คู่แฝดเล่นเสียว 6

NOOFONG

ผมไม่คิดหรอกว่าวันนั้นจะกลายเป็นวันซวยที่สุดของตัวเอง แค่แซวเพื่อนสาวในห้องหน่อยเดียวเท่านั้นเอง ไอ้พวกเพื่อนมันก็ชอบเชียร์กันเหลือเกิน “ไอ้ธันย์ จีบเขาดิ ๆ” ผมก็แค่หัวเราะ เออ…กูหล่อ จะทำไม


ขำยังไม่ทันหาย สายตาแม่งไปปะทะกับใครบางคน ไอ้ปันย์! เดินมาเงียบ ๆ หน้าตาเรียบเฉย แต่ใครอยู่กับมันนานจะรู้ว่าถ้ามันนิ่งคือสัญญาณอันตราย ไม่พูดไม่จา เดินตรงเข้ามาเอามือหนีบหูผมแบบไม่ให้ตั้งตัว


“เฮ้ย ไอ้เหี้ย เจ็บนะเว้ย!”


มันไม่สนอะไรทั้งนั้น กระชากหูผมลากผ่านหน้าห้องเพื่อน จนไอ้พวกตัวแสบหัวเราะกันเป็นแถว ผมดิ้นแทบตาย


สุดท้ายผมก็โดนลากมาถึงห้องน้ำเก่า ๆ หลังโรงเรียน เป็นที่ที่ไม่มีใครกล้าเข้าตอนเที่ยงวันเพราะมันหลอน แต่ตอนนี้ผมกลัวพี่ปันย์มากกว่าผีเยอะ


“จะลากกูไปไหนวะ มึงเป็นบ้าอะไร!”


“เงียบ กูจะคุยด้วย”


ผมโดนมันผลักเข้าไปชนประตูห้องน้ำดังปัง ถ้าประตูพูดได้คงด่า “ไอ้เหี้ยเบา ๆ กูก็เจ็บ!”


ผมเงยหน้ามอง มันยืนค้ำหัวผมอยู่ ทั้งที่ตัวเล็กกว่านิดเดียว แต่เวลาโมโหคือเสือดุ


“มีอะไรนักหนา กูทำอะไรผิดอีกวะ?”


มันจ้องหน้าผมเขม็ง “ปากดีจังนะมึง”


ผมหัวเราะ “ก็ปากกูเอง จะทำไม?”


ไม่พูดพร่ำทำเพลง มือเล็กแต่แม่งแรงชิบหาย คว้าคอเสื้อผมเข้ามาจูบอย่างกับจะปล้นลมหายใจ ผมตกใจแต่ก็ปัดป้องได้แค่สองสามที ก่อนจะยอมให้มันกระชากเข้าไปบดขยี้ริมฝีปากกันจนเจ็บ


“ไอ้เหี้ยปันย์ เบาหน่อยดิวะ!”


“อธิบายมา กูเห็นนะ มึงไปยิ้มให้อีนั่นทำไม”


ผมหัวเราะแห้ง ๆ “ก็เพื่อนกู…แค่แซวนิดเดียวเอง”


“แซวเหี้ยไร กูเห็นมึงจับมือมันด้วย”


“ไอ้เหี้ย…มึงหึงกูเหรอวะ?” ผมลองยั่วมันไปที


มันยิ่งหน้าแดงขึ้นมาอีก ตาจ้องผมแบบจะกินหัว เท่านั้นแหละ ผมยังไม่ทันได้ขำ มันก็กระชากคอเสื้อเข้ามาจูบแรง ๆ ฟันขบปากจนผมต้องร้อง


“โอ๊ย ๆ เบา ๆ หน่อยดิพี่ คนเดินผ่านจะได้ยิน!”


มันกระซิบข้างหู “มึงยั่วโมโหกูก่อนเองนะ”


ผมดันมันออกแบบขำ ๆ แต่ก็โดนจับพลิกตัวติดกำแพง มือเย็น ๆ ล้วงเข้ามาใต้เสื้อ


“มึงจะทำบ้าอะไรในห้องน้ำโรงเรียนวะ”


มันหอบเสียงต่ำ “กูจะเอามึง ร่านควยดีนัก”


พูดจบก็ไม่รอช้า มือมันลูบลงไปที่ขอบกางเกงใน ผมสะดุ้งแทบหลุดจากกำแพง


“เฮ้ย ๆ เดี๋ยว ๆ …ถ้ามีไอ้พวกบ้ามาแอบดูจะทำยังไง!”


