[เรื่องสั้น กึ่งแปล]Double Trouble (สองแฝดน้อยเจ้าปัญหา) ตอนที่ 9

peewang

กึ่งแปล = โยนเข้ากูเกิ้ลทรานสเลตแล้วเอามาเกลาสำนวนนิดหน่อย เนื้อหาอาจถูกบ้าง ผิดเยอะ คลาดเคลื่อนอีกนิด
6 V+ L" e+ I" i3 h$ ?TAG=

Mb=ผู้ชาย(ผู้ใหญ่)+เด็กชาย


NC=เนื้อหาไม่เหมาะสำหรับเด็ก มีการแสดงออกทางเพศของตัวละคร

ตอนที่ 1 คลิกที่นี่
ตอนที่ 2 คลิกที่นี่
ตอนที่ 3 คลิกที่นี่
ตอนที่ 4 คลิกที่นี่
ตอนที่ 5 คลิกที่นี่
8 ^" T' i" C8 v. [( N4 i; ^, C* pตอนที่ 6 คลิกที่นี่
ตอนที่ 7 คลิกที่นี่
ตอนที่ 8 คลิกที่นี่



Chapter 9
3 Y( ~7 ]% K8 o" q

โครี่ไม่ได้โกหก เรื่องที่ว่าซูซานรู้แล้วว่าเราทำอะไรลงไป คืนนั้น หลังจากที่เด็กๆเข้านอน เธอชวนผมไปจิบกาแฟกันอย่างที่พวกเราทำบ่อยๆไม่ว่าจะเป็นที่บ้านผมหรือบ้านของเธอ


. I2 V6 m6 Y7 ~5 P! |7 z' m"คุณใช้เวลาไม่เสียเปล่าเลยนะ" เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่ติดจะหงุดหงิดเล็กน้อย อ้างอิงจากการสูญเสียความบริสุทธิ์ลูกน้อยทั้งสองของเธอ ผมไม่รู้จะพูดอะไรดี ไม่ว่ามันจะเป็นไอเดียของผมหรือของเด็กๆเองก็ใช้เป็นข้ออ้างไม่ได้ ไม่จำเป็นต้องรอการยอมรับของผม ซูซานถอนหายใจด้วยความเศร้านิดๆ "ชั้นไม่ได้โกรธคุณหรอกนะทอม" เธอเอ่ย "มันแค่เหมือนกับว่าพวกเขาโตขึ้นเร็วมาก แล้วสำหรับชั้นมันก็ยากอยู่นะที่จะยอมรับว่าพวกเขามีความสุขกับมัน... เรื่องที่คุณทำ.. พวกเขาบอกว่าพวกเขาชอบ และถ้าเป็นการโกหกชั้นก็แยกแยะได้อยู่แล้ว" ผมมั่นใจว่าเธอสังเกตเห็นรอยดูดที่คริสฝากไว้บนตัวผม แต่ผมว่าเธอคงจะกลัวเกินกว่าจะถามว่าเป็นแฝดคนไหนที่ทำมัน เธอลุกขึ้นแล้วส่งสัญญาณให้ผมตามไป เราหยุดหน้าห้องของเด็กน้อย และเธอเปิดประตู ผมมองเข้าไปด้านใน


แรกเริ่ม ผมไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรแปลกไป ก็แค่คริสกะโครี่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียงของใครของมัน ตอนนอนหลับอย่างเป็นธรรมชาติยิ่งเป็นภาพที่แสนบริสุทธิ์ แล้วมันก็กระตุกความคิดของผม บนเตียงใครเตียงมัน.. โครี่นอนเตียงชั้นบน และคริสบนเตียงชั้นล่าง ผมมองเหมือนตั้งคำถามไปที่ซูซาน แต่เธอยกนิ้วชี้ขึ้นปิดปากและค่อยๆปิดประตู

) `1 y7 B6 ~( n* I
3 {, y( M& Y* A( Y; L9 B
"พวกเขาทะเลาะกันหรือยังไง?" ผมถามเธอเมื่อเรากลับมาที่ครัว มันคงจะไม่ค่อยน่าเชื่อเท่าไรที่เด็กๆจะโกรธจนต้องนอนแยกกัน แต่ผมนึกอย่างอื่นไม่ออกจริงๆ



