|
...เรา ก็เป็นแค่มนุษย์คนหนึ่งไม่ต่างจากอีกหลายร้อยหลายพันล้านบนโลกใบนี้ที่มีวิถี หรือวิธีรับมือกับโลก รับมือกับชีวิต ในแบบของ ...เรา ลำนำ ...เคยมั้ย???...บางคราเมื่อได้กลิ่นโชยมา... กลิ่นความทรงจำที่ไม่เคยเลือนหาย กลิ่นที่ทำให้คิดถึงกลิ่นที่ทำให้เรื่องราวผสานความทรงจำหวนกลับได้อย่างน่าอัศจรรย์ และละอองไอเหล่านั้นก็อบอวลไปด้วยความรักความโหยหา ความเคียดแค้น ผสานความลุ่มหลงด้วยแรงปรารถนา มาร่วมดอมดมทุกตัวอักษร...กรุ่นกลิ่นณนรินทร์...ไปด้วยกัน S300909 ....นิยาย... คือการเรียงร้อยแต่ละตัวอักษรไปตามจินตนาการหฤหรรษ์ของผู้เขียน ร่ายกลิ่นให้ผู้อ่านได้...ตื่นใจตื่นจมูก เคียงข้างกัน
3 Q% @) P! q% U
6 W1 Z( a2 c. G+ o" \
9 p; j0 |) O# G- c
% u: U ]4 d4 f
! F/ h5 u7 o3 C+ W* q
ปฐมบท
0 @3 |" T8 a6 `# c
+ k5 u9 B& o( ]" d8 g: O3 |) X6 }
k7 s n; ]6 b! j1 U. s# M0 U/ I
3 |1 ^2 {- z; Y9 h% e2 t
“แนนไปก่อนนะคะ” “ขอบคุณครับที่มาส่ง ไว้วันหลังพี่จะแวะไปเยี่ยมแม่แนนด้วย” กลิ่นจางๆของเธอคนนั้นเลือนหายเมื่อกระจกรถถูกเลื่อนขึ้นก่อนจะขับออกไป เด็กหนุ่มหน้าคมร่างสูงโปร่ง ผิวสองสีออกชมพู กดรหัสปลดล็อกประตูรั้วด้านข้างผลักบานเหล็กดัดลวดลายย้อนยุค ลากกระเป๋าล้อใบใหญ่ตรงเข้าตามถนนปูหินลูกเต๋า ความเขียวชอุ่มของพื้นที่รายรอบด้วยแนวเทือกเขาสูงผสานพรรณไม้หอมน้อยใหญ่กำจายกลิ่นฟุ้งเป็นการต้อนรับอย่างที่เจ้าของบ้านตั้งใจปลูกสะสมไว้ก่อนจะย้ายมาอยู่บนผืนดินนี้
( v5 [* W( l# [/ X: z
/ R3 s2 n4 `2 x; j
“ใครกัน?” แม้มองจากระยะไกลหญิงวัยกลางคนกลางอ้อมกอดมีเด็กทารกตาแป๋วเพิ่งกร่นคำออกไปก็ยังถึงกับรื้นหยดน้ำแห่งความสุขคลอเบ้า คลี่ยิ้มกว้างออกมาทันวัน
( d6 f" r( \' Q
: X# c- Q0 o1 J) d
ณนรินทร์... ทิ้งสัมภาระทุกอย่างตรงปรี่เข้าหาหัวใจอีกสองดวง ด้วยความรู้สึกไม่ต่างจากที่ ...แม่ตัวเอง...รู้สึกก่อนประคองส่งเด็กน้อย มอบให้ผู้อยู่ในฐานะ ...อา ลูกติดสามี...พี่สาว... หลักฐานจับต้องได้เป็นเด็กตัวน้อยๆน่ารักหนึ่งเดียวที่ยังหลงเหลือจากเรื่องราวและอุบัติเหตุเลวร้ายที่สุดสำหรับทุกคนในครอบครัว ...วงศ์อภิวัน
' S! h6 y- B7 A; k. v
; e9 Z$ G7 A. B* Y: ~4 K
เสียงอ้อแอ้ไร้เดียงสาพร้อมทำมือน้อยป่ายแปะตามใบหน้าเด็กหนุ่ม ทำหญิงวัยกลางคนอดหลั่งน้ำตาให้กับทุกภาพตรงหน้าที่ไม่เคยคิดว่าจะได้เห็น “อาณนรินทร์ไง...อาณะของเจ้าหนูไง...ที่เราคุยกันบ่อยๆ...จำไม่ได้เหรอ...โอ๋ๆๆๆๆ ... อ่ะ ...อะไรน่ะอะไรนะเจ้าหนู...จำได้เหรอ...จำอาณะได้ด้วยเหรอคนเก่ง” ดัดทำเสียงเล็กเสียงน้อยกับทั้งจูบทั้งหอมสารพัดจะฟัด อีกฝ่ายพอมีคนเล่นด้วยหน่อยเด็กผู้ชายอายุไม่กี่เดือนก็หัดทำท่าทำทางทะเล้นเหมือนกำลังอ้อน + G3 K. {5 ~: Q% j3 R
* N( Z/ f! P$ Q9 A0 }% |9 K
แต่จู่ๆกรุ่นกลิ่นที่หลบซ่อนบนผิวเนียนนุ่มขาวนวลเกือบเป็นสีมุกในอ้อมกอดก็ฟุ้งโชยขึ้นมาชวนให้หวนคิดถึง / c% x/ N8 @; X/ b7 O4 x
...กลิ่นความทรงจำ...ไม่เคยลืม...
