เรื่องราวมหาลัย ตอน 02 (ตี๋ชอบหรอ)

Edfontu

       สวัสดีครับ ผมฟ้อนต์เอง ไม่ได้มาต่อนานเชียว ก็ขอโทษสำหรับการรอคอย ผมเริ่มมีธุรกิจกับที่บ้าน แล้วก็เรียนไปด้วย มันยุ่งเหยิง ผมแค่ 20 ขวบเอง ให้เวลาผมหน่อยน้า วันนี้มาเล่าๆๆ คือจากตอนเดิม ผมย้อนกลับไป ช่วงนั้นเป็นช่วงกำลังเปิดเรียนในรั้วมหาลัย ผมมีเด็กมาติดคือพงษ์ พงษ์ก็เรียกว่าผลาญเงินสุดๆ ผมเปย์เองอ่ะ รองเท้า Soccer กระเป๋า เสื้อ ทุ่มสุดๆ อยากได้แบรนด์ไรบอก จัดให้ ก็นั่นแหละ ได้เด็กมาติด แต่พงษ์นิสัยโอเคเลย คือตอนนั้นผมอ่ะไปเดินซื้อของ แล้วเจอมันเดินกับเพื่อนไรเงี้ย ผมบ้ามาก คือยอมรับว่าจริงๆผมยังไม่ไว้ใจมันมาก ตอนนั้นก็ไม่อยากหลงไอ้เด็กคนนี้เยอะ เลยสะกดรอยตาม ก็ไม่มีอะไรน่ารักดี มันสนองความรักที่ผมหาได้ แล้วก็ผมไม่ได้บอกที่บ้านว่าคบกับพงษ์ คือๆๆ จะบอกว่าผมมีเงินเก็บอยู่แล้ว ทีนี้ก็เปย์พงษ์ไปส่วนนึง มันก็เริ่มหายๆบ้าง แต่ก็ดำเนินอยู่ แต่มันมีช่วงนึงที่ผมได้เพิ่มทรัพย์

       ขอเล่าเลยว่าผมแอบโทรไปบอกย่าว่าผมมีแฟน แบบมีเด็กมาติดนะ ย่าก็แสกน ผมอ่ะไปหาย่าบ่อย คือคนมันขี้อ้อน ย่าก็ชอบคุย แล้วบ้านย่าคือเซฟโซนมากสำหรับผม ใกล้กว่าบ้านพ่อแม่ คิดไรไม่ออกไปบ้านย่าก่อน ย่าสนับสนุนเงิน กำลังใจ รถ ย่าพาผมไปดูรถ อยากได้คันไหน ย่าจะดูไว้ให้ ย่าผมคือแบบนั้น แต่ผมก็บอกไม่อยากให้เป็นภาระเพิ่ม ผมพึ่ง 20 ไม่ต้องการโชว์ หรืออวดใครสักหน่อย แล้วย่าก็เหมือนบังคับ ไปดูกับย่าก่อน ค่อยว่ากัน แล้วคือช่วงนั้นเข้ามหาลัยแล้ว แบบเตรียมตัวเปิดเรียนอ่ะ ผมก็มีเรียกพงษ์มาหาบ่อยๆ มันอ่ะมาบ่อยมาก เข้าออกห้องเป็นว่าเล่น แต่ก็มีช่วงผมไปมหาลัย ผมขับรถไป คือเยียร์มันถึงจะเรียนมหาลัยเดียวกัน แต่คนละคณะเลย เยียร์มันสายออกแบบ แน่นอนว่าผมสายบริหาร ตอนแรกก็จะไปแบบนิติศาสตร์ แต่ก็มาบริหารเลย โอเคแหละ มีบ้างที่เยียร์จะติดรถผมไปที่มหาลัย แต่ส่วนใหญ่ตอนผมไปมหาลัยอ่ะ คือผมก็ไม่ชินใดๆ เพิ่งเปิดด้วย แต่ก็มีคนเข้ามาเป็นเพื่อน มารอไปตึกเรียนด้วยกันเงี้ย ผู้ชายด้วยนะ แต่อันนี้เพื่อนจริงๆ ผมแฮปปี้


