"แนวสะกดจิตเรื่องใหม่:แค้นวิปริต จิตสั่งกาม"" u8 p/ B9 ~/ {5 s) t% C
, X! u. }! X! n1 v! G( J. e2 aโดย โทรจิตคุง Palm-Plaza.com Forum
- m( ~- n5 m% C2 P5 T2 f, b( c, xตอนที่ 4 เล่นกับไฟ
# ]2 v( k( z1 g6 F
* U6 U. Z2 v! V& T2 @, E1 ^! }: i! B& \“ถ้าเราไม่เชื่อ มั่นผลิตภัณฑ์ที่เราใช้ แล้วใครจะมาเชื่อเรา นี่คือสิ่งที่ผมยึดถือมาตลอดระยะเวลาที่เข้าสู่ครอบครัวแอนนาเบลล์ ความเชื่อนั้นส่งผลให้เกิดความมุ่งมั่น และความมุ่งมั่นทำให้ผมมีวันนี้ได้ด้วยวัยเพียงยี่สิบปี เช่นเดียวกัน พวกเราทุกคนในห้องต่างก็มีศักยภาพที่จะก้าวขั้นเข้าสู่ยอดนักขายระดับสุพรีม แพลทตินั่มถ้ามีความเชื่อและความมุ่งมั่นแบบผม เดินไปพร้อม ๆ กับผม เดินไปพร้อม ๆ กับแอนนาเบลล์ เอ้า!! ขอเสียงดัง ๆ ของว่าที่สุพรีมแพลทตินั่มคนต่อ ๆ ไปหน่อยครับ!!”
) Z/ d/ x) G i% j9 C.
8 v) }7 R& c" k* `$ q; ~; w$ Pสิ้น คำกล่าว เสียงปรบมือโห่ร้องจากคนนับพันทั้งหอประชุมก็ดังขึ้นมาราวกับฝ้าผ่า ไฟเย็นเอคเฟคหลากสีสันพุ่งขึ้นมาด้านหลังผมราวกับน้ำพุร้อน ทุกคนมองผมด้วยสายตาเปี่ยมด้วยศรัทธาแรงกล้า คุณคงไม่อยากเชื่อใช่ไหมละว่าผมไม่ได้ใช้พลังจิตครอบงำผู้ฟังเลยแม้แต่น้อย นี่เป็นเพียงจิตวิทยาโน้มน้ามใจเบื้องต้นบวกด้วยวาทศิลป์นิดหน่อยเอง งานของผมวันนี้คือให้กำลังใจสมาชิกเครือข่ายธุรกิจขายตรงผลิตภัณฑ์เพื่อ สุขภาพยี่ห้อหนึ่ง# ^9 y% Y7 I4 i. m1 @! A
.
ถูก ต้องแล้วครับ เด็กหนุ่มวัยเพียงยี่สิบปีอย่างผมมีกินมีใช้เหลือเฟือได้ทุกวันนี้ก็เพราะ การใช้พลังพิเศษเป็นทางลัดสู่ความสำเร็จ ซึ่งคงไม่มีอะไรเหมาะสมไปกว่าธุรกิจขายตรงที่มีตำแหน่งและผลตอบแทนล่อตาล่อ ใจ แม้มีเงื่อนไขที่หินสำหรับคนทั่วไปพอสมควร แต่มันไม่เป็นอุปสรรคต่อผมเลยแม้แต่น้อย พลังพิเศษช่วยทำให้ทุกคนที่ผมพูดคุยด้วยสนใจสินค้าและยินยอมตอบรับทุกรายไป ภายในเวลาสองปีเศษผมก็สามารถก้าวสู่ตำแหน่งเกือบสูงที่สุดของเครือข่าย สมาชิกได้อย่างอัศจรรย์ .
