แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย pipolucky เมื่อ 2023-7-1 07:36 - f5 E6 C0 _/ n! h. R# b; S
/ a& s! J& x+ L4 U# p6 O{:4_112:} ดีคร้าบ ก่อนจะกลับมาต่อกันด้วยเรื่อง "เจมส์ & ผอ โรงเรียน" ผมขอคั่นด้วย เรื่อง "บิ๊กบอส" ซึ่งเป็นเรื่องยาวในอดีต น่าจะแต่งโดย คุณกร 360 ถ้ามีโพสแล้วก็ขออภัยด้วย แต่เรื่องนี้ผมมีแค่ส่วนแรก ๆ ก็จะทะยอยลงเท่าที่มี เพื่อน ๆ คนไหนที่มี ก็ฝากแชร์ต่อด้วยล่ะกัน น่ะคร้าบ! {:4_101:}
( ]( E! y6 w$ g3 u
: {- e( r1 P- Z: d2 i2 S' E
/ ]) [9 z( h$ W: v4 r/ f
5 i; F$ x! a7 H/ z8 ]
ตอนที่ 1 ณ ห้องอาหาร ในโรงแรมดังแห่งหนึ่ง “ระหว่างนี้เป็นเวลาอาหาร เรื่องงานเอาไว้ก่อน ผมว่าคุณภู สั่งอาหารก่อนดีกว่า ส่วนเครื่องดื่มผมสั่งไว้แล้ว” นายนรากร นักธุรกิจสูงวัยกล่าวด้วยรอยยิ้มมีเสศนัย เมื่อหันมองเครื่องดื่มที่ตนสั่งมาและรินใส่ แก้วไว้แล้ว แต่ชายหนุ่มที่นั่งตรงหน้ายังไม่ยอมหยิบขึ้นดื่มสักที ได้แต่ลุ้นให้ชายหนุ่ม หยิบขึ้นดื่ม ถามต่อมาเหมือนเป็นการชวนคุยธรรมดา “เป็นอย่างไรเมื่อคืนสำเร็จตามที่แนะนำหรือเปล่า?” “หมายความว่าอย่างไร?” ภูริเชษฐ์ยิ้มตอบ “ให้คุณทายซิ” “ยัง” “ถูกต้อง คุณเป็นคนที่อ่านเหตุการณ์และอ่านใจผมได้ดีทีเดียว” “จะไม่บอกเหตุผลผมบ้างเหรอ” “ไม่มีครับ” ชายหนุ่มสั่นศีรษะอย่างแช่มช้า 0 V3 |6 \+ j& R9 Q0 ]/ C. P
“แล้วคุณนรากรล่ะ ไม่อยากมีเลขาสาวอย่างผมบ้างเหรอ?” , w, w% n: c& D3 r' }: X
“ไม่หรอก แสดงว่าคุณไม่รู้ประวัติผมอย่างละเอียดละสิ” ว่าพลางหัวเราะอย่างมีความหมายตบไหล่ชายหนุ่มเบา ๆ
" H* `) b6 n: u% {8 `
“ไม่ต้องมองผมแบบนั้นก็ได้ภูริเชษฐ์...เป็นอย่างที่คุณคิดนั้นแหละ นี้เห็นว่าเรากำลังจะทำธุรกิจร่วมกัน และผมถูกอัธยาศัยกับคุณ และเชื่อว่าคุณคงไม่นำความลับของผมซึ่งมีคนรู้ไม่กี่คนนอกจากเด็กของผมไปเปิดเผยที่ไหน”
7 A: }2 U9 @ a. c
“อย่างไรครับ” ภูริเชษฐ์แกล้งทำหน้าเซ่อ พาซื่อเหมือนไม่เข้าใจความหมาย ทั้งที่เขาไม่เคยคิดระแวงมาก่อน 1 P# } |- E, w0 [; p
