว่าเขาทั้งคู่ตกหลุทรักกัน แต่ก็ไม่มีอะไรที่มากมายไปกว่าการใช้ปากและมือ ก็มีผมเนี่ยแหละที่ได้ทะลวงพรหมจรรย์ของเขาเป็นคนแรก
ตอนที่ได้ยิน ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะรู้สึกดีใจหรือเสียใจดีกับเรื่องนี้ ออสซี่เล่าต่อว่า ว่า ไค่ ซือ จบและออกไปแต่งงานกับสาวที่ครอบครัวของเขา ได้มั่นหมายเอาไว้แต่เด็ก ทำให้เขาเสียใจมากและหันไปเอาดีทางกีฬาเอ็กซ์ตรีมจนกระทั่งมาได้เจอกับผม
“ มันเหมือนพรหมลิขิต คุณว่าไหม? ผมออกมาเล่นเสก็ตบอร์ดทุกวันแต่ก็ไม่ได้เคยไปต่อที่ไหนกับใครเลย แต่แปลกที่พอมาเจอคุณแล้ว...”
ผมเองก็แปลกใจ กับความไวของตัวเองเหมือนกัน แต่ช่างเถอะ
“ คงงั้นมั้ง ผมเองก็เพิ่งได้ออกมาซื้อของเหมือนกัน ก็พอดีมาเจอคุณเข้า ”
เสียงท้องร้องเบาๆ ทำให้ออสซี่อาย
“ ขอโทษที ผมยังไม่ได้กินข้าวเย็นน่ะ ”
เขาเอามือลูบหน้าท้องที่แกร่งเป็นลอน ผมเลยก้มลงไปหอมที่ตรงนั้นฟอดใหญ่
“ พอๆ ไม่เอาแล้ว เดี๋ยวไม่ได้กินข้าวกันพอดี ”
แล้วผมก็ซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ของเขาไปทานอาหารกันที่ภัตตาคารโต้รุ่ง มันไม่ได้หรูหราอย่างที่ควรจะเรียกหรอกนะ แต่ดูดีกว่าร้านข้างทาง
ออสซี่สั่งอาหารขึ้นชื่อของร้านนั่นคือ
“ หลัว ซึ ” หรือหอยขม เอาหอยขนมจีนมาตัดก้นออกแล้วผัดใส่เหล้า ขิงแก่สับ และต้นกระเทียม เห็นแล้วก็นึกถึงแกงคั่วหอยขมใส่ชะอมที่บ้านเรา อีกไม่กี่ชั่วโมงแล้วสินะ ที่ผมจะได้กลับไปทานที่บ้านให้หายอยาก
อาหารที่ค่อนข้างจืด และเบียร์ที่นี่ถูกมากๆ แต่เขาจะไม่แช่เย็นขาย เราสองคนก็ดื่มมัน ทั้งร้อนๆอย่างนั้นแหละ แกล้มปลาเค็มที่แช่ในน้ำเชื่อมคาวๆรสชาติเหมือนน้ำของออสซี่เมื่อตะกี้นี้ กับลิ้นเป็ดพะโล้
“ อร่อยไหม? ”
“ ฮื่อ ”
“ ผมก็ทำเป็นนะ ถ้าคุณมาคราวหน้าผมจะทำให้กินเอง ”
ผมชะงักตะเกียบ...คราวหน้า...เป็นอะไรที่ฟังแล้วเจ็บปวดจริงๆ
ออสซี่มองดูผมอย่างงงๆ
“ อิ่มแล้วรึ? ”
“ เปล่า ” ผมโกหก
“ ผมกินช้าน่ะ ”
ผมไม่ได้บอกเขาไปว่าพรุ่งนี้ผมจะกลับเมืองไทยแล้ว ที่จริงเราก็ไม่ได้คุยอะไรกันมากมายเท่าไร ได้แต่ทำรักกัน ผมจะเป็นฝ่ายฟังเขาเล่าเสียมากกว่า
“ งั้นกินเร็วๆสิ ” ออสซี่กระเซ้า
“ ชึ ไคว่ ไคว่ (กินเร็วๆ   )”
ผมย่นจมูกใส่เขา ออสซี่แกล้งทำท่าจะเอาตะเกียบคีบจมูกผม
“ เร็วๆ ภาษาไทยพูดว่ายังไง ”
จู่ๆก็อยากเรียนภาษาไทยขึ้นมาซะงั้น แปลกที่คนจีนส่วนใหญ่จะถือว่าภาษาของบ้านเขา เป็นภาษาทางการ เขาจะบังคับให้เราเรียนรู้ภาษาของเขา มากกว่าที่จะเรียนรู้ภาษาของชาติอื่น
“ ไคว่ ไคว่ ซื่อ ผมรักคุณ ( เร็วๆคือ ผมรักคุณ )” ผมแกล้งหลอก ดูซิเขาจะว่ายังไง
“ โผ ระ คู ” ออสซี่พยายามจะพูด แต่ในภาษาจีนจะไม่ใคร่มีตัวสะกดเท่าไรนัก ทำให้อ่านออกเสียงได้ลำบาก
“ ผมรักคุณ ” ผมพูดซ้ำ แต่เพียงได้มองหน้าของ ออสซี่ แล้วกลับรู้สึกละอายที่โกหกเขา
“ เอ่อ ออสซี่ ไม่ใช่อย่างนั้น เอ่อ ”
