สวัสดีปีใหม่ โดย หนุ่มโรงแรม

mon-mon

     ปีใหม่...เทศกาลสำคัญที่ใคร ๆ ก็ต้องเฉลิมฉลอง เทศกาลต้อนรับปีใหม่ที่เพิ่งผ่านไปสด ๆ ร้อน ๆ นี้ก็เช่นกัน แม้ว่าจะมีเหตุการณ์ไม่สู้ดีนักบนโลกใบนี้ แต่ใครจะสนใจล่ะ มันอยู่ห่างไกลออกจะตาย ขอฉลองกันให้สนุกดีกว่า แต่นั่นเป็นคนทั่วไปที่ไม่ใช่ผม หรือพวกคนทำงานบริการทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นพนักงานบนเครื่องบิน ร้านอาหาร ผับ บาร์ และพนักงานโรงแรมอย่างผมที่ต้องอยู่โยงทำงานไปตามหน้าที่ ไม่ได้ฉลองกับใครเขา
     แต่จะบ่นไปทำไม เพราะเมื่อตอนที่สมัครเข้ามาทำงานนี้ ก็รู้อยู่เต็มอกว่างานบริการอย่างนี้ มันไม่ใช่งานออฟฟิศที่มีวันหยุดเหมือนคนอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเทศกาลสำคัญด้วยแล้ว มันเป็นช่วงเวลาที่เจ้าของกิจการจะมีโอกาสกอบโกยเงินทองยิ่งกว่าช่วงใด ๆ เลยต้องยอมก้มหน้าก้มตาทำงาน ในคืนและวันที่คนอื่นสนุกสนานกันสุดเหวี่ยง
     ปีใหม่ปีนี้มันก็เหมือนกับทุกปีที่ผ่านมา แม้ว่าจะไม่ยิ่งใหญ่มโหฬารเท่าปีก่อน ๆ แต่ชาวซิดนีย์ก็ฉลองกันอย่างเต็มที่ การอยู่ซีกโลกใต้ก็ดีไปอย่าง ดีตรงที่ช่วงเวลานี้เป็นฤดูร้อน ผู้คนจึงออกมาเฉลิมฉลองกันตามถนนหนทาง นอกบ้านเรือนหรือตัวอาคารได้ เพราะไม่ต้องทนหนาวเหน็บอย่างที่อเมริกาหรือยุโรป พวกชายจริงหญิงแท้ก็ไปรวมตัวกันที่โอเปร่าเฮ้าส์ เพื่อดูพลุและดอกไม้ไฟอันสวยงามตระการตา มีทั้งที่พุ่งขึ้นไปแตกกระจายเป็นแสงสีหลากหลายบนท้องฟ้าย่านซิดนีย์ฮาเบอร์ แล้วก็ไฟราวที่ตกลงมาจากฮาเบอร์บริดจ์เหมือนน้ำตกที่มีแสงสีระยิบระยับ ผมไม่เคยได้เห็นของจริงหรอก ดูเอาจากจอทีวีทุกครั้ง
     พวกผู้ชายอย่างเรา ๆ มักจะมาฉลองกันที่ย่านอ็อกซ์ฟอร์ดสตรีท อันเป็นถิ่นเริงรมย์ของเกย์ชาวซิดนีย์ ตลอดสองฟากถนนตั้งแต่แพ็ดดิงตั้ไล่ไปจนถึงดาร์ลิ่งเฮิร์ทส์ ซึ่งแน่นขนัดไปด้วยผับ บาร์ เธค ร้านอาหารและโรงแรมสำหรับชาวเรา คืนส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่อย่างนี้ จึงคลาคล่ำไปด้วยผู้ชายแบบที่รู้กัน จะมีที่แปลกแหวกแนวเป็นผู้ชายสวยก็มีปนเปกันไป ไม่มีใครว่ากันอยู่แล้ว ผู้คนเบียดเสียดกันเดินตามถนน แน่นเกือบจะเท่ากับเทศกาลซิดนีย์เกย์มาดิการส์ เพียงแต่ไม่มีขบวนแห่เท่านั้น
     สถานที่ทำงานของผมคือโรงแรมเล็ก ๆ บนถนนสายนี้ มีห้องพักเพียงไม่กี่ห้อง จึงมักจะเต็มจะล้นอยู่เสมอ มีทั้งพวกหนุ่มนักท่องเที่ยวที่มาพักเป็นเวลานาน ๆ และก็มีทั้งหนุ่มนักเที่ยว เที่ยวบาร์ พอเมาแล้วขี้เกียจกลับบ้าน หรือไม่ก็เจอคนถูกใจ ก็จะจูงมือกันมาเปิดห้องพัก ค้างคืนบ้าง ชั่วคราวบ้างตามแต่ความต้องการ นอกจากห้องพักแล้วมันเป็นธรรมดาที่ต้องมีทั้งร้านอาหารและบาร์อยู่ด้วย
     ตามปกติแล้ว ผมจะทำงานเป็นผู้ช่วยเจ้าของโรงแรมแห่งนี้ ช่วยเขาทำทุกอย่างที่ขวางหน้า แล้วแต่สถานการณ์ ทั้งอยู่หน้าเคาน์เตอร์คอยเช็คอินเช็คเอ้าท์ เป็นคนยกกระเป๋า เป็นคนเสิร์ฟในร้านอาหาร พนักงานที่มีอยู่เพียงไม่กี่คนจะทำได้ทุกอย่างเหมือนกันหมดตามสไตล์ของโรงแรมเล็ก ๆ
