|
คุณดนัยตื่นแต่เช้า เขาสวมชุดดูมีภูมิฐาน และบรรจุน้ำยาปลุกกามสูตรสมบูรณ์ที่ถูกบรรจุอยู่ในปากกาไฮเทคที่เขาดัดแปลงไว้ นายมั่นผีป่าในร่างที่ไม่มีใครเห็นติดตามเขาไปถึงตึกสำนักงานใหญ่ของบริษัท คุณดนัยเขาได้ส่งข้อความไปยังคุณอรุณเพื่อบอกล่วงหน้าว่าจะเข้าออฟฟิศของบริษัทโดยระบุว่าเขาจะไป "สูตรของบางอย่างที่เขาคิดค้นมา" ที่ค้างคา คุณอรุณนั่งอยู่ในห้องทำงานด้วยความขุ่นเคืองและวิตกกังวลเขาตัดสินใจรับการเจรจาแต่เตรียมคนไว้พร้อมเพื่อเข้าตะครุบดนัยทันทีที่ได้รับสัญญาณ ดนัยเดินเข้าไปในห้องทำงานของคุณอรุณอย่างสุภาพ ผีนายมั่นยืนอยู่ข้างหลังคุณดนัย ก่อนจะหายวับไปจัดการกับคนที่อรุณเตรียมไว้โดยใช้อำนาจผีป่าทำให้พวกนั้นหมดสติไปเพียงครู่เดียวก็กลับมาอยู่ด้านหลังของดนัยตามเดิม "ผมมาแล้วครับคุณอรุณ"คุณดนัยกล่าวด้วยรอยยิ้มที่มองไม่เห็นก้นบึ้ง เขาวางปากกาไฮเทคที่มีน้ำยาปลุกกามบรรจุอยู่บนโต๊ะราวกับเป็นอุปกรณ์ประกอบการเจรจา คุณอรุณนั่งจ้องมองดนัยด้วยความระแวงอย่างหนัก"แกต้องการอะไรกันแน่ดนัย? ฉันตามแกแกก็ไม่มา แล้วอยู่ๆ แกก็กลับมาเองแกมีแผนอะไรกันแน่?" คุณดนัยยิ้มอย่างเยือกเย็น “ต้องการสิ่งนี้ไงครับ”เขาเอื้อมมือยื่นเอกสารบนโต๊ะ ให้เข้าไปใกล้กับคุณอรุณ เป็นจังหวะที่เขาเข้าประชิดตัวคู่อีกฝ่ายได้โดยง่าย ขณะที่คุณอรุณกำลังอ้าปากเตรียมจะโวยวายคุณดนัยก็คว้าปากกาไฮเทคนั้นขึ้นมา แล้วกดปุ่มฉีดพ่น น้ำยาปลุกกามถูกพ่นออกมาเป็นละอองเล็กๆ เพียง "ฟึด!" เดียวก็เข้าสู่บริเวณใบหน้า ซอกคอและปกเสื้อ ของคุณอรุณทันที คุณอรุณสะดุ้งเล็กน้อยด้วยความตกใจ"แกทำบ้าอะไร..." "ก็สิ่งนี้ที่คุณอยากได้ไงครับ" คุณดนัยกล่าวเสียงเย็น น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความสะใจ ฤทธิ์ของน้ำยาปลุกกามสูตรสมบูรณ์ทำงานในทันที ความรู้สึกร้อนรุ่มแผ่ซ่านเข้าสู่ร่างกายของคุณอรุณ อย่างรวดเร็วดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจและความเสียวซ่านที่ถาโถมเข้ามา คุณอรุณพยายามที่จะลุกขึ้นยืน แต่ร่างกายกลับอ่อนแรงและถูกความเงี่ยนค่อยๆเข้าครอบงำ คุณดนัยมองดูคุณอรุณที่กำลังทรมานกับความรู้สึกที่ควบคุมไม่ได้ ก่อนจะยื่นคำขาด "คุณอรุณครับ...