เตือนไม่ฟัง....เดี๋ยวกูจัดให้เอง (บทที่ 10 กลับตาลปัตร//ความจริงที่ไม่ได้บอก)

MaximusRavi

เตือนไม่ฟัง....เดี๋ยวกูจัดให้เอง

-บทที่ 10 กลับตาลปัตร//ความจริงที่ไม่ได้บอก-

                   “เฮ้อ......”ตามถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจมาก ๆ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่นะไปไหนมาไหนก็เหมือนมีเงาคนตามตลอด ขนมน้ำหวานถูกส่งมาให้ไม่ขาดบางครั้งก็วางทิ้งไว้บนโต๊ะของเขา บางครั้งก็อยู่ในกระเป๋านักเรียนมันเริ่มจะเยอะเกินไปแล้วไหม ตามบ่นในใจ.......ใช่แล้วครับ มันไม่ใช่ใครที่ไหนที่มาทำแบบนี้ไอ้เพียวเจ้าเก่า ตั้งแต่...เอ่อ เหตุการณ์ที่บ้านมันวันนั้นทุกอย่างก็ดูเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ เป็นคนละคนเลยครับ แรก ๆก็ไม่เปิดเผยโจ่งแจ้งขนาดนี้ ก็แค่บางครั้งจะตีเนียนมานั่งกลุ่มผมบ้างแสร้งให้เพื่อน ๆ ผมสอนการบ้านบ้าง มาแวะแซวพูดคุยบ้างแต่ไม่ได้คุยกับผมมากมายอะไรแค่เพียงจ้องหน้าผมเวลาเพื่อน ๆ เผลอ สร้างความแปลกใจให้ทุก ๆคนในห้องว่าไอ้เพียวมันไปเสพตัวไหนมาถึงได้เปลี่ยนไปได้ขนาดนี้  แต่เดี๋ยวนี้มันเริ่มหนักขึ้นครับเริ่มเปิดเผยมากขึ้น มาตีสนิทกับผม เพื่อน ๆ ต่างก็พากันคาดเดาว่าไอ้เพียวมันเป็นอะไรทำไมมาทำดีกับผม มาส่งข้าวส่งน้ำทุกวัน เพื่อน ๆ ในห้องมองเห็นตรงกันว่า“มันทำดีเพื่อถ่ายโทษที่มันเคยทำไม่ดีกับผมไว้” ก็ถ้าเพื่อน ๆคิดได้แบบนั้นก็ดีครับผมก็ไม่อยากให้รู้หรอกว่ามันมาทำดีกับเพราะผมกับมันได้เสียกันแล้วตอนมันหลอกให้ผมไปนอนบ้านมันครั้งนั้น....

“เดี๋ยวนี้ไอ้เพียวมันติดมึงแจเลยเนอะ ตาม”เพื่อนคนึงพูดขึ้นตอนเรานั่งทำการบ้านกันหลังเลิกเรียน

“เออ กูก็ว่าจะถามเหมือนกัน มึงมีเบื้องลึกเบื้องหลังไรกันหรือเปล่าทำไมมันติดมึงขนาดนั้น จากเคยเกลียดเคยไม่ชอบหน้ากัน ตอนนี้เสือกติดกันแจ”เพื่อนอีกคนพูดเสริมทัพ ผมก็ได้แต่ถอนหายใจ ส่ายหัวแสดงความไม่รู้และงง ๆเหมือนกัน

“กูก็ไม่รู้ว่ะ” เพื่อน ๆ ในกลุ่มต่างพากันนั่งคิดหาเหตุผลว่าทำไมไอ้เพียวถึงมาติดผมแจสารพัดเหตุผลนำมายกอ้างเพื่อให้มีเหตุผลที่น่าจะเป็นไปได้

“หรือว่าไอ้เพียวมันจะแอบชอบมึงวะ ไอ้ตาม” ทุกคนในกลุ่มพยักหน้าเห็นด้วยตามรีบส่ายหน้าทันที

“มันจะชอบเราได้ไง มึงก็รู้ว่ามันเกลียดแบบเราจะตายห่า” ทุกคนเริ่มคิดหนักเพราะว่ามันก็คือเรื่องจริงที่ไอ้เพียวชอบทำทางท่ารังเกียจพวกเกย์ตุ๊ดอยู่แล้ว

“เห้ย ทำการบ้านอยู่เหรอวะ ทำด้วยดิ” นั่นไงครับไม่ทันขาดคำ มันมาแล้วเฮ้อ......เพื่อนตัวดีของผมก็รู้หน้าที่ดีสะเหลือเกินขยับออกให้ไอ้เพียวมันนั่งติดกับผม _’_ ผมไม่ได้พูดอะไร ตั้งหน้าตั้งหน้าทำการบ้านไม่สนใจว่าพวกมันจะพูดคุยอะไรกันอีก

“เห้ย มึงจะกลับบ้านเลยไหม”ไอ้เพียวถามตอนที่เราทำการบ้านกันเสร็จเรียบร้อย

“.........” ตามเงียบไม่ได้ตอบอะไร ไอ้เพียวยังพยายามถามต่อ

“ตามกูถาม ไม่ได้ยินเหรอวะ” ตามหันหน้าไปมองนิดนึงก่อนจะพยักหน้าแบบขอไปที

“เออ กูจะไปส่ง” แล้วมันก็เดินตามผมมา

“ใครบอกจะให้ไปส่ง ไม่ต้อง เรากลับเองได้” ไอ้เพียวทำหูทวนลมไม่ได้ยินตามล่ะเหนื่อยใจจริง  ๆ เพื่อน ๆก็ตัวดีแต่ละคนไม่มีใครช่วยพูดหรือห้ามเลย เห็นดีเห็นงามไปหมดตามเลยไม่มีทางเลือกปล่อยให้มันเดินตามออกมา

“ไปเทียว.....” ตามหันหน้าไปตอบทันที

“ไม่ ไม่ไป” เพียวได้แต่ทำหน้าเซ็ง ๆ

“กูยังไม่ทันบอกเลยว่าไปไหน ทำไมรีบตอบแท้วะ”ตามไม่สนใจรีบเดินหวังจะไปที่รถไฟฟ้าแล้วจะได้แยก ๆ กับมันสะที แต่ไม่ทันการไอ้เพียวมันเอามือมาจับแขนตามไว้

“ไปเที่ยวกับกูก่อนดิ กูเหงานะ กูอยู่บ้านคนเดียว มึงก็ไม่สนใจกูอีก”ตามถอนหายใจดังเฮือก

“แล้วทำไมนายไม่ชวนเพื่อน ๆ แก๊งนายมาด้วยล่ะช่วงนี้เห็นนายไม่ค่อยอยากอยู่กับเพื่อน ๆ เลยนะ” ตามยืนนิ่งรอฟังคำตอบ

“ก็กูเบื่อพวกมันแล้ว อีกอย่างมันก็ไม่ว่างกันหรอกมันต้องกลับบ้านช่วยพ่อช่วยแม่ หรือไปเที่ยว ๆ กับแฟนกิ๊ก ๆ พวกมันดิ”ไอ้เพียวพยายามจับแขนดึงให้ตามไปอีกทาง ตามก็ขัดขืนแต่ก็แรงมีน้อยมันเลยไม่สามารถยื้อไว้ได้

