แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย chokond เมื่อ 2025-5-4 19:49
2 y. N" b( o X5 x. E* J6 C1 S% y% Z- v
แสงที่ส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้องกระทบกับเปลือกตาทำให้ผมรับรู้ถึงเช้าวันใหม่ “อืม” ค่อย ๆ ลืมตาพร้อมกับขยับร่างกายบิดขี้เกียจอย่างระะวังตัวเพราะกลัวจะทำให้คนที่นอนอยู่ทางด้านขวามือตื่น เมื่อลุกจากเตียงได้ก็เตรียมจะไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำ แต่ก่อนไปไม่วายหันไปมองใบหน้าของชายหนุ่มที่กำลังหลับไหลอย่างมีความสุข นี่ก็เข้าปีที่ 2 แล้วที่ผมกับพี่กายคบกัน ไม่คิดไม่ฝันว่าจะคบกันยืดขนาดนี้ทั้งที่หลายคนพูดว่าคู่เราไปไม่รอดแน่ แต่เพราะความรักและความเอาใจใส่ เลยทำให้พวกเราอยู่กันยาว เพราะวันนี้เป็นวันหยุดหลังจากที่พี่กายทำงานติดต่อกันมานานหลายอาทิตย์ ผมเลยอยากที่จะดูแลเป็นพิเศษ เริ่มด้วยการออกไปจ่ายตลาดเพื่อซื้อวัตถุดิบที่สดใหม่ คัดคุณภาพที่ดีที่สุดเพื่อให้ได้สิ่งที่พี่กายควรได้รับ หลังจากกลับมาก็จัดเตรียมทำมื้อเช้าเพื่อรอให้คนที่หลับปุ๋ยตื่นขึ้นมาจะได้กินได้เลยทันที เตรียมมื้อเช้าเสร็จ ผมจัดการเก็บเสื้อผ้าที่สวมแล้วลงไปซักที่ใต้หอ ระหว่างรอเวลาก็ขึ้นมาเก็บกวาดห้องพักต่อ ผมทำทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยก็เกือบ 10 โมงเช้า เห็นว่าได้เวลาเลยปลุกพี่กายขึ้นมา “อื้อ เช้าแล้วหรอครับ” หนุ่มหล่องัวเงียสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะค่อย ๆ ผ่อนออกแล้วเอามือขยี้ศีรษะปรือตามองผมแล้วคลี่ยิ้มเล็ก “หลับสบายไหมครับ ผมเตรียมมื้อเช้าเสร็จแล้วนะ มากินข้าวกัน” พี่กายหยัดตัวลุกเดินไปยังโต๊ะทานอาหาร กวาดสายตามองเมนูโปรดที่ผมลงมือทำด้วยความตั้งใจ “โห ของโปรดพี่ทั้งนั้นเลย ทำเองหมดเลยหรอ?” ผมอมยิ้มพยักหน้าให้ แต่พี่กายกับย่นคิ้วทำหน้าบึ้ง มองไปที่ถังขยะที่มีห่อถุงจากร้านค้าหลายชิ้น ดึงมือผมขึ้นไปจับและลูบเบา ๆ อย่างอ่อนโยน “พี่บอกแล้วไงว่าไม่ต้องทำแบบนี้ คราวหลังจะไปซื้อของก็ให้พี่ไปช่วยถือของก็ได้ ดูสิเป็นรอยหมดแล้ว” “พี่ก็เวอร์ แค่ของแค่นี้เอง อีกอย่างนาน ๆ ทีพี่จะได้หยุดพัก” เราหยุดคุยกันแล้วเริ่มลงมือรับประทานอาหารมื้อแรกของวันกันอย่างมีความสุข พูดคุยถึงแผนที่จะทำร่วมกันในช่วงวันหยุดที่พี่กายมีจนครบทั้งหมดทุกวัน ซึ่งผมรอเวลานี้มานานมาก มันเป็นจังหวะที่เรา…จะเติมความหวานของชีวิตคู่ ครืด ครืด ครืด หลังจากกินข้าวเสร็จ มือถือพี่กายก็สั่นครืด ๆ ผมหรี่ตามองอย่างไม่เป็นมิตร คิดว่าที่ทำงานพี่กายโทรมาตามตัว “งานด่วนผมก็ไม่ให้ไปนะ” พี่กายหน้าเจื่อนที่ถูกผมพูดดักคอ ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นไปดูเบอร์ที่โชว์อยู่ จากสีหน้ากังวลเปลี่ยนพลันเป็นรอยยิ้มสดใส “เปล่าครับ ที่บ้านพี่น่ะ พี่ขอตัวแปบนึงนะ” ทำการพยักหน้าตอบ ปล่อยให้พี่กายได้พูดคุยกับพ่อแม่เขา ส่วนผมลุกขึ้นเก็บถ้วยชามไปล้างทำความสะอาด จนกลับมาเช็ดโต๊ะ ทว่าหันไปดูอีกทีสีหน้าพี่กายไม่ค่อยสู้ดีนัก ดูอึดอัดชอบกลแถมมีอาการร้อนรนด้วย “พี่กายมีอะไรหรือเปล่าครับ?” “คือ…พ่อกับแม่พี่จะมาเยี่ยมอะ” “อ อะ อะไรนะครับ!” เรื่องที่เราสองคนคบกันทางผู้ใหญ่ยังไม่รู้ ทางฝั่งผมไม่เท่าไหร่ แต่บ้านพี่กายนี่สิ เขาเคร่งมากเรื่องพวกนี้ แล้วผมก็เป็นผู้ชายคนแรกที่พี่กายคบ เลยยังไม่ได้เปิดตัวกับทางนั้น “พ่อกับแม่พี่เขารู้ว่าหยุดยาว