คุณอยากได้สูตรนี้ไปควบคุมตลาดใช่ไหม? แต่ว่า...ตอนนี้คุณลองถูกควบคุมก่อนนะครับ" คุณดนัยมองดูอาการของคุณอรุณที่กำลังดิ้นรนอย่างเย็นชา เขายื่นใบหน้าเข้าไปใกล้ แล้วกระซิบด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความแค้น "คุณคงไม่คิดหรอกมั้งว่า ผมกลับมาวันนี้... ไม่ใช่แค่เรื่องการวิจัย"คุณดนัยกล่าวอย่างเชือดเฉือน "เมื่อ 5 ปีก่อน... คุณยึดอำนาจทั้งหมดไปจากพ่อของผมทำให้ท่านต้องฆ่าตัวตาย"คุณดนัยกล่าวต่ออย่างเหี้ยมเกรียม "นี่คือค่าชดใช้ สำหรับทุกสิ่งที่ครอบครัวผมต้องสูญเสียไป" คุณดนัยหันไปมองผีนายมั่นที่ยืนอยู่ด้านหลัง มั่นพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ บทละครของการแก้แค้นได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว คุณอรุณทรุดตัวติดอยู่บนเก้าอี้หนังร่างกายสั่นระริกด้วยความร้อนรุ่มที่ไม่อาจควบคุมได้ ดนัยก้าวเข้าไปใกล้โต๊ะทำงาน มองลงไปยังใบหน้าของอาที่กำลังเหยเก ด้วยความทรมานปนสุขสม "คุณอรุณ... รู้สึกยังไงบ้างครับ?" ดนัยถามด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน "ความอยากที่ไม่อาจปฏิเสธได้...มันเป็นยังไงบ้างครับ?" คุณอรุณได้แต่ครางออกมาเป็นคำพูดไม่ได้มือของเขาพยายามปลดเนคไทที่รัดแน่นออกด้วยความร้อนรน ดนัยไม่รอช้า เขายื่นนิ้วชี้เข้าไป จิ้มเบาๆ ลงบนผิวหนังบริเวณลำคอของคุณอรุณที่กำลังแดงก่ำ แล้วค่อยๆ ไล้ลงไปบนร่างกาย ที่กำลังเกร็งแน่นของอาอย่างช้าๆ "ซี้ดดดด...ดนัย..." คุณอรุณครางชื่อดนัยออกมาด้วยความเสียวซ่านและหวาดกลัว การสัมผัสเพียงเล็กน้อย นั้นกลับกระตุ้นให้ความเงี่ยนในตัวเขาทวีคูณขึ้นเป็นทวีคูณ ผีนายมั่นที่ยืนอยู่ข้างๆมองดูการกระทำของดนัยด้วยความพึงพอใจและชื่นชม เขาได้เห็นการแก้แค้นที่โหดร้ายและมีชั้นเชิงเป็นอย่างมาก ดนัยผละออกมาเพียงครู่เดียว เขายกกระเป๋าเอกสารหนังขึ้นแล้ววางไว้บนโต๊ะ อย่างระมัดระวังภายในกระเป๋านั้นมีกล้องตัวเล็กๆซ่อนอยู่ กล้องถูกจัดมุมให้เห็นคุณอรุณได้อย่างสมบูรณ์แบบ ในสภาพที่กำลังถูกฤทธิ์น้ำยาเข้าครอบงำ โดยที่เห็นเพียงด้านหลังของดนัยเท่านั้น "หลักฐานพร้อมแล้วครับ"ดนัยพึมพำอย่างเย็นชา ก่อนจะเดินกลับไปยืนตรงหน้าอาของเขา ดนัยหยิบเอกสารสัญญาโอนหุ้นออกมาวางไว้ตรงหน้าคุณอรุณ "คุณเซ็นโอนหุ้นทั้งหมดของพ่อคืนให้ผม...