“ทำไมนายชอบบังคับเราจัง ขนมนั้นก็อีก เราไม่ชอบนายก็บังคับให้เรากินตลอด”เพียวไม่ได้พูดอะไรได้แต่ยิ้ม ๆ

“ยิ้มทำไม มันไม่ใช่เรื่องตลกนะ” เพียวยิ้มขำ ๆก่อนจะรีบเดินพร้อมลากแขนตามไปด้วย

“แล้วทำไมไม่บอกละว่าไม่ชอบขนมแบบนั้น จะได้ซื้ออย่างอื่นมาให้” จู่ ๆเพียวก็พูดขึ้นระหว่างพากันเดินไปวัดนึงที่มีเขตให้อาหารปลา

“เราไม่ชอบกินของหวาน มันไม่ดี” เพียวหันมามองก่อนจะหรี่ตามองตาม

“หรือว่ามึงชอบกินแบบอื่นเหรอ เป็นแท่ง ๆ ” ตามงงนิดหน่อยก่อนจะตีความออกหน้าขึ้นสีทันที

“ไอ้ทะลึ่ง ในหัวมีแต่เรื่องแบบนี้เหรอไง”ตามว่าก่อนจะรีบดึงแขนตัวเองกลับแล้วรีบเดินไปก่อนเพียว ส่วนเพียวได้แต่ยิ้ม ๆ และวิ่งตามไปให้ทันทั้งคู่มานั่งอยู่ริมแม่น้ำถึงแม้จะเหม็นคาวในน้ำและวุ่นวายไปด้วยนกที่บินว่อนคอยแยกอาหารปลากินแต่มันก็ถือว่าบรรยากาศค่อนข้างดีเลยยามเย็นกับแม่น้ำแสงสีจากอีกฝั่งของเมืองกรุงส่องผ่านมาอวดโอ้ความเจริญรุ่งเรืองของสิ่งปลูกสร้างสองคนนั่งอยู่แบบนั้นไม่ได้พูดอะไรกัน แต่ไม่รู้ทำไมทั้งคู่ถึงรู้สึกอิ่มเอมอาจจะเป็นเพราะบรรยากาศในตอนนี้แหละมั้ง   นานเท่าไหร่ไม่รู้จนกระทั่งได้เวลาปิดทั้งคู่จึงพากันกลับบ้าน......

                ตามมาถึงบ้านก็เห็นพี่ต่อเตรียมตัวจะออกไปข้างนอกอีกแล้ว เฮ้อ....ช่วงนี้แทบจะไม่ได้คุยกับพี่ต่อเลย ไม่รู้ว่าทำไมมันเปลี่ยนแปลงไปได้ขนาดนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยนแปลงไปหมด

“พี่ต่อจะออกไปข้างนอกอีกแล้วเหรอครับ” ต่อได้ยินที่ตามถามก็ได้แต่จิ๊ปาก

“เออ กูก็ออกไปทุกวัน มึงน่าจะชินได้แล้วนะ”ตามกำมือแน่นอย่างคนอดทนอดกลั่น

“พักนี้เราไม่ได้คุยกันหรือใช่เวลาร่วมกันเลยนะครับ” ต่อชะงักไปนิดหนึ่งก่อนจะหันมาพูดกับตาม

“ก็กูไม่ค่อยว่าง มึงก็น่าจะเข้าใจกูหน่อย”ตามยืนนิ่งก่อนจะพูดออกไปตามความรู้สึก

“พี่ว่างอยู่แล้ว แต่พี่แค่เอาเวลาว่างไปใช้กับคนอื่นเท่านั้นเองครับ”ต่อเริ่มอารมณ์เสีย

“อย่ามาชวนกูทะเลาะ กูไม่อยากอารมณ์เสีย บอกไม่ว่างก็คือไม่ว่างสิวะ”ต่อรีบเดินออกไปจากบ้าน ส่วนตามได้แต่พยายามเดินขึ้นไปบนห้องน้ำตามันเอ่อล้นออกมาใช่แล้ว เขาเสียใจ....เสียใจที่พี่ต่อเปลี่ยนไปแบบนี้ มันเป็นอะไรไปทำไม....ตอนนั้นยังดีอยู่เลย เหมือนตามมีความหวังแบบสุด ๆ แล้วจู่ ๆมันก็หายไปแบบไม่เหลือทิ้งร่องรอยเลย อึก ฮือ ๆ..........ตามนอนคิดถึงเหตุการณ์เก่า ๆ ที่เคยมีกับพี่ชาย พี่ชายแท้ ๆ ของตนเองเขาคิดว่าก้าวข้ามข้อจำกัดของสังคมมาได้แล้วเสียอีก แต่....แต่ว่ามันไม่ใช่พี่เขาเปลี่ยนไปตั้งแต่เหตุการณ์วันนั้น เพราะอะไร....เพราะอะไรกันนะมันไม่มีอะไรบอกล่วงหน้าเลยว่าจะกลับกลายมาเป็นแบบนี้ จู่ ๆ เสียงmassager ของเฟสบุ๊คก็ดังขึ้น

PURE “ทำไรวะ” ตามได้แต่กดอ่านแต่ไม่ได้ตอบอะไรไปมันไม่ได้มีความรู้สึกที่จะอยากตอบเลย

PURE “อ่านไม่ตอบ ไร้มารยาทนะเว้ย”เฮ้ออ...มันจะเอาอย่างไรกับเขากันแน่

TOOMTAM ”มีอะไรหรือเปล่า” ตามตอบไปแค่นั้น

PURE ”ต้องมีอะไรด้วยหรือไงถึงจะทักมาได้”ตามถอนหายใจ

TOOMTAM “นายต้องการอะไรเราไม่มีอารมณ์มาเล่นกับนายหรอกนะ”

PURE “ไรวะ แค่นี้ทำเป็นเครียดไปได้ วัยรุ่นเซ็ง”ตามปิดมือถือลงไม่สนใจ นอนหลับตาลงไป..........

              ตามงัวเงียตื่นขึ้นมาเพราะเหมือนมีเสียงมาจากข้างล่าง พี่ต่อกับมาแล้วเหรอ ตามหาวหวอด ๆก่อนจะเดินงัวเงียลงไปดูข้างล่างให้แน่ใจว่าเป็นพี่ชายของตนหรือเปล่า ตามลงมาได้ไม่กี่ขั้นก็ต้องลืมตาตื่นเต็มตาตามหน้าชาไปหมด มันจุกอยู่ในใจ มือไม้มันสั่นไปหมด จู่ ๆน้ำตามันก็ไหลออกมาอย่างคนแพ้ สิ่งที่เห็นตรงหน้ามันคงบอกอะไรตามหมดแล้วมันเป็นภาพที่พี่ชายตัวเองนอนลงอยู่กับโซฟาด้วยท่าทางมึนเมาแต่นอกจากนั้นคือหญิงสาวผมยาวสวยกำลังนั่งโยกขึ้นลงบริเวณเอวของพี่ต่อพร้อมส่งเสียงครางอย่างสุดระทม