     คืนนี้ก็เช่นกัน พนักงานทุกคนรวมทั้งตัวเจ้าของด้วย วิ่งรอกทำงานกันทุกหน้าที่ เริ่มตั้งแต่ช่วงหัวค่ำที่คนจะเข้ามาดื่มเหล้าเพื่อเป็นการเรียกน้ำย่อยก่อนที่จะกินอาหารมื้อพิเศษ พอค่ำมากหน่อยก็ย้ายที่เข้าไปกินอาหารกัน ตกดึกก็ย้ายออกมาที่บาร์อีกครั้ง เฮฮาปาร์ตี้กันรอเวลาที่จะนับถอยหลังเข้าสู่ปีใหม่ พวกพนักงานอย่างผมก็ต้องวิ่งรอกบริการไปตามระเบียบ
     ยิ่งดึกคนก็ยิ่งแน่น ทั้งเจ้าของโรงแรม ทั้งพนักงานทุกคนต้องเข้ามาเป็นบาร์เทนเดอร์จำเป็นในบาร์ เรียกว่าบาร์เทนเดอร์ให้มันฟังดูหรูไปอย่างนั้นเอง ที่จริงแล้วไม่ได้ผสมเหล้าพิศดารอะไรหรอก แค่รินใส่แก้วมากกว่า เพราะส่วนใหญ่จะเป็นพวกหนุ่มห้าว สั่งกันแต่เบียร์หรือไม่ก็วิสกี้ของพื้น ๆ  ง่าย ๆ ที่ไม่ต้องใช้ฝีมืออะไรเลย
     หลังเที่ยงคืนไปแล้ว พวกที่มากันเป็นคู่ก็กลับไปฉลองกันแบบสองต่อสอง เหลืออยู่แค่พวกที่มากันเป็นกลุ่ม ส่วนมากจะเป็นเพื่อนกัน ไม่มีใครเป็นแฟนกัน หนุ่มนักดื่มหลายคนจึงเริ่มมองหาแฟน... แบบชั่วคืนอะไรทำนองนั้น เพื่อไปฉลองกันแบบสองต่อสอง บางคนหาไม่ได้ก็หาเป้าหมายมาที่พวกพนักงานอย่างผม มีการถือโอกาสจับมือแล้วลูบคลำนาน ๆ ตอนที่ส่งแก้วเหล้าให้ บางคนก็หล่อเร้าใจผมก็แกล้งทำไม่รู้ไม่ชี้ ปล่อยให้จับมือและลูบคลำไปตามเรื่อง แต่บางคนที่มีเข้าตากรรมการอย่างผม ก็รีบดึงมือกลับเท่านั้น
     ตามธรรมดาแล้ว พนักงานไม่อาจดื่มเหล้าในขณะทำงาน แต่คืนนี้เป็นคืนพิเศษ พวกลูกค้าจึงพยายามมอมเหล้าพวกผมด้วยการจ่ายเงินเลี้ยงเหล้า แล้วก็ต้องชนแก้วกับพวกเขา ดื่มกระดกรวดเดียวหมด ปฏิเสธก็ไม่ได้ พวกพนักงานรุ่นใหม่ประเภทไก่อ่อนเพิ่งสอนขัน โดยเข้าไปแบบนี้ ก็เมากันเละ บ้างก็ต้องแอบวิ่งไปโก่งคอขัน พร้อมกับคายของเก่าออกมา บ้างก็ฟุบคาเคาน์เตอร์ เจ้าของโรงแรมจึงต้องไล่ให้ขึ้นไปนอนบนห้องของเขา
     ในที่สุดก็เหลืออยู่เพียงเจ้าของโรงแรมกับผมเท่านั้น ที่คอแข็งและสามารถอยู่โยงรินเหล้าบริการพวกหนุ่มนักดื่มได้ตลอดรอดฝั่ง พวกที่พยายามมอมเหล้าพวกเราเพื่อจะได้หิ้วออกไปฉลองด้วย ต่างก็ต้องผิดหวังไปตาม ๆ กัน แล้วก็ค่อย ๆ ทยอยกลับออกไปจนหมด ผมเหลือบไปที่หน้าต่างซึ่งมีม่านบาง ๆ ปิดอยู่ แต่แสงสว่างยามเช้าลอดเข้ามาได้แล้ว คิดว่างานอันหนักหนาสาหัสได้จบสิ้นลงแล้ว ไม่น่าจะมีใครที่ไหนเข้ามาดื่มเหล้าอีกแน่
     กำลังช่วยเจ้าของโรงแรมเก็บแก้วที่เกลื่อนอยู่ตามโต๊ะ ก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งโผล่เข้ามา ชายหนุ่มแบบที่ทั้งหล่อและเร้าใจเกินกว่าจะบอกเขาว่า...บาร์ปิดแล้ว ใบหน้าของเขาแดงเรื่อ...แดงด้วยฤทธิ์เหล้าหรืออาจจะเป็นหนุ่มที่ชอบตากแดดเป็นประจำที่สะดุดตามผมมากไม่แพ้ใบหน้าคมคาย คือศีรษะของเขาโกนเกลี้ยงเกลา แต่เขียวครึ้มเช่นเดียวกับหนวดเคราที่ถูกโกนอย่างเกลี้ยงเกลา มีเพียงคิ้วที่ดกดำหนาเป็นปื้นรับกับดวงตาสีเข้มล้ำลึก