       ขอเล่าก่อนเรื่องของไอ้พงษ์อีกเรื่อง คือมันเล่นบอลเย็น ผมก็แบบมีไปหามันบ้างก่อนกลับคอนโด แล้ววันนึงมีไปหามัน มนก็เดินมาหาปกติ แต่คราวนี้มันพาเพื่อนมันกับแฝดมันอ่ะ มาด้วย ผมพึ่งเคยเจอครั้งนั้นครั้งแรก ผมก็เออโอเค คุยกับพงษ์ มันบอกวันนี้ขอให้ผมไปส่งหน่อย ผมก็คิดนะ คือเอาจริงดิ แอบไม่ค่อยชอบ แต่ก็เออๆ ไปส่งก็ไป มันก็นั่งข้างๆผม พงษ์อ่ะ แล้วก็พวกเพื่อนกับแฝดมัน มันให้ไปส่งที่หอนึง แล้วคือจะบอกว่าตอนที่มองไปด้านหลัง ผ่านกระจก คือสายตาแฝดมันอ่ะ ชื่อพล แบบเห็นครึ่งหน้า คือพงษ์ชัดๆ เหมือนกันทุกอย่าง สีผิว ตา ใดๆ ที่แตกต่างก็ความไม่ค่อยพูด ดูติสๆ จมูกโด่งกว่านิดเดียว แต่ดุเหมือนกันเลย ผมก็ไปส่งให้ถึงหอ พงษ์มันก็ขอผมไปนอนที่ห้องด้วย ก็พามันไป แล้วต้องมาส่งมันอีก ชีวิต แต่ก็ไม่ได้บ่อย ทุกรอบมันก็มาเอง เตรียมถุงยางมาเอง ซื้อข้าวมาให้ ซื้อขนมที่ผมชอบ มันใส่ใจอ่ะ ผมก็ซื้อของตอบแทนมันบ่อย รองเท้าอ่ะ คือของมันใหม่สุด สังเกตุของแฝดและ เก่ามากๆ แต่ผมก็ไม่ได้สายเปย์ขนาดนั้น ให้ได้เท่าที่ให้ แล้วเรื่องเปย์ก็ไม่ได้บอกย่าหมด บอกแค่ที่บอกได้



      กับพงษ์ ผมก็รู้สึกดีบ้าง อึดอัดบ้าง จนบางทีอ่ะ ผมหนีไปนอนบ้านย่าเลยนะ ผมแบบเหมือนมีพันธะสัมพันธ์กับพงษ์ ทำให้ผมต้องปฏิเสธมันค่อนข้างบ่อย แล้วคือประเด็น ผมจะเล่าก่อน ก่อนหน้าที่ผมจะมาอยู่กับพ่อแม่ ผมเคยอยู่กับย่ามาก่อน ช่วงแรกเกิดจนถึง ป.3 ก็ถือว่าย่าเลี้ยงมาตั้งแต่เล็กๆ แล้วบ้านย่าเป็นบ้านที่กว้าง ใหญ่ เพื่อนบ้านจะมีแบบอาวุโสเหมือนกัน แล้วแต่ก่อนผมมีปู่ ซึ่งตอนนี้ท่านเสียไปแล้ว คือวีรกรรมของปู่ผมอ่ะ ขึ้นชื่อว่า ทะเลาะกับเด็ก5555 จะเล่าเลย ตอนนั้นผมอยู่ป.2 ได้ ทีนี้ข้างบ้านผมมีเด็กคนนึง ตอนนั้นเขาอายุมากกว่าผม 2 ปี ผมจำได้ว่าเขาอยู่ ป.4 แล้วผมอ่ะไปเล่นกับเขา แบบเด็กเล่นกัน ทีนี้เหมือนตอนเด็กผมถูกเลี้ยงแบบลูกคุณหนูอ่ะ เลยสำออย คนนั้นเขาเล่นแรง ผมร้องไห้กลับบ้าน ปู่ผมซึ่งแสนห่วงใยก็เลยไปเลย ไปบ้านเด็กคนนั้น ซึ่งอยู่ข้างๆบ้านเอง คือจะบอกว่าปู่กับพ่อแม่เด็กคนนั้นก็นับถือกัน แต่ปู่คือไม่รู้ยังไง ไปด่าเด็ก 5555 ด่าพี่คนนั้นแบบมาทำไรหลานกู เป็นเรื่องราวเลย คือจะบอกว่าตอนนั้นเท่าที่ฟังมา พี่คนนั้นคือนิ่งนะ ไม่พูดไร ไม่ขอโทษ พ่อแม่พี่เขาก็มาเออขอโทษแทนลูก ปู่ก็เออบอกอย่ามาเล่นกับหลานกูอีก จบ