“อือ อ้ายย ต่อคะ กัสเสียวจังเลยย ของต่อใหญ่อะไรขนาดนี้ อ้ายย อือ อ้ะ”สองคนนั้นไม่สังเกตเห็นตามเลยด้วยซ้ำ ทั้งภาพและเสียงมันเหมือนพุ่งเข้ามาตบหน้าตามอย่างแรงนี่สินะ งานไม่ว่างของพี่ต่อ ฮึก ผมเข้าใจแล้วครับ พี่ต่อ ตามเข้าใจแล้ว.............ตามไม่รอช้าอะไรอีกแล้วหันตัวกลับเข้าไปบนห้องก่อนจะนอนร้องไห้โฮกออกมาด้วยความเสียใจและแล้วเราทั้งสองก็ไม่สามารถก้าวข้ามกรอบที่สังคมกำหนดสินะพี่น้องก็สมควรเป็นพี่น้อง ไม่สมควรเป็นอย่างอื่นพี่ต่อก็คงคิดอย่างงั้นเขาเลยเลือกที่จะมีคนอื่น ผมไม่โกรธพี่นะ พี่ต่อพี่ต้องเติบโตและมีครอบครัวที่ดี ผมจะยินดีกับพี่เสมอนะครับ ฮือออ แต่ผมรักพี่นะผมรักพี่มากจริง ๆ ตอนนี้หัวใจผมก็ยังเป็นของพี่ ผมเสียใจแต่วันข้างหน้าผมต้องก้าวข้ามมันให้ได้ฮึก ฮืออ ๆ ผมสัญญาผมจะต้องก้าวข้ามมันให้ได้ ...ตามพูดกับตัวเองเหมือนพยายามจะบอกตรอกซ้ำกับตัวเอง เพื่อให้ตัดใจสะ เรื่องมันก็เป็นมาขนาดนี้แล้ว

                        ตามตื่นไปโรงเรียนแต่สีหน้าไม่ค่อยจะดีนักตามลงมาก็ไม่เห็นสองคนนั้นแล้วอาจจะนอนอยู่ในห้องมั้ง ตามไม่อยากจะสนใจอีกแล้วเขายังทำใจไม่ได้ ไม่อยากรับรู้ ไม่อยากเห็นภาพบาดตาอีก ตามไปโรงเรียนก็นั่งเงียบๆ อยู่คนเดียวในห้องสมุด เขาหนีออกมาจากเพื่อน ๆ เขาไม่อยากให้เพื่อนมารับรู้หรือมาเห็นเขาในสภาพแบบนี้เลยตามก้มหน้าลงกับโต๊ะ น้ำตามันไหลออกมาไม่หยุดเมื่อคิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืนทั่วบริเวณไม่มีใครอยู่เลย ส่วนใหญ่จะอยู่บริเวณคอมพิวเตอร์หน้าห้องสมุดกันตรงนี้เป็นเขตเงียบเลยไม่ค่อยมีคน ตามก้มหน้าลงกับโต๊ะน้ำตาไหลอย่าห้ามไม่ได้ปล่อยให้ตัวเองได้คิดทบทวนเรื่องระหว่างเขากับพี่ต่ออีกครั้ง ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ทำไมนะ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ ในเมื่อมันกำลังไปได้สวยแล้วแท้ ๆ                              ............ด้านของเพียวเดี๋ยวนี้เขารีบมาแต่เช้าเพื่อจะได้มานั่งกับกลุ่มของตามแต่วันนี้แปลกไปตามไม่อยู่ที่โต๊ะกลุ่มที่เคยนั่งประจำ เอ๊ะ หรือว่าจะมาสายแต่เป็นไปไม่ได้ ตามมันไม่เคยสายเลยนิหว่า แล้วมันไปไหนวะคิดได้แบบนั้นเพียวก็ลงทุนเดินตามหาตามทั่วโรงเรียนและที่สุดท้ายที่คิดออกก็คือห้องสมุดเพียวเดินหาทุกซอกมุม ก็มองเห็นตามนั่งก้มหน้าลงไปกับโต๊ะ เพียวกะจะเดินไปเอาเรื่องที่มานั่งทำไมตรงนี้ไม่ยอมไปนั่งกับเพื่อนๆ เหมือนทุกเช้า.....ระหว่างที่กำลังจะเดินไปใกล้ถึงตัวตามเพียวก็สังเกตเห็นว่าตัวตามมันสั่นๆ แถมยังเอามือแอบเช็ดน้ำตาอีก เพียวได้แต่ชะงักถอยออกมาแอบมองอยู่ตรงมุมชั้นหนังสือ...นี่ ตามมันเป็นอะไร ทำไมถึงร้องไห้... เพียวได้แต่ยืนคิดในใจ มองดูตามที่ยังคงก้มหน้าลงกับโต๊ะแต่ไหล่สั่นเทาเพียวได้แค่ยืนดูตามอยู่ห่าง ๆไม่รู้ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามที่ตามมานั่งเสียใจอยู่ตรงนี้แต่ตอนนี้เพียวคิดว่ามันไม่เหมาะที่จะเข้าไปปล่อยให้ตามได้อยู่คนเดียวจะดีกว่า....................