     เรือนร่างท่อนบนของเขานั้น มีเพียงแจ๊กเก้ตหนังสีดำขลับ รูดซิปเปิดตลอดเผยให้เห็นช่วงอกลงมาจนถึงท้อง มีขนดกหนาปกคลุมอยู่ทั่วไป ท่อนล่างเป็นกางเกงยีนส์ฟิตรัดรูป มันเน้นรูปร่างจนไม่ต้องนึกภาพว่าท่อนล่างของเขาเป็นอย่างไร แม้แต่ตรงเป้าก็ยังเห็นเป็นรูปเป็นลำได้ไม่ยาก
     ผมมองเขาอยู่เนิ่นนาน ไม่รู้ว่าตัวเองอ้าปากค้างจนน้ำลายไหลหรือเปล่า เมื่อรวบรวมสติได้แล้วจึงเอ่ยปากเชื้อเชิญเขาอย่างเต็มใจ
     "อรุณสวัสดิ์ อ้อ...สวัสดีปีใหม่ เชิญครับเชิญ ถึงจะไม่มีลูกค้าแล้ว แต่บาร์ของเรายังไม่ปิด ไม่ทราบว่าคุณต้องการดื่มอะไร วิสกี้หรือเบียร์?"
     ผมพูดกับเขา ตาจ้องมองเขาทั้งใบหน้าและเรือนร่าง เมื่อเขาเดินใกล้เข้ามา เขายิ้มเล็กน้อยก่อนจะเอยปากพูดกับผม
     "อรุณสวัสดิ์ สวัสดีปีใหม่ ขอบคุณที่ไม่ไล่ผมไปที่อื่น ผมว่าตอนนี้มันเช้าหรือไม่ก็สายเกินกว่าจะดื่มเหล้า ขอกาแฟให้ผมสักถ้วยหนึ่งดีกว่า อ้อ...กาแฟดำไม่ใส่ครีม ไม่ใส่น้ำตาล"
     เขาพูดกับผมด้วยเสียงทุ้มน่าฟัง ขณะที่เขาพูด ผมก็มองดูริมฝีปากสวยน่าจูบของเขาไปด้วย
     "ได้เลย เชิญเลือกที่นั่งได้ตามชอบใจ เช้านี้คุณคงจะเป็นลูกค้าคนเดียวของเรา"
     ผมพูดแล้วก็เดินเข้าไปในเคาน์เตอร์ เตรียมกาแฟให้เขา ส่วนเขาเดินมานั่งบนม้าสูงหน้าเคาน์เตอร์ตรงที่ผมยืนอยู่พอดี ระหว่างที่ผมเตรียมกาแฟอยู่ แม้จะง่วนอยู่กับถ้วยกาแฟ แต่ความรู้สึกบางอย่างบอกผมว่าดวงตาอันคมปลาบของเขาจับจ้องอยู่ที่ผม และเมื่อผมลองพิสูจน์ว่าความรู้สึกของผมเป็นจริง โดยเหลือบมองไปที่เขา ก็พบกับสายตาที่จ้องมองผมอยู่จริง ๆ และเขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะหลบสายตาผมด้วย
     แม้จะอยากยืนอยู่ใกล้ ๆ เพื่อมองดูเขา หรือไม่ก็พูดคุยอะไรก็ได้ แต่พอเสิร์ฟกาแฟให้เขาเสร็จเรียบร้อย ผมก็รีบผละออกจากเคาน์เตอร์ไปช่วยเจ้าของโรงแรมเก็บแก้วที่ยังเกลื่อนกลาดอยู่ตามโต๊ะ แล้วสิ่งที่ผมไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น มันจะเป็นการเริ่มต้นปีใหม่ที่สดใสซ่าบซ่าของผมหรืออย่างไรก็ไม่รู้ เพราะเจ้าของกิจการโรงแรมกระซิบกระซาบกับผมว่า
     "ดูท่าว่าอีกไม่นานจะมีการฉลองปีใหม่แบบสองต่อสองนะ..."
     ผู้พูดมองผมแล้วก็ชำเลืองไปที่ร่างของเขาที่นั่งอยู่หน้าเคาน์เตอร์ ดวงตาบ่งบอกว่ารู้ซึ้งถึงความรู้สึกของผม ผมออกจะตกใจอยู่บ้าง เรื่องที่พวกพนักงานเป็นปลื้มลูกค้า หรือลูกค้ามาติดพันพนักงาน มันเป็นเรื่องปกติที่ห้ามกันไม่ได้ แต่เจ้าของโรงแรมแห่งนี้ไม่ชอบให้ไปไกลถึงขั้นมีอะไรกันเลยเถิดถึงขนาดนั้น ด้วยเหตุผลที่ว่า ไม่อยากให้พนักงานที่นี่ได้ชื่อว่า หิ้วได้
     แต่ทำไมวันนี้กลับมาแปลก ทั้งคำพูดและกิริยา ท่าทางเจ้าของโรงแรมเหมือนกับจะรู้เห็นเป็นใจให้ผมทำในสิ่งที่เขาห้ามมาตลอด สุดจะเดาใจเจ้านายคนนี้จริง ๆ

