คนขับสามล้อ CP
ผมเรียนต่อจนจบปริญญาตรีและได้ทำงานที่สถานีโทรทัศน์ช่องหนึ่ง ทำหน้าที่ช่างอีเล็กทรอนิกส์
และได้ไปประจำอยู่ที่สถานีเครือข่ายตามต่างจังหวัด
เมื่อครั้งที่ผมไปทำ
ธุระเรื่องงานที่จังหวัดอุดรธานี
หลังจากเข้าพักในโรงแรมนอนหลับไปยกหนึ่งแล้วมองดูนาฬิกาเพิ่งจะเที่ยงเอง
ผมเลยลงมาเดินเตร็ดเตร่แถวหน้าโรงแรม แล้วความคิดแปลกๆ
ก็ผุดขึ้นมาในหัวสมองผมเฝ้ามองผู้คนผ่านไปมา
แล้วสายตาของผมก็ไปสะดุดกับร่างของผู้ชายคนหนึ่ง
ซึ่งนั่งอยู่บนที่นั่งของผู้โดยสารบนสามล้อคันหนึ่ง
คงเป็นคนขับสามล้อรับจ้าง ดูอายุคงราว ๆ 35-40 ปี รูปร่างค่อนข้างหนา
แต่ไม่ค่อยสูงเท่าไหร่ ผิวพรรณก็ค่อนข้างคล้ำ และกร้านเหมือนกับกรรมกรทั่วๆ
ไปแต่สิ่งที่สะดุดตาผมที่สุดคือเวลาพี่แกหันไปยิ้มกับเพื่อนร่วมอาชีพ
แววแห่งความเป็นมิตรหรือความใสซื่อบริสุทธิ์มันฉายออกมาทางใบหน้าและแววตา
ผมตัดสินใจเดินเข้าไปหา
“พี่ครับ”เขารีบกุลีกุจอลงมาจากสามล้อ ค้อมตัวนิดหนึ่ง
“ครับ มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ”โอ้โห สุภาพจัง
“คือผมเพิ่งเคยมาอุดรเป็นครั้งแรก
พี่ช่วยพาผมไปเที่ยวให้ทั่วเมืองได้มัยครับ
ส่วนค่าจ้างพี่จะเอาเท่าไหร่ก็ได้” พี่แกค้อมตัวอีกครั้งพร้อมกับตอบด้วยมิตรไมตรีอันดี
“ด้วยความยินดีครับเชิญครับ” ผมขึ้นไปนั่งบนสามล้อ
พร้อมกับถามโน่นถามนี่ไปเรื่อย ๆตามประสาคนคิดไม่ซื่อ
เอ้าไหงว่าตัวเองอย่างนั้นจริงผมแอบคิดอะไรในใจอยู่
“พี่ชื่ออะไรครับ”
“บุญเพ็งครับ”
“พี่บุญเพ็งขับสามล้อมานานกี่ปีแล้วครับ”
“เดี๋ยวนะครับ ผมนึกดูก่อนตั้งแต่อายุ 16 ปีนี้ 37 ก็ราว ๆ 21 ปีแล้วครับ”
“โอ้ โหนานเหมือนกันนะครับ” พี่บุญเพ็งเล่าให้ผมฟังว่าแม่แกมีลูกหลายคน
แกเป็นลูกคนโตที่บ้านก็ค่อนข้างยากจน แกก็เลยเข้ามาหางานทำในเมือง
และงานขับสามล้อเป็นงานที่ชอบที่สุดเพราะไม่ต้องเป็นลูกจ้างใคร
ขยันมากก็ได้เงินมาก แกขับสามล้อส่งเงินให้ทางบ้านจนทุกวันนี้น้อง ๆ
ของแกแต่งงานแต่งการไปหมดดูแลตัวเองได้แล้ว พ่อกับแม่ก็เสียชีวิตหมดแล้ว
กว่าแกจะมีเวลาก้มลงมองตัวเองก็อายุมากแล้วแกจึงยังไม่ได้แต่งงานผมฟัง
แกเล่าไป พร้อมกับแอบมองแผ่นหลังซึ่งชุ่มไปด้วยเหงื่อของแก ทำให้เกิดอารมณ์ทางเพศได้เหมือนกัน กลิ่นเหงื่อโชยมาเต๊ะจมูกเป็นครั้งคราว ยิ่งได้คุยกับพี่แกทำให้ได้รู้ว่า พี่บุญเพ็งเป็นคนใจดี แม้จะเรียนไม่
