|
“เด็กดีดูดนมเร็ว มาๆกินนมน้าคราม” แท่งเนื้อหัวมนที่ถูไถไปมาอยู่ตรงริมฝีปากของเด็กชายนั้นสร้างความจั๊กจี้จนต้องหัวเราะคิกคัก น้าครามแกล้งทำกับเจ้าบอยราวกับว่ามันเป็นการหยอกเอินเล่นสนุกเด็กชายก็สนุกตามจริงๆนั้นแหละ แต่พอเผลอหัวเราะจนอ้าปากกว้างน้าครามก็ดันส่วนหัวของดุ้นเนื้อหายผลุบเข้าไปในปากเล็กๆนั้น เจ้าบอยรู้สึกว่ามันอัดแน่นจนคับปากไปหมดช้อนตาขึ้นมองน้าครามราวกับจะขอความเห็นใจ แต่น้าครามกลับเพียงส่งยิ้มให้แล้วพยักหน้า “ดูดนมๆ” น้าครามบอกเบาๆจ้องตาเด็กบอยราวสะกดตายิ้มๆพูดยิ้มๆแบบนั้นแหละที่มีมนต์สั่งการให้เด็กน้อยทำตามปรารถนาเด็กน้อยออกแรงดูดหัวเห็ดที่คาอยู่ในปากครึ่งหัวอย่างลืมตัว ทว่ามันไม่ง่ายนักด้วยขนาดของมันที่ไม่ใช่เล็กๆเลย “ดี แบบนั้นแหละ เอาลิ้นดุนด้วย ดุนตรงรู”น้าครามคอยกำกับพร้อมกับเฝ้ามองดูปากเล็กๆของเด็กชายที่ดูดดุนหัวเห็ดของตนอย่างพึงใจบอยบอกไม่ถูกว่าชอบหรือไม่ชอบกับสิ่งที่น้าครามบอกให้ตนกระทำอยู่รู้แต่ว่าคำส่งของน้าครามเหมือนมีประกาศิตและบอยชอบที่ตนเองได้เป็นที่รักและสามารถทำให้น้าครามพึงพอใจได้แถมยังชอบเล่นนมแท่งของน้าครามเพราะเป็นสิ่งที่ทำให้เด็กชายรู้สึกตื่นเต้นได้ตั้งแต่ครั้งที่มันอยู่ในกางเกงชั้นในในครั้งที่น้าครามยังไม่ยอมให้ดู “เก่งมากเด็กดี..ซู๊ดด”น้าครามออกปากชมเป็นระยะๆ แถมยังทำหน้าตาเหยเกแปลกประหลาดในบางครั้ง ดูดไปดูมาเด็กน้อยก็รู้สึกเมื่อยเลยถอดปากออกเสียดื้อๆ แต่มือสองมือยังกำท่อนนมอุ่นไว้แน่นเด็กชายจ้องแขม็งไปที่หัวบานๆนั้น ซึ่งตอนนี้แดงกล่ำเป็นมันวาวน้ำลายปนน้ำหล่อลื่นเลี่ยนๆต่อเป็นสายจากปลายหัวมนยืดยาวมาจรดริมฝีปากเด็กชาย “อ่าว!! ทำไมหยุด ดูดต่อก่อนสิ นะ น้า”น้าครามออดอ้อนเด็กบอยที่กำลังใช้มือพลิกเจ้าลิปสติกเนื้อไปมาอยากสนอกสนใจเด็กน้อยหัวเราะคิกยิ้มเอียงอาย ก่อนจะอ้าอมหัวแดงกล่ำนั้นเข้าปากไปใหม่คราวนี้บอยห้าวหาญพอจะนำมันใส่ปากไปทั้งหัวจนถึงคอหยักแล้วออกแรงดูดอย่างแรงต่อเนื่องเกือบนาทีน้าครามร้องฮูพร้อมจุ๊ปากเชยชม “ทั้งหัวเลยเหรอคนเก่ง อ่า...ดีๆ ชอบไหม โอ๊ะ!