                       ตามเข้าเรียนตามปกติแต่ที่ไม่ปกติคือตามไม่ค่อยพูดค่อยจากับเพื่อน ๆเพียวก็คอยลอบแอบมองสังเกตอยู่ตลอดเวลา วันทั้งวันเพียวไม่ได้ยุ่งวุ่นวายใจตามเลยได้แต่แอบมองแอบสังเกตอยู่ห่าง ๆ ตามเองตอนนี้ก็คงไม่ได้มีกะจิตกะใจอยากจะถูกใครมากวนตีนใส่......ถือว่าเป็นการดีแล้วที่เพียวมันไม่มายุ่งหยามกับเขาเวลานี้เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วแป๊บ ๆก็เลิกเรียนแล้วตามรีบเดินออกจากห้องเรียนมุ่งหน้าไปยังห้างสรรสินค้าแห่งหนึ่งเพราะเขาเห็นพี่ชายของเขาเช็คอินในเฟสบุ๊คเมื่อไม่นานก่อนหน้านี้ เขาอยากจะไปให้เห็นกับตาอีกครั้งว่ามันเป็นอย่างไงกันแน่ไม่นานตามก็เดินทางมาถึงห้างสรรพสินค้าห้างดัง ตามเดินไปทั่วคล้าย ๆ คนตื่นตระหนกเขาแทบไม่สนใจสิ่งรอบข้างเลยด้วยซ้ำว่าอะไรเป็นอะไรสายตาสอดส่องแต่พี่ชายของตัวเอง ตามร้อนใจเหลือเกินตอนนี้มือไม้มันสั่นเหมือนมันลุ้นอะไรสักอย่าง เฮ้อ...........ตามเดินตามหาพี่ชายของตนไปทั่วทุกชั้น ก็ไม่พบในที่สุดตามก็เลือกที่จะยืนพักแถว ๆหน้าร้านเสื้อผ้าแบรนด์ดังของผู้หญิง “พี่ต่อคงกลับไปแล้วมั้ง” ตามบ่นออกมาเบา ๆก่อนจะหันหลังกลับ จัง ๆ.......สายตาตามเจอกับพี่ชายของเขาในร้านเสื้อผ้านั่นพร้อมทั้งมีหญิงคนนั้นที่ตามเห็นทั้งที่โรงหนังและที่บ้านเมื่อคืนทั้งสองคนนั้นยืนเลือกของกันอย่างคนรัก ภาพมันบอกมันฟ้องทุกอย่างสรุปคือ.....พี่ต่อกับพี่สาวคนนี้เป็นคนรักกันจริง ๆ สินะ คำถามตอนนี้คือแล้วตามล่ะ แล้วเราล่ะ แล้วเราล่ะ แล้วเราล่ะ .....ตามยืนนิ่งตัวสั่นเทาพยายามห้ามน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา มันยากเหลือเกินที่จะห้ามไม่ให้น้ำตาไหลหรือทำตัวให้เข้มแข็งตอนนี้ยิ่งยืนมอง ภาพบาดตาบาดใจมันยิ่งฝังลึกเข้าไปตามคิดที่อยากจะเดินเข้าไปแล้วกระชากทั้งสองคนออกจากกันแต่ถ้าทำแบบนั้นตัวเขาเองคงจะมีแต่เสียกับเสีย หรือแม้กระทั่งอยากจะเดินไปพูดดัง ๆพี่คน ๆ นี้ เป็นแฟนผม แต่กระนั่นความคงแตกคนคงประณามไปทั่วว่าพี่น้องสองคนนี้ทำตัววิปริต ไม่ว่าทางใดทางหนึ่งตามก็ไม่สามารถที่จะทำได้เลย มันอัดแน่น มันอึดอัดไปหมด........ตามทนไม่ไหวอีกแล้วรีบเช็ดน้ำตาลวก ๆ ก่อนจะรีบวิ่งไปที่อื่นตามไม่รู้ตัวเองว่าตลอดเวลาที่ยืนอยู่หรือเดินอยู่ในห้างนั้น เพียวได้ตามแอบมาติดๆ เพียวเห็นทุกอย่างทุกเหตุการณ์ มันเกิดความสับสนชั่งใจแต่ยังไม่ปักใจเชื่อว่าจะเป็นเรื่องจริงๆ แบบที่เพียวคิดหรือเปล่า เพียวรีบวิ่งตามตามไป ก่อนจะพบว่าตามออกไปที่ลานจอดรถวิ่งออกไปหยุดอยู่แถว ๆ มุมเสาหันหน้าออกไปเป็นระเบียงกว้างปราศจากคนมีแต่รถที่จอดเต็มไปหมด เพียวเดินทิ้งระยะนิดหน่อยก่อนจะค่อย ๆย่องแอบไปอยู่หลังเสาอีกด้าน เพียวเห็นตามนั่งลงกอดเข่าร้องไห้โฮออกมาแบบไม่ใส่ใจใครว่าจะมาเห็นดูท่าตามจะเสียใจมากจริง ๆ แต่มันเป็นเรื่องอะไรกันแน่ เพียวเองอยากจะรู้มาก ๆตอนนี้ ว่ามันเป็นไงกันแน่

“อึก ฮือ..... ทำไม แล้วตามล่ะ แล้วตามล่ะ พี่ต่อ ทำไมพี่ทำแบบนี้ ฮืออผมรักพี่นะ ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้” เพียวได้ยินเสียงตามที่บ่นกับตัวเองชัดบางไม่ชัดบางแต่เพียวใจกระตุกตึก ๆ คือ...มันคือเรื่องจริงเหรอวะ...ตามกับไอ้คนชื่อต่อนั้น...คือ? มันแอบรักกันเหรอหรือว่าตามแอบชอบพี่ชายมันแค่ข้างเดียววะ? แต่ทำไมเขารู้สึกโมโหขึ้นมามากมายขนาดนี้ทำไมกัน เขารู้สึกไม่ดีเลย เขาร้อนใจไม่หมด เพียวได้แต่ยืนกำหมัดแน่ไม่ไหวติ่งยืนมองไปที่ตามที่ได้แต่นั่งกอดเข่าร้องไห้และแล้วเพียวก็ทนไม่ไหวเดินไปหาตามก่อนจะกระชากตัวตามให้ลุกขึ้นมา

“มึงจะมานั่งร้องไห้เสียใจทำไม” เพียวพูดด้วยสีหน้าหาเรื่องสุด ๆ

“พ...เพียว” ตามรีบเช็ดน้ำตา หน้าตาเลิ่กลั่ก ตามก้มหน้าก้มตาไม่สบตาเพียว

“เป็นห่าไร ทำไมมาร้องไห้ร้องห่มอยู่ตรงนี้”เพียวพูดพร้อมกระชากให้ตามเข้ามาใกล้อีก

“แล้วนายจะมายุ่งกับเราทำไม” ตามพยายามดึงแขนตัวเองออก

“มึงเสียใจที่พี่มึงมีเมียเหรอว่ะ มึงแอบชอบพี่ชายตัวเองหรือไง”ตามนิ่งสนิท นี่...นี่เพียวมันรู้เรื่องแล้ว ตามหน้าตาถอดสี

“อึ้งเหี้ยไร มึงตอบกูมาสิ” ตามเงียบนิ่งไม่แม้แต่จะมองหน้าเพียวเลยตอนนี้

“แม่งเอ้ย” เพียวทิ้งหัวตัวเองอย่างแรง เพียวออกแรงดึงตามให้เดินไปด้วยกันแต่ตามยื่อไว้

“แล้ว....แล้วนายจะมายุ่งกับเราทำไมล่ะ”เพียวหันหน้าตามองตามอย่างเครียดแค้น

“มึงลืมไปแล้วเหรอ ว่ากูเป็นผัวมึง กูเย็ดมึงไปแล้วแล้วกูพูดบอกมึงไปว่าอะไรวันนั้น ทำไมไม่ฟัง ห้ะ” เพียวออกแรงดึงตามอย่างแรงตามได้แต่เดินตามมา แต่น้ำตาก็ไหลออกมาไม่หยุด เพียวพาเดินลงบันไดไปเพราะถ้ากลับเข้าไปในห้างมีหวังคนมองเต็มเพียวพาตามาหยุดพักแป๊บนึง ต่างคนต่างไม่พูดอะไรกัน ตามไม่ได้ร้องไห้แล้วเขาไม่สะอึกสะอื้นแล้ว พักได้แป๊บนึงเพียวก็พาตามนั่งรถไฟฟ้าและพาตามกลับมาถึงบ้าน  ตอนนี้เป็นเวลาสองทุ่มกว่าเพียวพาตามเดินเข้าไปในบ้านตาม

“ไอ้สัส มึงยังกล้ามายุ่งวุ่นวายกับน้องกูอีกหรือไง” ต่อที่เดินออกมาจากห้องครัวเห็นตามเดินมากับไอ้เพียวก็รีบเข้ามาดึงตัวตามออกมาใกล้ตัวเองพร้อมทั้งพยายามจะเข้าไปต่อยเพียวอีก ตามได้แต่ห้ามพี่ชายไว้

