แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย pipolucky เมื่อ 2024-1-30 23:31
# V# a0 `5 M/ ?0 m; [; {
7 f$ Z) p! A. b# b; c W2 n( m4 E* Q q7 U! r
ตอนที่ 8
6 m2 c. ~# ?& m' e3 {; @
“พี่สัญญา” 9 p$ k7 Z w c' H" B
ระหว่างที่ผู้กองหนุ่มเผลอตัวเขาใช้ด้ามกระบอกปืนกระแทกเข้าที่กระหมับสุดแรงเกิด จนร่างนั้นหมดสติฟุบ ลงกับพื้น มีเลือดไหลอาบออกมาตามแก้ม จัดการใช้เข็มขัดและสายไฟมัดมือ มัดเท้าไว้อย่างแน่นหนา รำพึงกับร่างที่ไม่ได้สติ
2 T1 a7 |/ T' w: ]* _
“พี่ขอโทษนะน้องรักที่ต้องทำอย่างนี้ เพื่อความปลอดภัยของพี่และน้องด้วย” * _0 t B C7 s$ u0 s6 q3 o( e
ท่องจำชื่อและที่อยู่ของแม่และน้องสาวจักรภพไว้ในสมองจนขึ้นใจ ตลอดถึงแผนการที่จะให้การคุ้มครอง สองแม่ลูกตามสัญญา บันไดแห่งอิสรภาพกลับคืนมาสู่เขาอีกครั้ง ' M5 b$ O( A, V0 W/ K& f! o
ภาณุพลจับเขามาขังไว้เพื่อเหตุผลทางธุรกิจและอำนาจของตน ผู้กองจักรภพตกอยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของมัน จนหมดทางกระดิกกระเดี้ย ยอมทำตามทุกสิ่งทุกอย่างสุดแต่จะบัญชาการมาโดยสัตย์ซื่อเอาชีวิตเป็นประกันเพื่อความอยู่ดีกินดีของตนตลอดถึงแม่และน้องสาวซึ่งกำลังอยู่ในวัยเรียน สุดท้ายผู้กองกลับเป็นฝ่ายเสนอทางรอดให้ตัวเขาเองเพื่อแลกกับความปลอดภัยของแม่และน้องสาว ทุกสิ่งทุกอย่างมันเต็มไปด้วยการ คุมเชิงและชิงไหวพริบกันอยู่ในตัวก้มลงมองเสื้อผ้าตัวเอง เขาคงออกไปด้วยชุดนี้ไม่ได้แน่นอน ก่อนที่จะออกไปจากบ้านหลังนี้เขาจำเป็นต้อง แปลงโฉมตนเองเสียใหม่
6 Q2 \3 h1 ]0 `8 d6 `+ f. e
รำพึงกับตนเองแล้ว เดินบ่ายหน้าไปยังห้องพักผู้กองหนุ่มซึ่งอยู่ข้าง ๆ กัน เพื่อทำการเปลี่ยนเสื้อผ้าอำพราง ตัวออกไปจากบ้านนี้ให้ได้ก่อน
8 N+ e/ L3 @$ Y Z' R9 O1 A
เมื่อเข้าไปในห้องได้หยิบเครื่องแบบเต็มยศผู้กองสุทธิพงษ์ขึ้นมาสวมใส่ ตรวจสอบทุกอย่างเรียบร้อยจึงเปิดประตูเดินลงบันไดไปด้วยอาการปกติ
2 f0 y/ p8 ~6 W1 _7 P1 x
ลูกสมุนที่ภาณุพลขุนไว้ 4 – 5 คนนั่งล้อมวงเล่นไพ่คุยกันอย่างสนุกครึกครื้นตรงระเบียงหน้าบ้าน ทั้งหมดมองมาทางเขาแวบเดียว แล้วก้มหน้าก้มตาเล่นไพ่ ดื่มเหล้าอย่างสนุกสนานเหมือนเดิมขณะที่ ตัวเขาเองได้แต่มองด้านหลังพวกมันอย่างโล่งอก หัวใจเต้นแรง มือไม้สั่นไปหมด มือหยิบที่ด้ามปืนพกอยู่ ตลอดเวลา อย่างตัดสินใจอะไรไม่ถูกไปชั่วขณะ