แล้วผมจะช่วยคุณ" คุณอรุณพยายามจะปฏิเสธ แต่ความรู้สึกเสียวนี้นั้นทำให้เขาทำได้เพียง ครางเสียงต่ำๆ "อืม...ห์...ไม่... อ๊า..." มือของเขาที่สั่นเทิ้มพยายามจะปัดปากกาออก แต่ดนัยก็จับมันไว้แน่น "เซ็นซะสิครับ...แค่คืนของให้เจ้าของมันยากนักหรือไง" ผีนายมั่นที่ยืนอยู่ด้านหลัง ใช้พลังวิญญาณ ตรึงร่างของคุณอรุณให้แข็งนิ่งอยู่กับที่ ความรู้สึกตึงเครียดจากอำนาจเหนือธรรมชาติ ผสมกับ ความเสียวซ่านจากน้ำยาวิเศษ ทำให้คุณอรุณ กรีดร้องออกมาเป็นเสียงครางที่ดังและขาดห้วง "ซี้ดดดด!อ๊าาาาาาห์... กู...ไม่เซ็น! อื๊อออ..." ดนัยใช้โอกาส จับมือที่สั่นเทาของคุณอรุณให้ปั๊มลายนิ้วลงบนเอกสารแทน คุณอรุณปั๊มลายนิ้วมือลงไปอย่างทุลักทุเล น้ำตาไหลอาบแก้ม ด้วยความอับอายที่ต้องยอมจำนนต่อดนัย เมื่อปั๊มเสร็จเรียบร้อยแล้วดนัยก็หยิบเอกสารกลับคืนมาด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยชัยชนะ "เยี่ยมมากครับคุณอรุณ... ตอนนี้...ถึงเวลาที่คุณจะได้รับ 'การปลดปล่อย'แล้ว" ดนัยหยิบเอกสารที่ปั๊มนิ้วมือเสร็จแล้วกลับคืนมาอย่างระมัดระวัง เก็บเข้ากระเป๋า ที่มีกล้องซ่อนอยู่เรียบร้อย รอยยิ้มแห่งชัยชนะผุดขึ้นบนใบหน้า เขาเดินอ้อมโต๊ะทำงานเข้าไปหาคุณอรุณที่ยังคงถูกฤทธิ์น้ำยาตรึงไว้ ดนัยใช้นิ้วชี้ปัดผ่านๆ หัวนม ที่แข็งตัวและชูชันของคุณอรุณเพียงแผ่วเบา การสัมผัสที่จงใจและเย็นชา นั้นกลับส่งผลรุนแรงยิ่งกว่าการบีบเค้น คุณอรุณดิ้นเร่า อย่างบ้าคลั่งบนเก้าอี้หนัง "อ๊าก!ดนัย! อย่า! ซี้ดดดด!" เสียงครางของเขาเปลี่ยนเป็นเสียงร้องขอความสุขสมที่เกินจะทนทานร่างกายของเขายกแอ่นขึ้นเพื่อรับสัมผัสที่ปรารถนา ดนัยมองการดิ้นรนนั้นด้วยความเย็นชา ก่อนจะหันไปทางมั่น "ท่านมั่น"ดนัยกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยอำนาจ "เขาคือเหยื่อของท่าน...