“ฮืออ อย่านะ พี่ต่อ พี่จะทำอะไร ไม่เอานะ” ตามพยายามกันพี่ต่อไว้ส่วนเพียวได้แต่ยืนนิ่ง ๆ กำหมัดแน่น

“อย่ามาเสือกยุ่งกับน้องกูอีก ไม่งั้นมึงเจ็บตัวแน่ไอ้สัส กูเตือนไม่ฟังเดี๊ยะ  ๆ ” ตามได้แต่ร้องไห้โฮห้ามพี่ชายตัวเองไว้

“หึ อย่ายุ่งกับน้องมึงเหรอ มึงจะเก็บไอ้ตามน้องมึงไว้ทำไรเมียบำเร่อเหรอไอ้สัส มันไปยืนดูมึงเลือกของกับเมียตัวจริงของมึงร้องไห้ร้องห่มจนกูต้องพามันกับมา...” ยังไม่ทันที่เพียวจะพูดจบต่อก็ต่อยเพียวล้มลงไป

“ไอ้สัส มึงอย่ามายุ่งเรื่องของกู นี่มันเรื่องของกูกับไอ้ตาม อย่าเสือกมึงมาทางไหนกลับไปทางนั้นเลย” ต่อชี้หน้าว่าเพียวเสียงดังตามก็ได้แต่กอดเอวพี่ชายเอาไว้ขอร้องไม่ให้มีเรื่องมีราวอะไรมากไปกว่านี้

“มึง ....มึงมันเหี้ย สนใจความรู้สึกน้องมึงบ้างไหม” เพียวพยายามจะลุกขึ้นต่อรีบเดินไปกระชากคอเสื้อของเพียว

“มึงไม่รู้เหี้ยอะไรก็อย่ามาพูดมาก ทำไมกูจะไม่สนใจความรู้สึกมันกูก็สนองให้มันตลอด หึ” เพียวอึ้งไปชั่วขณะ ไม่คิดว่ามันจะเป็นเรื่องจริง ๆที่เขาพูดไปก็แค่คิดว่าตามแอบชอบพี่ชายตัวเองแล้วไอ้ต่อไม่ได้สนใจใยดีน้องชายมันเลยแต่ไม่คิดถึงขั้นว่ามันจะเย็ดน้องชายแท้ ๆ ของมันเอง

“มึง....มึงพูดเหี้ยไร มึงมันเลว เอาแม้กระทั่งน้องตัวเอง ไอ้สัส”เพียวพยายามจะต่อยต่อแต่ต่อตัวใหญ่กว่าและทักษะดีกว่าหลบตัวก่อนจะต่อยเข้าที่ท้องสร้างคามเจ็บปวดให้กับเพียวอย่างมาก

“อุก....” ต่อไม่รอช้า ลากเพียวเข้ามาไว้ในบ้านก่อนจะหาเชือกมามัดไว้ตามรีบเข้าไปห้าม

“พี่ต่อจะทำอะไร ปล่อยเพียวมันไปนะ พี่ต่อ ฮืออ”ต่อไม่สนใจผลักตามออกไปห่าง ๆ

“เดี๋ยวมึงได้เห็นดีแน่ไม่สัส กูจะแสดงให้ดูว่ากูทำอะไรให้น้องกูบ้างแล้วจะมาหาว่ากูไม่สนใจมันได้ไง” ต่อมัดเพียวเสร็จก่อนรีบเดินไปหาตามก่อนจะกระชากเสื้อผ้าของตามออก

“อ้ะ พี่ต่อ พี่จะทำอะไร หยุดนะ ปล่อยตาม” ตามพยายามจะวิ่งหนีแต่ก็ไม่ทันการต่อจับตามไซร้ซอกคออย่างหื่นกระหาย

“หื้มม จะขัดขืนทำไม มึงตามกูไปถึงห้างเลยเหรอ แล้วยังบอกไอ้เหี้ยนี่เรื่องของกูกับมึงอีกกูจะต้องลงโทษมึง กูไม่ได้เย็ดมึงนานแล้ว มึงก็คงอยากโดนใช่ไหมล่ะ หึ”ต่อไม่สนใจซุกไซร้ซอกคอขาวตามอย่างบ้าคลั่ง

“ไอ้สัส มึงทำเหี้ยอะไร ปล่อยไอ้ตามเดี๋ยวนี้เลยนะ มึงทำแบบนี้ทำไมไอ้เหี้ย ไอ้เลว แม่งเอ้ย” ต่อหันมามองทางเพียวก่อนจะจับหน้าตามให้มารับแรงจูบปากบดจูบอย่างหื่นกระหายจากเขา

“แล้วทำไมทำไม ไอ้สัส นี่มันน้องกู แล้วมึงเป็นใคร หึกูรู้นะมึงคิดจะทำอะไร ไอ้สัส ไม่มีปัญหา ต้องหาวิธีเหี้ย ๆ มาทำกับน้องกูมึงมันแค่ไอ้เด็กอ่อนหัด” ต่อลูบไล้ทั้งกัด ทั้งดูดหัวนมตามจนเจ็บไปหมดสร้างรอยแดงไปทั่วตัว

“อือ อึก ฮือออ พี่ต่อ อย่าทำตามเลยนะ ตามขอร้อง ฮืออ”ต่อไม่สนใจเสียงที่ตามพูดอยู่เลย ต่อถอดกางเกงตัวเองลงพร้อมทั้งจับให้ตามหันหลังแล้วคุกเข่าลงก่อนจะถุยน้ำลายใส่มือตัวเองป้ายในที่รูเย็ดของตาม

“โอ้ยยยย พี่ต่อ ตามเจ็บ ปล่อยนะ อย่าทำตามเลย ฮืออ ” ต่อสอดดันควยตัวเองเขารูเย็ดของตามอย่างไร้ความปราณีตามน้ำตาไหลพราก เหมือนร่างกายแตกเป็นเสี่ยง ๆ มันเจ็บมากจริง ๆ พี่ต่อไม่ใช่พี่ต่อคนเดิมอีกแล้วภาพที่โดนพี่ต่อข่มขืนครั้งแรกมันเริ่มกลับมา เขากลัว......เพียวได้แต่ร้องด่าต่อไปและพยายามจะสลัดให้หลุดจากการมัดบ้า ๆ นี่แต่ก็ไม่เป็นผล

“กูจะลงโทษมึง” ต่อว่าแบบนั้นก่อนจะกระแทกเข้ามาครั้งแล้ครั้งเล่าวตามรีบถอยตัวหนีแต่ต่อไม่ให้เป็นเช่นนั้น

“ฮืออ ผ..ผมไม่ได้บอกใครเลย ฮือ ตามเจ็บ ตามไม่ได้ทำอะไรผิดทำไมพี่ต่อทำแบบนี้ ฮือ ฮือ” ต่อกระชากหัวตามขึ้นมามองหน้าก่อนจะกัดซอกคอขาว

