|
...เรา ก็เป็นแค่มนุษย์คนหนึ่งไม่ต่างจากอีกหลายร้อยหลายพันล้านบนโลกใบนี้ที่มีวิถี หรือวิธีรับมือกับโลก รับมือกับชีวิต ในแบบของ ...เรา ลำนำ ...เคยมั้ย???...บางคราเมื่อได้กลิ่นโชยมา... กลิ่นความทรงจำที่ไม่เคยเลือนหาย กลิ่นที่ทำให้คิดถึงกลิ่นที่ทำให้เรื่องราวผสานความทรงจำหวนกลับได้อย่างน่าอัศจรรย์ และละอองไอเหล่านั้นก็อบอวลไปด้วยความรักความโหยหา ความเคียดแค้น ผสานความลุ่มหลงด้วยแรงปรารถนา มาร่วมดอมดมทุกตัวอักษร...กรุ่นกลิ่นณนรินทร์...ไปด้วยกัน S300909 ....นิยาย... คือการเรียงร้อยแต่ละตัวอักษรไปตามจินตนาการหฤหรรษ์ของผู้เขียน ร่ายกลิ่นให้ผู้อ่านได้...ตื่นใจตื่นจมูก เคียงข้างกัน ' ]1 L/ ]* E8 d1 @, y# v( g
, [. p/ N4 @( \1 {" J& V+ C
9 W) E7 A8 e3 L' j
% G' i( }9 O9 f( [2 [# X8 O% R
: L( i* a/ U+ L4 s* z2 H. ^0 z8 w6 H
ปฐมบท
" j0 ~- D% _ b8 `4 Q. }) b2 Y3 y
; ~( [" | A- i: l) ^
2 R3 K, D# u: x$ n4 ^
- L5 U: c3 A& ^4 R+ W7 H- Y( \
“แนนไปก่อนนะคะ” “ขอบคุณครับที่มาส่ง ไว้วันหลังพี่จะแวะไปเยี่ยมแม่แนนด้วย” กลิ่นจางๆของเธอคนนั้นเลือนหายเมื่อกระจกรถถูกเลื่อนขึ้นก่อนจะขับออกไป เด็กหนุ่มหน้าคมร่างสูงโปร่ง ผิวสองสีออกชมพู กดรหัสปลดล็อกประตูรั้วด้านข้างผลักบานเหล็กดัดลวดลายย้อนยุค ลากกระเป๋าล้อใบใหญ่ตรงเข้าตามถนนปูหินลูกเต๋า ความเขียวชอุ่มของพื้นที่รายรอบด้วยแนวเทือกเขาสูงผสานพรรณไม้หอมน้อยใหญ่กำจายกลิ่นฟุ้งเป็นการต้อนรับอย่างที่เจ้าของบ้านตั้งใจปลูกสะสมไว้ก่อนจะย้ายมาอยู่บนผืนดินนี้
7 o0 Z+ I" U- V% R% s
?" |/ p$ j, q/ ?: Q
“ใครกัน?” แม้มองจากระยะไกลหญิงวัยกลางคนกลางอ้อมกอดมีเด็กทารกตาแป๋วเพิ่งกร่นคำออกไปก็ยังถึงกับรื้นหยดน้ำแห่งความสุขคลอเบ้า คลี่ยิ้มกว้างออกมาทันวัน
4 x' B+ A9 |: m. Y0 }; x
. }8 j3 ?7 }: W2 W
ณนรินทร์... ทิ้งสัมภาระทุกอย่างตรงปรี่เข้าหาหัวใจอีกสองดวง ด้วยความรู้สึกไม่ต่างจากที่ ...แม่ตัวเอง...รู้สึกก่อนประคองส่งเด็กน้อย มอบให้ผู้อยู่ในฐานะ ...อา ลูกติดสามี...พี่สาว... หลักฐานจับต้องได้เป็นเด็กตัวน้อยๆน่ารักหนึ่งเดียวที่ยังหลงเหลือจากเรื่องราวและอุบัติเหตุเลวร้ายที่สุดสำหรับทุกคนในครอบครัว ...วงศ์อภิวัน ; Q- g3 [; z4 c+ d: L
" L! \) A; x7 O- {* I
