ปุนเก็บความสงสัยเอาไว้ภายในใจ แล้วขับรถกลับบ้านโดยเร็ว เพราะไม่นานก็จะถึงเวลาที่บอสโทรหาเขาเป็นปกติ เป็นไปตามคาด เมื่อปุนถึงบ้าน บอสก็โทรหาทันที ปุนพยายามลืมเรื่องที่เห็นเมื่อครู่แล้วพูดคุยตามปกติ อัพเดทชีวิตตัวเอง และถามความเป็นอยู่ของอีกฝ่าย แม้จะไม่ได้เจอกันทุกวัน แต่ก็ยังคุยกันทุกวัน บอกอรุณสวัสดิ์และฝันดี/ v! ? p; J( O( z. H' F1 Q! K
H9 T! X7 ^ Q) y; p- H: L: t "บอส พรุ่งนี้เช้า ว่างไหม"
9 Z& w6 P% f( k; y0 s+ ~# a0 s "อืม น่าจะได้อยู่ แต่สายๆผมมีงานนะ"1 M5 K3 Q x* J) w
"อ๋อ เราจะชวนไปที่ศูนย์รับเลี้ยงเด็กกำพร้าอะ"+ D: x0 P( U( a- j
"ที่ไปครั้งก่อนหรอ....."% D$ ?' u. O# O7 Z# W6 P: K
"ใช่ จำได้ด้วยหรอ"
- ]# q# r. J' L+ v7 w' e5 n/ G "ครับ"' ^4 E9 L2 K# _% c' [) W7 T
"โอเค งั้น พรุ่งนี้เจอกันนะ เดี๋ยวเราไปรับ" หลังวางสาย บอสเดินไปนั่งยังโต๊ะทำงาน ภาพในอดีตพลันไหลย้อนขึ้นมา แต่สุดท้ายก็กัดฟันลืมภาพเหล่านั้นแล้วพักผ่อน วันต่อมาปุนก็ขับรถมายังคอนโดบอสแต่เช้าตรู่ ปุนรูดการ์ดเปิดประตูห้องเข้าไปปลุกบอส บอสที่นอนหลับไม่ยอมลุกเลยโดนลากลงจากเตียงไปอาบน้ำ ปุนขับรถไปยังร้านค้า ร้านสะดวกซื้อหลายร้านซื้อทั้งของแห้ง ของชำ ของสด ของเล่น รวมไปถึงเสื้อผ้าหลากสีหลายไซส์ แถมยังมีอาหารเสริมต่างๆมากมายโดยมีหนุ่มนายแบบที่แต่งตัวมิดชิดคอยเดินถือของและเข็นตะกร้าอยู่ข้างกาย
2 x, S: u9 O n+ [ F S( ]) r' f( P
# O7 _- c, o ?* |- [; y# W2 q "ทำไมต้องแต่งขนาดนี้ครับเนี่ย หายใจลำบากมากนะ แล้วชุดนี่ออก ร้อนจะตายชัก"- r5 Y2 x* r% e! y
บอสยกมือที่มีของห้อยเต็มแขนขึ้นมาดึงหน้ากากอนามัยออกแล้วสูดหายใจเฮือกใหญ่" V3 C o: C" |* E
/ o, Q! _4 C1 L "แหะๆ นิดหน่อยเอง แปบเดียวของจะครบแล้ว"
( r+ F. S/ r3 |, u& y ปุนพูดแกมรู้สึกผิดแต่เพื่อความปลอดภัย เลยให้อีกฝ่ายสวมทั้งหมวก แมส แว่นตา เสื้อผ้าปิดคลุมแขนและขาจนมิด พอได้ยินปุนพูดแบบนั้น บอสก็พยักหน้ายอม แล้วเอาของเก็บไว้ท้ายรถ ก่อนจะขึ้นนั่งข้างคนขับ แต่ไม่วายยังแอบบ่นปุนตลอดทาง หลังจากมาถึง บอสก็ช่วยปุนขนของไปไว้ที่ด้านใน พอคนที่นั่นรู้ว่าปุนมา เด็กๆก็พากันมาช่วยถือของจนหมดในครั้งเดียว ปุนนำสิ่งของที่ซื้อมาแจกให้เด็กทุกคนจนครบ และมีอยู่คนหนึ่งที่มองบอสด้วยสายตาไม่พอใจ ดูท่าจะเป็นคนคุมเพราะเด็กคนนี้โตที่สุดในบ้าน ขณะที่ปุนแจกของอยู่ เด็กที่โตสุดก็เดินมายังบอสหลังจากมองมานาน
1 j7 {: u! z! X6 ? 6 n9 |/ @1 Q2 `. z8 `5 q; P
"มีอะไรหรือเปล่าครับน้อง พี่เห็นว่ามองพี่อยู่นานแล้ว"
3 F4 s6 b) y7 B7 _4 w; y% o บอสถามออกไปตรงๆหลังจากที่สังเกตุมานาน แถมครั้งก่อนที่มาก็คนนี้แหละที่จ้องเขาไม่วางตา6 ^8 l; O/ y0 R' f3 h$ T) Z X
" Y7 y: U+ H9 E7 m
"พี่เป็นแฟนพี่ปุนหรอ"