. J# }0 U0 G. a3 J# X
แต่เมื่อเห็นเหล่าสมุนยังคงสนุกสนานไปตามวิสัยของพวกตนตามปกติ เหมือนไม่รับรู้ว่าใครมายืนอยู่ ด้านหลังพวกตน พลอยทำให้หายใจได้คล่องขึ้น ส่วนหนึ่งน่าจะมาจากชุดที่ตนสวมใส่ขณะนี้ ตลอดถึง รูปร่างของตนที่ใกล้เคียงกับผู้กองหนุ่ม ทำให้ไม่เป็นที่ผิดสังเกต 3 U& N T8 r2 y% i
“ผู้กองจะไปไหนเหรอครับ แต่งตัวเต็มยศเลย”
1 l. [ M. E7 K' x2 Q5 Y
ผู้ที่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าของคนกลุ่มนั้นกล่าวทักทายขึ้นอย่างเป็นกันเอง โดยไม่ได้หันมามอง เขายืนหันหลังให้ แกล้งกดโทรศัพท์เหมือนคุยธุระสำคัญอยู่ ไม่แสดงอาการสนใจพวกมัน ก่อนจะแข็งใจเอ่ย ออกไปด้วยน้ำเสียงแหบ ๆ % m2 r% z7 p5 e* Y3 v
“เป็นไข้มาหลายวันแล้ว ตั้งใจว่าเข้าสถานีแล้ว จะแวะไปหาหมอสักหน่อย รำคาญเสียงตนเองเต็มที”
9 W: ~. D' P q. Q, ?: C
ขณะกล่าวได้แสดงอาการเจ็บคอ หลุบใบหมวกตำรวจปิดใบหน้าของตนไว้ เมื่อเห็นว่าพวกนั้นไม่มีใครแสดงอาการอื่นใด จึงกล่าวต่อ “พวกนายดูแลด้านล่างให้เรียบร้อยด้วยระหว่างที่ข้าไม่อยู่ อย่าปล่อยให้ใครเข้ามาเพ่นพ่าน ถ้ามาพบท่านบอกให้มาพบในวันหลัง วันนี้ท่านติดธุระสำคัญ อีกอย่างกลางวันไม่ต้องนำอาหารขึ้นไปให้คุณภู เพราะข้าจัดการเรียบร้อยแล้ว เย็น ๆ ข้าจะกลับมา” & D) J$ V4 V. p8 @& h
พวกนี้มีหน้าที่ทำตามคำสั่งอยู่แล้ว จึงไม่มีใครแสดงอาการสงสัยในน้ำเสียงที่เปลี่ยนไปของผู้กอง ฉะนั้นเมื่อได้รับคำสั่ง พวกนี้รู้หน้าที่ของตนเองดีอยู่แล้วจึงไม่ใช่ธุระที่จะต้องสอดถามอะไรเพิ่มเติม
. [4 o6 O- k7 r3 W* ]4 C6 ~
เขาพยายามทำตัวให้เป็นปกติที่สุด กลมกลืนสภาพที่ปรากฏต่อหน้า สำรวจบริเวณรอบ ๆ ครู่หนึ่งจึงเดินตรง ไปยังรถที่จอดอยู่อึดใจใหญ่เขาก็สามารถพาตนออกมาจากบ้านนั้นด้วยความปลอดภัย ขับรถออกมาบ่ายหน้าเข้าเขตในเมือง เมื่อมาถึงปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่งซึ่งมีบริการล้างรถด้วย เขาได้นำรถเข้าไปจอด พร้อมกับจ้างล้างรถด้วย ก่อนจะก้าวลงจากรถด้วยความสง่า เดินข้ามถนนอีกฟาก เข้าไปยังศูนย์สรรพสินค้า ที่อยู่ใกล้ ๆ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์หนึ่ง มีเสียงเพลงรอสายดังตอบมา 6 p6 \( g6 x6 w/ W+ H# M) ^