เลยจะแวะมาเยี่ยม อาจจะค้างด้วย…” “พี่จะทำยังไงครับ” ใจก็อยากเชียร์ให้ยอมรับและเปิดตัวไปเลยจะได้ไม่อึดอัด แต่เข้าใจมุมมองของพี่กายดีว่าวิตกกังวลแค่ไหน ถ้าไปกดดันให้พี่กายต้องเลือก คงไม่เป็นผลดีกับความสัมพันธ์เลยถามลองเชิงเพื่อจะมองหาทางออกสำรอง “พี่ขอโทษนะ แต่…” ผมส่ายหัวเบา ๆว่าไม่เป็นไร และเดินเข้าไปกอดให้กำลังใจ มือหนาก็กอดตอบแน่น ก่อนจะผละตัวออก “แล้วพ่อกับแม่พี่จะมากี่วัน เดี๋ยวผมย้ายไปพักกับภูมิชั่วคราว” เมื่อเอ่ยชื่อเพื่อนขึ้นมา พี่กายชะงักหน้าซีด ภูมิคือเพื่อนสนิทของผมที่ครั้งหนึ่งเราเคยคบกันแต่ก็เลิกกันแล้วแต่ยังคบกันอยู่ในฐานะเพื่อนสนิท “จะไปรบกวนทำไม คือ คือ เอางี้ พี่ติดต่อเพื่อนพี่ไว้แล้ว ไปค้างกับพวกมันก่อน ไม่กี่วันเอง” “ฮะ เพื่อนพี่? พี่โอมพี่ม่อนอะนะ ไม่เอาหรอก พี่ก็รู้ว่าผมไม่ค่อยชอบขี้หน้า” พอบอกว่าเพื่อนพี่กายผมก็เดาได้ในทันที เพราะพี่กายไม่ค่อยคบค้าสมาคมกับใครที่ไหน จะมีก็แต่จิ๊กโก๋กับนักเลง ซึ่งก็ไม่รู้ว่าพี่กายไปคบด้วยได้ยังไง แถมทั้งคู่ยังชอบแกล้งผมตอนที่มาห้องอีกไม่เอาหรอก แหวะ “น่า…นะ ทำเพื่อพี่หน่อยนะครับ อีกอย่างห้องมันอยู่ไม่ไกล พี่คิดถึงจะได้ไปหา ถ้าไปค้างห้อง เอ่อ ภูมิ พี่ไม่กล้าไปหา” เห็นสีหน้าและแววตาที่เศร้าสลด เลยตัดสินใจเอาแบบที่พี่กายว่า แต่บอกตามตรง ผมไม่ชอบขี้หน้าเพื่อนพี่กายจริง ๆ นะ เนื่องจากพ่อกับแม่พี่กายกำลังจะมา พวกเราเลยมีเวลาไม่มากในการเก็บย้ายของ ซึ่งก็ได้เพื่อนพี่กายทั้งสองมาช่วยย้ายช่วยขน ผมมองดูผู้ชายสามคนกำลังช่วยกันยกกล่องพลาสติกที่เต็มไปด้วยของใช้คู่และของใช้ส่วนตัวของผมเดินลงตึก ใจจริงก็จะไปช่วยยกเพราะเป็นของส่วนตัว บางกล่องต้องระมัดระวังเพราะอาจเกิดความเสียหาย แต่พี่กายกลัวผมจะเจ็บมือ ไม่อยากให้ยกของหนัก และทำหน้าที่คอยยืนคุมงานแทน “กล่องนั้นเบามือนะครับ เป็นสกินแคร์ มันแพง” ผมพูดเสียงดังบอกชายมีรอยสักรูปมังกรที่แขน เน้นย้ำถึงราคาของมัน พี่โอมหยุดเดินหันมายิ้มยิงฟันให้ผม “ได้ค่ะน้องบุ๊ค” ผมจิ๊ปากเบือนหน้าหนีเพราะคำแซวของเพื่อนพี่กาย ยุคไหนแล้วก็ไม่รู้ยังมาใช้ถ้อยคำของผู้หญิงแซวผม และนี่ไม่ใช่ครั้งแรก “อย่าไปถือสามันเลย ไอ้นี่มันแบบนี้แหละ” หนุ่มอีกคนที่ยืนตรงระเบียงหันมาพูดกับผม ก่อนจะยกมวนบุหรี่ขึ้นมาแล้วดูดเข้าปากก่อนจะเดินมาใกล้ผมแล้วพ่นควันสีเทาใส่หน้า “แค่ก แค่ก แค่ก ไอ้พี่ม่อน! แค่ก แค่ก” ผมสำลักควันไอค่อกแค่ก ได้สติใช้มือตีไปที่อกพี่ม่อนเบา ๆ แล้วไปฟ้องพี่กาย “พี่กายดูเพื่อนพี่ดิ” “อย่าถือสาพวกมันเลย ไอ้ม่อนทีหลังอย่าเล่นแบบนี้ มันไม่ดีต่อสุขภาพไอ้ห่า” บอกผมเสร็จก็หันไปด่าเพื่อนจนถูกพี่โอมแซวต่อ “เออไอ้ม่อน ไปพ่นควันใส่น้องแบบนั้นได้ไงวะ น้องบุ๊คไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ พี่ดุมันให้แล้วนะ คิกคิก” ผมหันขวับทำตาเขียวใส่พี่โอมที่ล้อไม่เลิก 2 ~9 S+ Q) U# H& k
