พี่ปราบครับ! มาให้จับฟัดซะดีๆ ตอนที่ 4

NOOFONG

เลโอโน้มตัวลงมามอบจูบดูดดื่มให้อีกครั้ง คราวนี้ปราบที่เริ่มจับจังหวะได้ไม่ยอมเป็นฝ่ายถูกกระทำอยู่ฝ่ายเดียว เขาเริ่มตวัดลิ้นหนากลับบ้าง... ลิ้นร้อนของทั้งคู่เกี่ยวกระหวัดรัดรึง แลกเปลี่ยนรสสัมผัสกันอย่างไม่มีใครยอมใคร


เมื่อตักตวงความหวานจากโพรงปากจนพอใจ เลโอก็ค่อยๆ ถอนริมฝีปากออก แล้วเริ่มปฏิบัติการไล่เลียลงต่ำ... ลิ้นอุ่นชื้นลากผ่านลูกกระเดือก แผงอก แหน้าท้องแกร่งที่มีขนอ่อนรำไร ไล่ต่ำลงไปเรื่อยๆ จนถึงเป้าหมาย


เขาหยุดทักทายดอกเห็ดสีสวยที่กำลังชูชันรับหน้า ปลายยอดปริ่มไปด้วยน้ำใสๆ เลโอไม่รอช้าแลบลิ้นออกไปตวัดเลียเก็บทุกหยาดหยด กลืนกินน้ำหวานจากกายพี่ปราบลงคออย่างหิวกระหาย ก่อนจะครอบปากลงไปดูดดึงเน้นๆ สลับกับผละออกมาเล่นงานพวงไข่ทั้งสองข้าง ดูดดึงขบเม้มเบาๆ จนปราบต้องแอ่นสะโพกรับด้วยความเสียว


แต่เป้าหมายของเลโอไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น...


เขาดันขาแกร่งของปราบให้แยกออกกว้างขึ้น ก่อนจะมุดหน้าเข้าไปตรงกลางหว่างขา แล้วส่งปลายลิ้นซุกซนลากผ่านฝีเย็บ ลงไปแตะทักทายรอยจีบสีเข้มที่ปิดสนิทอยู่ด้านหลัง


"อ๊ะ!... ตะ... ตรงนั้น..."


ปราบสะดุ้งเฮือก เผลอไหวสะโพกหนีทันทีเมื่อลิ้นเปียกชื้นแตะโดนจุดหวงห้าม มันเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่ทั้งเสียวซ่าน ทั้งจักจี้ และน่าอายปนเปกันไปหมด


มือเรียวของเลโอรีบยึดสะโพกสอบไว้แน่นไม่ให้หนี ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองดุๆ ทั้งที่ลิ้นยังพะว้าพะวงคลอเคลียอยู่ตรงปากทางเข้า


"อยู่นิ่งๆ สิครับพี่..." เลโอกระซิบเสียงพร่า ลมหายใจร้อนๆ เป่ารดรูจีบจนปราบขนลุกซู่


"มัน... มันแปลกๆ" ปราบกัดฟันบอก หน้าแดงก่ำ


"เชื่อผม... ผมต้องใช้ลิ้นคลายตรงนี้ก่อน พี่จะได้ไม่เจ็บ"


พูดจบเลโอก็ไม่รอให้ปราบประท้วง เขาฝังใบหน้าลงไปอีกครั้ง คราวนี้ลิ้นเรียวค่อยๆ ละเลงเลียวนรอบรอยจีบช้าๆ ใช้ความชุ่มชื้นของน้ำลายชโลมจนทั่ว ก่อนจะค่อยๆ แข็งใจแหลมดันแทรกปลายลิ้นเข้าไปด้านในทีละนิด... ทีละนิด... เพื่อสำรวจและกระตุ้นให้กล้ามเนื้อที่ปิดตายยอมเปิดรับเขาแต่โดยดี


จู่ๆ ลิ้นร้อนที่กำลังทำงานอย่างขยันขันแข็งก็ชะงักกึก เลโอค่อยๆ ถอนใบหน้าออกมาเล็กน้อย เงยหน้าขึ้นสบตาคนใต้ร่างด้วยแววตาพราวระยับ มุมปากยกยิ้มเจ้าเล่ห์เหมือนเพิ่งจับโป๊ะอะไรบางอย่างได้


"พี่ปราบ... พี่นี่น่ารักจริงๆ นะครับ" เลโอเอ่ยแซวเสียงหยอกเย้า นิ้วเรียวเกลี่ยวนปากทางเบาๆ "แอบเล่นกับตรงนี้คนเดียวงั้นเหรอ?"