ด้านนรากรซึ่งกำลังขับรถด้วยความเคร่งเครียดกับการตามหาภูริเชษฐ์ ข้าง ๆ คนขับมีสุรเชษฐ์นั่งเคียงมาด้วย อาการเงียบขรึม สีหน้าเคร่งเครียดไม่ต่างจากตน เมื่อได้ยินเสียงเรียกเข้าจึงกดรับสาย
- K. R2 U0 C8 n- u: l: D/ a8 u
“ฮัลโหล !” “หวัดดีครับอากร ผมภูนะ”
: ^( Z) o4 M& P# V) a- Z6 V
“ภู...! ภูจริง ๆ ด้วย”
8 `9 x) J: Y5 ?& v5 @+ u9 v. b
“อากรช่วยมารับผมด่วนที่สุด”
/ d0 f; L# v; Y2 u5 N1 i( K+ f
เพียงสองสามประโยคที่ได้รับทราบสถานที่โดยน้ำเสียงชายหนุ่มที่ตนเป็นห่วงทุกลมหายใจ ทั้งนรากรและ สุรเชษฐ์ สบตากันใบหน้าของทั้งคู่เต็มไปด้วยความปลาบปลื้มกับข่าวที่ได้รับ
2 a9 r! j0 O; S) a% m
นรากร ในขณะนั้นมีประสาททำงานประสานกันอยู่ตลอดเวลา โดยมีสายตาจับจ้องอยู่ที่ถนนและเท้าอยู่ที่คันเร่ง มืออยู่ที่พวงมาลัย เขาได้ขับรถอย่างเร็วที่สุดในชีวิต โดยลืมคำนึงถึงสวัสดิภาพชีวิตของตนและคนนั่ง ข้าง ๆ จนกระทั่งสุรเชษฐ์ที่นั่งข้าง ๆ แม้จะมีความร้อนรนกระวนกระวายใจไม่ต่างจากคนขับ แต่เมื่อเห็น สหายรุ่นน้องขับรถเร็วเกินพิกัดบนทางด่วน จึงกล่าวเตือนเบา ๆ
' q- c& x* D; F- G/ a% t
“กูยังไม่อยากตายนะโว้ยไอ้กร! ถ้าเอ็งยังขับรถท้านรกอย่างนี้ กูว่าทั้งกูและมึงได้ไปพบยมทูตก่อนได้เจอเจ้าภูแน่ ๆ ช้า ๆ ลงหน่อยสิวะ” “ขออภัยพี่ ผมเป็นห่วงภูมาก ทำให้ลืมตัวไปหน่อย” นรากรกล่าวยิ้ม ๆ ชะลอความเร็วลงกว่าเดิม แต่ก็ยังเร็วกว่าที่กำหนดกฎหมายได้บัญญัติไว้อยู่ดี “เรื่องห่วงเจ้าภูน่ะ กูก็ห่วงเหมือนกัน แต่ก่อนอื่นต้องห่วงสวัสดิภาพตนเองก่อนโว้ย !” สุรเชษฐ์กล่าวยิ้ม ๆ มองถนนด้วยสายตาเยือกเย็น & ?% g; T' t4 s& B6 t- b5 F9 {
เมื่อวนลงจากทางด่วน สภาพจราจรใกล้ ๆ กับห้างสรรพสินค้าชื่อดังตามที่ภูได้แจ้งให้ทราบแทบเคลื่อนรถไม่ได้ แต่นรากรก็ไม่ปล่อยเวลาให้ผ่านไปในเมื่อรู้ว่าชายหนุ่มกำลังรอตนอยู่ พยายามขับรถหลีกหลบรถที่ จอดเป็นแถวยาวโดยมุ่งเข้าหาเป้าหมายสำคัญทันที 2 Y- c* v8 ?6 i+ x, g/ m
ก่อนอื่น เขาได้มองอย่างชนิดค้นหาไปยังผู้คนที่เดินเพ่นพล่านจับจ่ายซื้อของภายในห้องสรรพสินค้าแห่งนั้น ก็ไม่เห็นว่าภูริเชษฐ์ยืนอยู่ที่มุมไหน $ ^+ a9 z3 T- U2 w
“พี่ภูมิ พี่นั่งรอในรถสักครู่นะ ผมลงไปตามหาตัวภูก่อน”
% K3 E, ^- i2 a" P9 `3 M
