(ต่อจากตอนก่อน): นักเรียนกางเกงดำรับงาน - ภารกิจใหม่หลังจากวันสุดท้ายของเดือนแรก ไอ้ตี๋ตกลงรับงานต่ออีก 30 วัน ด้วยเงินที่ผมเพิ่มให้ 50% คราวนี้ผมเปลี่ยนกติกาให้ต่างออกไปเล็กน้อย เพื่อเพิ่มความตื่นเต้นให้กับ “งานศิลปะ” ของผม ผมบอกไอ้ตี๋ว่าเขายังต้องใช้ชุดนักเรียนกางเกงดำชุดเดิมที่เต็มไปด้วยคราบแห้งกรัง ห้ามซัก ห้ามเปลี่ยน แต่แทนที่จะชักว่าวที่บ้านหรือเล่นฟุตบอลเหมือนครั้งก่อน คราวนี้เขาจะต้องไปออกกำลังกายที่สนามบาสเกตบอลที่ผมจัดไว้ให้—สนามส่วนตัวที่ไม่มีคนอื่น“น้อง งานใหม่นี้ พี่อยากเห็นอะไรที่มันดิบกว่านี้” ผมอธิบาย “น้องต้องใส่ชุดนักเรียนชุดเดิม ไปเล่นบาสที่สนามพี่จัดให้ เอาควยออกมาวางไว้เหนือหัวเข็มขัด ให้หัวควยโผล่พ้นขอบกางเกง แต่ให้ชายเสื้อบังไว้หลวมๆ เวลาเล่นบาส ต้องให้ควยเสียดสีกับเข็มขัดจนน้ำแตกทุกวัน ไม่ว่าจะแตกกี่ครั้ง ก็ต้องเล่นต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น”ไอ้ตี๋มองผมด้วยสายตาที่ทั้งกลัวและตื่นเต้น “พี่... มันจะโหดไปมั้ยครับ” เขาถามเสียงสั่น แต่ผมยิ้มและยื่นเงินมัดจำให้ เขาคงปฏิเสธไม่ลง
ที่สนามบาสวันแรกของงานใหม่ ผมพาไอ้ตี๋ไปที่สนามบาสส่วนตัวที่ผมเช่าไว้ เป็นสนามเล็กๆ ในโกดังร้าง ไม่มีคนอื่น แค่ผมกับเขา ไอ้ตี๋มาในชุดนักเรียนกางเกงดำชุดเดิมที่ตอนนี้เละเทะสุดๆ เสื้อขาวกลายเป็นสีเหลืองเข้มจากคราบน้ำกามเก่าๆ กางเกงดำเต็มไปด้วยรอยขาวแห้ง กลิ่นคาวอบอวล เขายืนปรับเจ้าโลกของตัวเองตามที่ผมสั่ง—ดึงออกมาวางพาดเหนือหัวเข็มขัด หัวควยสีชมพูโผล่พ้นขอบกางเกงเล็กน้อย ชายเสื้อขาวที่ปล่อยไว้นอกกางเกงบังไว้หลวมๆ แต่ผมมองเห็นทุกอย่างชัดเจนเขาลงสนาม เริ่มเดาะบาสเกตบอล ผมยืนดูอยู่ข้างสนาม มือถือถ่ายคลิปไว้เงียบๆ การเคลื่อนไหวของเขาทำให้ควยเสียดสีกับเข็มขัดโลหะทุกครั้งที่กระโดดหรือวิ่ง ไม่ถึงสิบนาที ผมเห็นร่างเขาสะดุ้ง น้ำแรกแตกเป็นสายพุ่งออกมา กระฉูดไปโดนชายเสื้อและเป้ากางเกง คราบเปียกชุ่มใหม่ทับลงบนคราบเก่า ไอ้ตี๋หน้าแดงก่ำ แต่ยังเล่นต่อตามกติกา น้ำบางส่วนไหลช้าๆ ลงตามขากางเกง ขณะที่เขายังเดาะลูกบาสไปมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นบางวัน ผมเห็นภาพที่ทำให้ผมตื่นเต้นสุดขีด ขณะที่ไอ้ตี๋กระโดดชู้ตบาส น้ำพุ่งออกมาเป็นสายยาว ราวกับน้ำพุ ตามด้วยการไหลช้าๆ ต่อเนื่องขณะที่เขาเคลื่อนไหว เขาแตกต่อเนื่องหลายกระฉูดในเกมเดียว บางครั้งถึง 4-5 ครั้ง คราบน้ำซึมลงกางเกงและเสื้อจนชุ่ม แต่ไอ้ตี๋ก็ยังเล่นต่อ หน้าแดงแต่ท่าทางดื้อรั้น แสดงถึงความแมนที่ผมชื่นชอบ