12.25 น. กว่าจะขนย้ายของมาหมดก็ปาเข้าไปเที่ยงกว่า ยังไม่ทันที่จะได้จัดข้าวของ เพียงแค่ยกเข้าไปไว้ในห้องพัก ก็พากันออกไปหาอะไรกินกันก่อน ร้านที่พวกเราเลือกเป็นร้านก๊วยเตี๋ยวหน้าปากซอยทางเข้า ห่างจากที่พักประมาณ 10 เมตร เพื่อขอบคุณพี่กายเลยเป็นเจ้ามือเลี้ยงมื้อนี้ โดยผมเป็นคนจดรายการอาหารแล้วนำไปส่งให้กับเจ้าของร้าน ขณะที่เดินกลับจากการส่งรายการ ก็แวะหยิบแก้วน้ำตักน้ำแข็งเพื่อจะเสิร์ฟ แต่จุดที่ผมกำลังยืนอยู่ มันติดกับโต๊ะที่นั่งพอดีมีเพียงฉากไม้อัดบางกั้น ได้ยินพวกพี่กายคุยกัน เลยหยุดตักน้ำแข็งและเงี่ยหูฟัง “มึงคิดไงให้น้องบุ๊คมาค้างกับพวกกูวะ” เสียงพี่โอมเป็นคนถาม “พ่อกับแม่กูจะมาเยี่ยม…กูยังไม่ได้บอกพ่อแม่เลยว่ะ” “เออกูเข้าใจ” พี่ม่อนตบบ่าให้กำลังใจ “แล้วทำไมต้องเป็นพวกกูวะ ห้องรกจะตายห่า แฟนมึงมาค้างมีหวังฝันร้ายไปเจ็ดวัน” “น้องมันจะไปค้างกับไอ้เด็กภูมินั่นอะ กูไม่สบายใจ” “อ่อ ไอ้เด็กที่หน้าตี๋ ๆ ผิวขาว ๆ สูง ๆ หล่อ ๆ แฟนเก่าน้องบุ๊คอะนะ” หลังพี่โอมพูดจบก็ได้ยินเสียง แป๊ะ! ดังเข้าอย่างจัง คาดว่าคงถูกพี่กายหรือไม่ก็พี่ม่อนตบหัว สะใจดีเหมือนกัน “เออ พวกกูไม่อะไรหรอก ถ้าน้องมันอยู่ได้ก็โอเค แต่อย่านานนะมึง นี่กูพึ่งเลื่อนนัดน้องจอยไป” “เออไอ้ห่า เดี๋ยวเสร็จเรื่องนี้กูหาเด็กแจ่ม ๆ มาเซ่นเลยสัส พอใจยัง” แม้จะไม่ค่อยเห็นด้วยกับสิ่งที่ได้ยินจากปากของพี่กาย แต่มันเป็นสังคมของเขา ผมไม่อยากตัดสินหรือเข้าไปก้าวก่าย เพราะมันอยู่คนละโซน อีกอย่างผมกับพี่กายเราคบกันมาได้ 2 ปี แต่พี่กายพี่โอมและพี่ม่อนพวกเขารู้จักกันมานานกว่ามาก จะรั้นหรือไม่ชอบอะไรก็มีขอบเขตไม่ล้ำเส้น เพราะไม่อย่างนั้นคงจะลำบากใจและไปกันไม่รอดในท้ายที่สุด คิดว่าอีกเหตุผลนึงที่พี่กายเลือกให้ผมไปอยู่กับทั้งสอง เพราะสนิทใจกันมากคงจะฝากทั้งคู่คอยช่วยเหลือดูแล หรือไม่ก็ช่วยจับตาดูผม เหตุผลอีกประการที่เดาว่าน่าจะใช่ คือพี่โอมและพี่ม่อนนั้นเป็นผู้ชายแท้ ตัดปัญหาที่ระแวงเรื่องทำนองนั้น คงสบายใจมากกว่าที่ให้ผมค้างกับพี่โอมพี่ม่อนแทนที่จะเป็นภูมิ ด้วยกลัวจะหายไปนานผิดสังเกตุ เลยยกแก้วน้ำเข้าไปเสิร์ฟทั้งโต๊ะ ตอนที่กินอยู่ ผมนั่งเงียบคิดสะระตะถึงเรื่องที่ได้ยิน และมองดูพี่กายคุยกับเพื่อนอย่างออกรส ถึงตอนนี้ก็แปลกใจอยู่ดีที่ทั้งหมดคบกันได้ยังไง พี่กายทั้งดูสุขุม สุภาพเรียบร้อย แถมยังเรียนเก่งจบมาก็ทำงานในบริษัทที่มั่นคง ผิดกับอีกสองคนทำตัวไม่เป็นโล้เป็นพาย คนนึงมีรอยสักอันเป็นสิ่งที่ขัดตา ไม่รู้สิ แค่เห็นรอยสักก็มองว่าอืม…ไม่ค่อยดี จะว่าอคติก็ได้นะ แต่คิดแบบนั้นจริง ๆ ส่วนอีกคนก็เอาแต่สูบบุหรี่จนกลิ่นแสบจมูกนั้นติดตัวเสียบุคคลิก หลังจากกินมื้อเที่ยงเสร็จ ทั้งหมดพากันกลับห้องพัก ผมจัดการนำข้าวของที่จำเป็นต้องใช้ออกมากองวาง อันไหนไม่ใช้ก็เอาไว้ในกล่องลังเหมือนเดิม ปล่อยให้พี่กายพูดคุยกับเพื่อนจนกระทั่งพ่อกับแม่โทรมาตามเพราะถึงที่แล้ว “พี่ไปก่อนนะครับ” “พี่กาย ผมคิดถึงพี่แน่เลย” ผมกางแขนสองข้างออกเป็นสัญลักษณ์ พี่กายเห็นเดินเข้ามาสวมกอด ไม่สนสายตาเพื่อนที่มองดูอย่างขบขัน ห้องพักก็ไม่ใช่ว่าไม่ดีอะไร เป็นห้องพักธรรมดาทั่วไป 2 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ มีพื้นที่ว่างกลางห้องซึ่งถูกใช้เป็นแหล่งสังสรร เพราะทิ้งร่องรอยอย่างถุงขนมที่กินหมดเหลือแต่ซอง กับขวดเบียร์เปล่านอนกลิ้งเป็นหลักฐาน ตกดึกผมเข้าไปอาบน้ำชำระล้างร่างกาย เสร็จก็พันผ้าเช็ดตัวครึ่งท่อนออกจากห้องน้ำเดินเข้าไปยังห้องนอนเพื่อแต่งตัว เห็นว่าเป็นห้องของพี่โอม เจ้าตัวยอมย้ายไปนอนห้องพี่ม่อนเพราะห้องพี่ม่อนมีแต่กลิ่นควันบุหรี่ ก๊อก ก๊อก ก๊อก ขณะที่กำลังแต่งตัวได้ยินเสียงเคาะประตู ผมยังไม่ได้สวมเสื้อผ้าเลยคว้าเอากางเกงขาสั้นใส่นอนขึ้นมาสวมแล้วเปิดประตูไปทั้งที่ยังไม่ได้สวมเสื้อ กึก แอ๊ด “แหม ล็อคประตูสะด้วย ไม่ต้องกลัวพวกพี่หรอกค่ะ พี่ไม่ทำอะไรหนูหรอก” “ครับ? แล้วพี่เคาะห้องมีอะไรหรอครับ?” “พี่ซื้อกับข้าวมาแล้ว มากินด้วยกันสิ” มองข้ามหัวไหล่ไปเห็นพี่ม่อนนั่งชันขาตักข้าวเคี้ยวกร้วม ๆ ไม่สนใจอะไร “ผมไม่กินข้าวเย็นครับ ไม่ค่อยหิว” “โอเคค่ะ เดี๋ยวกลางคืนพวกพี่จะกินเหล้ากัน อาจจะเสียงดังนิดนึงนะคะ ถ้านอนไม่หลับลุกมาด่าเลย” “...