ผมชื่อข้าวทิพย์กำลังจะอายุ19แล้ว สูง172หน้าตาก็…ถือว่าหล่อเลยตาหวานๆตาดำโตๆผิวเข้มปากสีชมพูจมูกโด่งคิ้วเข้มๆยิ้มแล้วตาสระอิมีแก้มมีคาง กล้ามผมนี่ฟูประมาณนึงเลย ตอนมอปลายสาวๆทั้งโรงเรียนยกให้ผมเป็นที่หนึ่งเรื่องความหล่อเลย ผมก็เลยติดทำตัวหล่อคิดว่าตัวเองหล่ออยู่ตลอดเวลา ผมเดินผ่านใครก็ยิ้มให้เค้าไปหมดทุกคน ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงผู้ชาย คือผมไม่ได้อยากจะจีบเค้านะ แต่ผมอยากเป็นคนดูดีในสายตาทุกคน ตอนนี้ผมอยู่ปี1แล้วผมเรียนคณะรัฐศาสตร์ พรุ่งนี้ก็วันเปิดเทอมแล้ว ผมนี่ตื่นเต้นสุดๆ ผมพักกับเพื่อนอีกสามคน หนึ่งในนั้นเป็นเพื่อนสนิทผมตอนมัธยม ชื่อก้อง ก:บักข้าว ข้าว!ตื่นเร็วบักสัสสายแล้วไอ้เหี้ย วันแรกกูไม่อยากไปสาย เร็ว ข:กี่โมงแล้ว ก:แปดโมงแล้วรีบลุกไปอาบน้ำเลย เร็ว ข:โฮ้…เพิ่งแปดโมงเอง อะไรว่ะ พวกเราขับมอไซไปด้วยกัน รถไอ้ก้องแต่ผมขับมันซ้อนไอ้ก้องมันอยู่คนล่ะคณะกับผม มันเรียนดุริยางค์ แต่ด้วยความที่คณะเราอยู่ติดๆกัน ผมเลยไม่เอารถมา ไปจอดคณะมันแล้วก็เดินลัดมาหลังตึงก็ถึงแล้ว พอผมเดินเข้ามาในคณะผมก็เดินหาห้องอยู่นาน จนเจอก็สายอาจารย์เริ่มบรรยายไปแล้ว ผมก็ไปนั่งหลังๆเพราะไม่กล้าเดินตัดหน้าเพื่อนไปนั่งหน้า พอเรียนเสร็จก็เกือบบ่าย3แล้ว ผมไม่ได้เอารถมาเคยตั้งรอกลับพร้อมไอ้ก้อง ข:ก้องมึงเลิกยังวะ ก:ยังว่ะ กูเลิกบ่าย3 ข:งั้นกูไปนั่งรออยู่โรงหารคณะกูนะ มึงเลิกแล้วก็เดินมาหากู ก:อ่อ อืมๆ ผมเดินลงไปชั้นล่างคณะผมเป็นโรงอาหาร ผมก็นั่งหาไรกินรอไอ้ก้อง ผมนั่งไถมือถือเล่นไปสักพัก ก็ได้ยินเสียงดังจากโต๊ะข้างหน้าที่เป็นโต๊ะต่อไปอีก โต๊ะนึง คือไม่ได้อยู่ติดกับผมเลย มันมีโต๊ะขั้นโต๊ะนึงแต่ไม่มีคนนั่ง ผมได้ยินคนตะโกนขึ้นแต่ไม่ได้ตั้งใจฟังว่าพูดว่าอะไร ผมเงยหน้าขึ้นดูก็เห็น มีผู้ชายกลุ่มนึง3-4คนหันหน้ามาหาผม ผมยกคิ้วขึ้นสองข้าง เชิงถามว่าได้เรียกผมรึป่าว พวกเค้าก็ยิ้มให้ผม ?: “#%%¥##%*:¥*…$฿#**¥$**#$# ข:พูดอะไรของมันว่ะ ผมก็มองพวกเขาและก็ตั้งใจฟัง และเหมือนพวกเค้าจะรู้ว่าผมคงไม่ได้ยิน ผู้ชายคนที่ตะโกนเลยลุกขึ้นแล้วเดินมาหาผม เค้านั่งลงข้างแล้วยิ้มให้ผม ผมก็ยิ้มตอบตามเคยชิน ข:ครับ มีอะไรรึป่าวคับ ?:น่ารักจังเลยครับปี1หรอ มีแฟนรึยังครับ ข:ห้ะ! เออะ…คือว่าผมไม่ชอบผะผู้ ?:เห้ยพี่ยังไม่ได้แนะนำตัวเลย พี่ชื่อมนแคน นะ อยู่ปี2 พี่ชอบเรามากเลยอ่ะ ขอไอจีได้มั้ย ผมอึ้งกับสิ่งที่เจอมาก ผมจ่องหน้าพี่เค้าไม่รู้จะปฏิเสธยังไงดี พี่เค้าดูลุกแรงมาก พี่เค้าเสียงดังด้วยหันในโรงอาหารก็พากันหันมามอง ตอนนี้ผมจ่องพี่เค้าอยู่ พี่เค้าดูเป็นคนหน้าตาก็ผู้ชายทั่วไป ดูทรงดื้อๆดูหน้ามึนมากเลยทั้งสายตา คำพูดคำจา ดูเป็นคนที่ชีวิตนี้เกิดมาไม่เคยรู้สึกอายอะไรเลย ดูเป็นเด็กแบบไทยบ้านต้มไก่มากเลยแต่พี่แกก็ตัวสูงนะสูงกว่าผมประมานนึงผิวไหม้แดดหน่อย แต่กล้ามใหญ่เอาเรื่องเหมือนกัน มือพี่แกใหญ่เท่าหน้าผมเลยด้วยซ้ำ ม:น้องชื่อไรครับพี่ยังไม่รู้ชื่อน้องเลย ข:เออ…พี่คือ… ผมหันไปเห็นไอ้ก้องเดินเขามาพอดี เลยลุกไปจับแขนไอ้ก้องแล้วลากมันออกไปนอกโรงหารเลย ผมได้ยินเสียงตะโกนตามหลัง ม:อ้าวไปแล้วหรอ เป็นไร เขินพี่หรอ ก:เอ้ามึงกินข้าวแล้วหรอ ข:อืม ก:แต่กูยังไม่ได้กินเลยกูหิ้วข้าว ข:ปะๆไปเถอะ เดี๋ยวกูพาไปหาไรกิน เร็ว ผมกลับห้องมาหลังจากพาไปก้องไปกินหมูทะ ตอนแรกผมก็ลืมเรื่องที่เกิดขึ้นแล้วนะแต่พอจะเข้านอนหน้าพี่เค้าก็ลอยขึ้นมาในหัวผม ทำเอาผมขนลุกสุดๆ ในหน้าคมคายมีหนวดบางๆ คิ้วเข้ม สายตาแทะโลม ยิ่งพอนึกถึงตอนพี่เค้าเอาตัวขยับมานั่งใกล้ๆแล้วผมต้องเงยหน้ามองนิดนึง มันยิ่งทำให้ผมกลัวพี่เค้าสุดๆ ผมว่าผมจะไม่ไปนั่งตรงนั้นอีกแล้ว แต่…นั่นมันก็ใต้คณะผมเอง ล่ะจะหนียังไงเนี้ย
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2025-8-16 19:57:13
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2025-8-16 22:07:17
โพสต์ 2025-8-16 23:04:45
โพสต์ 2025-8-17 02:56:31
โพสต์ 2025-8-17 03:49:09
โพสต์