      แต่มันมีอีก คือปู่ก็ไม่ได้คุยกับพี่คนนั้น เห็นหน้าก็พูดพึมพาๆบ่อยๆ แสดงอาการว่าไม่ชอบอ่ะ พี่เขาดูหัวรั้นจริงๆ แล้วพอผ่านไปได้หลายปี ช่วงผมเข้า ม.1 ผมมาอยู่กับพ่อแม่สักพักแล้วไง มีไปหาปู่ย่าบ้าง ซึ่งไปหนนั้นได้เรื่องว่า ปู่เอาอีกแล้ว ไปด่าพี่คนนั้น ใช้คำว่าพวก เพราะพี่เขาอยู่ ม.3 มีเพื่อนอ่ะ พาเพื่อนมาบ้าน เยอะแล้วเสียงดัง ปู่เลยไปด่าหน้าบ้าน หนวกหูไรเงี้ย จำได้ว่าช่วงนั้น ทวดท่านทรุดหนัก แล้วปู่เลยไปด่า มีเรื่องราวอีก จนพ่อกับแม่พี่เขาแบบออกมาคุยให้ จนพี่เขาก็เริ่มหมันไส้ปู่ผมพอประมาณเลยแหละ งานศพทวดผม พี่เขาก็ไม่มา จนปู่ผมเสีย พี่เขาก็ไม่มานะ



      อ่ะทีนี้ผมก็ไปบ้านย่าปกติ จนเห็นว่าเออบ้านพี่เขามีรถจอดเต็ม คนเยอะเลย ย่าก็บอกบ้านพี่เขาทำบุญบ้าน ผมก็อ๋อ แล้วย่าไม่ไปหรอ ย่าแกก็บอกผมว่าทำกับข้าวไปช่วยแล้ว เดี๋ยวเขามาเรียกไปร่วมงาน รอพระมา ผมก็อ๋ออ โอเค นั่งกินหนมบ้านย่าฉ่ำ แล้วพักนึงมีคนมากดกริ่ง ผมก็ออกไปดู คนตัวสูงๆขาวๆอยู่หน้าบ้าน ผมก็ไปถามว่ามีอะไรหรอครับ เขาบอกว่า"พระมาแล้ว แม่ให้มาเรียก ไหนอ่ะป้าจันทร์" ผมก็อ๋อ โอเครีบเข้าไปเรียกย่าด่วน แล้วผมก็ไปกับย่าด้วย ข้างๆบ้าน ไปร่วมพิธีทำบุญบ้านเขา  คือก็มีคนมองผมเยอะอ่ะ คงจะไม่รู้ว่าใคร หรือรู้แต่มองเฉยๆ 5555 แต่คนนั้นอ่ะที่มาเรียก มองผมไม่วางตาเลย ผมขนลุกเลยล่ะ

      แล้วพิธีเสร็จ ก็น้ากับอาที่เป็นเจ้าของบ้านอ่ะ เขาก็มาคุย แบบจำแทบไม่ได้ หมายถึงผมอ่ะ เขาจำผมไม่ได้เลย ผมก็ไหว้ๆยิ้มๆไป ย่าผมก็เรียกพี่คนนั้นอ่ะมา ให้ผมไหว้พี่เขา ย่าผมถามพี่เขาว่า "จำน้องได้ไหม" พี่เขาก็นิ่งๆแหละ บอกจำได้ครับป้า แล้วย่าผมอ่ะดันผมให้ไปคุยกับพี่เขา น้ากับอาก็บอกให้พี่เขาคุยกับผม พวกเขาก็เดินกันไป 5555 ผมก็แอบงง พี่เขาชื่อวัฒน์ บอกก่อนว่าพี่วัฒน์เขาสูงมาก ผิวขาว ตาตี่แบบเล็กๆ ปากชมพูๆ ผู้ดีเลยล่ะ ผิวดี หน้าตาหล่อ บุคลิกก็นิ่งๆ
ผม"พี่อยู่ปี 3 แล้วใช่ไหม"
พี่วัฒน์"อืม น้องพึ่งขึ้นมหาลัยดิ"
ผม"ครับใช่ พี่วัฒน์ไปทำอะไรก็ทำนะ หวัดดีครับ"
พี่วัฒน์"ไม่อยากคุยขนาดนั้นเลยดิ"
ผม"ไม่ใช่ครับ ผมจะกลับไปบ้านย่าแล้ว"
พี่วัฒน์"ไม่อยู่ก่อนอ่ะ บ้านป้าจันทร์อยู่แค่เนี้ย"
ผม"ครับ ให้ผมช่วยทำไรไหม"
พี่วัฒน์"พี่เคยเจอเราที่บาร์นะ คืนนี้พี่ก็จะไปกับเพื่อน สนใจป่าว"
ผม"อ๋อ ขอบคุณครับที่ชวน ไม่เป็นไรครับ"
พี่วัฒน์"งั้นกลับบ้านไป ติ๋มตลอด"
ผม"ครับ ขอบคุณที่ชวนนะพี่วัฒน์"


