ระบบฝึกปรือราคะพร้อมใช้งานเเล้วครับผม 3

วนิดา.

​*ไรท์ด้นสดอีกเช่นเคยเพราะพึ่งตื่นนอนหลังจากหลับเป็นตายเป็นเวลานาน*

1 X6 o! t" H, l/ ~; @5 p$ }
“หวานยิ่งนัก” ซุนเหว่ยพูดคำจาบจ้วงหน้าตายโชคดีที่อีกฝ่ายนั้นตาบอด เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบแห้งอีกครั้งเมื่อเงยหน้าคมคายขึ้นปะทะกับใบหน้าหวานของซุนเว่ย มือเรียวขาวเกาะไหล่ของตนไว้แน่น ขาสั่นพับๆ หลังเสร็จสม
, K3 Z# B" u0 U! P+ A3 P% o2 A

“งั้นเราไปที่ตั่งเตียงต่อเถิดนา นั่งเเช่น้ำนานไปอาจทำเจ้าไม่สบายอีกเสี่ยวเว่ย” กล่าวจบซุนเหว่ยลุกขึ้นสองแขนแกร่งอุ้มร่างคนตัวเล็กกว่าด้วยท่าเจ้าสาว กายอีกฝ่ายปะทะกับอกแกร่งร่างกายซุนเว่ยอ่อนปวกเปียกในอ้อมแขน
- w# D* G. s5 W. w% C4 O9 W# r
4 p- a5 `0 }1 W' w
เขาก้าวเดินออกจากฉากกั้นอย่างช้าๆ กลางกายซุนเหว่ยตั้งชูชันอย่างน่าเกรงขามสะบัดโทงเทงตามจังหวะก้าวเดินเมื่อถึงที่ตั่งเตียงเขาค่อยๆ วางร่างกายปวกเปียกของซุนเว่ยนอนราบลงไปกับเตียง

, I. ~% g$ S+ o3 p
ซุนเว่ยในยามนี้ร่างกายร้อนผ่าวไปทั่วตัวผิวที่เคยขาวจัดบัดนี้ประดับไปด้วยหงเซ่อ (สีแดง) หอบหายใจถี่ ฝ่ามือหยาบกรานลูบแก้มอีกฝ่ายแผ่วเบาตามด้วยคร่อมร่างเล็กไว้พลางก้มหน้ากระซิบข้างหูขวาที่ขึ้นสีหงเซ่อจัด


“เหตุใดน้องพี่น่ารังแกเช่นนี้ หื้ม” สิ้นเสียงซุนเหว่ยลิ้นหนาเลียกับใบหูร่างเล็กเมื่อสมใจอยากก็ผละออกมาจ้องใบหน้าหวานที่แดงเปร่งของอีกฝ่าย ทั้งคู่ต่างจ้องหน้ากันถึงแม้ซุนเหว่ยจะมองเห็นแค่ฝ่ายเดียว ซุนเว่ยเม้มปากก่อนจะพูดทำลายความเงียบเเต่ถว่ามันกลับเป็นคำไม่น่าฟังของคนที่คร่อมอยู่ด้านบน
8 k' F- X, B* S; J

( c% u. D! c/ F- i. g& u“ท่านพี่ พะพอเถิดขอรับเราเป็นพี่- อืมมม” ซุนเว่ยกล่าวยังไม่ทันจบถูกริมฝีปากหนาประกบ ซุนเหว่ยระดมจูบกับคนตัวเล็กใต้ร่างกับอย่างอ่อนโยนและถนุถนอมลิ้นหนาค่อยๆ เเทรกเข้าไปเกี่ยวความหวานของคนใต้ร่างลากไปตามแนวฟัน ลิ้นทั้งสองเเลกกันไปมาเสียง ‘จ้วบจ้าบ’ ดังทั่วห้อง