* N5 i/ n& R+ K$ Z อีกฝั่งถามเสียงแข็งกร้าวราวกับไม่พอใจ บอสไม่อยากมีเรื่องเลยเมินหน้าหนีจนเด็กนั่นเอ่อยอีกครั้งและเสียงแข็งกว่าเดิม
; U! ^' j8 K/ \) v7 C4 G/ R . J! r2 w+ E& [. E- U; O( C
"ผมถามไม่ได้ยินหรอ"% V3 _" S. m2 j
"ได้ยินครับ แต่ไม่อยากตอบ ทำไม"บอสกวนประสาทกลับ เด็กคนนั้นทำท่าไม่พอใจจนพี่เลี้ยงต้องมากแยก$ U1 z5 e/ K3 m% I6 i2 H3 e1 P" T
6 r6 J: |* a& U9 V, ]$ @ "นี่ทิว ทำตัวดีดีหน่อยสิ พี่เขาเอาของมาให้นะ"/ S) m- a% p" U* A) |
บอสสะอึกกับคำที่ได้ยิน พลันนึกถึงเรื่องราวในอดีตขณะที่อยู่ในบ้านหลังนี้ จนพี่เลี้ยงที่เห็นว่าบอสนิ่งไปเลยพยายามเรียก
7 ]5 a5 m* Z2 m) ~7 p; W/ |
' O$ n- p# F* q/ b1 `: L: `8 d: _ "คุณคะ คุณะคะ เป็นอะไรไหมคะ" @( ^! S; m, f( ~" |
"มะ มะ ไม่มีอะไรครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ" บอสเดินเร็วออกจากจรงนั้นพร้อมหายใจแรง ทำเอาเด็กคนนั้นและพี่เลี้ยงพากันงง ปุนที่หันมาเห็นเลยบอกให้พี่เลี้ยงแจกของแทน แล้วเดินตามบอสออกไป( b/ k; b# H# K8 \
' a; s8 B+ H0 v. \+ M
"บอส บอส มีอะไรหรอ"
, c' g8 i- h: v; ] ปุนเดินตามบอสและเรียกไปด้วยจนบอสหยุดเดินอยู่ที่สนามเด็กเล่นด้านนอกอาคาร
1 ?, ]/ W! k9 H7 h& v# g * j1 m8 S6 Q; e3 q4 k4 [# c
"มะ ไม่มีอะไรครับ แค่....แค่คิดเรื่องงานนิดหน่อยน่ะ"" _3 J) B: Q- W$ s0 q
"ไม่เป็นไรแล้วนะ" ปุนยื่นมือมากุมมือของบอสไว้แล้วกำแน่น
" U. V6 R7 m2 M$ g; m$ B "อืม" ปุนจูงมือบอสเดินไปยังสวนที่ทางศูนย์ให้เด็กๆปลูก มีทั้งดอกไม้และต้นไม้ รวมไปถึงศาลาและโต๊ะหินอ่อนใต้ต้นไม้ ปุนเลยเลือกที่นั่งบนโต๊ะหินอ่อนมองวิวสวนดอกไม้เบื้องหน้า* I; W4 n% y5 M6 z; F% T( t8 n
1 e4 [. n1 f0 u! Y" P "แต่ก่อนที่นี่น่ะ เป็นบ้านรับเลี้ยงเด็กกำพร้าที่เปิดขึ้นเองจากคุณยายคนหนึ่ง ตอนแรกทางบริษัทได้สนับสนุนเพราะเป็นโครงการที่ต้องทำเพื่อตอบแทนชุมชน"
2 c. K% H, @. ?" I& V) E/ c% U "....แล้วทำไมถึงเลือกที่นี่ครับ"( z# O* S. O* Y- [5 A
"จริงๆแล้ว ที่นี่ไม่ได้ถูกเลือกหรอกนะ เพราะว่ามันเป็นบ้านที่เปิดเองแบบผิดกฏหมาย ตอนนั้นเราอายุสิบขวบได้มั๊ง เราได้ยินครูที่โรงเรียนคุยกัน ว่ามีเด็กที่อยู่ในโรงเรียนเราต้องไปอยู่ที่นั่นเพราะบ้านล้มละลาย พ่อกับแม่หนีไปต่างประเทศ เราเลยไปเล่าให้พ่อฟัง"
1 y( ^- F( E* c
9 F+ Z% H3 I- p7 I( L6 j- X0 I: N3 ~ บอสฟังปุนพูดก็บีบมือปุนแน่น ปุนไม่ได้ร้องหรือดึงมืออกแต่อย่างใด แถมยังกำมือบอสตอบอีก + T$ i) b8 s' G5 [) {
+ g+ U) ?+ L9 K; P5 G& g6 ?* Q
"ตอนแรกเราก็ไม่รู้เรื่องพวกนี้หรอกนะ ไม่รู้ว่าทำไมเด็กคนนั้นถึงไม่ไปบ้านเด็กกำพร้าที่ถูกกฏหมาย แต่มารู้ทีหลังว่าเพราะไม่มีเงินที่แบบนั้นเลยไม่ต้อนรับ เราเลยขอพ่อให้สร้างบ้านให้ หึหึ ก็ไม่คิดหรอกนะว่าต่อมา บ้านหลังนั้น จะกลายมาเป็นศูนย์แบบนี้"
3 p2 ?$ i. j* |6 q