' G* O: w1 R( K8 G( s+ zส่วน เหตุที่ผมชะลอความก้าวหน้าไว้ก็เพราะยังไม่อยากโตไปมากกว่านี้ ผมไม่อยากให้ “ลูกหนี้” เกิดเอะใจหรือรู้ตัวว่าผมเป็นใคร เพราะตอนนี้ผมเริ่มมีชื่อเสียงในวงแคบ ๆ บ้างแล้ว คนที่กำลังทำหรือเคยผ่านธุรกิจแอนนาเบลล์จะทราบรู้จักชื่อผมในฐานะผู้เป็น แรงบันดาลใจที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อยจนเหลือเชื่อ พวกเขารู้จักจากเวทีที่เชิญผมเป็นวิทยากรบรรยาย แผ่นพับ และจุลสารของบริษัทฯ
2 i/ [& T7 I# K5 w* s; m8 b.
) U' e2 L& h* _, t$ {: \- sล่า สุดแอนนาเบลล์ทาบทามผมให้เป็นพรีเซนเตอร์โฆษณาโทรทัศน์แคมเปญใหม่ของปีนี้ ด้วยค่าตอบแทนสูงถึงเจ็ดหลัก โดยหวังขยายฐานสมาชิกไปยังกลุ่มวัยรุ่น นักเรียน นักศึกษามากขึ้น เพราะผมถือเป็นภาพในความฝันของหนุ่มสาวยุคนี้ที่มีค่านิยมวาดหวังว่าตนเองจะ ต้องประสบความสำเร็จหรือร่ำรวยกว่าคนในรุ่นเดียวกัน ยิ่งเร็วยิ่งดี ความจริงมันก็คือบริโภคนิยมนั่นแหละนะ) @" z$ @7 N' c# R! Y
.
อย่าง ไรก็ตามผมได้ปฏิเสธข้อเสนอนั้น เป้าหมายที่ทำให้ผมมายืนอยู่ตรงนี้ไม่ใช่เพราะอยากรวยอยากดัง แต่เพราะเป้าหมายที่แท้จริงมันต้องใช้ขุมเงินขุมทองในการสานฝันต่างหาก องค์กรนี้จึงเปรียบเสมือนสามเหลี่ยมพีระมิดให้ผมไต่เต้าขึ้นไปบนยอดเพื่อ บงการให้มดงานที่อาศัยบนฐานชั้นรองชั้นล่างลงไปคอยทำงาน ส่งป้อนเครื่องบรรณาการแก่คนที่อยู่ชั้นเหนือกว่า ดังนั้น จึงไม่เป็นการเหลือบ่ากว่าแรงที่ผมจะต้องเดินสายไปทั่วประเทศเพื่อพูดปาก เปียกปากแฉะให้กำลังใจเหล่ามดงานเมื่อเทียบกับผลประโยชน์ที่ผมตักตวงได้จาก พวกเขา เพราะคนเราย่อมอยู่ได้ด้วยความหวัง .
