" พลังแห่งรัก "

nokky

แม่ผู้ได้รับบาดเจ็บ แต่ได้โอบกอดลูกวัย 7 เดือนไว้ให้ลูกดูดนมในอ้อมกอดแม่

ถึงแม่จะ แขน ขาหัก หัวแตก รอผ่าตัด ก็ต้องให้ลูกกิน เพราะรัก

และจิตสำนึกของแม่ พยาบาลบอกว่าแม่และเด็กปลอดภัย

แม่สู้ชีวิต" วัย 72 ปี ชาวบุรีรัมย์ แบกภาระเลี้ยงลูกพิการ 3 คนเพียงลำพังมากว่า 10 ปี

แม่ยอมสู้ ยอมทน เพื่อลูกได้เสมอ

คุณแม่ วัย 90 ปี   เลี้ยงลูกพิการมาแล้ว 60 ปี   แม่ไม่บ่นถึงความยากลำบาก

ด.ช.ศุภณัฐ (น้องพร) ศรียอด นักเรียนชั้น ม.3 โรงเรียนวัดราชบพิธ ช่วยคุณแม่ที่ทำอาชีพดูแลความสะอาดกวาดถนนในกรุงเทพฯ ซึ่งสาเหตุที่ตนมาช่วยเหลือแม่เพราะแม่แก่แล้ว สุขภาพไม่ค่อยดี โดยตนมาช่วยแม่กวาดทุกวันหลังเลิกเรียน ตอนแรกก็รู้สึกอาย   แต่หลังๆ คิดได้ว่านี่เป็นอาชีพของแม่ อาชีพที่สุจริตและเลี้ยงเราจนโต ส่งตัวเองเรียนได้จนถึงทุกวัน

“ผมไม่อายที่ช่วยแม่กวาดถนน เพราะอย่างน้อยมันคืออาชีพที่ส่งผมเรียน”

ลูกชายท่านนี้ ได้นิมนต์พระไปให้ศีล และสอนสมาธิให้กับคุณพ่อที่นอนป่วยอยู่

แม้คุณพ่อจะไม่สามารถยกมือขึ้นมารับศีลเองได้

แต่ลูกชายท่านนี้ได้จับมือของคุณพ่อรับศีล 5 พร้อมกันทั้งครอบครัว

"แม้พ่อจะเป็นอย่างไร ลูกก็ยังรักพ่อเสมอ"

"โยมพ่อไม่ต้องเป็นห่วงว่าจะไม่มีใครดูแล พระจะดูแลโยมพ่อให้ดีกว่าดีที่สุด

จะปิดอบายเปิดประตูไปสู่พระนิพพานให้โยมพ่อได้พ้นจากกองทุกข์ในวัฏฏสงสาร

เพื่อตอบแทนพระคุณที่โยมพ่อให้กำเนิดกายนี้มา  ให้พระได้มีโอกาสบวชสร้างบารมี"

เฉิง จี้ไหล ซึ่งกำลังเรียนอยู่ปี 2 ก็ตัดสินใจทิ้งการเรียน กลับบ้านมาดูแลพ่อในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต เพื่อทำหน้าที่ลูกให้ดีที่สุดในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตพ่อที่เป็นมะเร็งลำไส้ และเมื่อเขาทำใจแล้วว่า พ่อของเขาอาจหมดลมหายใจลงเมื่อไรก็ได้ เขาจึงใช้เงินเก็บที่ได้จากการทำงานระหว่างเรียนทั้งหมดมาใช้ในการดูแลพ่อ และซื้อโลงศพให้กับพ่อด้วย  

" เมื่อทุกวันนี้อาการพ่อทรุดลงทุกวัน หัวใจของพ่ออาจหยุดเต้นได้ทุกเมื่อ

ดังนั้นสิ่งที่ผมทำได้ก็คืออยู่กับพ่อจนวินาทีสุดท้ายของชีวิตพ่อ "

น้องได ณัฐธิดา ยอมหยุดเรียน ม.นเรศวร  เพื่อปรนนิบัติแม่ป่วยด้วยโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง

เพื่อให้แม่มีกำลังใจและสู้ชีวิต

หนูน้อยซุนเยี่ย วัย 4 ขวบ  ต้องเป็นผู้รับภาระในบ้านทั้งหมดตั้งแต่ดูแลพ่อแม่พิการ

และดูแลงานบ้าน จัดการเรื่องอาหารโดยไม่เคยปริปากบ่นสักคำ จนผู้เป็นพ่อแม่อดสงสารลูกน้อยไม่ได้ที่ต้องมาแบกรับภาระหนักเกินตัว

จึงคิดจะส่งเธอให้ไปอยู่ในการอุปการะของคนอื่นที่พร้อมกว่า

แต่หนูน้อยกลับปฏิเสธอย่างหนักแน่นตลอดมา

ด้วยเหตุผลสั้นๆ ที่ไม่อาจหาเหตุผลอื่นใดมาหักล้างได้ว่า

"ถ้าหนูไม่ได้อยู่ที่นี่ แล้วใครจะดูแลพ่อกับแม่ให้หนูได้"

"แม่ครับ ทานข้าวได้แล้ว" เสียงกระซิบของลูกวัย 70 ปี ที่ดูแลคุณแม่วัย 96 ปี

ซึ่งนอนเป็นอัมพาตนานนับสิบกว่าปี ทุกวันเขาจะดูแลนวดมืดนวดเท้าแม่ด้วยความรัก
เช็คสิ่งสกปรกของร่างกาย ป้อนข้าวป้อนน้ำ หวีผมให้แม่ ได้นอนเพียงวันละ 4-5 ชั่วโมง โดยไม่เคยขาดเลยแม้เพียงวันเดียว

แม้ร่างกายของลูกวัย 70 ปีท่านนี้ จะไม่ค่อยแข็งแรง แต่ "ใจ" ของเขามีพลังอันยิ่งใหญ่
ที่จะตอบแทนพระคุณของแม่ พร้อม "ดูแลท่านให้ดีกว่าชีวิตของตนเอง"








คุณอาจจะไม่ต้องทำดีเลิศเช่นบุคคลตัวอย่าง  ขอเพียงอย่าสร้างทุกข์ให้แม่พ่อ  ก็พอครับ

www.facebook.com/ThanavuddhoStory
ขอขอบคุณท่านเจ้าของภาพอันยิ่งใหญ่นี้
ที่มา: facebook.com

Medmayom

พ่อแม่ทำเพื่อลูก คือวีรกรรมที่ยิ่งใหญ่หาใดปาน

sand

ลูกจะดีหรือชั่วแม่ก็รักเสมอ ฝากด้วย หลานคุณย่าน่ารัก http://www.g4guys.com/thread-61199-1-1.html

moo2010

ซึ้งใจมากๆๆๆๆๆๆๆๆ

moo2010

ต้นฉบับโพสต์โดย moo2010 เมื่อ 2013-6-24 19:50
ซึ้งใจมากๆๆๆๆๆๆๆๆ

ซึ้งกับบุคคลที่อยู่ในรูปด้วย