. q) `. b, l! [. B7 \ "อึก ละ แล้วปุน ระ รู้จักกับเด็กคนนั้นไหม"
4 U1 u' n: `7 T7 W6 q บอสสะอึกน้ำตาแล้วกลั้นใจถามปุน เพราะเรื่องที่ปุนเล่านั้น ตรงกับชีวิตของเขามาก มากเสียจนรู้สึกจุกในอกจนหายใจแทบไม่ออก
* M- M9 o) v* |0 [ a7 o& m! h/ ^# [
"รู้สิ เด็กคนนั้น ก็กำลังนั่งอยู่ข้างๆเรานี่ไง"
O) u8 E& e. @ - ^' U- V5 t* E
ปุนพูดจบก็หันหน้ามาหาบอสพร้อมรอยยิ้ม ในตาปุนคลอไปด้วยน้ำใสๆต่างจากบอสที่ตอนนี้แก้มอาบไปด้วยน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นเขื่อนแตก 2 s1 x# Y7 O) ~* n; f
"ปะ ปุน อึก ปุนรู้ หรอ อึก ฮือออ ฮึก ปุนรู้ ฮือออ" ปุนที่เห็นบอสร้องไห้โฮก็ปล่อยน้ำตาที่กักเก็บมานาน ร้องออกมาด้วยความสงสารคนตรงหน้า บอสที่คิดว่าปุนรู้ความจริงแล้วจะรังเกียจเขาเลยพยายามดึงมืออก แต่ปุนกลับเป็นฝ่ายที่ไม่ปล่อยมือของบอส แล้วยื่นมือไปเช็ดน้ำตาให้บอสพลางดึงตัวของอีกฝ่ายเข้าไปกอด ทั้งสองปล่อยโฮกอดกันอยู่ตรงนั้น จนพี่เลี้ยงที่กำลังจะพาเด็กออกมาเล่นที่สนามหลังแจกของเสร็จต้องห้ามแล้วพาเด็กๆกลับเข้าไปด้านใน บอสที่ตอนนี้กลายเป็นเด็กในร่างสูงใหญ่ร้องไห้ออกมาไม่หยุด ความรู้สึกที่เก็บเอาไว้นานหลั่งไหลออกมาพร้อมน้ำตา เรื่องราวต่างๆที่เจอผุดขึ้นมาในหัว ทั้งความทรงจำ ความสุขที่อยู่กับพ่อแม่ ความทุกข์ ความเจ็บปวดหลังจากที่ต้องแยกจาก ความผิดหวัง ความเสียใจที่โดนหักหลังจากคนสนิท ทุกอย่างถาโถมเข้ามาในคราเดียว บอสร้องไห้จนตาบวมและหลับไปในอ้อมกอดของปุน ปุนปล่อยให้อีกฝ่ายนอนหลับบนตักของเขา แล้วก้มมองดูใบหน้าอีกฝ่าย พร้อมใช้มือเขี่ยไรผมที่ปกตาออก ตอนนี้บอสกลายเป็นเด็กโข่งที่หลับหลังจากร้องไห้ขี้มูกโป่ง ปุนที่รู้เรื่องนี้ได้ไม่นานก็เจ็บปวดกับความจริงที่ได้รับมา ในตอนแรกนทีให้ข้อมูลของบอสมา ที่สืบมาได้นั้น เป็นเรื่องราวหลังจากบอสกลับมาจากต่างประเทศ แล้วได้เข้าวงการตอนเรียนมหาลัย และมีพวกกลุ่มที่ทำคลิปขาย จนมาถึงปัจจุบันที่เปิดกลุ่มคลิปลับและทำโอนลี่แฟน แต่ปุนเข้าใจ แม้ตอนแรกจะโกรธ โมโห แต่ปุนเลือกที่จะยอมปิดตาข้างนึงเพื่อสานสัมพันธ์ต่อ ที่ปุนสนใจ คือก่อนหน้านั้น บอสไม่มีประวัติหรือข้อมูลใดๆเลย ปุนเลยเลือกที่จะสืบต่อเอง จนมารู้ความจริงภายหลัง ปุนทำได้เพียงปลอบใจ ให้กำลังใจ และคอยอยู่ข้างๆบอส ปุนไม่อาจเข้าใจคนรักของตนได้100% แต่เขารับรู้ได้ถึงความโดดเดี่ยว เพราะปุนนั้นก็โตมากับพ่อที่ไม่มีเวลาให้ แต่อย่างน้อย เขาก็ยังมีเงินทอง ต่างกับบอส ที่ไม่มีทั้งพ่อและแม่ แม้แต่บ้านซุกหัวนอน เรื่องที่ปุนสืบเพิ่มได้แค่บอสมาอยู่บ้านเด็กกำพร้าและถูกรับเลี้ยงจากชายหญิงคู่หนึ่ง ที่ตอนหลังได้แจ้งความว่าบอสนั้นขโมยของแล้วหลบหนีไป แต่สุดท้ายก็ถอนแจ้งความ ปุนไม่รู้เลยว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นจนกระทั่งบอสกลับมายังประเทศด้วยใบหน้าใหม่ หลังจากนั้นไม่นาน บอสค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาบนตักของปุน ใบหน้าสดใสของปุนที่ยิ้มรับ ทำบอสรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก มากจนไม่กล้าสบตาปุน ตอนนั้นเสียงมือถือเขาดังขึ้น บอสเลยขอตัวไปรับสาย( j* ` ~# y9 N