     "นายไม่ต้องมาช่วยฉันหรอก ไปคอยบริการลูกค้าหนุ่มรูปหล่อดีกว่า ฉันว่าเขาดูน่าตื่นตาตื่นใจกว่าพลุเมื่อคืนนี้เสียอีก...ไปสิ...กาแฟเขาอาจจะหมดแล้วก็ได้ เติมให้เขาเรื่อย ๆ นะ ไม่ต้องคิดเงินเพิ่มด้วย เป็นอภินันทนาการจากฉัน"
     พอดีกับที่ลูกค้าหนุ่มรูปหล่อที่กำลังถูกพูดถึงหันมามองผมพอดี ไม่รู้ว่าจะต้องการอะไร หรือว่าแค่อยากมองผมมากกว่ามองชั้นเก็บเหล้า
     "รีบไปสิ เขาอาจจะอยากกินนายเป็นอาหารเช้าก็ได้ ฉันไปดูความเรียบร้อยที่อื่นดีกว่า อ้อ...ถ้าทุกอย่างเป็นอย่างที่ฉันคิด นายขึ้นไปเปิดห้องว่างฉลองกับเขาได้เลย ถือเป็นโบนัสพิเศษทีฉันให้กับคนทีช่วยฉันทำงานจนวินาทีสุดท้าย"
     เจ้าของโรงแรมพูดกับผม ไม่อยากเชื่อหูตัวเองเลย แต่ผมว่าผมฟังไม่ผิดแน่ เออ...เจ้านายคนนี้บทจะเฮี้ยบก็เฮี้ยบสุด ๆ บทจะใจดีขึ้นมาก็สุด ๆ อีกเหมือนกัน เขาปลีกตัวออกไปจากบาร์ ปล่อยให้ผมยืนงงอยู่ พอหายงงผมก็รีบเดินไปหาลูกค้าหนุ่มรูปหล่อเร้าใจ เขาอาจต้องการอะไรเพิ่ม อาจเป็นกาแฟ อาหารเช้า หรือว่า...ผม
     ผมรินกาแฟให้เขาทันทีที่เห็นว่ามันหมดไปจากถ้วยแล้ว คิดในใจว่าเขาต้องเป็นหนุ่มห้าวของแท้ เพราะเท่าที่รู้ มีแต่หนุ่มห้าวขนานแท้เท่านั้นที่ดื่มกาแฟขมปี๋แบบนี้ได้ โอย...ห้าวเข้มเต็มร้อยอย่างนี้แหละ หนุ่มในสเป็คของผมเลย
     "ขอบคุณ"
     เขากล่าวคำขอบคุณผมด้วยคำพูดและสายตาที่บ่งบอกอะไรบางอย่าง
     "เอ่อ...คุณต้องการอะไรอีกไหม เป็นต้นว่า อาหารเช้า หรือว่า...?"
     ผมถาม
     "คุณ...ผมต้องการคุณ อย่างน้อยก็ต้องการรู้ชื่อคุณ แล้วก็...เบอร์โทร...ต้องการรู้ด้วยว่าคุณจะเลิกงานเมื่อไหร่"
     คิดเล่น ๆ พูดเล่น ๆ แต่กลายเป็นจริงไปได้ เหมือนฝันเลย โชคดีรับปีใหม่อะไรอย่างนี้ก็ไม่รู้
     "ผมชื่อเกลน...เบอร์โทรเอาไว้ค่อยบอกทีหลังก็ได้ ที่จริงตอนนี้ผมเลิกงานแล้ว คุณอยากรู้อะไรอีกไหม?"
     "ผมชื่อไมค์...เป็นอันว่าคุณจะออกไปกับผมได้แล้วใช่ไหม? เกลน ผมอยากเชิญคุณไปฉลองปีใหม่ด้วยกัน ฉลองกันแบบเงียบ ๆ แค่เราสองคน ที่บ้านผมตกลงนะ..."
     ผมชอบหนุ่มห้าวก็เพราะอย่างนี้ ทุกอย่างง่าย เร็ว ไม่ต้องงอ้อมค้อม ไม่มีการสงวนท่าทีหรือมัวแต่ลองเชิง โดยเฉพาะหนุ่มห้าวหล่อเข้มเต็มร้อยอย่างเขา ทีดูเหมือนว่าจะไม่ค่อยกลัวเสียหน้าด้วยว่าหน้าหล่อ ๆ อย่างนี้ โอกาสเสียหน้าคงเป็นศูนย์
     "ไมค์...ผมอยากไปฉลองปีใหม่ที่บ้านคุณ แต่...เจ้านายผมไม่ชอบให้พนักงานถูกลูกค้าหิ้วไปไหน"
     ผมแกล้งพูดแค่นั้น ดูหน้าเขาผิดหวังอยู่ไม่น้อย แล้วจึงรีบพูดต่อ
     "แต่เขายินดีให้พนักงานหิ้วลูกค้าขึ้นไปฉลองบนห้องพัก"
     "ถ้าอย่างนั้น จะรออะไรอีกล่ะ ผมพร้อมจะให้หิ้วแล้ว"
     เราจูบกันอย่างกระหาย ก่อนที่ผมจะไปหยิบกุญแจห้องพักที่ว่าง แล้วพาเขาขึ้นมายังที่หมาย บังเอิญเหลือเกินว่า ห้องพักที่ว่างอยู่เพียงห้องเดียวเป็นห้องสวีทอันกว้างใหญ่ ฉลองกันได้เต็มที่ ไม่มีคำว่า คับแคบหรืออึดอัด