, G% m5 v* v+ t/ D6 b
2 h5 z/ C" F# a
1 ปีเต็มๆ หลังผ่านทุกเรื่องมาได้ ที่... ณนรินทร์ หรือ ณะ ตัดสินใจไปทำงานร้านอาหารญาติๆกันที่ สหรัฐอเมริกา พร้อมเรียนต่อระดับมหาวิทยาลัยไปด้วยก่อนตัดใจอีกครั้งสำคัญที่จะใช้ช่วงวันหยุดยาวปลายปีมาเจอหน้าหลักฐานที่ยังหลงเหลือครั้งแรก “ณะมาถึงแล้วทำไมไม่บอก แม่จะได้ขับรถไปรับที่สนามบิน... แต่ตอนนี้แม่ว่าเรา รีบไปเปลี่ยนชุดก่อนมั้ย” ทำจมูกฟึดฟัดเมื่อปะทะเข้ากับกลิ่นไม่พึงประสงค์สารพัดบนเนื้อตัวลูกหัวแก้วหัวแหวนที่เหลือเพียงคนเดียว ” ...คืนตาหนูมาด้วยเลย... บินมาตั้งแต่อเมริกา มากรุงเทพ ถึงเชียงใหม่ไปติดเชื้ออะไรมามั่งก็ไม่รู้ เกิดมาติดหลานละแย่เลย” ผู้หญิงดูอ่อนกว่าวัยอย่างแม่ และ ยาย เพิ่งนึกขึ้นมาได้เละรีบทำท่าขอหลานคืนพร้อมโวยวายใส่ และนั่นก็ทำให้อีกคน หลุดจากกลิ่น ที่พาความทรงจำกลับคืน ; l6 P' [& P+ S' h- ~, H' D W
& b5 [) G* r/ r3 B$ d% S, e
“ณะลืมไปเลย ...ดูสิ... เจ้าหนูตัวแดงหมดเลยแม่” ดวงตาสีรัตติกาลที่เคยฉายแววสุกสกาวสดใสเหมือนเคยเริ่มหม่นลงเล็กน้อยขณะแกล้งเฉอารมณ์ตัวเองเอ่ยออกมาพร้อมประคองเด็กตาใสเข้าอกแม่ตัวเอง “ไหนให้ยายดูสิลูก ...โอ๋ๆ ดูสิ อาณะ ทำหนูตัวเหม็นมั้ย” อดีตพนักงานบริษัทผลิตน้ำหอมยักษ์ใหญ่ระดับโลกและอาจารย์รับเชิญพิเศษด้านนี้ให้กับหลายมหาวิทยาลัย ที่ตัดสินใจวางมือจากทุกอย่างมาทำหน้าที่เลี้ยงหลานโดยเฉพาะรีบคว้าเด็กทารกน้อยกลับเข้าอ้อมอกตัวเอง “แล้วเนี่ย ดูสิ!!!...เอากลิ่นใครที่ไหนมาติดหลาน ...ผู้หญิงเหรอ?... ก็แม่บอกแล้วจะไปรับเองรู้มั้ยกลิ่นสังเคราะห์พวกนี้ทำให้หลานแพ้ได้นะ...รีบๆ ไปอาบน้ำเลย” ดมพิสูจน์อย่างชนิดเชี่ยวชาญแทบจะทันทีจนคนฟังเสียงบ่นยิ้มร่าออกมาให้ทุกความเป็น แม่ตัวเอง ที่ได้ขาดหายความรู้สึกแบบนี้มาเกือบปี
! g9 Q( r" B; R+ _0 Q- G9 @
! `1 Y3 Z! Y6 S; s& O- `5 D' K
“เห็นกันแต่ในวีดีโอคอล์ณะไม่นึกว่าตัวจริง...เจ้าหนู...จะน่าหมั่นเขี้ยวได้ขนาดนี้นะแม่” ตะโกนเปลี่ยนเรื่องก่อนจะถูกดุไปมากกว่านี้ดังลั่นออกมาจากในบ้านน๊อคดาวน์ทรงกล่องชั้นเดียวไม่ใหญ่มากที่ได้จากน้ำพักน้ำแรงสารพัดช่วง 1ปี ที่ทั้งเรียนทั้งทำงานไปด้วย ( U0 Q6 p9 V2 P