& S0 L! \6 s5 H9 L
) x/ W+ S2 ?  M2 @! `  Uทั้งคู่กายเปลือยเปล่า ซุนเหว่ยใช้มือข้างซ้ายของตนยกขาเรียวข้างซ้ายขึ้นมาเกี่ยวกับเอวสอบเมื่อเสร็จสินจากขาข้างซ้ายก็ปล่อยมือซ้ายลงไปคร่อมอีกฝ่ายไว้เช่นเดิมเขาเอื้อมมือข้างขวาของตนไปยกขาเรียวขวาคนใต้ร่างมาเกี่ยวกับเอวสอบเหมือนกับขาซ้ายอีกฝ่าย
6 ~1 @% M0 Z: D
' L2 {( D6 W$ D/ e: u
" t5 K) O9 _' e$ p8 lซุนเหว่ยขยับตัวดันแก่นกายขนาดใหญ่ทาบลงร่องก้นร่างเล็ก เขาถูไถกลายกายขึ้นลงกับร่องก้นกลมช้าๆ พร้อมกับระดมจูบร่างเล็กเสียงครางในลำคอ มือเล็กตีปุๆ กับอกแกร่งเป็นสัญญาณเตือนซุนเหว่ยผละจูบออกอย่างเสียดายแต่เอวดันกลางแก่นกายกับก้นกลมอีกฝ่ายไม่หยุด

" q6 z7 S+ u* g* d
“แฮ่กๆ หยุดเถิดขอรับท่านพี่” น้ำเสียงสั่นเครือดังออกจากปากบวมเจ่อสีแดง ดวงตาที่บอดบัดนี้น้ำตาคลอเบ้าดูน่าสงสารกลับกันดูน่ารังแกมากเช่นกัน
4 r/ J' |" U0 X( z
6 S* Z( Z) S9 g' v
' u: B) y+ h& n- M; q  Qซุนเหว่ยก้มลงมองกลางกายตนที่แนบกับร่องก้นอีกฝ่าย เขามองเเก่นกายขนาดพอดีตัวของอีกฝ่ายที่ตั้งชูชันไม่แพ้กับของตนซุนเหว่ยเอ่ยด้วยน้ำเสียงขบขันพลางเอื้อมมือขวาไปรูดแก่นกายซุนเว่ย
) v4 W$ \& t8 M7 q& h$ J$ F8 @

6 Y  y0 i% L8 a4 D/ ^+ B“หื้มม..เจ้าบอกให้ข้าหยุดกระทำแต่ของเจ้าเองตั้งไม่แพ้ของข้าเลยนะ”
9 o% A0 n" c* [9 c4 Z2 T
# g/ Q* o& A; ?. H3 Y3 `1 I" Q' E& d
) s! F5 _9 h" @) y1 Z1 Aกลางกายของทั้งคู่ปล่อยน้ำสีใสออกจากรูน้อยๆ ส่งกลิ่นชายชาตรีปนกับความหอมหวานประปนกัน ซุนเหว่ยเลิกถูไถกลางกายกับก้นกลมอีกฝ่าย ก่อนจับแก่นกายของตนและซุนเว่ยมาประคบกันด้วยมือขวาของตน
( N! M+ B. M! i& H" ^2 n
; y2 P0 r# k$ f9 j- ?% A/ K( x3 m. b
5 S4 u7 u) K  _: l- Cร่างซุนเว่ยสะดุ้งเฮือกเมื่อกลางกายทั้งคู่แนบชิดสนิทขนาดของเขาและของซุนเหว่ยต่างกันอย่างเห็นได้ชัด ท่อนลำซุนเหว่ยยาวกว่าของเขาไปตั้งครึ่งนึงดูท่าน่าจะยาวถึงสะดื้อของเขาเมื่อนึกถึงมันเข้าไปในตัวก็อดสั่นเทิ้มด้วยความกลัวไม่ได้

