แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย 3009 เมื่อ 2023-2-21 07:18 A Q: V! p7 [+ C
, s {$ k# s, t+ z
ปฐมบท
7 u( j; R- R4 g/ F$ I# s8 g# @! p8 W5 p/ ~8 q% z% b% @# M
: u6 u7 y4 G" T( C; b3 u V% E
" V+ W. s2 Z' q8 ^' X5 k( C0 U
" R: w3 i! K/ o3 }8 Q G6 M# L0 G(มีขายเป็นe bookฉบับล่าสุด ในmeb กับ readandwrite และในธัญวลัย ...กดsearch ลิขิตฟ้า บัญชาใจ ... (มี ... ด้วยนะ กับหน้าปกใหม่ตามนี้)) 4 n( n; Z6 I |% s+ Q
& e" J9 Q8 I" l: c, B3 o
8 S( |. l: z2 L7 U2 w9 O& Bต้นไม้สักต้นกว่าจะผลิใบ ผลิดอกออกผลให้ได้ชื่นชม ต้องผ่านการประคบประหงมตั้งแต่คัดสรรเมล็ดตามด้วยบ่มเพาะจนงอกออกเป็นต้นกล้า และเมื่อวันเวลาเหมาะสมก็เริ่มผุดใบแท้ทดแทนกลีบอ่อนแออันเปราะบาง ก่อนก้าวเข้าถึงวัยเติบโตต้านพายุฝน จำทนแดดกร้าน พันธุ์ไม้เล็กๆ ต้นหนึ่งที่กำลังเริ่มเติบใหญ่ใต้ร่มเงาแมกไม้น้อยใหญ่หลายหลากและแม้จะผ่านแรงท้าทายแห่งสายกระแสชีวิตมาบ้าง หากคงถึงคราที่ฟ้าได้ลิขิตอีก...บททดสอบสำคัญ
5 |! D5 _. F/ L( ~# F& m4 Z- }9 n- O! M/ \+ o/ ~
) r( M3 O6 u# C. Dพันธุ์อภัย อรุณแรก ...ไพน์ หลานชายอีกคนของตระกูลชุมชนเชื้อสายเขมรผู้สืบทอดผืนแผ่นดินมรดกจากบรรพบุรุษรายรอบเทือกเขาบรรทัดอย่าง... เรา เด็กชาย ที่เพิ่งเปลี่ยนคำนำหน้ามาเป็นนาย เมื่อ3ปีก่อน
! k/ c. z! c m3 w1 U% s8 r2 P! [& W8 y' H
ไอ้เจ้าไพน์...อย่างที่พ่อกับแม่ใช้เรียกลูกชายคนสุดท้องหัวแก้วหัวแหวนคนนี้ตั้งแต่จำได้ใช้ชีวิตอย่างไม่ทุกข์ร้อนออกจะสุขสบายด้วยซ้ำกับตระกูลธุรกิจค้าผลไม้ที่สืบทอดกันมาตั้งแต่สมัยปู่ทวด ซึ่งแต่ละครอบครัวถูกจัดสรรปันส่วนการครอบครองทั้งที่ดินและหน้าที่ชัดเจน การวางแผนอย่างดีนั่น ทำให้แต่ละบ้านของตระกูลอรุณแรกที่มีญาติพี่น้องสายเลือดเดียวกันร่วมครึ่งร้อยอยู่ได้อย่างมีความสุขตามอัตภาพภายในอาณาเขตร่มรื่นกว้างใหญ่ประกอบด้วยบ้านต้นตระกูลหลังใหญ่ของ ปู่กับย่า กับ บรรดาลุงป้าน้าอาปลูกรายรอบในระยะคงความเป็นส่วนตัว หนึ่งในนั้นคือบ้านคอนกรีตสองชั้นรูปทรงยอดฮิตเมื่อหลายสิบปีก่อน ที่ตอนนี้เหลือสมาชิกในครอบครัวแค่ พี่ชาย น้องชาย ( ?7 U6 h3 B# n. y( S- K
5 o1 \9 e* z( k/ zกับ ...ปฐมบทแห่งบททดสอบที่เพิ่งผ่านพ้นของลูกชายทั้งสอง เมื่อไม้ใหญ่ผู้ให้กำเนิดอย่างพ่อและแม่ เพิ่งล้มหายตายจาก ปล่อยทิ้งให้ต้นไม้ต้นหนึ่งที่ยังแค่เริ่มผลิดอกกับอีกต้นเติบโตมาถึงช่วงเริ่มแตกยอดอ่อนปลายกิ่งใช้ชีวิตใต้ร่มชายคาบ้านหลังนี้ร่วมกัน
7 Z& U* G9 Q2 u" K- Tวันคืนอันแสนร้ายกาจ กับช่วงเวลาปีกว่าๆที่ความทุกข์เริ่มมาเยือน และเบียดเปียนความสุข เปรียบราวต้นไม้เล็กๆที่เคยอยู่ใต้ร่มเงาไม้ใหญ่ แต่วันหนึ่งกลับต้องมาผจญแสงแดดแผดเผาเผชิญพายุสายลมกระหน่ำ
7 [0 A. ], n" q9 w, Z# `
2 l8 w# t" p. i4 I: }เด็กน้อยที่แม้จะทุกข์แค่ทางใจไปเพราะความเดียวดายความเหงาจากการไร้ที่พึ่งพิง แต่การที่ถูกอบรมเลี้ยงดูมาให้รักตัวเองเก่งจนถึงขั้นเอาแต่ใจด้วยซ้ำ การที่ประกอบตัวเองจากการแตกสลายง่ายเมื่อไม่ได้อย่างที่ต้องการก็มักจะเปลี่ยนไปร้องขออีกอย่างแทน
D- V2 G. v r5 |5 q
+ v' c6 ^# _( m* a$ _% M% y' c1 J3 j, a L' M1 I$ z
พันธุ์อภัย ดูเหมือนไม่ต้องการความรักจากใคร , g# t% m3 H- F5 V! z* l! F6 D1 f
สิ่งมีชีวิตที่รักตัวเองได้ กอดตัวเองเป็นกับภาพลักษณ์อันเข้มแข็งในสายตาคนในครอบครัวแต่ภายใต้ความนิ่งเงียบเป็นปรกติของเด็กไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยแสดงออกคนนี้ได้ซ่อนความโหยหาใครสักคนให้มารักอย่างร่ำร้องอ้อนวอนไว้อย่างแนบเนียน ทว่าคนคนนั้น คนที่ต่างกันสุดขั้วและทำตัวราวกับเป็นแสงแดดคอยแผดเผาเป็นสายลมคอยพัดพาให้โยกไหวไร้ทิศทางตั้งแต่จำความได้
4 \8 P6 J, ?) S' J: N$ U
8 f: |" y( X3 ^4 ~: ~3 }3 Nพี่ชาย...ที่ต้องมาใช้ชีวิตด้วยกันเต็มตัวในบ้านหลังเดียวกัน
3 r$ |/ Q5 R U# o..." ทำไม๊ ทำไม??? ชีวิตที่เริ่มจะเหงา จะยาก อยู่แล้ว ต้องยากขึ้นไปอี๊ก!!!...ให้ตายเถอะไอ้เจ้าไพน์"... , |) x) \/ O) I2 g& Q) {, c! U
x% D/ B$ A* l) G' w l8 j w# ]9 g- S' E' B- N
1 ?2 E( ` K. d1 a# X1 F4 y
: t' K ]) z% z7 p' `
คนน้อง...นิสัยติดหวานเเต่เด็กจนพ่อแม่ในฐานะผู้ปกครองคนก่อน ทำใจยอมรับได้นานแล้ว คนละขั้วกับ คนพี่... ผู้ก้าวเข้ามาทำหน้าที่ผู้ปกครองคนใหม่พี่ชายแพทเทิร์นผู้ชายแท้ๆ นิสัย ภาพลักษณ์ ดิบ เถื่อน กักขฬะ หยาบคายและการแสดงออกถึงความไม่ชอบใจ ชัดเจนด้วยการดุด่า เสียดสี หาเรื่องแกล้งเรื่องด่าทอสารพัดจะสรรหามาตั้งแต่จำความได้
/ y8 Y1 ?6 O w" h
+ h8 R; V3 p: ?/ ]' O, m: W0 [3 a9 }/ W
8 ^+ f* D: `1 y2 Pเรา...ถูกตีตรา " W- S" e {+ M. J
4 K$ n/ P+ w+ m4 e9 g
ไอ้เจ้าไพน์ อยู่ในฐานะความแปลกปลอม ความไม่คุ้นเคยความไม่เข้าพวกสำหรับพี่พันธุ์ศร แต่โชคยังเข้าข้างที่มี ปู่ กับ ย่ายังคอยดูแลหลานทั้งสอง เป็นฝ่ายคอยปราม คอยห้ามเพราะญาติพี่น้องทั้งหมดดูเหมือนจะเข้าใจและยอมรับในสิ่งที่เรา ...เป็น
8 D0 A% S/ F# S; g: ~* `พี่ชายร่วมสายเลือดเจ้าปัญหา ที่อายุห่างจาก...ลูกหลงอย่างน้องชายคนนี้เกือบ 9 ปี พันธุ์ศร อรุณแรก หรือ ...พี่พันธุ์ศร...