“ ผม-ระ-คูน ” ออสซี่ยังคงพยายามต่อไป “ ผม-รัก-คุณ ”
เขายิ้มประจบเอาใจเมื่อเห็นผมทำหน้าทึ่งในความสามารถของเขา “ ผมรักคุณ ”
ถ้าแม้จะรู้สึกผิดบาปในใจ แต่ผมก็ไม่อาจจะทรยศคำพูดของตัวเองได้ เมื่อได้เห็นรอยยิ้มของเขา
“ มานี่สิ เดี๋ยวผมจะพาไปที่ๆนึง ” ออสซี่ชวนผมขณะที่เราขับรถกลับ
“ ที่ไหนเหรอ ”
“ ที่ๆพิเศษที่สุด ผมอยากให้คุณไป ”
ผมมองดูนาฬิกาแล้วพยักหน้าตกลง เขาจึงขับรถวนกลับไปที่มหาวิทยาลัยของเขา ม.ปูตงอัน เป็นมหาวิทยาลัยที่มีชื่อดังของที่นั่น เราสองคนแอบมุดเข้าประตูรั้วเก่าๆ ด้านข้างของมหาวิทยาลัย ผมรู้สึกตื่นเต้นราวกับได้กลับเป็นเด็กๆอีกครั้ง ออสซี่พาผมเดินขึ้นไปจนถึงดาดฟ้าของอาคารเรียน
“ ไหนล่ะที่พิเศษ ผมเห็นมีแต่ดาดฟ้า ”
“ ใจเย็นๆ สิ ” เขากดบ่าผมให้นั่งลง แล้วชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้า
“ เห็นไหม? ” นี่คืออีกหนึ่งฉากที่เป็นแรงบันดาลใจให้กับงานเขียนของผมอีกหลานชิ้น ต่อมาในภายหลัง
ท้องฟ้ายามราตรีที่เต็มไปด้วยดาวดารดาษดุจทะเลสีดำ มีเกลียวคลื่นแวววาวคือหมู่ดาวนับหมื่นนับแสนที่ส่องประกายแข่งกัน ลมราตรีโชยเอากลิ่น
“ เยี่ย ไหล่ เซียง ” มาแต่ไกลดุขคำถามที่ถามกันเสมอ
“ ดอกราตรีบานเพื่อใคร ทั้งๆ ที่มิมีภมรใดเคยตื่นขึ้นมาเชยชม ”
“ สวยจริงๆ ” ผมพึมพำ ผมคงไม่มีวันลืมภาพนี้ไปได้เลย
“ ใช่มันเป็นที่พิเศษมากๆ ”
ออสซี่เอนลงนั่งพิงหลังกัน เขาทิ้งศีรษะลงมาบนบ่าของผม
“ เวลาที่ผมเหงา ผมจะมาที่นี่เสมอ ”
เขาหันมาสบตาผม ในความมืดนั้นยากที่จะเดาได้ว่าเขานึกอย่างไร
“ มันทำให้ผมหายเหงาได้ ลองดูสิ มันเหมือนมีใครต่อใครหลายคนที่ยังเหงาและมองไปที่ดาวเหมือนกับผม ผมไม่ได้เหงาหรือเศร้าตามลำพัง ”
มือของเขายื่นออกไปสุดแขนดังจะคว้าเอาดวงดาวลงมา
“ และที่นี่ใกล้สวรรค์เหลือเกิน ใกล้จนเหมือนว่าดาวจะอยู่แค่เอื้อม ”
ผมถอนหายใจ
“ ใช่...แต่ความเป็นจริงคือเราแตะต้องมันไม่ได้ ”
ออสซี่หันมาโอบกอดผม
“ ฟาง คุณมาอยู่กับผมได้ไหม? ”
คงไม่มีคำไหนจะทำให้ผมหนักใจไปกว่านี้อีกแล้ว
“ นะ คุณเองก็ยังไม่มีใคร ” เขาจับมือซ้ายของผมขึ้นมาดู มันว่างเปล่าและไม่มีรอยซีดจางของการใส่แหวน
“ ได้สิ คุณแน่ใจนะ ” ผมแน่ใจว่า การโกหกบางครั้งก็น่าจะให้อภัยได้ ถ้าหากมันจะทำให้ใครบางคนมีความสุข
“ รักผมนะ ” ผมกระซิบบอกเขาเบาๆ ก่อนที่จะผลักเขาลงนอนกับพื้น ออสซี่ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างว่าง่าย คล้ายกับจะเตรียมใจเอาไว้แล้ว เรือนร่างของเขาภายใต้เงาพระจันทร์เป็นสีเทามองดูเศร้ายิ่งนัก เขาหลับตาลงเมื่อผมเริ่มพรมจูบลงบนร่างกายของเขา
อากาศยามนั้นหนาว หากเราสองคนกลับอุ่นในไอรัก จากร่างกายของกันและกัน ผมพยายามให้ร่างกายสัมผัสกับทุกตารางนิ้วของเขา เพื่อซึมซับเอาไปเก็บไว้เป็นความทรงจำที่ดี ที่จะเก็บไว้ในส่วนที่ลึกที่สุดของหัวใจ