) e1 K! c9 k9 |: M `3 t "ใกล้จะถึงเวลาแล้วนะครับสุดหล่อ"
' c e( ^6 O& V "ผมขอโทษครับ ติดธุระนิดหน่อย"
) ]. p, ]& j7 Y; o- }) k "แต่คนของผมพร้อมแล้วนะครับ"& B) }& D/ h2 \) y
"ผมขอเลื่อนได้ไหมครับ"
, R/ I) P# n: n! E6 F "หืม จะเลื่อนหรอ เวลาเป็นเงินเป็นทองนะครับสุดหล่อ"5 o' i2 a2 b% E4 a) m
"เลื่อนให้ผม แล้วคราวหน้าผมจะชดเชยให้แบบจัดเต็ม โอเคไหมครับ"+ C7 n' T7 _" {
"ว้าว รับปากแล้วนะครับ งั้นก็ได้ครับ" หลังวางสายบอสเดินกลับมายังปุน แต่สีหน้าและท่าทางที่เปลี่ยนไป หลังจากที่ปลดปล่อยทุกอย่างออกมา เหมือนบอสเป็นอิสระ
3 [6 Q4 h2 L' _7 S5 ~' R; W " `/ y4 L( P& C7 |; T$ r* F
"ปุน"
: ~7 O% t6 }- Q6 e T9 p "หืม ว่าไงครับ"0 x* @; \$ ? {0 U9 }
"เราเลิกกันเถอะ"ปุนขมวดคิ้วชนกันด้วยความสงสัย แล้วยื่นมือไปจับมือบอสไว้ บอสพยายามจะสบัดมือปุนออก แต่ตอนนี้เขายังไม่เข้มแข็งพอจนถูกปุนดึงตัวเข้าไปหา แล้วดึงตัวของบอสนั่งลงบนตัก4 t' z+ z4 n$ R8 ]. r
q% M5 F2 n3 L# w4 A3 E "หิวไหม ไปกินข้าวกัน"( o4 ^% D. J* O$ [% G7 M$ G
ปุนยิ้มให้และชวนบอสไปกินข้าว ทำเหมือนว่าเรื่องราวก่อนหน้านี้ไม่เคยเกิดขึ้น! Q- Y! G# s. o( G2 {: Q" H) o$ R
2 k1 H# U/ g6 ?3 k% X "นี่บ้าไปแล้วหรอ ทำไมทำแบบนี้"
/ I/ P X7 J# i- \ บอสขึ้นเสียงบอกปุน แต่เสียงของบอสนั้นสั่นเครือ นัยตาไหวเหมือนจะร้องไห้แต่กลับไม่มีน้ำตาไหลออกมาราวกับบ่อน้ำตานั้นแห้งขอดเพราะร้องออกมาจนหมดก่อนหน้า+ n+ T! D. `4 q& I$ h2 ^5 `) I
0 n8 G* N. } q! y. h% b
"วันนี้มีพะโล้ ยำ แกงพะแนงกับแกงจืดนะ บอสอยากกินอะไร"! G" ^* k9 N1 t
ปุนเองก็เสียงสั่นเครือไม่ต่างกับบอสแต่พยายามพูดจนจบ และลุกขึ้นจูงมือบอสเข้าบ้าน บอสสบัดมือปุนออก คราวนี้มันสำเร็จ ทั้งสองยืนจ้องหน้ากันกลางสวนดอกไม้ ปุนยิ้มให้กับบอส แล้วเดินเข้ามากอดบอสอีกครั้ง พร้อมใช้มือลูบหลังของบอส คางเกยไหล่แล้วพูดซ้ำไมซ้ำมา "ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร"% X- o, f! _2 Q5 P
! ]; I, `( a& B7 R& M
"ทำไมทำแบบนี้ ทำไมถึงทำแบบนี้ จะไม่เป็นไรได้ไง ปุนก็รู้เรื่องแล้ว อึก ทำไม ทำไมยังทำแบบนี้อีก ฮือออออ" บอสร้องไห้อีกรอบ คราวนี้น้ำตาที่เหมือนจะแห้งไปก่อนหน้ากลับไหลออกมาเป็นทาง เนื้อตัวบอสไร้เรี่ยวแรงจนปุนต้องพยังอีกฝ่ายไว้กว่าบอสจะร้องไห้เสร็จ หลังจากบอสสงบลง ปุนก็แบกบอสขึ้นหลังเดินเข้าบ้านแล้วเดินออกมาโดยมีสายตาของเด็กในบ้านมองดู ทุกคนไม่พูดอะไรแต่ยิ้มให้ทั้งสองคน ไม่เว้นเด็กที่หาเรื่องบอสก่อนหน้าด้วย แถมยังชูนิ้วขึ้นสองนิ้วเป็นสัญญาณให้ สู้ ๆ ทั้งสองขึ้นมานั่งบนรถ บอสที่ตอนนี้สับสนงุนงง ได้สติขึ้นมาอีกครั้ง เลยถามปุนด้วยน้ำเสียงที่นิ่งเรียบไร้อารมณ์ออกมา# O- C6 d8 D: ` k' `; @, K+ x$ ~/ D$ }