“คุณคิดว่าผู้ชายอายุขนาดผม แม้ผ่านชีวิตแต่งงานมาแล้ว กลับไม่ค่อยควงภรรยาออกงานสังคมหรือไม่ก็หญิงสาว ซึ่งผิดวิสัยของคนวัยนี้ที่มีฐานะ หน้าที่การงานเพียบพร้อม มันไม่ใช่เพราะผมซื่อสัตย์ต่อภรรยาของผมหรอก เพราะนั่นเป็นเพียงฉากหนึ่งในชีวิตผม ความจริงผมไม่ได้ชอบผู้หญิงเลย ที่ต้องแต่งงานเพื่อรักษาสถานภาพทางสังคมและภรรยาผมก็เข้าใจดี เราก็มีอะไรกันบ้างตามประสาสามีภรรยา อีกอย่างผมเลี้ยงดูเธออย่างดีทีเดียว ทรัพย์มรดกทุกอย่างของผม เธอและลูกชายคนเดียวก็มีสิทธิ์เต็มที่หากผมเป็นอะไรลงไป มันอาจดูวิปริตผิดธรรมชาติไปบ้างเหมือนกันนะ แต่ผมรู้ตัวเองหรือจะเรียกว่าเข้าข้างตัวเองก็สุดแล้วแต่เถอะ แม้มันจะผิดธรรมชาติ สังคมไม่ยอมรับกับการมีความสัมพันธ์กับเพศเดียวกัน แต่ผมก็มีความสุขดีและความต้องการด้านเซ็กซ์ของผมนั้นมันก็ได้รับการผ่อนคลายคลี่คลายออกอย่างเหมาะสมในที่ทางของมัน ไม่ก่อความเดือดร้อนแก่ใคร” % w% h' b L) s) p
นรากรเหลือบตามองภูริเชษฐ์อย่างมีความหมาย
) D, z W6 j- U
“ผมรู้สึกแปลกใจเรื่องที่คุณพูดเป็นอย่างมาก แต่ก็ยอมรับว่ามีอะไรหลาย ๆ อย่างในตัวคุณที่ผมไม่อาจเข้าใจได้และคาดการณ์ผิดไปหลายอย่างทีเดียว” เขาพูดเบา ๆ แต่เน้นหนักจริงจังในน้ำเสียง พร้อมกันก็ยิ้มที่มุมปาก
# f! e+ P( Y* G$ L5 B+ O; y' _
“ถ้าเช่นนั้น ผู้ช่วยส่วนตัวของคุณทั้งคนขาวร่างสูงโปร่งกับคนผิวเข้ม กล้ามเป็นมัด ๆ ที่มาด้วยนั้นก็...”
/ q# g2 N# @' Z
“เด็กของผมดูดีใช่มั้ยล่ะ” $ j9 [" O( k' R) X( O2 i
คราวนี้ภูริเชษฐ์ถึงกับอึ้ง มือจับซ้อนถึงกับสั่น ภาษิตว่าหนีเสือปะจระเข้ แต่นี่กูกำลังหนีนางแมวยั่วสวาทเมื่อคืน แต่ดันมาเจอเสือไบหรือนี่“เอ...จะให้ผมตอบอย่างไรดีล่ะ เพราะรสนิยมผมชอบขาว ๆ อวบ ๆ หน้าอกโต ๆ” นรากรส่งเสียงหัวเราะอย่างสมอารมณ์หมายเมื่อเห็นชายหนุ่มหยิบแก้วเครื่องดื่มที่ตนเตรียมไว้ให้รินผ่านลำคอจนหมดแก้ว สงสัยคงตื่นเต้นกับเรื่องที่รับรู้ 6 a6 ?# D. }6 [5 v. }; n7 V9 G
“ขออภัยผมถามคำถามที่คุณคงตอบไม่ได้ เพราะคุณกับผมรสนิยมเราไม่เหมือนกัน แต่ก็อย่างว่านั้นแหละ สองคนนั้นเพิ่งมาอยู่กับผมไม่ถึงปีเลย สองคนก่อนหน้านี้ ขออนุญาตไปใช้ชีวิตตามเส้นทางของเขาซึ่งผมก็ไม่ขัดข้องเพราะเท่าที่พวกเขาได้รับใช้ผมด้วยดีตลอดมา ซึ่งมันสร้างความสุขให้ผมอย่างเหลือล้นแล้ว สำหรับพวกเรามันเป็นการยากมากที่จะได้พบรักแท้
, }4 Z1 T0 m) Y6 e7 z
