แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย pipolucky เมื่อ 2023-7-20 11:21 6 \" K1 }, H# r7 |+ ~. ~& b$ I
/ P2 h+ `7 _' i: Z. |' p. w{:4_112:} ดีคร้าบ! จากเสียงเรียกร้องให้นำภาคต่อมาลง หวังว่าผู้อ่านคงจะจำ "ภูริเชษฐ์ และ อากร" เสือหนุ่มและสิงห์เฒ่าเจ้าเล่ห์ได้ โดยภาคต่อนี้ผมได้ปรับเนื้อหาและสำนวนบางส่วนเพื่อให้สามารถจบภาคลงได้ ต้องขออภัยผู้แต่งมา ณ ที่นี้ด้วยครับ5 A% d& m. a% j) T# z
; X6 N7 ]4 S4 o& `, ^9 h. Y
สำหรับ คนที่เพิ่งมาอ่าน ติดตามภาคแรกได้ตามนี้ครับ
+ z: I% j2 V# E; V. Z9 u# u. xบิ๊กบอส ภาคแรก (ตอนที่ 1-9) : A7 c3 o% a" R7 ]) L/ D4 ~& N
9 x7 Q" V& G7 P1 ~
******* เรื่อง "บิ๊กบอส" ซึ่งเป็นเรื่องยาวในอดีต น่าจะแต่งโดย คุณกร 360 ถ้ามีโพสแล้วก็ต้องขออภัยด้วย สำหรับเรื่องนี้ผมมีแค่บางส่วน ก็จะทะยอยลงเท่าที่มีเพื่อแบ่งปันกัน เพื่อน ๆ คนไหนที่มีก็ฝากแชร์ต่อด้วยล่ะกัน น่ะคร้าบ!******* {:4_101:}
" j4 A2 R9 |7 z7 H/ a% ?$ {/ e% T9 A# F5 {4 H
+ S+ P+ S" z7 ?2 }1 X1 C7 C3 ?& q4 S% V+ i& }
ตอนที่ 1 นัดพบชาวต่างชาติ
; q0 D, b3 l8 j
เย็นวันเสาร์ภายในห้องอาหารหรูหราของร้านอาหารอิตาลีย่านใจกลางเมืองภูริเชษฐ์ผลักประตูเข้ามาก็พบกับบุรุษหนุ่มวัยกลางคนชาวฝรั่งเศสนั่งดื่มอยู่กับนรากรคอยเขาอยู่ก่อนแล้ว 9 a' _# P/ Z2 \" c
“มาถึงนานยังครับ?”
8 f" x! t8 u" i2 O9 y
“ก่อนหน้าภูนิดเดียวนั่งรอไม่ถึงสิบนาทีหรอก เอาเครื่องดื่มอะไรไหมจะได้สั่งเพิ่มเติม”
* y: v3 j' ~0 k2 x
นรากรเอ่ยถามพร้อมกล่าวแนะนำคนทั้งคู่ให้รู้จักกัน
" ?( z4 Q5 P' B
“นี่ มองสิเออร์ โรแบร์เพื่อนผม”
( Z2 [6 U+ w, `! h( d) C
ภูริเชษฐ์ยื่นมือเข้าไปสัมผัสพร้อมกับกล่าวแนะนำตนเอง 9 t5 Y! v( m& w4 @
“ผมภูริเชษฐ์ครับ. ยินดีที่ได้รู้จัก” 7 r* K9 _$ @0 l
“เช่นกานคราบ” 0 E# G2 A1 D: I. e. ~6 d
สำเนียงภาษาไทยไม่ชัด ตอบรับเขามา ( B- f; V, q1 N4 t+ C6 ?, e
เขานั่งลงพร้อมกับรับเมนูอาหารมาเปิดดูเพื่อสั่งแต่ระหว่างเปิดดูเมนูอยู่นั้น เขาก็เหลือบดูแขกของอานรากรด้วยการสังเกตคร่าว ๆ 4 e4 ?5 X- Y: q* r
5 [2 q7 a; x# r: U$ S8 O
.....โรแบร์เป็นบุรุษร่างสูงใหญ่ ผิวขาวเข้มเหมือนเพิ่งผ่านการอาบแดด คางเหลี่ยมตามเผ่าพันธุ์เชื้อชาติของเขา มีเส้นหนวดกันเรียวอย่างเป็นระเบียบเหนือริมฝีปากตามแก้มและปลายคาง 1 a! f/ s% Q) W6 r, h