"ชั้นก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน" ซูซานพูดด้วยความสงสัย "แต่ตอนที่ชั้นถามพวกเขา โครี่บอก 'ไม่หรอกแม่ พวกเราไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ แม่รู้ไหม?'" เธอส่ายหัว ชัดเจนว่าเธอยังไม่ค่อยเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ผมเองก็เหมือนกัน ตอนที่เด็กยังใส่ผ้าอ้อม พวกเขาจะงอแงอย่างถึงที่สุดถ้าซูซานจะพยายามแยกเตียงพวกเขา ในที่สุดเธอก็ยอมแพ้ เมื่อพ่อของพวกเขาจากไปนั่นยิ่งทำให้สถานการณ์เลวร้ายลงไปอีก โครี่และคริสต่างหลับใด้ภายใต้อ้อมกอดของกันและกัน บางทีถึงกับต้องดูดนิ้วโป้งของอีกฝ่ายเพื่อไขว่คว้าสิ่งยึดเหนี่ยวด้วยความสิ้นหวังในโลกที่โหดร้ายเพราะกลุ่มก้อนของความคิดและความรู้สึกที่รายล้อมพวกเขาอยู่
1 w9 {9 T- X  o% K/ A. ?& A
$ r5 ~9 i2 H: Q; [) K7 a
"พวกเขาเปลี่ยนแปลง ทอม" ซูซานพูดแล้วนิ่ง "และมันเป็นเพราะคุณ คริสเคยเป็นเด็กขี้อายและยากนักที่จะพูดคุยกับใคร แต่ตอนนี้ชั้นทำให้เขาหยุดพูดไม่ได้ด้วยซ้ำ และโครี่ เขาทำได้ดีกว่าเดิมซะอีกที่โรงเรียน เขาไม่ได้ขี้โมโหและอาละวาดเหมือนที่เคยเลยสักนิด" อันสุดท้ายนั่นน่าค้านอยู่นะ แต่ผมก็ปล่อยผ่าน เธอมองไปยังทางห้องพวกเขา ที่ๆเด็กๆนอนแยกเตียงกัน เธอส่ายหัวด้วยท่าทางมึนงงอีกหน "แล้วตอนนี้ก็เป็นอย่างที่เห็น" เธอพูดเบาๆ
# y1 K$ R+ I* s3 u9 |
* Z- O3 C: U3 T" Z9 [, {% C) L
3 f. F7 V; U9 K) U9 Rนักเขียนชื่อดังอย่างผมก็ยังไม่รู้จะพูดอะไร ผมไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษให้กับคริสหรือโครี่ และแน่นอนว่าผมไม่ได้อยากจะเปลี่ยนแปลงพวกเขา แม้จะเป็นทิศทางที่ดีขึ้นก็ไม่ ทั้งหมดทั้งมวลที่ผมทำก็คือมอบความรักให้กับพวกเขา คุณแม่ของพวกเขาเองก็สรุปได้อย่างเดียวกัน "มัน.. มันยากนะ สำหรับฉันที่จะยอมรับในสิ่งที่คุณกับเด็กๆทำ แต่ชั้นรู้ว่าคุณจะไม่ทำร้ายพวกเขา และพวกเขาเองก็คงคิดเหมือนกัน" ซูซานทำสีหน้าปั้นยาก "ชั้นอยากรู้ ทอม คุณจะทิ้งพวกเขาไหมถ้าพวกเขาโตขึ้น ? ชั้นหมายถึง พวกเขาจะไม่ใช่เด็กตัวน้อยๆตลอดไป พวกเขาต้องเติบโต และมีขนขึ้นในที่ๆคุณไม่ต้องการ" ความตรงไปตรงมาของเธอทำผมสะดุ้ง แต่ผมเข้าใจสิ่งที่เธอจะสื่อ "เพราะถ้ามันเป็นอย่างนั้น คงดีกว่าถ้าเราจะหยุดอะไรๆที่กำลังเป็นอยู่ คุณคงไม่ได้ดีไปกว่าที่พ่อของพวกเขาเป็น"
+ S3 @& J* I/ C2 P. _

% _# g/ y6 P) W6 v$ n* U- H
7 a6 E. r+ M: |" l4 Z: jเธอพูดถูก ความสัมพันธ์ระหว่างผู้ชายกับเด็กชาย(หรือเด็กแฝด) มันเป็นเรื่องชั่วคราวโดยธรรมชาติ อย่างน้อยก็ในด้านความสัมพันธ์ทางเพศ ยังไงเด็กน้อยก็ต้องเติบโต กลายเป็นผู้ใหญ่ และกุญแจสำคัญที่ทำให้คนรักเด็กหลงไหลก็จะจากไปอย่างไม่หวนคืน มันเป็นอะไรที่ผมไม่อยากจะคิดถึง แต่ยังไงก็เป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้อยู่ดี ความรักเป็นสิ่งที่จะยืนยาวเสมอ หรืออย่างน้อยก็เป็นความสัมพันธ์ดั่งเพื่อนรักอย่างลึกซึ้ง ยังไงซะ เซ็กซ์ไม่ใช่เหตุผลเดียวที่ทำให้ผมรักคริสและโครี่ มันเป็นเพียงส่วนเล็กๆของภาพรวม