6 I9 j  w* |7 O2 w3 _% p  j
  `1 X+ ^# [; s$ \* m, d% m6 a“เจ้ากลัวหรอ หื้มม” แววตาหื่นกระหายของซุนเหว่ยจ้องไปทั่วร่างซุนเว่ยที่กำลังสั่นเทิ้มราวกับลูกนกที่บินตกลงมาในฝูงแมวแต่เสียดายที่เขานั่นไม่ใช่เเมวน่ะสิ มือขวาขยับขึ้นลงให้แก่แก่นกายน้ำสีใสไหลออกจากรูเล็กเยิ้มแฉะไปทั่วหัวแก่นกายสีชมพูของซุนเว่ยกับสีชมพูเริ่มคล้ำจากการใช้การหนักมาตลอดของซุนเหว่ย
% k* o! [3 O- T$ l1 z+ [- v2 o
1 V" c* a8 L6 l" X* L
ซุนเหว่ยลากลิ้นเลียไปทั่วลำคอพลางชักกลางกายอย่างเร็วและแรง เขาดูดเม้มตามซอกคอเป็นรอยแดงจ่ำๆ ย้ำให้จำว่าเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมาเป็นความจริง ความสากของลิ้นและความแฉะของน้ำลายลากจากลำคอขาวมายอดปทุมถันสีชมพูซุนเหว่ยเลียริมฝีปากตน ลำคอแห้งผากขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่เขาอ้าปากครอบลงไปที่ยอดปทุมข้างซ้ายทันที เสียงดูดดังขึ้นเข้าสู่โซนประสาทหูของซุนเว่ยเขาแอ่นอกรับกับริมฝีปากหนาอย่างช่วยไม่ได้เสียงครางหวานดังออกจากปากบวมเจ่อต่อเนื่อง

" _. ]+ U( |% {: {6 {
/ d9 O6 t4 C' ~6 C; R“ทะท่านพี่ น้องรู้สึกดีหรือเกิน อ่าาส์! ” ซุนเหว่ยยกยิ้มอย่างพึงพอใจพร้อมใช้ฟันขบกัดที่ยอดปถุมถันเบาๆ เขาผละออกจากยอดปถุมถันข้างซ้ายที่เคยเป็นสีชมพูบัดนี้เป็นสีแดงจัดหลังจากถูกกัดมีเพียงอีกข้างที่ยังเป็นปกติเขาต้องปล่อยวางมันทิ้งอย่างเสียดาย
3 l: Q. ~/ T2 G% q' C4 ?8 ]/ e
% G- p) X; L5 D' P# U( ^. q7 {
" A# H! V. x. B! g& \( tซุนเหว่ยนั่งหลังตรงพร้อมจับขาเรียวที่เกี่ยวกับเอวของตัวเองแยกออกก่อนนำมันชิดกันยกขึ้น ก้นเนียนกลมลอยเด่นขึ้นมาตรงหน้า ศอกเเขนข้างซ้ายดันขาพับทั้งสองของซุนเว่ยไว้พร้อมเเบะเนื้อกลมออกเผยดอกเบญจมาศปิดสนิทออกมาแม้แต่เจ้าของมันก็ไม่มีโอกาศได้ชมเชยมัน


* b( x  Z, R6 a  Jเขาเลียริมฝีปากแห้งผากของตนก่อนจะก้มหน้าลงไปซิมน้ำหวานของดอกเบญจมาศสีชมพูสดที่กำลังเบ่งบานเร็วๆ นี้ ซุนเหว่ยระเรงรัวลิ้นกับช่องทางที่ปิดสนิทพลางเเทรกลิ้นสอดเข้าไปสำรวจภายในซุนเว่ยร้องเสียงหลงแอ่นก้นรับลิ้นหนา แหงนคอขึ้นครางออกมาเมื่อลิ้นหนาของเขาฉวัดเฉวียนอยู่ตรงกลีบเบญจมาศด้วยความกระหายอยาก
2 X& A) b- h6 S$ m* \' d* E
% M2 s0 F" k0 a( g$ K1 K, ]# `4 W
! P8 A' a* d' ?% o" l& x“อ่าาส์ ท่านพี่ ท่านพี่” เสียงครวญครางดังออกมาจากภายในตำหนักมาเป็นระยะๆ เหล่านางกำนัลหน้าห้องก้มหน้างุดด้วยความเขินอาย
2 R, Z4 Z/ [7 {$ i