คำถามที่รู้ทันราวกับตาเห็นทำเอาปราบสะดุ้งโหยง เบิกตากว้างด้วยความตกใจ "ระ... รู้ได้ยังไง"


"ความลับ..." เลโอยักคิ้วกวนๆ "เอาเป็นว่าผมรู้ก็แล้วกัน สัมผัสมันฟ้องว่ากล้ามเนื้อพี่มันคลายตัวง่ายกว่าปกติ เหมือนเพิ่งผ่านการใช้งานมาหมาดๆ"


พูดจบเลโอก็หุบยิ้มฉับพลัน ปรับสีหน้าให้ดูเศร้าลง ทำตาระห้อยเหมือนลูกหมาถูกทิ้ง "แต่พี่... ไม่ได้ไปทำตรงนี้กับใครอื่นใช่มั้ย?"


ปราบเห็นหน้าหงอยๆ นั่นก็รีบปฏิเสธพัลวัน "จะบ้าหรือไง! ฉันเป็นชายแท้นะเว้ย ไม่เคยไปยุ่งกับผู้ชายที่ไหน... ก็แค่... อยากลองดูเฉยๆ ว่ามันรู้สึกยังไง"


เลโอยังไม่วางใจ ถามย้ำเสียงเข้มขึ้นนิดนึง "กับใคร..."


"คนเดียว!" ปราบตอบเสียงดังฟังชัดเพื่อยืนยันความบริสุทธิ์ใจ


พอได้ยินคำตอบที่น่าพอใจ เลโอก็เปลี่ยนสีหน้ากลับมายิ้มกริ่ม แววตาเป็นประกายวาววับ "ใจกล้ามากนะ... พี่แอบทำคนเดียวเหรอเนี่ย ร้ายไม่เบา"


"ก็... อารมณ์มันพาไปน่ะ" ปราบตอบอ้อมแอ้ม หลบสายตาล้อเลียนคู่นั้น หน้าแดงก่ำลามไปถึงใบหู


"แล้วเป็นไงครับ... เสียวมั้ย?" เลโอขยับหน้าเข้าไปถามใกล้ๆ


"อืมม... ก็พอได้" ปราบตอบปัดๆ พยายามรักษาฟอร์ม ทั้งที่ความจริงคือเสียวแทบขาดใจ


"พี่ลองแค่นิ้วใช่มั้ยครับ"


"อืมม... จะถามอะไรนักหนาเนี่ย อายนะเว้ย" ปราบโวยวายแก้เขิน จะให้มานั่งสาธยายเรื่องช่วยตัวเองทางข้างหลังให้คนอื่นฟังมันใช่เรื่องมั้ยเนี่ย


เลโอหัวเราะในลำคออย่างชอบใจ ก่อนจะก้มลงไปจูบซับเหงื่อที่ขมับคนพี่เบาๆ แล้วกระซิบเสียงนุ่มที่ข้างหู


"ก็ผมอยากมั่นใจนี่นา... ว่าผมจะได้เป็นคนแรกของพี่"


"มันน่าภูมิใจตรงไหนเนี่ย..." ปราบอดบ่นอุบอิบไม่ได้


"ก็เป็นความรู้สึกดีของผมไงครับ... ที่จะได้ครอบครองตรงนี้ของพี่เป็นคนแรก"


พูดจบประโยคหวานซึ้งยังไม่ทันขาดคำ เลโอก็จัดการสวนนิ้วเรียวยาวเข้าไปทีเดียวสามนิ้วรวด! แบบไม่ให้สัญญาณเตือนล่วงหน้า


"อ๊ะ!!... อื๊อออ!"


ปราบสะดุ้งเฮือกจนตัวลอย หลังแอ่นเกร็งขึ้นจากที่นอนโดยอัตโนมัติ น้ำตาเม็ดโตไหลพรากออกมาทางหางตาเพราะความเสียวซ่านที่จู่โจมเข้ามาอย่างรุนแรง... นิ้วของไอ้เด็กนี่ทั้งยาวทั้งเรียว แถมยังล้วงลึกเข้าไปจนไปสะกิดโดนจุดกระสันภายในเข้าอย่างจัง ความรู้สึกเหมือนมีกระแสไฟฟ้าแรงสูงแล่นปราดผ่านกระดูกสันหลังทำเอาเขาสั่นไปทั้งตัว