7 t, q* `& q1 H! l9 v2 ^หนุ่มเข้ม ไม่แน่ใจว่าได้เชื้อพ่อมาเต็มๆด้วยความเป็นลูกหลานคนพื้นถิ่นเชื้อสายเขมรหรือยังไง??? เพราะช่างจะตรงข้ามเหมือนออกมาจากคนละท้องแม่กับเราผู้รับกรรมพันธุ์ลูกสาวร้านทองในตัวจังหวัดมาโดดๆยิ่งรูปร่างสูงใหญ่เกือบไม่พ้นขอบประตู ไล้หนวดเคราอ่อนๆบนผิวเนื้อสีน้ำผึ้งคล้ำของพี่ ต่างกับน้องตัวน้อยๆ ยืนเต็มที่ยังไปได้แค่หัวไหล่ผอมบางแต่ไม่ถึงกับผอมกะหร่อง มีดีที่ตัวขาวเนื้อเนียนแทบไร้เส้นขนแต่แรกเกิดจนทุกวันนี้ ทุกองค์ประกอบของหลานชายคนโตเจ้าของสวนผลไม้หนึ่งในเจ้าใหญ่ของจังหวัดนับว่าเป็นจุดสนใจของบรรดาสาวน้อย สาวใหญ่ รวมถึงสาวเทียมทั้งหลาย แต่ก็ยังดีที่พี่พันธุ์ศรรักเดียวใจเดียวกับแฟนสาวหน้าหมวยที่คบกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพจนพอกลับมาอยู่ที่บ้านเต็มตัว ทั้งคู่ก็ยังแวะเวียนไปมาหาสู่กันเนืองๆโดยผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายก็รับรู้ แค่ยังไม่ได้ตบแต่งด้วยเหตุผลที่เคยให้คำสัญญากับพ่อแม่ในช่วงสุดท้ายของคนเป็นมะเร็ง ว่า
$ E& g) q4 y. s8 Sจะแต่งงาน ...หลังน้องจบมัธยม ' X+ k! s7 J' l1 A( c* l* z ~
ที่ว่ามา คือข้อดี แต่ใครหน้าไหนบนโลกกลมๆใบนี้จะสมบูรณ์แบบขนาดนั้น เพราะข้อเสียที่ขอเรียกว่า แย่หลังพ่อแม่จากพวกเราไปปีกว่านอกจาก ..." เมื่อไหร่จะเข้าใจ ไอ้เจ้าไพน์ซะที"... และยิ่งหลังปฐมบทแห่งบททดสอบพี่พันธุ์ศรก็เริ่มกินเหล้าเมาเละเทะทุกวันหลังกลับจากทำงานในสวนทั้งที่ก่อนหน้ามีแค่ประปรายตามโอกาส สำคัญคือเริ่มออกอาการ ไม่ชอบใจ...ความเป็นเรา หนักถึงขั้นเหยียดด้วยคำพูด สีหน้าท่าทาง การกระทำบ่อยขึ้นเรื่อยๆ กว่าที่เป็นอยู่ก่อนแล้ว
; F/ [9 W6 U8 @
$ @; ~8 j7 r4 f1 f5 t! K0 v
' i' T. }4 p6 R& h
' v0 g- P: @9 j' ~2 \0 U: B$ s3 F
# t' l' F# O9 U0 a1 @ดึกสงัดคืนนี้ ก็เหมือนเคย...
' |7 B. r7 E2 U6 E7 u: i
& e& I/ t* l O8 w3 G+ f"ไอ้ไพน์!...ไอ้ไพน์! เปิดประตูเว๊ย!!! เอ็งเสือกล๊อกทำห่าไร" แหกปากลั่นไม่มีคำว่ามารยาท นั่นแหละ...พี่เราของแท้ เสียงตะโกนลั่นบ้านช่วงดึกๆโชคยังดีที่บริเวณบ้านอยู่ห่างจากอีกหลายหลังในละแวกอาณาเขตตระกูลพอสมควรเลยไม่ไปรบกวนลุงป้าน้าอามากนัก ที่สำคัญสุดบ้านปู่กับย่าหรือที่เรียก...บ้านใหญ่ บ้านต้นตระกูลที่อยู่ใกล้บ้านหลังนี้ที่สุดแต่ก็ยังห่างออกไปพอสมควรจนน่าจะไม่ได้ยิน ; u5 q, b/ w+ I8 U7 o' F/ P
..."ไม่ได้ยินไรละ แหกปากขนาดนี้...แต่ดีที่ปู่กับย่าหลับไปแล้วไม่งั้นเป็นเรื่องอีกจนได้"...