“ก็อยากลองของแปลกไม่ใช่เหรอ ตื่นเต้นดีออก จะได้เสียวๆไง”


ปันย์ก้มมากระซิบข้างหู เสียงมันขู่แต่ก็แอบสั่นเหมือนกัน


“เดี๋ยวพี่จะทำให้น้องครางจนต้องกัดเสื้อกลั้นเสียงเลยมึง”


มันกระชากกางเกงผมลง มือบีบสะโพกแน่น ซุกหน้าซอกคอหายใจแรง ผมแม่งก็ทั้งเสียวทั้งตื่นเต้น


“อื้อ…พี่ เบา ๆ ดิวะ เดี๋ยวคนมาเจอ…”


“ใครจะกล้าเข้ามา กูอยู่นี่ทั้งคน”


มันดันตัวผมให้โน้มตัวกับผนัง มือมันร้อนจนแทบละลาย แล้วก็จัดการดึงกางเกงตัวเองลง กดสะโพกแนบกับก้นผมแรง ๆ


“แน่นฉิบหายเลยว่ะธันย์ อย่าหนีดิ”


ผมหายใจหอบ มือจิกผนังแน่น เสียงเนื้อกระแทกกันเบา ๆ ดังตับ ๆ ๆ ในห้องน้ำเก่า


“อื้ม…พี่…ซอยเบา ๆ หน่อย…”


มันกัดฟันซอยถี่ขึ้น แรงขึ้น


“กูจะซอยให้มึงเดินขาถ่างกลับห้องเลยคอยดู!”


“ไอ้เหี้ย…อย่าให้กูเอาคืนบ้างนะพี่!”


จังหวะนั้นผมเผลอครางดังจนต้องกัดแขนตัวเองกลั้นเสียง มันหัวเราะในลำคอ ยิ่งได้ใจ


“ครางดังอีกสิ เดี๋ยวพี่จะให้รางวัล”


“ไอ้เหี้ยปันย์ มึงแม่งมันบ้า!”


เสียงเนื้อกระแทกกันดังตับ ๆ ๆ


“ไอ้เหี้ย…ปันย์ แรงจังวะ!”


“เจ็บก็ทน กูไม่หยุดหรอก”


“เดี๋ยวถึงตากูเอาคืน!”


“ใครใช้ให้มึงยั่ว”


มันซอยแรงขึ้นจนผมแทบยืนไม่ไหว หัวควยผลุบเข้าผลุบออก เสียงดังสวบ! สวบ!


“เร็วอีกปันย์ กูจะเสร็จแล้ว”


“อดทนหน่อย เดี๋ยวกูให้เสร็จพร้อมกัน!”


มันเร่งซอยถี่ มือก็สาวควยผมแรงๆ เหมือนบังคับให้เสร็จพร้อมมัน ทั้งเจ็บทั้งเสียว


“อื๊ออ ไอ้ธันย์ ตอดกูชิบหายเลยนะมึง รูมึงนี่ร่านดีจริงๆ”


“มึงแม่ง! อย่ามัวแต่พูด กูจะทนไม่ไหวแล้ว อ๊ะ อ๊าาาา จะเสร็จ…ซี๊ดดด”


“อือ เสร็จเลยแฝดกู มึงนี่เกิดมาเพื่อกูจริงๆ กูอยากเสียวบ้าง กลับไปบ้านมึงต้องเย็ดกูบ้างนะ”


“กูจะเย็ดมึงให้หายเงี่ยนเลย ไอ้เหี้ยย…ปันย์!!”


จังหวะสุดท้ายไอ้ปันย์อัดแรงสุด ร่างผมสั่นระริก มันเองก็เกร็งไปทั้งตัว ปลดปล่อยน้ำรักเข้าไปสุดแรงจนไหลเยิ้มออกมาตามขาตอนที่มันดึงออก


พอออกมาจากห้องน้ำ ผมกับมันก็เดินแยกกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพื่อน ๆ มองหน้าผมแล้วแซว


“ไปไหนมาวะธันย์ ทำไมเดินเป๋ขนาดนั้น!”


ผมหัวเราะในลำคอ “พอดีไปเตะบอลมา ขาอ่อนนิดหน่อย”


ส่วนปันย์ก็เดินหน้าเฉย ๆ ทำเป็นไม่สนใจอะไร แต่จังหวะที่เดินผ่านกัน มันสะกิดหลังมือผมเบา ๆ แล้วกระซิบ


“เย็นนี้กลับไว ๆ”




—


พอถึงห้องผมก็โยนกระเป๋าทิ้งไว้ตรงหน้าประตู เดินลากขากลับขึ้นบ้านแบบหมดแรง แต่ในใจดันตื่นเต้น ผมแกล้งเดินอาบน้ำก่อน ทำทีเหมือนไม่สนใจ แต่จริง ๆ ใจมันเต้นตึก ๆ