“แล้วแต่เอ็ง เจอตัวแล้วรีบพามาขึ้นรถล่ะ กูจะรอจนกว่าเอ็งกับเจ้าภูจะกลับมา” 0 x7 B& M9 Z, [) F) d
นรากรยิ้มรับ เปิดประตูเดินเข้าไปในห้าง สอดส่องสายตาไปยังบุคคลที่รูปร่างใกล้เคียงกับภู ที่มุมหนึ่ง บริเวณชั้นสองของห้างสรรพสินค้า มีชายหนุ่มในเครื่องแต่งกายด้วยเสื้อผ้าสีสดใสโดดเด่นกว่าคนอื่น ๆ กำลังก้มหน้าก้มตาเลือกเสื้อผ้า หยิบชุดนั้นที ชุดนี้ที ก้าวสวบเข้าไปยืนอยู่ตรงหน้า ก้มลงหยิบชุดที่ชายหนุ่มวางลงขึ้นมาทาบกับร่างของตนเอง
& O7 K/ ]! n/ t# @6 P1 r% k( V9 t
“ผมเอาตัวนี้ ช่วยคิดเงินให้ด้วย”
/ I3 ]5 v5 s$ y8 y4 n
เมื่อได้ยินเสียงคุ้น ๆ หู ทำให้ภูเงยหน้าหันมาทางชายสูงวัยที่ยืนเลือกเสื้อผ้าใกล้ ๆ ส่งรอยยิ้มที่เต็มไปด้วย ความปลาบปลื้มเหลือคณาให้ชายสูงวัย * @6 [0 X$ t) k y+ D+ }5 X# m) E
“อากร. !” ' O) x) {' v. E; X' \" ]- [
“นึกว่าจะหาภูไม่เจอเสียแล้ว” $ ?' k3 S: H. }# r3 T3 d: v
“ระวัง ! เราอาจกำลังตกอยู่ในสายตาของพวกภาณุพล ป่านนี้มันอาจรู้แล้วว่าผมหลุดรอดออกมาได้ อาไม่ต้องพูดอะไรหรือแสดงอาการว่ารู้จักกับผม จ่ายเงินแล้วเดินกลับไปขึ้นรถรอผมก่อน ผมจะเดินตามไปห่าง ๆ ทำโทรศัพท์หล่นไว้ด้วย”
# Z- s5 G) F! M5 E+ M5 |
นรากรเข้าใจความหมายในทันที จ่ายเงินค่าเสื้อที่ตนหยิบขึ้นมาแล้ว ขณะที่ก้มลงไปรับถุง แกล้งทำโทรศัพท์หล่น โดยไม่สนใจเดินตัดไปยังด้านลานจอดรถ ก่อนจะลับมุม ได้ชำเลืองไปยังชายหนุ่มอีกครั้ง ซึ่งบัดนี้ ภูได้ก้มลงเก็บโทรศัพท์ แกล้งสอบถามพนักงานขายถึงเจ้าของโทรศัพท์ : W5 {3 f+ R- ^: Z4 G9 p; E
“คงเป็นคุณคนซื้อเสื้อเมื่อครู่นี้แน่ ๆ ค่ะ” พนักขายตอบพร้อมกับชี้มือไปทางนรากรเดินไป “ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมเดินไปคืนเขาเอง” กล่าวจบ เขาได้เดินทอดระยะตามมาทางด้านหลัง สายตาไม่คลาดเคลื่อนจากร่างนรากรที่เดินแหวกผู้คน ออกไประยะทางที่ผ่านไปในระหว่างผู้คนกับร้านสรรพสินค้า บางขณะก็มีคนเดินพลุกพล่าน บางขณะก็บางตา ภู เองแม้จะเคยพาลูกพาเมียมาเที่ยวที่ห้างนี้บ่อย ๆ แต่ในสภาพเช่นนี้ ก็ยากที่จะกำหนดจดจำสภาพภูมิประเทศได้ ได้แต่เดินตามร่างของนรากรที่เดินนำไปช้า ๆ อย่างแม่นยำ โดยไม่แสดงอาการมีพิรุธ ยังคงเดินแหวก ผู้คนเดินนำไปเรื่อย ๆ ผ่านห้องน้ำแสดงว่าเจ้าตัวคงเดินนำออกไปยังลานจอดรถแน่ ๆ เห็นร่างที่เดินนำหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากด : A4 r0 k# k" {1 W$ H* I. {3 B