2 G& y* }9 W4 [: F; e3 a
"คุณรู้เรื่องผมได้ยังไง"
8 A$ T( N2 }6 H- y& A2 M9 }& I "เราให้เลขาสืบเรื่องของนาย รู้แค่บอสกลับมาจากต่างประเทศด้วยบัตรประชาชนที่ปลอมขึ้นมาและใบหน้าใหม่"
6 t( Q7 p- z8 O; { "...", x: N8 ~+ U/ \0 t5 K; i
"เราสงสัยเรื่องราวก่อนหน้านั้น เลยสืบเอง จนรู้ว่าบอสเคยถูกพามาอยู่ที่บ้านเลี้ยงเด็กกำพร้า เราเลยมาที่นี่ เจอกับพี่แนน ที่เคยเป็นพี่เลี้ยงที่นี่ พี่แนนเล่าเรื่องก่อนที่บอสจะมาอยู่ที่นี่ แต่หลังจากถูกรับเลี้ยง ก็ไม่มีข่าวของนายอีกเลย" "แล้วคุณต้องการอะไร" บอสหันมาสบตากับปุนแล้วถามตรงๆ t4 F# z. o+ e: D9 i
"ต้องการอะไร หมายความว่ายังไง"
?% A# Z4 J" M) V7 t. c+ s S "รู้แบบนี้เเล้ว จะทำยังไงต่อ จะขู่หรอ หรือว่าจะให้ผมทำอะไรเพื่อปิดปากคุณไว้"บอสเริ่มมีน้ำเสียงขึ้นมาเล็กน้อย ปุนเลยยื่นมือไปจับกับมือของบอสไว้ แต่บอสเลื่อนมือหนี $ H2 i: N" q" A1 y K Y9 X
+ A3 m* B% q6 t3 N% T% F4 G) L "ไม่ ไม่ทำอะไร ไม่ต้องทำอะไร"บอสเอะใจกับคำตอบที่ได้ฟัง R/ `7 F/ f$ ]
"ทำไม ทำไมถึงทำแบบนี้อีกแล้ว ผมเป็นคนไม่ดีนะ ผมหักหลังคุณ ผมหลอกใช้คุณ ผมทำร้ายคุณ"
) z% Q/ S) B* p7 R5 U "ไม่เป็นไร"
4 n, Y/ P! ?9 n "ไม่เป็นไร ไม่ได้ ทำไม ทำไม"ในหัวของบอสมีแต่คำว่าทำไม* b) ~/ r6 S4 y: F6 O
"เราไม่เป็นไรจริงๆ"
9 H N0 F% V( Y( i9 Q "แต่ผมทำไม่ดีกับคุณนะ"4 n6 l- W" c$ C) |8 Y
"แต่ตอนนี้นายไม่ได้ทำแล้วไง"
* l' M1 u# P( @' o "ไม่ ตอนนี้ผมก็กำลังทำอยู่ ผมหลอกหลวง โกหก..."
' Z9 n4 H* K% S3 k8 t: E "ก่อนหน้านี้เคยถามใช่ไหม ว่าต้องการอะไร เราต้องการนายไง ต้องการให้นายทำมื้อเย็นให้เราหลังจากเราเลิกงาน ต้องการนอนหนุนตักตอนดูทีวี ต้องการให้นายนวดให้ตอนที่เราเมื่อย ต้องการให้นายจับมือตอนดูหนังด้วยกัน ต้องการให้นาย ฮึก ร้องเพลงให้ฟังก่อนนอน ต้องการ อึก ให้นายเช็ดผมหลังสระผมเสร็จ ต้องการ อึก...."ใบหน้าของปุนเปื้อนยิ้มพลางสะอื้นแทรก บอสที่ทนฟังมาสักพักก็ดึงปุนเข้ามากอด พอปุนสงบ บอสก็ใช้นิ้วเช็ดน้ำตาให้ปุนเหมือนที่ปุนทำให้ก่อนหน้านี้ ตอนนี้ทั้งสองคนก็ปรับความเข้าใจกันแล้ว0 l: b: Z! ~8 Z- h( ^# } D
2 D' k! u" Q; ]( B* c+ Y& y
"หิวไหม กินข้าวกัน"8 H' k- c4 ~& G
บอสยิ้มแล้วถามกับปุน ปุนที่ได้ยินก็ยิ้มตอบแล้วพากันลงจากรถไปกินข้าวกับเด็กๆด้านใน ทุกคนที่เห็นปุนกับบอสเดินเข้ามาในบ้านต่างก็เงียบ จนพี่เลี้ยงชวนทานข้าว ทั้งสองคนก็ยิ้มรับแล้วกินข้าวกับเด็กๆ บอสที่ตอนนี้มีความสุขที่สุด เพราะไม่ต้องปกปิด หรือปิดบังอดีตของตัวเอง ไม่ต้องระแวงว่าใครจะจับได้หรือใครจะหาประโยชน์จากเขา ศูนย์รับเลี้ยงเด็กกำพร้า เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ และรอยยิ้ม ภาพใบหน้าของบอส ตอนนี้เปี่ยมไปด้วยความสุข ความสงบเหมือนที่เขาต้องการ "อ๊ะ นี่บ่ายโมงแล้ว" ปุนยกมือถือขึ้นมากดดูเวลาก่อนที่จะขึ้นรถ
