ส่วนที่ 4 (จบ)
เอเดนมองไปที่หน้าจอขณะที่เขาออกจากห้องและทุกอย่างก็เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง เขาคิดว่าหลังจากวันนี้ เรื่องนี้คงกลายเป็นประเด็นในชั้นเรียน แต่เขาไม่รู้ว่าอ.แจ็คสันไม่เพียงแต่โพสต์วิดีโอทั้งหมดลงในพอร์ทัลของชั้นเรียนเท่านั้น แต่ยังโพสต์วิดีโอ A+ ของเอเดนลงในกระดานประกาศของวิทยาลับโดยไม่ได้ตั้งใจ ไม่ใช่แค่กระดานประกาศของชั้นเรียนเท่านั้น “เย็ดฉันสิ โอ้ใช่ ใส่ควยใหญ่ของนายเข้าไปในตัวฉัน” เอเดนพูดเสียงดังเป็นครั้งสุดท้ายขณะที่เข้าเดินไปตามทางเดิน โดยมีเพียงอ.แจ็คสันเท่านั้นที่ทิ้งไว้ในห้องบรรยาย เอเดนไม่ได้สังเกตเห็นนักเรียนที่เดินผ่านไปมาซึ่งได้ยินบทสนทนาที่ชัดเจนและหยุดดู สิ่งกีดขวางในทางเดินทำให้มีคนหยุดมากขึ้นและกดเข้ามาในห้องเพื่อดูเพิ่มเติม “งั้น... นายอยากทำอะไรสักอย่างสักครั้งไหม” ไรอันถาม เอเดนมองเขาด้วยความตกใจและสงสัย “ฉันรู้ว่านี้อาจดูเป็นเรื่องประหลาดใจแต่... ฉันชอบวิดีโอของนายจริง และอยากให้มีการรีเพลย์สดด้วย” ไรอันพูดหยอกล้อ เอเดนกลืนน้ำลายลงคออย่างหนัก นี่เป็นกลอุบายหรือเรื่องตลกกันแน่? ผู้ชายที่ฮอตที่สุดในชั้นเรียน สูงกว่าครึ่งฟุต และยิ้มให้เขาด้วยตอชัง ดวงตาสีฟ้า และทรงผมที่จัดแต่งมา “ลองคิดดูสิ” ไรอันพูดขณะที่เขากำลังจะเดินจากไป “โอ้ และเพื่อการอ้างอิงในอนาคต...” ไรอันก้าวถอยหลังไปหาเอเดนที่ยังคงนิ่งเงียบและโน้มตัวลงมากระซิบที่ข้างหูของเขา เอเดนสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อน ๆ ของเขาและร่างกายของเขาสั่นสะท้าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาได้ยินสิ่งที่นักกีฬาสุดหล่อพูด “... ผมเป็นบั้นท้ายที่ทรงพลังนะหนุ่มใหญ่” ไรอันหัวเราะคิกคัก แล้วเดินจากไปในขณะที่เอเดนยังคงนิ่งอยู่กับที่ มันเป็นวันที่แปลกมาก อ.แจ็คสันเดินผ่านเขาไปและตบไหล่เขาอย่างสบาย ๆ โดยไม่หยุด “วันนี้ทำได้ดีมาก เอเดน ทำได้ดีกว่านี้ แล้วคุณจะผ่านด้วยคะแนนเต็ม” อ.