จบ ป.4 แต่ก็พูดจาสุภาพ เสียดายที่แกไม่มีครอบครัว ถ้ามีแกคงเป็นพ่อที่น่ารักมากเลย พี่บุญเพ็งพาผมไปหลายที่ จนเวลาประมาณ 4 โมงเย็น ผมจึงชวนแกพักหาอะไรกินกัน เราเลือกได้ร้านขายอาหารพื้นบ้าน
แห่งหนึ่ง ซึ่งผู้คนไม่พลุกพล่าน ผมสั่งลาบ ส้มตำ ข้าวเหนียว และอะไรอีก 2-3 อย่าง พร้อมกับเบียร์ด้วย ตอนแรกพี่บุญเพ็งปฏิเสธที่จะร่วมโต๊ะกับผม แกบอกแกเป็นลูกจ้าง ไม่สมควรจะนั่งร่วมโต๊ะกับนายจ้าง จนผม
บอกไม่เป็นไรและอ้างเหตุผลอีกหลายอย่างแกถึงยอม หลังจากเบียร์หมดไป 2 ขวด พี่บุญเพ็งก็มีความมั่นใจมากขึ้น ผมจึงได้โอกาสยิงคำถามที่ผมอยากรู้ทันที
“พี่ครับ พี่ยังไมแต่งงาน ผมถามจริงเถอะ เวลาเงี่ยนขึ้นมาพี่ทำยังไง”
“แหมคุณ ก็ เล่นถามกันตรง ๆ อย่างนี้จะให้ผมตอบยังไงหละ” พูดไปหน้าแดงไป ผมแอบถอนหายใจ เห้อ เวลาแกเขินอายดูน่ารัก มีเสน่ห์ชวนมองไม่น้อย
“น่า พี่บอกหน่อย ผมอยากรู้”
“ก้อ..คงทำเหมือนเด็กหนุ่มทั่ว ๆ ไปมั๊ง”
“ทำอย่างไรหละพี่”
“แหมก็เวลาคุณ มีความต้องการขึ้นมาคุณทำอย่างไรหละ”
“ชักว่าว ครับ”ผมตอบหน้าตาเฉย พี่แกหัวเราะ
“ก็อย่างนั้นแหละครับ เวลามีอารมณ์ ผมก็ชักว่าวครับ”
“พี่ทำบ่อยหรือเปล่าครับ ผมว่าอย่างพี่ต้องทำทุกวัน เพราะพี่ปั่นสามล้อเหมือนกับได้ออกกำลังกายไปด้วย พี่ต้องเป็นคนมีพลังทางเพศสูงแน่ ๆ เลย ใช่มั๊ย ครับ”
“ก็ชักวันละครั้ง บางวันก็ไม่ได้ทำ”
“มีวันละสองครั้งบ้างมั๊ยครับ” ผมไม่ยอมหยุดง่าย ๆ เพราะคำพูดของแกมันกระตุ้นต่อมเซ็กส์ผมอย่างรุนแรง
“ก้อ..เคยมีครับ มีครั้งหนึ่ง ลูกค้าผมเป็นฝรั่ง สวยด้วย ใส่กระโปงสั้นเลยเข่าแล้วเวลานั่งก็นั่งชันเข่า กางเกงในก็ไม่ใส่ คุณคิดดูสิครับ ผมหันไปมองทีไร หอยเขาก็ยิ้มทักทายผม ผมงี้ เคลุกเลยครับ กลับถึง
บ้าน ผมแทบถอดกางเกงไม่ทัน วันนั้นผมชักว่าวไป สามครั้ง”
“เอ๊ะ พี่ครับ ก็พี่ไม่มีเมีย ไม่มีใครตามว่าทำไมพี่ไม่ไปเที่ยวซ่องหละครับ”
“โอ้ย ไม่ไหวครับ หัวเด็ดตีนขาดก็ไม่เอา กลัวเอดส์ครับ” เรากินไปดื่มไป คุยไปอย่างออกรส จนเบียร์หมดไปหกขวด ผมขอให้พี่บุญเพ็งพาผมตะลุยราตรีของเมืองอุดรคืนนี้ พี่แกก็ตอบตกลง แต่แกขอไปอาบน้ำ
เปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้านก่อน ตอนนี้ประมาณ 5 โมงครึ่ง ยังเหลือเวลาอีกนานกว่าจะค่ำ ผมขอติดรถไปที่บ้านของแกด้วย ซึ่งแกก็ไม่ปฏิเสธ พี่บุญเพ็งขับสามล้อมาจอดที่หน้าห้องแถวแห่งหนึ่งลักษณะเป็นห้องแถวไม้
เก่า ๆ แกพาผมเดินไปที่ห้องริมสุด ไขกุญแจเข้าไป พี่แกเล่าให้ผมฟังว่า แกอยู่ที่นี่มา 6 ปีแล้ว
“ที่นี่อยู่สบายครับ แม้จะเก่าไปหน่วย แต่เราก็ไม่มีทรัพย์สินอะไรที่จะล่อตาขโมย เจ้าของเป็นคนใจดี ไม่จู้จี้ ที่สำคัญค่าเช่าถูก เดือนละ 300 บาทเอง คนที่อยู่ที่นี่ทุกห้อง จะเป็นคนโสด หรือไม่ก็ไม่ได้เอา
ครอบครัวมาอยู่ด้วย เพราะห้องอาบน้ำที่นี่ เป็นที่อาบน้ำรวมและอยู่กลางแจ้งด้วย ซึ่งก็อยู่หลังห้องแถวนี่แหละ ห้องแถวนี้ค่อนข้างจะอยู่ห่างจากบ้านหลังอื่น ข้างหลังก็เป็นป่า พวกเราที่นี่จึงนิยมแก้ผ้าอาบน้ำกัน
หรือบางคนที่ขี้อายหน่อยก็นุ่งกางเกงในอาบ อย่างผมก็ไม่กล้าแก้หมดหรอกครับ ผมจะนุ่งกางเกงในอาบ” แล้วพี่บุญเพ็งก็เปิดประตูหลังบ้านออก มองออกไป เห็นอ่างอาบน้ำ ลักษณะเหมือนที่อาบน้ำของทหาร
แต่เล็กกว่า คงยืนอาบได้เต็มที่ครั้งละไม่เกิน
10 คน ผมมองสำรวจได้สักครู่ก็มีคนนุ่งผ้าขนหนูเดินตรงไปที่อาบน้ำ 4 คน ผมจ้องมองอย่างใจจดใจจ่อ เอาหละวะคงได้เห็นอะไรดี ๆ และก็จริงอย่างที่ผมว่า คนทั้ง 4 คน กระตุกผ้าขนหนูออกพาดไว้ตรงราว
โอ้ โห เคห้วยโตง เตง ใหญ่ ๆ ทั้งนั้น แต่มีคนหนึ่งที่ค่อนข้างสะดุดตาผม พี่แกมีรูปร่างที่ค่อนข้างล่ำ เปรียบได้กับเอกพัน บันลือฤทธิ์ แต่ไม่หล่ออย่างนั้น ผิวแกค่อนข้างดำ แบบสกปก ตามตัวมีรอยแผลเป็นอยู่
ทั่ว เหนือริมฝีปากมีหนวดค่อนข้างดก คิ้วเข้ม ตาฉายแววดุดัน ที่ผมบรรยายได้ขนาดนี้ก็ที่อาบน้ำอยู่ห่างจากห้องพี่บุญเพ็งประมาณ 5 เมตรเท่านั้นเอง แต่คนที่ยืนแก้ผ้าโทง ๆ อยู่นั่น ไม่ได้มีความเขินอายแม้แต่
น้อย คนที่ผมกำลังพูดถึง หลังจากเอาผ้าขนหนูพาดที่ราวแล้ว แทนที่แกจะมาตักน้ำราดตัวเหมือนคนอื่น ๆ พี่แกเดินห่างอ่างอาบน้ำออกไปนิดหนึ่ง หันข้างมาทางผม แล้วแกก็จับเคขึ้นมายืนฉี่หน้าตาเฉย ผมรีบ
จ้องไปที่เคแก อูย ให้ตายสิ ฟ้าเป็นพยานด้วย นั่นเคคนหรือเคม้ากันแน่ ขนาดยังสงบนิ่งอยู่ กะด้วยสายตา ใหญ่กว่าขวดลิโพซะอีก ความยาวก็คงราว ๆ คืบหนึ่ง หมอยดกดำเป็นพรืด ลูกกะโปกสีดำพอ ๆ