     พอเข้ามาในห้องล็อคประตูเรียบร้อย การจูบอันเร่าร้อนก็เริ่มขึ้น ริมฝีปากอุ่น ๆ ประกบกันอย่างร้อนรน ลิ้นดวลกันนัวเนีย ทั้งดูดทั้งควานกันราวกับหิวกระหายรสชาติภายในปากของกันและกันมานานแสนนาน ร่างสองร่างกอดรัดแน่น ทั้งบดทั้งเบียดกันเหมือนกับมีแรงดูดอย่างรุนแรง มือไม้ลูบไล้สำรวจเรือนร่าของกันและกันเป็นระวิงเหมือนกับหนวดปลาหมึก
     ผมอดไม่ได้ที่จะใช้มือลูบไล้ไปตามแผ่นอกรกขนของเขาเล่น มันดูเซ็กซี่อย่างบอกไม่ถูก ผมชอบหนุ่มขนดกเพราะดูเป็นชายเต็มชายดี นอกจากขนดก ๆ แล้ว สัมผัสจากมือของผมยังทำให้รู้ว่าแผงอกของเขานั้น หนั่นแน่นไปด้วยเนื้อและกล้ามแข็ง ๆ เขาคงเป็นหนุ่มนักกีฬาอะไรสักอย่าง มือซุกซนของผมลูบไล่ลงสู่เบื้องล่าง แกะตะขอกางเกงยีนส์ตัวฟิตของเขา รูดซิปลงแล้วล้วงมือเข้าไปภายใน เขาไม่ได้ใส่กางเกงใน มือของผมจึงสัมผัสกับท่อนเนื้อขนาดกำลังดีเข้าอย่างจัง มันเริ่มจะแข็งสู้มือผมแล้ว
     "ผมว่า...ไปอาบน้ำก่อนดีกว่า"
     ผมบอกเขาทั้งที่ยังอยากกอดจูบลูบคลำกันต่อ แต่ชักจะรู้สึกง่วงและเหนอะหนะตัว เพราะต้องทำงานมาตลอดทั้งคืน
     "ดี...ผมจะไปอาบกับคุณด้วย"
     เราต่างคนต่างปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากกายเดินคลอเคลียกันเข้าห้องน้ำ เปิดน้ำจากฝักบัวให้ไหลรดทั้งสองร่างไปพร้อม ๆ กัน แน่นอนว่าต้องยืนเบียดแนบชิดกันอยู่ตลอดเวลา
     "อาบน้ำเปล่า ๆ นะ อย่าใช้สบู่หรือเจล ผมชอบกลิ่นกายแท้ ๆ ของคุณมากกว่า"
     เขากระซิบบอกผม พอรู้สึกสดชื่นสบายเนื้อสบายตัวและหายง่วงแล้ว เราก็ช่วยกันเช็ดตัวแล้วออกมาจากห้องน้ำ ทีแรกกะว่าจะไปที่เตียง แต่กลัวว่าจะเกิดความง่วงขึ้นมาอีก ปีใหม่ทั้งทีแล้วยังมีหนุ่มหล่อเร้าใจมาร่วมฉลอง จะปล่อยให้ตัวเองหลับไปได้อย่างไร จึงมาที่โซฟาตัวยาวแทน เรากอดจูบกันอีกครั้ง ไม่มีคำว่าเบื่อสำหรับเรื่องนี้ ทั้งเนื้อทั้งตัวของเขาแน่นแข็งน่ากอดน่าลูบไล้ไปหมด ปากก็น่าจูบออกอย่างนั้น ทั้งภายนอกภายใน รสชาติอร่อยลิ้น หอมหวานและเร่าร้อนซ่านใจดีนัก
     เมื่อการกอดจูบอันเร่าร้อนดำเนินไปได้สักครู่ เขาก็ลุกขึ้นยืน ผมรู้ดีว่าเขาต้องการอะไร จึงนั่งคุกเข่าลงที่พื้น จับขาเขาไว้ แล้วจัดการกับท่อนเนื้อขนาดกำลังดี สีสวย หัวเปิดรอการสัมผัสจากปากและลิ้นของผม ไม่รอช้า ผมใช้ปากและจมูกซุกไซ้ซอกซอนไปทั่วบริเวณนั้น ทั้งดงขนดกรกรุงรัง ทั้งไข่สองใบ ทั้งซอกหลืบ แล้วก็ทั้งท่อนเนื้อที่กำลังแข็งเต็มที่
     "วูว์..."
     เขาครางออกมาเป็นครั้งแรก และผมรู้สึกว่าต้องไม่ใช่การครางครั้งสุดท้าย เมื่อการซุกไซ้ผ่านไป ผมก็เริ่มใช้ปากและลิ้นกับเขา ทั้งดูด ทั้งเม้ม ทั้งเลียไปทุกส่วน มาหยุดที่ส่วนหัวสีแดงเรื่อน่าดูด ผมเพ่งมองอยู่เพียงอึดใจเดียว แล้วครอบริมฝีปากลงไป ดูดดุนอย่างเอร็ดอร่อย จากนุ่มนวลแผ่วเบาแล้วค่อย ๆ หนักขึ้น แรงขึ้น
     "ซี้ด...อูว์..."
     เสียงครางแผ่วเบาเล็ดลอดออกจากปากเขาอีกครั้ง สองมือแข็ง ๆ ประคองตัวผมไว้ไม่แน่นแต่ก็ไม่หลวม  ถึงผมจะดูดดุนและขยอกขย้อนท่อนเนื้อใหญ่แข็งเข้ามาในปากในคอจนเกือบหมด แต่ยังอาจไม่ถึงใจพอ เจ้าของท่อนเนื้อยังพยายามดันมันเข้ามาให้ลึกยิ่งขึ้น ลึกจนสุดคอ สุดลำ จมูกของผมจมอยู่ในดงขนที่โคนท่อนเนื้อของเขา