ท่านสามารถทำอะไรก็ได้ตามความปรารถนาของท่าน" มั่นยิ้มอย่างน่ากลัว ร่างของมั่นกลายเป็นเงาสีขาว แล้ว พุ่งเข้าสิงสู่ร่างของคุณดนัย ในทันทีดวงตาของดนัยฉายแววสีเงินอ่อนๆ แสงเย็นเยียบแผ่ออกมา ในขณะที่กล้องยังคงบันทึกอยู่ มั่นใช้พลังอำนาจลึกลับบิดเบือนใบหน้าของดนัย ทำให้ภาพที่กล้องจับได้ บิดเบือนและไม่ชัดเจน ราวกับมีคลื่นแทรกผ่านหน้าจอ ใบหน้าของดนัยจึงไม่ติดบันทึก มีเพียงเงาร่างที่มองไม่เห็นเท่านั้น ร่างของดนัยที่ถูกมั่นสิงสู่ เดินเข้าประชิดคุณอรุณ อย่างช้าๆมือของเขาถูกยกขึ้นสัมผัสกับอกของคุณอรุณที่ยังคงสวมเสื้อเชิ้ตราคาแพงอยู่ ปลายนิ้วที่เย็นยะเยือก ของร่างดนัย ค่อยๆ เขี่ยวนหัวนม ที่ถูกเสื้อกั้นไว้ความเย็นที่สัมผัสผ่านเนื้อผ้าอย่างจงใจ ส่งความเสียวซ่านลึกเข้าไป ในร่างกายของคุณอรุณจนเขาต้อง แอ่นตัวขึ้นจากเก้าอี้ "อื๊ออออ...อ๊าาห์! เชี่ย...เสีย...ว ซี้ดดดด..." คุณอรุณครางด้วยความทรมานที่ไม่อาจควบคุมได้ เมื่อเห็นว่าเจ้านายของเขาจมดิ่งลงสู่ห้วงแห่งการถูกกระตุ้นอย่างสมบูรณ์ มั่นในร่างดนัยก็จับหมับเข้าเต็มหน้าอกแกร่ง ของคุณอรุณที่อยู่ใน วัย 40 กลางๆ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเขาดูแลตัวเองมาอย่างดี การบีบคลึงอย่างรุนแรง ผ่านเนื้อผ้าเป็นการตอกย้ำอำนาจเหนือร่างกายของอีกฝ่าย มั่นได้ใช้พลังอำนาจวิญญาณปลดปล่อยไอร้อนออกมา บรรยากาศภายในห้องทำงานของคุณอรุณก็เริ่มร้อนขึ้นมาทันที อากาศอุ่นชื้นเข้าปกคลุมประดุจ ซาวน่า เหงื่อกาฬผุดออกมาจากทุกรูขุมขน ของคุณอรุณอย่างรวดเร็วเสื้อผ้าที่เคยแห้งสนิทบัดนี้เปียกชุ่มราวกับอาบน้ำมา ความร้อนภายนอกที่ปะทะกับความร้อนรุ่มภายในจากน้ำยา ผลักให้ความปรารถนาของคุณอรุณพุ่งถึงขีดสุด เขาดิ้นเร่าและร้องครางออกมา ด้วยเสียงที่ไม่ใช่เสียงของมนุษย์ที่ควบคุมสติได้อีกต่อไปแล้ว มั่นที่สิงดนัยอยู่ ยังคง คลึงและสลับเล่นกับหัวนมของอรุณอยู่ การบีบเค้นผ่านเนื้อผ้าที่เปียกชื้นยิ่งส่งผลรุนแรงขึ้นเป็นทวีคูณ คุณอรุณดิ้นเร่า ด้วยความทรมานปนสุขสม ใบหน้าของเขาเงยขึ้นและร้องครางออกมา ด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยการยอมจำนนต่อแรงเงี่ยน มั่นในร่างดนัย ใช้มือที่เย็นเฉียบ ปลดกระดุมเสื้อช่วงอกของคุณอรุณออก อย่างรวดเร็วเผยให้เห็นแผงอกที่กำยำและเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อไคล หัวนมสีเข้มที่แข็งเป็นไต เชื้อเชิญการจู่โจมอย่างเปิดเผย มั่นไม่รอช้า ก้มลงไปดูดดุนหัวนมสีเข้มนั้นอย่างหื่นกระหาย เสียง "จ๊วบจ๊าบ" ดังสนั่นเมื่อริมฝีปากที่เย็นเฉียบของมั่นสัมผัสกับผิวที่ร้อนผ่าวของอรุณ "อ๊าาาาาาาาห์!