" H/ N+ ~4 i$ @.* P: k* U) v4 T5 Y+ d
.) l2 m1 E* k' }" e
กว่า จะบรรยายเสร็จก็กินเวลาเกือบสามทุ่ม ผมขับรถกลับถึงบ้านอย่างเหนื่อยล้า ตู้ไปรษณีย์เต็มไปด้วยจดหมายธุรกรรมต่าง ๆ จากหลายบริษัทมากเสียจนผมไม่รู้ว่าควรเริ่มแกะฉบับไหนก่อนดี นอกจากนี้ยังจดหมายข่าวจากมหาวิทยาลัยเปิดที่ผมลงเรียนไว้ ตอนนี้ผมอยู่ปีสองแล้ว เหตุที่ผมเลือกเรียนมหาวิทยาลัยเปิดก็เพราะมีอิสระสูง เอื้อต่อการทำงานหาเงินและตามหาลูกหนี้ไปด้วยในตัว เหล่าลูกหนี้ก็คือเพื่อนร่วมรุ่นที่มีอายุไล่เลี่ยไม่ต่างกันมากนักคืออยู่ ในระหว่างสิบเก้าปีถึงยี่สิบปีต้น ๆ ดังนั้นหากผมจะไล่ล่าพวกมันก็ต้องรีบทำในช่วงวัยนักศึกษา เพราะหากทุกคนเรียนจบแล้วก็คงแยกย้ายไปตามทางเดินชีวิตแต่ละคน ซึ่งจะทำให้สืบเสาะหาตัวยากยิ่งขึ้นไม่รู้กี่ร้อยกี่พันเท่า
0 K/ L0 f% X+ Z4 K8 ?5 C2 n( A' Z+ ~- ~
ผมยืนคัดกรองจดหมายสำคัญไปเรื่อย ๆ อย่างเพลินมือ/ R C+ Z! c7 z: ~
จนกระทั่งสะดุดตากับจดหมายฉบับหนึ่งไม่ระบุชื่อที่อยู่ผู้ส่ง แต่ระบุชื่อที่อยู่ผู้รับอย่างชัดเจน$ K, A/ t: U7 g9 |! V4 M
แน่ละ มันจ่าหน้าถึงผม จดหมายมีเนื้อความดังนี้7 B% K3 c/ U6 a9 |8 V: ~- K2 F9 S
.
% G% u% _0 E! ?$ R. `8 C2 D1 O/ }" ]3 g- ]7 }9 I
.' U" J6 m2 g# t) J ]5 c5 r
.
0 P* n* L1 C4 A& g6 v) y* X“เรียน คุณเตโช เทวพรสถิต สมาชิกแอนนาเบลล์ระดับสุพรีมแพลทตินั่มผู้ทรงเกียรติ
5 G1 o1 h% ~3 k R5 p4 J5 F2 S0 R
สวัสดี คุณเตโช เราขออนุญาตเรียกว่าคุณเตอร์ ยังไม่ต้องสนใจว่าเราคือใคร แต่ขอให้ตั้งสติใด้ดีก่อนอ่านจดหมายฉบับนี้ เพราะเรื่องที่เราจะคุยกันต้องทำให้คุณกระวนกระวายใจแน่นอน
9 O, P& I$ @4 [. f/ Kคุณ เป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย รวดเร็วซะจนใคร ๆ ต่างอิจฉา เราพอจะทราบสถานะรายได้ปัจจุบันของคุณมาบ้างจากการบรรยายของคุณ รวมถึงภูมิหลังซึ่งคุณออกตัวว่าเป็นเพียงลูกแม่ค้าขายขนมที่มีฐานะความเป็น อยู่ลำบากยากจน แต่คุณก็สามารถฟันฝ่าสิ่งเหล่านั้นมาได้ด้วยน้ำพักน้ำแรงและความทุ่มเทสุดใจ หลังจากได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกครอบครัวแอนนาเบลล์ เรื่องราวนั้นสร้างความประทับใจแก่สมาชิกคนอื่น ๆ รวมถึงเราด้วย0 }2 x4 _ B' M9 o* H4 ^
.
1 k7 B8 `$ [9 x) W.
แต่ จะมีสักกี่คนที่ทราบรายละเอียดถึงขั้นว่าความจริงแล้วคุณโกหก แม่คุณไม่ได้ขายขนม แต่ขายน้ำอัดลมรถเข็นอยู่หน้าโรงเรียนเอกชนมีชื่อ แม่คุณทำอาชีพนี้บนทำเลที่ว่ามาตั้งแต่คุณยังเล็ก จนเมื่อคุณโตพร้อมเข้าสู่ระดับมัธยม แม่คุณต้องการให้ลูกชายได้มีโอกาสร่ำเรียนในสถาบันที่พรั่งพร้อมเช่นเดียว กับลูกชนชั้นกลางและลูกคนมีฐานะ โดยขอผ่อนชำระค่าเทอม ยอมวิงวอนขอร้องคุณพ่อผ.อ. ซึ่งท่านก็เป็นบาทหลวงที่ใจดี คุณถึงได้ที่นั่งในโรงเรียนเซนต์แมธธิว แต่เคราะห์ร้ายที่ผ่านไปได้ไม่นาน คุณพ่อก็หมดวาระ บาทหลวงคนใหม่จึงเข้ามาบริหารแทนและท่านเป็นคนเข้มงวดการเงินมาก ๆ ชีวิตวัยเรียนของคุณจึงเต็มไปด้วยแรงกดดันทั้งจากทางโรงเรียนและเพื่อนฝูง