: Y/ h3 h+ G& {3 V/ Y% z
...บ้านเล็ก...ปลูกไว้ไม่ห่างมากจากเรือนไม้เก่าแก่สไตล์โคโลเนียลอันเป็นมรดกตกทอดมาตั้งแต่รุ่นปู่ทวดย่าทวดก่อนชะลอจากในตัวเมืองเชียงใหม่มาปลูกสร้าง...บ้านใหญ่... 0 a) z2 c: S3 d% A( h
+ ]* C2 q/ S% v: L" d9 o3 c
เด็กหนุ่มปรี่เข้าบ้านจัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดเสื้อยืดสีขาวกางเกงขาสั้นสบายๆออกมาแย่งเด็กตัวน้อยจากแม่ตัวเองแล้วเดินไปนั่งหย่อนขาบริเวณขอบระเบียงบ้านยกสูงจากพื้นโรยหินกรวดรายรอบจรดสวนกุหลาบส่งกลิ่นหอมตรงหน้า “แม่ครับ... แล้วพ่อไปไหน ไม่เห็นหน้าเห็นตา” ถามขณะยังทำตะเล็กตะน้อยเล่นกับ หลาน ไม่หยุด “ไปบ้านแม่เอื้องมั้ง พักนี้เค้าไปบ้านนั้นบ่อย” “ทำไมล่ะครับ” : w a9 V& \* ^4 N5 o5 H
% l& F: Q0 x5 f
“จะอะไร!!!... ไปเฝ้าลูกสาวเค้าให้ณะไงนี่พ่อเค้ากะว่าพอณะกลับมาจะให้แต่งกับลูกแม่เอื้องเลยนะ...ถึงจะอายุมากกว่าไปหน่อยแต่ไหนๆ หนูแนน ที่แฟนเพิ่งเสีย ก็มีลูกน้อยเหมือนกันจะได้เอามาช่วยเลี้ยงตาหนูไปด้วยซะเลย” “...สงสัยพ่อเค้าจะขี้เกียจเลี้ยงหลาน เพราะวันๆเอาแต่หนีไปปลูกต้นไม้ดอกไม้ในสวนแทนแม่ตลอด” ถามประโยคเดียวแต่บ่น สามีตัวเองยึดยาว “โอ๊ยแม่!!! ณะเพิ่งยี่สิบ... อีกอย่างสาวๆสมัยนี้ใครจะมาเอาคนยังเรียนไม่จบ แถมทำงานล้างจานเก็บจานแล้วยังจะมีไอ้หนูพ่วงมาอีก ...เป็นณะ ณะก็ไม่เอาตัวเอง” “ทำเป็นเล่นไป... นี่เมื่อเช้า หนูแนนยังขับรถจากในเมืองแวะมาเล่นกับตาหนูอยู่เลย...คิดดู... ทั้งๆ ที่รู้ ว่าถ้าแต่งจริงๆต้องมาเป็นแม่ตาหนูด้วย ...ก็ยังมีกะใจแวะมา” แค่ตอบกลับยังไม่หนำใจผู้นำครอบครัวตัวจริง “ณะแวะไปบ้านนั้นหน่อยก็ดี...ไปทักทายกันไว้อย่างน้อยบ้านเราก็มีที่มีทางติดๆ กัน...หนูแนนน่ะเป็นเด็กน่ารักตอนลงเรียนทำน้ำหอมกับแม่ก็ดูนิสัยเรียบร้อยแถมสวยด้วย” p9 g& \$ N# L! k B6 s
, i, ~$ I' E Q& h' W% m- B/ p# l, E