กับผิวแก ห้วยโตงเตง หัวถอกบานใหญ่ออกสีน้ำตาลคล้ำ ฉี่เสร็จก็สั่นเคแรงมากจนน้ำฉี่กระเด็น ผมถามพี่บุญเพ็งว่าคนที่ยืนฉี่นั่นเป็นใคร ดูน่ากลัวจัง
“มันชื่อ ไอ้จอม เป็นนักเลงหัวไม้ ปันสามล้อมเหมือนผมนี่แหละ”
“ยังไม่มีเมียหรือพี่”
“มันเคยมีเมียหลายคนแล้ว แต่ผู้หญิงก็ทิ้งมันไปหมด”
“เอ้า ทำไมหละครับ”
“เขาว่ามันซาดิสต์ เวลามันเอาผู้หญิง มันชอบกัดหัวนม กัดจิ๋ม กัดไปทั่ว และมันเอาบ่อย คือเอาไม่เลิก เขาว่าตี 1 ตี 2 ถ้ามันต้องการมันก็ปลุกเขามาเอา และที่สำคัญผู้หญิงชอบพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า มันของ
ใหญ่ เสียบเข้าไปมีแต่ความเจ็บปวด หาความเสียวไม่มี”
“เอออันหลังนี่ผมเห็นห้วยพี่ คนอะไรไม่รู้เคใหญ่ชิบหาย ยังกะเคม้า”
“เดี๋ยวผมไปอาบน้ำก่อนนะครับ” พี่บุญเพ็งเอาผ้าขนหนูมานุ่ง แต่แหมระวังจังเลย เวลาเปลี่ยนกางเกงแทนที่จะถอดกางเกงออกก่อนแล้วค่อยนุ่งผ้าขนหนู พี่แกเล่นเอาผ้าขนหนูมาพันตัวก่อนแล้วจึงถอดกางเกง
ไม่เป็นไร ผมให้อภัย ถ้ายังอยู่ด้วยกันอย่างนี้ บุญเพ็งก็บุญเพ็งเถอะ
พี่บุญเพ็งดึงผ้าขนหนูออกพาดไว้ที่ราว และก็อาบน้ำทั้ง ๆที่ไม่ได้ถอดกางเกงใน แต่ก็ไม่เป็นที่ผิดสังเกตุ เพราะบางคนเขาก็ใส่กางเกงในอาบน้ำ แต่พวกที่ถอดล้วนแต่เคใหญ่ ๆ ทั้งนั้น ผมดูไปเคลุกไป ตอนนี้
กางเกงในที่ค่อนข้างเก่าของพี่บุญเพ็งดูแนบเนื้อจนแทบปิดอะไรไม่มิด ผมถึงได้สังเกตว่า ถึงไม่ถอดกางเกงในพี่บุญเพ็งก็น่าจะมีเคที่ใหญ่ไม่เป็นรองใครในที่นี้ เพราะดูจากภายนอกมันโป่งนูนจนเห็นได้ชัด อาบ
น้ำเสร็จแล้ว พี่แกก็ถอดกางเกงในซักตากไว้ตรงนั้น และก็นุ่งแต่ผ้าเช็ดตัวกลับเข้ามา พอพี่เค้าเข้ามาถึงห้อง ที่ห้องข้าง ๆ รู้สึกจะมีเสียงผู้ชายกับผู้หญิงคุยกัน จับใจความได้ค่อนข้างชัดเจน เพราะกำแพงห้องเข้า
ใช้ไม้อัดบาง ๆ กั้นไว้เท่านั้น ผมก็เลยกระซิบถามพี่บุญเพ็งว่า
“เอ้าพี่ ไหนบอกห้องแถวนี้ไม่มีผู้หญิงพักไง แล้วห้องข้าง ๆ นี้หละ พี่ฟังดูสิ”
“อ๋อ ได้ยินแล้ว คืออย่างงี้ เด็กข้างห้องนี่มันชื่อ โจ อายุก็คงราว ๆ ยี่สิบกว่า ๆ เป็นลูกครึ่งนิโกร เขาว่าแม่มันเคยเป็นผู้หญิงหากิน และได้เป็นเมียของทหาร จี.ไอ.เมื่อครั้งที่เขามาตั้งฐานทัพอยู่ที่อุดร แต่พอแม่