ลักษณะเป็นคนแจ่มใสแต่แววตาดูเศร้า ๆ อย่างไรพิกล ร่างกายล่ำสันแข็งแรง ตามประวัติหรือข้อมูลที่อากรให้เขามาดูจะค้านกันมากกับบุคลิกที่เห็นอยู่ในขณะนี้ เพราะดูเหมือนเขาจะพูดอังกฤษได้ดีแถมยังพูดไทยหรือฟังภาษาไทยรู้เรื่องเกินครึ่งเสียอีก แม้สำนวนจะแปล่งไปบ้างแต่ก็พอสื่อความหมายได้ อากรมีแผนอะไรกับเขาอีกหรือเปล่านี่ ด้วยความระแวงสงสัยนี้ทำให้เขาไม่กล้าปล่อยให้สิงห์เฒ่าเจ้าเล่ห์เป็นคนชงหรือหยิบเครื่องดื่มให้เดี๋ยวเจอทีเด็ดแกเข้าไปอีก # h9 k i3 Q; Q( w
“เป็นอย่างไรบ้างมาเที่ยวเมืองไทย” ( ~" p- m1 F4 N8 e2 _$ |
เขากล่าวขึ้นอย่างสำรวมน้ำเสียงเบาเรียบ เกรงว่าจะเป็นการสอดรู้สอดเห็นเรื่องของคนอื่นทั้งที่ความจริงเขาอยากชวนอีกฝ่ายพูดมากกว่าเพราะตั้งแต่นั่งลงก็เห็นฝ่ายโน้นดื่มเอา ๆ ท่าเดียว ; p/ ^5 t9 I t$ U' ]4 d, q
“ก็สนุกดีครับจะว่ามาเที่ยวก็ไม่ได้หรอก เพราะความจริงผมอยู่เมืองไทยมากกว่าอยู่ยุโรปอีก”
! u/ e9 `" W: B$ j' w9 ~( m
กล่าวภาษาบ้านเกิดถ้าแปลเป็นไทยก็คงได้ความหมายประมาณนี้ พร้อมกับส่งแก้วบรั่นดีให้เขา
/ V" M* P, `# r5 d0 H5 T+ ?/ Q' ]
“ขออภัยนึกว่าคุณโรแบร์มาเที่ยวเฉยๆ” ) y& x- S$ L0 `6 y( A8 l6 N
เขากล่าวพร้อมกับหันหน้ามาทางนรากรเหมือนจะขอให้ผู้สูงวัยที่สนิทสนมมากกว่าเป็นฝ่ายเปิดการสนทนา 8 n6 J3 d& \. f& ?2 _ A. W0 [
“โรแบร์!...ภูเป็นเพื่อนสนิทต่างวัยของผมคุณสามารถพูดเรื่องส่วนตัว คุยสนุกสนานเพื่อระบายความรู้สึกกับเขาได้ทุกเรื่องระหว่างผมกับภูเราเป็นยิ่งกว่าหุ้นส่วนกัน ไม่มีความลับต่อกันบางทีเรื่องที่คุณวิตกหรือเครียดอยู่เขาอาจช่วยเหลือคุณได้หรืออย่างน้อยก็ให้คำแนะนำคุณได้บ้างผมถึงได้ชวนเขามาด้วยในวันนี้” ' R* g! x! I( g' M
ความเงียบปกคลุมไปชั่วขณะ : u- ?3 y- I9 L
ชายหนุ่มชาวฝรั่งเศสหยิบแก้วเครื่องดื่มสีเหลืองอำพันขึ้นมาเทราดผ่านลำคอลงไปอีกครั้งสีหน้าของเขาดูเคร่งขรึมมีอะไรบางสิ่งบางอย่างส่อแววกังวลปรากฏชัดออกมาทางแววตาสีน้ำข้าวขณะที่จับนิ่งมายังเขา
( W# Q- \/ C* [1 n P* F
“คุณภู...”
. r6 r3 N6 H" x2 y3 s
ครั้นแล้วโรแบร์ได้เอ่ยเริ่มขึ้นด้วยเสียงแผ่วเบาต่ำ
S1 ?! H- m( p3 s5 {9 v
“คุณเคยรักใครมาก ๆสักคนไหม?”