6 U; R3 a0 S* a. l% d4 x.
9 u/ N- G* |7 [# \.
& S2 o f* r3 o/ V4 _คุณ กลายเป็นคนที่ถูกรุมรังแกเป็นประจำตลอดระยะเวลาสามปีที่อยู่ชั้นม.ต้น จนตัดช่องน้อยแต่พอตัว กระโดดตึกในวันที่นักเรียนชั้น ม.3/3 รุ่น 40 ถ่ายรูปรวมเพื่อจัดทำอนุสรณ์รุ่น ทำเนียบรุ่นดังกล่าวจึงไม่มีรูปคุณ หนำซ้ำคุณพ่อผ.อ. คนใหม่เดิมทีก็ไม่ชอบคุณอยู่แล้ว แถมคุณยังก่อเรื่องให้เสื่อมเสียชื่อเสียงโรงเรียนอีก จึงสั่งไม่ให้ระบุชื่อคุณในทำเนียบรุ่นไปด้วย และปิดข่าวที่คุณกระโดดตึก เจรจากับแม่คุณไม่ให้สัมภาษณ์สื่อใด ๆ โดยแลกกับการอนุญาตให้คุณจบการศึกษา& H" ?* y+ l$ S% |1 I8 M
.
. O2 E0 q8 j I. E' S$ B.
คุณ จึงกลายเป็นคนที่ไร้ตัวตนสำหรับรุ่น ไม่ว่าใครก็อยากลืม ไม่อยากพูดถึงคุณ จะด้วยความรู้สึกผิดหรืออะไรก็ตาม เราไม่ทราบ แต่สิ่งที่เราพูดมาทั้งหมดนี้เพียงพอที่จะพิสูจน์ได้ว่าเราเคยรู้จักคุณเป็น อย่างดี แม้คุณจะดัดแปลงประวัติเดิม เปลี่ยนชื่อเสียงเรียงนาม กระทั่งชื่อเล่น แต่เราก็จำคุณได้ เราจำรอยสักบนแขนคุณได้ตอนคุณเผลอตัวไม่ระวัง รวมถึงบุคลิกบางอย่างที่เราจับผิดได้จากการตามไปฟังคุณบรรยายตามที่ต่าง ๆ เงินมันกลบกลิ่นกำพืดเดิมไม่ได้ทั้งหมดหรอกนะคุณเตอร์ หรือชื่อเดิมก็คือ “คุณเต๋อ วิหค อรุณทอแสง” ใช่ไหมล่ะ เรามั่นใจว่าสะกดถูกทุกตัวอักษร .
" I& v9 E2 H- ~; C' P. อ่าน มาถึงตรงนี้คุณคงจะตีความว่าจดหมายฉบับนี้ไม่ใช่ข่าวดีแน่นอน คุณคิดถูกแล้ว แต่ก็ไม่แย่ซะทีเดียวเพราะเราสามารถตกลงกันดี ๆ ได้ถ้าคุณเป็นคนเข้าใจอะไรไม่ยาก
' \4 u' Z$ G0 d+ t* L.