แจ็คสันกล่าว เอเดนนึกภาพไม่ออกว่าจะแชร์วิดีโอคลิปการสำเร็จความใคร่ของเขาอีกได้ยังไง แม้แต่นั่นก็เป็นอุบัติเหตุ อุบัติเหตุก็เกิดขึ้นได้เสมอ เช่น การโพสต์วิดีโอชักว่าวของเด็กชายอายุสิบเก้าปีคนเดียวบนกระดานประกาศของวิทยาลัย หรือปล่อยให้วิดีโอเล่นวนซ้ำในห้องบรรยาย เอเดนเดินไปกินข้าวเที่ยงโดยหลบเลี่ยงทุกคนที่จำเขาได้จากชั้นเรียนของเขา ความอับอายและความเขินอายที่แผดเผาดูเหมือนว่าจะไม่มีวันสิ้นสุด และเขาต้องบอกตัวเองว่าเป็นความหวาดระแวงเมื่อคนที่ไม่ได้ดูในชั้นเรียนด้วยซ้ำเริ่มมองมาที่เขา ยิ้ม หัวเราะ ชี้... มันเป็นแค่จินตนาการของเขาเท่านั้น ที่ปลายทางเดิน เอเดนเปิดประตูค้างไว้ในขณะที่เด็กชายวัยรุ่นเกือบสามสิบคนซึ่งอายุน้อยกว่าเขาสามหรือสี่ปีเดินผ่านวิทยาลัยโดยมีบัตรผ่านสำหรับแขกคล้องคอ เอเดนจะพยายามไม่คิดถึงงานสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเองโดยไม่ได้ตั้งใจนั้นตลอดทั้งวัน เด็กชายมัธยมปลายเดินต่อไปตามทางเดิน “เราจะไปไหนกันอีก” “ห้องบรรยาย 001” “วันนี้มีนักเรียนอีกสิบคนมาเยี่ยมชมด้วย” “นี่มันห่วยแตก” เมื่อพวกเขาเดินเขาไปในห้องเรียน พวกเขาเห็นนักเรียนมัธยมปลายอีกร้อยห้าสิบคนอยู่ที่นั่นแล้ว และกำลังจ้องไปที่บางอย่างที่ฉายอยู่บนจอภาพขนาดใหญ่ ห้องเรียนอีกสี่ห้องที่มีนักเรียนสามสิบคนจะมาถึงเร็ว ๆ นี้ ซึ่งจะทำให้ห้องบรรยายเต็มไปหมด นักเรียนเกือบทั้งหมดหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อถ่ายภาพบนหน้าจอหรือบันทึกคลิปทั้งหมด บางคนส่งคลิปให้เพื่อน และบางคนโพสต์ลงทวิตเตอร์และเฟสบุ๊ค ถึงกับคิดว่าพวกเขารู้ว่าคลิปจะถูกลบไป คนอื่น ๆ ใช้สแนปแชท ถ่ายภาพฉากนั้นหรือส่งมาทางวอทส์แอพ เด็กนักเรียนบางคนจะหาวิธีเข้าถึงกระดานประกาศของวิทยาลัย และค้นหาลิงก์เพื่อดาวน์โหลดคลิป HD ฉบับสมบูรณ์สำหรับตัวเอง และพวกเขาคิดว่าวิทยาลัยจะต้องน่าเบื่อ ไม่มีวัยรุ่นคนไหนรู้ว่าต้องทำอย่างไร นอกจากชมการสาธิตที่ยอดเยี่ยมแบบวนซ้ำไปมา “เย็ดฉันสิ โอ้ใช่ เอาควยใหญ่ของนาย เข้าไปในตัวฉันลึก ๆ” “โอ้ ไอ้บ้าเอ๊ย” “อร่อยจัง” “โอ้พระเจ้า ฉันจะแตก...” “ไอ้บ้าเอ๊ย... นั่นแหละ ฉันกำลังจะแตก... ฉันกำลังจะแตก” “ไอ้บ้าเอ๊ย!” “เย็ดฉันสิ โอ้ใช่ เอาควยใหญ่ของนาย เข้าไปในตัวฉันลึก ๆ” “โอ้ ไอ้บ้าเอ๊ย” “อร่อยจัง” “โอ้พระเจ้า ฉันจะแตก...” “ไอ้บ้าเอ๊ย... นั่นแหละ ฉันกำลังจะแตก... ฉันกำลังจะแตก” “ไอ้บ้าเอ๊ย!” “เย็ดฉันสิ โอ้ใช่ เอาควยใหญ่ของนาย เข้าไปในตัวฉันลึก ๆ” “โอ้ ไอ้บ้าเอ๊ย” “อร่อยจัง” “โอ้พระเจ้า ฉันจะแตก...” “ไอ้บ้าเอ๊ย... นั่นแหละ ฉันกำลังจะแตก... ฉันกำลังจะแตก” “ไอ้บ้าเอ๊ย!” จบ!
เรื่องโดย J Forrester
|