3 o9 P; Q, m& K
ภูริเชษฐ์ขมวดคิ้วโก่งงอนเข้าหากันแล้วผงกศีรษะรับเต็มไปด้วยความเห็นใจ เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังตกอยู่ในห้วงอารมณ์เช่นไร
9 J2 R% d! C. N# t
“เคยครับ” % K% l4 e5 J( j! [
“เรื่องความรักภูริเชษฐ์เขาถนัดครับ”
, F: O# n* F4 l' N0 l% }
นรากรสอดมาโดยเร็ว 0 |1 D5 g& I& j
“ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับก็มีทั้งรักและเศร้านั่นแหละครับ” 5 }' t+ Q; L& _% l
โรแบร์ถอนหายใจหนักหน่วงสายตาที่จ้องมองเขาเต็มไปด้วยความเศร้าแบบซ่อนเร้น : K. V: @3 t" p/ o3 g
“คุณเคยรักมาก ๆ แล้วสุดท้ายรู้ตัวว่าโดนเขาหลอกไหม?”
4 e; a N) ~! T& X, u" t
เขานิ่งเหมือนจะคิดทบทวนอยู่อีกอึดใจเดียวก็ก้มศีรษะลงอีกครั้ง $ i( x9 H; f! w* g7 S8 `
“ก็เคยครับและบ่อยเหมือนกัน แต่เป็นสมัยที่เป็นวัยรุ่น”
8 F+ f2 z" a' F! x
โรแบร์หันหน้าไปสบตากับนรากรแล้วหันมาจับอยู่ที่ใบหน้าภูเป็นตาเดียวกันอีกครั้งก่อนที่โรแบร์จะกล่าวเป็นเสียงเนิบนาบตามมาอีกครั้ง 0 N; v4 E; ?' n2 R; q. x
“ถ้าไม่ได้ยินจากปากคุณผมจะไม่เชื่อเป็นอันขาดว่ายังมีผู้หญิงกล้าปฏิเสธผู้ชายอย่างคุณ”
5 o1 J7 |1 \4 p' ?) o2 r
“มันก็มีเหมือนกันนั่นแหละครับ”
8 |" ?9 v& w" _' @5 ?! h% a
“คุณช่วยเล่าเรื่องราวความรักของคุณให้ผมฟังบ้างได้ไหมหากเห็นว่าผมเป็นเพื่อน”
: W$ P& S0 a' x; M2 P: l: E
“อยากฟังจริง ๆหรือครับ” ! }' t1 s8 N% C0 c& \" Q
เขาเอ่ยขึ้นอย่างใคร่ครวญระมัดระวังชะงักนิ่งเหมือนไม่อยากเล่า แต่เห็นสีหน้าน่าสงสารของหนุ่มตาน้ำข้าวทำให้เขาตัดสินใจเล่าเรื่องของตน " Y6 G/ Q& E6 U+ T
“เราเคยรักกันมากสมัยเรียนมหาวิทยาลัยด้วยกันและสัญญากันว่าผมเรียนจบ เราจะแต่งงานกันมันเป็นสัญญาใจลม ๆ แล้ง ๆ ของชายหนุ่มหญิงสาว คราวนี้พอผมเรียนจบพ่อส่งไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ ขณะที่เธอเข้าทำงานในบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง...”
% q1 ^5 e D- `9 V# _
“แล้วไงต่อ”
; ]1 D4 L! W. d1 p2 B
นรากรที่ตั้งใจฟังสอดขึ้นมา
( _7 f' F( ]7 `9 Y$ V1 y X/ h
เขากลืนน้ำลายลงคออย่างลำบาก 7 E0 n/ M* I, E7 k' H% O
“ผมติดต่อสานสัมพันธ์กับเธอตั้งแต่วันแรกที่ออกเดินทางกระทั่งวันเดินทางกลับโดยที่เธอไม่บอกผมสักคำว่าเธอได้แต่งงานกับลูกชายของเจ้าของบริษัทไปแล้วตั้งแต่ปีแรกที่ผมออกเดินทางผมเดินทางกลับประเทศจึงรู้ความจริง...ผมใช้เวลานานเกือบปีกว่าจะลืมเธอได้โชคดีได้พบภรรยาคนปัจจุบันที่เธอคอยเป็นกำลังใจให้ผมตลอดมาทำให้ผมผ่านช่วงเวลาลำบากของชีวิตมาได้” . V w# b8 w0 V, ~# d7 t