แต่ถ้าเกี่ยวกับการตอบสนองความต้องการทางร่างกายที่มันเรียกร้อง เราก็สามารถที่จะหาทางระบายได้ง่ายเหมือนกัน เพียงเพื่อผ่อนคลายโดยไม่มีพันธะอะไรผูกพันระหว่างกัน เข้าทำนองว่าน้ำแตกแยกทาง ก็ดูเหมือนไม่เกินเลยนัก จะว่าไปสองคนล่าสุดนี้ให้ความร่วมมือผมด้านนี้ดีเหลือเกิน ซึ่งแทบไม่เคยปฏิเสธหรือแสดงอาการรังเกียจผมเลย แต่นั้นแหละ หากพวกเขาเจอคนที่ถูกใจกว่า เขาก็พร้อมจะจากไปอย่างง่ายดาย ใครจะมาคิดฝากชีวิตไว้กับเกย์แก่ที่มีลูกเมียอยู่แล้วด้วย” + d) U. E* i8 {) B( j+ B, D) X
น้ำเสียงผู้พูดปนเศร้าเล็กน้อย ก้มหน้าตักอาหารเข้าปาก
3 c3 C. v4 O* g% w/ @7 u
ภูริเชษฐ์ชักลังเล มองหน้านรากรเหมือนจะค้นลึกลงไป 5 c+ a. b" C( k# U5 [* i' k
“ไม่บอกผมไม่รู้จริง ๆว่าคุณเป็นพวกรักร่วมเพศ ลักษณะคุณไม่มีแววโน้มเอียงทางนั้นเลย”
+ J& c( x0 ^" W% d" o
“อย่าเชื่อในสิ่งที่เห็นมากนักสิ บางอย่างมันมักไม่เป็นอย่างที่เราคิดเสมอไปหรอก”
) P5 a& ~' c, V% Q
“พ่อผมรู้หรือเปล่า? ว่าเพื่อนรักท่านเป็นพวกไม้ป่าเดียวกัน” 0 }+ Y* s% p7 H+ z/ n$ I, U! e
“มันอาจจะรู้ ผมไม่อาจทราบได้ เพราะไม่เคยบอกมัน” 3 I8 A& Z: Q" \% ~
ไม่พูดเปล่า นรากรดึงไหล่เขาเข้ามากอดไว้แน่น กระซิบประสบการณ์สยิวกับผู้ชายด้วยกันที่ริมหูเขาหน้าตาเฉย 2 P& u7 J$ G3 j# z# x
ภูริเชษฐ์ร้องลั่นอย่างลืมตัว
6 A0 P5 z& B7 ^- C# j5 R
“ตายห่า ตายโหงเลยคราวนี้”
+ a" x0 @; Q9 l9 K
ตาสีดำเข้มใต้วงคิ้วหนาดกขของนักธุรกิจอาวุโสเบิกตามาทางเขาอย่างเย้า ๆ ขยิบตาให้นิดหนึ่ง
# {+ T5 _8 r& l+ F. X. \- J
“คนขาวกับคนดำเข้ม คุณชอบใครมากกว่ากัน” * l6 \0 r& M, @. f" {
อดถามต่อไปไม่ได้ 4 h( f0 T" E+ h& ^
“พูดยาก คนผิวขาวชอบรับ ส่วนคนผิวดำเข้มจะชอบรุกมากกว่า”
/ \ F4 \& }1 R/ F$ H7 C* n9 C9 `
ภูริเชษฐ์สำลักเครื่องดื่มที่กำลังไหลลงคอ เอามือตบหน้าผากตนเองผาง แทบจะช็อคหัวใจหยุดเต้นทีเดียว นั่งนิ่งพูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ นรากรซ่อนยิ้ม เอื้อมมือมาสัมผัสมือชายหนุ่มลูบไล้เป็นปูไต่อย่างลุ่มหลง
5 Z& {- {- y' H; l2 ?2 I* W
“แปลว่า...คุณ...เอาทีละสองเลย” - D- Y' ^7 U$ o, n
ในที่สุดเขาหลุดปากออกมาอย่างแผ่วเบาที่สุด เต็มไปด้วยความงุนงงมึนศีรษะ จับต้นซนปลายไม่ถูก
6 N( x7 o. `, p; s
“ครับ!”
6 Y: {5 Z" e: h' f
นรากรตอบอย่างภาคภูมิ แล้วย้อนถาม , a+ B$ v" i+ M+ a$ f5 l
“คุณรู้ได้อย่างไร?”
