คำรักจากลูก...ส่งสุขถึงแม่ (S-1623)

dekdee6101

จะทำดี เพื่อแม่ ต่อแต่นี้
เป็นคนดี ต่อสังคม ไม่หลงไหล
จะเป็นคน ดีของแม่ ตลอดไป
ไม่ยอมให้ เสียใจซ้ำ ย่ำน้ำตา

dekdee6101

ณ วันนี้ลูกซาบซึ้งพระคุณแม่
บริสุทธิ์แท้ความรักแม่ที่กลั่นได้
หากลูกทำผิดพลาดแม่เสียใจ
โปรดอภัยให้กับลูกที่กระทำ
ลูกสัญญาหากลูกก้าวเป็นผู้ใหญ่
แทนคุณไซร้ให้แม่ไม่ตรากตรำ
เพราะทุกอย่างแม่พร่ำสอนลูกทุกคำ
ลูกจะนำสิ่งแม่สอนประพฤติตน
ท้ายสุดนี้ลูกขอกราบดั่งแทบเท้า
จะคอยเฝ้าดูแลแม่ทุกแห่งหน
ความรักแม่เปรียบเสมือนดั่งสายชล
กว้างเหลือล้นยากแทนคุณดั่งมารดา

dekdee6101

พระคุณแม่ยิ่งใหญ่กว่าใครผอง แม่อุ้มท้องลูกรักนานหนักหนา
ให้กำเนิดเฝ้าเลี้ยงดูตลอดมา ในโลกาหาใครมาเทียมทัน
วันลูกเกิดอกแม่เจ็บเหมือนเหน็บศร แต่ก็ซ่อนความดีใจไม่เหหัน
น้ำตาแห่งความดีใจไหลเร็วพลัน สุดตื้นตันดวงใจได้ลูกยา
นมสองเต้าของแม่แน่แนบจิต แม่อุทิศเลือดเนื้อเพื่อลูกหนา
น้ำนมแม่กลั่นจากอกยกออกมา ให้ลูกยาดื่มด่ำอย่างหนำใจ

dekdee6101

หญิงคนหนึ่ง คนที่เรา เรียกว่าแม่
หญิงคนที่ รักเราแท้ ไม่แปรผัน
หญิงคนที่ รักเรา เท่าชีวัน
หญิงคนนั้น ให้เราเกิด กำเนิดมา
หญิงคนนี้ ที่เราควร จะกราบไหว้
หญิงคนที่ เราทั้งหลาย ควรฝันหา
หญิงคนนั้น คนที่เรา เรียกมารดา
หญิงคนที่ เสียน้ำตา ตอนคลอดเรา

vboy

         หยดน้ำตารินหลั่งครั้งลูกเกิด   สุดประเสริฐคราใดไม่มีเหมือน
     เฝ้าคอยรักดูแลเรามิลืมเลือน               เฝ้าคอยเตือนยามลูกผิดพลั้งพลาดไป
     อยากบอกเพื่อนทุกคนที่แม่อยู่            ให้ท่านรู้ความรู้สึกนึกคาดหมาย
     บอกรักแม่ กราบแม่ อย่าเอียงอาย        ก่อนจะสายเกินไปไม่ได้ทำ  
ขอด้วยสักคนครับ

nokky

มาให้คะแนนเจ้าของ Post ครับกราบขอบพระคุณท่านศาสตราจารย์
ผู้ยิ่งใหญที่มีกระทู้ดีๆมาให้เล่นครับ

moo2010

พระ  คือที่เคารพ         เหนือเศียร  จริงเอย
คุณ  ประเสริฐเลิศล้ำ    ทั่วหล้า
ของ คนผู้ให้กำเนิด      ส่งสุข  สราญแฮ
แม่   คือพระของลูก      ยกไว้  เหนือเศียร

