เย็ดกับสามล้อโคตรมัน COPY
ผมเรียนต่อจนจบปริญญาตรีและได้ทำงานที่สถานีโทรทัศน์ช่องหนึ่ง ทำหน้าที่ช่างอีเล็กทรอนิกส์
และได้ไปประจำอยู่ที่สถานีเครือข่ายตามต่างจังหวัด
เมื่อครั้งที่ผมไปทำ
ธุระเรื่องงานที่จังหวัดอุดรธานี
หลังจากเข้าพักในโรงแรมนอนหลับไปยกหนึ่งแล้วมองดูนาฬิกาเพิ่งจะเที่ยงเอง
ผมเลยลงมาเดินเตร็ดเตร่แถวหน้าโรงแรม แล้วความคิดแปลกๆ
ก็ผุดขึ้นมาในหัวสมองผมเฝ้ามองผู้คนผ่านไปมา
แล้วสายตาของผมก็ไปสะดุดกับร่างของผู้ชายคนหนึ่ง
ซึ่งนั่งอยู่บนที่นั่งของผู้โดยสารบนสามล้อคันหนึ่ง
คงเป็นคนขับสามล้อรับจ้าง ดูอายุคงราว ๆ 35-40 ปี รูปร่างค่อนข้างหนา
แต่ไม่ค่อยสูงเท่าไหร่ ผิวพรรณก็ค่อนข้างคล้ำ และกร้านเหมือนกับกรรมกรทั่วๆ
ไปแต่สิ่งที่สะดุดตาผมที่สุดคือเวลาพี่แกหันไปยิ้มกับเพื่อนร่วมอาชีพ
แววแห่งความเป็นมิตรหรือความใสซื่อบริสุทธิ์มันฉายออกมาทางใบหน้าและแววตา
ผมตัดสินใจเดินเข้าไปหา
“พี่ครับ”เขารีบกุลีกุจอลงมาจากสามล้อ ค้อมตัวนิดหนึ่ง
“ครับ มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ”โอ้โห สุภาพจัง
“คือผมเพิ่งเคยมาอุดรเป็นครั้งแรก
พี่ช่วยพาผมไปเที่ยวให้ทั่วเมืองได้มัยครับ
ส่วนค่าจ้างพี่จะเอาเท่าไหร่ก็ได้” พี่แกค้อมตัวอีกครั้งพร้อมกับตอบด้วยมิตรไมตรีอันดี
“ด้วยความยินดีครับเชิญครับ” ผมขึ้นไปนั่งบนสามล้อ
พร้อมกับถามโน่นถามนี่ไปเรื่อย ๆตามประสาคนคิดไม่ซื่อ
เอ้าไหงว่าตัวเองอย่างนั้นจริงผมแอบคิดอะไรในใจอยู่
“พี่ชื่ออะไรครับ”
“บุญเพ็งครับ”
“พี่บุญเพ็งขับสามล้อมานานกี่ปีแล้วครับ”
“เดี๋ยวนะครับ ผมนึกดูก่อนตั้งแต่อายุ 16 ปีนี้ 37 ก็ราว ๆ 21 ปีแล้วครับ”
“โอ้ โหนานเหมือนกันนะครับ” พี่บุญเพ็งเล่าให้ผมฟังว่าแม่แกมีลูกหลายคน
แกเป็นลูกคนโตที่บ้านก็ค่อนข้างยากจน แกก็เลยเข้ามาหางานทำในเมือง
และงานขับสามล้อเป็นงานที่ชอบที่สุดเพราะไม่ต้องเป็นลูกจ้างใคร
ขยันมากก็ได้เงินมาก แกขับสามล้อส่งเงินให้ทางบ้านจนทุกวันนี้น้อง ๆ
ของแกแต่งงานแต่งการไปหมดดูแลตัวเองได้แล้ว พ่อกับแม่ก็เสียชีวิตหมดแล้ว
กว่าแกจะมีเวลาก้มลงมองตัวเองก็อายุมากแล้วแกจึงยังไม่ได้แต่งงาน
ผมฟังแกเล่าไป พร้อมกับแอบมองแผ่นหลังซึ่งชุ่มไปด้วยเหงื่อของแก ทำให้เกิดอารมณ์ทางเพศได้เหมือนกัน กลิ่นเหงื่อโชยมาเต๊ะจมูกเป็นครั้งคราว ยิ่งได้คุยกับพี่แกทำให้ได้รู้ว่า พี่บุญเพ็งเป็นคนใจดี แม้จะเรียนไม่จบ ป.4 แต่ก็พูดจาสุภาพ เสียดายที่แกไม่มีครอบครัว ถ้ามีแกคงเป็นพ่อที่น่ารักมากเลย พี่บุญเพ็งพาผมไปหลายที่ จนเวลาประมาณ 4 โมงเย็น ผมจึงชวนแกพักหาอะไรกินกัน เราเลือกได้ร้านขายอาหารพื้นบ้านแห่งหนึ่ง ซึ่งผู้คนไม่พลุกพล่าน ผมสั่งลาบ ส้มตำ ข้าวเหนียว และอะไรอีก 2-3 อย่าง พร้อมกับเบียร์ด้วย ตอนแรกพี่บุญเพ็งปฏิเสธที่จะร่วมโต๊ะกับผม แกบอกแกเป็นลูกจ้าง ไม่สมควรจะนั่งร่วมโต๊ะกับนายจ้าง จนผม
บอกไม่เป็นไรและอ้างเหตุผลอีกหลายอย่างแกถึงยอม หลังจากเบียร์หมดไป 2 ขวด พี่บุญเพ็งก็มีความมั่นใจมากขึ้น ผมจึงได้โอกาสยิงคำถามที่ผมอยากรู้ทันที