เสียงน้ำหยุด ผมซับหัวเปียก ๆ พลางเดินเข้าห้องนอน กะว่าจะทิ้งตัวลงเตียงแบบหมดแรง


แต่ภาพตรงหน้าทำเอาผมหายใจสะดุด


ปันย์นั่งอยู่บนเตียงพอดี ไฟในห้องเปิดแค่โคมข้างหัวเตียง แสงสลัว ๆ ส่องลอดผ่านเนื้อผ้าบางเฉียบสีขาวที่มันสวม ร่างเล็กนอนเหยียดขา มือข้างหนึ่งถือโทรศัพท์ ส่วนอีกข้างเล่นชายเสื้อเหมือนไม่ได้ตั้งใจ แต่ผิวขาว ๆ กับหัวนมลาง ๆ ใต้เสื้อแม่งโคตรยั่ว


ผมนี่กลืนน้ำลายลงคอ หัวใจเต้นแรงกว่าตอนสอบไฟนอลอีก


มันเหลือบตามามอง เห็นผมยืนอึ้งอยู่ตรงประตู มันแสยะยิ้มกวนตีน


“มองไร กูจะนอนแล้วนะ”


เสียงแม่งแหบต่ำ เซ็กซี่จนน่าตบให้หยุดแอ๊บ


“จะนอนทั้งที่แต่งตัวยั่วขนาดนี้เลยเหรอวะ?”


ผมเดินเข้ามาใกล้ มันแกล้งดึงผ้าห่มมาคลุมขาแต่ไม่ได้ปิดอะไรสักนิด


“มึงตั้งใจยั่วกูนี่หว่า”


“ควยแข็งเลยดิมึง” มันพูดแล้วทำหน้ากวนประสาท ส่งสายตาท้าทาย


ผมหัวเราะในคอ เดินขึ้นเตียงนั่งข้าง ๆ เอื้อมมือไปวางบนขาอ่อนเนียนใต้เสื้อนั่น


“เดี๋ยวกูจะจับมึงทำเมีย”


มันยิ้มบาง ๆ แล้วขยับตัวเข้ามาใกล้ เอาคางเกยไหล่ผม


“ก็เอาดิ”


ไอ้เหี้ย แบบนี้มันท้าทายกันชัด ๆ


ผมดันมันลงนอนกับเตียง จ้องหน้ามันใกล้ ๆ


มือสอดใต้ชายเสื้อบาง ๆ ลูบวนบนหน้าท้องเรียบเนียน มันแอ่นตัวรับสัมผัสผมทันที


“ใจเย็น ๆ มึงอย่ารีบ”


“ก็มึงมันน่ากิน ใครจะทนไหว”


เสียงหัวเราะของมันเบา ๆ ในลำคอ ผมก้มลงไปซุกไซร้ซอกคอ กัดเบา ๆ ไล่ลงมาที่ไหล่


มันครางเบา ๆ มือจิกแผ่นหลังผมแน่น


“ไอ้เหี้ยธันย์ อย่ากัดแรง เดี๋ยวเป็นรอย”


ผมใช้มือรูดเสื้อบาง ๆ ขึ้นไปกองเหนือหน้าอก จ้องหัวนมสีอ่อน ๆ ที่แข็งสู้ตาภายใต้ไฟสลัว ๆ


“น่ากินเหี้ย ๆ ว่ะ…”


มันยิ้มกวน ยกมือกอดคอผมดึงให้ก้มลงไป


“จะมัวแต่มองอีกนานมั้ย กูอยากโดนแล้ว”


เสียงแม่งร่านขนาดนี้ ใครจะทนไหว


ผมก้มไปดูดเม้มที่ยอดอกแรง ๆ มือขยำสะโพกขาว ๆ จับขาแยกออกแล้วแทรกตัวเองเข้าไปตรงกลาง


มันครางกระเส่า มือจิกผ้าปูแน่น


“อื้ม…ไอ้เหี้ย รีบ ๆ เลย กูอยาก…”


ผมถอดกางเกงตัวเองแทบจะไม่ทัน มืออีกข้างแหวกเรียวขามันออกให้กว้างขึ้น ก้มลงไปจูบต่ำลงไปเรื่อย ๆ จนปันย์สะดุ้งแล้วแอ่นตัว


เสียงมันครางขาดใจ “ธันย์…อื้มมม…”


ผมแกล้งเป่าลมใส่ตรงกลางหว่างขามัน แล้วจูบลากขึ้นมา


มันบิดตัวเร่า “ไอ้สัด กูไม่ไหวแล้ว รีบ ๆ เลย!”