nokky

ด้วยหัวใจ  ที่คงรัก  แม่เสมอ

แม่เจ็บช้ำ  เศร้าใจ  นอนละเมอ

ลูกพร่ำเพ้อ  แค่ไหน  แม่เตือนเอา

ครบกำหนด  ลูกเกิด  วันแม่เจ็บ

แม่ทนเก็บ  ความเศร้า  ลูกสมหวัง

ลูกผิดพลาด  ทุกอย่าง  แม่รับฟัง

ลูกสมหวัง  แม่มีสุข  หมดทุกข์ใจ

เวลาผ่าน  ล่วงเลย  แม่แก่เฒ่า

แล้วใครเล่า  จะดูแล  แม่คืนมั่ง

ไม่ใช่เรา  แล้วคนไหน  จะมาทำ

คิดจดจำ  ทบทวน  ที่ผ่านมา

ถึงเวลา  ลูกตอบแทน  พระคุณแม่

ไม่ใช่แค่  ดูแล  และห่วงหา

ยังไม่สาย  ที่จะกลับ  กอดมารดา

ตอบแทนค่า  น้ำนม  ก้มกราบเอย

nokky

พระคุณแม่ยิ่งใหญ่หาใดเทียบ
มิอาจเปรียบแม้ภูผาชลาสินธุ์
น้ำนมที่กลั่นให้ลูกได้ดื่มกิน
ลูกถวิลถึงคุณค่าว่าอนันต์
แม่เหน็ดเหนื่อยเริ่มแต่แม่ตั้งท้อง
เฝ้าประคองทั้งดวงใจไม่เหหัน
ทำทุกอย่างเพื่อลูกยาสารพัน
แม้คืนวันผันผ่านนานนับปี
ตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่ได้เรียนรู้
แม่เฝ้าดูอยู่ข้างกายไม่หน่ายหนี
อยากเห็นลูกสุขสบายในชีวี
เป็นคนดีที่สังคมนั้นชมเชย
เหงื่อท่วมกายไม่เคยท้อแม้อ่อนล้า
หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดินแม่เมินเฉย
ลูกซาบซึ้งในบุญคุณมิลืมเลย
ขอชดเชยแทนทดจนหมดใจ…..

nokky

หนึ่งคำ “รัก” ลูกรักแม่ แม้ค่าน้อย
ต่างเพชรพลอย ตีราคาค่ามิได้
แต่แม่จ๋า… “รักที่หนึ่ง” ของหัวใจ
มิใช่ใคร “ลูก รัก แม่” แน่นิรันดร์

nokky

ลูกไม่อาจเอ่ยแสดงแถลงถ้อย
หรือเรียงร้อยพจนามาเสกสรรค์
เพื่อบรรยายพระคุณนี้ที่ “อนันต์”
จึงตั้งมั่น “กตัญญุตา” ตลอดไป

nokky

กี่พระคุณจากใครอื่นนับหมื่นแสน
อาจทนแทนเปรยเปรียบเทียบคุณค่า
แต่พระคุณ“หนึ่งหยดน้ำนมมารดา”ทั้งสามภพจบหล้า…หาเทียมทัน

nokky

มะลิหอมน้อมวางข้างข้างตัก
กรุ่นกลิ่น “รัก” บริสุทธิ์ผุดผ่องใส
แทนทุกคำทุกถ้อยร้อยจากใจ
เป็นมาลัย “กราบแม่” พร้อมน้อมบูชา

nokky

กรองวจีเรียงถ้อยร้อยความรัก
บรรจงถักเป็น”สร้อยคำ”…ที่งามล้น
สื่ออักษรกลอน “รัก” จากกมล
บูชา “แม่”…”หญิงยอดคน”…หนึ่งในใจ

nokky

ม่จ๋า…แม่พร่ำสอน…คือพรประเสริฐ
เป็น “พร” เลิศผ่องพิสุทธิ์ดุจแก้วใส
ด้วยไม่มีเคลือบแคลงแฝงเภทภัย
ลูกจดจำ…รำลึกไว้…ใช้เตือนตน

nokky

ชีวิตลูกที่ดำเนินเดินถูกต้อง
เพราะแม่ประคับประคองไม่เหินห่าง
ยามลูกเดินหลงทิศ…ผิดเส้นทาง
แม่คือเทียนส่องสว่าง…กลางดวงใจ

nokky

ลูกกี่คน… “แม่” เลี้ยง-รัก…ไม่พัก-ผ่อน
ถึงเดือดร้อน…เหนื่อยยากลำบากแสน
ให้ลูกอิ่ม…แม้อัตคัดจนขาดแคลน
จะแร้นแค้น…ซูบเพียงกาย…รักไม่จาง

nokky

หากค้นหาความรักจากทุกภพ
หลอมบรรจบเป็นรักที่มากค่า
“รักของแม่” แม้ล้านคำพร่ำพรรณนา
มิอาจหาเปรยเปรียบเทียบทดแทน

nokky

กรองวจีเรียงถ้อยร้อยความรัก
บรรจงถักคำหวานผ่านอักษร
แทน“มาลามะลิ”สวย…ด้วยบทกลอน
กราบ “มารดร” ด้วยรักมั่น “กตัญญุตา”

nokky

หอมกลิ่นความรักนวลอวลไออุ่น
ระลึกคุณ แม่โอบอุ้มคุ้มเกศา
มือของลูกจึงเรียงร้อยถ้อยวาจา
เป็นมาลาหอม “รัก” กราบจากใจ