      เรื่องไรกูจะไปป ไม่ไปหรอกจ้า เถื่อนมาก ผมหนีกลับบ้านเลย ย่าทิ้งผมกลับมาก่อนแล้วอ่ะ ผมก็เอ้อเข้าบ้านย่ามานอนเล่น วันนั้นวันอาทิตย์ไง ไม่ได้ไปไหน แล้วผมนอนเล่นไปสักพัก ย่าเขาเหมือนไปดูสวนเขาอ่ะ แล้วเดินกลับเข้ามา มาสะกิดผม ผมก็หือ ย่าบอก"เจ้าวัฒน์มาชวนหลานไปร้านบาร์ที่ย่าเคยบอก"

ผม"ย่าไม่เอา หนูโดนชวนต่อหน้าแล้วนะ หนูปฏิเสธไป"
ย่า"ที่ย่าชวนก็เพราะพ่อเจ้าวัฒน์มันเป็นหุ้นส่วนที่ร้านนะ ไปอุดหนุนร้านเขาหน่อย"
ผม"อ้าวหรอกหรอย่า แต่ไว้หนูไปวันหลัง"
ย่า"หลานย่าดื้อ เดี๋ยวให้อา(น้องของพ่อผม) ไปส่งสิ"
ผม"ครับย่า รับปากไว้ก่อนนะ ไปไหมไม่รู้"


      โคตรดื้อ 5555 ไม่จ้า พี่วัฒน์แหละ มาชวนเพื่อ แล้วทีนี้ผมก็เอ้อ เย็นและ ล้างรถสักนิด บ้านย่าคือคาร์แคร์ขนาดย่อม มีอุปกรณ์ ลานกว้างๆ ฉ่าม ผมก็ล้างพักนึง จนเช็ดรถแล้วอ่ะ พี่วัฒน์ตะโกนจากข้างๆบ้าน ถามผมอีก "ไปป่าวน้อง" ผมก็ยิ้มส่ายหัวไป เขาก็เดินเลาะข้างบ้านมาแล้วเข้ารั้วบ้านผมมาเลย อร๊ายยย ไรว๊า เขาก็มาบอกว่า"ลืมไปแล้วดิเนี่ยว่าเคยเล่นด้วยอ่ะตอนเด็ก" ผมก็ยิ้ม ในใจคือกูลืมหมดแล้วเว้ยยย พี่เขาก็ยืนมอง แล้วย่าผมเดินออกมา มาคุยว่าเอ้อไปกันเมื่อไหร่

พี่วัฒน์"ป้าจันทร์ น้องไม่ยอมไปครับ"
ผม"ย่าแต่.."
ย่า"ฟ้อนต์ พี่เขาชวนแล้วนะ ถ้าไม่ไป ย่าจะไม่ให้ค่าขนมสักพัก"

      คิดหนัก ค่าขนมย่าหลักหมื่น ผมก็โอเคย่า ขอเช็ดรถแป๊ปนึง ก็บอกพี่เขาว่าเดี๋ยวเจอกันที่ร้าน แต่ไม่ พี่วัฒน์บอก ซ้อนมอไซค์พี่ไป ผมก็เริ่มคิดและ ย่าต้องห้ามแน่ๆ หันไปมองย่า ย่ายิ้ม แล้วบอกพี่วัฒน์อ่ะว่าขับไม่ต้องเร็ววัฒน์ 555555 อ่ยย ผมก็จำยอม เอารถเก็บ แล้วก็ไปเปลี่ยนเสื้อ พี่เขาก็จอดรถรอหน้าบ้านแล้ว ย่าอ่ะเร่งผมบอกพี่เขามารอแล้ว