( D& d+ y* ^/ } "อืม ลืมเลาเลย แปบๆบ่ายแล้ว"บอสที่ตอนนี้ยังไม่หุบยิ้มเลยหลังจากออกมา ปุนที่นึกขึ้นได้ว่าบอสมีงานตอนสาย
+ p% S' `( C2 W0 l: r 6 t4 N8 v; e+ [5 P! {) r# u2 ~
"ขอโทษนะ ลืมไปเลยว่านายมีงาน", o/ E2 w' X9 e4 H# { T5 h
"ไม่เป็นไร เราโทรไปคุยมาแล้ว"
' R* V$ d1 w7 U p2 K# F "หรอ อืม งั้นตอนนี้ก็ว่างแล้วสิ"+ \4 L( w- o5 r. q
"อืม ทำไมหรอ"" h; n& w; ]( y& q/ I4 {& o
"งั้นไปดูหนังกันไหม"
; E$ y- c3 ~! e3 k3 B "เอาสิ" วันนั้นทั้งวัน บอสใช้ชีวิตแบบมีความสุขเป็นครั้งแรก เขาได้ทำอะไรกับปุนต่างๆมากมายโดยไม่ได้คิดถึงเรื่องอื่นๆเลย จนทั้งคู่มาจบที่บ้านของปุน บอสได้เช็ดผมให้ปุน และปุนก็ทำให้บอสเช่นกัน เสร็จก็พากันนอนกอดกันกลมจนถึงเช้า บอสที่เห็นว่าปุนหลับอยู่เลยไม่อยากปลุก เขาค่อยๆย่องลงจากเตียงแล้วไปทำมื้อเช้าให้กับปุน เสร็จก็อาบน้ำแต่งตัวแล้วปลุกอีกฝ่าย พอกินข้าวเสร็จไม่นาน มือถือปุนก็ดังขึ้น เป็นเรื่องงาน
# [/ k5 |0 o3 C I
* G* Z1 W( K" O9 j5 K# Q" O "ไม่อยากไปเลย วันนี้วันหยุดแท้ๆ": Z* l; a3 k0 E/ l
"ไม่เป็นไรครับ ไว้เจอกันตอนเย็น"
. k9 Q$ u4 O+ i! }" P "อืมก็ได้ จุ๊บ"ปุนทำเสียงอ่อนเสียงหวานอ้อนจะอยู่กับบอส แต่บอสไม่อยากให้ปุนเสียงาน เลยจุ๊บให้กำลังใจไปหนึ่งยก แต่ก่อนที่ปุนจะไป ปุนได้นึกขึ้นได้ถึงเรื่องวันก่อน "เออบอส วันก่อนที่มีคนมาส่งที่คอนโดอะ รู้จักกันหรอ"
' W) G5 _0 ~8 X' Z9 W "วันก่อนหรอ อืม ทำไมรู้อะ สืบมาหรอ") V( z( b, U- ]1 I& ^
"ไม่ใช่ วันนั้นจะไปเซอร์ไพรส์ต่างหาก แต่อดเลย"7 c8 H8 t' D$ K8 h, n v& w, Z
"อืม วันนั้นหรอ อ๋อ เขาเป็นคนที่จ้างเรารีวิวร้านของเขาอะ"/ M* j2 p- |' O" n
"หรอ ชื่อเต้ยใช่ป่ะ"
- H) F8 Q& ^' @& E! S "อ้อ ใช่ ทำไมหรอ"บอสตกใจที่ปุนรู้จักกับเต้ย เพราะบอสรู้ว่าเต้ยไม่ใช่คนที่ดีนัก ปุนเองก็คิดไม่ต่างกัน ทั้งสองเงียบไปพักหนึ่งก่อนที่ปุนจะทนไม่ไหวเตือนบอสเอาไว้
- E/ a. m( e* I' b
2 }- m5 n- g$ i5 R: p% C5 X0 ` "เรารู้สึกว่าเขาไม่ใช่คนดีอะ ถ้าเลี่ยงได้ อย่าไปยุ่งจะดีกว่านะ") C% j7 ]$ r1 F( t
"หรอ ทำไมอะ ปุนรู้จักหรอ"
- r. ^* Z. T J6 k" @; V& C8 u "ก็ไม่เชิงอะ แต่เขาอยู่ในวงการสีเทา มันเป็นเรื่องธุรกิจอะ เราก็ไม่อยากยุ่ง นายเองก็ระวังตัวนะ"2 O; q9 B G( O1 I+ ~# y! B
"อะ อ้อ อืม ขอบใจที่เตือนนะ" บอสทำเป็นไม่รู้เรื่อง ในหัวคิดถึงเรื่องนี้ก่อนจะตัดสินใจบางอย่าง พอปุนออกจากบ้าน เขาก็โทรเรียกแท็กซี่เพื่อไปยังสปา โดยที่ไม่ได้บอกอีกฝ่ายก่อน กะว่าจะไปพูดคุยเรื่องระหว่างเขา บอสเดินเข้าไปรอยังด้านในที่มีพนักงานเตรียมของอยู่โดยไม่สนใจเขา ไม่นานเต้ยก็เดินคุยโทรสัพท์เข้ามา