# q$ @2 k& T( o6 D" V
" l; S- @; n C: }
- t6 ~: l' j0 a" a8 E8 x"โอ๊ย!!!เงียบๆเถอะ... หนู รู้แล้วพี่พันธุ์ศรรอแป๊บหนึ่ง" ได้แต่คิดแล้วส่ายหัว ก่อนพูดออกมาอีกอย่างด้วยคำแทนตัวและ คำเรียกอีกฝ่ายปกติด้วยสำเนียงภาษาไทยกลางที่เฉพาะบ้านเราใช้ไม่ใช่อย่างภาษาพื้นถิ่น ไม่งั้นคงได้ตะโกนกลับว่า...เหียพันธุ์ศร ! a: }$ B9 z4 F: h! [: v) T( K
, \( i; J) E) B( H; K) O0 u n% `2 n3 C1 {
น้องชาย ที่จู่ๆกลับจากโรงเรียนเข้ามาบ้านปุ๊บก็เริ่มปวดหัว เวียนหัวเหมือนมีมือที่ไหนมารุมบีบทั้งหัว แถมพากันจับควงจับหมุนไปมาอย่างที่รู้สึกได้ชัดเจนเลยว่าไม่ต่างจากครั้งแรกที่เคยเป็นเมื่อนานมาแล้วจนต้องรีบประคองสังขารขึ้นห้องนอนตัวเองที่อยู่ชั้น2 แต่ก็แปลกที่ผ่านไปสักพัก ...หายเองเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น!!! " r) a& R- {6 n t
" @; h9 t" u# nเด็กน้อยที่ยังสวมชุดนักเรียน เชิ๊ตขาวแขนยาวผูกเนกไทสีน้ำเงินกางเกงขายาวสีดำตอนเพิ่งหายรีบจัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้สบายตัวขึ้นแล้วมานั่งเล่นอินเทอร์เน็ตส่องนั่น ดูนี่ เรื่อยเปื่อยตามประสา ก่อนต้องรีบลงบันไดไปชั้นล่างเพื่อไม่ให้อีกคนส่งเสียงดังกว่านี้ ส่วนไอ้ที่เงียบๆ ไปไม่ได้สำนึก หรืออะไร ...นอนสลบบนชานหน้าบ้าน - c6 ?) M, Y* F7 O# K6 S' q
( _3 ^9 g6 H* g% s+ W
1 y0 n7 k6 l9 ^2 J"เมาเป็นหมาอีกละ!!! ...ไอ้พี่หนวด" เด็กผู้ชายที่ร่างกายแทบไม่มีเส้นขนนอกจากบางจุดบ่นเหมือนทุกทีด้วยคำเรียกแทนเวลาไหนที่พี่ชายผู้ไว้หนวดเคราอ่อนๆไม่ได้รกรุงรังเหมือนพวกฤๅษีทำตัวน่ารำคาญจัดก่อนจะเข้าไปใช้ความพยายามสุดใจขยับคนตัวหนักๆมาพร้อมกลิ่นเหล้าขาวเริ่มตลบอบอวลหนักข้อ ชวนเวียนหัว เหมือนอาบแอลกอฮอล์มาเอง "มาวว มเ เมาววววออาออาอะไรแล้วเอ็งเรียกใครไอ้พี่หนวด รีบพากูเข้าบ้านเร็ว อิน้องตุ๊ด…เวร เกิดมาเป็นน้องกูเสือกเป็นตุ๊ด.…." ) a. ?" e: I( d8 o: [' x0 S
ทำมีแรงเถียงกลับ และแค่คำเรียก...เอ็ง กับน้องชายแทนตัวคนพูดว่า...กู ทุกครั้ง ยัง...ยังไม่เท่าไหร่!!! , {# D0 ?8 Q% i3 ] u& `4 u
9 k' R' r) D- H# c+ o$ {& uแต่น้ำเสียง พร้อมคำเหยียดแสดงนัยเชิงลบชัดจนไม่รู้จะชัดยังไง ด้วยคำที่ยังถูกใช้อย่างดาษดื่นทั่วไปในสังคม และยังคงผลิตซ้ำคำเหล่านี้ทุกครั้งที่เจอหน้ากันทีไรหาเรื่องทะเลาะหาเรื่องกัด เรื่องด่า ดูถูก ด้อยค่าสารพัดกันได้ทุกวี่วันจนเอือม จนชินจนชาตั้งแต่จำความได้มาจนบัดนี้ ไอ้เจ้าไพน์ก็ยอมทำตามจะคำสั่ง หรือ คำขอ ...ก็ไม่แน่ใจเพราะเจ้าความเป็นเด็กในปกครองค้ำคออยู่นี่สิ!!!
( e# d. R: a0 u& Q% r7 A- f3 p/ F* `$ N: y+ |
' u, ^) w; F D9 @; O) V, g3 [/ vแล้วถึงจะเกือบ...จริง อย่างพี่ชาย แขวะ น้องชาย แต่เรา ก็ไม่ได้ออกอาการตุ้งติ้ง สาวแตก วี๊ดวายอะไรหรือฝันอยากเปลี่ยนเพศสภาพตัวเองอาจจะมีแค่รูปลักษณ์ภายนอกไม่ได้มาตรฐานเด็กวัยรุ่นผู้ชายสมัยนี้เหมือนคำจำกัดความว่า
, v4 j3 F2 |- n; D" g' L; ]7 s" n, [* A1 D
) W/ b1 [% z, qGender nonconforming หรือ คนที่แสดงออกทางเพศไม่ตรงกับบรรทัดฐานของสังคม ง่ายๆ ...ไม่แมนพอ ด้วยรูปร่างโปร่งเนื้อตัวผอมเพรียว ตัวเล็กบาง บุคลิกเรียบร้อย พูดจาสุภาพไม่เคยหยาบคายและไม่เล่นกีฬาอะไรทั้งนั้น 4 s% O$ ~9 I1 }- d' N
พ่วง Sexual orientation หรือ รสนิยมทางเพศส่วนตัวอย่าง ...ผู้ชายที่ชอบผู้ชาย & P# ]- Y3 L6 V: V" J. T( Y5 u0 r/ m
5 B3 L) k% _ _- D9 o, X& q) U# ?: r" s
ทันทีที่ผิวนุ่มนิ่มบดเบียดผิวแน่นๆทุกเซลล์ประสาทบนร่างความสูงสุดปลายเส้นผมยังไม่พ้นไหล่ได้ถูกก้อนถ่านบ่มความร้อนจนแดงไหม้ย่างสดอยู่ เหตุผลปิดบังซ่อนเร้นไว้ในส่วนลึกที่สุดในหลุมสีดำฤษณาแห่งห้วงหัวใจตั้งแต่การกลับมาร่วมชายคากันอีกครั้งเหตุผลที่ทำให้พันธุ์อภัย ผู้ถูกกดความเป็นตัวตนความเป็นคนลงไปให้ต่ำกว่า , D' B3 V. V9 X4 a
$ Z, _0 O O% z) c* {5 z& T... "จะดุ จะด่า จะเกลียดมากกว่านี้ยังไงไอ้เจ้าไพน์...ยอม"... ( g" S4 C* J( H3 D
เหตุผลจาก บททดสอบ ...บทใหม่ สำหรับวัยรุ่นวัยฮอร์โมน วัยเรียนรู้และพร้อมที่จะค้นหา และก็เพราะความต่างทุกมิติทั้งความสูง น้ำหนักตัวมวลร่างกายชนิดคูณสอง คูณสามเท่า ทำไอ้เจ้าไพน์ออกแรงเกือบเหนื่อยเปล่าเพราะสารร่างพี่พันธุ์ศรยังไปไกลได้แค่จากหน้าบ้านเข้าในบ้านระยะพ้นบานลูกกรงมุ้งลวดด้านในที่เพิ่งเลื่อนปิดพร้อมประตูไม้คู่หน้าบ้าน
6 I$ Q U+ [' |5 x2 h3 M& c2 U: r% r; G& C7 t
ลากแขนก็แล้ว ลากขาก็แล้ว ...มาได้ไม่ถึงเมตร
8 {' }9 z$ p* i3 Z0 W$ R" J, R" c/ W& H2 P# \( V9 H# ]
ปกติ เวลาพี่เราเมาหนักเบอร์ต้องหิ้วปีกลากมาขนาดนี้เพื่อนพี่หรือบรรดาคนงาน...ก๊วนสุราก้าวหน้า จะอยู่คอยช่วยแบกขึ้นห้องเสมอแต่วันนี้หายหัวหมดคงเพราะฟ้าฝนเริ่มตั้งเค้าว่าจะลงหนักไม่น้อยช่วงใกล้จะเปลี่ยนฤดู
