เกาะแห่งความรัก และความเสียว(V.2) ตอนที่14 เป็นรับชั่วคราวให้เพื่อนฝึกรุกในห้องคอม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Fujishirou168 เมื่อ 2017-1-11 01:01ข้อคิด : นึกไม่ออกแล้วจ้า
หมายเหตุ : เดี๋ยวจะมีตัวละครมาใหม่นะครับ
ต้นบรรยาย
ตอนนี้ผมเรียนคาบบ่าย คือวิชาหน้าที่พลเมือง โดยรอบนี้ผมกับบอสไปนั่งหลังห้อง เนื่องจากผมมีเรื่องที่จะต้องเล่าให้บอสฟังหลายเรื่องเลยทีเดียว โดยฮอบนั่งโต๊ะข้างหน้าผม(คือเกือบสุดท้าย) ซึ่งไม่มีคนนั่งข้างๆ ส่วนไอ้แมนก็มานั่งที่เดิมช่วงกลางห้องในอาการเงี่ยนจนตัวงอ เหงื่อแตกพลั่กๆ เห็นแล้วดูสะใจยิ่งนัก
“ต้น ต้นบอกเราได้ยัง ว่าทำไมถึงไปรู้จักกับพี่ 4 คนพวกนั้นได้ เอาจริงๆนะ” บอสเอาหน้ามาใกล้ๆแล้วก็หรี่เสียงถามผม นี่คือช่วงตัดสินใจทีเดียว ว่าจะตอบบอสอย่างไรดี
“เอ่อ...คือ...”ผมไม่กล้าที่จะบอกตรงๆเพราะไม่รู้ว่าบอสจะเชื่อมั้ย ว่าพี่พวกนั้นกางตูดให้ผมเสียบ มันเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมากๆที่ผู้ชายตัวเล็กๆอย่างผมจะได้มีวาสนาเป็นสามีผู้ชายหล่อล่ำถึง 4 คน “คือพี่พวกนั้นเคยช่วยเราตอนโดนไอ้แมนรังแกน่ะ” ผมตอบด้วยคำตอบที่เลี่ยงเรื่องอนาจารมากที่สุด
แล้วทันใดนั้นเอง!!!
จู่ๆบอสก็กอดผม แล้ววางคางลงที่หัวไหล่ของผม “ต่อจากนี้นายไม่ต้องกลัวแล้วนะ เราจะร่วมสู้กับนายอีกคน” บอสพูดพลางเอามือลูบแผ่นหลัง เลื่อยลงไปกลางหลัง ผมเองก็ลูบหลังบอสเป็นการตอบรับ แล้วพวกเราก็กอดกันแน่นด้วยแรงเล็กน้อยเป็นการแสดงถึงมิตรภาพแบบเพื่อนของผมกับบอส แล้วก็ปล่อยเนื่องจากอาจารย์มาพอดี อาจารย์วิชานี้ ชื่อ “อาจารย์ศักดิ์ดา” เป็นกะเทยร่างอวบๆผมสั้นๆติดกิ๊ปที่ประดับด้วยหมวกเล็กๆสีฟ้าซึ่งมีดอกไม้สีขาวติดอยู่ อายุประมาณ 50 ปี สอนสนุกมาก ด้วยการใช้ภาษาที่ตลกเฮฮา ซึ่งถือว่าเป็นข้อดีของกะเทย ผมเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าทำมพวกผู้ใหญ่ถึงไม่อยากให้มีลูกหลานเป็นกะเทยกันนะ จะให้ซีเรียสกันอย่างเดียวจนไม่มีสีสันเลยหรอ
“สวัสดีฮ่า...ทุกคน วันนี้เราจะมาเรียนเรื่องเกี่ยวกับสิทธิมนุษยชนกันนะจ๊ะ” ครูศักดิ์ดาเอ่ยเปิดคลาสเรียนด้วยน้ำเสียงเฮฮา แล้วก็สอนเรื่องสิทธิมนุษยชน ซึ่งตามวิสัยเด็กเรียน ผมก็คิดตามไปด้วย ดูเหมือนไอ้แมนที่กำลังเงี่ยนจนตัวงอจะไม่เคยฟังที่ครูสอนเลยสินะ
แต่แล้ว!!!