เขาเล่าไปด้วยเสียงแหบต่ำในระหว่างที่หนุ่มตาน้ำข้าวกับชายสูงวัยมีสีหน้าสลดเล็กน้อยเมื่อได้ฟังเรื่องราวของเขา
/ G# B8 `# k5 ?9 `0 q( {: A
โรแบร์ ส่ายศีรษะช้าๆและจุ๊ปากออกมาเบา ๆ เพราะมันใกล้เคียงกับเรื่องราวของตนเหลือเกิน * Z9 \' K6 b, q) D" S
“เรื่องของผมก็ทำนองเดียวกันกับคุณเพียงแต่ผมไม่แกร่งเท่าคุณ”
* {( b( T$ |, L! G4 r
“คุณโรแบร์จะไม่เล่าให้ผมฟังบ้างเหรออย่างน้อยก็ช่วยระบายความอัดอั้นออกมาก็ยังดี” ' f; j7 }% f7 P" R; w) Y: Y
“ผมได้แต่งงานอยู่กินกับภรรยาชาวไทยคนหนึ่งเมื่อปีก่อนเธอดีกับผมมาก ไม่ว่าจะเป็นการปรนนิบัติเอาอกเอาใจ การให้ความเคารพอย่างที่ผมไม่เคยได้รับจากหญิงเชื้อชาติเดียวกันทำให้ผมรักและหลงเธอเป็นอย่างมาก เข้าขั้นหัวปักหัวปำเลยแหละบางครั้งทนการคิดถึงเธอไม่ไหว ผมก็ชวนเธอไปอยู่ฝรั่งเศสด้วยสลับกับการอยู่เมืองไทยมีครั้งหนึ่ง ผมได้บอกเธอว่าจะเดินทางกลับฝรั่งเศสเป็นเดือน ชวนเธอกลับไปด้วย แต่คราวนี้เธอปฏิเสธอ้างว่าญาติที่บ้านต่างจังหวัดไม่ค่อยสบาย อยากดูแลอย่างใกล้ชิด ผมไม่มีโอกาสได้ระแคะระคายเธอเลย ด้วยความรักสุดหัวใจที่มอบให้เธอทำให้ผมมองผ่านไป จนกระทั่ง....”
2 ]1 T7 L* u8 F6 U6 S/ l# v
โรแบร์หยุดเล่าต่อหยิบเครื่องดื่มเทผ่านลำคอติด ๆ กันสอง – สามแก้วแล้วสั่งมาเพิ่มอีก ก่อนจะเล่าต่อ
! @9 n. ^1 V+ \2 R9 D) ^
“ผมได้เกิดความระแคะระคายเป็นเลาๆว่า เธอไม่ซื่อกับผมเสียแล้ว เพราะผ่านไปสองสามอาทิตย์เธอไม่ได้ติดต่อและส่งข่าวใด ๆ หาผมเลย มีแต่ผมที่ส่งข่าวหาเธออย่างเดียวกระทั่งผมตัดสินใจเดินทางกลับโดยไม่บอกเธอล่วงหน้า นั่งรถจากสนามบินกลับบ้านด้วยความหวังจะเซอร์ไพรส์เธอ...” 4 w5 r3 B3 Y3 }" ]1 K
ผู้พูดหยุดคำพูดประโยคถัดไปอีกครั้งน้ำตาเริ่มเอ่อนองเต็มเบ้าตา
T9 _; d h5 d- r
“กลางดึกผมได้เปิดประตูบ้านเข้าไปเห็นด้านล่างปิดไฟหมด แต่ห้องนอนยังมีแสงโคมไฟอยู่ แสดงว่าเธอยังไม่หลับจึงรีบตรงขึ้นไป เปิดประตูผลั๊วะเข้าไป..ภาพที่ปรากฏชัดในสายตาของผมคือเธอกับชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังเริงรักเสพสมอย่างถึงพริกถึงขิงกันบนเตียงนอนที่เธอเคยใช้เล่นกับผม”
8 @) R4 g$ D0 B$ L! d5 z
น้ำเสียงผู้เล่าเหือดหายไปอีกครั้ง...