     หลังจากที่จมูกผมดอมดมกลิ่นหอมกรุ่นจากดงขนของเขา และปากลิ้นตลอดจนถึงลำคอลิ้มรสอร่อยของท่อนเนื้อของเขา แต่ยังไม่ทันที่เขาจะยิงพลุน้ำฉลองปีใหม่ในปากคอผม เขาก็โน้มตัวลงมากอดผมไว้ แล้วดึงร่างผมขึ้นไป จูบปากผมอย่างดูดดื่ม
     "มา...เกลน ผมอยากลิ้มรสเค้กปีใหม่อันหอมหวานของคุณบ้าง"
     พูดแล้วเขาก็นั่งเอนหลังพิงโซฟา จับให้ผมขึ้นไปยืนถ่างขาอยู่บนโซฟาในท่วงท่าที่ท่อนเนื้อของผมจ่ออยู่ตรงหน้าเขาพอดี เขาไม่รอช้า รีบจัดการกับท่อนเนื้อของผมที่แข็งตัวมาตั้งนานแล้ว โดยทำอย่างเดียวกับที่ผมได้ทำให้เขาก่อนหน้านี้ เขาใช้จมูกสูดดมไปทั่วทุกส่วน ไม่ว่าจะเป็นดงขน ซอกขา ไข่สองใบ แล้วก็ท่อนเนื้อที่ผงาดแข็งได้ที่ของผม
     "โอว์..."
     ถึงคราวผมต้องครางออกมาบ้าง แค่เพียงจมูกของเขาก็ทำให้ผมแทบจะยืนไม่อยู่แล้ว เขาเริ่มใช้ลิ้นตวัดเลียไปตามส่วนต่าง ๆ ที่เพิ่งสูดดม แล้วมาลงเอยที่ท่อนเนื้อของผม ไล่ลิ้นแผ่วพลิ้วไปมาจากโคนจรดปลาย ปลายจรดโคน แล้วก็มาลากวนรอบ ๆ คอหยัก ต่อจากนั้นจึงถึงส่วนที่เปิดรอท่าอยู่ เขาครอบริมฝีปากลงไป ดูดดุนอย่างเอร็ดอร่อย ผมเองก็เสียวซ่านจนบอกไม่ถูก
     "อูยย์..."
     ผมครางด้วยความเสียว เริ่มโยกตัวดันท่อนเนื้อเข้าออกในปากเขาบ้าง แม้ว่าจะดันเข้าไปจนลึกสุดลำ ลึกสุดคอของเขา แต่เขาก็ยังขยอกขย้อนมันเข้าไปได้ ไม่ถึงกับสำลักหรือคายออกมา ผมเสียวจนแทบจะทนไม่ได้ อยากจะยิงพลุฉลองปีใหม่เข้าไปในปากเขาจริง ๆ แต่คิดว่าการฉลองด้วยกันสองคนน่าจะฉลองไปพร้อม ๆ กัน ไม่ใช่แค่คนใดคนหนึ่ง
     "พอก่อนเถอะ...ไมค์"
     ผมดึงท่อนเนื้อออกจากปากเขา ก้มลงไปจูบกับเขาอย่างดูดดื่ม เขาดึงตัวผมลงคุกเข่าคร่อมเขาไว้ แล้วจูบไซ้ไปทั่วร่างกายผม โดยเฉพาะที่ยอดอก เขาดูดเม้มอย่างเมามันและกระหาย ท่อนเนื้อแข็ง ๆ จ่ออยู่ที่ปากประตูหลังของผม แค่มองตาผมก็รู้ใจของเขาแล้ว ว่าอยากทำอะไรกับผม ซึ่งผมก็พร้อมอยู่แล้ว
     "ไมค์...คุณต้องการอย่างนั้น...?"
     ผมถามเพื่อความแน่ใจ
     "แน่ใจที่สุด ถ้า...คุณต้องการด้วยเหมือนกัน"
     ผมพยักหน้าเป็นเชิงตอบรับ เขาจูบผมก่อนที่จะจัดการให้ผมนั่งลงบนโซฟา ตัวเขาลงไปนั่งคุกเข่าอยู่ที่พื้นเบื้องหน้า เลียนิ้วตัวเองจนชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำลาย แล้วชอนไชเข้ามาในช่องทางอันคับแคบของผม ไม่บ่อยนักหรอกที่ผมจะยอมให้อะไรล่วงล้ำเข้ามา แต่โอกาสพิเศษอย่างนี้ การฉลองปีใหม่แบบสองต่อสองกับหนุ่มหล่อเร้าใจที่ผมปลื้มมาก ๆ มีหรือที่ผมจะปฏิเสธ
     นอกจากใช้นิ้วชอนไชเพื่อเป็นการนำร่องแล้ว เขายังใช้ลิ้นโลมเลียบริเวณปากรูของผม แล้วก็แยงลิ้นเข้ามาภายใน แค่นี้ผมก็เสียวสุดทนแล้ว ดังนั้นเมื่อเขาจับตัวผมให้ลุกขึ้นไปคุกเข่า หันหลังให้เขา ผมจึงพร้อมยิ่งกว่าพร้อมสำหรับการสอดใส่ สองมือผมจับพนักพิงโซฟาไว้มั่น
     เขาบ้วนน้ำลายลงในมือ แล้วลูบคลำท่อนเนื้อจนเปียกชุ่ม เขายืนอยู่เบื้องหลังผม มือลูบคลำแก้มก้นผมก่อนที่จะค่อย ๆ สอดใส่ท่อนเนื้อใหญ่แข็งเข้ามา ถึงแม้ว่าช่องทางด้านหลังของผมจะคับแคบ แต่ก็มีความชุ่มฉ่ำอยู่บ้างแล้ว จึงไม่รู้สึกเจ็บมากนัก เขาเองก็ไม่ได้ทำอย่างรีบร้อนรุนแรงอะไร ค่อย ๆ ดันเข้ามาทีละน้อยอย่างช้า ๆ จนมันเข้ามาได้หมดลำ ก้นผมสัมผัสกับดงขนของเขา