“ผมกับภูกำลังจะออกไปแล้ว พี่ภูมิช่วยขับรถมารอรับเราที่ทางออกด้วย ผมจะไปถึงที่นั่นไม่เกิน 5 นาที” , \4 K3 m$ {) r& m
น้ำเสียงนรากรชัดเจน ภูก้าวเท้ายาว ๆ เข้ามายืนใกล้ ๆ ได้เอื้อมมือมาตบไหล่คู่สวาทเบา ๆ กล่าวขึ้นเป็นการ หารือ
* f' A0 ~8 Z5 `+ d
“อากรมากับใคร? เมื่อครู่โทร.ให้ใครขับรถมารับ ผมได้ยินไม่ชัด” นรากรหันมายิ้ม “ไม่ต้องกังวลหรอก คนที่ขับรถมารอรับเราที่ทางออก เป็นคนที่รักและเป็นห่วงภูมิมากกว่าอาเสียอีก” 2 V6 B* W7 n. ~, v0 f
“พ่อหรือ?” $ \$ L: \# o! z! h* @7 R
“ใช่...! พี่ภูมิเป็นห่วงภูมากนะ ตั้งแต่รู้ข่าวว่าภูได้หายตัวไป”
; a6 E& L2 c: h, g# ^/ E/ x
“พ่อผมนึกไม่ออกเลยว่าจะกล่าวคำใดกับคุณพ่อ เพราะเราสองคนแทบไม่ได้พูดคุยเป็นการส่วนตัวกันมานานแล้ว นอกจากเรื่องงาน” ! Z+ t9 i2 j* j& r5 P/ ]
“ก็กล่าวขอบคุณเขาสิ” 6 V, r: m7 z" g; Z
ภูริเชษฐ์ยิ้มรับถ้อยคำผู้สูงวัยกว่า และไม่กล่าวคำดอีก สายตาทอดนิ่งไปเบื้องหน้า 3 V0 P" h ?: s$ E; _+ c4 M5 g* Z1 @
ในที่สุดสองคนก็บรรลุถึงที่โล่งอันกว้างใหญ่บริเวณทางออกด้านหน้า ซึ่งบัดนี้เต็มไปด้วยรถยนต์ที่ทยอย ออกมาจากลานจอดรถ เขาพยายามสอดส่องสายตามองหารถที่พ่อเป็นคนขับมารับ 2 [: p7 W( d, K6 [
“ไปเร็ว ภู พี่ภูมิกำลังขับรถออกมา”
w& O6 M1 X$ [( U" L. a. U
ในขณะนั้นเอง พอเปิดประตูรถเข้าไป ก็พบใบหน้าของพ่อเต็มไปด้วยรอยยิ้มมองมายังเขาอยู่ก่อน แล้วสองคนพ่อลูกยืนมองกันนิ่งไปชั่วขณะ ขณะนั้นทุกสิ่งทุกอย่างดูเหมือนจะนิ่งสนิทไปกับที่ราวกับต้องมนต์ สะกดและตกอยู่ในความเงียบหมดสิ้น ก่อนที่เสียงห้าวต่ำของสุรเชษฐ์จะกล่าวขึ้น
5 N: F6 T% `3 ]' ]# y
“ขึ้นรถเร็ว อย่างอื่นค่อยว่ากัน”
6 l# ]5 ?) |* S
พร้อมกันสุรเชษฐ์ได้เปิดประตูรถลงมา เดินอ้อมไปเปิดประตูด้านหลังเข้าไปนั่ง ปล่อยหน้าที่คนขับรถให้กับนรากรอีกครั้ง
5 l! o E9 {* S: X+ A+ W
“ขอบคุณพ่อมาก ๆ”
* m4 G8 D3 ~: i7 g
น้ำเสียงแหบห้าวกังวานกล่าวขึ้นเมื่อเปิดประตูรถขึ้นไปนั่งที่เบาะด้านหลังเคียงข้างบิดาผู้ให้กำเนิด สองชาย ต่างวัยมองสบตากันอีกครั้ง แล้วต่างก็สวมกอดกันไว้ น้ำตาของทั้งสองต่างไหลซึม ไม่อาจพูดอะไรกันได้อีก นาน มันเป็นภาพที่นรากรมองผ่านกระจกอยู่ด้วยความตื้นตันใจแทน . u" s/ P; M+ Y( A" w