หลังเกม: ข้างสนามทุกครั้งหลังเล่นบาสเสร็จ ผมจะเรียกไอ้ตี๋มาที่ขอบสนาม “มาให้พี่เช็คหน่อย” ผมพูด เขาจะเดินมาด้วยขาที่สั่นเล็กน้อย เป้ากางเกงเปียกชุ่ม คราบน้ำใหม่ไหลเยิ้มลงขา ผมคุกเข่าลงตรงหน้าเขา ดมกลิ่นคาวของคราบที่ยังเปียกอยู่ ผมเอามือลูบที่เป้ากางเกง แล้วค่อยๆ ใช้นิ้วเล่นที่หัวควยของเขาที่โผล่พ้นเข็มขัด ไอ้ตี๋ครางออกมา เสียงทุ้มแมนๆ ดังก้องในโกดังเงียบๆ เขาเริ่มเด้าสะโพกเข้าหามือผมโดยไม่รู้ตัว ผมเร่งจังหวะ มือถูและบีบที่หัวควยแรงขึ้น“อ้าก... พี่!” เขาครางเสียงดัง ร่างสั่นสะท้าน น้ำพุ่งกระฉูดออกมาอีกครั้ง คราวนี้พุ่งแรงจนไปโดนหน้าผมและเสื้อของเขาเอง คราบเปียกใหม่ทำให้ชุดยิ่งเละเทะ ผมยิ้ม มองหน้าเขาที่หอบหายใจ “เก่งมาก น้อง” ผมพูด ก่อนยื่นน้ำให้เขาดื่มและปล่อยให้กลับบ้าน
30 วันแห่งคราบตลอด 30 วัน ไอ้ตี๋ทำตามกติกาอย่างเคร่งครัด ทุกวันเขาจะไปเล่นบาสที่สนามส่วนตัว ควยเสียดสีเข็มขัดจนน้ำแตกคาชุด บางวันพุ่งเป็นสาย บางวันไหลช้าๆ แต่ไม่ว่าแตกกี่ครั้ง เขาก็เล่นต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น หลังจบเกม ผมจะเช็คควยของเขาที่ขอบสนามทุกครั้ง เล่นหัวควยจนเขาครางแมนๆ และน้ำพุ่งกระฉูดก่อนกลับบ้าน ชุดนักเรียนของเขายิ่งเละหนัก คราบขาวทับซ้อนจนกางเกงดำแทบมองไม่เห็นสีเดิม เสื้อขาวกลายเป็นสีเหลืองเข้มเกือบทั้งตัว กลิ่นคาวรุนแรงจนต้องใส่ไว้ในถุงพลาสติกตอนเขาเดินทางกลับวันสุดท้ายของเดือน ผมบอกไอ้ตี๋ว่า “น้อง งานนี้พี่พอใจมาก ชุดนี้คือสุดยอดผลงานเลย” ผมยื่นเงินก้อนใหญ่ให้เขา เขามองผมด้วยสายตาที่ทั้งเหนื่อยล้าและโล่งใจ “พี่... ถ้ามีงานต่อ ผมขอพักก่อนนะครับ” เขาพูดยิ้มๆผมหัวเราะ “ได้เลย แต่ชุดนี้พี่ขอเก็บไว้เป็นที่ระลึกนะ” ไอ้ตี๋พยักหน้า ก่อนเดินออกไป ปล่อยให้ผมยืนมองชุดนักเรียนกางเกงดำที่เต็มไปด้วยคราบ—ผลงานชิ้นเอกที่ผมจะเก็บไว้ในคอลเลคชันตลอดไป
จบ