X0 F" c2 X4 c' j: n. เรา ไม่สามารถให้รายละเอียดได้ว่าเราเป็นใคร จนกว่าคุณจะยอมรับข้อตกลงจากเรา จะไม่มีการติดต่อผ่านช่องทางใด ๆ ทั้งสิ้น เราจะพบเจอกันตามจุดนัดพบตามวันเวลาที่กำหนดเท่านั้น ตามแผนที่ที่แนบมานี้พร้อมวันเวลานัดหมาย สิ่งที่เราต้องการคือเงินสดจำนวนห้าแสนบาท คงไม่ใช่เรื่องลำบากสำหรับคุณ แถมเรายังให้เวลาคุณเตรียมตัวพอสมควรคือประมาณหนึ่งสัปดาห์ ( E# P+ G# r. W5 V: E% z
.! n$ ?4 ~2 C2 }( W! T9 S
. คุณ จะทราบว่าเราคือใครต่อเมื่อคุณมาด้วยตัวเองเพียงลำพัง เรารู้จักคุณ หากคุณมาตรงตามเวลาที่กำหนดเราจะเข้าไปแสดงตัวเอง ถ้ามีลูกเล่นตุกติกใด ๆ ขอให้ทราบไว้ด้วยว่าเรายังมีข้อมูลสำหรับใช้แบล็คเมล์คุณสำรองเก็บอยู่กับ ตัวไว้ส่วนหนึ่ง โดยจะมอบให้หลังจากมั่นใจว่าเราปลอดภัย และเราจะทราบว่าคุณยอมรับเงื่อนไขหรือไม่ก็ต่อเมื่อวันนั้นมาถึงเท่านั้น หากคุณมาสายหรือไม่มา คุณคงพอเดาได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น D7 G( P2 q; u2 y7 q( C
.: J( L# Q i% b% x) v, b9 e: ?
.
% }' \4 }! z/ U6 M) }/ Kขอ ให้ตระหนักไว้ว่านี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น หากภาพที่อยู่ในมือคุณถูกเผยแพร่ออกไป สมาชิกผู้เลื่อมใสในตัวคุณจะผิดหวังขนาดไหน เมื่อเห็นหลักฐานรูปที่แสดงว่าคุณเคยกราบเท้าเพื่อนเพื่อเอาตัวรอด เคยถูกทารุณกรรมทางเพศแบบพิสดาร รวมถึงเคยกระโดดตึกฆ่าตัวตายจนสภาพดูไม่ได้ คนมีอดีตน่าอับอายเช่นนี้ใครจะศรัทธาลง และหากพวกเขาหมดศรัทธาเมื่อไหร่ย่อมมีผลกระทบกับชีวิตคุณอย่างใหญ่หลวง ขอให้คุณเตอร์คิดดี ๆ
) ]( K- o. S g0 W
( P, b: V; h, B3 y1 {.; C: r4 H; ^, l
.$ c% M/ L9 K* r( V+ P. a
.8 n5 _& g6 h5 K
............................................................................................................................................................................................. ด้วยความเคารพ
& I1 T% H( F O, _.