เสียงอ้อแอ้ไร้เดียงสาพร้อมทำมือน้อยป่ายแปะตามใบหน้าเด็กหนุ่ม ทำหญิงวัยกลางคนอดหลั่งน้ำตาให้กับทุกภาพตรงหน้าที่ไม่เคยคิดว่าจะได้เห็น “อาณนรินทร์ไง...อาณะของเจ้าหนูไง...ที่เราคุยกันบ่อยๆ...จำไม่ได้เหรอ...โอ๋ๆๆๆๆ ... อ่ะ ...อะไรน่ะอะไรนะเจ้าหนู...จำได้เหรอ...จำอาณะได้ด้วยเหรอคนเก่ง” ดัดทำเสียงเล็กเสียงน้อยกับทั้งจูบทั้งหอมสารพัดจะฟัด อีกฝ่ายพอมีคนเล่นด้วยหน่อยเด็กผู้ชายอายุไม่กี่เดือนก็หัดทำท่าทำทางทะเล้นเหมือนกำลังอ้อน . v6 B# B2 m' P/ p6 @* z b
9 o6 p U2 U- u- F( p
แต่จู่ๆกรุ่นกลิ่นที่หลบซ่อนบนผิวเนียนนุ่มขาวนวลเกือบเป็นสีมุกในอ้อมกอดก็ฟุ้งโชยขึ้นมาชวนให้หวนคิดถึง
+ G6 e6 d) v2 F! O; v0 e# I' f7 U( R# S0 s
...กลิ่นความทรงจำ...ไม่เคยลืม... * a2 i$ C" y$ ]% V8 L
! u' F( Z, @ ?6 r6 T
1 ปีเต็มๆ หลังผ่านทุกเรื่องมาได้ ที่... ณนรินทร์ หรือ ณะ ตัดสินใจไปทำงานร้านอาหารญาติๆกันที่ สหรัฐอเมริกา พร้อมเรียนต่อระดับมหาวิทยาลัยไปด้วยก่อนตัดใจอีกครั้งสำคัญที่จะใช้ช่วงวันหยุดยาวปลายปีมาเจอหน้าหลักฐานที่ยังหลงเหลือครั้งแรก “ณะมาถึงแล้วทำไมไม่บอก แม่จะได้ขับรถไปรับที่สนามบิน... แต่ตอนนี้แม่ว่าเรา รีบไปเปลี่ยนชุดก่อนมั้ย” ทำจมูกฟึดฟัดเมื่อปะทะเข้ากับกลิ่นไม่พึงประสงค์สารพัดบนเนื้อตัวลูกหัวแก้วหัวแหวนที่เหลือเพียงคนเดียว ” ...คืนตาหนูมาด้วยเลย... บินมาตั้งแต่อเมริกา มากรุงเทพ ถึงเชียงใหม่ไปติดเชื้ออะไรมามั่งก็ไม่รู้ เกิดมาติดหลานละแย่เลย” ผู้หญิงดูอ่อนกว่าวัยอย่างแม่ และ ยาย เพิ่งนึกขึ้นมาได้เละรีบทำท่าขอหลานคืนพร้อมโวยวายใส่ และนั่นก็ทำให้อีกคน หลุดจากกลิ่น ที่พาความทรงจำกลับคืน
: v. _5 Q) n( P# n
4 H5 e5 Z$ w* N2 o
“ณะลืมไปเลย ...ดูสิ... เจ้าหนูตัวแดงหมดเลยแม่” ดวงตาสีรัตติกาลที่เคยฉายแววสุกสกาวสดใสเหมือนเคยเริ่มหม่นลงเล็กน้อยขณะแกล้งเฉอารมณ์ตัวเองเอ่ยออกมาพร้อมประคองเด็กตาใสเข้าอกแม่ตัวเอง “ไหนให้ยายดูสิลูก ...โอ๋ๆ ดูสิ อาณะ ทำหนูตัวเหม็นมั้ย” อดีตพนักงานบริษัทผลิตน้ำหอมยักษ์ใหญ่ระดับโลกและอาจารย์รับเชิญพิเศษด้านนี้ให้กับหลายมหาวิทยาลัย ที่ตัดสินใจวางมือจากทุกอย่างมาทำหน้าที่เลี้ยงหลานโดยเฉพาะรีบคว้าเด็กทารกน้อยกลับเข้าอ้อมอกตัวเอง “แล้วเนี่ย ดูสิ!!!...เอากลิ่นใครที่ไหนมาติดหลาน ...ผู้หญิงเหรอ?... ก็แม่บอกแล้วจะไปรับเองรู้มั้ยกลิ่นสังเคราะห์พวกนี้ทำให้หลานแพ้ได้นะ...รีบๆ ไปอาบน้ำเลย” ดมพิสูจน์อย่างชนิดเชี่ยวชาญแทบจะทันทีจนคนฟังเสียงบ่นยิ้มร่าออกมาให้ทุกความเป็น แม่ตัวเอง ที่ได้ขาดหายความรู้สึกแบบนี้มาเกือบปี 2 s `* }9 W) Q7 _