“นักเรียนขาา เดี๋ยววันนี้ครูจะให้ทีกิจกรรมกระจกเงา เขียนสมุดของเพื่อน ว่าคิดอย่างไรบ้างกับเพื่อนแต่ละคน” ตอนนี้สมุดของแต่ละคนถูกหมุนเวียนไปทั่วห้อง ผมเขียนชมทุกคน จริงๆก็ไม่ได้รู้จักใครเท่าไหร่หรอก ชมๆไปงั้น ไม่งั้นเดี๋ยวมีปัญหา แต่ที่ชมจากใจจริงก็มีบอสกับฮอบ ที่เป็นเพื่อนสนิทของผม
จนกระทั่ง!!!
สมุดของไอ้แมนมาถึงผม ผมเปิดดู ก็มีคนชมพอสมควร ตาบอดจริงๆพวกนี้ บ้างก็แซว ว่าวันนี้แปลกๆไปนะ ผมเขียนไปว่า “รู้แล้วสินะ ว่าสิ่งที่ทำกับเรา เรารู้สึกยังไง โดนเองซะบ้างจะได้รู้ ขอให้โชคดีในการรับกรรม”
แล้วผมก็ส่งต่อ และเขียนให้คนอื่นๆต่อไป อีกราวๆ 10 นาที สมุดตัวเองก็กลับมาที่ตัวผม มีคนชมว่าหล่อบ้าง น่ารักบ้าง มีชวนไปกินข้าวบ้าง แต่มีอันนึงสะดุดตามาก “นายมันชั่วจริงๆ” ซึ่งก็เดาได้ไม่ยากว่าเป็นใคร
หลังเลิกเรียนเวลา 16.30 น. ผมกับบอสมายังสหกรณ์ ส่วนฮอบขอกลับบ้านก่อน แต่เนื่องจากสหกรณ์คนแน่นมาก ผมไม่ค่อยอยากจะไปแออัดในนั้น จึงไปรอที่ห้องสมุด กะว่าเย็นกว่านี้คนน้อยกว่านี้ค่อยเข้ามาอีกที
...............................................................................................................................................................................
ห้องสมุด
ผมกับบอสเปิดใช้เครื่องคอมพิวเตอร์ที่โซนห้องคอมฯของห้องสมุด ซึ่งตอนนี้ยังพอมีคนใช้บริการอยู่บ้างผมกับบอสไปแถวหลังสุด โดยผมนั่งเปิดเฟซดูข่าวทั่วไป สลับกับเปิดอ่านเว็ป Dek-D ที่ผมมักเข้าไปอ่านประจำ จนกระทั่งผ่านไปราวๆ 15 นาที คนก็ออกกันหมด
ทันใดนั้นเอง!!!