"ไอ้... ไอ้เด็กแสบ... อึก!" ปราบกัดฟันด่าเสียงสั่น


เลโอไม่สะทกสะท้าน กลับขยับนิ้วควงวนสำรวจภายในอย่างย่ามใจ "อา... ข้างในตัวพี่มันตอดรัดนิ้วผมแน่นดีจริงๆ เลย... ตุบๆ สู้มือชะมัด"


เด็กหนุ่มถอนหายใจออกมาอย่างเสียดาย ทั้งที่หน้าตายังดูใสซื่อ "พูดจริงๆ นะ ผมชักอยากจะรีบเอาใส่เข้าไปเดี๋ยวนี้แล้วสิ... ติดที่ว่าของผมมันใหญ่ ขืนดันทุรังยัดเข้าไปตอนนี้ พี่คงเจ็บแน่ๆ"


ดูมัน... ดูมันพูดออกมาได้หน้าตาเฉย!


ปราบได้ยินแบบนั้นก็ได้แต่หน้าแดงก่ำลามไปยันคอ ความร้อนพุ่งขึ้นหน้าจนแทบระเบิด ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน อยากจะคว้าหมอนใบข้างๆ มาอุดหน้ากั้นใจตายหนีความอายมันซะเดี๋ยวนี้เลย!


พอเห็นน้ำใสๆ ไหลพรากออกจากหางตาคม เลโอก็โน้มหน้าลงไปบรรจงกดจูบปลอบประโลม ไล่ไปตามต้นขาด้านในอย่างทะนุถนอม สลับกับขยับนิ้วปรนเปรอไม่หยุด


"อดทนหน่อยนะครับคนดี..." เลโอกระซิบเสียงนุ่มทุ้มชิดผิวเนื้อ "อีกเดี๋ยวผมจะทำให้พี่เสียวจนน้ำหูน้ำตาไหลด้วยความสุขเลย"


ปราบไม่ได้พูดอะไรตอบโต้ เพราะแค่กลั้นเสียงก็เต็มกลืนแล้ว ได้แต่เผลอขยับสะโพกสอบบดเบียดสู้นิ้วเรียวของเลโออย่างลืมตัว


"พี่ปราบครับ... ผมอยากได้ยินเสียงครางของพี่" เลโอสั่งแกมขอร้อง "อย่ากลั้นไว้นะครับ รู้สึกยังไงก็ปล่อยมันออกมาให้หมด ผมอยากรู้ว่าพี่รู้สึกดีแค่ไหน"


"อ๊ะ... ฮื๊ออ... อืมม..."


สิ้นคำสั่ง ปราบก็ยอมเผยอปากปล่อยเสียงครางทุ้มต่ำระคนเจ็บปนเสียวออกมาอย่างว่าง่าย... เลโอฟังแล้วแทบคลั่งตาย ความรู้สึกภาคภูมิใจมันพองคับอก ที่ได้เห็นผู้ชายแมนๆ ร่างกายเซ็กซี่เย้ายวนอย่างพี่ปราบ มานอนระทดระทวยร้องครางอยู่ใต้ร่างเขาแบบนี้


เลโอกระหยิ่มยิ้มย่องในใจ ก่อนจะค่อยๆ ถอนนิ้วออกเมื่อมั่นใจว่าช่องทางด้านหลังเตรียมพร้อมเต็มที่แล้ว เขาขยับตัวเลื่อนขึ้นไปคร่อมทับช่วงบนของปราบ จับท่อนเนื้ออุ่นร้อนที่ขยายตัวเต็มที่ไปจ่อที่ริมฝีปากหยักลึก


"อ้าปากหน่อยครับคนเก่ง... ช่วยทำให้มันเปียกอีกรอบหน่อยนะ"


ปราบปรือตามองอย่างอ่อนแรง แต่ก็ยอมอ้าปากรับอนาคอนด้ายักษ์เข้าไปแต่โดยดี ความใหญ่โตคับปากทำเอาเขาต้องพยายามเปิดปากกว้างสุดชีวิต เพื่อจะรับมันเข้าไปจนสุดความยาว จนแก้มทั้งสองข้างป่องออกอย่างเห็นได้ชัด


เลโอมองภาพนั้นด้วยความเอ็นดูสุดขีด อดไม่ได้ที่จะเอานิ้วไปจิ้มแก้มป่องๆ นั่นเล่น "ฮ่าๆๆ ... แก้มตุ่ยๆ นี่น่ารักจังเลยครับ เหมือนกระรอกอมเม็ดทานตะวันไว้เต็มปากเลย"


ปึก!