0 N( Y4 l; c% T; ^
“เห็นกันแต่ในวีดีโอคอล์ณะไม่นึกว่าตัวจริง...เจ้าหนู...จะน่าหมั่นเขี้ยวได้ขนาดนี้นะแม่” ตะโกนเปลี่ยนเรื่องก่อนจะถูกดุไปมากกว่านี้ดังลั่นออกมาจากในบ้านน๊อคดาวน์ทรงกล่องชั้นเดียวไม่ใหญ่มากที่ได้จากน้ำพักน้ำแรงสารพัดช่วง 1ปี ที่ทั้งเรียนทั้งทำงานไปด้วย ( v. |: N0 h; [$ L. T7 ?+ s$ |
+ p+ y1 z* E0 X% T& P8 D
...บ้านเล็ก...ปลูกไว้ไม่ห่างมากจากเรือนไม้เก่าแก่สไตล์โคโลเนียลอันเป็นมรดกตกทอดมาตั้งแต่รุ่นปู่ทวดย่าทวดก่อนชะลอจากในตัวเมืองเชียงใหม่มาปลูกสร้าง...บ้านใหญ่... & D: F% I( ?6 a& p |% ~
0 f) q7 f& j- @- S
เด็กหนุ่มปรี่เข้าบ้านจัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดเสื้อยืดสีขาวกางเกงขาสั้นสบายๆออกมาแย่งเด็กตัวน้อยจากแม่ตัวเองแล้วเดินไปนั่งหย่อนขาบริเวณขอบระเบียงบ้านยกสูงจากพื้นโรยหินกรวดรายรอบจรดสวนกุหลาบส่งกลิ่นหอมตรงหน้า “แม่ครับ... แล้วพ่อไปไหน ไม่เห็นหน้าเห็นตา” ถามขณะยังทำตะเล็กตะน้อยเล่นกับ หลาน ไม่หยุด “ไปบ้านแม่เอื้องมั้ง พักนี้เค้าไปบ้านนั้นบ่อย” “ทำไมล่ะครับ” : v0 K3 W. T. u4 _; s- l* n
q* W, f" p: C; }3 H
“จะอะไร!!!... ไปเฝ้าลูกสาวเค้าให้ณะไงนี่พ่อเค้ากะว่าพอณะกลับมาจะให้แต่งกับลูกแม่เอื้องเลยนะ...ถึงจะอายุมากกว่าไปหน่อยแต่ไหนๆ หนูแนน ที่แฟนเพิ่งเสีย ก็มีลูกน้อยเหมือนกันจะได้เอามาช่วยเลี้ยงตาหนูไปด้วยซะเลย” “...สงสัยพ่อเค้าจะขี้เกียจเลี้ยงหลาน เพราะวันๆเอาแต่หนีไปปลูกต้นไม้ดอกไม้ในสวนแทนแม่ตลอด” ถามประโยคเดียวแต่บ่น สามีตัวเองยึดยาว “โอ๊ยแม่!!! ณะเพิ่งยี่สิบ... อีกอย่างสาวๆสมัยนี้ใครจะมาเอาคนยังเรียนไม่จบ แถมทำงานล้างจานเก็บจานแล้วยังจะมีไอ้หนูพ่วงมาอีก ...เป็นณะ ณะก็ไม่เอาตัวเอง” “ทำเป็นเล่นไป... นี่เมื่อเช้า หนูแนนยังขับรถจากในเมืองแวะมาเล่นกับตาหนูอยู่เลย...คิดดู... ทั้งๆ ที่รู้ ว่าถ้าแต่งจริงๆต้องมาเป็นแม่ตาหนูด้วย ...ก็ยังมีกะใจแวะมา” แค่ตอบกลับยังไม่หนำใจผู้นำครอบครัวตัวจริง “ณะแวะไปบ้านนั้นหน่อยก็ดี...ไปทักทายกันไว้อย่างน้อยบ้านเราก็มีที่มีทางติดๆ กัน...หนูแนนน่ะเป็นเด็กน่ารักตอนลงเรียนทำน้ำหอมกับแม่ก็ดูนิสัยเรียบร้อยแถมสวยด้วย” 6 w% Z% r9 T- o) f+ ^
+ V6 M E# C- d1 b
ยังทำหน้าที่แม่สื่อ ไม่หยุดโดยหารู้ไม่...คนที่ว่า...คือผู้หญิงที่มาส่งลูกชายตัวเองตั้งแต่บังเอิญเจอกันที่สนามบินในเมือง