l1 r4 @1 Q4 G( a q H: G5 U+ D
“เพราะคุณบรรยายได้ละเอียดเหลือเกินในการร่วมรักกับสองคน ซ้ำคุณยังรับรองกับผมอีกด้วย” 1 N# Q' u3 y" Y$ T9 c6 L" G
“ไม่มีอะไรสนุกเท่าอีกแล้วสำหรับการเล่นเซ็กซ์แบบนี้ ตัวเราอยู่ตรงกลาง คนหนึ่งแอ่นตูดให้เราแทง ในขณะที่เราก็แอ่นตูดให้อีกคนแทง” ' c& A1 r) ^7 Y' ?: f# G
นรากรพูดอย่างไม่ละอาย
: K2 n Z9 o' ?6 j# T
“ถ้าคุณไม่เชื่อ ก็ต้องทดลองด้วยตนเอง มันส์ยิ่งกว่าการขึ้นสวรรค์ชั้นฟ้าที่เขากล่าวกันเลยล่ะ” 3 E/ f! T- o3 q1 Q
“คงไม่หรอกครับ” 4 W0 I7 S9 r/ n# Z2 I+ r8 ^! ]
เขาตอบอย่างหวั่น ๆ
! D: m" ]+ ?. w, n/ a; q2 A: P
“อย่าคิดอะไรมากสิครับ ผมก็เพียงเล่าให้คุณฟังเท่านั้น อีกอย่างคุณเป็นคนถามผมเองนะ นั่นประการหนึ่ง อีกประการหนึ่งเป็นการแสดงความจริงใจของผมในการทำธุรกิจร่วมกับคุณ เห็นไหมว่าผมเปิดเผยตัวตนแท้จริงของผมให้คุณได้รับรู้ แสดงว่าผมจะไม่มีวันโกงคุณเป็นอันขาด ผมว่าคุณตกใจมาก เพราะคาดไม่ถึง สงบจิตสงบใจไว้พ่อหนุ่ม คนมองมาทางเราใหญ่แล้ว ทานอาหารกันต่อเถอะ นี่เครื่องดื่มผมรู้ว่าคุณชอบรสนี้ เลยจัดไว้ให้เป็นพิเศษเลย”
3 E9 u* O1 P! _. U; F+ N' A( ~5 w
ภูริเชษฐ์ทานอาหารไปด้วยมองหน้าคู่สนทนาอย่างหวั่น ๆ ดีว่าเป็นเวลากลางวัน หากเป็นกลางคืน เขาก็ไม่รู้ว่าตนเองจะเป็นอย่างไร 7 V; z& s6 B: {5 ?
มันยิ่งกว่านางแมวยั่วสวาทตัวเมื่อคืนนีเสียอีก แน่ล่ะ เพราะมันเป็นเสือนี่ เสือไบเสียด้วย เขารีบรับประทานอาหารไปโดยไม่ยอมมองคู่สนทนาอีกเลย # p: E6 z( M! x* q
เมื่อเห็นชายหนุ่มนิ่ง นรากรจึงเป็นฝ่ายกล่าวขึ้นอีกครั้ง
`! v# U- Y& O* ~# {
“อย่าคิดมากเลยภู” เขาเรียกเพียงชื่อหน้าสั้น ๆ อย่างถือสนิท : j/ v. h4 |( |1 d
“ผมรู้สึกมึนจริง ๆ” 2 A E2 e5 @6 n1 G9 N/ h
ไม่พูดเปล่า เขาเอามือกุมศีรษะ สะบัดหน้าไปมา
, w- f8 ]8 w! Z- ` V+ M5 o
“เรื่องไร้สาระ อย่าถือเป็นอารมณ์เลย”
! \4 j* h9 k8 d3 ]8 t
“ผมไม่รู้จะถาม หรือจะพูดอย่างไรดี”
8 a, j/ U2 R/ O* `; k( U; e$ ~
เขาพูดอู้อี้ รู้สึกมึนงง ตัวร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างประหลาด
. H3 I8 r+ f) m' J
“ที่ไหน อย่างไร ใช่มั้ยที่คุณอยากรู้”
2 I0 w! j/ e8 Z4 ^
นรากรกล่าวดักคอ
4 Y) c* ` x9 k! \+ X! ^/ ]( {, i
“สองคนนั่นทำงานกับผมอย่างใกล้ชิด ติดตามไปไหนด้วยทุกหนทุกแห่ง งานทุกอย่างของผมก็ไว้วางใจพวกเขามากทีเดียว นั้นแหละคือโอกาสของเราที่ไม่มีใครระแคะระคายรู้แม้แต่พนักงานในบริษัทผมเอง บางครั้งอาจในห้องทำงานผมเอง หรือบนรถตู้ระหว่างนั่งกลับบ้านขณะรถติด เราก็เคย” 1 v" B9 K& a2 }% \1 `, L
“บ่อยขนาดไหน?”