บอสเอามือมาแตะที่ขาอ่อนของผม แล้วเอามือกุมเป้าตัวเองแล้วคลึงเบาๆ
“บอส...” ผมสงสัยด้วยเสียงสั่นๆ
“ต้น...นายช่วยเราได้มั้ย ตอนนี้เรารู้สึกมีอารมณ์ขึ้นมาอีกแล้ว คือทำกับตัวเองแล้วเริ่มไม่รู้สึกดีเลย” บอสพูดเสียงสั่นจากอารมณ์ทางเพศ ผมเข้าใจความรู้สึกนี้ดี ถ้ามีอารมณ์แบบนี้แล้วถ้าไม่ได้ปลดปล่อยจะเป็นยังไง
“มานี่สิ” ผมเรียกบอสมาใกล้ๆ แล้วผมก็ลูบซอกคอขาวๆของบอส แล้วบอสก็ค่อยๆปลดเข็มขัด และตะขอกางเกง ปลดกระดุมเม็ดสุดท้าย 1 เม็ด รูดซิปเผยให้เห็นกางเกงในสีเทาซึ่งแท่งภายในกำลังชูชันชี้ขึ้นมาฝั่งขอบกางเกงใน ผมลูบแท่งภายในผ้ากางเกงในเนื้อหนาจนเริ่มมีรอยแฉะของน้ำหล่อลื่น บอสครางด้วยความเสียวเบาๆ
“นายเป็นรุกหรือเป็นรับ” ผมถามบอสเพื่อที่จะได้หาทางช่วยอย่างถูกวิธี
“เป็น...เป็นรุก” บอสเสียงสั่นด้วยความเสียว
“เราก็...เป็นรุกเหมือนกัน” ผมตอบบอส “เอาไงดีล่ะ เราเองก็ไม่อยากโดนเข้าข้างหลังนะ”
“งั้นนายนั่งชันขาขึ้นมาสิ” บอสแนะนำผม ผมทำตามที่บอสบอก แล้วบอสก็ถลกกางเกงในของตัวเองลง เผยแท่งขนาดราว 7 นิ้วของตัวเองที่กำลังแข็งเต็มที่พร้อมขนเพชรที่มีเป็นหย่อมๆ
“ขอเข้าที่หลังเข่านะ” บอสพูดเสร็จก็ใช้แท่งจู๋เสียบร่องขาผมที่กำลังชันบริเวณข้อพับขาของผม แล้วสีแท่งเข้า-ออกข้อพับของผมอย่างช้าๆ ตอนนี้บอสร้องซี้ดอย่างดังและหลับตาปี๋ บอสเริ่มเด้าแรงขึ้นจนน้ำหล่อลื่นไหลออกจากรูจู๋เยิ้มร่องข้อพับอีกด้านของผม ไม่นานนำแม่งจู๋ของบอสก็ยิงน้ำเหนียวๆอุ่นๆออกมราข้อพับของผมเป็นปริมาณมาก มากจนเยิ้มข้อพับของผมออกมา น้ำขาวๆที่คาวมากๆที่บอสปดปล่อยออกมานั่นเอง น้ำอสุจิของบอสมีกลิ่นคาวแรงมาก ผมหยิบทิชชู่มาเช็ดน้ำกามของบอสที่ข้อพับ และตามขาของผม แล้วบอสก็ใส่เสื้อผ้าอย่างเดิม
“ขอบใจมากนะต้น” บอสหอบแฮ่กๆจากความเหนื่อยที่ได้สำเร็จความไคร่ แล้วหอมแก้มผมเบาๆ ตามด้วยกอดผม ตัวบอสค่อนข้างอบอุ่นพอสมควรเลยทีเดียว บอสคือเพื่อนที่ผมไว้ใจและรักมากที่สุด
................................................................................................................................................................................