ซุนเหว่ยผละปากออกจากช่องทางอันแสนหวานของอีกฝ่ายปล่อยขาอีกฝ่ายลงเป็นเช่นเดิมก่อนเเทรกกายไปอยู่ข้างหว่างขา ปลายแก่นกายใหญ่ถูไถกับช่องทางเบาๆ สร้างความกระสันให้แก่ร่างเล็ก


ซุนเว่ยพยายามเอื้อมมือขวาตนไปชักท่อนลำสีคล้ำตนเองแต่กลับถูกขัดขวางด้วยมือหนา เขาเงยหน้าขึ้นนัยน์ตาสั่นไหวด้วยราคะอย่างชัดเจน
* f8 v5 t6 g( F6 K" g* O
) [; f& f; Q9 e. k# q. B' R
* _8 V! K- B& R% v+ h$ C$ r% ~- o“ทะท่านพี่ได้โปรด โปรดปล่อยมือข้าเถิดขอรับ” น้ำเสียงสั่นคล้ายกับคนเริ่มร้องไห้อ้อนวอนให้ซุนเหว่ยปล่อยมือตัวเองออก ซุนเหว่ยเอ่ยด้วยความเสียงขบขันรอยยิ้มบนใบหน้าเริ่มวิปริตขึ้นเรื่อยๆ

9 X* ~3 u2 B$ ^) _% {
% D' U- a" Z6 T8 `8 |1 B2 ]" s1 A" w9 K' p“หื้มม? เจ้าอยากเสร็จสมด้วยแค่นี้จริงหรือ? ” อ้อนวอนให้มากกว่านี้สิ พูดสิให้ข้าเเทรกเข้าไปสำรวจภายในของเจ้า พูดสิ เสียงภายในใจกำลังร่ำร้องเรียก ซุนเหว่ยใช้มือข้างที่เหลือจับแก่นกายตนเขี่ยกับช่องทางรักร่างเล็กอีกครั้ง
* b, h' U) d# a2 U* |

ซุนเว่ยในยามนี้ถูกไฟราคะครอบงึมในใจกำลังเต้นสั่นรั่วก่อนเอ่ยปากเสียงสั่นเครือ..
' ~# j" K# J% Y! c* C

“ได้โปรดขอรับ ใช้ไอนั่นของพี่เเทรกเข้ามาท่านตัวข้า” สิ้นสุดเสียงใส ซุนเหว่ยก็กล่าวต่อ
3 {# F/ p8 K8 `% i1 d
! m% G8 x3 F  V- n1 \0 z1 s  `+ v# a
“เจ้าแน่ใจเเล้วหรือ? ว่าจะให้ข้าทำเช่นนั้น” ซุนเหว่ยจ้องมองไปแววตาของร่างเล็กที่โหยหาและปรารถนาอย่างเต็มเปี่ยม เขาเลิกหยอกอีกฝ่ายก่อนค่อยๆ ดันปลายแก่นกายสอดใส่เข้าไปในช่องทางปิดสนิท
) z; R- F$ D# W$ p$ T+ L
3 W: N; `4 G/ T
; o8 [" s, a, O9 y, G- k- L9 X1 }เมื่อปลายแก่นกายแทรกเข้าสำเร็จร่างเล็กสะดุ้งโหยงพยายามดันเอวตัวเองออกห่างจากแก่นกายตน