“ไม่ผิดอะไร กูบอกว่าอย่าไปยุ่งกับมัน ทำไมมึงไม่ฟังกู กูจะทำโทษมึง”ต่อเริ่มกระเด้าเอวซอยเข้า ซอยออกรูเย็ดของตามดังป้าบ ๆ เพียวไม่สามารถขยับตัวไปไหนได้ได้แต่ออกปากด่าต่อไม่หยุด ภาพสายตาที่มองเห็นตามเปลือยเปล่านั่งคุกเข่าท่าหมาหน้าตาแสดงถึงความเจ็บปวดน้ำตาไหลพรากอย่างคนยอมแพ้ทุกอย่างส่วนไอ้ต่อเสื้อถูกปลดออกกางเกงถูกถอดออกกำลังกระเด้าส่งควยของมันเย็ดเข้าออกรูเย็ดของน้องชายตัวเองแม่งมันเลวจริง ๆ ทำไมทำได้ถึงเพียงนี้

“ไอ้เหี้ย มึงทำแบบนี้ทำไมวะ” เพียวโมโหมาก โมโหถึงขีดสุดเขาเจ็บใจที่ไม่สามรถช่วยอะไรตามได้เลย

“ซีดดด รูมึงนี่ยังฟิต ตอดควยกูตุบ ๆ เลย สงสัยจะชอบใช่ไหมแต่ก่อนมึงก็บอกชอบควยกูนิ ใช่ไหม ไอ้ตาม”ตามไม่ได้ตอบอะไรได้แต่ก้มหน้าก้มหน้าไม่กล้ามองอะไรแล้วตอนนี้ น้ำตาไหลพรากมันเสียใจมากกว่าดีใจที่พี่ชายมาทำกับเขาแบบนี้

“ซีดดด เย็ดมันส์สัส ๆ  อูยยยเสียวควยวะ.....” ต่อกระเด้าควยพลุบเข้า พลุบออกรูเย็ดของตามเน้น ๆ บางครั้งก็ควงวนไปรอบๆ มันสร้างแล้วเสียวซ่านให้กับทั้งต่อและตามแต่ตามก็พยายามจะไม่ออกอาการ เพราะเขาไม่ได้อยากมีอารมณ์ร่วมด้วย

“ซีดดด.....ชอบควยพี่ชายมึงไหม ควยพี่มึงเย็ดรูมึงอยู่เนี่ย อย่าไปให้คนอื่นเย็ดนะรู้ไหมไอ้สัสเพียวด้วย มันหลอกเย็ดมึงก็อย่าไปหลงกลมันเข้าใจไหม ห้ะ”ต่อกระเด้าซอยรูเย็ดของตามอย่างถี่แรง

“อ้ะ.....” ตามหลุดครางออกมา ต่อเห็นดังนั้นได้แต่ยิ้มมุมปากชอบใจก่อนจะมองไปทางเพียว

“หึ ชอบก็ร้องครางออกมา กูรู้มึงชอบให้กูเย็ด ซีดดดด...โครตฟิตเลยว่ะรูมึงนี้สุดยอดจริง  ๆ”ต่อเย็ดรูตามไปเรื่อยสลับถี่รัวซอยออกอย่างรวดเร็ว กับเนิบ ๆ ช้า ๆ เน้น ๆเพื่อสร้างความเสียวกระสันให้กับตามและตนได้มากที่สุดสายตาก็มองไปที่เพียวที่เห็นสายตาอาฆาตจากมัน ต่อได้แต่ยิ้มเหยาะ ๆ ส่งกลับไป

จู่ ๆ ต่อก็กระแทกส่งควยเข้ารูตามสุดควย ตามพยายามจะถอดตัวออก

“อะ อย่านะ พี่ต่อ ตามจุก โอยยย พี่ต่ออะ อือ...อึก” ต่อยังกระแทกเน้น ๆเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ

“หื้ม มึงทำผิดกูก็กำลังจะลงโทษมึงนี่ไง ชู่”ต่อยังกระแทกควยเป็นจังหวะเน้น ๆ

“หึ ไอ้เหี้ย ใครเขาลงโทษน้องตัวเองด้วยการเย็ดวะ ไอ้สัส ถุย” เพียวด่าต่อต่อไม่สนใจก่อนจะจับตัวตามให้ไปนอนหงายใกล้ ๆ กับเพียวก่อนจะสอดแทงควยเข้าไปอีกรอบ

“โอ้ยย พี่ต่อ อึก” ต่อไม่รอช้า เร่งจังหวะกระเด้าแทงควยอย่างถี่

“ซีดดด...เสียวไหมตาม พี่โครตเสียวควยเลย” ตามได้แต่นอนหลับตาตัวลั่นคลอนไปตามแรงกระแทกของต่อเพียวได้เห็นภาพชัด ๆ ตอนควยของต่อพลุบเข้า-พลุบออกรูเย็ดของตามเพียวได้แต่โกรธแค้นในใจ จนหน้าขึ้นเลือด

“หึ เห็นชัดยังว่ากูสนใจน้องกูขนาดไหน กูสนองให้มันตลอด”ต่อเร่งกระเด้าควยเย็ดรูตามอย่างเร็วจี๋

“อ้ะ อ้ะ อะ พี่ต่อ อย่า” ต่อใกล้จะเสร็จสมอารมณ์แต่จู่ ๆ โทรศัพท์ก็ดังต่อถอนตัวออกไปรับโทรศัพท์ก่อนจะเดินกลับมา

“มึงขึ้นไปบนห้องเลย ส่วนไอ้สัตว์นี้เดี๋ยวกูจะกลับมาจัดการมึงต่อเสือกไม่เข้าเรื่อง” ตามค่อย ๆ ลุกขึ้นไปบนห้อง ต่อออกไปข้างนอกแล้วเพียวได้แต่ส่งเสียงเรียกตาม

“ตาม ตามช่วยแก้มัดให้กูหน่อย นะ นะ”ตามได้ยินก็ลังเลแต่ก็ตัดสินใจลงมาช่วยแก้มัดให้กับเพียว

“อึก.... นายกลับบ้านไปได้แล้ว เราขอโทษด้วยนะ แต่นายอย่ามายุ่งกับเราอีกแล้วนะฮืออ” เพียวเมื่อหลุดจากการมัด ก็เข้ามาโอบกอดตามไว้อย่างแน่น

“ไม่....กูจะไม่หยุดยุ่งกับมึง แต่ทำไมมึงต้องยอมพี่มึงด้วย ดูดิมันทำมึงขนาดนี้ยังไปชอบมันได้ไง” ตามนั่งนิ่งไม่พูดอะไรเพียวพยายามจับหน้าตาให้เงยขึ้นมาสบตา ตามน้ำตาไหลพราก เพียวรีบจูบซับน้ำตาให้

“อือ เพียวเรา..เราขอร้องนายอย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกใครนะ ฮือ”เพียวถอนหายใจเฮือกใจ

“เฮ้อ....กูไม่บอกใครหรอก แต่มึงดูไม่ออกเหรอว่ามันเป็นไปไม่ได้ระหว่างมึงกับมัน หมายถึงพี่มึงนั่น มึงตัดใจเถอะ เชื่อกูกูไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ไง แต่กูว่าความรักแบบนั้นเป็นไปไม่ได้หรอกอีกอย่างพี่มึงเขาก็ไม่สนใจมึงเลย ดูสิ ใครโทรมาก็ไม่รู้ มันยังรีบออกไปเลยปล่อยมึงไว้แบบนี้ กูจะคอยช่วยมึงเอง เชื่อกูสิ มึงให้โอกาสกูไหม กุก็เคยเหี้ยกับมึงแต่ตอนนี้กูสัญญากูจะไม่ทำร้ายมึงอีก ให้โอกาสกูแก้ตัวนะ ตาม” ตามนิ่งเงียบไม่พูดอะไรออกมา  .................