4 c" R' \& E# w# ^. w2 J
“แล้วอย่างไร?ต่อครับ” 4 w3 |! g7 I) @ U6 F- f! T
นรากรที่นั่งฟังอยู่นานถามต่อมาโดยเร็ว แต่เมื่อเห็นสีหน้าคนพูดอยู่ในภาวะซึมเศร้าจึงกล่าว
6 {" c3 V$ e! y9 \" B" i8 ^
“ขอโทษครับ..เสียมารยาทไปหน่อย” 3 l3 O9 x% d$ n/ _9 x* _* a
“ไม่เป็นไรครับ...ผมเดินออกจากบ้านทันที เรียกรถไปโรงแรมที่ใกล้ที่สุด” พร้อมกับกระดกแก้วเหล้าผ่านลำคอลงอีกแก้ว
L5 I7 O5 a+ X7 O% f, D; d
“แล้วเธอล่ะครับ” 2 R; k" `1 C8 N) L
เขาถามขึ้นมาบ้าง / q6 g7 W2 n: |# z, @2 |1 |8 R
“วันต่อมาเธอโทร.มาขอโทษแล้วบอกว่าผู้ชายคนนั้น ความจริงคือสามีเก่าเธอที่ยังอยู่กินกันอยู่ระหว่างที่เธออยู่กินกับผมและมีลูกชายด้วยกันหนึ่งคน อายุประมาณสามขวบ เป็นเหตุให้เธอยังไม่เลิกกับสามีพร้อมกับเอาเงินที่ผมมอบให้เธอด้วยความรักบริสุทธิ์ไปปรนเปรอสามีและลูก” y* `0 C; f4 Z4 A2 O8 l
“แล้วจากนั้นล่ะคุณไม่ได้ตกลงอะไรกับเธอบ้างเหรอ” + h; P- a0 X1 `: R( f* w' Q
“ตกลงสิ!...ผมขอให้เธอเลิกกับสามีและผมยินดีรับเลี้ยงลูกเธอเป็นลูกบุญธรรมของตน” # w O. W: t+ _& o- |4 O- w2 b1 x
“แบบนี้ก็ไม่มีอะไรน่าวิตกกังวลสิครับ”
5 ~0 w; H8 g# P9 r
เขาถามเกริ่นนำเพื่อให้อีกฝ่ายเล่าออกมา 9 _& E* c. \% Q/ H- w; {( U
“ก็ดูเหมือนไม่มีปัญหาเธอยินดีรับข้อเสนอของผมหลังจากนั้นเธอก็กลับเข้ามาในบ้านพร้อมด้วยลูกชายวัยน่ารักของเธอ โดยให้สัญญาว่าจะไม่กลับไปยุ่งเกี่ยวกับสามีเก่าอีกและเธอได้ปรนนิบัติผมเหมือนที่เคยปฏิบัติมากระทั่งผมสืบรู้มาว่าเธอยังแอบไปมีสัมพันธ์กับสามีเก่าอยู่บ่อย ๆเป็นสิ่งที่ทำร้ายความรู้สึกผมมาก อุตส่าห์ผมยอมรับฟังเหตุผลเธอครั้งแรกแต่ครั้งที่สอง และครั้งต่อ ๆ มา มันทำให้ผมมีความรู้สึกว่าขณะที่เธอปฏิบัติกามกิจกับสามีเก่าเธอได้ปฏิบัติอย่างหน้าที่ภรรยาแต่ขณะที่ปฏิบัติกับผมมันเหมือนนางโสเภณีอะไรสักอย่างซี่งเป็นสิ่งที่ทำร้ายความรักของผมเป็นอย่างมากจึงตัดสินใจแยกทางกับเธอในที่สุดเมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี้เอง” # q6 l- p5 Y8 J: p& I3 n
กล่าวจบเพียงแค่นั้นโรแบร์ก็เอาแต่ดื่มอย่างเดียว ไม่ยอมพูดอะไรอีกเลยขณะที่เขาและอากรได้แต่นั่งเป็นเพื่อน กระทั่งเห็นว่าโรแบร์เมามากแล้ว จนไม่ได้สติจึงเอ่ยขึ้น
% m5 I+ \1 E( p0 d R. \4 ?0 P1 F
“อากร..ไปส่งเพื่อนอากรที่บ้านด้วยนะ ผมจะกลับบ้านแล้ว” 5 |. y" }2 j) ?: N9 ]
“บ้าหรือภู...ตัวยังกับควายอย่างนี้อาพยุงคนเดียวได้ที่ไหนล่ะ ภูนั่นแหละไปเป็นเพื่อนอาด้วย เขาพักโรงแรมยังทำใจกลับไปอยู่บ้านที่ซื้อให้ภรรยาอยู่ไม่ได้ มาช่วยกันก่อนวันนี้ไม่มีธุระที่ไหนไม่ใช่หรือ”