3 b2 R, x2 M* c' I& O... "ปล่อยนอนแบบนี้ให้เข็ด "... ( u7 f& Y# J" F
9 U0 Y! f6 E" V% E8 f' ?
คิด เดินอ้อมมนุษย์พี่ที่ยังนอนคว่ำน้ำลายยึดอยู่ไปคอยเช็กว่าปิดประตูหน้าต่างทุกบานครบลงกลอนแน่นดีแล้วทุกบานตั้งแต่หน้าบ้านจรดหลังบ้าน แต่พอแค่จังหวะหันกลับปรากฏว่าความสูงเหมือนนักบาสกล้ามเนื้ออดีตนักกีฬาฟุตบอลระดับภาคและนิสิตคณะวิทยาศาสตร์การกีฬาที่ต้องมาทำงานใช้แรงในสวนผลไม้ทั้งวัน
$ K, o2 [1 L1 Y$ E2 ^+ n oพี่เรา พลิกตัวนอนแผ่ไปเรียบร้อย... "ดีที่ยังรู้จักสูดน้ำลายกลับเข้าที่เข้าทาง"...
4 u' l7 X m7 G4 i
4 d% u1 X& |# U' W- S4 Z8 [% x5 h. D1 n9 N) z
ใบหน้าคมเข้มของลูกเสี้ยวได้ฝั่งเขมรมาเต็มๆที่ยังนอนนิ่ง ศีรษะทุยสวยไล้ปอยผมสั้นๆ เส้นหนาดำขลับปรกรกหน้าผาก ผิวท่อนแขนเนื้อแน่นลามเส้นเลือดปูดอย่างคนแบกหามลังผลไม้ที่มียิมส่วนตัวในบ้านรอดพ้นจากการปิดบังโดยขอบแขนเสื้อเงาวาวสะท้อนสู่สองตากลมโตเรียวไปทางหางตา กล้ามแขน บวกกับความจะหด หรือผ้าทิ้งน้ำหนัก??? ของเสื้อฟุตบอลสีฟ้าเข้ม สกรีนหมายเลข ...9...ฟอนต์ตัวเลขตัวโตกลางอกกว้าง
# v: R% @5 |0 c* w; ?
, W" X% I/ E9 c1 t! Gน่าจะเสื้อหดแหละ!!! ...
& |$ R2 s. Q5 K( p
3 R3 X; N! z& b1 N: O M9 rและความหดของเนื้อผ้าจนแนบไปกับผิวทุกส่วนเป็นเส้นโค้งนูนเดียวกันของร่างกายยามที่ไม่มีเสื้อฟุตบอลตัวนี้ช่างบีบรัดขับมวลเนื้อเป็นก้อนฟูชัด ชัดเจนจนสองติ่งชูบนเนินนั้นแทบทะลุออกมา พอๆกับลอนคลื่นเนื้อกลางลำตัว ที่กำลังขยับร่ายรำการกระเพื่อมไหวแห่งท่วงทำนองจังหวะลมหายใจถี่ หนัก หายใจเข้า ทุกมัดกล้ามนูน หายใจออก กลับไปราบเรียบ
1 b! I$ ^7 k: \& f# y7 \; n; O6 g5 Z1 N6 |5 C* _
H% W: ]. B: f C% K3 v7 }เอือก!!!... 6 K/ n$ y3 j3 f* ?% e1 _! J
1 y& t) V9 `9 R) e2 L4 o! z4 v1 u! H9 i
$ W/ ~, b* k' T% `2 [ m( i' m: xเสียงกลืนน้ำลายจังหวะลูกกระเดือกบางแทบไม่เห็นขยับกลืนของน้องชาย ร่างกายคล้ายถูกสะกดด้วยอำนาจไสยเวทมนตร์คาถา มนตราของเรือนร่างกระเพื่อมแสดงความมีชีวิตใดๆ ให้ไล้สายตาลาม พี่ชายใต้แสงโคมไฟเพดานให้แสงสีขาวสว่างจ้าสาดสะท้อนเนื้อตัวบนพื้นกระเบื้องเซรามิกลายไม้ ความศักดิ์สิทธิ์ของรูปร่างงามสง่าและสถิตนิ่งทำให้สองหน่วยตานี้ศิโรราบ มวลพลังงานมีเลือดมีเนื้อ มีชีวิต จากเสื้อพอดีตัวจนเป็นเส้นเดียวกับรูปร่างท่อนบนยามปลดเปลือยร่ายรำออกมาให้ลำคอเเห้งผากต้องขยับลูกกระเดือกบางๆ กลืน... เอือก อีกรอบและไม่ใช่ครั้งเเรกที่รู้สึกแบบนี้กับพี่ชายตัวเอง เเต่เป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ * s- c% S6 H* C [/ e
" O7 I% w: n1 O5 H
..."อย่านับเลยเอาง่ายๆ ...แทบทุกวัน" ...