เจ็บ เบาไอ่หนู อย่าให้โดนฟัน”เด็กน้อยพยายามฝืนดูดแบบเก็บฟันสุดชีวิตเพื่อความพอใจของน้าครามแต่ก็ได้ไม่นานก็ต้องคายมันออกอีกครั้ง เพื่อพักหายใจ “หูยย กำลังดีเลยบอยดูดนานๆแบบตะกี้เกือบได้กินนมแล้วรู้ไหม?” น้าครามบอก นม? ยังมีนมอีกเหรอบอยเข้าใจว่านมน้าครามคือน้ำใสๆเหนียวที่มันออกมาจากปลายหัวเรื่อยๆซะอีก “ไหนนม ไม่เห็นมีเลย” เด็กน้อยถามอย่างสงสัยแต่ตายังจ้องแท่งเนื้อในกำมือเขม็ง ซึ่งถ้าเทียบเจ้าท่อนเนื้อนี้เป็นคนตอนนี้ก็เหมือนคนโกรธจัด ตัวเกร็งบวม เอ็นขอดเป็นขด แถมหน้าแดงกล่ำ “บอยต้องดูดไปเรื่อยๆซิ เดี๋ยวก็มีนมออกมา”น้าครามบอก “ไม่เอาอะ บอยเมื่อยปาก” เด็กน้อยบ่นอุบอิบแต่มือยังกระถอกท่อนเนื้อเล่นอย่างมันมือ สัมผัสอุ่นแข็งนั้นยังเรียกร้องความตื่นตาตื่นใจให้เด็กชายอย่างมากอยู่ “หูยย ดูดหน่อยสินะ เนี่ยมันปวดไปหมดแล้ว บอยไม่รักน้าครามเหรอ”น้าครามออดอ้อน เด็กชายพยักหน้าหงึกๆ “ดูดตั้งนานแล้วยังไม่สะใจอีกเหรอ?”เด็กชายถามซื่อๆ สร้างอารมณ์ขันให้น้าครามจนต้องหัวเราะออกมา “ยัง ยังไม่สะใจ นะนะ..ดูดอีกนะ”น้าครามออดอ้อน เด็กชายหน้าหง้ำนิดหน่อย แต่ก็อ้าอมนมหัวหยักของน้าครามเข้าปากแต่โดยดีคราวนี้มันออกแรงดูดอย่างแรงดังจ๊วบๆอย่างประชดประชันแต่กลับทำให้น้าครามเสียวตัวกระตุกโหยงๆ “โอยยยย เก่งมากไอ่หนู อูยยย”ดูเหมือนเด็กชายจะบรรเทาอาการของน้าครามได้ถูกใจจนน้าครามต้องเอานิ้วสากๆมาไล้ข้างแก้มของเด็กชายเพื่อแสดงความชมเชยโดยร่างของน้าครามที่คุกเข่าคร่อมปากเด็กชายอยู่นั้นเกร็งกระตุกไปด้วยแต่สักพักตามธรรมชาติของร่างกาย เด็กชายก็จำใจต้องคายหัวท่อนเนื้อออกจากปากเพราะหายใจไม่ทัน แถมน้ำลายยังเลอะเต็มปากไปหมดแล้ว “เก่งมากๆ” น้าครามบอกในใจคงคิดได้ว่าเด็กชายคงไม่สามารถทำให้ตนถึงฝั่งฝันได้คราวนี้น้าครามเลยรูดหนังหุ้มขึ้นมาปิดหัวบานๆนั้นจนเกือบหุ้มมิดเหลือเพียงแค่รูน้ำนมเล็กๆให้เห็น ซึ่งบอยไม่ชอบเลยชอบให้มันเปิดออกเหมือนเวลาที่หมุดลิปสติกขึ้นจนหมดแท่งมากกว่า “เดี๋ยวบอยโตกว่านี้น้าจะให้ดูดหัวตอนนี้ปากยังเล็กอยู่ ดูดแค่นี้ไปก่อน”น้าครามบอกพร้อมจอปลายรูน้ำนมที่พ้นหนังหุ้มไปที่ปากของบอยพร้อมบอกให้บอยขบดูดแค่ส่วนที่โผล่พ้นหนังหุ้มออกมา เด็กชายว่าง่ายเชื่อตามน้าคราม แล้วก็จริงคราวนี้เด็กน้อยสนุกกับการดูดขึ้นเยอะ เพราะน้าครามค่อยๆสอนทีละขั้นตอนอย่างใจเย็นโดยให้ขบหนังหุ้มปลายไว้ แล้วดุนลิ้นใส้รูน้ำพร้อมกับดูดแล้วที่สุดก็ให้ทำพร้อมๆกันมันไม่ได้เมื่อยคับปากเท่ากับตอนที่ต้องอมทั้งหัวและไม่ทำให้เหนื่อยในการดูดเลยแถมมันยังสร้างความเพลิดเพลินให้กับทั้งบอยและน้าครามอีกด้วย “อูยยยย ดี