      พี่วัฒน์เขาก็มารอนั่นแหละ ผมก็ออกไปซ้อนมอไซค์เขาไป ร้านที่ผมเจอพงษ์อ่ะ ไปครั้งเดียวก็ได้ผู้มาเลยคิดดู มารอบ 2 มากับผู้ชายอีก แต่ไม่สนิท ผมก็เกร็งๆเนอะ เข้าไปเจอเพื่อนพี่วัฒน์ ผมก็นิ่งๆ ไหว้ทุกคน ผมก็นั่ง พี่วัฒน์เขาก็ถามว่ากินไร ผมก็ตอบที่ผมกิน ยอมรับว่ามันแพง แต่ลองกินแล้ว ถูกปากสุด ก็มีคนพูดขึ้นมาจริง "แพงจัด" ผมก็ยิ้มเจื่อน ส่วนพี่วัฒน์เขาก็พูดขึ้นมา "ขึ้นบิลลุงทัด ไม่เกี่ยวกับพวกมึง" ผมก็ห๊า คือไร ผมตอนแรกก็ได้ยินไม่ชัด แต่พอฟังแล้ว ลุงทัดหรอ ชื่อเหมือนปู่ผมเลย


      ผมก็กินจิบๆไป ไม่สุงสิง เขาคุยกันแบบไม่หยุด ผมก็มีขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ออกไปสูดอากาศบ้าง555 น่าจะนานอ่ะ พี่วัฒน์ก็มาตาม ผมก็บอกกำลังจะเข้าร้านพอดี พี่เขาเลยพูดกับผม "พี่ว่าพี่ก็พูดชวนคุยเยอะนะ น้องเองป่าวที่ไม่อยากคุยเอง"


ผม"คงงั้นแหละครับพี่วัฒน์"
พี่วัฒน์"พี่ไม่เห็นเราจะคุยเยอะเหมือนป้าจันทร์บอกเลย"
ผม"ผมกับพี่สนิทกันไหม ถ้าไม่ก็ตามนั้น"
พี่วัฒน์"อยากกลับก็เรียกรถเอา เสียอารมณ์ชิบหาย"
ผม"งั้นผมขอตัว ผมจ่ายให้เลย ไม่ต้องทอนผม"
พี่วัฒน์"ลงบิลลุงทัดไปแล้ว กลับไปเลย"
ผม"ลุงทัดของพี่นี่ใช่ปู่ผมไหมอ่ะ"
พี่วัฒน์"ก็เออดิ"
ผม"ปู่ผมเสียไปและ เล่นไรก็รู้หน่อยว่าไม่ควรอ่ะ"
พี่วัฒน์"ไม่รู้จริงดิ ก็ปู่น้องเป็นหุ้นส่วนร้านนี้ไง ก็ใช่ที่ป้าจันทร์ได้หุ้นไป แต่คนในร้านก็คุ้นชื่อนี้กันทั้งนั้น"
ผม"ผมไม่เชื่อพี่หรอก ไม่ชอบปู่ผมจนเล่นกันแบบนี้ ผมจะไม่บอกย่าผม แต่พี่อย่ามาคุยกับผมอีก"
พี่วัฒน์"ก็โทรหาป้าจันทร์ดู"


      ผมไม่สน ผมชนไหล่เขาด้วย ฟิวขาดมาก อะไรฟ๊ะ ผมไม่เชื่อหรอก ผมก็เรียกรถกลับ แล้วก่อนกลับ ผมไปวางเงินที่โต๊ะแล้วเดินออกมาเลย กลับมาคอนโดอ่ะ ผมไม่อยากกลับไปบ้านย่า อีกอย่างคืออีกวันไปเรียน แต่ผมโทรบอกย่าแล้วว่ากลับคอนโด แล้วไม่ได้พูดเรื่องนั้น กลัวย่าเสียใจอ่ะ ย่าแกก็เอ็นดูพี่วัฒน์