ซี้ดดดด! เสียวหัวนมสัส! อื๊ออออ...แม่ง!" คุณอรุณครางออกมาอย่างรุนแรง เสียงของเขาขาดห้วง ผสมกับเสียงหายใจที่เร่าร้อน ร่างของเขาแอ่นโค้งขึ้นจากเก้าอี้ พยายามที่จะรับสัมผัสจากปากของมั่นอย่างไม่รู้จักพอ ความรู้สึกอับอายและเหตุผลถูกทำลายลงจนหมดสิ้น มั่นผละปากออกจากหัวนม ของคุณอรุณช้าๆ เพียงเพื่อจะเลียเหงื่อที่ไหลย้อยอยู่บนร่างกาย ของอีกฝ่ายแทน ลิ้นเย็นๆ ของมั่นไล่เลีย ไปตามร่องอกและต้นคอของคุณอรุณ ดื่มด่ำกับกลิ่นที่ผสมผสานกัน กลิ่นน้ำหอมราคาแพง ที่คุณอรุณใช้ ปะปนกับ กลิ่นฟีโรโมน ที่ถูกกระตุ้นอย่างรุนแรงและกลิ่นเหงื่อไคล ทำให้มั่นถูกใจคุณอรุณเป็นอย่างมาก นี่คือเหยื่อคนเมืองคนแรกตั้งแต่เข้าเมืองมามีทั้งความหอมหรูหราและความดิบเถื่อนที่ถูกปลุกขึ้นมา มั่น ที่กำลังง่วนอยู่กับอกคุณอรุณ ก็ค่อยๆ ใช้นิ้วโป้งยื่นเข้าไปในปาก ของคุณอรุณอย่างช้าๆ ความเย็นเยียบของนิ้ว ที่ถูกปล่อยโดยวิญญาณปะทะกับ ความร้อนรุ่มภายในช่องปากของอรุณ อรุณ ไม่ขัดขืนแม้แต่น้อย แต่ ตอบรับด้วยการดูดนิ้วโป้งของดนัยอย่างหิวกระหาย ราวกับว่านิ้วนั้นคือแหล่งเดียวที่จะมอบความสุขสมให้เขาได้ "อืมมมม...จ๊วบบบบ..." คุณอรุณครางอู้อี้พร้อมดูดนิ้วของดนัยอย่างรุนแรงดวงตาปิดพริ้มด้วยความเสียวซ่านที่พุ่งพล่านจากศีรษะลงสู่แท่งควย มั่นในร่างดนัยค่อยๆดึงนิ้วออกจากปากของคุณอรุณ เสียง "จ๊วบ" ดังเบาๆ เมื่อริมฝีปากของอาถูกผละออก กางเกงสแล็คสีเข้ม ของอรุณถูก แท่งควยดันขึ้นมาพาดอยู่ตรงหน้าขาอย่างเด่นสะดุดตา ยืนยันขนาดที่ไม่ธรรมดาของอรุณ มั่นไม่รีบร้อนเขาใช้ปลายนิ้วชี้ ไล้ไปตามกางเกงค่อยๆเขี่ยสัมผัสท่อนลำอันเขื่องที่นูนเด่น ของอรุณอย่างเชื่องช้า แท่งควยนั้นกระตุกรับการสัมผัสอย่างรุนแรงผ่านเนื้อผ้า ความชื้นแฉะเป็นดวงจากน้ำเงี่ยนใส ปรากฏบนกางเกงตรงส่วนหัวควยอย่างชัดเจน "อ๊าาห์...ซี้ดดด... ดนัย..." คุณอรุณครางด้วยความทรมานที่ถูกยั่วยวนอย่างมีชั้นเชิงเขาพยายามจะบิดกายหนีแต่ก็ไม่อาจขยับได้ คุณอรุณ อยากจะปลดปล่อยความใคร่เต็มที แต่ผีนายมั่น ไม่ทำเช่นนั้น เขารู้ว่าการปฏิเสธความสุขสมในขณะที่ร่างกายถูกกระตุ้นถึงขีดสุดคือการลงโทษที่โหดร้ายที่สุด นายมั่น เลื่อนมือออกจากแท่งควยที่นูนเด่น แล้วเปลี่ยนไป ลูบไล้ไปตามท่อนขาแกร่ง ของคุณอรุณอย่างช้าๆ เขาทำทุกอย่างไปแบบช้าๆ ราวกับจงใจยืดเวลาทรมาน "อ๊ะห์...