กำปั้นหนักๆ ของปราบทุบลงที่ไหล่ของคนขี้แกล้งไปหนึ่งทีด้วยความหมั่นไส้ พร้อมกับส่งสายตามองค้อนวงใหญ่ไปให้ ทั้งที่ปากยังอัดแน่นไปด้วยท่อนเนื้อคับปากจนพูดด่าสวนกลับไปไม่ได้ ทำได้แค่ส่งสายตาดุๆ (ที่ดูไม่น่ากลัวสักนิดในเวลานี้) ไปให้เท่านั้น


ถึงแม้ปราบจะผ่านสนามรักกับผู้หญิงมาจนมีลูกมีเมีย... แต่กับการที่มีแท่งเนื้อร้อนๆ ของผู้ชายอีกคนเข้ามาคับแน่นอยู่ในปากแบบนี้ มันเป็นโลกใบใหม่ที่เขาไม่คุ้นเคยเอาเสียเลย


เขาได้แต่ขยับหัวขึ้นลงทื่อๆ อย่างเก้ๆ กังๆ ลิ้นก็วางไม่ถูกที่ บางจังหวะฟันคมๆ ก็เผลอไปขูดโดนส่วนอ่อนไหวจนเลโอต้องซี๊ดปากเบาๆ


"ใจเย็นๆ ครับพี่... ไม่ต้องรีบ" เลโอวางมือลงบนกลุ่มผมนุ่มของปราบ ลูบเบาๆ เพื่อให้จังหวะ


"พี่ต้องเก็บฟันดีๆ นะครับ อย่าให้โดน... ใช่ แบบนั้นแหละ... แล้วก็ห่อปากให้แน่นขึ้นอีกนิด เหมือนตอนดูดหลอดกาแฟ... ดูดแรงๆ เลยครับ"


ปราบพยายามทำตามคำบอกอย่างตั้งใจ เขาหุบแก้มตอบลงเพื่อสร้างแรงดูดสุญญากาศภายในโพรงปาก ลิ้นหนาเริ่มเรียนรู้ที่จะตวัดเลียไปตามความยาวและส่วนหัวบาน


"อื้มม... ดีครับ... เก่งมาก" เลโอครางต่ำอย่างพอใจเมื่อได้รับแรงดูดดึงที่หนักหน่วงขึ้น "ใช้ลิ้นด้วยครับพี่... วนรอบๆ ส่วนหัว... ตรงนั้นแหละที่ผมชอบ"


ปราบเหลือบตามองคนสอนที่กำลังหลับตาพริ้มอย่างสุขสม... มันน่าหมั่นไส้นัก แต่เขาก็ยอมทำตาม ใช้ปลายลิ้นระรัวหยอกล้อส่วนปลายหยักตามที่บอก มือหนาข้างหนึ่งก็ช่วยชักรูดโคนด้านล่างให้สัมพันธ์กับจังหวะปาก


"อ๊า... ใช่ครับ แบบนั้นแหละ... ลึกอีกนิดได้มั้ยครับคนดี"


ปราบกลั้นใจกดศีรษะลงต่ำ พยายามกลืนกินความใหญ่โตนั้นลงคอไปให้ลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้ แม้จะมีอาการสำลักจนน้ำตาซึมบ้างเพราะมันไปชนคอหอย แต่พอได้ยินเสียงครางอย่างพอใจของไอ้เด็กแสบ มันก็ทำให้เขารู้สึกมีอารมณ์ร่วมจนหยุดไม่ได้


ไม่นานนักเลโอก็ตัดสินใจถอนแก่นกายใหญ่ออกปากของปราบอย่างอ้อยอิ่ง...เขาเอื้อมมือไปหยิบหลอดเจลหล่อลื่นที่แอบซื้อติดมาด้วย บีบเนื้อเจลใสลงบนฝ่ามือจนชุ่ม ก่อนจะชโลมลูบไล้ไปทั่วแท่งเนื้อร้อนผ่าวจนมันวาววับ เพื่อลดแรงเสียดทานและช่วยเบิกทางให้พี่ปราบของเขาเจ็บน้อยที่สุดตอนที่เจ้าอนาคอนด้าตัวเขื่องเลื้อยคลานเข้าไปสำรวจถ้ำ


"ผมจะค่อยๆ ดันเข้าไปนะครับ..." เลโอกระซิบเสียงพร่า จ่อส่วนหัวที่เปียกชุ่มไว้ที่ปากทาง


"อือ..." ปราบตอบรับในลำคอ แต่สายตาคมที่มองลงไปเห็นขนาดความใหญ่โตที่จ่ออยู่ตรงช่องทางคับแคบ ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวั่นใจ... มันจะเข้าไปได้ยังไงวะเนี่ย ใหญ่ขนาดนั้นก้นกูไม่แหกเลยเหรอ


เลโอจัดแจงท่าทางให้ปราบและเขานอนหันหน้าเข้าหากัน สบตากันได้ชัดเจน ก่อนจะใช้มือประคองท่อนเอ็นค่อยๆ กดส่วนหัวแทรกผ่านรอยจีบสีเข้มเข้าไปช้าๆ ...