      แล้วผมก็ไปเรียน เรียนครึ่งวัน แล้วกลับไปเอารถ กลับมาหาย่า ก็มาอ้อนๆ ย่าคือเหมือนจะพูดไร แต่ผมก็มีธุระไปบ้านพ่อแม่อ่ะ เลยไม่ได้พูดอะไร ผมก็ไปหาพ่อแม่ แล้วช่วงเย็นพ่อแม่ก็มีไปกินข้าวกับย่า เลยไปด้วยกันหมด ที่ร้านอาหาร แล้วทีนี้กินๆกัน ย่าก็เปิดประเด็นมาเลย "ลูกเธอสองคนนี่ไม่ธรรมดานะ แม่ได้ข่าวว่าไปมีปัญหากับเจ้าวัฒน์หลานเพื่อนแม่มา" พ่อผมแบบ ฟ้อนต์น่ะหรอ มันเคยมีปัญหากับใคร 555 ก็มีเยอะ แต่พ่อแค่ไม่รู้ ย่าก็เล่าเป็นเรื่องขำๆ ผมก็เออเนอะ ย่าเขาปล่อยวางสุดๆ แต่ไม่ พอฟังดีๆ ย่าเล่าว่า พี่วัฒน์มากดกริ่งเรียกย่า ถามว่าผมอ่ะนอนยัง อยากคุยหน่อย เหมือนผมจะเข้าใจผิด พี่วัฒน์บอกกับย่าว่า น้องเหมือนไม่รู้ว่าลุงทัดเป็นหุ้นส่วนร้านตั้งนานแล้ว แล้วผมก็ไม่เชื่อ พี่เขาเลยมาให้ย่าผมช่วยคุย ย่าเล่าขำอีก พ่อแม่ผมก็ขำ ผมก็เถียงเลย ใครจะไปรู้ ในเมื่อปู่กับพี่เขาไม่ถูกกัน ย่าก็เล่า บอกว่ารถที่พี่วัฒน์ขับ ปู่ผมซื้อให้นะ เหมือนปู่รู้ว่าพี่เขาไม่ได้ผิดอ่ะ แต่ช่วงนั้นทวดอาการไม่ดี เลยอารมณ์แรงไปหน่อย เลยซื้อรถให้ตั้งนานแล้ว ปู่กับย่าก็ไม่มีใครบอกผม กลัวผมน้อยใจ 5555 อ่ยยย


      แล้วไงล่ะ ย่าบอกให้ผมไปคุยกับพี่วัฒน์ แล้วขอโทษพี่เขาซะ แล้วถามผมว่าไปว่าพี่เขาจริงไหม ผมก็บอกจริง 100% ของมันแน่ มาเล่นชื่อปู่ต้องโด๊นน แล้วมื้อนั้นผมโดนกระซวกก พ่อแม่และย่ารุมผม 555


      แล้วผมก็ไปเรียนยาวไปทั้งอาทิตย์ ผมก็ไปหาย่าอีกทีวันอาทิตย์เหมือนเดิม นั่นแหละ ย่าให้ผมไปคุยกับพี่วัฒน์ ผมก็บอกไม่มีไรต้องคุยเลยย่า มันก็ผ่านมาครบอาทิตย์แล้ว ย่าก็บอกอีกหน่อยย่าจะให้ผมไปดูเรื่องร้านนั้นแทนย่านะ ผมก็กะแล้ววว เอาเรื่องจริงจังมาพูดให้ผมกลัว ใจอ่อนน ผมก็ไปอ่ะ แต่พี่เขาไม่อยู่ ดีใจมากก แต่เจอแม่พี่เขา ก็ไหว้ไปเฉยๆ ไม่คิดว่าแม่เขาจะบอกพี่วัฒน์ ตอนนั้นผมเห็นแล้วว่าเขากลับมากับเพื่อนเขา ผมก็ไม่คิดว่าพี่เขาจะมากดกริ่ง ผมก็จำยอมออกไป พี่เขาก็ถามว่าไปบ้านเขามีอะไร

ผม"ผมแค่จะไปบอกเรื่องวันนั้นอ่ะ"
พี่วัฒน์"พูดมาดิ"
ผม"ผมขอโทษ ผมไม่รู้อ่ะ"
พี่วัฒน์"หัดฟังเวลาคนอื่นพูด ยิ่งผู้ใหญ่กว่าพูดอ่ะ"
ผม"ขอโทษครับพี่วัฒน์"
พี่วัฒน์"ปกติอยู่บ้านแต่งตัวงี้อ่อ"


      อธิบายยย ผมใส่เสื้อปกติ แต่กางเกง555 เป็นลูกไม้ คือย่าผม โอ้ยย เขาชอบซื้อแบบนี้มาให้ ใส่อยู่บ้านมันสบาย แต่มันเป็นแฟชันผู้หญิงเก็ทไหมทุกคน แต่ย่าผมปกติเวลาช็อปปิ้งจะไปโซนผู้หญิงที่มีอายุหน่อย เขาก็จะบอกผมเสมอ แบบนี้ใส่อยู่บ้านได้ ก็ใส่แค่ตอนอยู่บ้านพอ พ่อแม่ก็ไม่ได้อะไร ผมก็ใส่มาตลอด หลายคอลเล็กชันสุดๆ