# q- O5 z# ]! H6 T) i0 ?( Y0 R
“แล้วแต่ผม ทั้งคู่เป็นผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาที่ดีมาก แต่ก็ไม่มากมายหรือรุนแรงเหมือนสมัยหนุ่ม ๆ หรอก เพราะเรี่ยวแรงมันถดถอยลง แต่ก่อนผมจะชอบรุก แต่หลังมักเป็นฝ่ายรับมากกว่า แม้เราไม่แข็งเต็มที่เราก็มีอารมณ์ร่วมได้ และมันก็สนุกและมีความสุขด้วย”
6 g8 Y/ U4 x, _4 e" U
“ทั้งสองมีปฏิกิริยาอย่างไรครั้งแรกที่คุณขอเอา เต็มใจ ไม่เต็มใจ พอใจหรือไม่พอใจ?” * t* u) h* `: c/ h* K9 _
“แรกคนผิวดำเข้มก็ไม่ยอมหรอก แต่เจอลูกตื๊อผมและผลตอบแทนเล็ก ๆ น้อย ๆ ทำให้ยอม ส่วนคนผิวขาวไม่มีปัญหา ดูเหมือนจะชอบเสียด้วย แต่ขอให้คุณรู้ไว้เถอะว่าสองคนนั้น นอกจากเรื่องงานแล้ว เรื่องนี้พวกเขาก็ทำได้ดีมากทีเดียวไม่ว่ารุกหรือรับ” / x8 Z, t z) i* X
“ทั้งสองคน คุณชอบคนไหนมากกว่ากัน นี่ถามถึงความรู้สึกของคุณจริง ๆ” 0 m7 I; m7 v; @( V0 K
“ผมไม่สนใจหรอก เพราะมันไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร เพราะในชีวิตผมอายุปูนนี้ผ่านผู้ชายมาเยอะเหมือนกัน สองคนนั้นก็คงคิดไม่ต่างจากผม เขามีหน้าที่ต้องทำอย่างไรก็ทำตามหน้าที่ เมื่อทำแล้ว ก็ทำให้มันดีที่สุดเท่านั้นเอง ทั้งคู่อาจไม่ชอบหรือเกลียดผมเลยก็ได้ ใครจะไปรู้ แต่ขณะที่ปฏิบัติหน้าที่ให้ผม พวกเขาทำได้ดีทีเดียว และดีกว่าเลขาเก่าหลาย ๆ คนของผมที่ผ่านมา”
: J6 j1 V+ Z3 |6 h/ S5 p- ^
จบคำพูดของนรากร ภูริเชษฐ์แทบสะดุ้ง เสียวถึงขั้วหัวใจ รู้สึกร้อนผะผ่าวไปทั้งตัว มึนศีรษะอย่างแรงจนแทบระเบิด หรือเป็นเพราะว่าเมื่อคืนคั่งค้างเก็บอารมณ์อยากของตนเกินไป ยิ่งได้มาฟังเรื่องพิสดารจากชายสูงวัยที่ตนนับถือ มันยิ่งเพิ่มความคั่งค้างเข้าไปอีกอย่างไม่รู้สาเหตุ จนสุดที่จะทนได้เขาขอตัวลุกจากโต๊ะอาหาร ไม่ลืมหยิบแก้วเครื่องดื่มขึ้นเทผ่านลำคอรวดเดียวลงไปอีกครั้ง หารู้ไม่ว่าในเครื่องดื่มนั้นผสมอะไรไว้และเขามัวแต่ตื่นเต้นกับเรื่องที่ได้รับรู้จนลืมสังเกตไปว่า คนที่นั่งข้าง ๆ แทบไม่หยิบเครื่องดื่มแอลกอร์ฮอร์ขึ้นดื่มเลยนอกจากน้ำเปล่าที่เขาสั่งมาภายหลัง
9 i$ o1 A# o" Z. ]
“คุณจะไปไหน?”
; g0 p; X+ t5 a' C1 L9 c; v, ?