ดูออสซี่จะแปลกใจเล็กน้อยที่ผมเป็นฝ่ายที่จะรับและขึ้นนั่งทับเขา หลังจากที่ดูดดื่มความกำยำของเขาจนมันผงาดเต็มที่“ ฟาง...คุณแน่ใจนะ
“ ฮื่อ ” ผมตอบ
“ คุฯชอบแบบนี้ไหม? ”
กับอีกคำตอบที่ทำให้ผมรู้สึกปวดใจ
“ ชอบสิ สำหรับคุณผมชอบทุกอย่าง คำๆนั้นเกือบจะทำให้ผมเลิกทำทุกสิ่งทุกอย่างลงทันทีแต่ผมอยากให้คืนๆนี้จบลงด้วยดี เหมือนที่ทั้งผมและเขาหวังเอาไว้“ ผมก็เหมือนกันออสซี่...ผมรักคุณแล้วเขาก็ปิดริมฝีปากขี้ปดของผมด้วยริมฝีปากของเขาใจเต้นระทึกเหมือนกันเมื่อ ออสซี่จับแท่งหยกของเขาตั้งตรง แล้วปล่อยให้ผมนำมันล่วงล้ำเข้ามาในถ้ำทองทีละน้อยถึงแม้ว่าผมจะเคยทำแบบนี้บ่อยๆแต่กับขนาดที่ใหญ่ยาวของเขาก็ทำให้ผมรู้สึกอึดอัดอยู่ไม่น้อย“ อะ...โอวว์...ฟาง...ดีจัง” ออสซี่ครางออกเบาๆเมื่อมันเข้าไปจนสุด ผมดื่มด่ำกับความกำยำของเขาแบบเต็มๆ พักใหญ่ก่อนที่จะเริ่มโยกโดยมีมือของออสซี่ คอยประคองสะโพกของผมไว้“ ห่าว...ห่าวเลอะ ” ออสซี่กระซิบหอบๆ
“ หนี เหิ่น ป้าง
“...ดีจังครับคุณเก่งจริงๆ....”ผมยิ้มให้กับคำชมของเขาเพียงพักเดียวออสซี่ก็พลิกผมลงแล้วเป็นฝ่ายจับผมยกขาขึ้นบ่าแทนท่าทางเขาคงจะมีอารมณ์มากแล้ว เขาเริ่มกระแทกเอวเข้ามาแบบเน้นๆพร้อมทั้งครางอย่างเสียวซ่าน“ ฟาง...อา...ห่าว...ห่าวเล่อะผมเด้งเอวขึ้นรับแรงกระแทกกระทั้นพร้อมทั้งสาวแท่งหยกของตัวเองไปด้วย จังหวะรักของเราสองคนเร็วขึ้นๆจนแทบหายใจไม่ทันไม่นานนัก ออสซี่ก็คราง
“ ต้าวเล่อะ... ” ( ถึงแล้ว พร้อมทั้งปล่อยพลังหนุ่มที่อัอแน่นในร่างออกมาเต็มถ้ำทองผมออสซี่ฟุบลงมาบนอกผมแล้วจูบที่หัวใจผมเบาๆ
“ หว่อ อ้าย หนี่ ...ผมรักคุณ...
ผมจูบเขาตอบแล้วกระซิบ
“ หว่อ เหย่ ...ผมก็เหมือนกัน...