0 K+ q; M8 r8 h+ t
“คนอื่นไม่มีแต่กับเมียผมนะมี เพราะผมตั้งใจว่าจะกลับไปทำหน้าที่สามีที่ดีหน่อยผมกับเธอแทบไม่มีอะไรกันเลยมาเป็นอาทิตย์แล้ว” 9 f1 ]; s; f; p& i
“เดี๋ยวค่อยกลับก็ได้ช่วยอาพาเขาไปส่งโรงแรมก่อน”
- A5 [" I" v6 P5 p2 l& I* H
เขากับอานรากรช่วยพยุงโรแบร์มาส่งถึงโรงแรมพยุงขึ้นไปส่งจนถึงห้องพัก โยนร่างใหญ่นั้นลงกับเตียงนอน
( V2 z$ {0 u8 w0 F" w; R7 r
“ผมกลับก่อนนะอา” 1 x" m* f2 V- x# W9 x% q
“จะรีบไปไหนช่วยอาก่อน” ) h9 r Q. O' G0 _! a7 _" Z% ^* D7 P
“ช่วยอะไรอีกล่ะอา” 3 X( g/ w* {6 @) ? P& H
น้ำเสียงขุ่นๆ ย้อนถาม ' R; c+ ^5 }. f2 D
“ช่วยเปลี่ยนชุดและเช็ดตัวให้เขาหน่อยจะได้นอนสบาย”
. M T9 Z2 A3 [' N
“อาโทร.เรียกพนักงานโรงแรมมาช่วยทำให้ก็ได้นี่” f( v Y& [( y1 V
“ทำกันเองนี่แหละ” 2 R2 p+ b) }# m1 g8 F/ Y3 C
พูดแค่นั้นผู้สูงวัยก็เดินเข้าห้องน้ำออกมาพร้อมกับอ่างน้ำขนาดย่อมมีผ้าสีขาวแช่อยู่ในนั้นอย่างเตรียมพร้อม $ k: Q5 G Z1 N% s8 b' F, k2 s
“เถอะน่า...อย่างไรก็พามาส่งแล้ว ช่วยเขาหน่อยน่าสงสารออก” 4 E- ?1 o3 a% g. B$ d
เสียงคะยั้นคะยอของผู้สูงวัยทำให้เขาไม่อาจปฏิเสธได้จำใจปลดกระดุมเสื้อหนุ่มฝรั่งเศสเพื่อเช็ดตัวให้ตามคำขอของคนสูงวัยทันทีเผยให้เห็นเรือนร่างบริเวณแผงหน้าอกที่มีกล้ามเป็นมัด ๆ สมสัดส่วนมีขนขึ้นปกปุยตั้งแต่บริเวณตามลำคอหน้าอกราวกับถักด้วยใยไหมยังไม่ทันที่เขาจะยื่นผ้าชุบน้ำเข้าไปสัมผัสเรือนร่างนั้น ก็มีมือของคนนั่งข้าง ๆยื่นมาจับไว้ก่อน
) a$ d( P m6 \6 y, J4 Y/ l
“เดี๋ยวก่อนภู...”
+ Q' u, v$ H$ R- l& y1 k3 i
“อะไรอีกล่ะอากร”
/ w$ H7 [% I% ^* P* E
เขากล่าวอย่างหัวเสียเพราะอยากกลับบ้านไปหาภรรยาเต็มทีแล้ว : S5 V5 r- M& O$ C
“ปลดเข็มขัดกางเกงเขาออกด้วยสิ อาอยากดูอะไรเขาหน่อย”
/ ?$ E! z9 B) H% }6 Q
“บ้าเหรอ!...อากร”
# z6 T4 f- X# G' M
“เถอะน่า ภูไม่เปิดให้อาดู อาก็อยากดูของฝรั่งบ้าง อยากรู้ว่ามันจะใหญ่ยาวขนาดไหน” 6 m: R6 I1 O* w. T5 G; t1 P
“เปิดเอาเองแล้วกัน”
4 i. B; Y+ w1 C+ y: e7 t7 Q2 @4 m
; B6 g8 N( \, ^$ h, r6 m( k
{:4_106:} โปรดติดตามตอนต่อไป
1 y/ {. ~7 C4 j, U
4 j3 J7 h f+ S" X' {: I& ~( X4 \+ s( j* o& L( f. N
0 \( H! ?6 {4 j% j7 g, E6 h | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-7-20 08:02:53
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2025-6-26 21:07:10
โพสต์ 2025-4-28 09:03:47
โพสต์ 2023-9-30 15:13:38