ผม"ผมขอตัวนะ"
พี่วัฒน์"เออเดี๋ยว พวกพี่จะกินหมูกะทะอ่ะ พี่อยากให้เราไปนะ"
ผม"ผมขอตัวจริงๆ"
พี่วัฒน์"พี่ได้เบอร์ป้าจันทร์มาอ่ะ"
ผม"ครับ ขอตัวไปเปลี่ยนกางเกงก่อน จะตามไปครับ"
พี่วัฒน์"ไปชุดนี้อ่ะ เพื่อนพี่ไม่แซว"
ผม"พี่อ่ะแซว"


      เขาก็ยิ้มๆ ผมอายตัวเองอ่ะ อยากหนีไปเปลี่ยนกางเกง แต่ผมก็เดินตามพี่วัฒน์ไป จนไปเจอเพื่อนพี่เขากำลังจัดของกันอยู่ ผมก็ไหว้พวกเขาไป ก็มีพี่คนนึง ลุคภายนอกคือน่ากลัว ไว้หนวด ผิวเข้มๆ แต่หล่อนะ เขาแบบบอกทุกทีว่าไม่ต้องไหว้555 ผมก็ไปช่วยล้างผัก หั่นๆ ได้นิดหน่อย กลัวเกะกะ แล้วก็นั่นแหละ โดนแซวจริง พี่วัฒน์บอกให้พี่เขาดูอ่ะ จริงๆตั้งแต่เข้ามาแล้ว มีแต่คนมองกางเกงผม ผมเชิ่ด แต่ก็เขิน จนพี่วัฒน์เขาแอบกระซิบแล้วมองมาที่กางเกงผมขนาดนั้น กูจะบ้าา พี่คนที่ไว้หนวดอ่ะ ชื่อ ธาร พี่เขาก็บอก น่ารักดี แล้วยิ้มให้ผมอ่ะ ผมแบบเขินจัดดด ผมก็ก้มหน้ายิ้มเลย พี่วัฒน์ก็แบบมองแล้วนิ่งๆ เอาเลย ขี้แซวจัดด


      แล้วนั่งกินที่แน่ๆมีของมึนเมา ผมไม่สะดวกกิน รู้สึกแสลง เขากินเบียร์อ่ะ555 ผมกินไม่ลง พอกึ่มๆพวกเขาก็พูดเยอะมากขึ้น ส่วนมากผมนี่แหละคนคีบหมู่วาง พวกเขาคือจ้วงเอาๆ บางทีผมเผลอพูดแบบโผงผางว่า ไม่่สุก!! 555 พวกพี่เขาก็มีชวนคุยจริงๆ ผมก็สไตล์นั้น ฟังพวกพี่คุยกันดีกว่า ผมก็ปวดฉี่ จะกลับไปบ้านย่า พี่วัฒน์เลยพาเข้าไป บ้านเขาสวยนะ แต่ขอยืนยันว่าบ้านย่าผมอลังการที่สุด 555 ผมก็เข้าห้องน้ำเสร็จ พี่เขาดันรอ ตอนแรกนึกว่าเขากลัวผมขโมยของ555 แต่เขามาคุย
พี่วัฒน์"ติดใจไรป่าว เหมือนจะคุยนะ แต่ก็ไม่"
ผม"ผมไม่มีอะไร ไม่ต้องสนใจผมหรอก แต่ขอบคุณนะพี่วัฒน์ ชวนมากินหมูกะทะ"
พี่วัฒน์"อืม ก่อนหน้านี้ไม่ค่อยมาบ้านป้าจันทร์ เดี๋ยวนี้มาทุกอาทิตย์"
ผม"พี่รู้ได้ไง"
พี่วัฒน์"บ้านพี่กับบ้านน้องเรียกว่าเดินหากันได้เลย แค่รั้วกั้น"
ผม"ผมแอบเห็นว่าตอนกลางคืน หน้าต่างที่หันมาทางบ้านย่าผมจะมีตะเกียงห้อยอยู่อ่ะ ย่าผมชอบมากๆเลย"
พี่วัฒน์"อ่อ ห้องพี่"
ผม"จริงหรอ เอาไว้ไล่ยุงใช่ป่ะ คงไม่โรแมนติก555"
พี่วัฒน์"เห็นว่ามันสวยดี แล้วพี่ก็ไม่ชอบให้ข้างนอกมืด เลยเอาตะเกียงมาห้อยไว้ แต่ก็เรียกโรแมนติกได้มั้ง ถ้ามีแฟนอ่ะ"
ผม"แต่พี่หล่อแต่เด็กเลยนะ ไม่มีจริงอ่ะ"
พี่วัฒน์"ไม่มี น้องอ่ะก็ไม่มีหรอก ลุงป้าหวงขนาดนี้"
ผม"แอบมีครับ บอกย่าแล้ว"
พี่วัฒน์"คิดว่าพี่เชื่อหรอ"