“มองอะไร....? ไม่เคยเห็นพ่อกับลูกเขากอดกันหรือไง? รีบขับรถออกไปให้พ้นที่นี่ก่อนเถอะ” สุรเชษฐ์กล่าวขึ้นอีกครั้ง
. [/ ?' k1 h. D3 A$ [2 S1 n$ E, c
การเคลื่อนไหวที่เบาะด้านหลังตอนนี้ ภูริเชษฐ์ประณมมือเหมือนดอกบัวตูมระหว่างอก ก้มลงกราบที่ตักของ พ่อ เป็ นกิริยาที่เต็มไปด้วยความละเมียดละไมอ่อนโยนที่สุด เป็ นอาการที่เขาไม่ได้แสดงความเคารพต่อผู้ให้ กำเนิดเป็ นเวลานานแล้วตั้งแต่แม่ได้เสียชีวิตไป ก่อนจะเงยหน้าขึ้นพูดว่า
& K9 i1 |. k* l/ n G! Z- F9 R
“ขอบพระคุณคุณพ่อมาก ๆ สำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา” สุรเชษฐ์ตันที่คอหอยจนไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้ไปชั่วขณะ ยิ้มให้กับลูกชายสุดที่รัก มือลูบที่เส้นผม หยักศกของเจ้าตัวแผ่วเบา “พ่อพูดอะไรไม่ออกตอนนี้หรอกภู พูดได้อย่างเดียวว่า พ่อมีความสุขมาก ๆ ที่เห็นลูกปลอดภัย ไม่ว่าลูกจะ เป็ นอย่างไร ลูกก็ยังเป็ นลูกของพ่อเสมอ เรามีเพียงสองคนพ่อลูกเท่านั้นนะ หลาย ๆ เหตุการณ์ที่ผ่านมาอาจ ทำให้ลูกเข้าใจผิดพ่อได้ แต่พ่อก็หวังว่าสักวันลูกจะเข้าใจความรู้สึกและความปรารถนาดีที่พ่อมีต่อลูก” $ W/ N. l+ U' G) o% a, t8 |* z
พร้อมกันนั้นได้โน้มศีรษะลูกชายมากอดไว้เหมือนสมัยเจ้าตัวเป็นเด็ก ภูริเชษฐ์ปล่อยให้พ่อสวมกอดด้วย ความปลื้มใจจนน้ำตาคลอ เขากอดร่างท่านไว้แน่น ไม่กล่าวคำใด จับมือท่านข้างหนึ่งไปวางไว้บนศีรษะของ ตนเองก่อนจะเอามาแนบที่แก้ม . K$ @) \' D$ U
“ภู โตจนเป็นพ่อลูกสองแล้ว ยังอ้อนพ่อเหมือนเดิมนะ”
+ V/ U6 D! j! d4 q% T+ n) N
น้ำเสียงเรียบ ๆ กล่าวขึ้นเบา ๆ แต่มือก็ยังกอดกระชับลูกชายไว้แน่น ขณะที่ภูเองก็เผลอหลับในอ้อมกอดของ พ่อด้วยความสุขใจ กระทั่งรถได้มาจอดที่ประตูหน้าบ้านท่าน นรากรขับรถเข้ามาจอดที่บริเวณหน้าบ้าน ก่อนจะเปิดประตูก้าวลงเดินตามหลังสองพ่อลูกที่เดินเข้าไป ภายในบ้านก่อนแล้ว เมื่ออยู่ภายในห้องรับแขก สองผู้สูงวัยปล่อยให้ภูเล่าเหตุการณ์ที่ผ่านมาทั้งหมดตั้งแต่ต้นจนจบ นรากรซึ่งเป็น เดือดเป็นแค้นแทน กล่าวขึ้น : F* z, y5 r# P) p( k
“แบบนี้ มันต้องเอาคืนกันบ้าง” 3 B8 o; p& n1 } N) Y/ \