" ?% F7 H8 d8 r" |( p( b
) ?6 Y8 J% v X$ Y& a
“ไม่ดีกว่าครับแม่ ...ณะเพิ่งกลับมาเหนื่อยๆนั่งเครื่องบินเป็นวันจนเมื่อยไปหมด ขออยู่เล่นกับ เจ้าหนู ดีกว่าว่ามั้ย...น้อง...ต้นอิน...ว่ามั๊ย ต้นอินของอา ....หืมมมมม...น่าฟัดจริงเจ้าเด็กจ่ำมั่ม” พูดไปฟัด อย่างที่ว่าไปอยู่นาน จนอีกคนย้ายมานั่งหย่อนขาข้างๆรุมทึ้งเล่นเด็กน้อยไปด้วยกัน “เอ๊ะ!!!...แม่สังเกตมั้ย ว่า ต้นอิน หน้าเหมือนพี่ บีบี ...หมวยน้อยคนสวยแค่อยู่ใกล้ก็ได้เชื้อแม่มาเต็มๆ เลยเหรอลูก” น้ำเสียงสดใสเริ่มแผ่วลง“...ถ้า ...พี่เค้า... ยังอยู่”
! q& |2 Z5 l1 q n( _. m
* |2 j$ J0 W% P. \8 ?' X
กลิ่นความทรงจำโชยมาให้เรื่องราวบางอย่างหวนคืน
7 }6 h2 ~3 c V; w+ ]
" s2 ]7 R8 m! l
/ e6 A/ w& |. f& L
ไม่ใช่แค่เนื้อเสียงหากตอนนี้ใบหน้าลูกชายเฉาขึ้นทันตา เมื่อเอ่ยถึง พี่สาวคนเดียว “ณะนี่ยังไง!!!...หลานเป็นผู้ชาย จะมาสงมาสวยอะไรกัน...พิลึกคน” แกล้งเอ็ด เฉไฉเปลี่ยนเรื่อง ...ซึ่งก็ได้ผล “ก็มันจริงนี่ครับ... หรือแม่จะเถียงณะ...ใครที่ไหนเห็นเจ้าหนูอ้วนของอาณะก็ต้องบอกล่ะว่าผู้หญิง ฮ่าๆๆๆ ....โตมาจะสวยจะหล่อยังไงณะก็รักครับ หลานณะทั้งคน... จริงมั้ย น้องต้นอิน...น้องต้นอินของอาณะ...” “ต้นอินรักอาณะมั้ย… อ่ะ...รักแน่ะๆหัวเราะชอบใจใหญ่เลย” 6 e7 e& f4 o$ V$ Z+ M" @
) C1 B7 y, k: [* s1 l/ F
ล่วงเลยจากแค่ปลายปี... มาต้นปี
0 h3 `5 i9 f# y A4 R7 j
+ P! R; z( `% I4 G% i7 l
บ้านวงศ์อภิวันมีงานที่จัดขึ้นเรียบง่าย ด้วยบรรยากาศตกแต่งโคมไฟสีขาวระโยงระยางประดับสารพัดไม้ดอกเฉดเดียวกันส่งกลิ่นหอมอบอวลแต่งแต้มงานวิวาห์น่ารักๆกลางสวนสวยริมภูเขา ...เหตุร้ายไม่คาดคิดเกิดขึ้นกับครอบครัววงศ์อภิวันอีกครั้ง + {) M5 X M& L0 y; L$ ^8 d
" Q5 o8 K& Z: Z0 ` d& t. y
สาวสวยอายุมากกว่ากิริยาท่าทาง คำพูดคำจา เรียบร้อยตั้งแต่ได้เริ่มพูดคุยจนกลายมาเป็นเจ้าสาวป้ายแดงให้ลูกชายคนเดียวของเจ้าของที่ดินหลายร้อยไร่ทั้งในแถบนี้ ไม่นับรวมในตัวเมืองอันเป็นมรดกตกทอดจากบรรพบุรุษฝ่ายพ่อตาแม่ยายรวมกัน “ณะคะ...ยัยหนู ตาหนูหลับแล้ว...เราเข้าหอกันเถอะ” แค่ผ้าม่านปิด...ไฟดับ ชุดฟูฟ่องสีขาวบริสุทธิ์ลอกคราบปลิวหายจากร่างทันทีทันใดพร้อมออกท่าทางออดอ้อน ส่งอุ้งมือคลำความเป็นตัวตนที่ยังไม่มีเลือดลงไปหล่อเลี้ยง
6 m# z J# w/ V. p1 o. f
/ t e1 J) k6 t6 W. R. e' `
เธอในวันนั้น...กับ เธอ ณ ตอนนี้ ช่างต่างกันลิบ