ผมจับมันพลิกนอนคว่ำ ดึงสะโพกเข้าหาตัว


“ร่านจริง ๆ นะมึง ชอบให้กูกระแทกแรง ๆ จากข้างหลังใช่มั้ย”


มันหัวเราะแหบ ๆ “ก็ของดีใครจะไม่ชอบ”


ผมไม่รอช้า กดสะโพกแนบชิด รัวเอวเข้าไปสุดแรง เสียงเนื้อกระแทกกับสะโพกดังลั่นห้อง


มันร้องกระเส่า


“แรงอีกธันย์ เร็วอีก เอาให้สุดเลย!”


ไฟในห้องมันสลัวแต่ผมเห็นเหงื่อไหลซึมตามหลังขาว ๆ ของมัน ร่างเล็กแอ่นรับจังหวะผมตลอด


เสียงหอบ เสียงคราง เสียงคำหยาบดังระงม


ผมกระซิบข้างหูมัน


“ทำไมมึงร่านขนาดนี้ อยากกระแทกให้ถึงเช้าเลย”


จังหวะนั้นผมโหมเอวไม่ยั้ง มือบีบสะโพกขาวแน่น สองขามันแยกออกให้ผมกระแทกได้เต็มแรง


เสียงในห้องแม่งมีแต่


ตับ! ตับ! ตับ!


เสียงเนื้อกระแทกดังจนใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะ เหงื่อไหลเต็มตัว มือผมลูบขึ้นลงบนแผ่นหลังมัน ลมหายใจฟืดฟาด


“อ๊ะ…อื้อออ…ธันย์…แรงอีก…!”


เสียงมันร้องครางกระเส่าดังลั่น ร่านจนหยุดไม่ได้


ผมกัดฟัน ก้มลงไปซุกไซ้ซอกคอ


“แม่ง…แน่นฉิบหาย ร่านขนาดนี้ มึงอยากโดนกูเย็ดแรง ๆ ใช่มั้ย!”


“เออ…เย็ดแรง ๆ เลย กูจะเสร็จแล้ว!”


ผมเร่งซอยสุดแรง เสียงตับ ๆ ๆ ๆ ๆ ชนกับผิวขาว ๆ ของมันจนเตียงโยก เสียงเนื้อกระแทกกับเสียงครางหยาบ ๆ สะท้านห้อง


ปันย์กัดผ้าปูเตียงแน่น ร้องเสียงสั่น


“โอ๊ย…กู…กูจะเสร็จ…! อึก…!”


จังหวะสุดท้ายผมกดเอวแนบสนิท กระแทกย้ำลึก ๆ


“แม่ง…เอาไปให้หมด!”


แล้วน้ำร้อน ๆ ก็ทะลักเข้าไปจนผมต้องร้องสบถออกมา


“โอย…สัด…!”


มันสะดุ้ง ตัวสั่น ลมหายใจหอบหนัก ร่างแนบกับเตียง ขาเกร็ง มือจิกผ้าปูยับ


ผมยังไม่ปล่อย กดร่างแนบกับมัน จูบซอกคอแรง ๆ


เสียงเราหอบ ฟังแค่เสียงลมหายใจปนเสียงหัวใจตัวเองจะระเบิด


“ไอ้เหี้ย…กูโคตรเสียว…แม่ง…จะตาย”


“ร่านเอง อย่ามาทำเป็นโอดครวญ”


ผมพูดขำ ๆ ทั้งที่หายใจยังไม่ทัน


มันหัวเราะทั้งน้ำตา ด่าเสียงแหบ


“มึงนี่…ชอบรังแก…กูจะขาดใจ”


ผมขำเสียงดัง มือยังลูบก้นมันแรง ๆ


“เออ เดี๋ยวคืนนี้มึงโดนอีกแน่ กูยังไม่พอเลย”




----------------------------------------------
นานๆจะได้มาต่อเรื่องนี้ อ่านเอามันส์นะครับ
อย่าสนเนื้อเรื่อง 5555 เพราะไม่ค่อยมี

nuangnut1996

สนุกมากครับ

lekthai

เลิฟๆ

sunsetblvd

ขอบคุณครับ

uuuukrubb

เยี่ยมครับ

ningnong

แฝดสลับกันมันส์

pppoi

ขอบคุณครับ

mojimaru

ขอบคุณครับ

bo69dy

ขอบคุนครับ

guwin001

ขอบคุณครับ

nuvo

ขอบคุณ

reawreaw

ขอบคุณครับ

tusk

ขอบคุณ

reawreaw

ขอบคุณครับ

incex

ขอบคุณครับ

darkbakura

สนุกมากครับ

nattiekung

ขอบคุณครับ