“เอาคืนน่ะ เอาคืนแน่ แต่ต้องดำเนินไปด้วยความรอบคอบ ไม่ใช่หุนหันพลันแล่น” สุรเชษฐ์ซึ่งอยู่ในอาการสุขุมกล่าวด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น หันมาทางลูกชาย
7 j) ~/ }1 S8 G& @
“ภูจะพักที่บ้านพ่อก่อนหรือจะกลับบ้านเลย”
% X. \" v. V2 a2 X
“ผมขอไปเจอหน้าลูกเมียก่อนครับพ่อ” 7 K% U9 ~, B3 o) F# `. m) G
“ดีเหมือนกัน เพราะหนูรจเป็นห่วงลูกมาก จนกินไม่ได้นอนไม่หลับเลยทีเดียว”
) `7 S5 P5 G# f* z. k! x. n( S) l
“ขอบคุณพ่อและอากรมาก ๆ เลยครับ” * a$ y* w1 h9 F7 l _8 ^
เขายกมือไหว้ลาผู้สูงวัยทั้งสอง ระหว่างเดินออกไปได้ยินเสียงพ่อตะโกนตามหลัง “เอารถพ่อไปใช้ก่อนลูก” 4 c9 b8 Q f/ p2 c3 ]- J( t
“ครับ” 9 p0 O6 u7 |( b5 O k
นรากรมองตามหลังชายหนุ่มที่เดินออกไปด้วยความเสียดาย เพราะตั้งใจว่าจะชวนชายหนุ่มไปทำอะไรสนุก ๆ ร่วมกันเสียหน่อย
- Q0 ~. y0 B8 ?& d1 D
ด้านสุรเชษฐ์เห็นนรากรมองตามหลังลูกชายด้วยสายตาละห้อย รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย สายตาที่มองนั้นมัน เหมือนสายตาของหญิงสาวที่มองตนสมัยหนุ่ม ๆ เวลาผละจากพวกเธอ ก่อนจะกล่าวขึ้น
9 \: p* k G/ Y& _
“แล้วเอ็งล่ะไอ้กร จะกลับบ้านหรือจะอยู่เป็นเพื่อนดื่มกับกู” $ |7 P* }5 i/ o6 X$ b, J; X5 v
“อยู่เป็นเพื่อนดื่มกับพี่ดีกว่า” : ]) T3 {: _3 f& E0 M5 U' q
ระหว่างนั่งดื่มด้วยกันนั้น นรากรก็เป็นฝ่ายกล่าวเปิดประเด็น $ z6 G0 M @6 U5 K+ o7 J
“พี่ภูมิ....! พี่ภูมิ…พี่ภูมิ” S1 }6 i, I D9 W
“อะไรของเอ็งวะ เรียกอยู่ได้”
- H- r6 W7 z1 M* c/ q/ o
“พี่อยากทำอะไรสนุก ๆ ที่แปลกใหม่กว่าที่เคยผ่านมาหรือเปล่า” “ยังมีอะไรแปลกใหม่สำหรับกูอีกเหรอวะ แก่จนปูนนี้แล้ว”
+ [3 B& `- J! @& Q! Q. g' X1 \6 F/ @
“มีสิ มันอาจฝืนใจพี่บ้าง แต่ผมรับรองว่าสนุกแน่ ๆ”
1 Q+ F! b! E4 i
“อะไรวะ…”
* @+ o+ q( ?% V* H8 N8 f/ h, d' N
“บอกตอนนี้ก็ไม่สนุกสิครับ พี่ไปกับผมดีกว่า” M$ ` w7 h) I- B6 }$ j4 l
“ดีเหมือนกันวะ เจ้าภูก็รอดกลับมาปลอดภัยแล้ว อีกอย่างกูเองก็ไม่ได้ปลดปล่อยมาแรมปี แล้วด้วย ว่าแต่เอ็งมีอะไรเด็ด ๆ มานำเสนอเหรอ” ( b* F4 s+ w4 ~$ ~& `
“เถอะน่า ไปถึงคอนโดผม เดี๋ยวรู้เอง” $ Z0 ?2 Z4 |& N8 W$ h
ระหว่างนั่งรถออกจากบ้านสุรเชษฐ์ นรากรได้โทร.เข้ามือถือของเอ็ม
3 F+ i- {4 |4 l* s
“หวัดดีพี่กร” “หวัดดี ทุกอย่างเรียบร้อยดีหรือเปล่า?”