มันคลอดมันได้ไม่ถึงเดือน พ่อมันก็ถูเรียกตัวกลับอเมริกา และก็ไม่ได้ส่งเงินกลับมาให้ แม่มันก็เลยทิ้งมันให้อยู่กับตา-ยาย แล้วก็หนีเตลิดเข้ากรุงเทพ และก็ไม่ได้ข่าวคราวอีกเลย ทีนี้ พอไอ้โจมันเริ่มเป็นหนุ่ม
ตากับยายของมันก็ตาย มันก็เลยเป็นเด็กจรจัด ไม่มีบ้าน ตอนนี้มันทำงานเป็นเด็กเสริฟอยู่ห้องอาหารในเมืองอุดรนี่แหละ ผู้หญิงคนที่กำลังคุยกับมันนี่ไปเที่ยว ก็คงจะอ๊อฟมันไปอย่างว่า คงจะติดใจ ก็เวลาเขามา
นอนด้วยก็ทิ้งเงินไว้ให้ทีละพันสองพัน แต่เห็นว่า
ผู้หญิงแก่คราวแม่มันแล้ว และก็เป็นเมียน้อยของนายทหารคนหนึ่ง ที่ค่าย...ในจังหวัดอุดรนี่แหละ”
“แหมลงผู้หญิงเลี้ยงดูอย่างนี้ ผมว่านายโจนี่คงมีอะไรพิเศษแน่ ๆ เลย”
“แน่นอนครับ มันรูปหล่อ ได้ผิวขาวจากแม่มัน ผิวดำจากพ่อ ผิวมันก็เลยดูดีคือไม่ดำมาก และที่สำคัญมันตัวใหญ่เหมือนพ่อมัน และก็รู้ ๆ กันอยู่ นิโกรย่อมเคใหญ่อยู่แล้ว และมันยังเอาเก่งอีกนะ”
“พี่รู้ได้ยังไงครับ”
“โธ่ ของกล้วย ๆ”พี่บุญเพ็งเดินไปดึงกระดาษกาวที่ปิดรูข้างฝาออก“ผมเจาะไว้สองที่ คือข้างล่างกับข้างบน เพราะบางทีไอ้สนซึ่งอยู่อีกห้องหนึ่ง มันก็มาดูด้วย ดูเสร็จผมก็ใช้กระดาษกาวปิดไว้ กลัวไอ้โจมันรู้ว่า
ผมแอบดูมัน แต่เวลามันเอากันมันคงไม่ได้สังเกตุว่ามีคนแอบดู” ร้ายมากนะพี่บุญเพ็ง เห็นท่าทางซื่อ ๆ พี่บุญเพ็งชวนผมไปดู โดยตัวพี่แกยืนดูที่รูบนส่วนผมนั่งดูที่รูล่าง พอแนบสายตาเข้ากับรู ภาพที่เห็นเป็นภาพ
ของเด็กหนุ่มอายุประมาณ 20 กว่า ๆ ร่างกายเปลือยเปล่า ยืนดูดนมผู้หญิงอายุคราวแม่อยู่
“อุ๊ย ผัวขา ดูดนมเมียแรง ๆ กัดหัวนมเมียให้ขาดเลย” ดูเหมือนคนพูดไม่ต้องการให้คนฟังปฏิบัติ เพราะสังเกตว่านายโจก็ทำอยู่แล้ว เด็กโจใช้ลิ้นลากลงไปเรื่อย ๆ ตามหน้าท้อง เรื่อยลงไปจนถึงโคกอันอวบอูม
ซึ่งมีหมอยขึ้นเต็มไปหมด และก็หยุดทั้งดูดทั้งเลียอยู่อย่างนั้น ฝ่ายหญิงกระเด้าเหมือนใช้หีตบหน้า ผับ ผับ
“โอ้ย เสียว เสียวอะไรอย่างนี้ ดูดแรง ๆ ดูดให้ร่องฉีกไปเลย” นายโจทั้งดูดทั้งเลียอยู่นานจนกระทั่งฝ่ายหญิงพูดขึ้น
“อูย พอก่อนจ๊ะ โจจ๋า เดี๋ยวเมียเสร็จก่อน มาเมียจะดูดเคให้”ว่าแล้วฝ่ายหญิงก็ย่อตัวลง จับเคท่อนใหญ่เข้าปาก ดูดดังจ๊วบ ๆ ผมได้สังเกตุนายโจตอนนี้เอง เขาเป็นคนรูปร่างสูงใหญ่ ผมค่อนไปทางดำ แต่ไม่