        ........เพียวพยุงตามขึ้นไปบนห้อง ก่อนจะค่อย ๆวางตัวตามลงไปกับเตียงอย่างแผ่วเบา ตอนนี้เสื้อผ้าของตามมันยับเยินไปหมดคอเสื้อกระดุมขาดกว้างมองไปเห็นถึงไหนต่อไหนตามมองหน้าเพียวอีกครั้งก่อนจะพูดเสียงแผ่วเบาอย่างคนเหนื่อยอ่อนแรง

“นายกลับไปได้แล้ว เดี๋ยวพี่ต่อกลับมาจะเป็นเรื่องอีกนะ”เพียวยิ้มนิดหน่อยก่อนจะลูบหัวตามเบา ๆ

“มึงไม่ต้องเป็นห่วงหรอก อีกอย่างกูไม่กลับกูจะอยู่กับมึงเอง จะไม่ให้มันทำอะไรมึงอีกแล้วเมื่อกี้กูไม่สู้เฉย ๆ หรอก ถ้ากูเอาจริงนะ แม่ง เห็นเป็นพี่มึงก็เลยไม่อยากจะทำสัสเอ้ย” เพียวสบถด่าอย่างอารมณ์เสีย

“ง่ะ แล้วตอนเมื่อกี้ใครจุกล้มลงไปกับพื้น” เพียวขยี้หัวตามอย่างแรง

“อย่าปากมาก นอนไปเลย เดี๋ยวกูนั่งอยู่ในห้องนี้ด้วย”เพียวนั่งอยู่บนเตียงมองนู้นนี้ไปเรื่อย ๆ ในห้องของตามส่วนตามตอนนี้มันเหนื่อยอ่อนแรงจึงหลับใหลไปในที่สุดเพียวหันมาอีกครั้งเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าหลับไปแล้วก็ค่อย ๆย่องไปบนเตียงพร้อมทั้งนอนลงข้าง ๆ ตามอย่างเงียบเชียบที่สุด เพียวค่อย ๆเอาแขนไปโอบกอดตามอย่างเบามือ และหลับตานอนลงเพียวพยายามจะหลับตาแต่เรื่องเมื่อกี้มันกลับหวนตีเข้ามาในความคิดของเพียวภาพที่เขาเห็นคนที่เป็นพี่ชายจับน้องตัวเองกระแทกควยเย็ดรูเข้าออกอย่างหื่นกระหายมันทำให้เพียวรูสึกแปลกใจไม่น้อยที่ตัวเองเริ่มมีอารมณ์เงี่ยนขึ้นมาเมื่อนึกขึ้นฉากตอนนั้นลำแท่งของเพียวค่อย ๆ แข็งขึ้นจนชนเข้ากับสะโพกบางของตาม เพียวลูบไล้มือไปกับหน้าอกของตามเอวก็กดเบียดสะโพกคนนอนหลับอย่างหลงใหล ยิ่งเห็นหน้าตาตอนหลับของตามแล้วเพียวยิ่งมีอารมณ์ไหนจะร่องรอยแดงไปทั่วบริเวณคอและหน้าอก มันทำให้เพียวกลืนน้ำลายดังเฮือกอย่างอดกลั่นในความเงี่ยนที่อยากจะกระแทกควยเข้าเย็ดรูคนตรงหน้าเหลือเกินแต่ติดตรงที่ตามนั้นเจอเรื่องแย่ ๆ มาแล้วเขาก็อยากจะให้ตามได้พักผ่อน “ซีดดดส์”เพียวกดสะโพกส่ายเอวเพื่อให้ลำควยของตนได้ถูกไถ่ไปกับหลังขาและสะโพกของตามยิ่งถูกยิ่งเงี่ยนเพียวจึงผละออกมาแล้วก่อนจะเอามือล้วงไปในกางเกงของตนเองก่อนจะรูดลำควยของตนขึ้น-ลงอย่างเบามือพร้อมกับมองมาที่คนนอนหลับไม่รู้เรื่อง มือข้างนึงรูดสาวควยตัวเองจากเนิบ ๆ ช้า ๆรูดถูไถ่บริเวณหัวควยบานใหญ่สีแดงเจ๋อย่างเร้าอารมณ์มืออีกอย่างก็ลูบไล้ตัวของตามไปด้วย ยิ่งคนตรงหน้าหลับสนิทเมื่อคิดได้ว่าตนกำลังลักหลับคนที่นอนอยู่ก็ยิ่งสร้างความเงี่ยนให้ตัวเองลำควยของเพียวแข็งเต็มตัวแถมมีน้ำไหลเยิ้มออกมาไม่ขาดบ่งบอกได้ถึงความเงี่ยนที่มีมากแค่ไหน

“ซีดดดส์ ตาม กูขอโทษนะเว้ย แต่ไม่ไหวแล้ววะ กูเงี่ยน ขอเย็ดมึงทั้งหลับ ๆเนี่ยละกัน” เพียวพูดบอกกับคนที่นอนหลับไม่ได้สติก่อนจะตะแคงตัวกลับมาอย่างเดิมพร้อมทั้งถอดกางเกงตามออกลงให้ข้างหลังเปิดก้นเนียนขาวน่าเสียบควยเข้าไปขนาดไหนเพียวได้แต่กัดริมฝีปากตัวเองอย่างคนเงี่ยนสุด ๆ แล้ว ก่อนจะเอาน้ำลายตนป้ายไปที่รูเย็ดของตามเอานิ้วแหย่ไปนิดหน่อยก่อนจะค่อย ๆ สอดลำควยของตนเข้าไป

“อือ” ตามครางออกมาอย่างคนรำคาญที่ถูกรบกวน เพียวเห็นแบบนั้นจึงลูบหัวเบาๆ  อย่างอ่อนโยน

“ชู่ ๆ ” เพียวสอดลำควยของตัวเองเข้ามาได้แล้ว มันทั้งฟิตทั้งรัดแน่นเพียวได้แต่ทำหน้าตาเงยเกเพราะมันเสียวมากเหลือเกิน เขาแทบจะน้ำแตกออกมาเลย

“ขนาดโดนควยพี่มึงแล้ว ยังตอดรัดขนาดนี้ ตามมึงสุดยอดจริง ๆ จุ้บ”เพียวบ่นเบา ๆ ก่อนจะก้มลงไปจูบที่หน้าผากของตาม เมื่ออะไร ๆมันเข้าที่เพียวจึงเริ่มขยับเอวเข้า-ออกรูเย็ดของตาม เพียวค่อย ๆทำอย่างแผ่วเบากลัวว่าคนตรงหน้าจะตื่นขึ้นมาสะก่อนเพียวรู้สึกตื่นเต้นมากเป็นพิเศษที่กำลังลักหลับตามในบ้านของตามเองอีกทั้งเพิ่งผ่านเหตุการณ์เมื่อกี้มาได้ไม่นานเพียวสูดปากครางออกมาแผ่วเบา หลับตาพริ้ม