" D$ ^4 k% }* K- w6 J; ^# `+ V
.............................................................................................................................................................................................. คู่เจรจา”$ O$ \8 n: m( i, ]) p% n8 b- U+ k0 y
. \+ ~) c+ O8 {' q4 u" a
เห็นได้ว่าเจ้าคนที่ใช้นามแฝงว่า “คู่เจรจา” ฉลาดพอตัวที่ใช้สรรพนามว่า “เรา”8 {2 D: @) d- u! u# K
และไม่ใช้หางเสียงในจดหมายเพื่อป้องกันไม่ให้ผมคาดเดาเพศและสถานภาพของอีกฝ่าย3 W' b, }7 F$ V2 W7 x6 {
นอกจากนี้ยังหลีกเลี่ยงการใช้ลายมือโดยใช้การพิมพ์จดหมายด้วยคอมพิวเตอร์ทุกส่วน. E1 U, `1 S3 a* O
ส่วน การที่เรียกแทนตัวเองว่าคู่เจรจานั้นก็พอฟังขึ้น เพราะกฎแรกของการเจรจาคือ อีกฝ่ายต้องมีคุณค่ามากพอที่จะยอมเสียเวลาฟังเงื่อนไข ไม่น่าเชื่อว่าคนที่อยู่เหนือความคิดผู้อื่นอย่างผม ต้องยินยอมให้ใครที่ไหนก็ไม่รู้ยกตนมามีสถานะทัดเทียมกันเพียงแค่ได้อ่าน จดหมายที่มันเขียนขึ้น เอาละ ถือว่ามันเก่งพอตัว เอาเป็นว่าผมยอมรับฟังเงื่อนไขของมันในฐานะ “คู่เจรจา” 7 P" z0 Y# X" {0 G: i# p
หลัง จากอ่านจบผมหยิบสิ่งที่ส่งมาด้วยในซองจดหมายขึ้นมาด้วยความระมัดระวัง ชิ้นหนึ่งคือแผ่นกระดาษวาดแผนที่จุดนัดหมาย วันเวลาและรายละเอียด อีกชิ้นหนึ่งเป็นรูปขาวดำที่คงถ่ายเอกสารมาสำหรับใช้แบล็คเมล์ผมห้าภาพ ลักษณะภาพเป็นไปตามรายละเอียดที่มันขู่ไว้ในจดหมาย ผมพลิกดูแต่ละภาพอย่างพินิจพิเคราะห์
& N, i. [. i) v D3 K9 S; s- [หึ หึ หึ ช่างน่าอายจริง ตัวผมในอดีตมีสภาพน่าสมเพชขนาดนั้นเชียวหรือ ถ้าไอ้หมอนี่ไม่ส่งรูปมาให้ดูถึงที่ ผมก็คงไม่รู้ว่าสารรูปผมเมื่อห้าหกปีที่แล้วเป็นอย่างไรได้ชัดเจนแจ่มแจ้ง ถึงเพียงนี้
ไม่รู้ว่าผมออกแรงกับรูปที่อยู่ในมือมากเกินไปตั้งเมื่อไหร่ รู้สึกตัวอีกทีรูปพวกนั้นก็ยับยูยี่คากำมือหมดแล้ว
6 u V. e+ m! R4 n9 O6 Nเสียง สุนัขทั้งหมู่บ้านเห่าหอนกันระงม วิทยุที่บ้านข้าง ๆ เปิดทิ้งไว้ส่งเสียงแหลมเสียดแทงโสตประสาท สัญญาณกันขโมยรถยนต์ดังขึ้นพร้อมกันเซ็งแซ่ จนสมาชิกในหมู่บ้านต่างเปิดไฟและประตูหน้าต่างออกมาสำรวจความผิดปกติทั้งที่ ค่อนข้างดึกแล้ว
$ ^; @ n0 J1 g& j% _
“คุณเตอร์คะ คุณเตอร์คะ”
7 u: y# ^' Q: Q9 f“ครับ” ผมค่อย ๆ หันไปหาเจ้าของเสียง สมาธิไม่ค่อยอยู่กับร่องกับรอยเท่าไหร่เพราะกำลังคิดถึงเรื่องอื่น
1 n5 h+ Q, ^0 a5 f“สัญญาณ ทีวีบ้านคุณเตอร์ชัดไหมคะ น้ากำลังดูละครอยู่เพลิน ๆ หน้าจอก็เบลอ เสียงดังซ่า ๆ ไม่หยุดเลยค่ะ แย่จริงฉากสำคัญซะด้วย” เป็นเสียงของน้าบัว แม่บ้านของบ้านถัดจากผมนั่นเอง