มากเท่ากับนิโกร ผมไม่หยิกมาก จมูกใหญ่ริมฝีปากค่อนข้างหนา มองลงไปตรงหน้าอก มีกล้ามเนื้อพองาม เรื่อยลงไปหน้าท้อง ยังไม่มีพุง แต่ดูไม่ค่อยมีกล้าม คงไม่ค่อยมีเวลาออกกำลังกาย เรื่อยลงไป ถึงที่
สำคัญ โจมีหมอยไม่ค่อยเยอะ ลูกกะโปกค่อนข้างใหญ่ยาน และเค อูยเคทั้งใหญ่ทั้งยาว ขนาดยัยแก่นั่นอมดูดค่อนข้างลึกยังเหลืออยู่อีกตั้งเยอะ นายโจยืนกระเด้าปากคนดูด พร้อมกับแหงนหน้า
ซี๊ดปากดัง ๆ
“อูย เสียวหัวเคจังเลยครับ แม่ แม่ดูดเคมันจัง ดูดแรง ๆ ครับ โจเสียวครับ” ว่าพลางกระเด้าปากผับ ๆ ดู๊ ดู สองคนนี้พูดกัน ฝ่ายหญิงเรียกฝ่ายชายว่าผัว แต่ฝ่ายชายเรียกฝ่ายหญิงว่าแม่ ซึ่งผมก็เห็นด้วยกับ
ทั้งสองคน ยัยแก่ดูดเคจนพอใจแล้วจึงถอนปากออก นายโจจับดันเข้าไปจนติดข้างฝา แขนข้างหนึ่งยกขาฝ่ายหญิงขึ้น ลักษณะห้วยขาไว้บนแขน แล้วย่อตัวลง จับเคใหญ่จ่อ ดันสะโพกเข้าอย่างแรง มันครูด
เข้าไปจนมิด ฝ่ายหญิงร้องว๊าย ผวารั้งคอฝ่ายชายไว้
“อูย แรงสะใจเมียจังเลย โจเยแรงถูกใจเมียจังค่ะที่รัก กระเด้า ค่ะ กระเด้าแรง ๆ ให้ร่องเมียฉีกไปเลย นายโจก็ไม่ฟังอีร่าคร่าอีรมยืนกระเด้าอย่างไม่มีเว้นวรรค มองดูลูกกะโปกตีขายัยแก่ เสียงดังปับ ปับ ดูสอง
คนนั่นเยกันจนลืมไปว่าพี่บุญเพ็งยืนคร่อมหัวผมอยู่ ผมจึงลองใช้หัวดันกลับไปข้างหลังเบา แต่เจอจัง ๆ เลย คิดว่าต้องเป็นท่อนเคแน่นอนเลย แข็งปั๋งเชียว พี่เค้าไม่ว่าอะไร ผมเลยใช้หัวคลึงไปมา แม้จะมี
ผ้าเช็ดตัวกั้นอยู่ ก็เหมือนได้สัมผัสเต็ม ๆ ตอนนี้ผมสนใจพี่บุญเพ็งมากว่า
“เคแข็งเลยนะพี่”ไม่พูดเปล่า ผมคว้าหมับเข้า พี่เค้าเบี่ยงหนีตามสัญชาตญาณ จึงทำให้ผมคว้าได้ผ้าขนหนูติดมือไว้ พี่บุญเพ็งรีบใช้สองมือปิด แต่คิดหรือครับว่าจะปิดมิด ก็เคแกทั้งใหญ่ทั้งยาว แล้วยังแข็งโด่
อีก ผมรีบมองตาม
“เงี่ยนมากหรือพี่ อยากเยกับเขาหละซี่”
“แหมคุณก้อ คนมาเยกันต่อหน้าต่อตา ใครบ้างหละครับที่จะไม่เงี่ยน” ตอนนี้เราไม่ได้สนใจสองคนนั่นแล้ว
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณคับ ขอบคุนนะคับ{:5_130:} สุดยอดไปเลยครับ รีบๆมาเล่าต่อ รงดีจริงๆหนุ่มสามล้อถี ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนสำหรับเรื่องสนุกๆนะคับ ขอบคุณครับ เสียวมากครับ. ขอบคุณมากครับ เสียวดีครับ ขอบคุณครับ สนุกดีครับ ขอบคุณครับ หนุก ขอบคุนนะครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2