; V' E4 B! F8 V2 b: u4 ]7 {" K/ N6 s9 N9 G
และเริ่มนับหนึ่งตั้งแต่พี่พันธุ์ศรย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านเต็มตัวเมื่อปีกว่าที่พันธุ์อภัยเคยพยายามคิดหาสาเหตุ ที่ทำให้ความรู้สึกที่มีต่อพี่ชายตัวเองบิดเบี้ยวไปได้ขนาดนี้ 8 D# S; f" z0 J! q
ผ่านมาจากนับหนึ่งถึงนับที่เท่าไหร่ไม่รู้พอสรุปได้ว่าอาจเพราะความผูกพันที่เริ่มลึกซึ้งขึ้นของคนในบ้านที่ตอนนี้มีกันแค่สองคน หรือจะด้วย น้อง ที่ห่าง พี่ไปเกือบ 5 ปี ช่วงพี่พันธุ์ศรไปเรียนมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพมีกลับบ้านปีๆหนึ่งแค่ไม่กี่วัน แล้วจากนั้นก็เริ่มทำงานที่นั่นอีก ) n# l% \0 G( m1 S/ e
ไม่งั้นก็... ฮอร์โมนวัยรุ่น ที่กำลังเปลี่ยน??? 1 H. r$ z6 s0 S* }' `
หรือ...ของมันใช่???... เหตุผลข้อนี้ที่เหมือนจะไม่มีเหตุผลเอาเสียเลยแต่กลับคือเหตุผลสำคัญที่สุดด้วยอาการคล้ายเหมือนตกอยู่ในภวังค์ หัวใจเต้นรั่วหายใจสั้นถี่ มือไม้เย็นเฉียบทุกครั้งที่คนคนนี้อยู่ตรงหน้า
& x4 S5 L0 o" o4 w" Q0 t X4 u" n1 T6 r
$ F7 ^# j9 ?1 ], x8 ?" Mแต่ที่แน่ ยิ่งกว่าแน่ ... ตอนพี่พันธุ์ศร ที่แสดงออกชัดเจนว่าเป็นพวก Toxic Musculinity หรือการรังเกียจคนรักร่วมเพศเดินถอดเสื้อโชว์กล้ามเนื้อไหปลาร้า ลามมาลาดไหล่กว้างๆ ลงแผงอก หนา เต็ม ตัด ชัดแต้มสองป้านนมคล้ำกว่าสีผิวน้ำผึ้งเข้มทั้งตัวขยับแขนแต่ละทีท่อนแขนผุดปล้องลูกแน่นๆ ไล้เส้นเลือดปูดยิ่งไล่สายตาลงแผงหน้าท้องแกร่งอุดมด้วยกล้ามเนื้อเป็นลอนลามไรขนอ่อนไล่จากหลุมเล็กพากันหลุบใต้ขอบผ้าลื่นสีเข้มบ้างอ่อนบ้าง ตามวัน 2 ?/ _: W8 l5 @6 V: h1 J4 }
* c; H* Y( z6 R3 _4 Q6 L- b
ด้วยชุดบอล ...ที่เป็นยูนิฟอร์มประจำตัวแทบจะทุกวัน / S1 k- @- `% B( A+ w$ i0 J
6 B; p& }3 ^+ v. Q; n. G: H# z" A6 s2 t& [0 D
นอกจากฟุตบอล พี่พันธุ์ศรก็ยังคลั่งกีฬาแทบทุกประเภทและพี่ชายคนนี้ก็ยังปล่อยเนื้อปล่อยตัวจะนั่ง จะนอนตามสบายไม่เคยคำนึงหัวอกหัวใจน้องที่ไม่เคยจะชอบเล่นกีฬาชนิดไหนเลยนี่ยังไม่นับท่อนขาทั้งสองที่ผลัดเผยปลีน่องแข็งแรง ลามเส้นขนรุงรังตามน่อง ขึ้นๆลงๆ ทั้งวัน ... "เดี๋ยวชันเข่า เดี๋ยวยกแข้งยกขาอยู่นั่น"... 0 R2 t7 O( O: T& J4 p- m3 z- \
# b3 G. ]. Z4 b$ z) I7 c) h
2 k: Y* D3 x5 X0 h H9 Pสำคัญสุดตรงกลางกาย ... ของขลัง พี่ชายร่วมสายเลือดของที่ออกฤทธิ์บริกรรมคาถาแสดงความขลังศักดิ์สิทธิ์ในทุกการตวัดกวัดแกว่งร่ายรำปะทะผืนผ้ากางเกงฟุตบอลที่บางวันก็ทะลึ่งไม่มีชิ้นในรองรับเนื้อนูนเด่นที่ขดอยู่ในนั้น
6 U( n2 Q% j& ]! P) H, J& @- n9 W, V) C4 M5 `4 c! w
เอาจริงๆทุกครั้ง เราไม่กล้ามองความงามอันลึกลับน่าค้นหาบนร่างกายคนที่ว่ามาหรอกเพราะกลัวโดนฝ่าเท้านักเตะ แต่ถ้าได้แอบเห็นจะด้วยบังเอิญหรือหลบสายตาไม่ทันเนื้อตัวบางๆก็แทบดิ้นพล่านเหมือนเฉียดอาการหัวใจวายสิ่งที่ทำได้อย่างเดียวคือรีบหนีขึ้นห้องสงบสติอารมณ์ ทั้งตอก ทั้งย้ำกับหัวอกหัวใจ
7 X( y8 U6 ^( p6 h' Q..."นั่น...พี่...นั่นพี่ชายแท้ๆ...ห้ามคิดอะไรเลวๆ ไอ้เจ้าไพน์" ...
6 E/ T( b# q9 B4 l% B3 y7 [ y7 @/ z7 q. [, G$ f6 S
* \7 X; U1 p' e4 a
8 w3 k9 X: G- j, Z9 o& Pตอนนี้ เวลานี้ ...ขณะเขาคนนั้นน่าจะไม่รู้สึกตัว , w0 n& I5 N2 ] V; F& ^
5 J/ _! N# N; I% b
* g0 @# @8 S8 @' D2 Wอารมณ์ได้กระโดดข้ามเส้นแบ่งผิดชอบชั่วดีสองตาเริ่มไล่มองต่ำ ต่ำ ต่ำลงเรื่อยตามแรงเส้นร่างกายลากต่ำลามทั่วกางเกงยีนซีดๆขาดๆ อีกหนึ่งสไตล์การแต่งตัวสุดโปรดของพี่พันธุ์ศรกางเกงยีนพอดีตัว เนื้อผ้าหนา หนาอัดแน่นจากภายในด้วยมวลต้นขา ปลีน่องอัดแนบเป็นเส้นต่อเนื่องชุดเดียวกับร่างกายท่อนบนจึงไม่แปลกที่จุดทอดสายตาสำคัญนูนโด่งเป็นเนิน ..."ไม่ใช่เนินละ ...เทือกเขาเลยดีกว่า"... 9 k, v. b' m) v# Z' t: p
4 s' i0 a) `# ]7 C/ ~
9 R. N+ i; `- [4 I- lฟากฟ้าคำรามลั่นเป็นสัญญาณตามถล่มมาด้วยสายน้ำหล่อเลี้ยงสรรพชีวิต คลอเป็นจังหวะพร้อมลมพายุซัดสาดยอดไม้หวีดหวิวร่างบางที่ได้ตกอยู่ใต้อำนาจเวทมนตร์คาถาด้วยเรือนกายไม่สมปฤดี ทรุดกายศิโรราบโน้มเข่าเนื้อนวลที่โผล่พ้นจากขอบกางเกงสั้น ฝังตรึงลงต่ำกับพื้นกระเบื้องเย็นวาบสะท้านขั้วหัวใจ ความเย็นจากสายฝนด้านนอกความเยือกของพื้นกระเบื้องตรงข้ามเหมือนร้อนเย็น เหมือนหยินหยาง เหมือนชายหญิงเหมือนดำขาว เพราะเนื้อตัวกลับร้อนผ่าววูบวาบหัวใจเต้นรัวตามจังหวะเม็ดฝนกระทบหลังคา และการกระตุกของเส้นเลือดเดือดฉ่า ผิดปกติต่อส่วนโหนกนูนแห่งเทือกเขาอย่างที่เพศสภาพเดียวกันตระหนักรู้รู้อย่ารู้ชัดว่าอวัยวะส่วนนั้นกำลังอัดแน่นด้วยเรื่องราวที่ความปรารถนาของร่างกายมอบให้อัดแน่นเต็มเปี่ยมด้วยแรงปรารถนาตามธรรมชาติอันเกิดจากการสั่งสมด้วยสิ่งปลุกเร้าร่วมกับฤทธิ์แอลกอฮอล์
* p' C: b$ d( B9 }$ \( W
- b( Y* t; O0 I* {... "นั้นพี่ชายแท้ๆ นะ!!!...หยุด!!!...หยุดเดี๋ยวนี้!!!"...