ดนัย..." คุณอรุณครางด้วยความทรมานใจ ความรู้สึกเสียวถาโถมแต่ถูกปฏิเสธการปลดปล่อย บางส่วนของมือของดนัยสัมผัสแก่นกายของอรุณเพียงเล็กน้อย แล้วรีบผละออกแต่แม้เพียงสัมผัสที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว เจ้าสิ่งนั้นกลับตอบสนองอย่างดี กระตุกรับการสัมผัสเพียงเสี้ยววินาที คุณอรุณที่ทนการยั่วยวนอันเชื่องช้านี้ไม่ไหวอีกต่อไป ความอดทนของเขาสิ้นสุดลง เขาได้แต่ อ้อนวอน ออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือและยอมจำนนอย่างที่สุด "ดนัย... กูขอเถอะ...กูอยากแตกแล้ว" มั่นคืนสติให้ดนัยมองใบหน้าของอรุณที่เต็มไปด้วยความอับอายและความปรารถนาที่แท้จริง รอยยิ้มเย็นเยียบปรากฏขึ้นบนใบหน้าของดนัย แผนการแก้แค้นของเขาสำเร็จสมบูรณ์แล้ว มั่นย่อตัวลง อย่างช้าๆ จนใบหน้าของเขาจ่ออยู่ตรงหน้าเป้ากางเกงสแล็คที่นูนเด่นของอรุณ มั่นเป่าลมเย็น ใส่แท่งควยของอรุณที่ถูกกางเกงกั้นไว้ "อ๊าาาาห์!ซี้ดดดด! เสียว!" คุณอรุณครางลั่นด้วยความเสียวที่จู่โจมอย่างกะทันหัน ไอลมเย็นของวิญญาณ ที่สัมผัสกับความร้อนรุ่มภายใน ทำให้เขาดิ้นเร่า มั่นไม่รอช้า บรรจงเลียลงบนกางเกงสแล็ค ที่ถูกแท่งควยดันขึ้นมา ดูดดุนส่วนหัวอยู่นอกกางเกงจนหนำใจ จากนั้น เขาค่อยๆ ปลดตะขอกางเกงสแล็คออก อย่างช้าๆ แล้วดึงลงไปกองไว้ที่ข้อเท้า เผยให้เห็นกางเกงในสีขาวที่ถูกเหงื่อและน้ำเงี่ยนซึมจน เปียกชื้นจนแนบกับเนื้อควยของอรุณ เห็นสีสันของมันโผล่ออกมาอย่างชัดเจน เนื่องจากความเปียกชื้นของผ้าที่ไม่ได้ช่วยปกปิดอะไรอีกต่อไปแล้ว มั่น ถอยออกเล็กน้อย จากคุณอรุณที่กำลังดิ้นเร่าด้วยความเงี่ยนคุณอรุณได้แต่ครางขอความช่วยเหลืออย่างทนทรมาน ดนัย/มั่นมองตรงไปยังกระเป๋าที่ซ่อนกล้องอยู่ เขาเดินไปที่ด้านหลังของเก้าอี้ ที่คุณอรุณนั่งอยู่ มั่นค่อยๆ หมุนเก้าอี้ ของคุณอรุณไปทางกล้องที่ซ่อนอยู่ ภาพของอรุณในสภาพที่เสื้อถูกเปิดออกกางเกงกองที่เข่า และกางเกงในที่เปียกชื้นจนเห็นแท่งควยแข็งเป๊กกระดกงึกๆ ถูกจับเข้าสู่เลนส์ของกล้องอย่างชัดเจนที่สุดคุณอรุณมองไม่เห็นกล้อง แต่กลับมีความรู้สึกถูกเปิดเผยอย่างถึงที่สุดทำให้เขา ครางอ้อนวอนออกมา มั่นในร่างดนัยใช้มือยกขาของอรุณขึ้นไปวางไว้ที่พนักวางแขนของเก้าอี้ เผยให้เห็นช่องทางรักของอรุณอย่างชัดเจนเขา รูดซิปลงแล้วค่อยๆล้วงมือเข้าไปงัดแท่งควยของดนัยที่กำลังแข็งอยู่เช่นกัน "นี่เป็นการล้างแค้นในแบบของพวกข้าว่ะหึๆๆๆ..." ผีนายมั่นกระซิบด้วยน้ำเสียงเย็นชา เขาถ่มน้ำลายใส่ช่องทางรักของอรุณ เพื่อเตรียมความพร้อม คุณอรุณองออกมาด้วยความตกใจและความเจ็บปวด ที่รู้ว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นแต่ร่างกายของเขากลับไม่สามารถขัดขืนได้ มั่นไม่รอช้า ค่อยๆ ยัดแท่งควยเข้าไปในรูสวรรค์ของอรุณ อย่างช้าๆ ความเจ็บปวดจากการรุกรานถูกบดขยี้ด้วยความสุขสม จากฤทธิ์น้ำยา "อ๊าาาาาห์... ดนัย..." คุณอรุณครางชื่อลูกน้องออกมาด้วยความทรมานที่มาพร้อมกับความเงี่ยนที่ไม่อาจปฏิเสธได้ เมื่อแท่งควยสอดเข้าไปจนสุด ดนัย/มั่นก็ค่อยๆ เร่งจังหวะขึ้น อย่างช้าๆ แต่หนักแน่น การรุกเข้าออกที่เน้นการยึดครอง ทำให้คุณอรุณครางเสียงดังต่อเนื่อง มั่นใช้มือ บีบคลึงลูบคลำไปตามร่างกาย ที่เปียกเหงื่อของคุณอรุณ ขยำกล้ามเนื้อหน้าอกและหน้าท้อง สลับกับการ ขยี้หัวนม ที่แข็งเป็นไต "อ๊าาาห์... ซี้ดดดด! ดนัย... แรง! แรงอีก...อื๊ออออ!" คุณอรุณครางระส่ำร่างกายแอ่นโค้งตามจังหวะรุกราน จังหวะรักดำเนินไปอย่างรุนแรงจนถึงขีดสุด ดนัยก็รับความรู้สึกขณะที่ถูกมั่นสิงได้เขาคำรามต่ำๆ ด้วยความพึงพอใจในอำนาจที่เขาได้ครอบครอง เขากระหน่ำรัวควยใส่คุณอรุณอย่างบ้าคลั่ง เป็นการปลดปล่อยที่ท่วมท้น "อ๊าาาาาาาห์! จะแตก...จะแตกแล้ว! ต...แตกแล้ว!" เสียงของดนัย/มั่นดังลั่นด้วยความสุขสมที่เกินขีดจำกัด น้ำรักถูกฉีดเข้าสู่ภายในตัวคุณอรุณนับสิบช็อตอย่างรุนแรงและเต็มเปี่ยม ในวินาทีที่สำเร็จความใคร่วิญญาณของมั่นก็หลุดออกจากร่างดนัยทันที ร่างกายของดนัยทรุดลงบนอกของอรุณด้วยความเหนื่อยหอบ แท่งควยของดนัยยังคงกระตุกอยู่ในรูของอรุณ ส่งผ่านความร้อนระอุสุดท้าย คุณดนัยหอบหายใจอย่างหนัก สติกลับคืนมาอย่างสมบูรณ์ เขารู้สึกถึงความเปียกชื้นและความเหนียวเหนอะหนะที่อยู่รอบตัว ขณะที่ดนัยกำลังถอนหายใจเฮือกใหญ่อยู่นั้น คุณอรุณก็ตัวเกร็งขึ้นอย่างกะทันหัน ใบหน้าของเขายังคงแดงก่ำและบิดเบี้ยวด้วยความเงี่ยนที่ค้างอยู่ คุณอรุณร้องครางออกมา "อ๊าาาาาาาาาาห์!