"อึก!!..."


ทันทีที่ส่วนหัวบานใหญ่ดันแทรกผ่านเข้าไป ปราบก็สะดุ้งสุดตัว มือจิกผ้าปูที่นอนแน่น น้ำตาเม็ดโตไหลพรากออกมาทางหางตาเพราะความรู้สึกเจ็บตึงเหมือนร่างกายตรงนั้นกำลังถูกฉีกกระชากออกจากกัน ความคับแน่นระดับที่นิ้วเทียบไม่ติดทำเอาเขาแทบหยุดหายใจ


"ไม่เป็นไรนะครับ... ไม่เป็นไร ผมจะค่อยๆ ทำ..."


เลโอเห็นท่าทางเจ็บปวดนั้นก็รีบโน้มตัวลงไปประกบปากจูบ ดูดดึงริมฝีปากและตวัดลิ้นพัวพันเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ ให้ปราบโฟกัสที่รสจูบหวานๆ แทนความเจ็บปวดเบื้องล่าง


เอวสอบค่อยๆ ขยับดันกายเข้าไปทีละนิด... ทีละนิด... อย่างเนิบนาบและใจเย็นที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทั้งที่ในใจของเลโอตอนนี้ เส้นเลือดปูดโปนเต้นตุบๆ ด้วยความทรมาน เขาต้องกัดฟันอดทนข่มความต้องการดิบเถื่อนที่อยากจะกระแทกสวนเข้าไปแรงๆ ให้มิดด้ามใจจะขาด แต่ก็ต้องท่องไว้ว่าห้ามทำพี่เจ็บ... ต้องถนอมคนตรงหน้าให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้


ความเนิบนาบเชื่องช้าที่เลโอพยายามมอบให้ด้วยความหวังดี กลับกลายเป็นความทรมานสำหรับปราบ... ความเจ็บตึงในช่วงแรกเริ่มจางหายไป กลายเป็นความรู้สึกอึดอัดคับแน่นที่ต้องการการปลดปล่อย ยิ่งมันเข้ามาทีละนิดแบบนี้ มันยิ่งทำให้เขารู้สึกเหมือนจะขาดใจตาย


ปราบหอบหายใจถี่ ตัดสินใจเงยหน้าขึ้นสบตาเด็กหนุ่ม แล้วพูดสิ่งที่ใจเรียกร้องออกไป "กระแทกเข้ามาได้เลย... ฉันไม่เจ็บ"


"พี่..." เลโอชะงักไป มองหน้าคนพี่ด้วยความลังเล


"บอกให้ทำก็ทำสิ ฉันไม่เป็นไร..." ปราบกัดริมฝีปากแน่น สายตาฉ่ำเยิ้มจ้องมองอย่างเว้าวอนปนท้าทาย มือหนาจิกเล็บลงบนไหล่กว้างของเลโอแน่นขึ้น "ได้โปรด... ทำฉันแรงๆ เลยได้มั้ย"


คำขอร้องที่แสนยั่วยวนนั่นเปรียบเสมือนกรรไกรคมกริบ ที่ตัดเส้นด้ายแห่งความอดทนของเลโอจนขาดสะบั้นลงทันที!


แววตาที่เคยอ่อนโยนขี้เล่นแปรเปลี่ยนเป็นความดุดันลึกล้ำราวกับสัตว์ป่าที่หลุดจากกรงขัง เลโอกระตุกยิ้มมุมปากที่ดูอันตรายสุดๆ ออกมา


"พี่เป็นคนร้องขอเองนะครับ... จะมาว่าผมทีหลังไม่ได้น้าา"


ปึ้ก!!


สิ้นเสียงพูด เลโอก็ไม่รอช้า จับเอวสอบของปราบล็อกไว้แน่น ก่อนจะกระแทกสะโพกสอบสวนแก่นกายใหญ่โตเข้าไปรวดเดียวจนมิดด้าม!