ประธานนักศึกษา

โพสต์
1540
พลังน้ำใจ
3727
Zenny
5958
ออนไลน์
558 ชั่วโมง

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
1889
พลังน้ำใจ
12323
Zenny
17267
ออนไลน์
3315 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

มาเฟียคุมคณะ

โพสต์
15427
พลังน้ำใจ
88533
Zenny
69696
ออนไลน์
2133 ชั่วโมง
ดีอ่ะ

ประธานนักศึกษา

โพสต์
739
พลังน้ำใจ
6818
Zenny
10413
ออนไลน์
1143 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ ขอให้สมหวังง

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
5865
พลังน้ำใจ
42649
Zenny
21777
ออนไลน์
3581 ชั่วโมง
ขอบคุณคับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
1698
พลังน้ำใจ
15122
Zenny
13208
ออนไลน์
1043 ชั่วโมง
สวัสดีครับ  ดูแลสุขภาพดีๆนะ   
 นักศึกษาภาคพิเศษ (M.D.A)
ปริญญากิตติมศักดิ์

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
1910
พลังน้ำใจ
20594
Zenny
797
ออนไลน์
1663 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

เจ้าพ่อมหาลัย

โพสต์
34397
พลังน้ำใจ
158316
Zenny
289655
ออนไลน์
46333 ชั่วโมง

หัวหน้าห้อง

โพสต์
474
พลังน้ำใจ
2239
Zenny
2901
ออนไลน์
157 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

มาเฟียคุมคณะ

โพสต์
8485
พลังน้ำใจ
90359
Zenny
86104
ออนไลน์
3321 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ
The World is a book and those who do not travel read only one page. #Becauseoftravelingislearning  

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
1516
พลังน้ำใจ
18112
Zenny
2679
ออนไลน์
1849 ชั่วโมง

หัวหน้าห้อง

โพสต์
121
พลังน้ำใจ
2263
Zenny
4306
ออนไลน์
178 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
421
พลังน้ำใจ
20253
Zenny
22474
ออนไลน์
2383 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
1557
พลังน้ำใจ
20702
Zenny
17070
ออนไลน์
2277 ชั่วโมง
โรแมนติกดีครับ

มาเฟียคุมคณะ

โพสต์
19772
พลังน้ำใจ
68254
Zenny
65429
ออนไลน์
11584 ชั่วโมง
ขอบคุณ​มาก​ครับ​

มาเฟียคุมคณะ

โพสต์
14628
พลังน้ำใจ
78363
Zenny
28391
ออนไลน์
8906 ชั่วโมง
ข อ บ คุ ณ ค รั บ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
4139
พลังน้ำใจ
35551
Zenny
240
ออนไลน์
7899 ชั่วโมง
ขอบคุณข่าาา

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
2103
พลังน้ำใจ
14566
Zenny
5970
ออนไลน์
1149 ชั่วโมง

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
2646
พลังน้ำใจ
14700
Zenny
5393
ออนไลน์
648 ชั่วโมง
ขอบคุณคับ
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ลงชื่อเข้าใช้ | สมัครเข้าเรียน

รายละเอียดเครดิต

A Touch of Friendship: สังคมจะน่าอยู่ เมื่อมีผู้ให้แบ่งปัน ฝากไวเป็นข้อคิดด้วยนะคะชาวจีโฟกายทุกท่าน
!!!!!โปรดหยุด!!!!! : พฤติกรรมการโพสมั่วๆ / โพสแต่อีโมโดยไม่มีข้อความประกอบการโพส / โพสลากอักษรยาว เช่น ครับบบบบบบบบ, ชอบบบบบบบบ, thxxxxxxxx, และอื่นๆที่ดูแล้วน่ารำคาญสายตา เพราะถ้าท่านไม่หยุดทีมงานจะหยุดท่านเอง
ขอความร่วมมือสมาชิกทุกท่านโปรดโพสตอบอย่างอื่นนอกเหนือจากคำว่า ขอบคุณ, thanks, thank you, หรืออื่นๆที่สื่อความหมายว่าขอบคุณเพียงอย่างเดียวด้วยนะคะ เพื่อสื่อถึงความจริงใจในการโพสตอบกระทู้ และไม่ดูเป็นโพสขยะ
กระทู้ไหนที่ไม่ใช่กระทู้ในลักษณะที่ต้องโพสตอบโดยใช้คำว่าขอบคุณ เช่นกระทู้โพล, กระทู้ถามความเห็น, หรืออื่นๆที่ทีมงานอ่านแล้วเข้าข่ายว่า โพสขอบคุณไร้สาระ ทีมงานขอดำเนินการตัดคะแนน และ/หรือให้ใบเตือนสมาชิกที่โพสขอบคุณทันทีที่เจอนะคะ

รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม


ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ

กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ

©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก

GMT+7, 2024-5-11 22:37 , Processed in 0.139513 second(s), 26 queries .

Powered by Discuz! X3.1 R20140301, Rev.31

© 2001-2013 Comsenz Inc.

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้