* o D7 G5 R2 ^9 T
+ p9 ]0 j) }' s7 m4 a( ^ T* p "เออ มึงให้ชาวบ้านกดดันมันไปก่อน มันเสนออะไรก็อย่าพึ่งไปยอม รอเวลาเหมาะสมก่อน" บอสก้มตัวลงกับโต๊ะแอบฟังอีกฝ่ายคุยโทรศัพท์ แล้วค่อยๆคลานถอยหลังไปยังทางโล่ง6 T9 ?$ n7 X- s, j
0 E- Y9 V! Y9 d( x: d "คุณเต้ยครับ มีนายแบบมาหาครับ รออยู่...อ้าวไปไหนแล้ว" พนักงานที่เดินเข้ามารายงานหันไปหาบอสแต่กลับไม่เห็นใครอยู่แล้ว จังหวะนั้นบอสเลยลุกขึ้นเดินมายังทั้งคู่
8 H( }' p7 y! g) C/ Q5 R u "โทษทีครับ ผมไปเข้าห้องน้ำมา"
6 O9 [; L3 z: G4 T8 h# T+ q บอสกล่าวทักทายเต้ยด้วยใบหน้าทะเล้น เต้ยก็งงว่าบอสจะมาไม้ไหนแต่ก็ยิ้มแย้มพูดคุย "อ้าวคุณ มาหาผมถึงที่แบบนี้ มีอะไรหรือเปล่าครับ"
1 ]# I- m" b3 M m. u! R "ผมจะมาขอโทษที่ผิดนัดเมื่อวานครับ"0 R& G% I: W2 B) {/ J3 s# g
"แหม ประหลาดใจนะครับที่คุณมาขอโทษ"ทั้งสองสบตากันเพราะรู้ว่าต่างฝ่ายต่างรู้ว่าคำตอบของแต่ละคนมันตอแหลขนาดไหน
: F* Z0 \/ F/ b6 W0 ^1 p+ _ ( ?4 o( b& k) N6 p
"ครับ จริงๆแล้ว ผมจะมาเสนอสิ่งที่จะเป็นประโยชน์กับคุณ...." บอสรู้ว่าคนแบบเต้ยคือคนที่หาประโยชน์จากคนอื่น ที่เขามาวันนี้เพราะเขาจะมาเสนอผลประโยชน์ให้กับเต้ย เป็นผลประโยชน์ที่อีกฝ่ายจะได้รับจากคนอื่น เขาก็จะไม่เสี่ยง เต้ยเองก็ได้ประโยชน์ วินวินทั้งคู่ แต่ไม่ทันที่เขาจะพูดจบ เต้ยก็ขัดมาเสียก่อน บอสเลยนิ่งรอจังหวะเสนอใหม่' B- x0 Y' f; \# D, \5 J
) j* i; k/ C! V; a/ n& [
"พูดถึงข้อเสนอ ผมก็มีข้อเสนอมาพอดีเลย ไปคุยกันข้างในดีกว่าครับ" เต้ยบอกแล้วผายมือไปยังออฟฟิศ บอสเลยเดินนำไป พอนั่งบนเก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานของเต้ยเสร็จ บอสก็เปิดฉากทันที: R5 {+ C6 ^% k7 T" k$ q
5 x. [$ e2 Q! y1 e* R! Z: Y, `
"ครับ ข้อเสนอของผมก็คือ...."
$ b$ R4 O' R, U' w( w" `( H "ผมมีข้อเสนอมาให้คุณเหมือนกัน ผมรู้นะครับว่าคุณไม่อยากทำงานในที่แบบนี้ ที่ๆคนพลุกพล่านเสี่ยงที่จะมีคนมาเห็น และกลัวว่าจะมีคนรู้ว่าหุ่นล่ำๆกับใบหน้าอันหล่อเหล่านี้เป็นของนายแบบที่มีข่าวกับไฮโซ"บอสที่ได้ยินก็หยุดฟังอีกฝ่ายต่อ
9 x8 I8 ~' l' k# T) N ' y2 Z! P8 H" w7 P: b
"ถ้าเกิดว่าคุณกลัวคนจะรู้ ผมเลยมีข้อเสนอมาให้ครับ ถ้าคุณ ไปทำงานที่บ้านผม คอยรับรองแขกวีไอพีเล็กๆน้อยๆ แต่ละคนก็มีหน้ามีตาทางสังคม คุณก็จะไม่ต้องกลัวใครรู้ว่าเป็นใคร เพราะแขกของผมไม่ชอบซุบซิบ สนใจไหมครับ"บอสฟังอีกฝ่ายเสนอก็น่าสนใจดี แต่รู้สึกว่ามันต้องมีอะไรอีกแน่นอน
- h% C/ Y( C+ j/ e& p1 ^ K" @
6 I2 q9 u3 X1 }+ Q! d3 l "แต่....."บอสเอ่ยเกริ่นให้อีกฝ่าย จนเต้ยนั้นยิ้มในความรู้ดีของบอส อีกฝ่ายยิ้มกว้างแล้วพูดต่อ% x7 S& W6 @! X$ D/ f& e8 U