"อ๊ากกก!!... จุก... อื๊อออ!!"


ปราบหวีดร้องออกมาสุดเสียง ร่างกายกระตุกเกร็งจนหลังลอยพ้นเตียง ความจุกเสียดผสมความเสียวซ่านแล่นปราดเข้าสู่สมองจนขาวโพลนไปหมด... งูยักษ์ที่อัดแน่นเข้ามาจนสุดความลึกกระแทกโดนจุดอ่อนไหวภายในเข้าอย่างจัง จนเขาแทบหายใจไม่ทัน


เลโอแช่ค้างนิ่งไว้อย่างนั้นครู่หนึ่งเพื่อให้ร่างกายของปราบได้ปรับสภาพรับความใหญ่โตที่คับแน่นจนเต็มช่องทาง


"อึก... ฮ่า... จุก... มันแน่นไปหมด" ปราบหอบหายใจหนักหน่วง หน้าอกกระเพื่อมไหว เหงื่อเม็ดโป้งผุดซึมตามไรผม รู้สึกเหมือนท้องน้อยปั่นป่วนไปหมดเพราะสิ่งแปลกปลอมที่อัดแน่นอยู่ข้างใน


"ผ่อนคลายหน่อยครับคนดี... หายใจเข้าลึกๆ" เลโอก้มลงจูบซับเหงื่อที่ขมับ ก่อนจะเริ่มขยับสะโพกถอนกายออกมาเกือบสุด แล้วตอกอัดกลับเข้าไปใหม่เน้นๆ


ปึก!


"อ๊าาา!..."


"แน่นชิบหาย... ข้างในพี่ตอดผมจนจะบ้าตายอยู่แล้ว" เลโอครางต่ำอย่างสุขสม เริ่มขยับเอวเข้าออกเป็นจังหวะเนิบนาบแต่หนักหน่วง ทุกครั้งที่กระแทกเข้าไป ส่วนหัวบานใหญ่ก็ครูดเน้นย้ำไปโดนจุดเร้นลับภายในของปราบซ้ำๆ อย่างแม่นยำ


เอี๊ยด... อ๊าด... เอี๊ยด... อ๊าด...


เสียงเตียงเหล็กเก่าๆ ร้องลั่นประสานไปกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อดัง พั่บ พั่บ จังหวะรักที่เริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ตามแรงอารมณ์ของเด็กหนุ่ม ทำให้ปราบหัวสั่นหัวคลอนไปตามแรงกระแทก


"อื้ออ... เลโอ... ตรงนั้น... มันโดน... ซี๊ดดด"


ปราบจิกเล็บลงบนแผ่นหลังของเลโอจนขึ้นรอยแดง ขาแกร่งเกี่ยวเอวสอบไว้แน่นอย่างหาที่ยึดเหนี่ยว ความเจ็บจุกเมื่อครู่มลายหายไปจนหมดสิ้น เหลือเพียงความเสียวซ่านรุนแรงที่แล่นพล่านไปทั่วไขสันหลัง ยิ่งเลโอกระแทกย้ำๆ ที่จุดเดิม เขาก็ยิ่งร้องครางอย่างไม่อายปาก


ภาพของเด็กหนุ่มหน้าตาน่ารักที่กำลังกระทำชำเราเขาอย่างดิบเถื่อน สีหน้าเหยเกด้วยความเสียวซ่าน และเหงื่อที่โทรมกาย... เป็นภาพที่ปราบไม่คิดฝันว่าจะได้เห็น และไม่คิดเลยว่าตัวเองจะรู้สึกดีกับการถูกเอาจากด้านหลังขนาดนี้


ยิ่งเห็นปราบดิ้นพล่าน ร้องครวญครางปานจะขาดใจ แต่ภายในกลับตอดรัดเขาแน่นหนึบสู้แรงกระแทกไม่ยอมถอย เลโอก็แสยะยิ้มร้ายกาจ ก้มลงกระซิบชิดใบหูแดงก่ำด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันแกมหยอกเย้า


"ชอบให้ผมเอาแรงๆ แบบนี้ใช่มั้ย... พี่ปราบนี่โรคจิตกว่าที่คิดนะครับ"


คำพูดนั้นเหมือนราดน้ำมันลงบนกองไฟ ปราบได้ยินแล้วก็หน้าร้อนวาบ ทั้งอายทั้งเสียวที่โดนเด็กมันรู้ทันสันดานดิบ แต่ปากก็เถียงไม่ออกเพราะร่างกายมันฟ้องชัดเจน


"อึก... ไอ้... ไอ้เด็กบ้า... อ๊าาา!!"