     "อาห์"
     เราครางออกมาพร้อม ๆ กัน มันเป็นความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย ทั้งคับแน่นทั้งเสียวซ่าน ทั้งสุขสมอย่างบอกไม่ถูก เขาเริ่มการโยกตัวชักท่อนเนื้อเข้า ๆ ออก ๆ ในช่องทางอันคับแคบของผมอย่างช้า ๆ และนุ่มนวล มือหนึ่งลูบคลำแก้มก้นผมอย่างชื่นชม อีกมือหนึ่งดึงมือของผมไปจับไว้ ปากก็พร่ำพูดถึงความฟิตของผมที่เขากำลังล่วงล้ำ
     "โอ...เกลน"
     เขาครางแผ่วเบาแต่ไม่นานคามเชื่องช้าและนุ่มนวล ก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นความเร่าร้อน เขาเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น ถี่กระชั้นขึ้นและแน่นอนว่ามันทำให้ผมเสียวซ่านมากขึ้น
     "โอย...ไมค์"
     ผมครางบ้าง ทั้งสุขและเสียวจนแทบจะกลั้นความรู้สึกไว้ไม่อยู่ ต้องพยายามผ่อนคลาย ระงับความรู้สึกเสียวซ่านที่แล่นไปทั่วกายไว้ มิให้ใจกระเจิดกระเจิง เพราะผมยังไม่อยากเสร็จสมไปก่อนเขา
     "พอก่อนได้ไหม...ไมค์ ผมยังไม่อยากเสร็จไปก่อนคุณ"
     เขาหยุดการโยกตัวลงทันที แต่ยังแช่ท่อนเนื้อไว้นิ่ง ๆ ไม่ยอมดึงมันออกไป เขาโน้มตัวมาจูบกับผม กอดรัดผมไว้แน่น แต่เพียงชั่วครู่เท่านั้นที่เขายอมให้ผมได้หยุดพักความเสียว เพราะไม่นานหลังจากนั้น เขาก็จับให้ผมนอนหงายลงบนโซฟา ตัวเขาขึ้นมาคร่อมทับอยู่ด้านบนจับขาผมยกขึ้นพาดบ่าเขาทั้งสองข้าง แล้วเริ่มบรรเลงเพลงเสียวอีกครั้ง
     คราวนี้ไม่มีความเชื่องช้านุ่มนวลอีกแล้ว มีแต่ความเร่าร้อนรุนแรงเพียงอย่างเดียว แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นแค่ความหื่นกระหายใคร่อยากสักแต่ว่ากระแทกกระทั้นให้เสร็จ ๆ ไป เพราะสองแขนของเขาโอบกอดผมไว้อย่างรักใคร่ ปากก็ระดมจูบผมไม่ได้หยุด สัมผัสเหล่านี้ยิ่งเพิ่มความรู้สึกดื่มด่ำกำซาบให้กับผม มันอาจจะมากกว่าความเสียวกระสันทางช่องประตูหลังเสียอีก
     มันเป็นความรู้สึกดี ๆ ที่มีคนหล่อ ๆ แบบถูกตาต้องใจ หลงใหลได้ปลื้มในตัวผม อยากร่วมรักกับผม แล้วก็พอใจและมีความสุขในขณะร่วมรักอยู่กับผม
     "เกลน...ผมไม่เคยสุขอย่างนี้มาก่อนเลย"
     เขาละล่ำละลักบอกผมด้วยเสียงสั่นเครือ น้ำเสียงแสดงถึงความเสียวปนสุขอย่างไม่อาจปิดบัง
     "ผมก็เหมือนกัน...ไมค์"
     ผมกระซิบตอบด้วยเสียงสั่นพอกัน ถึงตอนนี้ ผมไม่อาจยับยั้งความสุขและความเสียวได้อีกต่อไป ทุกอย่างกำลังร้อนระอุพร้อมที่จะถึงจุดเดือดและแตกทะลักออกมาอย่างรุนแรง
     "โอ๊ย...ไมค์...ผมทนต่อไปไม่ไหวแล้ว ผมกำลังจะ...."
     ผมร้องบอกเขาได้เพียงเท่านั้น แล้วร่างผมก็เกร็งกระตุกถี่กระชั้น พุ่งน้ำรักทะลักทะลายออกมามากมาย เต็มหน้าอกของเราทั้งสองคน
     "โอ๊ะ...โอ๊ย....ผมก็เหมือนกัน...เกลน...."
     เสียงเขาขาดหายไปในลำคอ ในขณะเขาดันท่อนเนื้อลึกเข้ามาในตัวผม ร่างเกร็งกระตุกอย่างแรงพอ ๆ กับผม แล้วความอุ่นซ่านก็หลั่งไหลออกมาอย่างมากมายจนผมรู้สึกได้ สุขสมอย่างสุด ๆ ด้วยกันไปแล้วทั้งคู่ แต่เรายังนอนกอดก่ายกันอยู่ จูบกันอย่างดูดดื่ม มันเป็นการฉลองปีใหม่ที่สดใสซาบซ่ากว่าครั้งใด ๆ