! `2 {) O$ b$ L, p% A0 b( \. w3 ^/ O; L7 u6 s* s5 T
6 l2 J6 X9 O4 ?0 Cฟ้าผ่าโครมดังสนั่นฟาดสำนึกผิดชอบชั่วดีสำแดงอำนาจขึ้นเช่นทุกครั้งพันธุ์อภัยถึงกับสะดุ้งตัวโหยงรีบฉุดอุ้งมือตัวเองออก อุ้งมือที่ทำตามบัญชาหัวใจนำไปก่อนแล้วทั้งที่แค่ไม่ถึงหน่วยมิลลิเมตรก็จะถึงจุดหมาย เด็กน้อยวิ่งหนีจากทุกสิ่งทุกอย่างตรงหน้าพุ่งขึ้นห้องนอนชั้นสองด้วยหัวจิตหัวใจสะท้านไหวคล้ายจะทะลักพอปิดประตูล๊อกก็ถึงเวลาลงมือปลดปล่อยแรงอารมณ์ที่ถูกทั้งกด ทั้งทับด้วยแรงอัดอั้นตันหัวใจมหาศาลจากสิ่งที่เรียกว่าศีลธรรม
1 q. P7 c: c% I2 D0 Q! z Q7 ]* S. P+ F/ U" P0 f( U1 H0 H" @
ศีลธรรมที่ช่างขัดแย้งกับธรรมชาติความเป็นมนุษย์อย่างร้ายกาจ
: F; S3 K$ s1 y% y/ x* D2 L2 _8 G c K& g. l
ร่างกาย ดิ่งสู่ห้วงจินตนาการพร้อมชายหนุ่มผิวน้ำผึ้งเข้มสองหูกาง คิ้วหนาพอๆ กับเส้นผมรองทรงสั้น สองตาโตเรียวไปทางหางตา นัยน์ตาดำขลับสันจมูกหนาปีกบาน ริมฝีปากบนล่างอิ่มเกินพอดีหนวดเครารุงรังตามกรอบโครงหน้าเหลี่ยมออกยาว
: S& E0 ^) z" {8 o4 O
- v% Q' A9 S. k7 G* C
2 D9 Z; W* F+ iสัดส่วนเครื่องหน้า ...ช่างไม่สมบูรณ์หากเมื่อหลอมรวมกลับ...สมบูรณ์แบบ
& ] _; |; ~- W, `9 e; l& k# e: q2 {
9 y- L7 w* s. m9 j; m! z+ m3 l# ~
ยิ่งสัดส่วนของร่างกายแต่ละชิ้นไล่จากลำคอหนาขนาดรับพอดีกับโครงหน้าแม้จะดูตัน ลาดไหล่กว้างสมคำอกสามศอกท่อนแขนแบ่งสัดส่วนชัดทุกปลีมัด แผงอกอัดสองเนิน ตัด เต็มขึ้นลูกกลมสวยแต้มป้านนมคล้ำดูราวเม็ดช็อกโกแลตริ้วลอนกลางลำตัวตีเป็นแผงแน่นเหยาะหลุมเล็กเป็นจุดเริ่มไล่ไรขนที่รีบหลบใต้ผ้ามันวาวบนเอวร่องสอบเป็นตัววี เส้นสาย รูปทรง มวล มิติ ลงตัวอย่างที่... ใช่มาตลอดจะ 2 ปี ใช่ในทุกหุ่นห้างและมัดกล้ามเนื้อแข็งแกร่งที่ได้มองทีไรช่างดูลึกลับโดยเฉพาะสัดส่วนสำคัญของความเป็นพี่ชายสัดและส่วนอันน่าค้นหาที่ยังไม่เคยผ่านการสำรวจแม้พยายามลองสำรวจด้วยสายตาผ่านสิ่งปกปิดร่างกายไว้ก็ตาม - q: w/ K# E$ ?0 a4 k+ Z$ H) w/ i) p
& c& \ J* K; N S1 U; l
แต่ทั้งหมดนั่น ไม่ใช่ทุกเหตุผลที่...ใช่ เพราะแค่รูปลักษณ์ภายนอกซึ่งไม่ต่างจากอีกหลายร้อยหลายล้านที่ออกกำลังดูแลตัวเอง ตั้งกล้อง อัดคลิป ใช้ร่างกายตัวเองเป็นสินค้าคงไม่ทำให้อีกคนบนโลกที่ถูกสนับสนุนให้มัวแต่หมกมุ่นอยู่ในโลกส่วนตัวหลังหน้าจอตกอยู่ใต้อำนาจของพี่ชายที่ชื่อ พันธุ์ศร ทั้งหมดนั่นไม่ทำให้พันธุ์อภัย...ศิโรราบ หากไม่เคยต้องสัมผัส
. e' |! a& Q7 oสุ้มเสียง...
" Q& n7 w% i# ^
/ U. D0 D9 E! J7 m! W
* I3 s* m3 G+ O# X$ i+ ~; @0 X
6 |) T& ^9 W9 H' }# T0 Zความเข้มของเสียง โทน เนื้อหาในประโยค ทำนองทุ้มต่ำทุกสิ่งที่ผลัดบริกรรมจากริมฝีปากอิ่มสุมเปลวเพลิงปรารถนาโหมแผดเผากำแพงศีลธรรม เสียงจากบทสวาส ...พี่ชายและ พี่ซายน์
) V# q; t' U! u i c# x& ]
$ N; {1 u' u* i2 w* [8 U2 w1 e( Z5 p8 ]( O9 \2 R3 q8 j5 f2 G
6 m0 _$ a1 C: p0 ]( h
& g. |- h2 m! R5 c4 a" {7 A3 t2 n% fวันคืนฟ้าถล่มเมื่ออดีต...เช่นวินาทีปัจจุบัน
3 T8 M l( n) |" v
/ C! U( Y$ T* I2 G2 C: Sฟ้าประทาน หรือ นรกทดสอบ??? ...ระหว่างเดินลงชั้นล่างเพื่อหาของกินประทังความหิวยามดึกทั้งที่อากาศหนาวจัดเพราะฝนตกหนักทั้งคืนทำเอาเด็กน้อย เดินไปตัวตัวสั่นไปไอ้เจ้าไพน์ที่กลับจากโรงเรียนถึงบ้านจู่ๆก็ปวดหัว เวียนหัวอาการเหมือนมีคนเป็นสิบๆเป็นร้อยพากันเอามือมารุมปีบ รุมกดหัวแล้วพากันจับหมุนจับควงไปมา นั่น คืออาการผิดปกติครั้งแรกในรอบหลายปีของพันธุ์อภัยคนที่แม้รูปร่างจะผอมบางดูจะไม่แข็งแรง แต่กลับเป็นเด็กสุขภาพดีมากตั้งแต่เกิดและเด็กคนที่ว่าเมื่อกลับถึงบ้านก็รีบยกมือไหว้ทักทายแอร์โฮสเตสคนสวยในฐานะแฟนพี่ชายก่อนต้องขอตัวขึ้นห้องไปพัก : ^- v/ L0 V* P6 b+ ]
..."ปล่อยให้แฟนที่ไม่ได้เจอกันหลายเดือนเค้า...สวีทหวานกันไปเถอะ"... ' j# E4 W- D) \( b! ^/ o
6 C& ?4 E. D( s$ P9 A7 R {$ ?* o) `: y
+ r! |: m0 s3 Z( h
5 B8 q! L; H% F
" W+ }* p; w$ a, h" x"พี่พันธุ์ศร!!!…เบาๆซายน์เจ็บ…" "อย่าร้องดังสิคะถึงฝนจะตกหนักแต่เดี๋ยวไอ้ไพน์มันได้ยิน…" "ก็ซายน์เจ็บจริงๆนะพี่...อย่าเพิ่งเข้ามาหมด" "อีกนิดเดียวเอง….อีกนิดนะซายน์ไม่ถึงครึ่งเลย" " ?$ w7 c3 c2 @/ A& F: F9 w* q
. I- ~' A$ [+ }$ F* r: ], Pเคยฟังเพลง หรือได้ยินอะไรแล้วเหมือนทุกองค์ประกอบทุกไวยากรณ์อันฮึกเหิมในนั้นซ่านซึมสู่โสตประสาท...นั่นแหละที่ไอ้เจ้าไพน์กำลังได้ยินตอนนี้ ที่บังเอิญได้ยินได้ฟังตอนนี้เป็นเหมือนมวลของความรู้สึกพากันปะทะทั้งที่เป็นแค่เสียงแว่วแผ่ว...แต่ทำไม??? กระจ่างชัดทุกคำ...เต็มสองหู แหล่งที่มาของเสียงแค่ลอดผ่านช่องใต้ประตูไม้แคบๆของห้องนอนชั้นล่างห้องที่พี่ชายเราเอาไว้นอนเวลากลับดึกๆ หรือนานทีที่แฟนตัวเองมาเยี่ยมจากกรุงเทพแทนอีกห้องบนชั้นสองข้างห้องน้องคนนี้ 0 A4 C3 d) a# z D- D