      พี่วัฒน์มาจับเอวผมเฉยเลย ผมก็แอบตกใจ คือเขาค่อนข้างจะหน้าตาดี แบบไอ้ตี๋ใส่แว่นอ่ะ ขาวจั๊วะ ไม่คิดว่าจะเล่นกับใจ ผมก็เล่นกลับดิ


ผม"ไม่มีหรอก ผมก็อยากลองอยู่ ตี๋ๆแบบพี่"
พี่วัฒน์"โทษนะ พี่มีแฟนและ"
ผม"ตี๋ชอบเล่นกับใจหรอ ไม่ดีนะ"
พี่วัฒน์"เป็นเด็กเป็นเล็ก หัดพูดจาห้วนๆ"
ผม"โตมาเป็นเด็กตี๋ก็ดีนะ"
พี่วัฒน์"บอกป้าจันทร์ดีกว่า"
ผม"ดีครับ ถ้าตี๋อยากลองชิมก็โทรมาสิ"
พี่วัฒน์"พี่ไม่เล่นครับ ออกไปได้แล้ว พี่จะเข้าห้องน้ำ"


      ผมจับหมับที่เป้าเขา ก็อูมๆนะ เขาก็ส่ายตัว เดินเข้าห้องน้ำไป 5555 ผมคือโคตรกล้า แต่ก็นั่นแหละ ออกมาแล้วหนีกลับเลย ไหว้พวกพี่เขาไป กลับมาบ้านย่า แล้วบอกย่ากลับคอนโดก่อนนะ คุยกับพี่วัฒน์แล้ว ย่าก็โอเค ผมจุ๊บๆย่า ได้เงินค่าขนมเพิ่มมาด้วย อิอิ แล้วผมขับรถออกมา พี่วัฒน์วิ่งมาผมก็ลดกระจกลง
พี่วัฒน์"ไอจี"
ผม"ไม่บอก"
พี่วัฒน์"ได้แต่เล่น ไม่จริงจัง ไม่แน่จริง"
ผม"ตี๋ชอบหรอ"
พี่วัฒน์"เก็บมาคิดเฉยๆ จะให้ป่ะล่ะ"
ผม"ถามย่าผมสิ ถ้าย่าให้ ผมก็จะยอมตี๋ทุกอย่าง"
พี่วัฒน์"ถึงขนาดให้ตี๋ไปหาเลยป่าว"
ผม"ก็ถ้าตี๋คิดถึง"
พี่วัฒน์"ขับรถดีๆ"
ผม"ครับ บายพี่วัฒน์"


      5555 เป็นไง ผมอ่ะเวลาเล่นใจคน คือไปสุด ไม่หยุดแค่นั้น แต่ส่วนใหญ่จะดูอาการอ่ะ แต่เท่าที่ผมดู พี่เขาก็แทบจะยอมผมแล้วนะ คือที่ผมกล้าเล่นขนาดนี้อ่ะ เพราะเขามาจับเอว สายตาเขา เขาพาผมหลบไปมุมอับ แล้วล่ก ผมก็เลยเล่นแบบนั้น ถ้าซีเรียส อยู่ที่โล่ง แล้วความสัมพันธ์ไม่ดี ผมไม่คิดจะเล่น ฝากไว้เท่านี้


ไว้เจอกันนน ขอบคุณทุกคนครับ สัญญาจะต่อเร็วๆ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

thai_boys

ขอขอบคุณมากๆนะครับ

bigdure

ขอบคุณครับ

soobin69ck

ขอบคุงมากคร้าบ

phitchapat2

ขอบคุณครับ

Ta_nut1985

ขอบคุณครับ