: x0 c$ ?1 S( T* O; V* C
8 }3 N! s# j2 Y
ชุดสูทสีเข้มเต็มยศของเจ้าบ่าวได้ถูกจัดการออกหมดโดยเจ้าสาวและที่สุดเมื่อไม่อาจทัดทานการยั่วเย้าสารพัดถาโถมมารวมเข้ากับกับฤทธิ์ของบรรดาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ย้อมใจ “โอ๊ย ว...วะวะว๊ายยยย!!! ณะ” แม้เด็กหนุ่มร่างเปลือยเปล่าจะเผชิญโลกกว้างมามากมายหลายประเทศแต่สำหรับ ณนรินทร์ … นี่คือบทรักลุ่มลึกครั้งแรกในชีวิต “...อ๊าย!!! แนนเจ็บ …แนนเจ็บณะ”
8 P/ k5 L7 V2 X: G# F
1 ~2 ]3 H7 M4 G9 w; X) n" I
จำนวนครั้งของประสบการณ์ไม่อาจเทียบเท่าต้นเหตุของสารพัดเสียงกรีดร้องโวยวายไม่เป็นคำยามที่อวัยวะนั้นแค่เริ่มสอดแทรกเข้ามา เธอ ถึงกับต้องดิ้นรนผลักช่วงท้องแข็งแรง ความเป็นตัวตนท่ามกลางจินตนาการร่วม...ลงทัณฑ์...กับอีกคนที่ไม่มีโอกาส เด็กหนุ่มกระโจนทำลายร่างบาง ปริ แยกด้วยทุกเรี่ยวแรงอาฆาตเคียดแค้น ทำเอาสาวสวย ร้อย ก็เรียบผ่านศึกรักมานักต่อนักตั้งแต่ยังไม่เปลี่ยนมาใช้นางสาวรู้สึกเวทนาเส้นทางเนินแฝดด้านหลังของเธอ ที่ไม่เคยมีใครล่วงล้ำมาก่อนเต็มประดา 9 r# G! G3 K9 {3 k+ c
- I0 o% k X: t* `
“โอ๊ยยยยย!!! พี่ณะ เบาๆ ก็ได้” ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ยิ่งกรีดร้อง ไม่ต่างจากยิ่งกระชากลากเอาส่วนปลายแข็งเหมือนเหล็กบดขยี้ เข้าออกฟาดฟันเนื้อใน จนเกิดเสียงดังระรัวทั่วพื้นที่โปร่งโล่งในห้อง
6 X9 ^1 {- k4 b. Q
7 J- G; O6 D: I2 q, d6 N3 c
กึ๊ก!!!....
6 ~6 x0 r5 \% K& X" o! a
+ C4 D p! I& t
“ละ...ละเล...เลื...เลือด” สีแดงฉาดจากช่องทางกลางกายเริ่มหยดย้อยลงเนื้อผ้าสีขาวล้วนบนฟูก เธอ ถึงกับตาถมึงลุกโพลงกระตุกสั่นทั้งเนื้อทั้งตัวเต็มแรง ก่อนวิญญาณจะลอยละล่องไปสู่ห้วงดำมืด ท่ามกลางความบ้าคลั่งเหมือนไม่มีวันสิ้นสุด ความแน่นิ่งทำเจ้าของเปลือกตาสีเข้มด้านบนเริ่ม...รู้ตัว # b6 j0 f, V) H) a6 q
- i/ i4 t8 m& F% f7 b7 I
“แนน!!! แนน!! แนน! เป็นอะไร แนน แนนนนนนน” 5 O, }1 M/ q- N3 K2 i- i
5 E* C" a* [# S* W2 f9 d
บานประตูถูกเลื่อนเปิดออกร่างเจ้าบ่าว ประคองเจ้าสาวกับร่างไร้สติเจียนจะไร้กลิ่นความมีชีวิตของเธอในอ้อมแขน ท่ามกลางพยานแขกเหรื่อในงานที่ยังพากันนั่งฉลองคู่ข้าวใหม่ปลามัน . _ B7 j- F" e r; c" }
1 r7 T+ i) X8 x# u2 m* ]% z: E6 C' z" @
...หัวใจวายเฉียบพลัน...คือคำที่ระบุใน สาเหตุการเสียชีวิต “ปออ...ปะ เป๊าะ ...ปา...”