ครับ” ผมปิดประตูห้องตัดบท ไม่วายได้ยินเสียงพี่โอมหันไปบอกพี่ม่อนด้วยเสียงดัง “เห้ย น้องแม่งนมใหญ่ว่ะ ฮ่า ๆ ๆ” ผมฟังแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจ คิดถึงพี่กายป่านนี้จะทำอะไรอยู่ ว่าแล้วก็เปิดมือถือส่งข้อความไปพูดคุยจนกระทั่งผลอยหลับไป ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะเสียงดังคล้ายอะไรบางอย่างกระทบพื้นอย่างแรง ด้วยความสงสัยเลยเปิดประตูห้องออกไปดู และก็ได้รู้ถึงเหตุที่มา “ให้ผมช่วยไหมครับ” ผมเอ่ยถามเพราะเห็นพี่ม่อนกำลังหิ้วปีกพี่โอมอย่างทุลักทุเล ดูท่าคงจะดื่มกันมากพอสมควร ไม่รู้จะดื่มให้เมาอะไรขนาดนั้น แม้จะบ่นในหัวแต่ก็เข้าไปช่วยพี่ม่อนพยุงแขนอีกข้างจนพาร่างพี่โอมเข้าไปในห้องพี่ม่อนสำเร็จ แทนที่จะพาไปนอนบนเตียง แต่ร่างพี่โอมกลับถูกพี่ม่อนดึงลงไปนอนหกองที่พื้น “ทำไมไม่ให้นอนบนเตียงล่ะครับ?” “นอนนี่แหละ มันอ้วกจะลำบากอีก” ผมพยักหัวเข้าใจเหตุผลของพี่ม่อน จะว่าไปพี่ม่อนยังคุยรู้เรื่องแสดงว่าไม่เมามากงั้นหรอ? “แล้วยังไม่นอนหรอ?” “เปล่าครับ หลับแล้วแต่สะดุ้งตื่นเพราะเสียงพี่โอม” พี่ม่อนพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะล้วงมือหยิบบุหรี่กับไฟแช็คขึ้นมา แต่ยังไม่ทันจะจุดเหลือบตาเห็นผมขึ้นมา เลยหยุดและเดินออกจากห้องทิ้งผมเอาไว้ เดินออกจากห้องมา เห็นสภาพเละเทะไปหมดก็อดไม่ได้เลยตัดสินใจเก็บกวาดจัดทุกอย่างให้เข้าที่ อย่างน้อยเป็นการตอบแทนสำหรับที่พัก จัดการเสร็จสัพหันไปเห็นคนที่ยังไม่นอนยืนอยู่ระเบียงหลังห้องพัก เลยเดินเข้าไปหา “โห สวยนะเนี่ย” ออกไปยังไม่ทันจะทักทาย สายตาพลันไปเห็นไม้ดอกที่เป็นพุ่มอยู่หลังระเบียง ไม่รู้เป็นต้นอะไรบ้างแต่มันมีดอกที่บานสะพรั่งแม้จะเป็นช่วงที่ฟ้ามืด เพียงแสงไฟจากในบ้านส่องมาเพียงเล็กน้อยก็ได้ยลโฉมความงาม “ชอบหรอ ก่อนกลับก็เอาไปสิ” “เอ๊ะ? ของพี่ม่อนหรอ?” อยู่ ๆ จะบอกให้เอาอะไรไปเป็นเจ้าของหรือไง “ทำไมทำหน้างั้น” คนสูบบุหรี่ใช้นิ้วคีบมันออกจากปากแล้วขมวดคิ้วถาม “ก็…เปล่า ไม่คิดว่าคนแบบพี่จะปลูกต้นไม้ เห้ย!ไม่ต้องก็ได้พี่เดี๋ยวผมไปแล้ว” ขณะตอบคำถามเห็นพี่ม่อนกำลังจะเอาบุหรี่จี้ที่ราวระเบียงเลยร้องห้าม ไม่อยากรบกวนเวลาของพี่แก แต่เหมือนจะช้าไปหรือพี่ม่อนตั้งใจดับอยู่แล้ว บี้เอาส่วนร้อนจี้จนมันดับสนิทแล้วโยนเศษซากไปที่กระถางเปล่าที่ในนั้นมีแต่ก้นบุหรี่ใช้แล้วเต็มไปหมด ไหน ๆ ก็ไม่มีกลิ่นบุหรี่แล้ว ผมเลยยืนรับลมต่ออีกหน่อย แหงนหน้ามองดูท้องฟ้าในยามค่ำคืน สัมผัสสงบและสวยงาม อยู่ ๆ ก็คิดถึงพี่กายขึ้นมา ถ้าผ่านเรื่องนี้ไปแล้วจะเป็นยังไงต่อ หากวันดีคืนดีพ่อแม่พี่กายจะมาอีก ผมต้องหอบข้าวหอบของหนีแบบนี้เรื่อยไปไหม “เครียดอะไร เรื่องไอ้กายหรอ?” “เปล่าครับ แค่ไม่สบายใจนิดหน่อย” “อย่าคิดมาก ไอ้กายไม่เคยคบใครนานเท่าน้องมาก่อน แล้ว…คบกับมันเป็นไงบ้าง” พี่ม่อนถามพลางล้วงมือหยิบมวนบุหรี่ขึ้นมาจะจุดสูบด้วยความเคยชิน แต่แล้วก็ชะงักแล้วเก็บมันกลับคืนในกระเป๋า เห็นแบบนั้นรู้สึกผิด แต่อีกใจก็รู้ได้ว่าพี่ม่อนมันไม่ได้นิสัยเสียอย่างที่คิดเอาไว้ “ดีครับ พี่กายขยันและตั้งใจทำงานมาก” “ปกติมันนอนกับใครก็มาเล่าให้พวกพี่ฟังตลอดอะ แต่เรื่องบุ๊คมันไม่เล่า แสดงว่ามันจริงจังมาก” ไม่รู้ทำไมจู่ ๆ ถึงพูดขึ้นมา แต่พอฟังแล้วผมกลับเขินอย่างบอกไม่ถูก มันดีใจอะที่ได้ยินแบบนี้ จะว่าไปก็ไม่ค่อยรู้เรื่องเพราะไม่ค่อยมีเพื่อนสนิทที่เล่าเรื่องพวกนี้ได้ “พวกพี่พูดเรื่องพวกนี้กันด้วยหรอ ไม่อายกันหรือไง?” “หึหึ เรื่องธรรมดา อายอะไร” พี่ม่อนหัวเราะหึหึในลำคอ มองหน้าผมที่กำลังแดงเป็นผลไม้สุกด้วยท่าทางขบขัน “นี่ จะบอกจุดอ่อนไอ้กายให้เอาป่ะ” หูผึ่งตั้งแต่ได้ยินว่าจุดอ่อน หมายถึงเรื่องที่เอาไว้ต่อรองกับพี่กายงั้นหรอ “จุดอ่อน?” “อือ” พี่ม่อนตอบในลำคอพร้อมยักคิ้ว ดวงตาฉายแววโรจสนุกสาน “เอาสิพี่ ผมจะเอาไว้ใช้ต่อรองตอนที่ซื้อของที่อยากได้ ฮ่า ๆ” แค่คิดก็สนุกแล้ว แต่ดูเหมือนนั่นจะไม่ใช่สิ่งที่พี่ม่อนจะสื่อ เพราะได้ยินเหตุผลของผมถึงกับกุมขมับ “หมายถึงจุดอ่อนบนเตียง” “ฮะ!! จุดอ่อนเรื่องบนเตียง?” เรื่องบนเตียงมันมีจุดอ่อนด้วยหรอ? ไม่เคยรู้มาก่อนเลย ปกติพวกเราไม่ค่อยได้ทำกันอยู่แล้ว มีบ้างนาน ๆ ที “นี่มีอะไรกันบ่อยแค่ไหน?” พี่ม่อนถอนหายใจร้องถาม “...” “ไม่ต้องอาย พี่ไม่เอาไปเล่าให้ใครฟังหรอก” ผมชั่งใจอยู่นาน เพราะเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องส่วนตัว แต่เมื่อประกอบพิจารณา บทสนทนาที่ได้ยินเมื่อเที่ยงยืนยันว่าผู้ชายเขาคุยเรื่องแบบนี้กันจริงเป็นปกติ “ก ก็ ถ้าวันไหนพี่กายกลับจากทำงานเหนื่อย ๆ พอได้งีบสักหน่อย ตื่นมาก็” ผมอายเกินกว่าจะพูด ทว่าพี่ม่อนฟังด้วยท่าทีปกติราวกับชินชากับเรื่องแบบนี้ “เป็นแบบนี้ ไปไม่รอดหรอก” ได้ยินก็อารมณ์ขึ้น เพราะไม่ใช่ครั้งแรก แต่นี่เป็นคนใกล้ตัวของพี่กายเลยโมโหกว่าครั้งไหน ๆ ยืนตัวตรงชักสีหน้าใส่เค้นเสียงต่ำบอกว่าไม่พอใจ “พี่พูดแบบนี้ได้ไงอะ” “ใจเย็น ฟังก่อน” “ทำไมพูดแบบนี้วะ พี่กายกับผมเรารักกันดี ทำไมถึงพูดแช่งกันแบบนี้อะ เพื่อนกันจริงหรือเปล่า” “ก็เพราะมันเป็นเพื่อนพี่ไงเลยพูด ไอ้กายมันเซ็กจัดจะตาย!” “ฮะ…” คำพูดและความคิดที่ถาโถมกำลังจะระเบิดออกมา แต่ต้องชะงักเมื่อได้ยินประโยคก่อนหน้านี้ “พี่ พี่พูด อะไรนะ” “ปกติไอ้กายมันเป็นคนเซ็กจัดจะตาย แฟนเก่ามันแต่ละคนที่เลิกก็เพราะทนพฤติกรรมติดเซ็กของมันไม่ได้” ผมอึ้งหลังจากที่ได้ยินแบบนั้น หมายความว่ายังไงที่พูดมาแบบนั้น พี่ม่อนพูดจริงหรอ หรือว่าโกหก “พี่ลองใจผมหรอ? พี่กายให้พี่มาลองใจผมใช่ไหม ผมรู้ทันนะ” “หึ” พี่ม่อนปฏิเสธห้วน สีหน้าและแววตาจริงจัง ทำให้ผมเริ่มประหม่าและสับสน ถ้าจริงอย่างพี่ม่อนว่า แล้วทำไมพี่กายถึง… “หรือเพราะว่าผมเป็นผู้ชาย?” พี่ม่อนส่ายหน้าไม่ตอบคำถาม ยิ่งเพิ่มความกังวลมากเข้าไปใหญ่ มีอย่างเดียวที่นึกออกในตอนนี้ “หรือเพราะผม…เซ็กห่วย ใช่ไหมพี่ ผมทำไม่เก่งหรอ พี่กายไม่ได้บอกพี่หรอ ผมจะแก้ยังไงอะ พี่ช่วยผมหน่อยดิ” ผมเค้นหาคำตอบ พี่ม่อนได้แต่ส่ายหน้า แต่แล้วเหมือนจะนึกอะไรออก สักพักมีสีหน้าไม่สบายใจแล้วเบือนหน้าหลบสายตาผม ก่อนจะผละตัวเตรียมกลับเข้าไปในห้อง “พี่ม่อน! พี่รู้อะไรใช่ไหม พูดมาสิ บอกผมหน่อย” ผมคว้าแขนรั้งคนตัวสูงเอาไว้ พี่ม่อนหันกลับมาจ้องหน้า ก่อนจะกลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบาก “บอกผมหน่อย ช่วยผมหน่อยนะพี่” สายตาของผมคงดูน่าสงสารมาก หรือไม่พี่ม่อนคงสมเพชจึงยอมที่จะช่วยผมหาทางแก้ไข “เรื่องแบบนี้พี่ว่า…” “ผมพร้อมที่จะลองแก้ไขพี่ ขอแค่พี่บอกผมมา ผมไม่อยากเลิกกับพี่กาย” “บุ๊คต้องลองทำกับพี่ พี่ถึงจะบอกสาเหตุได้!?” ผมตกใจกับคำตอบของพี่ม่อน แต่มันเป็นทางเลือกเดียวในตอนนี้ ได้แต่คิดกังวลอยู่ในหัว แบบนี้จะเป็นการนอกใจพี่กายหรือเปล่า แต่คงไม่เพราะผมยังรักพี่กายอยู่ และที่ทำแบบนี้ก็เพื่อความรักของเรา ไม่ถือเป็นการนอกใจ “ได้ครับ! ผมตกลง” หลังจากตัดสินใจแล้ว เลยยอมทำตามที่พี่ม่อนแนะนำ เราจูงมือกันเดินเข้ามาในบ้านตรงไปยังห้องนอพี่โอม ความรู้สึกแลปกไป มันกดดัน อึดอัด ตื่นเต้น และดูเหมือนจะแสดงออกชัดเจนจนพี่ม่อนสัมผัสได้ “พี่ว่าแบบนี้ไม่เวิร์ค เอางี้ คิดว่าพี่เป็นไอ้กายดูสิ” “ยังไงนะครับ” “หลับตา นึกถึงหน้าไอ้กาย นึกถึงกลิ่นมัน นึกถึงเสียงของมัน ได้ไหม” ผมจินตนาการตามที่พี่ม่อนบอกทุกอย่าง ระหว่างที่หลับตาพริ้มก็มีบางอย่างเข้ามาสัมผัสที่ตัว “ได้ไหมครับ ทำได้ไหมบุ๊ค” น้ำเสียงทุ้มละมุนหูพูดอยู่ที่ไกล้กับใบหน้า ทำขนลุกซู่ไปหมด นิ้วมือเรียวลูบไล้ตามแขนจนซู๋ซ่ากระสันเนื้อเต้น “ค ครับ พี่กาย” “ดีมากครับ คราวนี้ลืมตา” พอขยับเปลือกตาก็เห็นว่าคนตรงหน้าคือพี่ม่อนที่ยืนเปลือยอก ไม่รู้ว่าเสื้อที่สวมหายไปใน จะว่าไปหุ่นแน่นกว่าพี่กายอีก แถมลอนกล้ามเนื้อหน้าท้องยังเรียงตัวสวย แม้ผิวจะไม่ขาวเท่าแต่สีเนื้อแบบนี้ก็ใช่ย่อย “คิดว่าพี่เป็นไอ้กาย แล้วทำแบบที่เคยทำเลย” ผมหลับตาสูดหายใจลึกอีกครั้งเพื่อรวบรวมความกล้าและความมั่นใจ พอผ่อนลมหายใจออกยาวแล้ว จึงเริ่มลงมือ ร่างสูงถูกผลักล้มลงบนเตียง ผมปลดเข็มขัดและกางเกงออก จากนั้นเตรียมจะดึงชั้นในตัวจิ๋วที่เป็นปราการด่านสุดท้ายออก ทว่าตอนที่ดึงรั้งอยู่นั้นกลับถูกพี่ม่อนฉุดห้ามไว้ “อย่าพึ่งถอด เล้าโลมก่อน” ได้แต่เก้ ๆ กัง ๆ ไม่รู้จะทำยังไง เพราะปกติพี่กายจะเป็นคนนำแล้วผมนอนอยู่เฉย ๆ เพราะทำไม่ถู ไม่รู้จะเริ่มยังไง เหมือนพี่ม่อนจะรู้สาเหตุแล้วจึงลุกขึ้นหยิบกางเกงขึ้นมาสวม “พี่พอจะรู้แล้ว น้องรุกไม่เป็น” “ฮะ รุก? ผม ผมเป็นรับครับ” “ไม่ใช่ พี่หมายถึง…ให้น้องเป็นฝ่ายคุมเกม บางทีผู้ชายก็อยากให้ผู้หญิงคุมเกมดูบ้าง หรือไม่ก็สลับกันเป็นคนคุม แต่ดูเหมือนกายจะคุมตลอด ใช่ไหม?” “ครับ” “เพราะงั้นมันอาจจะเบื่อหรือเหนื่อยที่ต้องคุมเกมทุกครั้ง” “แล้วผมต้องทำไงครับ” “ก็ลองเปลี่ยนเป็นฝ่ายจัดการเองดูบ้าง ลองดู เผื่อไอ้กายมันจะชอบ” ไอ้ลองก็ลองได้ แต่กลัวจบไม่สวย “ให้ผม…ลองกับพี่ได้ไหม ผมกลัวว่าจะทำได้ไม่ดี พี่สอนผมหน่อยนะ” พี่ม่อนนิ่งไปครู่นึง ก่อนจะพยักหน้าให้เป็นคำตอบ ผมทำการถอดกางเกงพี่ม่อนลงอีกครั้ง แต่คราวนี้ไม่เล่นที่ชั้นใน “ไซร้คอพี่ ทำเป็นไหม ไซร้ไปเรื่อย ๆ แบบนั้น ใช่ ดี ดี อืม ดีมาก” ผมค่อย ๆ ทำตามที่พี่ม่อนพูดช้า ๆ ทีละนิด ทีละนิด “ลองดูด ดูดคอ อ่าส์ แบบนั้น กัด กัดเบา ๆ เอาริมฝีปากขบ ใช่ แบบนั้นแหละ” ได้ยินเสียงทุ้มครางกระเส่าก็ยิ่งเป็นการปลุกไฟในหัวใจ มันทำผมแข็งคากางเกงตัวเอง “ทีนี้ลองเลียนม อูย ซี๊ด อย่ากัด เลียเฉย ๆ เอาลิ้นดุน หมุนเป็นวงกลม แบบนั้น ดี ดีเลย เลีย ดูด ดูดเลยแรง ๆ อ่าส์” คำเอ่ยชมทั้งหมดที่ถูกพูด ทำเอาใจชื้นมั่นใจมากขึ้น ผมนั่งคร่อมบนหน้าอกพี่ม่อน ก้มมองดูใบหน้าที่ในตอนนี้มันมีเสน่ห์น่าหลงไหล “อืม จุ๊บ จ๊วฟ อ่าส์ จุ๊บ” ผมทนไม่ไหวโน้มหน้าเข้าไปจูบปากกับพี่ม่อน ยังไม่ทันได้ประกบกันดีกลับมีลิ้นร้อนแทรกเข้ามาแล้วควานไปทั่วโพรงปาก