นรากรร้องถามเมื่อเห็นเขาลุกพรวดพราด . b# p9 o" w M% y7 c5 `( ^+ [
“ผมรู้สึกมึนศีรษะ ขอไปหายากินข้างบนห้องพักสักครู่ คุณนรากรอ่านสัญญาไปก่อน เดี๋ยวผมลงมา”
" }& Z' O4 c4 }2 A4 h0 d
& y$ n) m2 f6 Q
นรากรมองตามชายหนุ่มที่ลุกขึ้นเดินตรงไปยังลิฟต์อย่างหมายมั่น ขณะเดียวกันโดยไม่อ่านสัญญาหยิบปากกามาเซ็นต์อย่างง่ายดาย พร้อมกับถือติดมือเดินตรงไปยังเคาท์เตอร์ขอกุญแจห้องพักสำรองภูริเชษฐ์ โดยอ้างว่าเจ้าของห้องพักที่เป็นเพื่อนกันไม่สบาย จนป่านนี้ยังไม่เห็นลงมาทานข้าวกลางวัน ขอขึ้นไปดูหน่อย พร้อมกับยื่นเอกสารที่ตนเซ็นแล้วให้พนักงานดู เมื่อเห็นว่าพนักงานไม่ยอมมอบกุญแจสำรองให้ , h- j/ N j& w- y! ]9 d
“นี่เป็นเอกสารสัญญาที่เรานัดกันเซ็น แต่ผมไม่เห็นเขา เลยเป็นห่วง”
9 s. G r2 S$ V7 M4 b4 d
สุดท้ายพนักงานต้อนรับก็หยิบกุญแจสำรองยื่นให้ นรากรรับมากำไว้ในมือด้วยแววตามุ่งมั่น...โดยไม่ต้องห่วงอะไร เมื่อเข้าห้องแล้ว ภูริเชษฐ์รีบปลดกระดุมเสื้อเชิตออก โยนทิ้งบนเตียงอย่างไม่แยแส ขณะเดียวกันก็รีบปลดตะขอกางเกงออก เอาเท้าเตะเข้าฝาผนังห้องพัก ล้มตัวลงนอน รู้สึกร้อนฉ่าวูบวาบอย่างไรพิกล หัวใจสูบฉีดเลือดในกายแล่นสับสนไปหมดหูลั่นอื้อ ตาลาย เขาเป็นอะไรไปนี่ ไม่เคยรู้สึกเงี่ยนอย่างนี้มาก่อน หรือว่าเป็นเมื่อคืนเขาทรมานตนเองเกินไป ! K2 m Z/ W; ?. p7 q5 M
ขณะที่นรากรเอง เมื่อคำนวณว่าขณะนี้ภูริเชษฐ์คงเข้าห้องพักเรียบร้อยและยาก็คงออกฤทธิ์แล้ว เมื่อทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางไว้อย่างนั้น เขาใช้กุญแจสำรองไขเข้าไปอย่างแผ่วเบา และก็พบภาพที่ตนปรารถนาจะเห็นอยู่แล้ว แต่ก็แกล้งส่งเสียงถามเข้าไป
- ^7 z3 P* ?) T
“ภู! เป็นอย่างไรบ้าง เป็นอะไรมากไหม?
1 W6 f4 K8 C- n) _" i# Y+ W( \
ภูริเชษฐ์ร้องละล่ำละลักออกมา “ผมไม่เป็นไรครับ” 3 {. ~2 r3 A3 W1 ~6 y. `/ c
รู้สึกตกใจเป็นอย่างยิ่ง ขืนให้เกย์เฒ่าเห็นเขาในสภาพนี้ มิเสร็จเลยเหรอ รีบกลัดกระดุมเสื้อให้มิดชิดเหมือนเดิม แต่เจ้ากรรมไม่รู้ว่าตนเองเตะกางเกงเข้ามุมไหนของห้อง กำลังพยายามสะกดจิตเรียกสติกลับคืนมาระลึกว่าระหว่างเดินเข้ามา เขาเดินเข้ามาอย่างไร ก็หันไปเจอกางเกงที่ถอดกองออกอยู่แล้วกับพื้น ไม่ทันที่จะหยิบกางเกงมาสวมใส่ให้เรียบร้อย วงแขนทั้งสองของเขาที่กำลังจะสวมกางเกงอยู่นั้นก็ถูกรวบไว้อย่างแน่น 0 u+ G! J$ l. E0 X1 {! k
เขาตกใจอย่างสุดขีด ผงะล้มกับเตียงนอน แต่ก็ผงะหนีได้เพียงแค่นั้น เนื่องจากร่างของเขาถูกร่างของคนผู้เข้ามาใหม่ผลักลงไปนอน มือจับมาที่กางเกงของเขาที่สวมขึ้นมายังไม่ถึงเข่านั้น
8 Y; n! H. F X1 ^' ~6 F6 O9 F