8 X" z9 k: S6 o# b
..."คงไม่แค่...สวีท แล้วละ"... - ^) U' C; D1 ~% `& D
# y6 r/ D/ a% F1 ~5 ]( t% l o7 g% m) [! _& ?
ประโยคออดอ้อนที่ผู้ชายคนหนึ่งเว้าวอนผู้หญิงอีกคนออกมาเป็นท่วงทำนองอันยั่วเย้า โลมไล้ด้วยช่องเสียงลุ่มลึกเล้าโลมด้วยพลังงานชวนหัวใจหยุดเต้นท่ามกลางค่ำคืนอากาศหนาวเย็นจากฝนตกหนักมากติดกันมาหลายวันและจำได้ขึ้นใจจากที่ข่าวบอกว่าเป็นฝนร้อยปีรวมทั้ง ! X+ V: z0 K7 `! i1 h
6 ^0 R0 f7 W* _* L" h/ E# W
4 g2 I; {6 u* a7 n' ~
" H P# @7 J, j( w2 y& _คืนวันเกิดครบ 25 ของพี่พันธุ์ศร ที่ผ่านมาแล้ว...9 เดือน
5 f( I: Z; r7 i+ F* R9เดือนพอดิบพอดีตรงตามปฏิทินจากถูกอะไรสักอย่างดลจิตดลใจให้น้องชายที่พอรู้ว่าว่าที่พี่สะใภ้คนสวยนิสัยน่ารัก คนละโลกกับแฟนตัวเองจะมาเยี่ยมหลังไม่ได้แวะมานานนั่งนับย้อนหลัง d X# j( D* U& X2 F/ M
! ^% r) k( F% G8 v; |& k+ }"พี่จะเข้าไปแล้วนะคะ คนดีของพี่พันธุ์ศรคนสวยคนเก่งของพี่...อย่าเกร็งนะ" ทุกคำในประโยคร่ายมนตร์ใส่คนฟังอย่างเหลือร้ายจนฉวยเวลาไม่ถึงครึ่งอึดใจเนื้อจิ๋วในกางเกงขาสั้นตัวหลวมก็ถูกย่ำยีเชื่อมโยงตัวเองไปกับที่มาของเสียงระบายตามจังหวะขึ้นลงฉ่ำแฉะ ฟันซี่คมขบกลีบปากชมพูบางฝั่งล่างจนแดงห้อเลือดเนื้อตัวบอบบางแต่ไม่ถึงกับผอมกะหร่องบิดเกร็งหยัดปลายเท้าโหย่งพัลวัน "เอาเลยพี่จ๋าาาา….พี่พันธุ์ศรเข้ามาเลย...เข้ามา...เข้ามาให้หมดเลยพี่...หนูขอรับแทนพี่ซายน์เอง…." , y2 V" \7 W9 ^9 p d
3 @- l! h5 M0 w9 @
เสน่ห์ลึกลับที่แทรกผ่านใบหูเชื้อเชิญให้น้องชายลอบครวญถึงพี่ชายออกมาอย่างไร้ศีลธรรมด้วยประโยคผิดบาปขยับออกจากกลีบปากบางเสียงผะแผ่วแต่กลับถล่มความสุขสมซาบซ่านล้นทะยานชี้วัดเป็นตัวเลขได้ตามจำนวนเม็ดฝนกระหน่ำด้านนอก
4 O/ G" Y s9 f' G
8 b Q5 L! U. v0 `"พี่พันธุ์ศร…เเค่นี้ไม่ได้เหรอซายน์เจ็บเหมือนจะฉีกโอ๊ยยย!!! เหมือนมันแข็งขึ้นหรือมันใหญ่ขึ้นยังไงเนี่ย" "ก็ของพี่มันทนรอซายน์มานานไง ...อีกนิดทนอีกนิดนะคนดี" "พี่!!!ขืนเข้าหมด…ซายน์ขาดใจตายเเน่…." "พูดอะไรเเบบนั้น…..น่านะนะคะ อีกนิดเดียว เดี๋ยวพี่พาฉลองวันเกิดย้อนหลังไง อุตส่าห์ทนรอมาตั้งนานนะนะครับ นะซายน์ วันเกิดจริงๆ ซายน์ก็มัวแต่บิน มัวแต่ยุ่งเรื่องบ้านใหม่รถใหม่สารพัดจนต้องให้รอมาตั้ง9เดือนเลยนะ...."
: ~+ Z: c5 y4 K5 x- v5 `' n5 a/ [% b1 I& s
% w: {8 v# l9 a: z5 r
"อ๊ายยยยยยย!!!......พี่พันธุ์ศร!!!....." 4 F9 e) i$ B& }6 j. l
2 h8 i' P3 T8 O0 K/ V* s% m% S7 r; }0 o& t
2 ^( [+ H4 H$ z4 t/ \- E" Q7 S
เสียงกรีดร้องแหลมดังลั่นฟังราวสุดแสนเจ็บปวดไม่ต่างจากเหยื่อถูกฆาตกรโฉดลงมือฟาดฟันทำร้ายตามทันทีด้วยเสียงทุ้มกว้างคำรามความผิดปกติฟังคล้ายอาการการสิ้นหวัง "ซายน์ ซายน์เป็นอะไร ...ซายน์ตอบพี่อย่าเป็นอะไรนะ ซายน์ อย่าเป็นอะไรนะ ...ซายน์!!!" สิ้นสุดแค่จังหวะสะอึกสะอื้น จนกระชากให้เด็กน้อยผู้ผิดบาปชะงักการกระทำเมื่อไม่สามารถจัดการอารมณ์ความรู้สึกตัวเองได้ทันที - n& X. M9 @ j& o( e