"แต่ที่บ้านของผม มันก็มีกฏอยู่บ้าง ถ้าคุณรับได้ คุณก็ไม่ต้องมาที่นี่อีก สนใจไหมครับ" "งั้นผมขอคิดดูก่อนนะครับ"% n+ c+ b+ l, r! u# z# l5 j5 J
"หึหึ ได้เลยครับ แต่ผมให้เวลา24ชั่วโมงนะครับ" เต้ยว่าจบก็ลุกออกจากห้องไปปล่อยให้บอสวิตก บอสขับรถกลับไปยังบ้านของปุน และคิดเรื่องข้อเสนอของเต้ยไปด้วย และลองคาดคะเนความเสี่ยง ทำงานที่สปา ซาวน่าเจอคนมากมาย ยิ่งช่วงนี้คนยิ่งเยอะ แต่ถ้าไปรับแขกวีไอพี แต่ละคนก็คงไม่อยากให้มีความลับรั่วไหล น่าจะเซฟกว่า แต่บอสก็ไม่ประมาทเพราะนั่นคือเต้ย เต้ยที่เคยวางแผนให้เขาถูกเปิดเผยต่อหน้ากับคนทั่วไปมาแล้วหลายครั้ง เขาจะประมาทไม่ได้ "ปุนไม่อยู่บ้านหรอ"# K* k& g) s- T1 U
อยู่ๆก็มีเสียงดังขัดความคิดของเขา บอสที่ได้สติเลยหันไปตามเสียงจนพบกับธันที่ตอนนี้สวมเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนส์ แม้จะใส่ชุดธรรมดาแต่ความหล่อออร่าทะลุมาเลย" ~4 Y+ a, ]: ~" c6 [$ X2 x! y
"พี่ธันมามีอะไรหรือเปล่าครับ"* B' f; Z% K" D# m
"พี่โทรหาปุนไม่รับ เลยมาหาที่บ้าน"
. _& G; [$ C) w p6 E- a "อ๋อ ปุนไปบริษัทครับ เห็นว่ามีงานด่วน มีอะไรฝากไว้ไหมครับ"ธันพยักหน้ารับรู้ แต่ปฏิเสธบอส$ R3 E' A$ S5 a$ m; i2 W
"ไม่เป็นไรครับ เอาไว้เดี๋ยวพี่บอกเอง"ตอนนั้นเองที่โทรศัพท์ของธันดังขึ้น ธันเลยขอตัวไปรับโทรศัพท์ บอสจะเดินไปส่งธันแต่ได้ยินธันคุยโทรศัพท์อยู่ที่สวนข้างบ้าน เลยยืนรอ % G! W( h v J2 C6 f: e7 |& ]
3 ]0 `4 G' i. J$ k5 d
"ครับพ่อ ยังเลยครับ เต้ย คนที่ชื่อเต้ยหุ้นส่วนเอส สปาหรอครับ ผมเคยให้คนแอบค้นออฟฟิศแต่ไม่ได้อะไรเลยครับ"บอสที่ได้ยินชื่อของเต้ยระหว่างรอโดยบังเอิญก็หูผึ่ง
* [; B+ R5 h$ q. V7 E
0 l6 M. M( \5 f: h6 m& j "สมุดหรอครับ สมุดบัญชีที่เขียนด้วยมือ ครับ ไว้ผมจะลองสืบดูครับ ครับ ได้ครับ เหมือนน้องจะยังไม่รู้ครับ แต่ผมคอยดูอยู่ไม่ต้องห่วงครับ" บอสที่เห็นว่าธันกำลังจะวางสายเลยรีบเดินกลับเข้าบ้านไปเตรียมอาหารตามเดิม
; d/ |$ U& D' \/ J
2 m1 @: Q6 a' Y* s7 P "พี่ไปก่อนนะ ถ้าปุนกลับมาบอกให้ปุนโทรหาพี่ด้วย"- C; T2 V; q, M$ v# g. E( J
"ครับพี่" บอสประมวลผลสิ่งที่รู้ในตอนนี้ ทั้งเรื่องของปุน เรื่องของเขา และเรื่องที่ได้ยินมา คิดว่านี่คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
& I- j4 Q% s! l( U+ i% a
7 N0 ?6 u& m! o; y! y+ \" a 'เต้ย เต้ย เต้ย ชื่อนี้เหมือนเคยได้ยินที่ไหน'" D, ~0 b9 v& ~1 {
7 N' q0 K3 G( _0 N- A บอสนั่งพูดชื่อซ้ำๆย้ำๆ พลันนึกถึงอดีตตอนเป็นเด็ก ตอนที่เขาถูกรับเลี้ยง มีคนชื่อเต้ยมาที่บ้านบ่อยๆ ไม่แน่ อาจจะเป็นคนเดียวกันก็ได้ จะว่าไป เขาก็คุ้นหน้าของเต้ยอยู่บ้าง บอสเลยตัดสินใจเสี่ยงดู( W" Y4 U" g- S7 L
0 s1 C# s1 I! w* h! l
"ฮัลโหลครับ ข้อเสนอที่ว่ามา ผมคิดว่า จะลองดูครับ!!!" |