ยังทำหน้าที่แม่สื่อ ไม่หยุดโดยหารู้ไม่...คนที่ว่า...คือผู้หญิงที่มาส่งลูกชายตัวเองตั้งแต่บังเอิญเจอกันที่สนามบินในเมือง 9 l7 a% C. S8 Y) \% L' b$ n
0 r* O9 p1 n" i3 r# m
“ไม่ดีกว่าครับแม่ ...ณะเพิ่งกลับมาเหนื่อยๆนั่งเครื่องบินเป็นวันจนเมื่อยไปหมด ขออยู่เล่นกับ เจ้าหนู ดีกว่าว่ามั้ย...น้อง...ต้นอิน...ว่ามั๊ย ต้นอินของอา ....หืมมมมม...น่าฟัดจริงเจ้าเด็กจ่ำมั่ม” พูดไปฟัด อย่างที่ว่าไปอยู่นาน จนอีกคนย้ายมานั่งหย่อนขาข้างๆรุมทึ้งเล่นเด็กน้อยไปด้วยกัน “เอ๊ะ!!!...แม่สังเกตมั้ย ว่า ต้นอิน หน้าเหมือนพี่ บีบี ...หมวยน้อยคนสวยแค่อยู่ใกล้ก็ได้เชื้อแม่มาเต็มๆ เลยเหรอลูก” น้ำเสียงสดใสเริ่มแผ่วลง“...ถ้า ...พี่เค้า... ยังอยู่”
" m$ k! W8 S: ^. @
8 u/ f" E. S' {2 Z( k6 ^
กลิ่นความทรงจำโชยมาให้เรื่องราวบางอย่างหวนคืน + X$ M. R0 p. e V o) @+ R- F. D" G
5 F% \* _0 G) X2 K
& e' P- Q) W% y! \9 B* P
ไม่ใช่แค่เนื้อเสียงหากตอนนี้ใบหน้าลูกชายเฉาขึ้นทันตา เมื่อเอ่ยถึง พี่สาวคนเดียว “ณะนี่ยังไง!!!...หลานเป็นผู้ชาย จะมาสงมาสวยอะไรกัน...พิลึกคน” แกล้งเอ็ด เฉไฉเปลี่ยนเรื่อง ...ซึ่งก็ได้ผล “ก็มันจริงนี่ครับ... หรือแม่จะเถียงณะ...ใครที่ไหนเห็นเจ้าหนูอ้วนของอาณะก็ต้องบอกล่ะว่าผู้หญิง ฮ่าๆๆๆ ....โตมาจะสวยจะหล่อยังไงณะก็รักครับ หลานณะทั้งคน... จริงมั้ย น้องต้นอิน...น้องต้นอินของอาณะ...” “ต้นอินรักอาณะมั้ย… อ่ะ...รักแน่ะๆหัวเราะชอบใจใหญ่เลย” 6 n/ V) y" u) Q) [) p
3 R1 Q, O- K! P1 Y B0 D. e; |
ล่วงเลยจากแค่ปลายปี... มาต้นปี
! b$ n& I2 A2 G
8 k+ C2 b$ |) _; q
บ้านวงศ์อภิวันมีงานที่จัดขึ้นเรียบง่าย ด้วยบรรยากาศตกแต่งโคมไฟสีขาวระโยงระยางประดับสารพัดไม้ดอกเฉดเดียวกันส่งกลิ่นหอมอบอวลแต่งแต้มงานวิวาห์น่ารักๆกลางสวนสวยริมภูเขา ...เหตุร้ายไม่คาดคิดเกิดขึ้นกับครอบครัววงศ์อภิวันอีกครั้ง
8 N% r$ e5 o8 R, E" x4 {; W
, G! k( i$ }$ z8 T) r/ V