% ]0 W& T# Q0 C5 Q
. P0 ^* w; l- D# l0 _
5 J: E- d+ ]3 j$ {" qครั้งเเรก และ ครั้งสุดท้าย...
3 B5 L. o- S; Y& S
' t8 N, G" D5 N$ I! {8 R
9 J# F; I* y% y) I: Y4 M: xหากพันธุ์อภัยกลับยังจดจำทุกเสียง ทุกจังหวะทำนองทุกถ้อยคำกระเส่าลุ่มลึกทุกคารมเจ้าเสน่ห์ได้อย่างไม่เคยลืมว่าเสียงในห้วงเวลานั้นได้เหวี่ยงตัวเองออกจากตัวตนเดิมก่อนได้ยินเหวี่ยงความเป็นน้องชายไปได้ไกลจากความเป็นแค่ น้องของพี่ ได้ไกลแค่ไหน เหตุการณ์คืนนั้น ได้กลายเป็นตราบาปประทับแน่นในความทรงจำอย่างที่น่าจะเป็นเหตุผลให้พี่พันธุ์ศรกินเหล้าหนักกว่าตอนพ่อแม่เสียด้วยซ้ำ
$ j( e: x' k. B' H1 W8 i8 d. |9 X3 x% d, a: V! l
รวมทั้งเป็น... ตราบาป สำหรับน้องคนนี้ด้วย บาป เพราะสุ้มเสียงที่ยังก้องในหัว เสียง คำ เนื้อหากระชากกรอบที่ถูกล้อมไว้ด้วยเส้นด้ายสายสิญจน์ขาดสะบั้น ปล่อยให้ไสย หรือพลังมนตราดำมืดในโลกแห่งจินตนาการใดๆแผดอำนาจรุกล้ำเข้าแผลงฤทธิ์สู่โลกแห่งความเป็นจริงทั้งที่ถูกกักขังแน่นหนาล่วงเลยมาเกือบจะสองปีตั้งแต่พี่ชายร่วมสายเลือด หวนกลับมา บททดสอบอันแสนร้ายกาจ ... ได้เริ่มขึ้นแล้ว & V5 Q3 L Y1 x3 I: [4 H* c
4 S- K; @) X' J1 s, m3 w
) {# J! p/ D9 c) r9 G3 Gระยะเวลาเกือบเดือนหลังมีคนเสียชีวิต เป็นคนที่ 3 ในบ้านหลังนี้ของพวกเรา พี่พันธุ์ศร ไม่เคยย่างกรายเข้าห้องนอนชั้นล่างอีกเลยอีกทั้งยังมีอาการนอนละเมอส่งเสียงดังลั่นข้ามมาถึงห้องข้างๆที่เป็นห้องนอนน้องชายคนนี้เหมือนต้องการระบายความรู้สึกในใจต่อแฟนสาวที่คบกันมาหลายปีจนเกือบจะได้แต่งงาน
8 W+ l, v0 k/ t6 m) X( @"ซายน์ พี่ขอโทษพี่ขอโทษซายน์...พี่ขอโทษ...ขอโทษ" ! Z5 Q5 a; Y# F: C8 k5 Y: C
แทบทุกคืนเช่นกัน ที่อีกคนข้างห้อง...ระบาย เร่งระบายตัวตนเข้าสู่พันธนาการอันร้อนรุ่มระบายแรงเร่าร้อนดั่งวิญญาณตกลงสู่ขุมนรกอันร้อนเร่ารุมเร้าระบายพร้อมตราบาปแห่งประโยคเสริมแต่งตามจินตนาการต่อจากสุ้มเสียงรัญจวนกึกก้องไม่ลืม $ i1 W) N( K1 N- _ f( j# q
"เอาเลยพี่จ๋าาาา….พี่พันธุ์ศรเข้ามาเลย...เข้ามา เข้ามาให้หมดเลยพี่...หนูจะรับแทนพี่ซายน์เอง อ่าาาห์!!!" มโนจริตของพันธุ์อภัย เลยเถิดไปได้แค่แอบล่วงล้ำด้วยสองตาสองหู แต่กลับไม่กล้าพอเพราะกรอบที่เขากล่าวขานว่าศีลธรรมอันดีงามอันช่างจะขัดแย้งกับธรรมชาติของความเป็นมนุษย์อย่างเหลือร้ายจึงทำได้แค่เสพสมอยู่กับจินตนาการของตัวเอง
; |+ I' b6 @. Eความเชื่อทางไสยศาสตร์ คำตอบที่ลงตัวที่สุดในทุกปัญหาที่มนุษย์ยังหาคำตอบไม่ได้เพราะสิ่งนั้นไม่ต้องการกระบวนการพิสูจน์ ขอแค่เชื่อ มันก็มีอยู่จริงและบันดาลเรื่องชั่วร้ายได้ทุกอย่างคำตอบอันฝังรากหยั่งลึกแทบจะเป็นความเชื่อหลักของพุทธแบบไทย
1 U& x' z- k6 R' ^9 i- U"มีคนเล่นของใส่แฟนเจ้านาย" "โดนของเขมร จนหัวใจวายตายคาบ้าน" "คนหนุ่มเบญจเพส ของมันแรง...เผลอๆดวงกินเมียด้วย"
3 F) [: y) R, b2 y4 _7 q' }เมื่อไม่มีคำตอบและปัญหาบานปลายคำร่ำลือพวกนี้ก็เริ่มสะพัดหนาหูจากปากบรรดาพี่ๆ คนงานในสวนตามวิถีชุมชนแนวตะเข็บชายแดนที่รายล้อมด้วยเทือกเขาสูงแบ่งอาณาเขต ไทย กัมพูชา % `4 V; n8 g4 B1 `) w4 P
2 L" {8 |4 |" y( x3 s% ?
! \. f% g: R: E3 Xหลังเกิดเรื่องทีแรกเรากะจะไปเล่าความจริงจากสิ่งที่ได้ยินให้ปู่กับย่าฟัง แต่พอมานั่งคิดไปคิดมาก็กลัวว่าจะไม่มีใครเชื่อ แถมจะมีคำถามตามมาอีก กับอีกเหตุผลสำคัญภายใต้ห้วงดำฤษณาอันมืดมิดที่ดูเหมือนว่าทุกความเป็นพี่ชายที่ชื่อ พันธุ์ศรทำให้ผู้ไม่มีโอกาสได้สัมผัสลิ้มลองกำลังเป็นฝ่ายถูกลงทัณฑ์จากอำนาจไสย หรือมนต์ดำแห่งของขลังเขมรตามคำร่ำลือไปเสียเองและพลังงานไร้รูปร่างเหล่านั้นได้ต่อกรกับความปรารถนาของน้องชายอย่าง พันธุ์อภัยจนพ่ายแพ้ราบคาบ
6 ~8 T9 |; L- D' R& X. P4 o- H2 F' ^
..."ไอ้เจ้าไพน์ อยากพิสูจน์ให้เห็นกับตา" ... อยากพิสูจน์ให้รู้ว่า...ของขลัง ลูกผู้ชายเสี้ยวเขมร วัย 25ปี 9 เดือนกว่าอย่างนายพันธุ์ศร อรุณรุ่ง จะร้ายกาจเพียงไหนถึงขั้นสามารถ 7 ]2 L5 [0 N C3 e5 y: Y$ o7 B
! i1 w$ s H% x* k/ `& J+ e
...สังหารคนๆหนึ่งได้ ในแค่เสี้ยววินาที
8 x) w K @! ?/ j1 T6 T8 G, \: P7 |. m+ v$ w
Y4 P! y% n% t0 e! C3 q
% ]3 T$ W h. G
. z( {! \* @3 c* \
: J8 ~6 U d: r% Z& P# i |