เลโอหัวเราะหึในลำคอ ก่อนจะเปลี่ยนจากจับเอวมาเป็นการรวบข้อมือทั้งสองข้างของปราบตรึงไว้เหนือหัว แล้วโถมแรงกระแทกใส่ไม่ยั้ง


ตับ! ตับ! ตับ! ตับ!


"โอ๊ยยย! เลโอ... มันลึก... ลึกไป... ฮื่อออ... ตรงนั้น... ย้ำตรงนั้นแหละ... แรงอีก!"


ปราบกลั้นใจตะโกนบอกความต้องการอย่างไม่อายปาก ยิ่งเลโอกระแทกเน้นๆ เข้าจุดกระสันซ้ำๆ เขาก็ยิ่งแอ่นสะโพกรับอย่างบ้าคลั่ง น้ำตาไหลพรากอาบสองแก้ม สมองขาวโพลนจนคิดอะไรไม่ออก นอกจากความเสียวที่เหมือนจะฆ่าเขาให้ตายได้จริงๆ


"จัดให้ตามคำขอครับ!"


มือแกร่งจับยึดสะโพกสอบของปราบไว้แน่นจนเนื้อบุ๋ม ก่อนจะเร่งจังหวะซอยยิกรัวเร็วและหนักหน่วงประหนึ่งพายุโหมกระหน่ำ เอวสอบขยับตอกอัดท่อนเอ็นลำเขื่องเข้าใส่ช่องทางรักอย่างบ้าคลั่ง ไม่มีการยั้งแรง ไม่มีการปรานี


พั่บ! พั่บ! พั่บ! พั่บ!


เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นลั่นห้อง แข่งกับเสียงเตียงเหล็กที่ร้องครวญคราง เอี๊ยดอ๊าด แทบจะพังมิพังแหล่ แต่เวลานี้ไม่มีใครสนเรื่องเตียงหักอีกแล้ว


"อ๊ากกก!!... เลโอ... แรง... แรงไปแล้ว... อื๊อออ!!"


"ชอบไม่ใช่เหรอครับ... พี่ขอเองนะ!"


เลโอแสยะยิ้มร้ายกาจ เหงื่อกาฬไหลหยดลงบนอกปราบ เขาจับขาแกร่งของปราบพาดบ่าข้างหนึ่งเพื่อให้เปิดทางได้กว้างขึ้น ก่อนจะโถมตัวกระแทกย้ำๆ เข้าไปที่จุดเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า


ปึก! ปึก! ปึก!


"อึก... ลึก... มันลึก... ฮือออ... พอ... พอแล้ว... เสียว... อ๊ากกก!!"


ปราบแหกปากร้องครางลั่นอย่างไม่อายใคร หัวสั่นหัวคลอนไปตามแรงกระแทก ร่างกายบิดเร่าด้วยความเสียวซ่านที่จู่โจมเข้ามาจนรับมือไม่ทัน ทุกจังหวะที่เลโอกระแทกสวนเข้ามา มันลึก... ลึกจนไปขยี้จุดกระสันภายในจนปราบรู้สึกเหมือนไส้จะขาด ร่างกายเหมือนถูกไฟฟ้าช็อตซ้ำๆ จนตาเหลือกตาปลิ้น


"อ๊ากกก!!... ไม่ไหว... จะเสร็จ... เลโอ... กูจะเสร็จ... อื๊อออ!!"


ปราบเกร็งตัวกระตุกเฮือก ปลายเท้าจิกที่นอนแน่น ช่องทางด้านหลังบีบรัดแก่นกายใหญ่โตของเลโอแน่นจนคนกระทำต้องซี๊ดปาก ร่างกายของปราบปลดปล่อยน้ำรักออกมาเลอะหน้าท้องแกร่งเป็นรอบที่สอง ทั้งที่ไม่ได้แตะต้องส่วนหน้าเลยแม้แต่นิดเดียว... แค่โดนกระแทกข้างหลังอย่างเดียวก็เสร็จสมได้ขนาดนี้!