คำสั่งจากสมองบอกว่า ให้ใช้มือทั้งสองข้างผลักร่างนั้นออกหรือไม่ก็ใช้เท้าทั้งสองข้างเตะให้กระเด็นติดประตูไปเลย แต่ก็เหมือนไร้เรี่ยวแรง มือข้างหนึ่งของเขาถูกจับไปประกบกับลำควยของอีกฝ่ายอย่างตั้งใจ แม้ว่ามันจะอยูในกางเกง แต่ก็กำลังขยายตัวขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อถูกมือเขาสัมผัส เลือดในกายทุกหยดยิ่งทวีความร้อนขึ้นไปอีก รู้สึกร้อนฉ่าไปทั้งเรือนร่างราวกับโดนไฟลน เมื่อสัมผัสกับการบดการขยับเขยื้อนอย่างแช่มช้า แต่รุนแรงและหนักหน่วงของตะโพกที่ตอนนี้นั่งทับกลางลำตัวเขาไว้ ) A E$ g9 n. P1 |$ J! M
ภูริเชษฐ์มองหน้าอีกฝ่ายที่มองมาอย่างหมายมั่นปั้นมือ หมดท่าจริง ๆ คราวนี้ มันเป็นเพียงอนุสสติส่วนลึกที่ร้องเตือนอย่ไกลแสนไกลเท่านั้น เขากำลังจะหมดความยับยั้งชั่งใจ หรือปกป้องตนเองเสียแล้ว
; ?, \% o/ L4 B
ใจว่าจะผลัก แต่มือกลับถูกเข่าของอีกฝ่ายกดไว้แน่น ขณะที่มือของอีกฝ่ายค่อยไขว่คว้า ควานเคล้นมาตามเรือนร่างของเขา ค่อย ๆ ไต่เรื่อย ๆ ลงไปยังกางเกงในตัวจิ๋วที่เหลืออยู่บนเรือนร่างขณะนี้
5 \: l% n1 ~% H6 U% r
“ไอ้แก่บ้าตัณหา แกจะทำอะไรฉัน” ได้ยินเสียงตนเองพูดออกไปเท่านั้น ปากก็โดนปากของอีกฝ่ายประกบติดทันที โดยที่เสียงยังไม่ผ่านพ้นลำคอออกมาด้วยซ้ำ
, c J3 C! l& f9 v, D$ n7 Q
“อย่าคิดต่อต้านและขัดขืน เป็นของอาเถอะ” เสียงกระซิบแผ่วใสดังที่ริมหู 6 P! v0 ~* o x D
เขารวบรวมแรงกายเฮือกสุดท้ายก่อนที่จะโดนเขมือบ ดิ้นสุดกำลังที่มีอยู่ ถีบร่างที่กำลังค่อมทับมานั้นกระเด็นพ้นจากเตียงไป อย่างไม่สนใจว่าคนนั้นจะเป็นอย่างไร เขาลุกขึ้นยืนอย่างพร้อมจะสู้ยิบตา
% q) h: N. c8 Y& ^3 G
“คุณ!...คุณบ้าไปแล้วเหรอ นี่คุณกำลังคิดทำอะไรผม”
' C5 ~, g$ ?& m) ]# S# L
“อาก็อยากไปสวรรค์กับภูนะสิ” 5 ?1 Q6 @# R6 v8 n- t% T
“ออกไป คุณมาทางไหนไปทางนั้นเลย” 7 G. o' n3 ?- B5 Q2 V* t
ไม่ว่าอีกฝ่ายจะพยายามเข้ามาประชิดตัวเขาอย่างไร เป็นโดนผลัก หรือบางครั้งก็ถึงกับเตะต่อยไปก็มี แต่ดูเหมือนยากจะต้านทานความบ้าระห่ำของเจ้าร่างเสือไบได้
7 q1 n. l Z% ]5 O# y9 z
ด้วยฤทธิ์ยาผสมแอลกอร์ฮอร์ทำให้เขาไม่สามารถทำอะไรได้ดั่งใจปรารถนาได้มากนัก อีกอย่างไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์รุนแรงจนถึงขั้นทำร้ายร่างกายกันและกัน จนอาจเป็นสาเหตุขึ้นโรงขึ้นศาล ซึ่งหากเป็นดังนั้น เขาก็ไม่รู้จะตอบคำถามของตำรวจอย่างไร บอกว่าโดนวางแล้วถูกข่มขืน ใครจะไปเชื่อ ความเงียบปกคลุมชั่วขณะต่างฝ่ายต่างคลุมเชิงกันและกัน ; f% i, U2 V8 j$ P
“อย่าขัดขืนเลยภู ยานี้แรงมากนะ หากไม่ได้รับการบำบัดระบายออกอย่างเหมาะสม อาจทำหัวใจวายเฉียบพลันได้” ; r/ c9 T; m6 |
“ไม่ต้อง ต่อให้หัวใจผมวาย ผมก็ไม่ต้องการให้คุณมาช่วย”
' V& x f" T- ]
“แล้วภูจะทำอย่างไร?” น้ำเสียงของนรากรอ่อนโยน หวานไพเราะ ไม่แสดงอาการโกรธสักนิด แม้จะโดนผลัก โดนเตะต่อยไปหลายที “ผมก็นั่งชักว่าวตรงนี้แหละ” ' \& o2 Q& P, K$ Q