เก่งมากเลย แบบนั้นแหละ อย่าหยุดนะ”น้าครามบอกในขณะที่เด็กบอยดูดดุนปลายหัวอย่างสนุกปาก ลิ้นเล็กๆนั้นคอยฉกตอดรัวๆใส่รูใต้หนังหุ้มปลายโดยไม่รู้ตัวจนน้าครามเผลอซู๊ดปากเบาหลายครั้ง มือก็คอยลูบหัวเด็กน้อยเหมือนให้กำลังใจ ส่วนมืออีกข้างก็เริ่มกระตุกเบาๆที่โคนท่อนลำของตัวเองไปด้วย “ดูดแรงๆเลยไอ่หนู อูยย นมกำลังจะออกมาแล้วนะอูยยย” น้าครามครวญเสียงกระเส่า พลางเร่งมือที่สาวโคนท่อนลำเร็วขึ้น สอดรับกับจังหวะการดูดดุนของหนูน้อยที่เร่งจังหวะขึ้นเช่นกันครู่เดียวน้าครามก็เริ่มหายใจแรงขึ้น คิ้วขมวดเป็นปม ร่างแกร่งนั้นตึงแขม็งไปทุกสัดส่วนแอ่นเสือกปลายหัวมนจนถอกทะลุหนังหุ้มเข้าปากเด็กน้อยไปทั้งหัวจนคับแน่นเต็มปากเจ้าบอยไปหมดส่วนน้าครามนั้นครางเสียงหลงตัวกระตุกคล้ายคนโดนน้ำเย็นสาด เด็กน้อยตกใจสะดุ้งเฮือกทำเสียงอึกอักในลำคอจะถอนปากหนีก็ไม่ได้ เพราะมือของน้าครามยึดท้ายทอยไว้แน่น หัวสิปสติกบานใหญ่นั้นตอนนี้เหมือนจะเป่งพองกว่าเดิมจนคับตึงปากไปหมด แล้วจู่ๆท่อนลำของน้าครามก็กระดกหงึกๆ ฉีดของเหลวข้นคลั่ก รสคาวเลี่ยนเข้าปากเด็กบอยระรอกแล้วระรอกเล่าโดยที่มันยังไมทันได้ตั้งตัว เด็กชายตาเหลือกตกใจสุดขีดเผลอกลืนลงคนบางส่วนแล้วรู้สึกคอแข็งขึ้นมากะทันหัน สำลักน้ำหูน้ำตาไหลโดยอัตโนมมัติกว่าที่เจ้าท่อนลำของน้าครามจะหยุดกระตุกพ่นน้ำใส่คอ เจ้าบอยก็สำลักไปสามครั้งติดๆจนของเหลวข้นบางส่วนไหลออกทางจมูก พอกระตุกพ่นน้ำลูกสุดท้ายเข้าปากเด็กน้อยมือที่รั้งท้ายทอยเด็กน้อยก็ก็ร่วงลงข้างตัวเหมือนปลั๊กหลุดท่อนลำหลุดออกจากปากเด็กน้อยดังพล็อก! น้าครามหอบจนตัวโยนสีหน้ายังเหยเกไม่หาย ส่วยเจ้าบอยพอพ้นจากการยึดเหนี่ยวได้ก็อาเจียนออกมาเป็นสาย จนน้าครามตกใจรีบมาลูกหลังให้หลานน้อยอาเจียรออกมาให้หมดเรี่ยราดพื้นห้องนอนเลอะเทอะเมื่อรู้สึกว่าคายของคาวออกจนหมดปากแล้ว เด็กน้อยยังคอยถุยน้ำลายปรี๊ดๆอยู่อีกเป็นพักใหญ่ความรู้สึกเค็มคาวเลี่ยนไม่ได้จางจากคอเลยแม้แต่น้อย “ไม่เป็นไรเด็กดี อ๊วกออกมาให้หมดๆ”น้าครามคอยบอกซ้ำๆอยู่อย่างงั้น ก่อนจะรีบกุลีกูจอหาผ้ามาเช็ดทำความสะอาดกองอ๊วก “นมน้าครามไม่เห็นอร่อยเลย” เด็กบอยบ่นอุบพร้อมสะอื้นฮั๊กๆ ตากับจมูกแดงไปหมด “นมควยก็เป็นแบบนี้แหละเดี๋ยวโตกว่านี้หนูก็จะชอบ” น้าครามมากระซิบข้างหูเด็กชายเบาๆ น้ำเสียงฟังแปลกพิลึกมันไม่เหมือนน้าครามที่เคยใจดีเหมือนที่เคยเป็นเลย .............. ฝนภายนอกยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดตกเลย ทั้งๆที่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่กินเวลาไม่เกิน 30นาที แต่มันเหมือนนานมากในความคิดของบอยเด็กชายชอบเล่นลิปสติกของน้าครามนะ แต่ตอนมันพ่นน้ำใส่ปากนี่ไม่ค่อยชอบเลย กลิ่นและรสมันแปลกพิลึกแถมยังทิ้งความรู้เลี่ยนชวนอาเจียนติดปากจนเด็กชายต้องคอยถ่มน้ำลายบ่อยๆน้าครามคงสังเกตเห็น เลยพาเด็กชายไปบ้วนปากแล้วให้อมลูกกวาดแพพเดียวเด็กชายก็ยิ้มออกเมื่อได้กินลูกกวาดรสหวานลืมเรื่องรสเลี่ยนติดปากเสียสนิท น้าครามคงเพลียมากประกอบกับฝนตกอากาศเย็นสบายจึงผล็อยหลับไปที่ฟูกในห้องนอนนั้นเอง พอเหลือตัวคนเดียวเด็กบอยก็เล่นไปตามเรื่องเหลือบไปดูก็เห็นร่างเหยียดยาวของน้าครามนอนกรนเสียงดังอยู่ผ้าขาวม้าหลุดลุ่ยหมดแล้วเหลือแค่กางเกงชั้นในสีรุ้งตัวจิ๋วตัวเดียว เจ้าลิปสติกของน้าครามหมดฤทธิ์ไปแล้วขดเป็นหนอนอยู่ใต้กางเกงในสีรุ้งตัวจิ๋วนั้น เด็กบอยไม่ลังเลที่จะเข้าไปจับมันเล่นอีกอย่างไม่เก้อเขินเลยราวกับมันเป็นของเล่นชิ้นโปรด น้าครามก็นอนหลับไปส่วนเด็กน้อยก็เล่นลิปสติกของน้าครามไป ล้วงเข้าล้วงออกจากกางเกงในพลิกซ้ายพลิกขวาอย่างไม่กลัวเจ้าของจะรู้ตัว บางทีก็เอามาแนบหน้าบางครั้งก็เอาจมูกดม ลิปสติกของน้าครามไม่เห็นจะแข็งดุเหมือนตะกี้เลย เหมือนหนอนดักแด้ย่นๆจับเล่นดมเล่นจนพอใจก็ลองเอาปากอมดูดเล่น กลิ่นคาวยังไม่หายไปไหน คงเพราะน้าครามยังไม่ได้ล้างทำความสะอาดน้ำนมควยที่แกว่าเลยยังติดอยู่ดูดเล่นอมเล่นจนพอใจแล้วก็นอนนุนท้องน้าครามที่สะท้อนขึ้นลงตามแรงหายใจพลิกเล่นก็แล้วทำไรก็แล้ว ลิปสติกของน้าครามก็ไม่ขึ้นแท่งแข็งว่าแล้วก็จับใส่ปากอีก “ติดใจแล้ว” น้าครามเปรยพลางหัวเราะน้ำเสียงยังงัวเงียนิดหน่อย ไม่รู้ว่าตืนมาตอนไหน “แซบบ่? นมควย ” “เอี๊ยะ!!” เด็กชายส่งเสียงตอบว่าไม่อร่อยน้าครามหัวเราะชอบใจใหญ่ “ขนาดบ่แซบยังมาลักดูดเนาะ ถ้ามันแซบจะขนาดไหนนี่”พูดจบก็ดึงตัวเด็กชายขึ้นมานอนแนบอกแล้วทำท่าว่าจะนอนต่อ “เอาละๆพอแล้ว นอนๆ เดี๋ยววันหลังค่อยดูดอีก”น้าครามบอกพร้อมเคลิ้มหลับไป เจ้าบอยเองก็หนังตาหนักขึ้นมาดื้อๆเลยคว่ำหลับไปทับบนอกน้าครามนั่นแหละ ... ..... หลังสงกรานต์จะมาต่อครับ
| 
ค้นหาสมาชิก
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