พอเห็นว่าคนพี่เสร็จไปอีกน้ำ เลโอก็ผ่อนแรงลง ปล่อยให้คนพี่ได้นอนหอบหายใจโกยอากาศเข้าปอด ร่างกายกำยำชื้นไปด้วยเหงื่อไคลดูเซ็กซี่จนเลโออดไม่ได้ที่จะก้มลงไปจูบซับตามขมับและพวงแก้ม ทั้งที่ท่อนเนื้อร้อนจัดยังคงคาอยู่ในช่องทางด้านหลังไม่ได้ถอดถอนออกไปไหน


ปราบปรือตามองเด็กหนุ่มที่ยังคงมีสีหน้ายิ้มแย้ม แถมไอ้ลูกชายข้างล่างก็ยังแข็งปั๋งไม่มีทีท่าว่าจะสงบลงง่ายๆ ... เขาเริ่มหงุดหงิดในใจนิดๆ ทำไมมีแต่กูที่เสร็จอยู่คนเดียววะ... ทำไมมันยังดูชิลขนาดนี้


ความหมั่นไส้บวกกับอยากเอาคืนไอ้เด็กแสบ ทำให้ปราบตัดสินใจฮึดสู้... เขาใช้มือยันอกเลโอไว้ แล้วค่อยๆ พยุงตัวลุกขึ้นนั่งคร่อมทับหน้าขาของเด็กหนุ่ม


"ทำไม..." ปราบจ้องตาเลโอเขม็ง หอบหายใจแฮ่กๆ "กูไม่เร้าใจมึงหรอ?"


คำพูดหยาบโลนที่หลุดออกมาจากปากพี่ปราบ แทนที่จะทำให้เลโอตกใจ มันกลับกระตุ้นต่อมความต้องการของเขาให้พุ่งพล่านยิ่งกว่าเดิม... นี่แหละพี่ปราบในแบบที่เขาคลั่งไคล้ ความดิบเถื่อน ความเป็นผู้ใหญ่ที่ไม่ต้องมานั่งประดิษฐ์คำพูดหวานเลี่ยน


"เร้าใจสิครับ... เร้าใจจนผมแทบคลั่ง" เลโอตอบเสียงแหบพร่า มือหนาบีบเคล้นสะโพกสอบแน่น


ปราบแสยะยิ้มมุมปาก ก่อนจะค่อยๆ ยกสะโพกขึ้นจนส่วนที่เชื่อมต่อกันเกือบหลุด แล้วทิ้งน้ำหนักนั่งพรวดลงมาทีเดียวจนสุดโคน!


"อึก... ซี๊ดดด!"


ความลึกและจังหวะกระแทกกระทั้นด้วยน้ำหนักตัว ทำเอาเลโอต้องแหงนหน้าครางซี้ด... ภาพตรงหน้าทำเอาเขาแทบหยุดหายใจ เมื่อเห็นปราบกำลังขยับเอวขึ้นลงควบขี่เขาอย่างเมามัน ใบหน้าคมเข้มเชิดรั้น กัดปากระบายความเสียว


และที่พีคที่สุดคือ... มือหนาของปราบทั้งสองข้าง ยกขึ้นมาบีบคลึงหัวนมของตัวเองเล่นอย่างไม่อาย สายตาฉ่ำเยิ้มมองลงมาที่เลโอราวกับจะยั่วให้ตายกันไปข้าง


"พี่ปราบ..." เลโอกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ภาพความร่านร้อนตรงหน้ามันเกินต้านทานจริงๆ "พี่ปราบนี่... ลามกจังนะครับ"


"แล้วไม่ชอบหรอ?" ปราบสวนกลับทันควัน ขณะที่สะโพกยังบดเบียดควงวนไม่หยุด


"ชอบสิครับ... ชอบโคตรๆ" เลโอยิ้มร้าย สายตาลุกวาวจ้องมองคนบนร่างไม่วางตา


"อืม... ยั่วเก่งขนาดนี้ งั้นพี่ก็ลองขย่ม... ให้ผมเสร็จทีสิครับ"


---------------------------------------
ขอกำลังใจต่อตอนต่อไปหน่อยนะครับ
เม้นคุยกันได้นะคร้าบบบ รักคนอ่าน


ใครยังไม่อ่านตอนแรกไปอ่านโลด
พี่ปราบครับ! มาให้จับฟัดซะดีๆ ตอนที่ 1
พี่ปราบครับ! มาให้จับฟัดซะดีๆ ตอนที่ 2
พี่ปราบครับ! มาให้จับฟัดซะดีๆ ตอนที่ 3

nuangnut1996

สนุกมากครับ

pipe2525

ขอบคุณครับ พี่ปราบสุดยอดเลยครับ

sunsetblvd

ขอบคุณครับ

reawreaw

สนุกมากครับ

bo69dy

ขอบคุนครับ