9 `" c' }# m9 B5 n
( K& A5 I2 o! C' S* t& c! t0 S3 zซุนเว่ยสะดุ้งตัวด้วยความเจ็บสมองเริ่มมึนชาคิดอะไรไม่ออก แขนขาไร้เรี่ยวแรงเมื่อถูกเอวหนาแทรกแก่นกายเข้ามาเรื่อยๆ ช่องทางรักของตนเริ่มตึงชาใช้ขาเรียวทั้งสองขาดันเอวสอบออก เขาเกร็งตัวเอาไว้เรียกเสียงครางของร่างสูงออกมา

6 d8 n( c! Y; P7 i) L; e! ?
& r* y# @; [8 H* S# l  `“ชื้ดดด อย่าเกร็งข้าขยับไม่ได้” ซุนเหว่ยก้มลงมองคนใต้ร่าง เปลือกตาปิดแน่นมีน้ำใสๆ ไหลออกจากดวงตา ขบปากแน่นจนขึ้นเป็นรอยเลือดสีแดงเขาก้มลงไปเลียลำคอขาวพยายามเล้าโลมให้อีกฝ่ายเลิกเกร็งก็ไม่เป็นผลเลยต้องแสร้งทำท่าจะถอนออกเมื่อร่างเล็กเริ่มผ่อนคลายซุนเหว่ยดันพรวดเข้าไปหมดท่อนลำ
3 E3 a! F! |3 a5 J

“อ๊าากกกก!! จะเจ็บเอาออกไป ฮือออ” เสียงร้องปนกับเสียงครางของทั้งคู่ คนนึงหวีดร้องมาพร้อมกับเสียงร่ำไห้ปากบวมเจ่อสั่นระริก คนบนร่างกับเเหงนคอซูดปากด้วยความกระสัน


“ชื้ดดดด แน่นจริง” ซุนเหว่ยค่อยๆ ถอนแก่นกายออกมาเกือบสุดค้างปลายแก่นกายเอาไว้ เขาก้มมองลงต่ำไปที่ช่องทางตอนนี้กับมีหยดเลือดสีแดงสดไหลออกจากช่องทางที่เคยปิดสนิทบัดนี้กำลังเบ่งบานขณะอมปลายแก่นกายตนเอาไว้หยาดเลือดติดท่อนลำยาวออกมาเรียกสันชาตตญานดิบได้เป็นอย่างดี
! u) u. L) Y* L, T+ H
% n! ?: v# |# n5 }0 J
ซุนเว่ยเชิดหน้าสูงพร้อมเกร็งตัวน้อยๆ เมื่อคนบนร่างเริ่มขยับตัว ความคับแน่นอึดอัดและเจ็บปวดบังเกิดขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ สองแขนของเขาโอบรัดรอบคอของซุนเหว่ยเขาเริ่มกรีดเจ็บแผ่นหลังของร่างหนาเพื่อระบายความเจ็บปวดของตนได้รับรู้แต่ซุนเหว่ยก็ไม่อาจหยุดการรุกล้ำได้อีกต่อไป

% Q5 {3 E8 H3 u  c* Y
เสียงกระทบของตนขาแกร่งกระทบกับก้นกลมนุ่มเป็นรอยแดงเสียงกระทบดัง ‘ปึกๆ ’ ปนกับเสียงแฉะของเลือดและน้ำสีใสที่หลั่งออกมาเองตามธรรมชาติ


1 V; N5 \  T5 g$ I  c# m. H* pไม่นานความเจ็บปวดก็หายไปมีความรู้สึกบางอย่างเเทรกขึ้นมาเเทนยามปลายแก่นกายบานใหญ่ครูดตามผนังด้านหนังแต่ยังคงความคับแน่นและอึดอัดเอาไว้ ซุนเหว่ยขยับเอวสอบเร็วขึ้นอย่างรู้งานทั้งคู่ครางประสานกันภายในตำหนัก ซุนเหว่ยเริ่มเปลี่ยนจังหวะจากเร็วมาเป็นสั้นช้าแต่ยังคงความกระทั้นกระเเทกสุดความยาว ซุนเว่ยหลงรสชาติของกามาเเผ่ไปทั่วกายที่ตนไม่เคยได้สัมผัสมาก่อนทั้งในชาติที่แล้วและชาตินี้เขาหลงระเริงไปกับบทเพลิงรักที่บุคคลที่ขึ้นชื่อว่า ‘พี่ชาย’ มอบให้