     "เกลน ผมมีความสุขที่สุดเลย และผมก็หวังว่าคุณคงมีความสุขเท่า ๆ กับผม"
     ผมเพียงแค่พยักหน้าเป็นเชิงตอบรับ อยากบอกเขาว่าผมมีความสุขที่สุดเช่นกัน แต่ความเหนื่อยและเพลียอย่างที่สุด หลังจากทำงานมาตลอดคืน แถมพกด้วยการร่วมรักอันเร่าร้อนทำให้ผมผลอยหลับไปในอ้อมกอดของเขาโดยไม่รู้ตัว
     ตื่นขึ้นมาอีกที ผมมานอนอยู่บนเตียงได้อย่างไรไม่รู้ หรือว่า เขาคงอุ้มผมมาจากโซฟา จะได้นอนหลับอย่างสบาย พลิกกายมองหาไปรอบ ๆ ก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของเขาแม้แต่ในห้องน้ำ มีเพียงกระดาษโน้ตเขียนข้อความสั้น ๆ ทำนองสวัสดีปีใหม่อะไรแค่นั้น กับลายเซ็นต์ของเขา ไม่มีแม้แต่เบอร์โทร
     ช่างเถอะ จะไปคิดอะไรมาก ถ้าเขาไม่ได้ติดต่อมาอีก ก็แปลว่านี่เป็นเพียงการฉลองปีใหม่ในวันปีใหม่แล้วก็จบกัน เหมือนกับการเฉลิมฉลองอันสนุกสนานหรืองานเลี้ยงที่ต้องมีวันเลิกรากลับไปสู่ชีวิตปกติธรรมดาอีกครั้ง หรือถ้าเขาต้องการจะสานต่อก็มาหาผมได้ทุกเมื่อ เขารู้อยู่ว่าผมทำงานที่นี่
     ผมรีบอาบน้ำแต่งตัว แล้วลงมาชั้นล่างเตรียมตัวกลับบ้านไปพักผ่อน พบกับเจ้าของโรงแรมพอดี กำลังจะเอ่ยปากขอบคุณที่ให้ผมเปิดใช้ห้องสวีทฉลองปีใหม่แต่ถูกห้ามเสียก่อน
     "ไม่ต้องพูดอะไรเลย กลับบ้านไปพักผ่อนให้สบาย กี่วันก็ได้ แล้วก็...ต่อไปนี้นายเลือกเวลาทำงานได้อยากอยู่กะเช้า บ่าย ค่ำ ดึก ได้ทั้งนั้น อ้อ...มีคนรอนายอยู่นานแล้ว เขาบอกฉันว่าเขาไม่ใช่ลูกค้าที่มาหิ้วพนักงานของฉันออกไปข้างนอก แต่เป็นแฟน รอนายกลับบ้าน"
     พูดแล้วก็พยักเพยิดไปที่เก้าอี้ตรงมุมล็อบบี้ ผมหันไปมองก็เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่ ไม่ใช่ใครที่ไหน เขานั่นเอง ผมอึ่งจนพูดอะไรไม่ออก ได้แต่นึกในใจว่า ปีใหม่นี้ ผมมีความสุขที่สุดเลย

Beer1245

ขอบคุณที่ลงให้อ่านครับ

Beer1245

ขอบคุณที่ลงให้อ่านครับ

kai009

ขอบคุณครับ

OK_Y

ขอบคุณครับ

ponch

ขอบคุณครับ

newtee_2015

เขียนได้สนุกน่าติดตามมาก
ทำให้นึกถึงว่าเราจะมีโอกาสแบบนี้บ้างไหม

nuy_1980

ขอบคุณมากครับผม

oldman

ชอบมาก

lovedekchai

ขอบคุณครับ

kornlee

ขอบคุณครับ

tanya

สุดยอดครับ

sakkie

ขอบคุณครับ

Torctp

ขอบคุณครับ

silver69

ขอบคุณครับ

papae5za

ขอบใจจ้า

kumar9

ขอบคุณครับ โรแมนติคมากเลย

Aldefa

เป็นเรื่องราวดีๆ สนุกดีครับ

Verminlion

ขอบคุณครับ

beamdaa

ขอบคุณครับ