แตก... ซี้ดดดด! แตกแล้ว!" เขาสำเร็จความใคร่ออกมาเอง โดยไม่ได้มีการสัมผัสใดๆ เพิ่มเติมเป็นสัญญาณสุดท้ายของการยอมจำนนอย่างสมบูรณ์ ดนัยค่อยๆ ถอนแก่นกายออกจากร่างของอรุณ อย่างช้าๆเขาจ้องมองใบหน้าอาที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาและคราบความอับอาย ก่อนจะถ่มน้ำลายใส่ตัวอรุณ เป็นการแสดงออกถึงความรังเกียจขั้นสุดท้าย "คุณอรุณ"ดนัยกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นเฉียบ "ผมไม่ได้จะเอาทุกอย่างจากคุณหรอกนะครับ" ดนัยเช็ดควยของเขากับเสื้อผ้าของอรุณก่อนจะเก็บเข้ากางเกงอย่างลวกๆ "แต่ผมได้ทุกอย่างที่ผมต้องการคืนแล้ว" เขายืนตรงขึ้นเต็มความสูง จัดชุดให้เรียบร้อย แล้วคว้า กระเป๋าเอกสาร ที่มีกล้องและเอกสารโอนหุ้นอยู่ "ผมขอลาออกและถ้ายังมายุ่งกับผมอีก...คุณจะไม่มีที่ยืนในสังคมแน่นอน" ดนัยทิ้งอดีตหัวหน้าของเขาไว้เพียงลำพังในห้องทำงานที่เต็มไปด้วยความอับอาย เขากลับออกไปพร้อมกับชัยชนะที่สมบูรณ์แบบที่สุด - u: v: B8 P$ ?9 ?) E; a1 _' P
- l1 A6 x7 |8 C; u* G3 W" v- N; [
6 E% |% F5 G* g+ r' O5 s
: h+ H! Z1 E& j' |6 l# e# K0 l1 g
' F( Z! W: d' x6 s. Q% k4 B
5 O( E1 p, G. i. z
"อ้อ...ท่านมั่นคุณเล่นกับพวกลูกน้องคุณอรุณก่อนแล้วค่อยกลับก็ได้นะครับ"
8 M; B$ l* A3 L e# c) A4 S: W
$ B+ y4 X2 o+ T9 p4 v
คุณอรุณ
% f- C6 Z" r) @0 o4 Q2 r9 D+ ^: U
s! {' h$ v( o9 i( s
& w/ D$ Q0 @! M% a5 k4 u% N6 |
อยากให้ตอนนี้เป็นตอนจบเส้นเรื่องหลักแล้วครับ ทุกคนว่ายังไงกัน แล้วเดี๋ยวค่อยมีตอนพิเศษสปินออฟค่อยๆ ตามมา ทุกคนจะได้ไม่ต้องรู้สึกว่ารอนาน หรือทุกคนรอผมแต่งไปเรื่อยไปเทื่อยได้ ยังไงก็บอกกันหน่อยนะครับ  , v4 F3 a3 M5 S# r( n) \
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2025-11-14 00:39:35
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2025-11-14 04:30:22
โพสต์ 2025-11-14 05:51:29
โพสต์ 2025-11-14 05:53:22