ผมได้กลิ่นลมหายใจและกลิ่นบุหรี่จากปากของพี่ม่อน แต่ในเวลานี้กลิ่นมันกลับปลุกเร้าความเป็นชาย กระตุ้นแก่นกายจนแข็งเป็นลำพาดในกางเกง “อูย พอ ต่อไป ซี๊ดดด” ผมค่อย ๆ เคลื่อนตัวเองถดถอยลงไปที่ปลายเตียง พี่ม่อนจับมือผมไปวางโปะที่บนเป้าตัวเอง ด้วยสัญชาตญาณ มือขยับคลึงเค้นเรื่อย ๆ จนมันขยายชูชันแข็งเต็มที่จากการสัมผัสภายนอก พี่ม่อนออกคำสั่งให้ผมลองทำต่อแบบนั้นแบบนี้หลายอย่าง ผมทำตามโดยการแลบลิ้นเลียเป้าชั้นในจนเปียกชุ่มแนบลงไปที่ท่อนเนื้อพาดเป็นลำเด่น จากนั้นใช้ปลายลิ้นตวัดไปมาตามความยาวจากโคนไปจนถึงปลาย และเมื่อช่วงที่สัมผัสเส้นสองลึง ตัวพี่ม่อนเกร็งแน่นสูดปากครางโฮ เสียงร้องครวญครางจากความเสียวที่ทรมาน เหมือนเป็นถ้วยรางวัลของผมที่ทำได้สำเร็จในการเล้าโลม และเวลาต่อไปนี้คือของจริง พี่ม่อนทนไม่ไหวเป็นฝ่ายดึงกางเกงในของตัวเองออก โยนทิ้งไปบนพื้น อวดโชว์เนื้อแน่นที่ตระหง่านง้ำต่อสายตา แม้สีมันจะดูเข้มดูคล้ำ แต่กลับมีเสน่ห์ดึงดูด ไม่ต้องให้สอนต่อ ผมอ้าปากกว้างแล้วครอบเอาส่วนหัวที่บานใหญ่สีม่วงเข้มเข้าปาก แม้จะอึดอัดในปากแต่ไม่ยอมแพ้ สู้จนกลืนมันเข้าไปได้ลึกเกือบครึ่งท่อน หลังจากปรับขยายช่องปากจนพอดี พี่ม่อนกลับถอนดุ้นเนื้อออกเองแล้วเป็นฝ่ายจับผมโยนขึ้นไปนอนหงายบนเตียง สายตาที่มองมายังเรือนร่างของผมไม่ต่างกับเจ้าป่าที่กำลังหิวกระหายแล้วได้พบกับชิ้นเนื้ออันโอชะ พี่ม่อนหายใจถี่รัวโน้มตัวลงมาจูบปากผม มือไม่วายปลดเปลื้องอาภรณ์ที่เหลือออกจนตัวเราสองเปลือยเปล่า จากนั้นไล่ลงต่ำไซร้ซอกคอทำประมาณนึงไม่ทิ้งร่องรอย ไซร้ลงไปเรื่อยจนมาหยุดดูดเลียยอดอกของผม มืออีกข้างก็บีบคลึงเต้าเล่นใหญ่ “อ๊ะ ซี๊ดดด” ผมเผลอครางเพราะความเสียวที่ได้รับ มันต่างกับที่เคยทำกับพี่กายราวฟ้ากับเหว ลิ้นพี่ม่อนดีมากต้องยอมรับเลย พี่ม่อนไล่ลงต่ำมาอีกจนกระทั่งริมฝีปากมาหยุดจ่อจดที่แท่งเนื้อของผม ลมหายใจอุ่น ๆ รดเข้าที่แก่นกายจนมันเกร็งกระตุกปล่อยน้ำเชื่อมเยิ้มหัว นิ้วยาวแตะที่ปลายรูแยกดึงน้ำหล่อลื่นยืดเป็นสายขึ้นมาดูด้วยความประหลาดใจ ก่อนจะเอาไปป้ายเข้าที่ปากรูด้านหลังที่ปิดอยู่ ถึงแม้จะไม่ได้ปิดสนิท แต่มันมีร่องรอยของการผ่านศึก ปากหูรูดสีแดงสดจับจีบสวยกำลังขมิบถี่เมื่อถูกจดจ้องด้วยความสนใจ “อึก อ๊ะ อ๊ะ อื้อ ซี๊ดดด” ทันทีที่พี่ม่อนเกร็งลิ้นอุ่นแทรกเข้ามาแล้วตวัดเลียวนไปทั่วทิศ ผมถึงกับครางออกมาอย่างเสียมิได้เพราะมันเสียวจริง ๆ “อ๊ะ อื้อ อื้อ เสียว ซี๊ด เสียว เสียว อือ” เหมือนเสียงร้องจะไปกระตุ้นเจ้าของลิ้น เพราะจากที่หมุนควงกลับยิ่งรัวเร็วกว่าเดิม ไม่แค่นั้น พี่ม่อนเปลี่ยนจากลิ้นดึงออกแล้วใช้นิ้วยาวแทงพรวดเข้ามาแทน ด้วยความเรียวยาวจึงแทรกตัวได้ลึกกว่าเดิม และค่อย ๆ เพิ่มจำนวนนิ้วเพื่อขยายปากรู เทคนิคพวกนี้เป็นเรื่องปกติ พี่กายก็ทำแต่กลับไม่รู้สึกเสียวได้เหมือนที่กำลังโดน “ไม่ไหว อ๊ะ อื้อ ไม่ไหวแล้ว เอาเลย เอาเข้ามาเลย อือ” ผมร้องลั่นไปตรง ๆ ตามความต้องการ พี่ม่อนยิ้มชอบใจที่เห็นท่าทางร่านยั่วของผม แต่พี่เขากลับหยุดการกระทำทุกอย่างแล้วดึงตัวผมให้ลุกขึ้น “ถ้าอยากได้ ก็ต้องทำเอง” พูดแค่นั้นพี่ม่อนทิ้งตัวนั่งลงที่ขอบเตียง ไม่รอช้าผมคุกเข่าจ้องมองแท่งหอกยาวที่แข็งอยู่ตรงหน้า กลืนน้ำลายอยากแล้วใช้มือขวาจับโคนถอก ใช้มือซ้ายกำท่อนเนื้อ ยังมีส่วนเหลือจากความยาว เลยเก็บด้วยปาก “อึก อูววว ลิ้น ใช้ลิ้น อ่าส์” หลังได้ยิน