. \8 ~" x2 ~3 _# |5 e$ K
& h8 d; Q) k6 j9 G- b! W
"ไม่ ผมไม่ได้คิดจะจากพวกเขาไปหรอกนะ" ผมบอกเธออย่างจริงใจ "แน่นอนว่าพวกเขาต้องเติบโต และเมื่อพวกเขาก้าวสู่วัยรุ่น พวกเขาอาจจะเลิกอยากป้วนเปี้ยนรอบๆผมอีกต้ช่อไป พวกเขาอาจจะมีแฟนสาว อาจจะน่าเกรงใจไปสักหน่อยแต่ผมก็อยากให้พวกเขาได้รับความรัก และการให้ความรักกับผมก็จะเป็นเรื่องดีที่พวกเขาจะได้เรียนรู้และเตรียมพร้อมกับความรัก ชีวิตแต่งงาน และเซ็กซ์ในภายภาคหน้า" ซูซานครุ่นคิดและพยักหน้า เหมือนว่าเธอจะเข้าใจที่ผมพูด "เราต่างก็เปลี่ยนแปลง แต่ผมจะไม่ละเลยพวกเขาเพียงเพราะพวกเขาโตขึ้น ผมจะยังคงอยู่ตรงนี้ และเราก็ยังคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเสมอ ผมหวังอย่างนั้น" นี่ไม่ใช่ความหวังที่มองจากแค่มุมของผมฝ่ายเดียว ผมเคยได้อ่านเรื่องราวของคนรักเด็กคนอื่นๆ เกี่ยวกับเรื่องที่ว่าเด็กๆจะเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ และมองคนรักเก่าของพวกเขาเป็นเพื่อนสนิทและเพื่อนรักตลอดไป แม้พวกเขาจะหยุดมีเซ็กซ์กันแล้ว ในบางมุม ความรักของคนรักเด็กกับเด็กน้อยที่โตเป็นผู้ใหญ่แล้วก็อาจจะเหมือนกับคู่รักวัยชรา ความเร่าร้อนและตัญหาของพวกเขาอาจมอดดับไป แต่ความรักยังคงอยู่ (แน่นอนว่าผมไม่ได้ปฏิเสธหรอกนะ ว่าคู่รักวัยชราจะไม่มีเซ็กซ์กันน่ะ)
) D' ~/ e) ]  J) N, f- l

ซูซานดูโล่งใจและพอใจกับคำตอบของผม และผมก็เสริม "บางที ผมอาจต้องเรียนรู้ที่จะรักร่างกายที่มีขนแล้วล่ะ"
& w5 J5 P8 z* N2 x0 D9 Wเธอหัวเราะและมองผมอย่างเคืองๆ "คุณนี่มันเกินเยียวยาแล้วจริงๆ" เธออธิบายด้วยรอยยิ้ม อันนี้ปฏิเสธไม่ได้แฮะ


…

2 ]: w8 U$ W* V, L, J" G+ k
6 r0 f& f: e: ]% Zวันนี้สำหรับผมเป็นวันที่ไม่ดีนัก อย่างแรก ไฟดับทำคอมผมเดี้ยง พรากเอาทุกอย่างที่ผมพิมพ์ลงไปในหนังสือเล่มใหม่ทั้งชั่วโมงไปกับมันด้วย แล้วกับความจริงที่ว่าความหนาวเย็นเริ่มก้าวเข้ามา และผมยิ่งเริ่มรู้สึกค่อนข้างหงุดหงิดเมื่อเด็กๆพุ่งผ่านประตูเข้ามาเป็นพายุบุแคมหลังจากพึ่งเลิกเรียน หลังจากที่ผ่านมาไม่กี่วันที่ผมได้เปิดปฐมบทของเซ็กซ์เต็มรูปแบบกับพวกเขาไปแล้ว พวกเขาก็จะเข้ามา เปลื้องผ้าแล้วพุ่งเข้ามาทั้งร่างกายนุ่มนิ่มแบบเด็กๆของพวกเขา วันนี้เองก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น
4 z5 M, G! j1 B  J
ผมเขม่นมองพวกเขาเมื่อมือน้อยๆเริ่มปลดกระดุมของตัวเอง “ให้ตายเถอะ!” ผมพูดเจือหงุดหงิด “พวกนายสองคนนี่ไม่เบื่อที่จะมีเซ็กซ์บ้างเลยหรือไง?” (เอ่อ ขอเวลาให้คนที่ประกาศตัวว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการล่อลวงเด็กๆได้ใตร่ตรองสักแป๊บนึงเถอะนะ)
' t' j9 G+ c- Z# z# t6 `ตากลมๆของโครี่เบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ และคิ้วน้อยๆของคริสก็ขมวดเข้าด้วยความสับสนปนเจ็บปวด บ้าเอ๊ย ทำไมผมถึงต้องเอาความหงุดหงิดไปลงที่พวกเขาด้วยล่ะ? “ชั้นขอโทษ” ผมทอดถอนใจด้วยความรู้สึกผิด “ชั้นไม่ได้ตั้งใจว่าพวกนาย”
6 n) a# I4 ~1 m( L
" E* x4 @  i+ h& c4 m% a( r“ผ่านวันที่แย่มาสินะ?” โครี่ถามด้วยท่าทางเป็นกังวล
คริสเดินเข้ามาหา แล้วขึ้นนั่งบนตักผม โอบแขนบางรอบตัว มอบอ้อมกอดแนบแน่นและ อบอุ่น “ไม่เป็นไรแล้วนะ ทอม” เขาพูดเบาๆ ซบใบหน้าน้อยลงกับบ่าผม “ผมยังรักคุณเสมอ แม้เวลาที่คุณบ้าๆบอๆเองก็เถอะ” ผมหัวเราะเบาพลางกอดตอบ โอบร่างนุ่มนิ่มน้อยๆไว้แนบกาย อ้อมกอดอบอุ่นอ่อนโยนเป็นสิ่งมหัศจรรย์ต่ออารมณ์ผมจริงๆ ผมว่าผมอยู่อย่างนี้เป็นชั่วโมงยังได้เลย แต่โครี่เหมือนจะมีไอเดียอีกแบบ
1 V: F2 J' m! k5 i  H, l( d, b* O+ C
“ถอดเสื้อคุณออกซะ” เขาสั่ง

8 Y7 s1 u. T1 g4 V* b2 t; `“โครี่ จริงๆนะ ชั้นไม่รู้สึกว่า...”

" a) _7 ^) q% y7 A“ทำเถอะน่า ได้มั้ย?” เขาอ้อน ด้วยเหตุนั้นผมก็แกะตัวเองออกจากอ้อมกอดของคริส และถอดเสื้อออก ผมมองไปที่โครี่อย่างจำนนและจำยอม พยายามเดาว่าเขาจะเล่นอะไรพิเรนทร์ๆหรือว่าอย่างอื่น ผมไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะทำอย่างนั้นจริงๆ เขาเองก็น่าจะรู้สึกได้

“เอาล่ะ นอนคว่ำลงบนโซฟาซะ” เขาพูดต่อ ผมลังเล ค่อนข้างรู้สึกอยากดื้อดึง และเขาก็มองผมด้วยสายตาเข้มงวด เขาไม่ยอมรับคำตอบว่า “ไม่” อย่างแน่นอน มันเป็นอย่านั้นแหละ ผมทำตามที่เขาบอก แผ่หราลงกับโซฟาขณะที่แขดโอบหมอนมากอดไว้  ผมรู้สึกได้ว่าโครี่ขึ้นคร่อมด้านหลังและนั่งลงบนก้นของผม และจากนั้นด้วยความน่าแปลกใจ ผมสัมผัสได้ถึงมือน้อยๆเริ่มออกแรงกับไหล่และต้นคอของผม ทำผมรู้สึกโง่งม เขาอยากจะนวดให้ผม ไม่ใช่จะมีเซ็กซ์ พระเจ้า พวกเขาเป็นเด็กมหัศจรรย์จริงๆ ผมคิดกับตัวเองเป็นรอบที่พัน  ด้วยความที่พวกเขาทำผมแปลกใจครั้งแล้วครั้งเล่า