ซุนเหว่ยก้มลงไปดูดดึง ขบกัดยอดปถุมถันสีแดงสุดข้างซ้าย ส่วนอีกข้างเขาไม่ปล่อยให้มันได้อ้างวางใช้มือข้างขวาตนบดขยี้ยอดอกปถุมถันเขาขบเม้มสลับข้างไปเขายังคงความแรงเอาไหวไม่มีตกซุนเว่ยไม่น้อยหน้าแอ่นอกพร้อมกับแอ่นก้นรับแก่นกายใหญ่ให้แทรกเข้าออกได้อย่างสะดวก


ซุนเหว่ยสอดใส่แก่นกายถี่ๆ กระเเทกจุดกระสันของร่างเล็กอย่างพอดีในท่านอนหงาย ซุนเว่ยหลับตาแน่นสายหน้าไปมาเมื่อซุนเหว่ยกระเเทกจุดนั้นย้ำๆ จนทนไม่ไหวร่างกายเกร็งไปทั่วร่างก่อนหวีดร้องอย่างสุขสมออก
1 V2 R% m( z3 p( T
% i: c- ?8 S8 M. R2 Z( s
2 ~) [4 j4 ~1 h6 S5 u5 t( O  O6 {“อ่าาาส์ ข้าเสร็จละเเล้ว” แก่นกายขนาดพอดีตัวปล่อยสายธาราสีขาวขุ่นออกมาพุ่งอย่างแรงจนเกือบถึงคางตัวเอง น้ำวิสุทธิ์เยิ้มเต็มหน้าท้องเป็นลอนสวยของตนก่อนไหลลงไปที่ผ้าปูที่ตั่งเตียง
$ m. x2 y1 C8 }. c! O1 y( i

“อึก! ” ซุนเหว่ยทนแรงตอดรัดแก่นกายถี่รัวแบบนี้ไม่ไหวก่อนจะกระเเทกกายเข้าออกอย่างรัวเร็ว
เขากดแก่นกายให้ลึกสุดไม่นานน้ำวิสุทธิ์พุ่งเข้าสู่ช่องทาง ซุนเว่ยรับรู้ถึงแก่นกายกระตุกสี่ถึงห้าครั้งก่อนจะหยุดกลายเป็นกระเเทกเข้าออกอีกสองสามครั้ง
****

อยากบอกว่า nc ของพี่หนึ่งยังไม่จบแค่นี้หรอกนะจบตอน 1.4 นูนละ //ปิดปากขำแบบชั่วร้าย
ว่าเเต่ทำไมพี่หนึ่งไม่อ่อนโยนกับน้องเลยห๊ะ!

​

5 C5 F) f( u/ L- Eพี่หนึ่ง :

​

  O$ d, c9 q! Q& d/ w$ H น้องธาม : เสร็จเเล้วก็เอาออกสิเว้ยยยยยยยย! พี่หนึ่ง : คืนนี้ยังอีกยาวไกลเสี่ยวเว่ย
# @4 k( w( d0 k7 e* [
+ i2 P2 V: I0 P: e  @

จำนวนตัวอักษร 8,548 ตัวอักษรจำนวนคำ 2,210 คำ

​

poon2608

N_ng0380

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

doodd

ขอบคุณมากครับ

supawa

ขอบคุณครับ

suthi

ขอบคุณครับบบบ

Kunlatae

ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ​

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