4 Z4 c6 g! a& ^/ f9 v- v
n' x$ s9 m+ x h4 M) }
% o! V9 q$ A# O) X# L) }) |( u, \1 B
เสียงใสๆของเด็กน้อยบนตัก ณนรินทร์ กับสองมือน้อยคว้าอากาศไปมา เจื้อยแจ้ว ...ปา...ป๊า... วินาทีที่สามีในอีกฐานะ ...พ่อคนใหม่... ได้ยินคำพูดชัดๆ คำแรกจากเด็กผู้หญิงลืมตาดูโลกมาได้แค่ขวบปีกว่าๆ เขา ถึงกับหลั่งน้ำตาแห่งความสุขออกมาโดยไม่รู้ตัว ทั้งที่ตอนสูญเสียเจ้าสาวที่รู้อยู่แก่ใจว่า...ไม่ได้รัก...และเธอ เองก็ซื่อสัตย์ที่กล้ายอมสารภาพว่า รัก ...แค่เงิน ของ ครอบครัววงศ์อภิวันกับต้องการให้ลูกติดจากสามีคนแรกที่ได้เสียชีวิตไปกะทันหันมีหลักประกันอนาคตที่มั่นคงด้านการเงิน
3 k1 q |' g# l3 j2 ^. _; k) _8 w
0 Y% I" T$ J" [% Z8 |& [4 L
เขาไม่มีกลิ่นของความทรงจำให้กับ เธอ ด้วยซ้ำและการจากไปก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกเสียใจมากมาย
3 L/ Z N. h3 ~ F
0 {0 L* |& d6 y
ภาระการแต่งงานมีครอบครัวในช่วงวัย20 ต้นๆ ทั้งหมดเป็นเรื่องของผู้ใหญ่กับข้อตกลงในการช่วยเลี้ยงหลาน และยังไงเสีย ตัวเขาก็มุ่งมั่นที่จะกลับไปเรียนต่อให้จบพร้อมหาเงินที่อเมริกาอยู่แล้ว “แม่!!!...ยิบโซ... พูดได้แล้ว เรียกผมด้วย...หนูเรียก ...ป๊า...เหรอคะคนสวย หนูเรียกป๊าใช่มั้ย หืมมมม” เด็กผิวพรรณออกคล้ำผสานกลิ่นอ่อนๆ ของคนจากไปเจือจางแทบจะไม่หลงเหลือ ยังร้องเรียก... ปะ ปา ปะปา...ใส่อีกคนที่ยังทำท่าตื่นเต้นไม่หยุด 7 c& S8 |* `/ y% I9 l
# P( Z5 ]8 @% {# D; C. S" e% G
วันข้างหน้าจะเป็นยังไง...ใครรู้แน่ แต่สำหรับณนรินทร์ สิ่งที่ตัวเองตระหนักรู้ได้ตอนนี้คือ ครอบครัววงศ์อภิวัน ที่มีพ่อ แม่ลูกชาย กับ ...ลูก และ หลาน . ทั้ง5 คือชีวิตและ หัวใจ ของเด็กหนุ่ม 6 w% I# o j2 A9 C# D
5 ], L) A* P4 s* ]9 q2 ~
คนที่เกิดมาในครอบครัวที่พร้อมทุกด้านแต่ก็พร้อมหนีจากทั้งหมดนั้นไปเพียง เพราะปมปัญหาชีวิตที่ไม่สามารถให้ใครรับรู้ได้คงถึงเวลาแล้วที่จะต้อง
" X& O! f7 s9 v p, a& D
# h5 _$ K8 `8 q. b
อยู่กับ...กรุ่นกลิ่นความทรงจำ...ให้ได้
5 ]6 k$ Y2 `3 J6 B3 J7 E | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-11-10 12:58:45
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-11-10 13:43:46
โพสต์ 2022-11-10 20:25:37
โอหนอ วังวน ของชีวิต 
โพสต์ 2022-11-11 07:46:05