f+ h6 q, g% A+ L2 B1 ]“ต้องขอโทษด้วยนะครับ”
! ~1 k b1 \8 z/ v0 T" ]& B" }“คะ? คุณเตอร์ขอโทษอะไรคะ”
5 k9 E8 {" x% `+ a5 q“อ้อ เปล่าครับ ผมยังไม่ได้เข้าบ้านน่ะครับ ไม่รู้ในบ้านเป็นเหมือนกันรึเปล่า”
) p% I8 c( N: ~ผมใช้ปลายนิ้วแตะเบา ๆ บริเวณขมับ พร้อมกับพยายามสงบสติอารมณ์ ไม่นานนักเสียงรบกวนและสัญญาณต่าง ๆ ก็กลับสู่ภาวะปกติ
* Z' J. h1 a- O" l“คงจะดีขึ้นแล้วมั้งครับ ขอตัวก่อนนะครับ”
2 m* r/ M7 J# j
ผมยิ้มให้น้าบัวแล้วเก็บจดหมายทั้งหมดยัดลงกระเป๋าแบบลวก ๆ เดินจ้ำอ้าวเข้าบ้าน ปิดประตูลงกลอนเพื่อตัดขาดจากโลกภายนอก
9 n) n) z8 ?0 m7 w. f$ a! h) s4 bผม ควรจะไปอาบน้ำอุ่นให้สบายตัว จากนั้นค่อยหามุมหย่อนตัวจิบเบียร์เย็นฉ่ำ นั่งใคร่ครวญปัญหานี้อย่างสุขุม ย่อมดีกว่าอากัปกิริยาที่สร้างความรำคาญให้เพื่อนบ้านเมื่อครู่& E) J; p6 ]. }6 X2 ]
.2 u( B5 d; z0 E1 F- [4 [
.
9 g0 V& e! U' q! |, b( D.
8 w2 G& D0 L: r* ?9 T. “น่าสนุก” ผมยิ้มและพูดกับตัวเองในกระจก
% ^1 j# G% d" j$ @" S2 J! G B; v.4 h/ v1 N$ v6 @ B9 w
.
/ W/ j: P3 u% G Tตั้งแต่ ผมได้พลังพิเศษมาก็ยังไม่มีมนุษย์หน้าไหนที่ทำให้ผมรู้สึกว่าถูกคุกคามได้ จนกระทั่งได้อ่านจดหมายฉบับนั้น คุณไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องน่าสนุกบ้างหรือ?9 {6 N" ^% _- t$ d; j
.
: Z9 @4 b3 ]2 T.# k, K! k _$ L6 ^. e1 m7 N1 d4 K4 h4 s
.
! h0 D8 o/ ]4 G# d/ v9 }# |& b1 K.
2 X4 Z0 N# ~+ i/ @6 \ไม่ว่าเจ้าของจดหมายจะเป็นใครก็ตาม มันพลาดที่เป็นฝ่ายเข้ามาหาผมเอง รับรองว่าบทเรียนที่มันได้รับต้องไม่น้อยหน้าไปกว่าปรียาแน่ ๆ% ~- P# S8 ?' ?4 w% p0 s4 x" M2 X
.& Q, ]6 J* W! t# v( y" D
.
5 L8 B& B( l0 ?* s( S.
* x6 }5 X. r* ]/ N. f% a4 |- n% Q8 fจบตอนที่ 4 เล่นกับไฟ EP1 www.g4guys.com/forum.php?mod=viewthread&tid=84911&page=1#pid4906629
; y$ F6 K: W# X: e2 v( yEP2 http://www.g4guys.com/thread-84912-1-1.html7 c. |( f( R4 X; v) J V
EP3 http://www.g4guys.com/thread-88766-1-1.html J6 p$ z2 q5 E# b2 G
5 ~/ c) [! i+ [ | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2015-12-26 17:00:33
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2015-12-26 23:21:01
ขอบบคุงมากมายคร้าบ
โพสต์ 2015-12-27 00:17:21
โพสต์ 2016-1-5 19:05:08
โพสต์ 2017-4-19 07:25:56