ผมตวัดลิ้นขึ้นลงเลียหัวเงี่ยง พยายามทำทุกทางเพื่อให้พี่ม่อนเสียวที่สุด และมันได้ผล ท่อนเนื้อในปากสั่นเกร็งเหมือนกำลังจะแตก ผมเร่งแรงดูดเพิ่มมากขึ้น ทว่ากลับถูกพี่ม่อนดันหัวออกให้น้องตัวเองเป็นอิสระ “อูววว พี่ยังไม่อยากแตก อ่าส์” หลังจากเว้นช่วงครู่เดียว พี่ม่อนกลับไปนอนหงายบนเตียงตามเดิม ผมเลยลุกขึ้นยืนสำรวจร่างกายด้วยตาเปล่าอีกครั้ง พี่ม่อนนอนหนุนแขนอวดพงขนรักแร้ดกดำ ผมเอาหน้าเข้าไปซุกแล้วสูดกลิ่นกาย “เอาเลย จัดเลย พี่ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน” เมื่อถูกร้องขอ มีหรือจะปฏิเสธ ผมจับแท่งทวนยาวตั้งตรงแล้วเอาก้นไปจ่อเล็ง จากนั้นก็ทิ้งตัวกดลงนั่งทับ สวบ! “อ๊าาาาาส์” นั่งทับทีเดียวมิดลำ มันทั้งจุกแน่น ทั้งตึง ราวกับว่าตัวถูกแบ่งแยกเป็นสองร่าง แต่ความร่านมันชนะทุกความรู้สึก ดึงตัวลุกขึ้นแล้วนั่งทับลงไปซ้ำอีก ยิ่งทำซ้ำกลับยิ่งเสียวและยิ่งเสียวมากขึ้นไปอีก “ไม่ไหว ไม่ไหวจะแตกแล้ว จะแตกแล้ว” “อย่าพึ่ง อย่าพึ่งครับ อ๊ะ อ๊ะ” จากที่นั่งขย่มกลับถูกพี่ม่อนผลักจนหงายหลังแล้วยันตัวเองขึ้นมาจับตัวผมบิดหมุนนอนคว่ำทั้งที่ดุ้นยังคาในรู จากนั้นกระแทกเด้าท่าหมา ซอยรัวไม่ถึงนาทีก็ถอนตัวออกแล้วรัวมือจนน้ำกามกระฉูดพุ่งใส่หลังผมจนสัมผัสได้ถึงของเหลวเจิ่งนอง หลังจากพี่ม่อนเสร็จก็มาช่วยเอามือถอกชักให้ผมอีกคนจนเสร็จตามกันไป . . หลังจากตื่นเช้า ผมป่วยหนัก พี่โอมออกไปทำงานตามปกติ แต่พี่ม่อนลางานและคอยอยู่ดูแล สักพักพี่กายก็มาดูต่อ ตลอดระยะเวลาเกือบอาทิตย์ ช่วงกลางดึกตอนที่พี่โอมเมาหลับ ผมกับพี่ม่อนเราสองคนฝึกทักษะบนเตียงกันจนครบถ้วนกระบวนท่า หลังจากย้ายกลับไปที่ห้อง ผมใช้สกิลที่เรียนรู้จากพี่ม่อนทำให้พี่กายจนพี่กายพอใจมาก หลังจากนั้น ผมกับพี่กายก็ค่อย ๆ ปรับจูนเข้าหากันใหม่ ทำให้รู้ว่าที่พี่ม่อนพูดมาเป็นความจริง พี่กายสารภาพออกมาเองเลย ว่าพอใจกับผมมาก ก่อนหน้านี้ที่ไม่ทำไม่ใช่เพราะอะไร แต่พี่กายกลัวว่าผมจะรับไม่ไหวและหนีไปเหมือนแฟนเก่าคนก่อน ๆ เลยไม่กล้าที่จะทำ มุมมองที่ผมมีต่อพี่โอมและพี่ม่อนค่อนข้างเปลี่ยนไปในทางที่ดีหลังจากได้ไปค้างด้วยกันครั้งนั้น ทำให้ผมสนิทและเข้ากับเพื่อนของพี่กายได้เป็นอย่างดี และถึงแม้จะสนิทกันมากขนาดไหน แต่เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างผมกับพี่ม่อน เราคุยกันแล้วว่าจะไม่พูดถึงมันอีก ให้เป็นเพียงความทรงจำแบบลับ ๆ ระหว่างเรา ) m5 ]0 z" z- |" h. m' V( X
__________
. Z1 ]; R' h6 Q6 @) H+ N% k
- n; m# v: q7 B. E( ~" ?
นิยายเรื่องนี้อยู่ในอีบุ๊ค 'รวมเรื่องสั้น เรื่องซี๊ดดด เล่ม 5' นะครับ เผื่อใครสนใจอยากอุดหนุน เมื่อไม่กี่วันก่อนได้ปล่อยนิยายเรื่องใหม่ 'สัญญาลูกผู้ชาย' ! d; m7 A! r M. C) y7 `
...อชิกับเคนคบกันตั้งแต่สมัยเรียนกระทั่งทำงาน แต่อยู่มาวันหนึ่งแฟนสุดที่รักก็มาบอกว่าได้มีสัญญากับเพื่อนสนิทวัยเด็ก ว่าหากคนหนึ่งมีแฟนแต่อีกคนไม่มีแถมยังเวอร์จิ้นจะให้แฟนของตนเปิดซิงให้ OMG!แบบนี้อชิก็...
4 |! y: O; s8 l8 K! C6 K
อ่านได้ที่ รอร. ธัญวลัย ฟิคชั่นล็อก และมีอีบุ๊คด้วยครับ ในอีบุ๊คจะมีตอนพิเศษ หากกระแสดีอาจเขียนตอนพิเศษรุกxรุกเพิ่มให้อีก1ตอน ถ้ายังไงก็ฝากด้วยนะงับ อ้อ ตอนนี้ยังมีโปรนะครับ^_^ ' ~4 `5 D9 ^ p W
( x# @0 ~* t7 }1 @
" `) ~" F" A h& I5 E" d7 n
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 
โพสต์ 
โพสต์ 