“ซีดดดส์ ดีเป็นบ้าเลย อูยย เสียวควยจังวะ ตื่นเต้นดีชิบหาย อูยยยซีดดดส์” เพียวขยับเอวกระแทกควยเย็ดตามไปเรื่อย ๆ แบบไม่รีบร้อน ค่อย ๆ เป็นค่อย ๆไปก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าอยากจะแก้เผ็ดพี่ชายตัวดีของตาม เพียวจึงหยิบมือถือตามจากหัวเตียงมาก่อนจะกดถ่ายวีดีโอให้เห็นตามที่นอนหลับไหลและเขาที่กำลังกระเด้าขยับเอวเย็ดรูตูดของคนนอนหลับอยู่พร้อมทั้งขยับถ่ายไปที่ลำควยและรูตูดของตามอย่างชัดเจนให้เห็นจังหวะที่ลำควยของเพียวพลุบเข้า– พลุบออกอย่างเป็นจังหวะ ก่อนจะย้อนถ่ายขึ้นมาที่หน้าเขาอีกทีพร้อมกับโชว์นิ้วกลางใส่กล้องและกดส่งไปยังเป้าหมายก็คือไอ้ต่อเพียวได้แต่เหยาะยิ้ม

“หึ กูอยากจะรู้ว่ามึงจะเป็นบ้าไหม ไอ้สัส ที่เห็นกูเย็ดน้องมึงอยู่”เพียวขยับเอวเข้า-ออกต่อเนื่อง

“อ๊ะ ซีดดดส์ ฟิตจังวะ อยากจะกระแทกแรง ๆ เลย รูฟิต ๆ แบบนี้ ห่า ซีดดดส์”เพียวกระเด้าเนิบ  ๆไปได้อีกไม่นานก่อนจะปล่อยน้ำควยเข้ารูตามทั้งหมด

“อ้ะ ซีดดดดส์ แตกแล้ว ตาม น้ำควยกูเข้าตูดมึงแล้ว อ่าส์”เพียวกระแทกอย่างแรกสองครั้งก่อนจะกระตุกเกร็งเพียวกอดตามไว้แน่นก่อนจะหลับไหลด้วยเหนื่อยจากการแอบเย็ดตาม......

          ...............ต่อในขณะที่กำลังเพลิดเพลินกับบรรยากาศในห้องที่มีบรรดาเพื่อนๆ playboy ของเขาเล่นสนุกกับบรรดาสาวๆ ส่วนตัวเขาก็มีหญิงสาวสองคนที่มารุมล้อมดูดโม๊คควยให้เขาอยู่นั้น ก็มีข้อความเข้ามาในมือถือก่อนที่ต่อจะเปิดดูต่อคิ้วกระตุกทันทีที่เห็นคลิปวีดีโอที่ไอ้เพียวกระเด้าควยมันเย็ดรูของน้องเขาอยู่เขารู้สึกโมโหเหลือเกินแต่จู่ ๆ เขาก็รู้สึกมีอารมณ์เงี่ยนเพิ่มขึ้นสะอย่างงั้นมันรู้สึกแปลก ๆ กับคลิปวีดีโอตรงหน้า ทั้งเจ็บใจทั้งโกรธทั้งเสียวทั้งหวิว ๆ ปะปนกันไปแต่ด้วยความเงี่ยนครอบงำจากทั้งสองสาวที่คอยบริการโม็คลำควยใหญ่ยาวของเขาอยู่กับคลิปตรงหน้าทำให้ต่อมีอารมณ์สุด ๆ เขานอนหงายหลังพิงพนักโซฟาอย่างปล่อยอารมณ์มือถือโทรศัพท์ดูคลิปที่ไอ้เพียวส่งมา สองสาวก็โม๊คดูดอมควยของเขา

“ซีดดดส์ แม่งเสียว อ้ะ เสียวมากเลยครับ ดี แบบนั้นดีครับ อ่าส์”ไม่นานต่อก็น้ำแตกออกมาอย่างมากกมาย ต่อปิดคลิปนั้นลงก่อนจะผละตัวออกจากสาวทั้งสองเดินออกไปจากห้องออกไปนอกระเบียงก่อนจะจุดบุหรี่ขึ้นมาสูบ เฮ้อ....เขาเหนื่อยใจมากช่วงนี้ เรื่องมันเริ่มจากกัสที่เขามาพัวพันกับเขาจนเรื่องมันเลยเถิดไป เขาไม่ได้มีทางเลือกเยอะ เขาเจ็บปวดใจทุกครั้งที่พยายามจะหลบหน้าจากน้องชายแต่สิ่งที่เขาทำคืออยากให้ไอ้ตามมันพยายามลืมๆ สะว่าเรามีความสัมพันธ์แบบนั้นกันเเพราะอย่างไงมันก็คงเป็นไปไม่ได้ทุกครั้งที่ทำร้ายมันทั้งจิตใจและร่างกายก็เขาเจ็บไม่แพ้กันแต่มันคงเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้ตามมันเลิกคิดแบบนั้นกับเขาทุกวันนี้เขาต้องออกมาแสวงหาความสุขเพื่อจะได้ไม่นึกถึงเรื่องระหว่างตัวเขากับตามแต่ทุกครั้งที่เขาจะมีอะไรกับใครเขาก็ยังนึกถึงแต่หน้าน้องเขาเขาพยายามบอกตัวเองว่ามึงต้องทำอะไรสักอย่าง ผลกระทบในอนาคตมันหนักหนาเหลือเกินจะทำให้ไอ้ตามมันลำบากไปด้วยต่อเลยได้แต่ต้องอดทนและหลีกออกมาแบบนี้ แต่ทุกครั้งที่เห็นมันไปกับคนอื่นโดยเฉพาะไอ้เพียวต่อก็จะรู้สึกโกรธขึ้นมาเสมออย่างไร้สาเหตุต่อก็รู้ว่าตัวเองผิดที่ไม่ได้พูดคุยกับน้องให้เป็นเรื่องเป็นราวแต่อย่าลืมว่าเคยคุยกันแล้วแต่ตามมันก็ไม่ค่อยจะฟังถามว่าต่อรักตามไหม ต่อรักตามมาก แต่ก็ยังอยู่ระหว่างความรักแบบพี่น้องกับแบบคู่รักอยู่ดีณ ตอนนี้เขาก็ยังแยกไม่ออกเลยว่าแบบไหนมันมากกว่ากันแน่แต่เขาไม่อยากให้เรื่องมันเลยเถิดไปมากกว่านี้เขาจึงต้องพยายามตัดใจ.......ต่อโยนบุหรี่ทิ้งก่อนจะทิ้งหัวตัวเองแรง ๆพร้อมกับเดินกลับเขาไปด้านในเตรียมตัวสนุกกับบรรดาสาว ๆ ต่อเพราะค่ำคืนนี้อีกยาวไกล เพื่อน ๆ เขาอุตส่าห์หาบัตรมาให้เขาด้วย ตอนนี้ขอสนุกสุดเหวี่ยงก่อนแล้วกัน........