สาวสวยอายุมากกว่ากิริยาท่าทาง คำพูดคำจา เรียบร้อยตั้งแต่ได้เริ่มพูดคุยจนกลายมาเป็นเจ้าสาวป้ายแดงให้ลูกชายคนเดียวของเจ้าของที่ดินหลายร้อยไร่ทั้งในแถบนี้ ไม่นับรวมในตัวเมืองอันเป็นมรดกตกทอดจากบรรพบุรุษฝ่ายพ่อตาแม่ยายรวมกัน “ณะคะ...ยัยหนู ตาหนูหลับแล้ว...เราเข้าหอกันเถอะ” แค่ผ้าม่านปิด...ไฟดับ ชุดฟูฟ่องสีขาวบริสุทธิ์ลอกคราบปลิวหายจากร่างทันทีทันใดพร้อมออกท่าทางออดอ้อน ส่งอุ้งมือคลำความเป็นตัวตนที่ยังไม่มีเลือดลงไปหล่อเลี้ยง
* r8 P2 W, U& h6 K( o
5 _- G; u5 J$ K5 t4 A7 E
เธอในวันนั้น...กับ เธอ ณ ตอนนี้ ช่างต่างกันลิบ ( u; t8 e) N7 u+ V7 F$ w
2 {6 ]0 u! f5 h7 q: @
ชุดสูทสีเข้มเต็มยศของเจ้าบ่าวได้ถูกจัดการออกหมดโดยเจ้าสาวและที่สุดเมื่อไม่อาจทัดทานการยั่วเย้าสารพัดถาโถมมารวมเข้ากับกับฤทธิ์ของบรรดาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ย้อมใจ “โอ๊ย ว...วะวะว๊ายยยย!!! ณะ” แม้เด็กหนุ่มร่างเปลือยเปล่าจะเผชิญโลกกว้างมามากมายหลายประเทศแต่สำหรับ ณนรินทร์ … นี่คือบทรักลุ่มลึกครั้งแรกในชีวิต “...อ๊าย!!! แนนเจ็บ …แนนเจ็บณะ” 7 Y" T0 G$ N0 k, w# Z- y4 E
; N4 Y: G- J: n: z! v' F+ C
จำนวนครั้งของประสบการณ์ไม่อาจเทียบเท่าต้นเหตุของสารพัดเสียงกรีดร้องโวยวายไม่เป็นคำยามที่อวัยวะนั้นแค่เริ่มสอดแทรกเข้ามา เธอ ถึงกับต้องดิ้นรนผลักช่วงท้องแข็งแรง ความเป็นตัวตนท่ามกลางจินตนาการร่วม...ลงทัณฑ์...กับอีกคนที่ไม่มีโอกาส เด็กหนุ่มกระโจนทำลายร่างบาง ปริ แยกด้วยทุกเรี่ยวแรงอาฆาตเคียดแค้น ทำเอาสาวสวย ร้อย ก็เรียบผ่านศึกรักมานักต่อนักตั้งแต่ยังไม่เปลี่ยนมาใช้นางสาวรู้สึกเวทนาเส้นทางเนินแฝดด้านหลังของเธอ ที่ไม่เคยมีใครล่วงล้ำมาก่อนเต็มประดา
) F* D' v0 |# Y& l: x! n) p- o
% u8 n. T' j. T/ W
“โอ๊ยยยยย!!! พี่ณะ เบาๆ ก็ได้” ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ยิ่งกรีดร้อง ไม่ต่างจากยิ่งกระชากลากเอาส่วนปลายแข็งเหมือนเหล็กบดขยี้ เข้าออกฟาดฟันเนื้อใน จนเกิดเสียงดังระรัวทั่วพื้นที่โปร่งโล่งในห้อง
# m: D6 r+ R+ E! ^4 {& B
8 q! _5 J! k, R5 I: q
กึ๊ก!!!....