2 X5 A' R# y! r6 s  Q“คุณเกร็งมากเลยนะ” โครี่เฝ้าสังเกต ค่อยๆบีบนวดและลูบไล้ไปบนหลังของผมด้วยมือนุ่มนิ่มและอบอุ่น อย่างที่เคย โครี่รู้เป็นอย่างดีว่าอะไรที่จะทำให้ผมรู้สึกดี จดจ่อกับความพยายามของเขาลงบนต้นคอและกล้ามเนื้อใหล่ของผมจนกระทั่งความเกร็งแน่นค่อยๆเลือนหายและผมผ่อนคลายสุดๆ ผมค่อยๆถอนหายใจเป็นครั้งคราวอย่างอิ่มเอมและง่วงงุน
; i! @% g4 U/ e
7 E9 k5 f  D, j" A/ i“เขาผล็อยหลับไปแล้วล่ะ” ผมได้ยินเสียงคริสจากทิศไหนสักทางแถวๆหน้าโต๊ะคอม เพียงไม่นานหลังจากนั้น ผมก็ทำอย่างที่เขาว่า
7 k* ?3 H7 W6 `4 R, T# o
, z9 D0 v! H0 L  w...
& q9 _8 }" l4 r6 h5 B5 W
4 W$ i; g$ \! zห่างจากวันเกิดของพวกเขาได้ไม่นานนัก ผมคอยสังเกตแฝดน้อยอย่างใกล้ชิดเพื่อคอยดูความเปลี่ยนแปลงของพวกเขา ทั้งๆที่โครี่ยืนยันเองว่า “พวกเราไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ” แต่พวกเขาก็ยังนอนบนเตียงเดียวกันเป็นครั้งคราว และนอกจากนั้นพวกเขาก็แยกเตียงกันนอน ดูเหมือนว่าความเคยชินจะเป็นเรื่องยากที่จะทิ้งไปในทันที ก็เป็นอะไรที่ผมดีใจล่ะนะ ที่จริง ผมไม่อยากจะคิดว่าผมเป็นคนที่แยกพวกเขาออกจากกันเลย
  m+ ]( Z. M- ^+ B
โครี่และคริสต่างเริ่มเดินไปบนเส้นทางของตัวเอง อันที่จริง พวกเขาไม่เคยเหมือนกันเปี๊ยบ พวกเขามีความเป็นตัวเองและตั้งแต่ที่ผมเดินเข้ามาในชีวิตของพวกเขา พวกเขาก็ไม่ได้ยืนบนจุดเดียวกันที่จะคอยมอบความอบอุ่นและสนับสนุนอีกฝ่ายอีกต่อไป ตอนนี้ พวกเขาสามารถแบ่งปันความหวังและความกลัวกับผม และแบ่งปันตัวผมระหว่างพวกเขาเองด้วย อันนี้ค่อนข้างจะดูออกเมื่อหนึ่งในพวกเขาอยากจะทำ “เรื่องนั้น” (เพื่อหมายถึงเรื่องโดนเข้าด้านหลังน่ะ) ทั้งคู่ต่างก็พึงพอใจพอๆกับที่ผมเป็น แต่ก็ค่อนข้างแปลกอยู่บ้างที่เมื่อคนนึงอยากโดน อีกคนจะหลบออกไปแล้วปล่อยเราไว้สองคน แล้วหลังจากนั้นไม่กี่วันที่อีกคนอยากโดนบ้าง อีกคนก็จะหลีกทางให้กระทั่งเราเสร็จสม ผมเดาว่าพวกเขาเหมือนจะอยากลองโยนหินถามทาง ถ้าจะให้อธิบายก็คงแบบ แฝดน้อยแต่ละคนต่างอยากเรียนรู้ที่จะรักใครสักคนด้วยตัวเอง โดยที่แฝดอีกคนไม่ต้องคอยช่วยแนะนำ ช่วยเหลือหรือทำให้มันซับซ้อนขึ้นไปอีก ถ้าผมจะมีข้อสงสัยเกี่ยวกับเรื่องความรักของพวกเขาล่ะก็ พวกเขาก็จะรวบๆทั้งหมดแล้วโยนไปกองไว้ในคืนวันเสาร์ บางครั้งกามารมณ์นำพาเราไปจนกระทั่งจบลงด้วยผมเอาพวกเขาทั้งคู่ แต่ส่วนมากเราจะทำรักกันด้วยมือหรือปาก และที่สำคัญ พวกเขาต่างร่วมรักกับกันและกัน โครี่และคริสมักจะใกล้ชิดกันอย่างที่สุด แต่พวกเขาต่างก็รู้ว่าชีวิตของพวกเขาจะนำไปสู้เส้นทางที่แตกต่างกัน และผมเองก็เป็นก้าวแรกของเส้นทางนั้น
/ h' P$ Z7 `7 }) a...

" k6 J4 D7 X) T1 {

nuangnut1996

สนุกมากครับ

yungnew

ขอบคุณครับ สนุกมากๆเลย

phitchapat2

1 J9 @" ~9 [' C: s1 aขอบคุณครับ

mm2013

ขอบคุณมากครับ

danzalion

ขอบคุณครับ

aries0

ขอบคุนครับ

aries0

ขอบคุนครับ

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ

Ezani434

ขอบคุณมากครับ