ฮอตบรรยาย
สวัสดีครับ ผมชื่อฮอต เป็นพี่ชายของเท็ป อายุ 23 ปี สูง 194 ซม. รูปร่างกำยำร่างใหญ่ ร่างกายเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อขนาดใหญ่ยักษ์ ผิวคล้ำๆออกน้ำตาลคล้ายสีโอวัลติน หน้าเหลี่ยมเล็กน้อยและไว้ผมรองทรง สีหน้าดูดุดัน เพราะแต่ก่อนผมเคยเป็นคนที่โดนรังแกบ่อยๆ ผมจึงเปลี่ยนตัวเองให้ดูบุคลิคน่าเกรงขามหน้าดุๆ และเล่นกล้าม-เล่นกีฬา แต่จริงๆผมเป็นคนที่น่ารักและขี้สงสารมากๆ
ตอนนี้ผมเดินทางจากแผ่นดินใหญ่มาเกาะหามฉลีตามคำเชิญชวนของน้องชายตัวเอง คือไอ้เท็ปตัวแสบนี่แหละ เพราะมเองก็คิดถึงน้องเหมือนกัน เราพี่น้องเคยเรียนในโรงเรียนเดียวกัน และเหมือนกันตรงที่เราทั้งคู่ก็เป็นฝ่ายโดนรังแกเหมือนกัน ด้วยบุคลิคที่เล็กและบอบบาง และดูอ่อนแอในสายตาคนทั่วไป ต่อมาขึ้นมัธยม ผมเปลี่ยนตัวเองโดยการเล่นกล้าม ฟิตร่างกาย เปลี่ยนตัวเอง และชวนไอ้เท็ป รวมถึงเพื่อนพวกมัน คือฟูจิ ไมโล แล้วก็ริดมาเล่นกีฬากันทุกเย็น พอวันเสาร์-อาทิตย์ ถ้าว่างๆก็พากันเข้าฟิตเนต พวกเราเลยเป็นคนที่มีรูปร่างหล่อล่ำกล้ามใหญ่มหึมา และจะได้ต่อสู้กับพวกที่ชอบเหยียบย่ำผู้อื่น
ตอนนี้ผมนั่งเครื่องบินมาลงเกาะหามฉลี ที่ “สนามบินดอนหีแหก” โดยสายการบิน “นกซกมม” ได้พาผมมาที่นี่ ผมโทรหาเท็ปทันทีที่ก้าวสู่อาคารพักผู้โดยสาร
ผม : ฮัลโหล ไอ้เท็ป กูมาถึงแล้วนะ สนามบินดอนหีแหก
เท็ป : เออพี่ หอที่พวกผมพัก คือหอแต๋วแตก ที่หาดหีขาว
ผม : แล้วจะให้กูเข้าไปยังไง
เท็ป : ขึ้นแท็กซี่มาก็ได้
ผม : ตังค์กูเหลือ 100 เดียว กลัวไม่พอว่ะ เอางี้ รถเมล์สายไหนเข้าไปได้มั่งวะ
เท็ป : สาย59 เลยพี่ แต่ดูป้ายรถดีๆนะ บางคันเสริมแค่อู่หีขาว มาไม่ถึงหน้าหอแต๋วแตก
ผม : เออ เด๋วกูไป
เท็ป: แต่ตอนนี้ผมไม่อยู่นะ อยู่โรงเรียนไร้สาระนุกรม คือได้งานทำที่นี่ เป็นคนขายของที่สหกรณ์ 59คันที่ไม่เสริมอู่หีขาวก็มาถึงอยู่ เลยหอแต๋วแตกมาหน่อยเดียว ป้ายทุ่งลาเวนเดอร์ ถ้าเสริม ก็เสริมสวนอสุจ๊าก เสริมอนุสาวรีย์โลมาแหกหีก็มาได้ เสริมอู่หีขาวมาไม่ถึงนะ
จากนั้นผมก็วางสาย แล้วเดินไปหน้าสนามบินเพื่อที่จะรอขึ้นรถเมล์สาย59 ซึ่งก็มาพอดี เห็นติดป้ายเสริมสวนอสุจ๊าก ก็เลยขึ้นมา เป็นรถร้อนครีมแดงให้บริการฟรี ซึ่งวิ่งเร็วมากๆ ดีที่คนยังไม่เยอะ เลยได้นั่ง ทำเอาผมต้องจับราวตลอด