6 W" U1 ]0 ` e9 f4 ^3 q
# |7 Y$ y$ |# u9 G
“ละ...ละเล...เลื...เลือด” สีแดงฉาดจากช่องทางกลางกายเริ่มหยดย้อยลงเนื้อผ้าสีขาวล้วนบนฟูก เธอ ถึงกับตาถมึงลุกโพลงกระตุกสั่นทั้งเนื้อทั้งตัวเต็มแรง ก่อนวิญญาณจะลอยละล่องไปสู่ห้วงดำมืด ท่ามกลางความบ้าคลั่งเหมือนไม่มีวันสิ้นสุด ความแน่นิ่งทำเจ้าของเปลือกตาสีเข้มด้านบนเริ่ม...รู้ตัว
# e6 B/ \9 Z; N2 } j- F- j: e+ q0 F
$ V. U! d5 V4 W5 D, g
“แนน!!! แนน!! แนน! เป็นอะไร แนน แนนนนนนน”
6 F# ~5 f. G! S8 O/ t1 ], b- h z
5 P& P' J: W$ B% F9 ^
บานประตูถูกเลื่อนเปิดออกร่างเจ้าบ่าว ประคองเจ้าสาวกับร่างไร้สติเจียนจะไร้กลิ่นความมีชีวิตของเธอในอ้อมแขน ท่ามกลางพยานแขกเหรื่อในงานที่ยังพากันนั่งฉลองคู่ข้าวใหม่ปลามัน % w" X+ K$ j. A6 M& V
* G4 g; `3 Y' C' _
...หัวใจวายเฉียบพลัน...คือคำที่ระบุใน สาเหตุการเสียชีวิต “ปออ...ปะ เป๊าะ ...ปา...” % Z6 ~8 l9 w0 _$ j
& C2 L1 `/ Z6 O! a3 U
" C7 Y! S' n9 V/ {5 h4 z" y Q
เสียงใสๆของเด็กน้อยบนตัก ณนรินทร์ กับสองมือน้อยคว้าอากาศไปมา เจื้อยแจ้ว ...ปา...ป๊า... วินาทีที่สามีในอีกฐานะ ...พ่อคนใหม่... ได้ยินคำพูดชัดๆ คำแรกจากเด็กผู้หญิงลืมตาดูโลกมาได้แค่ขวบปีกว่าๆ เขา ถึงกับหลั่งน้ำตาแห่งความสุขออกมาโดยไม่รู้ตัว ทั้งที่ตอนสูญเสียเจ้าสาวที่รู้อยู่แก่ใจว่า...ไม่ได้รัก...และเธอ เองก็ซื่อสัตย์ที่กล้ายอมสารภาพว่า รัก ...แค่เงิน ของ ครอบครัววงศ์อภิวันกับต้องการให้ลูกติดจากสามีคนแรกที่ได้เสียชีวิตไปกะทันหันมีหลักประกันอนาคตที่มั่นคงด้านการเงิน
" U6 X* L: U5 m$ k) U$ v+ m
& h" `* Z6 e f5 W
เขาไม่มีกลิ่นของความทรงจำให้กับ เธอ ด้วยซ้ำและการจากไปก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกเสียใจมากมาย ' r4 }( e( Q8 q/ z
& t+ ?( d) T' ~/ R' @3 m
ภาระการแต่งงานมีครอบครัวในช่วงวัย20 ต้นๆ ทั้งหมดเป็นเรื่องของผู้ใหญ่กับข้อตกลงในการช่วยเลี้ยงหลาน และยังไงเสีย ตัวเขาก็มุ่งมั่นที่จะกลับไปเรียนต่อให้จบพร้อมหาเงินที่อเมริกาอยู่แล้ว “แม่!!!...ยิบโซ... พูดได้แล้ว เรียกผมด้วย...หนูเรียก ...ป๊า...เหรอคะคนสวย หนูเรียกป๊าใช่มั้ย หืมมมม” เด็กผิวพรรณออกคล้ำผสานกลิ่นอ่อนๆ ของคนจากไปเจือจางแทบจะไม่หลงเหลือ ยังร้องเรียก... ปะ ปา ปะปา...ใส่อีกคนที่ยังทำท่าตื่นเต้นไม่หยุด 4 p5 H6 ~/ D& `, Z) V+ R9 V& ?
! r8 c' E9 h$ P' F* u0 s
วันข้างหน้าจะเป็นยังไง...ใครรู้แน่ แต่สำหรับณนรินทร์ สิ่งที่ตัวเองตระหนักรู้ได้ตอนนี้คือ ครอบครัววงศ์อภิวัน ที่มีพ่อ แม่ลูกชาย กับ ...ลูก และ หลาน . ทั้ง5 คือชีวิตและ หัวใจ ของเด็กหนุ่ม 3 q" p% q) Y! d( |
* c4 s7 d* p9 \9 y/ F0 W2 F
คนที่เกิดมาในครอบครัวที่พร้อมทุกด้านแต่ก็พร้อมหนีจากทั้งหมดนั้นไปเพียง เพราะปมปัญหาชีวิตที่ไม่สามารถให้ใครรับรู้ได้คงถึงเวลาแล้วที่จะต้อง
$ `( |. o+ N5 N& W' m/ s
" c) H8 @9 F4 }" w4 k
อยู่กับ...กรุ่นกลิ่นความทรงจำ...ให้ได้
# R! g T5 W4 O- v$ H0 w" H9 u | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-11-10 12:58:45
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-11-10 15:00:12
โพสต์ 2022-11-10 20:25:37
โอหนอ วังวน ของชีวิต 
โพสต์ 2022-11-11 07:46:05