“คิดหรือว่าแค่นั้นจะช่วยได้ มิหมายความว่าต้องนั่งชักจนมือเป็นง่อยเลยเหรอ” “คุณนี่มันชั่วจริง ๆ” : c: H, \+ l) ^
“ผมจะแจ้งตำรวจจับคุณ”
, d- S# @& P+ j& N0 y
“ใครจะเชื่อภู ถ้าภูแจ้ง อาก็จะแจ้งเหมือนกัน” นรากรยิ้มอย่างเป็นต่อ ชี้ให้ดูตามร่างที่มีรอยผลัก ต่อย เตะ จนเขียวเป็นปื้น “ดูรอยแผลตามร่างอาสิ เอาแผลนี้ให้ดู รับรองตำรวจต้องเชื่อว่าอาถูกภูทำร้าย แล้วเขาก็จะสอบสวน” / r' U* W) w/ w5 {) ]& D. @5 p
“ก็ให้มันรู้ไป” เขาตอบอย่างกระชากเสียง ( z4 `0 C0 F. f
“อาจะบอกว่าภูข่มขู่ทำร้ายร่างกายให้เซ็นสัญญาฉบับนี้ เพราะตอนแรกอาไม่ยอมเซ็นง่าย ๆ ภูเลยบังคับทำร้ายร่างกาย อากลัวก็เลยเซ็นให้ และก่อนขึ้นมานี้ อาได้บอกพนักงานแผนกต้อนรับว่า จะมาคุยกับหลานเรื่องสัญญาที่ไม่ค่อยเป็นธรรมเท่าไหร่”
* e/ ]( K. _* Q4 y3 u8 j+ |& x8 t
เสียงหัวเราะกังวานใส อย่างเป็นต่อ ไม่หัวเราะเปล่า นรากรขยับตัวเข้ามาประชิดร่างที่ยืนอย่างจำยอม ประคองนั่งลงบนเตียง ค่อยโน้มตัวลงมาจูบที่ต้นคอ มืออีกข้างสอดเข้ามาลูบไล้เข้ามาใต้เสื้อเชิ้ตที่ไม่ได้ปิดกระดุม ทั้งจูบทั้งไซร้คางไปตามซอกคอของเขาอย่างหลงใหลสักพัก แล้วจึงลูบมือไล่ต่ำลงมาเรื่อย ๆ จนกระทั่งมาถึงขอบกางเกงในล้วงมือเข้าไปปลดมันเลื่อนต่ำลงไป จนกระทั่งหัวมังกรที่โดนพิษยาเข้าไป แข็งราวกับท่อนหิน ดีดผึงออกมาภายนอก เมื่อมันมองเห็นทางอิสรภาพของมัน จากนั้นใช้มือสองข้างดึงเสื้อเขาออกจากแขน จนท่อนบนเปลือยให้เห็นร่างที่มีกล้ามเป็นมัด หน้าอกแข็งแกร่ง เป็นลอนสลวย # ]- ]# ]" u" c3 W, y
อย่างหมดความเป็นตัวของตัวเอง ตั้งใจจะนั่งนิ่งเฉยเหมือนท่อนหิน ปล่อยตัวตามสบายสุดแล้วแต่ผู้สูงวัย จะทำอะไร อย่างปลงใจ แต่แทนที่ร่างจะกายเป็นท่อนหินไม่มีความรู้สึกยินดี ยินร้าย อย่างที่คิด กลับเป็นสิ่งอื่นที่มันเป็นท่อนหินแทน มันแข็งจนเป็นท่อนหินจริง ๆ หากแม้ถูกบิดก็คงหักได้ทีเดียว แข็งอย่างที่ไม่เคยรู้สึกแข็งมาก่อน รู้สึกแต่เพียงว่าถูกจับยกขาขึ้นสูงแล้วกางเกงในสิ่งที่เหลือปิดตัวอันน้อยนิด ก็หลุดออกจากร่างเขาไป ได้แต่นอนหลับตาอย่างจำยอม หมดความยึดเหนี่ยวใด ๆ ทั้งสิ้น ได้แต่นึกขอโทษภรรยาในใจ พี่ขอโทษด้วย พี่ไม่ได้ต้องการให้เป็นอย่างนี้ ) y4 d3 @, _' a( K: G; l# i+ ^
3 T2 J( B8 d1 R& a
' m4 L/ O" Q* M1 m
โปรดติดตามตอนต่อไป {:4_74:} - `- ^( O V- w. F6 T& F
, C6 K: s! m$ L) c( q; e& X) S
2 @7 k1 W# f8 N& S% |/ }$ u: r" @; N
5 o# i9 n5 @" t2 e' A& `' e$ `' b' p+ l4 ~
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-7-1 07:36:43
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2025-4-27 05:15:04
โพสต์ 2024-10-6 00:28:23
โพสต์ 2023-7-5 06:13:58