3 [; H! A* L- D3 Y( Z
“เรียบร้อยดีพี่ ภาณุวัฒน์ไม่กล้าขัดขืนอะไรเลย สงสัยคงกลัวผมข่มขืน อิ อิ ว่าแต่พี่จะเข้ามาตอนไหน?”
+ H- Z0 t! ]; }
“กำลังจะเข้าไปนี่แหละ”
4 ~: T& K; L# ^. v& g
“เจอพี่ภูยัง”
5 ]' C( A4 ]. ?+ c
“เจอแล้ว ตอนนี้ภูปลอดภัยแล้ว”
! y. ]. u- |' p* p3 @( ]
“พี่ภูมากับพี่ด้วยหรือเปล่า” & B( m7 F8 K. s8 |! p4 u6 K
นรากรได้ยินน้ำเสียงคู่สนทนากระดี๊กระด๊าเมื่อเอ่ยชื่อของภู อดหมั่นไส้ไม่ได้จึงตอบกลับไป
; s" i- R2 c! ^' S/ i
“รู้นะว่าคิดอะไรอยู่ ภูไม่มาหรอก เขารีบไปหาลูกเมีย เหลือแต่คนแก่ ควยเหี่ยว ๆ นี่แหละ สนใจไหมล่ะ”
_0 ~$ a2 I; e, Y
“พี่กรก้อ….ว่าแต่โทร.มานี่ แค่ถามข่าวหรือให้ทำอะไรอีก”
' T/ c8 o2 H7 i: T4 s% q; y* [
“พี่มีแขกไปด้วย ช่วยจัดการล้างท่อไอ้ภาณุวัฒน์ให้เรียบร้อยด้วย” $ m2 j! v p2 H" g
“อะไรนะ. !” ( J M$ _1 q4 [6 }- _* T
“ทำตามที่สั่งแล้วกัน เรื่องมากจริง ๆ แค่นี้แหละ อีกไม่ถึงชั่วโมงก็ไปถึงแล้ว” สุรเชษฐ์เห็นนรากรคุยโทรศัพท์จบแล้ว จึงถามขึ้น
7 J) W+ `2 `4 V' w% E) z
“เอ็งคุยกับใครวะกร พูดจากระหนุงกระหนิงเหลือเกิน” . h) N9 X# ^& L8 [# k2 r
“เด็กนะพี่ เดี๋ยวไปถึงพี่ก็รู้เองแหละ”
! \; q. \& B6 c2 R7 s: ~- k5 s1 B) \0 H* T0 {
# _. u9 {6 S$ R- g* |0 K/ E# jโปรดติดตามตอนต่อไป..... " k/ y: d. t: H! b+ M, E
6 k6 I& ^- k- P0 q) M
- Y' W9 n$ _: Y; o0 \+ G! N. A; I7 \$ L0 j6 ]' |: K4 ~
2 Q; G5 p3 m6 R1 a | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2024-1-30 21:00:42
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-1-30 21:59:48
โพสต์ 2024-1-30 22:38:42