15 นาทีต่อมา
ผมมาถึงป้ายหน้าโรงเรียนไร้สาระนุกรมตามที่ไอ้เท็ปบอก และช่วงนี้รถก็เริ่มติดแล้ว ผมจึงตัดสินใจกดกริ่งเพื่อจะลงรถ แล้วก็เดินเข้าไปภายในโรงเรียน แล้วโทรหาเท็ปอีกครั้ง
ผม : โหล เท็ป มึงอยู่ตรงไหนวะ
เท็ป : ผมก็อยู่แถวสหกรณ์แหละ เออ ลืมบอก ตอนนี้ผมมีผัวแล้วนะ
ผม : ได้เร็วนะมึงเนี่ย กูนี้คนนำมึงเล่นกล้ามนี่ตูดยังเงียบเป็นป่าช้าอยู่เลย
ตอนนี้ผมต้องกระซิปเพื่อไปม่ให้เป็นที่สังเกตุแก่ผู้คนทั่วไป
เท็ป : เดี๋ยวพี่มาที่สหกรณ์ละกัน ตรงอนุสาวรีย์รูปปั้นเจ้าคุณศรี แสวงเหาะ
แล้วผมก็วางสาย แล้วเดินเลียบสนามฟุตบอลตามทางเดอน แล้วเห็นซุ้มร้านค้าร้านหนึ้งหน้ารูปปั้นของชายแก่ ที่ไอ้เท็ปบอกว่าชื่อเจ้าคุณศรีอะไรสักอย่างนี่แหละ
เมื่อผมเดินเข้าไปในร้าน ก็เห็นไอ้เท็ป กับไอ้ฟูจินั่งอยู่หน้าร้าน
“อ้าว พี่ฮอต มาเร็วจัง” เท็ปทักทายผมอย่างดีใจที่ผมมา ก็นะ คนมันไม่ได้เจอกันนาน เลยดีใจเมื่อเจอกัน
“รถเมล์สาย59 ที่มึงแนะให้ขึ้นมาแม่งซิ่งสัสๆ กูนี้นั่งเสียวตลอดทางเลยว่ะ” ผมบรรยายสิ่งที่เจอมา แง่งงง รู้งี้เก็บเงินได้ค่าแท็กซี่ดีกว่า “เห็นมึงบอกว่ามึงมีผัว ตอนนี้ผัวมึงอยู่ป่าววะ” ผมถามต่อ
“เรียนเสร็จแล้ว เดี๋ยวก็มา เห็นว่าไปทำงานกับเพื่อนอยู่” เท็ปตอบผม
“มึงนี้เนื้อหอมจังวะ กูนี้หล่อล่ำขนาดนี้ยังโสดซิงตูดฟิตเปรี๊ยะอยู่เลย” ผมบ่นอย่างน้อยใจนิดๆ
“ก็พี่เล่นทำหน้าเคร่งขรึมตลอดเลยนี่ แถมล่ำเป็นหมีแบบนี้ใครจะกล้ารุกด้วยวะ” เท็ปวิจารณ์รูปร่างผม หนอยยย ไอ้เด็กทะลึ่ง
ทันใดนั้นเอง!!! ก็มีเด็กผู้ชาย 2 คน บุคลิคแบบเด็กเรียน คือผมรองทรงตามกฏโรงเรียน ใส่แว้นสี่เหลี่ยมกรอบหนาสีดำ คนนึงหล่อแบบใสๆบอบบางท่าทางสุภาพ อีกคนตัวสูงกว่าคนแรกเล็กน้อยหล่อแบบตี๋ๆดูขรึมเล็กน้อย
“อ้าว ต้น บอส มาแล้วๆ” ไอ้ฟูจิตะโกนให้สัญญาณ นี่สินะ คือชื่อของเจ้าของใบหน้าและร่างกายอันน่ารัก 2 คนนี้ ขอบคุณครับผม{:5_130:} สุดยอด ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ{:5_146:} สุดยอดไปเลยครับลวกเพี๊ยะ เยี่ยมเลยรอติดตามอย่างใจจดจ่อ ขอบคุนค๊าฟผม สนุกมากมาย ต่อเลยคร้าบ ขอบคุณครับ {:5_119:}ขอบคุนครับ{:5_119:} ขอบคุนมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับผม{:5_119:} สนุกดีครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