“พี่ครับ พี่ยังไมแต่งงาน ผมถามจริงเถอะ เวลาเงี่ยนขึ้นมาพี่ทำยังไง”
“แหมคุณ ก็ เล่นถามกันตรง ๆ อย่างนี้จะให้ผมตอบยังไงหละ” พูดไปหน้าแดงไป ผมแอบถอนหายใจ เห้อ เวลาแกเขินอายดูน่ารัก มีเสน่ห์ชวนมองไม่น้อย
“น่า พี่บอกหน่อย ผมอยากรู้”
“ก้อ..คงทำเหมือนเด็กหนุ่มทั่ว ๆ ไปมั๊ง”
“ทำอย่างไรหละพี่”
“แหมก็เวลาคุณ มีความต้องการขึ้นมาคุณทำอย่างไรหละ”
“ชักว่าว ครับ”ผมตอบหน้าตาเฉย พี่แกหัวเราะ
“ก็อย่างนั้นแหละครับ เวลามีอารมณ์ ผมก็ชักว่าวครับ”
“พี่ทำบ่อยหรือเปล่าครับ ผมว่าอย่างพี่ต้องทำทุกวัน เพราะพี่ปั่นสามล้อเหมือนกับได้ออกกำลังกายไปด้วย พี่ต้องเป็นคนมีพลังทางเพศสูงแน่ ๆ เลย ใช่มั๊ย ครับ”
“ก็ชักวันละครั้ง บางวันก็ไม่ได้ทำ”
“มีวันละสองครั้งบ้างมั๊ยครับ” ผมไม่ยอมหยุดง่าย ๆ เพราะคำพูดของแกมันกระตุ้นต่อมเซ็กส์ผมอย่างรุนแรง
“ก้อ..เคยมีครับ มีครั้งหนึ่ง ลูกค้าผมเป็นฝรั่ง สวยด้วย ใส่กระโปงสั้นเลยเข่าแล้วเวลานั่งก็นั่งชันเข่า กางเกงในก็ไม่ใส่ คุณคิดดูสิครับ ผมหันไปมองทีไร หอยเขาก็ยิ้มทักทายผม ผมงี้ ควยลุกเลยครับ กลับถึงบ้าน ผมแทบถอดกางเกงไม่ทัน วันนั้นผมชักว่าวไป สามครั้ง”
“เอ๊ะ พี่ครับ ก็พี่ไม่มีเมีย ไม่มีใครตามว่าทำไมพี่ไม่ไปเที่ยวซ่องหละครับ”
“โอ้ย ไม่ไหวครับ หัวเด็ดตีนขาดก็ไม่เอา กลัวเอดส์ครับ” เรากินไปดื่มไป คุยไปอย่างออกรส จนเบียร์หมดไปหกขวด ผมขอให้พี่บุญเพ็งพาผมตะลุยราตรีของเมืองอุดรคืนนี้ พี่แกก็ตอบตกลง แต่แกขอไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้านก่อน ตอนนี้ประมาณ 5 โมงครึ่ง ยังเหลือเวลาอีกนานกว่าจะค่ำ ผมขอติดรถไปที่บ้านของแกด้วย ซึ่งแกก็ไม่ปฏิเสธ พี่บุญเพ็งขับสามล้อมาจอดที่หน้าห้องแถวแห่งหนึ่งลักษณะเป็นห้องแถวไม้ เก่า ๆ แกพาผมเดินไปที่ห้องริมสุด ไขกุญแจเข้าไป พี่แกเล่าให้ผมฟังว่า แกอยู่ที่นี่มา 6 ปีแล้ว
“ที่นี่อยู่สบายครับ แม้จะเก่าไปหน่วย แต่เราก็ไม่มีทรัพย์สินอะไรที่จะล่อตาขโมย เจ้าของเป็นคนใจดี ไม่จู้จี้ ที่สำคัญค่าเช่าถูก เดือนละ 300 บาทเอง คนที่อยู่ที่นี่ทุกห้อง จะเป็นคนโสด หรือไม่ก็ไม่ได้เอาครอบครัวมาอยู่ด้วย เพราะห้องอาบน้ำที่นี่ เป็นที่อาบน้ำรวมและอยู่กลางแจ้งด้วย ซึ่งก็อยู่หลังห้องแถวนี่แหละ ห้องแถวนี้ค่อนข้างจะอยู่ห่างจากบ้านหลังอื่น ข้างหลังก็เป็นป่า พวกเราที่นี่จึงนิยมแก้ผ้าอาบน้ำกัน หรือบางคนที่ขี้อายหน่อยก็นุ่งกางเกงในอาบ อย่างผมก็ไม่กล้าแก้หมดหรอกครับ ผมจะนุ่งกางเกงในอาบ” แล้วพี่บุญเพ็งก็เปิดประตูหลังบ้านออก มองออกไป เห็นอ่างอาบน้ำ ลักษณะเหมือนที่อาบน้ำของทหารแต่เล็กกว่า คงยืนอาบได้เต็มที่ครั้งละไม่เกิน 10 คน {:5_120:}
ขอบคุณครับ ขอบคุนคับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุงคร้าบ ขอบคุณครับ แต๊งกิ๊วว{:5_120:} ขอบคุณมากครับ น่าลิ้มลอง ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ มีต่อไหมครับ{:5_131:} ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